Leptanillinae is een onderfamilie van mieren (Formicidae). Het bevat vijftig à zestig soorten, verspreid over zes geslachten. Bij alle soorten voedt de koningin zich met door de larven uitgescheidde hemolymfes.
Leptanillinae is een onderfamilie van mieren (Formicidae). Het bevat vijftig à zestig soorten, verspreid over zes geslachten. Bij alle soorten voedt de koningin zich met door de larven uitgescheidde hemolymfes.
Leptanillinae – podrodzina mrówek. Obejmuje 64 gatunki. Zasiedlają Stary Świat i krainę australijską z Oceanią włącznie. Podziemne, ślepe. Samce o mocno zredukowanym użyłkowaniu skrzydeł. Należą do najstarszych współcześnie żyjących linii ewolucyjnych mrówek.
Takson ten wprowadzony został w 1910 roku przez Carlo Emeryego jako plemię Dorylinae, ale od 1923 jest wyróżniany jako osobna podrodzina mrówek[2]. Według stanu na 2016 rok zalicza się do niej 64 gatunki, zgrupowane w 8 rodzajach. Dwa z nich to incertae sedis, pozostałe grupuje się w dwa plemiona[3]. Grupa niedostatecznie poznana. Cztery rodzaje opisane są tylko na bazie samców, dwa tylko na podstawie robotnic, a w przypadku dwóch pozostałych opisane są obie kasty. Według Boudinot podział podrodziny na rodzaje wymaga rewizji, zwłaszcza biorąc pod uwagę dużą zmienność morfologiczną samców[2]. Systematyka podrodziny przedstawia się następująco[4]:
Filogenetyczna analiza molekularna przeprowadzona przez Moreau i innych w 2006 wskazywała, że Leptanillinae stanowią bardzo starą grupę o pozycji siostrzanej względem wszystkich pozostałych podrodzin mrówek[5]. W 2008 Rabeling i inni opisali nową, jednogatunkową podrodzinę Martialinae, która według przeprowadzonej przez nich analizy zajmuje pozycję jeszcze bardziej bazalną, jednocześnie potwierdzając pozycję Leptanillinae jako siostrzanej dla wszystkich współczesnych mrówek, z wyjątkiem Martialinae[6].
Definicja podrodziny bazuje na cechach samców. Żuwaczki silnie zredukowane, tylko u Scaphodon szpatułkowate i przerośnięte. Nadustek zwykle również silnie zredukowany. Głowa pozbawiona krawędzi czy płatków czołowych oraz krawędzi potylicznej, zaopatrzona w 13-członowe czułki o nitkowatym do prawie paciorkowatego funikulusie. Skrzydła mają nadzwyczaj zredukowane użyłkowanie, najwyżej o trzech zamkniętych rurkowatymi sektorami komórkach, przy czym takowe komórki mogą w ogóle nie występować. W geniraliach basivolsella w widoku brzusznym wąska środkowobocznie, ale niekiedy silnie powiększona. Ogólnie pozostałe cechy samców są bardzo zmienne, niekiedy wyjątkowe wśród całej rodziny, np. drugi człon odwłoka u niektórych nie tworzy pomostka (petiolusa)[2].
Mrówki podziemne, ślepe[6]. W plemieniu Leptanillini królowe są niezdolne do samodzielnego pobierania pokarmu, odżywiają się hemolimfą larw wydzielaną przez wyspecjalizowane wyrostki usytuowane na ich przedtułowiu i trzecim segmencie odwłok[7].
Mrówki rozsiedlone od południowej Europy i Afryki, przez Azję (bez Północnej) po Australię i Palau i Mikronezję[3][2].
Leptanillinae – podrodzina mrówek. Obejmuje 64 gatunki. Zasiedlają Stary Świat i krainę australijską z Oceanią włącznie. Podziemne, ślepe. Samce o mocno zredukowanym użyłkowaniu skrzydeł. Należą do najstarszych współcześnie żyjących linii ewolucyjnych mrówek.
Лептаниллины[1][2] (лат. Leptanillinae) — подсемейство мелких муравьёв (Formicidae). Около 50 видов.
Мелкие муравьи длиной, как правило, 1—2 мм (некоторые до 4 мм). Рабочие особи слепые (сложных глаз нет), жёлто-коричневые. Усики 12-члениковые, усиковые валики отсутствуют, место прикрепления антенн открытое[3].
Opamyrma
(1 вид)
Anomalomyrma
(3 вида)
Protanilla
(10 видов)
Leptanilla
(46 видов)
Yavnella
(2 вида)
Около 50 современных видов из 8 родов[4]. Первоначально (с 1910 года) их рассматривали в качестве трибы кочевых муравьёв Dorylinae. В дальнейшем с 1923 года их стали выделять в отдельное подсемейство, впервые выделенное Уильямом Уилером. Группу Leptanillinae вместе с Apomyrminae рассматривают или как подсемейство в составе группы Leptanillomorph (Bolton, 2003)[3], или как подсемейство incertae sedis в составе Formicidae (Ward, 2007: 555). Для лептаниллин характерна Лептаниллоидная кранио-мандибулярная система (с мандибулами с несколькими крупными зубцами для удерживания и умерщвления живой добычи), которая является исходной для таких подсемейств как Ponerinae, Dorylinae, Leptanillinae, а возможно и Myrmicinae[2]. В 2016 году сюда был включён род Opamyrma Yamane, Bui & Eguchi, 2008[5][6].
Лептаниллины (лат. Leptanillinae) — подсемейство мелких муравьёв (Formicidae). Около 50 видов.