Comments
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Plants of Laportea aestuans in the flora have slightly auriculate leaf bases; those from outside the flora area frequently have rounded or truncate leaf bases.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Herbs , annual, 1-10 dm, sparsely to densely pubescent with stinging hairs and stipitate-glandular, nonstinging hairs. Leaf blades broadly ovate to nearly orbiculate, 9-20 × 6-16 cm, base rounded or abruptly attenuate, auriculate, margins regularly serrate or dentate, apex short-acuminate. Inflorescences with both staminate and pistillate flowers in same panicle, or proximal panicles with staminate flowers. Staminate flowers ca. 2 mm across; tepals 4-5, equal in length; stamens 4-5, opposite tepals; filaments longer than tepals. Pistillate flowers ca. 0.7 mm; tepals 2-4, appressed, inner pair ca. 1/2 length of ovary; ovary ovoid to ellipsoid; style persistent, hooked and beaklike, ca. 0.2 mm, becoming knoblike in fruit. Achenes strongly compressed, ± orbicular, ca. 0.9 × 1.3 mm.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Description
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Herbs annual, monoecious. Stems erect, few-branched, to 1.3 m tall; upper stems and petioles densely armed with stinging hairs and long gland-tipped hairs. Stipules ca. 10 mm, apex 2-cleft; petiole 7-11 cm; leaf blade broadly ovate, 8-17 × 6-13 cm, thinly papery, 3-veined, lateral basal pair reaching middle margin, lateral veins 3 or 4 each side of midvein, both surfaces armed with stinging hairs, denser on abaxial surface, base rounded or cordate, margin dentate, apex acuminate; cystoliths punctiform, adaxially conspicuous. Inflorescences axillary, often bisexual, rarely all male, paniculate, male inflorescences in proximal axils, shorter, bisexual inflorescences in distal axils, 10-20 cm, peduncle 7-14 cm, with stinging hairs and often long gland-tipped hairs. Male flowers pedicellate, in bud ca. 1.5 mm; perianth lobes 4 or 5, connate at base, cymbiform, with a few long gland-tipped hairs and sparsely setulose, apex corniculate; stamens 4 or 5. Female flowers: pedicel ca. 2 mm, not winged; perianth lobes 4, free, unequal, dorsal lobe ovate, ca. 0.25 mm, 2 lateral lobes largest, enclosing the ovary, broadly ovate, ca. 0.5 mm, ventral lobe minute. Ovary asymmetrically ovoid; stigma slightly reflexed, ligulate, ca. 0.3 mm. Achene obliquely ovoid, compressed, ca. 1.5 mm in diam., both central surfaces with inconspicuously warty depression; persistent lateral perianth lobes forming a small, basal cup. Fl. Aug-Sep, fr. Oct-Nov.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
C Taiwan [pantropical weed found throughout tropical Asia from India to Indonesia, tropical Africa, Madagascar, tropical America, West Indies].
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
possibly introduced; Fla.; Mexico; West Indies; Central America (Costa Rica and Panama).
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Habitat
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Waste places, cultivated ground; 0-10m.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Habitat
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Disturbed moist places by streams in forests; 200-500 m.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Synonym
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Urtica aestuans Linnaeus, Sp. Pl., ed. 2, 2: 1397. 1763; Fleurya aestuans (Linnaeus) Miquel; F. glandulosa Weddell.
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Synonym
(
Inglês
)
fornecido por eFloras
Urtica aestuans Linnaeus, Sp. Pl. ed. 2, 2: 1397. 1763
- licença
- cc-by-nc-sa-3.0
- direitos autorais
- Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
Laportea aestuans
(
Asturiano
)
fornecido por wikipedia AST
Laportea aestuans ye una planta herbal añal, de la familia Urticaceae, que s'atopa dende California, Méxicu, Florida y les Antilles, hasta Colombia , Bolivia, Perú y Brasil; y tamién en Zimbabue, Tanzania y Madagascar.
Descripción
Desenvuélvese en forma arrastrante, tapizante, algamando cada planta unos 30 cm de llargor. Presenta tricomes urticantes esvalixaos. Les sos fueyes son simples, alternes, con llámina entera, trinervada, con marxes dentaos; contienen cristales d'oxalatu de calciu que pue causar enritaciones na piel. Inflorescencies en visos o glomérulos iguaos n'estructures paniculiformes, axilares. Los frutos son aquenios asimétricos.
Usos
Los sos tarmos que contienen fibres usaes pa la fabricación de teles, prendes de vistir y artesaníes. La medicina tradicional atribúi al fervinchu de les fueyes, propiedaes como diuréticu y laxante. El zusmiu de les fueyes úsase escontra la conxuntivitis y polo xeneral como bactericida y antiinflamatoriu.
Taxonomía
Laportea aestuans describióse por (Linneo) Chew y espublizóse en The Gardens' Bulletin Singapore 21(2): 200, nel añu 1965. (31 May 1965)[1]
- sinonimia
-
Fleurya aestuans (L.) Gaudich.
-
Fleurya aestuans var. glandulosa (Wedd.) Wedd
-
Fleurya aestuans var. petiolata (Decne.) Wedd.
