dcsimg
Imagem de Setaria helvola (L. fil.) Roem. & Schult.
Life » » Archaeplastida » » Angiosperms » » Grama »

Setaria helvola (L. fil.) Roem. & Schult.

Comportamiento ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
4.4 Conducta

Maleza (Barkworth et al. 2003).

7.5 Plasticidad ambiental y tolerancia

Tolera pH de 5.0 a 7.0, no tolera la salinidad ni la sombra, su resistencia a la sequía es baja y no resiste el fuego (Cantú-Brito, 2006).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
CONABIO. 2012. Fichas de especie Setaria pumila. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Descripción ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
1.1 Descripción de la especie

Culmos ramificado en su base generalmente geniculado, de 30 a 100 cm de altura. Vainas glabras, fuertemente comprimidas con un margen hialino y glabro. Lígulas una franja densa de vellos finos de color blanquecino. Láminas planas y finas de 4 a 10 mm de ancho, están colocadas alternadamente en cada nudo del tallo, con vaina limbo y lígula, la superficie axial generalmente papilosa o híspida. Inflorescencia una panícula densa y cilíndrica de 2 a 10 cm de longitud y de 5 a 7 mm de ancho sin incluir las aristas la cual está insertada en la vaina de color amarillo-oro. Flósculos de 5 a 20 en un solo grupo de 4 a 8 mm de longitud pero ocasionalmente más largas de color oro amarillento. Espiguillas de 2.5 a 3 mm de longitud. Glumas más cortas que la lema estéril y la lema fértil, la primera gluma cerca de un tercio de longitud de la lema, la segunda gluma casi la mitad o un poco más larga lema fértil rugosa generalmente más o menos recortada en el ápice. Lemas estéril con 5 nervaduras, igualando la lema fértil, encerrando una pálea amplia, hialina, algunas veces estaminada; lema fértil marcadamente transversalmente rugosa. Flor con 3 estambres (Cantú-Brito, 2006 &Rominger, 1962).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
CONABIO. 2012. Fichas de especie Setaria pumila. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Hábitat ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
3.4 Hábitat- SNIB - CONABIO, 2007

Este zacate se encuentra en tierras de cultivo, zonas de disturbio, lugares abandonados, lugares de basureros y eventualmente en pastizales donde se encuentra en sitios con acumulación de humedad (Cantú-Brito, 2006).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
CONABIO. 2012. Fichas de especie Setaria pumila. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Usos ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por Conabio
Agropecuario

Es considerado maleza. Aunque se cuenta con poca inforamción sobre su valor forrajero se sabe que puede ser consumido por cabras y eventualmente por el ganado bovino (Cantú-Brito, 2006).
licença
cc-by-nc-sa-2.5
direitos autorais
CONABIO
citação bibliográfica
CONABIO. 2012. Fichas de especie Setaria pumila. Sistema de información sobre especies invasoras en México. Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad. Basado en: Valdés Reyna, J. 2008. Gramíneas invasoras del noreste de México. Universidad Autónoma Agraria Antonio Narro. Bases de datos SNIB-CONABIO proyecto EK002. México, D.F.
original
visite a fonte
site do parceiro
Conabio

Derivation of specific name ( Inglês )

fornecido por Flora of Zimbabwe
pumila: dwarf
licença
cc-by-nc
direitos autorais
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
citação bibliográfica
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=107260
autor
Mark Hyde
autor
Bart Wursten
autor
Petra Ballings
original
visite a fonte
site do parceiro
Flora of Zimbabwe

Description ( Inglês )

fornecido por Flora of Zimbabwe
Annual tufted grass, up to 1 m. Inflorescence a spike-like panicle, up to 15 cm. Spikelets green with long orange or reddish-brown bristles.
licença
cc-by-nc
direitos autorais
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
citação bibliográfica
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=107260
autor
Mark Hyde
autor
Bart Wursten
autor
Petra Ballings
original
visite a fonte
site do parceiro
Flora of Zimbabwe

Frequency ( Inglês )

fornecido por Flora of Zimbabwe
Common
licença
cc-by-nc
direitos autorais
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
citação bibliográfica
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Setaria pumila (Poir.) Roem. & Schult. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=107260
autor
Mark Hyde
autor
Bart Wursten
autor
Petra Ballings
original
visite a fonte
site do parceiro
Flora of Zimbabwe

Physical Description ( Inglês )

fornecido por USDA PLANTS text
Annuals, Terrestrial, not aquatic, Stems trailing, spreading or prostrate, Stems nodes swollen or brittle, Stems erect or ascending, Stems geniculate, decumbent, or lax, sometimes rooting at nodes, Stems caespitose, tufted, or clustered, Stems terete, round in cross section, or polygonal, Stem internodes solid or spongy, Stem internodes hollow, Stems with inflorescence less than 1 m tall, Stems with inflorescence 1-2 m tall, Stems, culms, or scapes exceeding basal leaves, Leaves mostly cauline, Leaves conspicuously 2-ranked, distichous, Leaves sheathing at base, Leaf sheath mostly open, or loose, Leaf sheath smooth, glabrous, Leaf sheath and blade differentiated, Leaf blades linear, Leaf blades 2-10 mm wide, Leaf blades mostly flat, Leaf blades more or less hairy, Leaf blades scabrous, roughened, or wrinkled, Ligule present, Ligule a fringe of hairs, Inflorescence terminal, Inflorescence a dense slender spike-like panicle or raceme, branches contracted, Inflorescence solitary, with 1 spike, fascicle, glomerule, head, or cluster per stem or culm, Inflorescence spike linear or cylindric, several times longer than wide, Flowers bisexual, Spikelets pedicellate, Spikelets dorsally compressed or terete, Spikelet less than 3 mm wide, Spikelets with 1 fertile floret, Spikelets with 2 florets, Spikelet with 1 fertile floret and 1-2 sterile florets, Spikelets solitary at rachis nodes, Spikelets all alike and fertille, Spikelets bisexual, Spikelets disarticulating below the glumes, Spikelets all subtended by bristles, Spikelet bristles 4-many, Spikelet bracts bristles not disarticulating with spikelets, Glumes present, empty bracts, Glumes 2 clearly present, Glumes distinctly unequal, Glumes shorter than adjacent lemma, Glume equal to or longer than spikelet, Glumes 3 nerved, Glumes 4-7 nerved, Lemmas thin, chartaceous, hyaline, cartilaginous, or membranous, Lemma similar in texture to glumes, Lemma becoming indurate, enclosing palea and caryopsis, Lemma 5-7 nerved, Lemma glabrous, Lemma rugose, with cross wrinkles, or roughened, Lemma apex acute or acuminate, Lemma awnless, Lemma margins thin, lying flat, Lemma straight, Palea present, well developed, Palea shorter than lemma, Palea 2 nerved or 2 keeled, Stamens 3, Styles 2-fid, deeply 2-branched, Stigmas 2, Fruit - caryopsis.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
compilador
Dr. David Bogler
fonte
Missouri Botanical Garden
fonte
USDA NRCS NPDC
original
visite a fonte
site do parceiro
USDA PLANTS text

Cibogwellt melyn ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cibogwellt melyn sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Setaria pumila a'r enw Saesneg yw Yellow bristle-grass.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Cibogwellt Melyn.

Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gerddi Kew; adalwyd 21 Ionawr 2015
Comin Wikimedia
Mae gan Gomin Wikimedia
gyfryngau sy'n berthnasol i:
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Cibogwellt melyn: Brief Summary ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Planhigyn blodeuol Monocotaidd a math o wair yw Cibogwellt melyn sy'n enw gwrywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Poaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Setaria pumila a'r enw Saesneg yw Yellow bristle-grass. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Cibogwellt Melyn.

Gall dyfu bron mewn unrhyw fan gan gynnwys gwlyptiroedd, coedwigoedd a thwndra. Dofwyd ac addaswyd y planhigyn gan ffermwyr dros y milenia; chwiorydd i'r planhigyn hwn yw: india corn, gwenith, barlys, reis ac ŷd.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Rote Borstenhirse ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Die Rote Borstenhirse (Setaria pumila (Poir.) Schult.; Syn.: Setaria helvola (L.f.) Roem. & Schult., Setaria glauca auct. non (L.) Beauv.), auch Fuchsrote Borstenhirse oder Fuchshirse genannt, ist eine Pflanzenart, die zur Gattung der Borstenhirsen (Setaria) in der Familie der Süßgräser (Poaceae) gehört.