-
Fleurya aestuans var. racemosa (Burm. ex Wedd.) Wedd.
-
Fleurya aestuans var. tuberculata (Andersson) Wedd.
-
Fleurya caraoellana (Schrank) Wedd.
-
Fleurya caravellana (Schrank) Wedd.
-
Fleurya cordata Gaudich.
-
Fleurya corylifolia Gaudich.
-
Fleurya glandulosa Wedd.
-
Fleurya ingrata Miq.
-
Fleurya lurida Blume
-
Fleurya perrieri Leandri
-
Fleurya petiolata Decne.
-
Fleurya racemosa Gaudich.
-
Fleuryopsis petiolata (Decne.) Opiz
-
Laportea bathiei Leandri
-
Laportea glandulosa (Wedd.) V.C.Lima
-
Urera gaudichaudiana Hensl.
-
Urtica aestuans L.
-
Urtica caravellana Schrank
-
Urtica cordata (Gaudich.) Steud.
-
Urtica corylifolia Juss. ex Poir
-
Urtica divergens G. Mey.
-
Urtica latifolia Rich.
-
Urtica nemorosa Kunth
-
Urtica petiolata (Decne.) Steud.
-
Urtica racemosa Burm. ex Wedd.
-
Urtica schimperiana Hochst. ex Steud.
-
Urtica tuberculata Andersson[2]
Ver tamién
Referencies
Bibliografía
- AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
- Chew, W. 1969. A monograph of Laportea (Urticaceae). Gard. Bull. Singapore 25(1): 111–178.
- Correa A., M. D., C. Galdames & M. N. S. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
- Flora of China Editorial Committee. 2003. Fl. China 5: 1–506. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
- Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Lista de espécies Flora do Brasil. http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
- Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584.
- Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. Nuev. Cat. Fl. Vas. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánico de Venezuela, Caracas, Venezuela.
- Nee, M. 2004. Magnoliidae, Hamamelidae y Caryophyllidae. 2: 1–209. In M. H. Nee Fl. Reg. Parque Nac. Amboró Bolivia. Editorial FAN, Santa Cruz.
- Pool, A. 2001. Urticaceae. En: Stevens, W.D., C. Ulloa, A. Pool & O.M. Montiel (eds.). Flora de Nicaragua. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 85(3): 2479–2495.
- Trusty, J. L., H. C. Kesler & G. H. Delgado. 2006. Vascular Flora of Isla del Coco, Costa Rica. Proc. Calif. Acad. Sci., ser. 4, 57(7): 247–355.
- Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las Plantas Vasculares del Cono Sur (Argentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguay). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Laportea aestuans: Brief Summary
(
Asturiano
)
fornecido por wikipedia AST
Laportea aestuans ye una planta herbal añal, de la familia Urticaceae, que s'atopa dende California, Méxicu, Florida y les Antilles, hasta Colombia , Bolivia, Perú y Brasil; y tamién en Zimbabue, Tanzania y Madagascar.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Laportea aestuans
(
Inglês
)
fornecido por wikipedia EN
Laportea aestuans (Urtica aestuans), the West Indian woodnettle, is an annual herb of the Urticaceae or nettle family.
It is possibly native to tropical Africa, although it now is widespread as an introduced species throughout both the western hemisphere and eastern hemisphere tropics and subtropics, including the USA (California, Florida, Puerto Rico),[1] Central America, the West Indies,[2] India, Sumatra and Java.
Laportea aestuans is a food plant for an edible snail, Archachatina ventricosa, native to parts of coastal West Africa. It is a weedy species in Taiwan.[3] It is a possible host reservoir in Nigeria for African cassava mosaic virus, an important plant pest of a major African food crop, Manihot esculenta or cassava.
References
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Laportea aestuans: Brief Summary
(
Inglês
)
fornecido por wikipedia EN
Laportea aestuans (Urtica aestuans), the West Indian woodnettle, is an annual herb of the Urticaceae or nettle family.
It is possibly native to tropical Africa, although it now is widespread as an introduced species throughout both the western hemisphere and eastern hemisphere tropics and subtropics, including the USA (California, Florida, Puerto Rico), Central America, the West Indies, India, Sumatra and Java.
Laportea aestuans is a food plant for an edible snail, Archachatina ventricosa, native to parts of coastal West Africa. It is a weedy species in Taiwan. It is a possible host reservoir in Nigeria for African cassava mosaic virus, an important plant pest of a major African food crop, Manihot esculenta or cassava.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia authors and editors
Laportea aestuans
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por wikipedia ES
La ortiga brava o ishanga blanca (Laportea aestuans) es una planta herbácea anual, de la familia Urticaceae, que se encuentra desde California, México, Florida y las Antillas, hasta Colombia , Bolivia, Perú y Brasil; y también en Zimbabue, Tanzania y Madagascar.