Beschreibung

Die Rote Borstenhirse ist eine einjährige Pflanze und erreicht Wuchshöhen von 10 bis 130 cm. Ihre aufrechten oder gekniet-aufsteigenden Halme wachsen in Büscheln. Die Blattscheiden sind stark zusammengedrückt und kahl. Das Blatthäutchen (Ligula) ist ein Wimpernkranz aus 0,5 bis 1 mm langen Haaren. Die Laubblätter sind flach, 10 bis 30 cm lang und 4 bis 10 mm breit, auf der Oberseite rau, auf der Unterseite glatt.

Der walzenförmige, aufrechte, dichte rispige Blütenstand ist 2 bis 15 cm lang und (ohne die Borsten gemessen) 6 bis 8 mm breit; sie ist durch die gelben bis fuchsroten Borsten sehr auffällig. Die Seitenäste tragen ein oder zwei Ährchen und dazu vier bis zwölf Borsten, die 3 bis 8 mm lang sind. Die Stachelhaare der Borsten sind nach vorne gerichtet. Das Ährchen ist breit, eiförmig und 2,8 bis 3,1 mm lang. Die untere Hüllspelze ist dreinervig, die obere Hüllspelze ist zugespitzt und fünfnervig; sie ist ½ bis 2/3 so lang wie das Ährchen; die Deckspelze der oberen, zwittrigen Blüte und die Hüllspelze sind stark quer runzelig. Die Staubbeutel sind 1 bis 1,5 mm lang.

Die Blütezeit reicht von Juli bis September.

Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 36 oder 72.

Vorkommen

Das Haupt-Verbreitungsgebiet der Roten Borstenhirse reicht von Süd- und Mitteleuropa bis Nordafrika, Sibirien und Ostasien und umfasst insgesamt die Alte Welt. Sie kommt aber darüber hinaus in vielen Gebieten der Erde als Neophyt vor.[1]

Die Rote Borstenhirse wächst auf mäßig trockenen, nährstoffreichen, milden bis neutralen, meist wenig humosen, lockeren Sand-, Lehm- oder Lössböden in Hackfruchtäckern und Weinbergen.[2] Sie steigt in den Alpen bis höchstens 1400 Meter auf. Sie ist ein Anzeiger für wärmere Klimalagen. Sie wächst in Mitteleuropa in Gesellschaften der Klasse Polygono-Chenopodietea.[2]

Ökologie

Die Rote Borstenhirse wurzelt bis 35 Zentimeter tief.[2]

Taxonomie

Setaria pumila (Poir.) Schult. hat die Synonyme: Setaria helvola (L.f.) Roem. & Schult., Panicum helvolum L.f., Panicum pumilum Poir., Setaria humifusa (Dumort.) Dumort., Panicum holcoides J.Jacq., Setaria glauca auct. non (L.) Beauv.[1]

Bilder

Literatur

  • Hans Joachim Conert (Hrsg.): Illustrierte Flora von Mitteleuropa. Begründet von Gustav Hegi. 3., völlig neubearbeitete Auflage. Band I. Teil 3: Spermatophyta: Angiospermae: Monocotyledones 1(2). Poaceae (Echte Gräser oder Süßgräser). Parey Buchverlag, Berlin 1998, ISBN 3-8263-2868-X, Setaria pumila, S. 50–51 (erschienen in Lieferungen 1979–1998 1. Lieferung von 1979).
  • William Derek Clayton: Setaria Beauv. In: T. G. Tutin, V. H. Heywood, N. A. Burges, D. M. Moore, D. H. Valentine, S. M. Walters, D. A. Webb (Hrsg.): Flora Europaea. Volume 5: Alismataceae to Orchidaceae (Monocotyledones). Cambridge University Press, Cambridge 1980, ISBN 0-521-20108-X, S. 263–264 (englisch, eingeschränkte Vorschau in der Google-Buchsuche).
  • Monika Voggesberger: Setaria Beauv. 1812. In: Oskar Sebald, Siegmund Seybold, Georg Philippi, Arno Wörz (Hrsg.): Die Farn- und Blütenpflanzen Baden-Württembergs. Band 7: Spezieller Teil (Spermatophyta, Unterklassen Alismatidae, Liliidae Teil 1, Commelinidae Teil 1): Butomaceae bis Poaceae. Eugen Ulmer, Stuttgart (Hohenheim) 1998, ISBN 3-8001-3316-4, S. 221–229.

Einzelnachweise

  1. a b Rafaël Govaerts (Hrsg.): Setaria pumila. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 21. November 2016.
  2. a b c Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. Unter Mitarbeit von Angelika Schwabe und Theo Müller. 8., stark überarbeitete und ergänzte Auflage. Eugen Ulmer, Stuttgart (Hohenheim) 2001, ISBN 3-8001-3131-5, S. 266.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Rote Borstenhirse: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Die Rote Borstenhirse (Setaria pumila (Poir.) Schult.; Syn.: Setaria helvola (L.f.) Roem. & Schult., Setaria glauca auct. non (L.) Beauv.), auch Fuchsrote Borstenhirse oder Fuchshirse genannt, ist eine Pflanzenart, die zur Gattung der Borstenhirsen (Setaria) in der Familie der Süßgräser (Poaceae) gehört.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Setaria pumila ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Setaria pumila is a species of grass known by many common names, including yellow foxtail,[2] yellow bristle-grass,[3] pigeon grass, and cattail grass. It is native to Europe, but it is known throughout the world as a common weed. It grows in lawns, sidewalks, roadsides, cultivated fields, and many other places. This annual grass grows 20 centimetres (8 inches) to well over 1 metre (1 yard) in height, its mostly hairless stems ranging from green to purple-tinged in color. The leaf blades are hairless on the upper surfaces, twisting, and up to 30 centimetres (12 inches) long. The inflorescence is a stiff, cylindrical bundle of spikelets 2 to 15 centimetres (34 to 6 inches) long with short, blunt bristles. The panicle may appear yellow or yellow-tinged.

In New Zealand S. pumila can cover 20–40% of otherwise productive dairy farming pasture causing a loss in milk production.[4]

Setaria pumila inflorescence

References

  1. ^ "The Plant List: A Working List of All Plant Species". Retrieved 14 December 2014.
  2. ^ USDA, NRCS (n.d.). "Setaria pumila". The PLANTS Database (plants.usda.gov). Greensboro, North Carolina: National Plant Data Team. Retrieved 2 February 2016.
  3. ^ BSBI List 2007 (xls). Botanical Society of Britain and Ireland. Archived from the original (xls) on 2015-06-26. Retrieved 2014-10-17.
  4. ^ "Weed control – Yellow bristle grass". AgResearch. Archived from the original on 29 August 2012. Retrieved 20 April 2012.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Setaria pumila: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Setaria pumila is a species of grass known by many common names, including yellow foxtail, yellow bristle-grass, pigeon grass, and cattail grass. It is native to Europe, but it is known throughout the world as a common weed. It grows in lawns, sidewalks, roadsides, cultivated fields, and many other places. This annual grass grows 20 centimetres (8 inches) to well over 1 metre (1 yard) in height, its mostly hairless stems ranging from green to purple-tinged in color. The leaf blades are hairless on the upper surfaces, twisting, and up to 30 centimetres (12 inches) long. The inflorescence is a stiff, cylindrical bundle of spikelets 2 to 15 centimetres (3⁄4 to 6 inches) long with short, blunt bristles. The panicle may appear yellow or yellow-tinged.

In New Zealand S. pumila can cover 20–40% of otherwise productive dairy farming pasture causing a loss in milk production.

Setaria pumila inflorescence
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Setaria pumila ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Setaria pumila es una especie de hierba conocida por muchos nombres comunes, incluidos cola de zorra amarilla, hierba de cerdas amarillas, hierba de paloma y hierba de totora.[1][2]​ Es originaria de Europa, pero es conocida en todo el mundo como una mala hierba común. Crece en prados, aceras, bordes de carreteras, campos cultivados y muchos otros lugares.

Crece de 20 centímetros a más de un metro de altura, y sus tallos, en su mayoría sin pelo, van del verde al teñido de púrpura. Las láminas de las hojas no tienen pelo en la superficie superior, se retuercen y miden hasta 30 centímetros de largo. La inflorescencia es un haz cilíndrico rígido de espiguillas de 2 a 15 centímetros de largo con cerdas cortas y romas. La panícula puede aparecer amarilla o teñida de amarillo.

En Nueva Zelanda, S. pumila puede cubrir entre el 20% y el 40% de los pastizales que de otro modo serían productivos para la producción lechera, lo que provoca una pérdida en la producción de leche.[3]

Referencias

  1. «WebCite query result». www.webcitation.org. Consultado el 6 de enero de 2021.
  2. «Plants Profile for Setaria pumila (yellow foxtail)». plants.usda.gov. Consultado el 6 de enero de 2021.
  3. «Weed control - AgResearch». web.archive.org. 29 de agosto de 2012. Consultado el 6 de enero de 2021.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Setaria pumila: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Setaria pumila es una especie de hierba conocida por muchos nombres comunes, incluidos cola de zorra amarilla, hierba de cerdas amarillas, hierba de paloma y hierba de totora.​​ Es originaria de Europa, pero es conocida en todo el mundo como una mala hierba común. Crece en prados, aceras, bordes de carreteras, campos cultivados y muchos otros lugares.