Descripción
Se desarrolla en forma arrastrante, tapizante, alcanzando cada planta unos 30 cm de longitud. Presenta tricomas urticantes dispersos. Sus hojas son simples, alternas, con lámina entera, trinervada, con márgenes dentados; contienen cristales de oxalato de calcio que puede causar irritaciones en la piel. Inflorescencias en cimas o glomérulos arreglados en estructuras paniculiformes, axilares. Los frutos son aquenios asimétricos.
Usos
Sus tallos que contienen fibras usadas para la fabricación de telas, prendas de vestir y artesanías. La medicina tradicional atribuye a la infusión de las hojas, propiedades como diurético y laxante. El jugo de las hojas lo usa contra la conjuntivitis y en general como bactericida y antiinflamatorio.
Taxonomía
Laportea aestuans fue descrita por (Linneo) Chew y publicado en The Gardens' Bulletin Singapore 21(2): 200, en el año 1965. (31 May 1965)[1]
- sinonimia
-
Fleurya aestuans (L.) Gaudich.
-
Fleurya aestuans var. glandulosa (Wedd.) Wedd
-
Fleurya aestuans var. petiolata (Decne.) Wedd.
-
Fleurya aestuans var. racemosa (Burm. ex Wedd.) Wedd.
-
Fleurya aestuans var. tuberculata (Andersson) Wedd.
-
Fleurya caraoellana (Schrank) Wedd.
-
Fleurya caravellana (Schrank) Wedd.
-
Fleurya cordata Gaudich.
-
Fleurya corylifolia Gaudich.
-
Fleurya glandulosa Wedd.
-
Fleurya ingrata Miq.
-
Fleurya lurida Blume
-
Fleurya perrieri Leandri
-
Fleurya petiolata Decne.
-
Fleurya racemosa Gaudich.
-
Fleuryopsis petiolata (Decne.) Opiz
-
Laportea bathiei Leandri
-
Laportea glandulosa (Wedd.) V.C.Lima
-
Urera gaudichaudiana Hensl.
-
Urtica aestuans L.
-
Urtica caravellana Schrank
-
Urtica cordata (Gaudich.) Steud.
-
Urtica corylifolia Juss. ex Poir
-
Urtica divergens G. Mey.
-
Urtica latifolia Rich.
-
Urtica nemorosa Kunth
-
Urtica petiolata (Decne.) Steud.
-
Urtica racemosa Burm. ex Wedd.
-
Urtica schimperiana Hochst. ex Steud.
-
Urtica tuberculata Andersson[2]
Véase también
Referencias
Bibliografía
- AFPD. 2008. African Flowering Plants Database - Base de Donnees des Plantes a Fleurs D'Afrique.
- Chew, W. 1969. A monograph of Laportea (Urticaceae). Gard. Bull. Singapore 25(1): 111–178.
- Correa A., M. D., C. Galdames & M. N. S. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
- Flora of China Editorial Committee. 2003. Fl. China 5: 1–506. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
- Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Lista de espécies Flora do Brasil. https://web.archive.org/web/20150906080403/http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
- Funk, V. A., P. E. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazonas, Bolívar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. U.S. Natl. Herb. 55: 1–584.
- Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. Nuev. Cat. Fl. Vas. Venezuela 1–860. Fundación Instituto Botánico de Venezuela, Caracas, Venezuela.
- Nee, M. 2004. Magnoliidae, Hamamelidae y Caryophyllidae. 2: 1–209. In M. H. Nee Fl. Reg. Parque Nac. Amboró Bolivia. Editorial FAN, Santa Cruz.
- Pool, A. 2001. Urticaceae. En: Stevens, W.D., C. Ulloa, A. Pool & O.M. Montiel (eds.). Flora de Nicaragua. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 85(3): 2479–2495.
- Trusty, J. L., H. C. Kesler & G. H. Delgado. 2006. Vascular Flora of Isla del Coco, Costa Rica. Proc. Calif. Acad. Sci., ser. 4, 57(7): 247–355.
- Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las Plantas Vasculares del Cono Sur (Argentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguay). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores y editores de Wikipedia
Laportea aestuans: Brief Summary
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por wikipedia ES
La ortiga brava o ishanga blanca (Laportea aestuans) es una planta herbácea anual, de la familia Urticaceae, que se encuentra desde California, México, Florida y las Antillas, hasta Colombia , Bolivia, Perú y Brasil; y también en Zimbabue, Tanzania y Madagascar.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores y editores de Wikipedia
Laportea aestuans
(
Francês
)
fornecido por wikipedia FR
Laportea aestuans est une espèce végétale de la famille des Urticaceae.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Auteurs et éditeurs de Wikipedia
Laportea aestuans
(
Vietnamita
)
fornecido por wikipedia VI
Laportea aestuans là loài thực vật có hoa trong họ Tầm ma. Loài này được (L.) Chew mô tả khoa học đầu tiên năm 1965.[1]
Chú thích
Liên kết ngoài
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia tác giả và biên tập viên
Laportea aestuans: Brief Summary
(
Vietnamita
)
fornecido por wikipedia VI
Laportea aestuans là loài thực vật có hoa trong họ Tầm ma. Loài này được (L.) Chew mô tả khoa học đầu tiên năm 1965.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia tác giả và biên tập viên