Crece de 20 centímetros a más de un metro de altura, y sus tallos, en su mayoría sin pelo, van del verde al teñido de púrpura. Las láminas de las hojas no tienen pelo en la superficie superior, se retuercen y miden hasta 30 centímetros de largo. La inflorescencia es un haz cilíndrico rígido de espiguillas de 2 a 15 centímetros de largo con cerdas cortas y romas. La panícula puede aparecer amarilla o teñida de amarillo.

En Nueva Zelanda, S. pumila puede cubrir entre el 20% y el 40% de los pastizales que de otro modo serían productivos para la producción lechera, lo que provoca una pérdida en la producción de leche.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Vesihaljas kukeleib ( Estônio )

fornecido por wikipedia ET

Vesihaljas kukeleib (Setaria pumila) on kõrreliste sugukonda arvatud taimeliik.

Taim kasvab näiteks umbrohuna põldudel, prahipaikadel, teeäärtel. Taime leidub Eestis hajusalt.[1]

Viited

  1. Eesti taimede määraja. Toimetaja Malle Leht. Tartu, EPMÜ ZBI, Eesti Loodusfoto, 1999. Lk 346

Välislingid

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ET

Vesihaljas kukeleib: Brief Summary ( Estônio )

fornecido por wikipedia ET

Vesihaljas kukeleib (Setaria pumila) on kõrreliste sugukonda arvatud taimeliik.

Taim kasvab näiteks umbrohuna põldudel, prahipaikadel, teeäärtel. Taime leidub Eestis hajusalt.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipeedia autorid ja toimetajad
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ET

Setaria pallide-fusca ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Setaria pallide-fusca est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae et du genre Setaria.

Liste des variétés

Selon Tropicos (2 janvier 2018)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :

  • variété Setaria pallide-fusca var. breviseta (Buse) Jansen
  • variété Setaria pallide-fusca var. hirtipes Ohwi
  • variété Setaria pallide-fusca var. ictura (Buse) Jansen
  • variété Setaria pallide-fusca var. pallide-fusca
  • variété Setaria pallide-fusca var. sericea de Wit

Notes et références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Setaria pallide-fusca: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Setaria pallide-fusca est une espèce de plantes monocotylédones de la famille des Poaceae et du genre Setaria.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Čerwjeny włosanc ( Sorábio superior )

fornecido por wikipedia HSB

Čerwjeny włosanc (Setaria pumila) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopis

Stejnišćo

Rozšěrjenje

Wužiwanje

Nóžki

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 546.

Literatura

  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

 src= Commons: Setaria pumila – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia HSB

Čerwjeny włosanc: Brief Summary ( Sorábio superior )

fornecido por wikipedia HSB

Čerwjeny włosanc (Setaria pumila) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia HSB

Setaria pumila ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Setaria pumila é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da espécie é (Poir.) Roem. & Schult., tendo sido publicada em Systema Vegetabilium 2: 891. 1817.[1]

Os seus nomes comuns são milhã-amarela, milhã-amarelada, milhã-garça, milhã-glauca, milhã-painceira ou milhã-verde.[2]

Portugal

Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental, no Arquipélago dos Açores e no Arquipélago da Madeira.

Em termos de naturalidade é nativa de Portugal Continental, introduzida no Arquipélago dos Açores e de espontaneidade incerta no Arquipélago da Madeira.

Protecção

Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.

Referências

  1. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. 7 de Outubro de 2014 http://www.tropicos.org/Name/25527656>
  2. Setaria pumila - Flora Digital de Portugal. jb.utad.pt/flora.

Bibliografia

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Setaria pumila: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Setaria pumila é uma espécie de planta com flor pertencente à família Poaceae.

A autoridade científica da espécie é (Poir.) Roem. & Schult., tendo sido publicada em Systema Vegetabilium 2: 891. 1817.

Os seus nomes comuns são milhã-amarela, milhã-amarelada, milhã-garça, milhã-glauca, milhã-painceira ou milhã-verde.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT