nomes no trilho de navegação
La Mazana en forma d'estrella, conocida tamién como Fruta d'estrella (del inglés Star Fruit pola so apariencia a una estrella al reparar la so corte transversalmente), Averrhoa Estrella, Carambolera, Carambola, carambolo , chiramelo, miramelo, tamarindu chinu, tamarindu culí, árbol del pepinu o fruta chino ye un parrotal tropical perenne, perteneciente la familia Oxalidaceae.[1]
Ye nativu d'Indonesia, la India y Sri Lanka y ye popular en tol sudeste d'Asia, Malasia, y partes d'Asia oriental, incluyendo Taiwán.[2][3] Tamién s'atopa n'América, en Colombia na rexón de los Montes de María y el Valle del CaucaValle del Cauca. Amás tamién na Islla de San Andrés, República Dominicana, Venezuela, Méxicu, Hondures, Costa Rica, Panamá, Puertu Ricu, Paraguái, Guatemala, El Salvador, Nicaragua, Perú (Tarapoto, Huánuco, Iquitos, y parte de la Selva peruana) tamién na mariña del Ecuador y nel Amazones de Brasil.
Ye un parrotal tropical perenne de 3 a 5 m. d'altor. Les fueyes atópense distribuyíes a lo llargo de les cañes, de 8-18 cm de llargor. Tien inflorescencies curties, axilares o nel llugar qu'ocupaben les fueyes anteriores, sobre pedúnculos de 1 cm de llargu.[4]
El so frutu (la carambola) presentar en recímanos nes cañes y nel tueru: bayes grueses, ovoides o elipsoides, de 8-12 x 5-6 cm, de color mariellu-anaranxáu nel maduror, estrellaos con 5 ángulos. La so corte tresversal ye'l d'una estrella de cinco puntes. La so magaya ye jugosa, un pocu fibrosa y aceda. Contién vitamina A, vitamina C, fósforu y potasiu. Puede consumise tantu cruda como cocida, y resulta deliciosa aliñada con un mueyu vinagreta.[5][6]
Multiplicar por granes y serpollos y ensiertos. Ye sensible a les xelaes.
Los principales productores son Tailandia, Sri Lanka, India y Brasil.
El consumu de Averrhoa carambola en persones con Enfermedá renal crónica (ERC), cuantimás naquellos n'etapes avanzaes o que tán en diálisis, acomuñar a una severa neurotoxicidad, inclusive reportándose un importante númberu de muertes secundaries a tal intoxicación. Reportar de casos d'intoxicación son de Brasil (el mayor númberu), Colombia y dellos países d'Asia. En persones ensin ERC conocida, describiéronse casos de insuficiencia renal aguda pol consumu de grandes cantidaes d'esta fruta (n'especial en forma de zusmiu) en presencia del estómagu vacíu que facilita la so absorción; la intoxicación aguda nestos postreros paez tar rellacionada col altu conteníu d'oxalatos de la fruta, sicasí, hasta agora, nun s'identificó claramente la toxina responsable de la neurotoxicidad severa nes persones con ERC. El síntoma fundamental de la intoxicación ye l'hipu que darréu evoluciona a deterioru neurolóxicu, somnolencia, plasmu, coma y muerte. La única terapia que funciona na intoxicación severa ye la hemodiálisis, demostrándose nes series brasileñes la ineficacia de la diálisis peritoneal pa tratar esta intoxicación.
Averrhoa carambola describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 428. 1753.[7]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. La Mazana en forma d'estrella, conocida tamién como Fruta d'estrella (del inglés Star Fruit pola so apariencia a una estrella al reparar la so corte transversalmente), Averrhoa Estrella, Carambolera, Carambola, carambolo , chiramelo, miramelo, tamarindu chinu, tamarindu culí, árbol del pepinu o fruta chino ye un parrotal tropical perenne, perteneciente la familia Oxalidaceae.
Carambola és un fruit tropical proporcionat per l'espècie d'arbre Averrhoa carambola, que és natiu de les Filipines (on se'n diu balimbing o saranate, segons el seu gust), Indonèsia, Índia i Sri Lanka. També es cultiva a les zones tropicals del Perú, Colòmbia, Trinitat i Tobago, Equador, Guiana, República Dominicana i Brasil, i al sud de Florida i Hawaii. No s'ha de confondre amb el fruit bilimbi.
És un fruit tropical i subtropical, que creix en un arbust tropical perenne de 3 a 5 m d'altura que pot créixer a més de 1.000 metres a l'Índia. Prefereix el ple sol, necessita gairebé 2.000 litres de pluviometria anual, no li cal un sòl especial però ha de tenir bon drenatge.
Un arbre pot produir de 80 a 160 kg de fruits a l'any que generalment es cullen de juny a agost però de vegades al llarg de tots els mesos de l'any. Les principals plagues són la mosca del vinagre, les formigues i els ocells. Especialment als Estats Units poden patir gelades.
El fruit té costelles longitudinals laterals (normalment cinc)i en secció trnsversal formen una estrella. El nombre de costelles pot variar de tres[1] a sis.[2]
És un fruit cultivat a Àsia des de fa segles que probablement es va originar a Sri Lanka o les Moluques, Indonèsia. Malàisia n'és el principal productor mundial i exporta els fruits a Àsia i Europa. Als Estats Units no es poden exportar per les normes de plagues i patògens.
El valor nutritiu per 100 grams de la carambola crua és: 91% aigua, 7% carbohidrats, 1% vitamines i 1-3 a 2,8 de fibra, amb presència de vitamina C entre 4 i 34,4 mg.[3] Tot el fruit es pot menjar la pell inclosa, que és lleugerament cerosa. Té molt de suc.
La carambola és rica en antioxidants i vitamina C i baixa en sucre, sodi i aciditat. Té antioxidants polifenòlics.[4] També té propietats antimicrobianes
En algunes persones els pot produir reaccions dites al·lèrgia, car conté àcid oxàlic perillós en cas de problemes de ronyons i s'ha arribat a casos mortals.[5][6][7][8][9][10]
Pot inhibir set isoformes del citocrom P450.[11][12] Aquests enzims actuen en l'eliminació de drogues pel metabolisme i el consum de carambola o el seu suc combinat amb certs medicaments en pot augmentar la dosi dins del cos. per exemple pot afectar els tranquil·litzants de la família benzodiazepina dins la qual s'inclou el diazepam).[13]
Carambola és un fruit tropical proporcionat per l'espècie d'arbre Averrhoa carambola, que és natiu de les Filipines (on se'n diu balimbing o saranate, segons el seu gust), Indonèsia, Índia i Sri Lanka. També es cultiva a les zones tropicals del Perú, Colòmbia, Trinitat i Tobago, Equador, Guiana, República Dominicana i Brasil, i al sud de Florida i Hawaii. No s'ha de confondre amb el fruit bilimbi.
Karambola obecná Averrhoa carambola L., tzv. „malajská hvězda“, z čeledi šťavelovité (někdy též uváděno z čeledi Averrhoaceae) je tropický stálezelený strom původem z jihovýchodní Asie, který se pěstuje pro šťavnaté, kyselé ovoce nazývané jako karambolky. Obsažené šťavelany mohou u některých lidí vyvolávat záchvaty, poruchy mozku, a ve výjimečných případech končí smrtí.
Karambola obecná pochází z jihovýchodní Asie. Jmenovitě z Malajsie, Číny a Indie. Nejvíce se pěstuje hlavně na Antilách, Havaji, v Indii a v Malajsii.
Pěstuje se jako ovocný strom, protože rodí žluté ovoce, vypadající jako hvězdy. Odtud její anglický název Star Fruit . Ovoce se konzumuje buď čerstvé, nebo se zpracovává na džusy a džemy. Z karambolek se vyrábí též víno.[1]
Je to nízký strom do 12 m výšky s listy střídavými, lichozpeřenými, s lístky vstřícnými, vejčitými, při rašení červenými, později žlutozelenými nebo tmavě zelenými. Malé, světle červené, vonné květy se tvoří během celého roku přímo na kmeni[2] - tzv. „kauliflorie“ a jsou oboupohlavné.[3] Plod je 5-7 (až 12) cm dlouhá, protáhlá, voskově žlutá bobule s pěti výraznými žebry.[2] Semena jsou hnědá a oválná.
Šťavnatá dužnina je sladkokyselá až kyselá, obsahuje značné množství vitaminu C a šťavelanů. Při výzkumech na pokusných myších bylo zjištěno, že právě tyto šťavelany mohou způsobovat mozkové příhody a záchvaty, vedoucí v extrémních případech až ke smrti.[4] Tato vlastnost je nazývaná jako šťavelová toxicita nebo karambolová neurotoxicita. Plody snášejí dobře přepravu. Při skladování může docházet k hnědnutí, hlavně když je narušen povrch plodů. Toto hnědnutí způsobují obsažené taniny. Pokud se karambolky skladují například nařezané na plátky, může se tomuto hnědnutí předejít skladováním ve vakuu.
Roste v teplých nížinách do 600 m nad mořem. Optimální průměrná roční teplota je 26-28 °C. Je rozšířena v tropech. Vyžaduje propustné půdy.
Rozmnožování může být buď generativní (semeny) nebo vegetativní (vzdušným hřížením, očkováním). Pro karamboly byla též vyvinuta metoda rychlé mikropropagace in vitro, která dosahuje úspěšností až 90 %.[5] Tato metoda se ale nevyužívá v praxi. Roubuje se na semenáče vlastního druhu.[3]
Semenáče plodí od 4.-5. roku. Štěpované rostliny pak o rok dříve. Kvetou vícekrát za rok. Plody dozrávají za 4 až 5 měsíců po odkvětu. Z jednoho květenství (laty) bývají 2-3 plody. Přezrálé plody padají na zem a kazí se, proto se sklízí v plné zralosti. Jeden strom může dát 25-50 kg karambolek/rok.[3]
Do stejné čeledě šťavelovitých patří též rod Oxalis a Connaropsis. Příbuznými druhy pak jsou:
Obrázky, zvuky či videa k tématu karambola obecná ve Wikimedia Commons
Galerie karambola obecná ve Wikimedia CommonsKarambola obecná Averrhoa carambola L., tzv. „malajská hvězda“, z čeledi šťavelovité (někdy též uváděno z čeledi Averrhoaceae) je tropický stálezelený strom původem z jihovýchodní Asie, který se pěstuje pro šťavnaté, kyselé ovoce nazývané jako karambolky. Obsažené šťavelany mohou u některých lidí vyvolávat záchvaty, poruchy mozku, a ve výjimečných případech končí smrtí.
Karambol (Averrhoa carambola), også kaldet stjernefrugt, er enten gul eller grøn. Den smager syrligt og saftigt, men smagen er på ingen måde gennemtrængende, den minder lidt om vandmelon. Frugten bruges ofte i drinks, eller som pynt til dessert.
Stub
Die Sternfrucht (Averrhoa carambola), auch Karambole, Karambola oder Carambola genannt, ist neben dem Gurkenbaum eine von zwei Arten aus der Gattung der Gurkenbäume (Averrhoa). Sie gehören zur Familie der Sauerkleegewächse (Oxalidaceae) und stammen aus Südostasien.
Die Sternfrucht ist ein immergrüner, langsamwachsender Baum mit kurzem Stamm, der meist Wuchshöhen von bis zu 5–10 m, in Ausnahmefällen bis zu 15 m erreichen und sich stark verzweigen kann. Die Borke ist glatt und bräunlich.
Die Laubblätter stehen wechselständig an den äußeren, 2 bis 3 mm dicken, fein behaarten Zweigen. Die zusammengesetzten, oft wechselnd, unpaarig gefiederten Blätter sind 15 bis 25 cm lang und stehen an 15 bis 35 mm langen Blattstielen, die fein filzig und an der Basis verdickt sind. Die Blätter bestehen aus etwa 5 bis 13 kurz gestielten Fiederblättchen, diese sind an der Spitze 5 bis 8 cm lang und 2 bis 3 cm breit, an der Basis der Blätter nur noch 1,5 bis 3 × 1 bis 2 cm breit. Sie sind eiförmig bis länglich, an der Spitze kurz zugespitzt und an der Basis stumpf bis abgerundet. An den Blattadern sind sie beidseitig fein filzig behaart.[1] Die Blättchen sind licht- und bewegungssensitiv, photo- und seismonastisch.[2]
Die bis zu 5–8 cm langen Blütenstände, stehen in den Blattachseln oder sie erscheinen ramiflor am Ast oder Zweig. Es sind Zymen, die in Rispen mit rötlicher, leicht haariger Spindel oder in Gruppen stehen. Der rötliche Blütenstandsstiel ist bis zu 1 cm lang, die kahlen und rötlichen Blütenstiele zwischen 1 und 4 mm.
Die zwittrigen, radiärsymmetrischen und gestielten Blüten sind bis zu 8–10 mm lang und fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die fünf länglichen, an ihrer Basis verwachsenen und fast kahlen, rötlichen Kelchblätter sind 2,5 bis 3,5 mm lang und 1 bis 2 mm breit. Die länglichen bis verkehrt-förmigen und freien Kronblätter sind violett bis lila oder weiß. Sie besitzen eine Länge von 6 bis 9 mm und sind 1,5 bis 3 mm breit, auf der Innenseite sind sie kurz papillös-drüsenhaarig.
Averrhoa carambola ist heterostyl und distyl, d. h., es gibt Exemplare mit langen Griffeln und kurzen Staubblättern und solche, bei denen es umgekehrt ist.[2] Fünf längere, fertile Staubblätter mit 2 bis 2,5 mm langen Staubfäden umgeben fünf kürzere, sterile Staubblätter (Staminodien), die keine oder sterile Staubbeutel ausbilden. Der oberständige Stempel ist 3 bis 4 mm lang und zylindrisch-elliptisch geformt, mit 4–5 Griffeln.[1]
Die meist fünfkantigen, gerippten und glatten Früchte sind etwa 8 bis 17 cm lange, grünliche bis gelbe oder orange, fleischige Beeren mit einem Durchmesser von 5 bis 8 cm. Sie sind länglich-ellipsoid bis eiförmig und sind deutlich der Länge nach in meist fünf große, dreieckige, abgerundete bis kantige „Rippen“ unterteilt. Schneidet man die Frucht quer, ergibt sich eine sternförmige Schnittfläche. Das Fruchtfleisch ist gelblich durchscheinend und schwach säuerlich bis süß.[1] Die bis zu 2–15 flachen, orange-braunen, elliptischen Samen pro Frucht besitzen einen gelatinösen Arillus.[2]
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 22.[3]
Die Sternfrucht kommt ursprünglich auf Java, Sulawesi und den Molukken vor. Sie wurde in zahlreiche Länder in Südostasien und im tropischen Amerika eingeführt.[4]
Wenn man die Frucht quer in Scheiben schneidet, erhält man dekorative Sterne, die beim Garnieren von Desserts, Salaten und Cocktails Verwendung finden. Die Früchte bestehen zu 90 % aus Wasser und enthalten neben 0,38 % Protein, 0,08 % Fette und 9,38 % Kohlenhydrate einen hohen Anteil an Vitamin A und C sowie Calcium und Eisen.[5] In der chinesischen Heimat wird die Frucht häufig mit der sehr sauren Bilimbi, der Frucht des Gurkenbaumes (Averrhoa bilimbi), verglichen. In der chinesischen Medizin gilt die zerstoßene Frucht als gutes Wundheilmittel und der Saft soll fiebersenkend und vor allem durstlöschend sein.
Bei Patienten mit Niereninsuffizienz (chronischem Nierenversagen) kommt es relativ häufig nach dem Genuss von Karambole zu Vergiftungserscheinungen mit Schluckauf, Erbrechen, Muskelschwäche, Taubheitsgefühl der Extremitäten, Paresen und Krampfanfällen. Patienten, die sofort dialysiert werden, erholen sich ohne Folgen. Patienten, die nicht dialysiert werden, versterben häufig.[6] Das Neurotoxin Caramboxin in der Karambole, eine Phenylalanin-ähnliche Verbindung, wurde inzwischen identifiziert.[7] Eine erhebliche Hemmung mehrerer Cytochrome in der Leber durch Karambolesaft, u. a. des Cytochroms P450, von bis zu 70 % ihrer Aktivität konnte nachgewiesen werden.[8] Dadurch wird die Wirkung etlicher Medikamente verlängert und Entgiftungsschritte durch diese Cytochrome werden verlangsamt. Im Tierversuch wurde eine Beeinträchtigung der Herzfunktion beobachtet.[9]
Die Sternfrucht (Averrhoa carambola), auch Karambole, Karambola oder Carambola genannt, ist neben dem Gurkenbaum eine von zwei Arten aus der Gattung der Gurkenbäume (Averrhoa). Sie gehören zur Familie der Sauerkleegewächse (Oxalidaceae) und stammen aus Südostasien.
Averrhoa carambola is a species o widdy plant in the faimily Oxalidaceae; it has a nummer o common names includin Carambola an Starnfruit.[1]
This evergreen tree is native tae Sootheast Asie an the Indian Subcontinent.[2][3] A. carambola is a smaa tree or shrub that grows 5–12 meters taw, wi rose tae reid-purpie flouers. The flouers are smaa an bell-shaped, wi five petals that hae whitish edges. The flowers are eften produced year roond unner tropical condeetions.
The tree is cultivated in tropical an semitropical regions for its edible fruits and for medicinal uises.
Averrhoa carambola is a species o widdy plant in the faimily Oxalidaceae; it has a nummer o common names includin Carambola an Starnfruit.
This evergreen tree is native tae Sootheast Asie an the Indian Subcontinent. A. carambola is a smaa tree or shrub that grows 5–12 meters taw, wi rose tae reid-purpie flouers. The flouers are smaa an bell-shaped, wi five petals that hae whitish edges. The flowers are eften produced year roond unner tropical condeetions.
The tree is cultivated in tropical an semitropical regions for its edible fruits and for medicinal uises.
Balingbing nyaéta tutuwuhan penghasil buah, anu wangunna has anu asalna ti Indonésia, India, sarta Sri Langka. Ayeuna, balimbing geus sumebar ka penjuru Asia Tenggara, Republik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, sarta Polinésia. Usaha penanaman sacara komérsial dipigawé di Amérika Sarikat, nyaéta di Florida Kidul sarta Hawaii. Di Indonésia, buah ieu jadi ikon dayeuh Dépok, Jawa Kulon, saprak taun 2007.
Tangkal ieu mibanda daun majemuk anu panjangna bisa ngahontal 50 cm, kembang boga warna beureum ngora anu umumna mecenghul di tungtung dahan. Tangkal ieu bercabang loba sarta bisa tumuwuh nepi ka ngahontal 5 m. Henteu saperti pepelakan tropis séjénna, tangkal balingbing henteu merlukeun loba sinar panonpoé. Sumebarna tangkal balingbing pohara lega, alatan binihna disebarkeun ku lebah.
Buah balingbing boga warna konéng kahéjoan. Waktu kakara tumuwuh, buahna boga warna héjo. Lamun dipotong, buah ieu miboga panampang anu ngawangun béntang. Siki leutik sarta boga warna coklat. Buah ieu rangu pas didahar, rasana amis sarta saeutik haseum. Buah ieu ngandung loba vitamin C. Wangun buahna anu unik jeung rasa amis sarta bisa dikokolakeun jadi rupa-rupa sajian, balingbing bisa dibédakeun jadi 2 macem. Anu rasana amis jeung wangun béntang dipikawanoh minangka balingbing amis (Averrhoa Carambola) sedengkeun jenis kadua nyaéta balingbing sayur atawa balingbing wuluh (Averrhoa bilim) anu rasana haseum, mindeng dipaké pikeun samara masakan, utamana pikeun méré rasa haseum dina masakan.
Salah sahiji wewengkon anu kaceluk baris produksi balingbing nyaéta DépokJawa Kulon, Demak, Jawa Tengah sarta Blitar Jawa Wétan. Balingbing geus ditetepkeun ku pamaréntah wewengkon Dépok minangka simbol has Dayeuh Dépok.[1]
Balingbing miboga loba sari (cai), nepi ka bisa dijieun wine buah. Di Myanmar, balingbing digunakeun pikeun acar téh. Salian ti éta, pamakéan balingbing minangka ubar getih luhur pohara populér di masarakat. Henteu saeutik urang anu langsung ngonsumsi balingbing boh daun boh buahna kitu nyaho tenakan getihna luhur. Sacara émpiris, balingbing ogé dipaké pikeun nurunkeun kolésterol, ngalancarkeun pencernaan, anti kanker, ubar sariawan, nyeri beuteung, panas, batuk rejan sarta éncok.[2]
Buah balingbing miboga kandungan gizi cukup luhur anu méré mangpaat pikeun awak. Dina 100 gram buah balingbing anu asak ngandung[1]:
Balingbing nyaéta tutuwuhan penghasil buah, anu wangunna has anu asalna ti Indonésia, India, sarta Sri Langka. Ayeuna, balimbing geus sumebar ka penjuru Asia Tenggara, Republik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, sarta Polinésia. Usaha penanaman sacara komérsial dipigawé di Amérika Sarikat, nyaéta di Florida Kidul sarta Hawaii. Di Indonésia, buah ieu jadi ikon dayeuh Dépok, Jawa Kulon, saprak taun 2007.
Wit Blimbing asalé saka Indonésia, India, lan Sri Langka, sarta akèh ing laladan Asia Kidul-Wétan, Républik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, lan Polinesia.[1] Blimbing ditandur kanthi komersial ing Amérikah Sarékat, ya iku ing Florida Kidul lan Hawaii.[1]
Blimbing duwé jeneng latin Averrhoa Carambola.[1] Blimbing dhapuré bunder lonjong lan nduwé rusuk landhep lincip kang cacahé lima.[1] Blimbing rasané legi lan nggawé seger. Ing kalangan internasional blimbing dikenal kanthi jeneng star fruit.[1] Kang ndadékaké blimbing dijenengi star fruit amarga yèn dikethok kanthi horisontal woh iki katon kaya bintang.[1]
Woh kang asalé saka India utawa Srilangka iki ora mung dibudidayakaké ing wewengkon Asia Tenggara kaya ta Malaysia, Thailand lan Filipina, nanging uga dikenal ing nagara-nagara kang duwé iklim sub tropis liyané kaya ta Amérika lan Australia.[1] Blimbing gampang thukul ing panggonan kang dhuwuré 0-500 m ing sandhuwuré lumah laut lan kanthi curah udan kang dhuwur.[1] Saliyané iku blimbing kudu éntuk cukup cahya srengéngé.[1] Ing Indonésia, blimbing kang rasané legi akèh tinemu ing laladan Demak, Jawa Tengah.[1]
Wit blimbing bisa ngembang saben taun lan bisa dipanén ping telu saben setahun.[1] Saliyané blimbing woh ana uga blimbing wuluh utawa blimbing keris.[1] Blimbing iki uga diarani blimbing sayur kang jeneng latiné Averrhoa bilimbi.[1] Nanging blimbing sayur rasané luwih kecut lan lumrahé kanggo nggawe sayur utawa masakan ancasé kanggo ménéhi rasa kecut ing masakan.[1]
Woh blimbing duwé khasiat dadi antipiretik lan ekspektoran,saéngga bisa dimanfaataké kanggo obat watuk kanggo bocah cilik.[2] Blimbing ngandhut akèh vitamin C lan duwé manfaat kanggo antiinflasi, analgesik, lan diuretik, saéngga apik kanggo nambani watuk, sariawan, lara gorokan, obat demam, obat kencing manis utawa diabétes, lan kolésterol.[2] Vitamin C kang paling dhuwur uga apik kanggo tamba kanker.[2] Oyot blimbing uga duwé khasiat kanggo nambani lara sirah lan nyeri sendi.[2] Saliyané iku, godhong blimbing uga bisa kanggo tamba radang lambung, radang kulit kang ana nanahé, lan bisul.[2] Blimbing uga duwé provitamin A.[2] Khasiat liyané, blimbing bisa nglancaraké pencernaan lan kanggo obat hiperténsi utawa blegudreg.[2]
Nanging tumrap wong kang duwé lelara ginjel kudu ati-ati, amarga blimbing ngandhut akèh asem oxalic kang mbebayani.[2]
Blimbing uga duwé akèh khasiat liyané.[3]
Saben 100 gram woh blimbing ngandhut warna-warna nutrisi kang migunani kanggo kaséhatan.[3]
Wit Blimbing asalé saka Indonésia, India, lan Sri Langka, sarta akèh ing laladan Asia Kidul-Wétan, Républik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, lan Polinesia. Blimbing ditandur kanthi komersial ing Amérikah Sarékat, ya iku ing Florida Kidul lan Hawaii.
Karanbòl se fwi pye karanbòl.
Ko e tapanima ko ha fuʻu ʻakau mo hono lau siʻisiʻi pea mo hono ngaahi foʻi fua tapa nima. ʻOku fakatau ʻa e ngaahi foʻi fua ʻi he maketi ʻi Tongá ni.
Ko e tapanima ko ha fuʻu ʻakau mo hono lau siʻisiʻi pea mo hono ngaahi foʻi fua tapa nima. ʻOku fakatau ʻa e ngaahi foʻi fua ʻi he maketi ʻi Tongá ni.
Ing taranati/tarnati (Averrhoa carambola) metung yang species ning pun dutung king Familia Oxalidaceae. King Ingles, mayayaus yang carambola ampong starfruit. King Tagalug, ‘’’balimbing’’’ ing aus da.[1] Katutubu ya ing Mauli-aslagang Asia ampo king subcontinenting Indian ing pun dutung a ini.[2][3] metung yang malating pun dutung o palungpung a miraras 5–12 metru king katas, at maki sampagang rosas anggang malutu kule-ubi. Malati la ampong katabas campana deng sampaga na, at maki limang petal a mamuti-muti gilid. Pabanua yang manyampaga kareng malisangan a clima. Tatanam de kareng lugal a malisangan (‘’tropical’’) ampong subtropical para kareng bunga ampong antimong tanaman a panulu. .[4][5]
Bulung - misusumangid king Kolkata, West Bengal, India.
Bunga, bulung at pun king Kolkata, West Bengal, India.
Bunga at pun king Kolkata, West Bengal, India.
Ing taranati/tarnati (Averrhoa carambola) metung yang species ning pun dutung king Familia Oxalidaceae. King Ingles, mayayaus yang carambola ampong starfruit. King Tagalug, ‘’’balimbing’’’ ing aus da. Katutubu ya ing Mauli-aslagang Asia ampo king subcontinenting Indian ing pun dutung a ini. metung yang malating pun dutung o palungpung a miraras 5–12 metru king katas, at maki sampagang rosas anggang malutu kule-ubi. Malati la ampong katabas campana deng sampaga na, at maki limang petal a mamuti-muti gilid. Pabanua yang manyampaga kareng malisangan a clima. Tatanam de kareng lugal a malisangan (‘’tropical’’) ampong subtropical para kareng bunga ampong antimong tanaman a panulu. .
कन्तरा (अङ्ग्रेजी: Star Fruit) अक्सालिडेसिया परिवारमा पर्ने वनस्पति हो । यो सामान्यतया नेपाल, फिलिपिन्स, इन्डोनेसिया, भारत, श्रीलङ्का तथा बङ्गलादेश लगायतका दक्षिण एसियाली देशहरूमा पाइने गर्छ । साथै ल्याटिन अमेरिका, क्यारेबिया तथा संयुक्त राज्यको दक्षिण क्षेत्रका उष्ण क्षेत्रहरूमा यसको खेती गर्ने गरिन्छ ।
कन्तरालाई विभिन्न देश तथा भाषा अनुसार फरक फरक नामले चिनिन्छ । जुन निम्नानुसार छन :-
.jpg)
कन्तरा (अङ्ग्रेजी: Star Fruit) अक्सालिडेसिया परिवारमा पर्ने वनस्पति हो । यो सामान्यतया नेपाल, फिलिपिन्स, इन्डोनेसिया, भारत, श्रीलङ्का तथा बङ्गलादेश लगायतका दक्षिण एसियाली देशहरूमा पाइने गर्छ । साथै ल्याटिन अमेरिका, क्यारेबिया तथा संयुक्त राज्यको दक्षिण क्षेत्रका उष्ण क्षेत्रहरूमा यसको खेती गर्ने गरिन्छ ।
কৰ্দ্দৈ (ইংৰাজী: Carambola) ইয়াৰ বৈজ্ঞানিক নাম হ'ল Averrhoa Carambola ৷ ইয়াক ইংৰাজীত পাঁচকোণীয়া (star)ফল বুলিও কোৱা হয়৷ এই ফল কেঁচাতে টেঙা আৰু পকিলে কিছু মিঠা হয়৷ [1]
শৰ্কৰা আৰু কনিজ পদাৰ্থৰ ভিতৰত - কেলচিয়াম,মেগনেছিয়াম আৰু ফছফৰাছ থাকে৷ ইয়াত Oxalic acid থাকে,গতিকে বেছিকৈ খালে বৃক্কৰ পাথৰ (kidney) হোৱাৰ সম্ভাৱনা বঢ়াই দিয়ে৷ ইয়াত প্ৰচুৰ পৰিমাণে 'গ' খাদ্যপ্ৰাণ থাকে৷ কৰ্দ্দৈৰ বাকলিৰ সেউজীয়া ৰং হ'ল এবিধ Pigment ,যি যকৃতৰ বাবে ভাল৷ গতিকে কৰ্দ্দৈ বাকলিৰ সৈতে খাব লাগে৷
কৰ্দ্দৈ এবিধ পাঁচকোনীয়া ৰসাল ফল৷ এই ফলৰ গছজোপা জোপোহা আৰু পাতবিলাক সৰু সৰু সেউজীয়া ৰঙৰ৷ ফুলবিলাক সৰু আৰু গোলাপী ৰঙৰ৷ এই ফল কেঁচাতে সেউজীয়া ৰঙৰ আৰু পকিলে হালধীয়া বৰণৰ হয়৷
কৰ্দ্দৈ (ইংৰাজী: Carambola) ইয়াৰ বৈজ্ঞানিক নাম হ'ল Averrhoa Carambola ৷ ইয়াক ইংৰাজীত পাঁচকোণীয়া (star)ফল বুলিও কোৱা হয়৷ এই ফল কেঁচাতে টেঙা আৰু পকিলে কিছু মিঠা হয়৷
କରମଙ୍ଗା ଏକ ଚିରହରିତ ଫଳ ଗଛ । ଏହା ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ଏସିଆ ଓ ଭାରତୀୟ ଉପମହାଦେଶରେ ଦେଖାଯାଏ ।[୧] ଏହାର ଫଳ ଖଟାଳିଆ ଲାଗେ । ଏହାକୁ ଇଁରାଜୀରେ ଷ୍ଟାର୍ ଫୃଟ୍ କୁହାଯାଏ । ଆଭେରୋଆ କାରାମ୍ବୋଲା ନାମକ ବୃକ୍ଷର ଏହା ଫଳ ।[୨] ମ୍ୟାଲେସିଆ,ଇଣ୍ଡୋନେସିଆ, ଭିଏତନାମ୍, ଭାରତ, ବାଂଲାଦେଶ ଏବଂ ଶ୍ରୀଲଙ୍କାରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏକ ସ୍ଥାନୀୟ ପ୍ରଜାତି । ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ଏସିଆ, ଦକ୍ଷିଣ ପ୍ରଶାନ୍ତୀୟ ଅଞ୍ଚଳ ତଥା ପୂର୍ବ ଏସୀୟ ଅଞ୍ଚଳର କେତେକାଂଶରେ ଏହି ଫଳଟି ଲୋକପ୍ରିୟ । ଲାଟିନ୍ ଆମେରିକା, କ୍ୟାରିବିଅନ୍ ତଥା ଦକ୍ଷିଣ ସଂଯୁକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ର ଭଳି ଅଣ-ଦେଶୀୟ କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଚାଷ କରାଯାଏ ।
నక్షత్ర ఫలం చెట్టును అంబాణపుకాయ, కర్మరంగము , తమాటకాయ, కరంబోలా అని కూడా అంటారు. దీని శాస్త్రీయ నామం Averrhoa carambola.
ఉష్ణ మండల ప్రాంతాలలో నిదానంగా పెరిగే ఈ చెట్టు సుమారు 25 అడుగుల ఎత్తు పెరుగుతుంది.
ఆకు పచ్చని ఈ చెట్టు ఆకులు పగలు చైతన్యంగా ఉండి రాత్రులందు లోపలి వైపుకు ముడుచుకుంటాయి.
లేత ఎరుపు రంగు గల చిన్న పుష్పాలు ముదురు ఎరుపు తొడిమతో ఉంటాయి.
నక్షత్ర ఫలం చెట్టు సంవత్సరానికి నాలుగు సార్లు పూత పూసి కాయలు కాస్తుంది.
ఈ నక్షత్ర ఫలం చెట్టు యొక్క పండు 5 విభాగాలుగా ఉండి నక్షత్రం గుర్తును పోలి ఉంటుంది. ఈ పండు అండాకారం లేక దోసకాయ ఆకారంలో కండను కలిగి సుగంధభరిత వాసనతో పసుపు ఆరంజి ఆకుపచ్చ కలసిన రంగుతో ఆకర్షిస్తుంది.
ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಒಂದು ರಸವತ್ತಾದ ಮೃದು ಹಣ್ಣು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ವಾಣಿಜ್ಯವಾಗಿ ಯಾರೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ, ಹವಾಯ್, ಚೀನಾ ತೈವಾನ್, ಕ್ವೀನ್ಸ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮುಂತಾದೆಡೆ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಮರಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಿನ ತೋಟಗಳು, ಕೈತೋಟಗಳು, ಸಸ್ಯೋದ್ಯಾನ, ದೊಡ್ಡ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಪೌಳಿಗೋಡೆಯ ಆವರಣ, ಸಾಲುಮರವಾಗಿ, ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಸಸಿಮಡಿಗಳು ಮುಂತಾದೆಡೆ ಈ ಹಣ್ಣಿನ ಮರವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.
ಕಮರಾಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ ಹುಳಿ ಮತ್ತು ಸಿಹಿ ಬಗೆಗಳಿವೆ. ಸಿಹಿಬಗೆಗಳ ಹಣ್ಣನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ತಿನ್ನುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಅವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಲು ಇಷ್ಟ. ಹುಳಿ ಬಗೆಗಳ ಹಣ್ಣನ್ನು ರಸಹಿಂಡಲು, ಪೇಯ ಪಾನೀಯಗಳಲ್ಲಿ, ಪಾನಕ, ಜಾಮ್, ಜಲ್ಲಿ, ಪುಡ್ಡಿಂಗ್, ಟಾರ್ಟ್, ಪ್ರಿಸರ್ವ್, ಚಟ್ನಿ, ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ಮುಂತಾದ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಹಣ್ಣು ಉದ್ದದ ಐದು ಏಣುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಅವುಗಳ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ಪರಿಮಳಗಳು ಎಂತಹವರನ್ನೂ ಸಹ ಆಕರ್ಷಿಸಬಲ್ಲವು. ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣುಗಳ ಮೇಲಿನ ಉದ್ದ ಏಣುಗಳನ್ನು ಚಾಕುವಿನಿಂದ ಕೆರೆದು, ನಂತರ ತಿನ್ನುತಾರೆ. ಈ ಹಣ್ಣನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಣೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಅಡುಗೆ ಭಕ್ಷ್ಯಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿರುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಹಣ್ಣನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ತೆಳು ಬಿಲ್ಲೆಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಇಟ್ಟು ಸಿಂಗರಿಸುವುದುಂಟು. ಈ ಹಣ್ಣುಗಳ ರಸಕ್ಕೆ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಕಲೆಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವ ಗುಣವಿದೆ. ಹಿತ್ತಾಳೆ ಪಾತ್ರೆ ಪರಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಿಲುಬು ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಹೋಳನ್ನು ಜಜ್ಜಿ ಉಜ್ಜಿ ತೊಳೆದಲ್ಲಿ ಅದು ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತವೆ. ಇದರ ಬಲಿತ ಮರಗಳ ಕಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಳಿಕೆ ಬರುವಂತಾದ್ದು. ಅದು ಬೆಳ್ಳಗಿದ್ದು ಮೃದುವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಕಟ್ಟಡದ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ, ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಉಪಯುಕ್ತ. ಇವುಗಳ ಹಣ್ಣನ್ನು ಸಾರು ಮಾಡಲು ಹುಣಿಸೇ ಹಣ್ಣಿನ ಬದಲಾಗಿ ಬಳಸುವುದುಂಟು. ಮನೆಗೊಂದು ಮರವಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ವರ್ಷವಿಡೀ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಬಹುದು.
ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಹಣ್ಣಿನ ಬಹುಭಾಗ ನೀರು ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಹುಳಿ ಬಗೆಗಳ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ಕರೆಯ ಅಂಶ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸಿಹಿಬಗೆಗಳಲ್ಲಿನ ಸಕ್ಕರೆ ಅಂಶ ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಹುಳಿ ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿನ ಹುಳಿಗೆ ಆಕ್ಸಾಲಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಹೆಚ್ಚು ಕಾರಣವಿರುತ್ತದೆ. ಸಿಹಿ ಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಶೇ. ೦.೧೬ ಆಕ್ಸಾಲಿಕ್ ಮತ್ತು ಶೇ. ೦.೦೬ ಮ್ಯಾಲಿಕ್ ಆಮ್ಲಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಶರ್ಕರಪಿಷ್ಟ, ಪ್ರೋಟೀನ್, ಜಿಡ್ಡು, ಖನಿಜಪದಾರ್ಥ, ನಾರು, ಸುಣ್ಣ, ರಂಜಕ, ಕಬ್ಬಿಣ, ಪೊಟ್ಯಾಷಿಯಂ, ಮೆಗ್ನೀಷಿಯಂ, ಕೆರೊಟಿನ್, ಕ್ಯಾಲೋರಿಸತ್ವ ಮುಂತಾದವು ವಿವಿಧ ಪ್ರಮಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಹುಳಿ ಬಗೆಗಳ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಅಪಕ್ವ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಶೇ. ೧ರಷ್ಟು ಆಕ್ಸಾಲಿಕ್ ಅಮ್ಲವಿದ್ದು ಅವು ಪಕ್ವಗೊಂಡಾಗ ಅದರ ಪ್ರಮಾಣ ಶೇ. ೦.೫೧ಕ್ಕೆ ಕುಸಿಯುತ್ತದೆ. ಸಕ್ಕರೆಯ ಹೆಚ್ಚು ಭಾಗ ಅಪಕರ್ಷಕ ಸಕ್ಕರೆ (ಗ್ಲೂಕೋಸ್ ಮತ್ತು ಪ್ರುಕ್ಟೋಸ್) ಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಜೇವಸತ್ವಗಳ ಪೈಕಿ ಸಿ ಜೇವಸತ್ವದ ಪ್ರಮಾಣ ೧೦೦ ಗ್ರಾಂಗಳಿಗೆ ೫೦ ಮಿ.ಗ್ರಾಂಗಳಷ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಸೆರೈನ್, ಗ್ಲುಟಾಮಿನ್, ಅಲನೈನ್ ಮುಂತಾದ ಜೆಡ್ಡಾಮ್ಲಗಳೂ ಸಹ ಇರುತ್ತವೆ. ಹಣ್ಣುಗಳ ತೀಕ್ಷ್ಣರುಚಿಗೆ ಆಸ್ಕಾರ್ಬಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಮತ್ತು ಟ್ಯಾನಿಕ್ ಅಂಶಗಳು ಕಾರಣವಿರುತ್ತವೆ. ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಹಣ್ಣಿನಲ್ಲಿರುವ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಕೋಷ್ಟಕ ೨.೧ರಲ್ಲಿ ಕೊಡಲಾಗಿದೆ.
ಹಣ್ಣು ಸ್ವಲ್ಪ ಒಗರು. ಅವುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ಹಸಿವು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಪಾನಕ ಮತ್ತು ಶರಬತ್ತುಗಳನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ದಣಿವು ದೂರಗೊಂಡು ಶರಿರದಲ್ಲಿನ ಊತ, ಜ್ವರದ ತಾಪಗಳು ಉಪಶಮನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಪಾನೀಯಗಳು ಶೈತ್ಯಕಾರಕವಿರುತ್ತವೆ. ಮೂಲವ್ಯಾಧಿ, ಸ್ಕರ್ವಿ, ಅತಿಸಾರ, ಪಿತ್ತರಸದ ತೊಂದರೆಗಳಿಗೆ ಈ ಹಣ್ಣುಗಳ ಸೇವನೆ ಲಾಭದಾಯಕ. ಫಿಲಿಪ್ಪೈನ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಎಲೆ ಮತ್ತು ಚಿಗುರು ಕುಡಿಗಳನ್ನು ಅರೆದು ಸಿಡುಬು ರೋಗಿಗಳಿಗೆ ಕೊಡುವುದುಂಟು. ಅವುಗಳ ಸೇವನೆ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿನ ಹುಳುಗಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಔಷಧಿ, ತಲೆನೋವು ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಮತ್ತು ಚಿಗುರುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಹಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಆಯ್ಸ್ಕಾರ್ಬಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಆಮ್ಲಜನೀಕರಣವನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿಯುವ ಗುಣವಿದೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ.
ಈ ಹಣ್ಣು ಸಾರು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಹುಣಿಸೇಹಣ್ಣಿನ ಬದಲಾಗಿ ಬಳಸುವುದುಂಟು. ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ ರುಚಿಕರ ಜಾಮ್, ಜೆಲ್ಲಿ, ಚಟ್ನಿ, ಉಪ್ಪಿನ ಕಾಯಿ ಮುಂತಾಗಿ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಹಣ್ಣುಗಳ ರಸಹಿಂಡಿ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಲಿನನ್ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಕರೆಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸುವುದುಂಟು. ಹಿತ್ತಾಳೆ ಪಾತ್ರೆ ಪರಡಿಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿ ಅವುಗಳ ಮೇಲಿನ ಕಲೆ, ತುಕ್ಕು ಮುಂತಾಗಿ ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು ಇವು ಬಲು ಉಪಯುಕ್ತ. ಮರದ ಒಳಕಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಪೀಠೋಪಕರಣಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಮರಗಳಿಂದ ಉದುರಿಬಿದ್ದ ಎಲೆ, ಹೂವು ಮಣ್ಣಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೊದಿಕೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಅವು ದಿನಕಳೆದಂತೆ ಕೊಳೆತು ಗೊಬ್ಬರವಾಗಬಲ್ಲವು. ಈ ಮರಗಳು ಒಳ್ಳೆಯ ನೆರಳು ಹಾಗೂ ಅಲಂಕಾರಕ ಸಸ್ಯಗಳಾಗಿವೆ. ಬೀಜದಿಂದ ಪಡೆದ ಸಸಿಗಳನ್ನು ತೋಟದ ಸುತ್ತಂಚಿನಲ್ಲಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದರೆ ಅವು ಒಳ್ಳೆಯ ಗಾಳಿ ತಡೆಯಾಗಬಲ್ಲವು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣು ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗುವುದನ್ನು ತಡೆಯಬಲ್ಲವು. ಒಣಕಟ್ಟಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಉರುವಲೂ ಹೌದು.
ಕಮರಾಕ್ಷಿಯು ಮೊಲುಕ್ಕಾ, ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ಮಲೇಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಇಂಡೋ ಚೈನಾಗಳ ನಿವಾಸಿ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಇದನ್ನು ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಕಾಣಬಹುದಾದರೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ಅವುಗಳ ಕ್ಷೇತ್ರ ಮತ್ತು ಉತ್ಪಾದನೆಗಳನ್ನು ಖಚಿತವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಶ್ರೀಲಂಕಾ, ಬರ್ಮಾ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ಮಲೇಷ್ಯಾ, ಸಿಂಗಪುರ, ಜಪಾನ್, ಚೀನ, ತೈವಾನ್, ಅಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾ, ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ, ಹವಾಯ್, ಕಮರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಪ್ರದೇಶಗಳು. ಅಮೇರಿಕಾಕ್ಕೆ ಫ್ಲೋರಿಡಾದ ಒಂದು ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳ ನರ್ಸರಿಯವರು ಇದನ್ನು ೧೮೯೦ರಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಪಡಿಸಿದ್ದಾಗಿ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾಕ್ಕೆ ಇದು ೧೦೦ ವರ್ಷಗಳಿಗೂ ಹಿಂದೆಯೇ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿರಬಹುದೆಂದು ಅಂದಾಜು. ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಆಕ್ಷಾಲಿಡೇಸೀ ಕುಟುಂಬದ ಅವೆರ್ರ್ಹೋವ ಉಪವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಫಲ. ಇದರ ಸಸ್ಯನಾಮ ಅವೆರ್ರ್ಹೋವ ಕ್ಯರಂಬೋಲ L. ಈ ಉಪವರ್ಗಕ್ಕೆ ಅವೆರ್ರ್ಹೋವ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಹೆಸರಾಂತ ಅರಬ್ಬೀ ವೈದ್ಯರಾದ ಅವೆರ್ರ್ಹೋಸ್ ಎಂಬುವರ ಜ್ಞಾಪಕಾರ್ಥ ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಕಮರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಬೃಹದ್ದಳ, ಧಾರಾಫಲ, ಮುದ್ಗರ, ಪೀತಫಲ, ಶುಕ್ ಪ್ರಿಯ, ಸುಜಕರ ಎಂದರೆ, ಕಮರಾಕ್ಷಿ, ಕಾಮರಂಗ, ಕೊಬ್ರಿಕಾಯಿ, ದಾರೆಹುಳಿ, ಟಮಟಂಗ ಮುಂತಾದವು ಕನ್ನಡದ ಹೆಸರುಗಳು, ಕಮ್ರಾಜ್, ಕ್ಯರಂಬೋಲ, ಕ್ಯರಂಬೋಲ ಆಯಪಲ, ಚೈನೀಸ್ ಗೂಸ್ಬೆರ್ರಿ, ಕೋರಮಂಡಲ್ ಗೂಸ್ಬೆರ್ರಿ, ಸ್ಟಾರ್ ಫ್ರೂಟ್, ಫೈವ್ ಕಾರ್ನರ್ಡ್ ಫ್ರೂಟ್ ಮುಂತಾದವು ಇದರ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಹೆಸರುಗಳು. ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಉಷ್ಣಪ್ರದೇಶಗಳ ನಿತ್ಯ ಹಸುರಿನ ಮರವಾಗಿದೆ. ಪೂರ್ಣ ಬೆಳೆದಾಗ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಮರಗಳು ೧೦-೧೫ ಮೀ. ಎತ್ತರವಿರುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ರೆಂಬೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಅವು ಬಲಿಷ್ಠವಿದ್ದು ಸುತ್ತ ಹರಡಿ ಚಾಚಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಳಭಾಗದ ರೆಂಬೆಗಳು ನೆಲಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತೀರಾ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ. ಮರಗಳ ನೆತ್ತಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿದ್ದು, ಗೋಪುರದಂತೆ ಕಾಣುವುದು. ತೊಗಟೆ ಬೂದುಬಣ್ಣವಿದ್ದು ನಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಎಳೆಯ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿನ ಕವಲು ರೆಂಬೆಗಳ ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಮೋಟುತುಪ್ಪಳವಿದ್ದು, ದಿನಕಳೆದಂತೆಲ್ಲಾ ರೆಂಬೆಗಳು ಬರಲುಬರಲಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಎಲೆಗಳು ಸಂಯುಕ್ತವಿದ್ದು ಪ್ರತಿಯೂಂದರಲ್ಲಿ ೩-೫ ಜೊತೆ ಉಪ ಎಲೆಗಲಿರುತ್ತವೆ. ಉಪಎಲೆಗಳಿಗೆ ಪುಟ್ಟತೊಟ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ. ಉಪ ಎಲೆಗಳು ಅಂಡಾಕಾರವಿದ್ದು ೨-೯ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದ ಮತ್ತು ೧-೪ ಸೆಂ.ಮೀ. ಅಗಲ ಇದ್ದು ತುದಿಯತ್ತ ಚೂಪಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಎಲೆಗಳ ಬಣ್ಣ ತೆಳುಹಸಿರು; ಮೇಲೆಲ್ಲಾ ಹೊಳಪಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಹೂವು ಬಲಿತ ರೆಂಬೆಗಳ ತುದಿಯತ್ತ, ಚಿಗುರು ರೆಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ, ಎಲೆರಹಿತ ಬೋಳು ರೆಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಎಲೆಗಳ ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಗೊಂಚಲು ಗೊಂಚಲಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಸಿಹಿಬಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೂವು ಕವಲುರೆಂಬೆಗಳ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಹೂಗೊಂಚಲು ಮಧ್ಯಾರಂಭಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಗೊಂಚಲುಗಳಲ್ಲಿನ ಹೂಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿರುತ್ತದೆ. ಗೊಂಚಲೊಂದರಲ್ಲಿ ಸರಾಸರಿ ೧೬-೩೮ ಹೂಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಬಿಡಿಹೂವು ೮-೧೦ ಮಿ.ಮೀ. ಉದ್ದವಿದ್ದು ಬೆಳ್ಳಗೆ, ಬಿಳಿಗೆಂಪು, ಬಿಳಿಕೆನ್ನೀಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವಿದ್ದು ಗಿಡ್ಡ ತೊಟ್ಟುಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿ ಹೂವಿನಲ್ಲಿ ೫ ಪುಷ್ಪಪೀಠದ ಎಸಳುಗಳು, ಮತ್ತು ೫ ಹೂದಳಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಕೇಸರಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ೧೦. ಆದರೆ ಅವುಗಳ ಪೈಕಿ ಐದು ಮಾತ್ರ ಫಲದಾಯಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ತಳಿಗಳನ್ನು ಶಲಾಕೆಯ ಉದ್ದವನ್ನುನುಸರಿಸಿ ಎರಡು ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಉದ್ದಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಗಿಡ್ಢ ಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು. ಶಲಾಕೆ ಕೇಸರಗಳಿಗಿಂತ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಚಾಚಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಉದ್ದ ಶಲಾಕೆಯ ಹೂವು ಎಂಬುದಾಗಿ ಮತ್ತು ಶಲಾಕೆ ಗಿಡ್ಡನಾಗಿದ್ದು ಕೇಸರಗಳಿಗಿಂತ ಕೆಳ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಗಿಡ್ಡ ಶಲಾಕೆಯ ಹೂವು ಎಂಬುದಾಗಿ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಉದ್ದ ಶಲಾಕೆಯ ಹೂಗಳನ್ನು ‘ಪಿನ್ಐ ಪ್ಲವರ್ಸ್’ ಎಂಬುದಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಗಿಡ್ಡ ಶಲಾಕೆಯ ಹೂಗಳನ್ನು ‘ಥ್ರಮ್ಐ ಪ್ಲವರ್ಸ್’ ಎಂಬುದಾಗಿಯೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಗಿಡ್ಡ ಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು ಸ್ವ-ಫಲಪ್ರದವಿರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಉದ್ದ ಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು ಸ್ವ-ಫಲಪ್ರದವಿರುತ್ತವೆ. ಗಿಡ್ಡ ಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು ಕಾಯಿ ಕಚ್ಚವಂತಾಗಲು ಉದ್ದ ಶಲಾಕೆಯ ತಳಿಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂಡಾಶಯ ಉಚ್ಛಸ್ಥಿತಿಯದಿರುತ್ತದೆ. ಇವು ಅನ್ಯ-ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶದ ಹಣ್ಣಿನ ಬೆಳೆಗಳಾಗಿವೆ. ಹಣ್ಣನ್ನು ಬೆರ್ರಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಕಮರಾಕ್ಷಿಯಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಿನ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಎದ್ದುಕಾಣುವ ಏಣುಗಳಿರುತ್ತವೆ.
ಆಕ್ಸಾಲಿಡೇಸೀ ಕುಟುಂಬದ ಜನಪ್ರಿಯ ಹಣ್ಣಿನ ಬೆಳೆಯಾದ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಸಸ್ಯನಾಮ ಅವೆರ್ರ್ಹೋವ ಕ್ಯರಂಬೋಲ L. ಇದರಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ತಳಿಗಳಿವೆ. ಹೊರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ತಳಿಗಳಿರುವುದಾಗಿ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಅವು ಹೀಗೆವೆ: ೧. ಫ್ಲೋರಿಡಾದ ತಳಿಗಳು: ಫ್ಟಾಂಗ್ಟುಂಗ್, ಡಾಹ್ಪಾನ್, ಟೀನ್ಮ, ಆರ್ಕಿನ್, ಮಹಾ, ಸ್ಟಾರ್ ಕಿಂಗ್, ಥಾಯ್ನೈಟ್, ವೀಲರ್, ನ್ಯೂಕೊಂಬ್ ಮುಂತಾದವು. ೨. ತೈವಾನ್ ದೇಶದ ತಳಿಗಳು: ಲೂಥೊ, ಚೆಂಗ್ಟ್ಸಿ, ಡಾಹ್ಪಾನ್, ಎರ್-ಲಿನ್, ಸಾಫ್ಟ್ಸಿಹ್ ಮುಂತಾದವು. ೩. ಸಿಗಪುರದಲ್ಲಿನ ತಳಿಗಳು: ಲೆಂಗ್ಬಾಕ್, ಜುರಾಂಗ್ ಮುಂತಾದವು. ೪. ಥಾಯ್ಲೆಂಡ್ನಲ್ಲಿನ ತಳಿಗಳು: ಲೆಂಗ್ಬಾಕ್, ಜುರಾಂಗ್ ಮುಂತಾದವು. ೫. ಮಲೇಷ್ಯಾದಲ್ಲಿನ ತಳಿಗಳು: ಬಿ೧, ಬಿ೨, ಬಿ೪, ಬಿ೬, ಬಿ೮, ಬಿ೧೦, ಬಿ೧೧, ಸುಧಾರಿತ ಆಯ್ಕೆಗಳ ಜೂತೆಗೆ ಜೈಂಟ್ಸಯಾಂ, ಜಂಗಲ್ಗೋಲ್ಡ್, ಬಿಸಿಪಿ-೧, ಹೋಸಿ, ಚುಬುಬ ಮುಂತಾದ ಸ್ಥಳೀಯ ಆಯ್ಕೆಗಳೂ ಸಹ ಇವೆ. ಚೀನಾ ದೇಶದಲ್ಲಿನ ತಳಿವಿಬೇಧಗಳ ಹಣ್ಣು ಹೆಚ್ಚು ಸಿಹಿ ಇರುವುದಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಬ್ರೆಜಿಲ್ ದೇಶದ ಬಗೆಗಳ ಹಣ್ಣು ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಿ ಜೇವಸತ್ವ ಹೊಂದಿರುವುದಾಗಿಯೂ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ.
ಮಲೇಷ್ಯಾ, ಕೊಲಂಬಿಯಾ, ಕ್ವೀನ್ಸ್ಲ್ಯಾಂಡ್, ಹವಾಯ್ ಮುಂತಾದ ದೇಶಗಳ ಬೀಜಸಸಿಗಳಿಂದ ಆರಿಸಿ, ನಿರ್ಲಿಂಗ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ ಆಯ್ಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಕಂಬೋಲ, ಗೋಲ್ಡನ್ಸ್ಟಾರ್ ಮುಂತಾದವು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದವು. ಕೋಷ್ಟಕ ೨.೨ ರಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿರುವ ಹಣ್ಣುಗಳ ರುಚಿಯನ್ನು ಹೆಡಾನಿಕ್ ಸ್ಕೇಲ್ನಲ್ಲಿ ಅಳತೆ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ೧ ರಿಂದ ೯ರವರೆಗೆ ಗುರುತುಗಳಿರುತ್ತವೆ. ೧ ಎಂಬುದಾಗಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ೯ ಎಂಬುದಾಗಿ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಹುವಾಗಿ ಇಷ್ಟಪಡುವುದಾಗಿಯೂ ತಿಳಿಯಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ಹಣ್ಣುಗಳ ಮೇಲ್ಮೈ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ೧ ಎಂಬುದಾಗಿ ನಮೂದಿಸಿದ್ದರೆ ಮೃದು ಎಂಬುದಾಗಿಯೂ, ೨ ಎಂಬುದಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ ಭಾಗಶಃ ಮೃದು, ೩ ಎಂದಿದ್ದರೆ ಬಿಗುವಾಗಿದೆ ಎಂದು, ೪ ಎಂದಿದ್ದರೆ ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಗರಿಗರಿಯಾಗಿದೆಯೆಂದೂ ಮತ್ತು ೫ ಎಂದು ಇದ್ದರೆ ತಿನ್ನಲು ಗರಿಗರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯತಕ್ಕದ್ದು. ಇಕಂಬೋಲ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಬೀಜ ಸಸಿಗಳಲ್ಲಿನ ಉತ್ತಮ ಆಯ್ಕೆ. ಅದನ್ನು ೧೯೫೭ರಲ್ಲಿ ಕೊಲಂಬಿಯಾದ ಪಾಮೈರಾದಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇದು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದ ಉತ್ತಮ ಆಯ್ಕೆ. ಇದರ ಮರಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಇದರ ಮರಗಳಲ್ಲಿನ ಇಳುವರಿ ಇತರ ತಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವುದಕ್ಕಿಂತ ನಾಲ್ಕುಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಣ್ಣು ಒಂದೇ ತೆರನಾಗಿದ್ದು. ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಬಿಗುವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ರಸಸಾರ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟು ಕರಗಿದ ಘನಪದಾರ್ಥಗಳ ಪ್ರಮಾಣ ಜಾಸ್ತಿ ಇದ್ದು ರುಚಿಯಲ್ಲಿ ಮಧುರವಾಗಿರುತ್ತವೆ; ಹಣ್ಣು ಬೇಗ ಬಿಡುತ್ತವೆ.
ಕಮರಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಬೀಜ ಊರಿ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಲಿಂಗ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಈಗ ಕಂಡುಬರುವ ಬಹುತೇಕ ಮರಗಳು ಬೀಜ ಊರಿ ಬೆಳೆದಂತಹುಗಳೇ ಆಗಿವೆ. ಆದರೆ ಅಂತಹ ಮರಗಳು ತಾಯಿ ಪೀಳಿಗೆಯಂತೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅವು ಬಹುದೊಡ್ಡಗಾತ್ರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಅವು ಬಲು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳಿಯುವ ಕಾರಣ ಹಣ್ಣನ್ನು ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ, ಸಸ್ಯಸಂರಕ್ಷಣೆ ಮುಂತಾದವು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಣಗಳೂ ಇರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಬಹು ದೀರ್ಘಕಾಲ ಇದ್ದು ಹೆಚ್ಚು ಫಸಲನ್ನು ಬಿಡುವುದು. ಆಳವಿರುವ ಬೇರುಸಮೂಹದಿಂದಾಗಿ ಬರಗಾಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಅಪರೂಪವಾಗಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಆಕಸ್ಮಿಕ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವುದು. ಆದರೆ ಬೀಜ ಸಸಿಗಳು ಚೊಚ್ಚಲ ಫಸಲು ಬಿಡಲು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಕಸಿಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಬೇರು ಸಸಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ೧. ಬೀಜಪದ್ಧತಿ ಇದಕ್ಕೆ ಸೀಡ್ ಪ್ರಾಪಗೇಷನ್, ಸೆಕ್ಷಯಲ್ ಪ್ರಾಪಗೇಷನ್ ಮುಂತಾಗಿ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಫಸಲುಬಿಡುವ ಹಾಗೂ ಕೀಟ ಮತ್ತು ರೋಗಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಿರುವ ಮರಗಳಲ್ಲಿನ ಪೂರ್ಣಬಲಿತು ಪಕ್ವಗೊಂಡ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ತೆಗೆದು, ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕಿವುಚಿ, ಸಿಪ್ಪೆ, ನಾರು, ತಿರುಳುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದಲ್ಲಿ ಬೀಜ ತಳದಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಗಳ್ಳತ್ತವೆ. ನೀರನ್ನು ಬಸಿದು ಬೀಜವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದು ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ತೆಳ್ಳಗೆ ಹರಡಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಒಣಗಿಸಬೇಕು. ಅನಂತರ ಕ್ಯಾಪ್ಟಾನ್ ಅಥವಾ ಮತ್ತಾವುದಾದರೂ ಸೂಕ್ತ ತಾಮ್ರಯುಕ್ತ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕದ ದ್ರಾವಣದಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಉಪಚರಿಸಿ ಬಿತ್ತಬೇಕು. ಬೀಜವನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಒಟ್ಲುಪಾತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾಧ್ಯಮ ತುಂಬಿದ ಅಗಲ ಬಾಯಿಯ ಮಣ್ಣಿನ ಕುಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಗಳಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಬಹುದು.
(ಅ) ಒಟ್ಲು ಪಾತಿಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿ, ಬೀಜವನ್ನು ಬಿತ್ತುವುದು: ಒಟ್ಲು ಬಿಡುವ ಜಾಗವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಗೆತ ಮಾಡಿ, ಹೆಂಟೆಗಳನ್ನು ಒಡೆದು ಪುಡಿಮಾಡಿ ಕೂಳೆಗಳು, ಕಳೆಕಸ, ಕಲ್ಲುಗಳು ಮುಂತಾಗಿ ಆರಿಸಿ ತೆಗೆದು, ಪಾತಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಪಾತಿಗಳ ಗಾತ್ರ ೧.೨ ಮೀ. ಅಗಲ, ೧೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ಎತ್ತರ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಉದ್ದ ಇರುವಂತೆ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿ ಪ್ರತಿ ಚದರ ಮೀಟರ್ಗೆ ೧೦ ಕಿ.ಗ್ರಾಂ.ಗಳಷ್ಟು ಚಿನ್ನಾಗಿ ಕೊಳೆತ ಸಗಣಿ ಗೊಬ್ಬರ ಅಥವಾ ಎಲೆಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ಸಮನಾಗಿ ಹರಡಿ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಮಿಶ್ರಮಾಡಬೇಕು. ಬೀಜ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣವಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತುವ ಮುಂಚೆ ಒಂದೆರಡು ತಾಸು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿಟ್ಟು ಅವು ಬೇಗ ಮೊಳೆಯುತ್ತವೆ. ಒಟ್ಲುಪಾತಿಗಳಲ್ಲಿ ೧೦-೧೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಗೀರುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ೧೦ ಸೆಂ.ಮೀ.ಗೆ ಒಂದರಂತೆ ಬೀಜವನ್ನು ಬಿತ್ತಿ ಮೇಲೆ ಪುಡಿ ಗೊಬ್ಬರ ಅಥವಾ ಮರಳನ್ನು ಉದುರಿಸಿ ನೀರು ಹನಿಸುವ ಡಬ್ಬಿಯಿಂದ ನೀರು ಹಾಕಬೇಕು. ಬೀಜವನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಆಳಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತಬಾರದು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹಾಗೇನಾದರೂ ಬಿತ್ತಿದ್ದೇ ಆದರೆ ಅವು ಕೊಳೆಯುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಬೀಜವನ್ನು ೦.೫ ರಿಂದ ೧ ಸೆಂ.ಮೀ. ಆಳಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತಿದರೆ ಸಾಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ತೀರಾ ಹಳೆಯ ಬೀಜವನ್ನು ಬಿತ್ತನೆಗೆ ಬಳಸಬಾರದು. ಏಕೆಂದರೆ ಅಂತಹ ಬೀಜ ತಮ್ಮ ಮೊಳೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿದಿನ ಹದವರಿತು ನೀರು ಹಾಕಿದಲ್ಲಿ ಅವು ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಳೆಯುತ್ತವೆ.
(ಆ) ಅಗಲಬಾಯಿಯ ಮಣ್ಣಿನ ಕುಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತುವುದು: ಇವುಗಳನ್ನು ಸೀಡ್ಪ್ಯಾನ್ಗಳೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಅವುಗಳ ತಳಭಾಗದ ಅಂಚಿನ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಸಿರಂಧ್ರವಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನೀರು ಅದರ ಮೂಲಕ ಹೊರಬೀಳುತ್ತದೆ. ಅದರಿಂದಾಗಿ ಬೀಜ ಕೊಳೆಯುವುದಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಎಳೆಯ ಸಸಿಗಳು ಸಾಯುವುದಾಗಲೀ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಕುಂಡಗಳಿಗೆ ೧:೧:೧ ರಂತೆ ಮಣ್ಣು. ಮರಳು ಮತ್ತು ಕೊಳೆತ ಸಗಣಿ ಗೊಬ್ಬರ ಇಲ್ಲವೇ ಎಲೆಗೊಬ್ಬರಗಳನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ತುಂಬಬೇಕು. ಅನಂತರ ಅಡ್ಡಗೀರುಗಳನ್ನು ಎಳೆದು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಜವನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ೧೦ ಸೆಂ.ಮೀ. ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಿ, ಮೇಲೆ ಪುಡಿಗೊಬ್ಬರ ಉದುರಿಸಿ, ನೀರು ಹನಿಸುವ ಡಬ್ಬಿಯಿಂದ ನೀರು ಕೊಡಬೇಕು.
(ಇ) ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಜ ಬಿತ್ತುವುದು: ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ೧೫ x ೧೦ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದಗಲಗಳ ೧೫೦ ಗೇಜ್ ದಪ್ಪದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡು ಅವುಗಳ ತಳಭಾಗ ಮತ್ತು ಪಾರ್ಶ್ವಗಳಲ್ಲಿ ರಂಧ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ, ಮಾಧ್ಯಮ ತುಂಬಿ ತಲಾ ಒಂದರಂತೆ ಬೀಜ ಊರಿ, ನೀರು ಕೊಡಬೇಕು. ಒಟ್ಲುಪಾತಿಗಳಲ್ಲಿನ ಹಾಗೂ ಮಣ್ಣಿನ ಕುಂಡಗಳಲ್ಲಿನ ಸಸಿಗಳಲ್ಲಿ ೪-೬ ಎಲೆಗಳಿದ್ದಾಗ ಅವುಗಳನ್ನು ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಕಿತ್ತುತೆಗೆದು ಮಾಧ್ಯಮ ತುಂಬಿದ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಿ, ನೀರು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವು ಮುಂದಿನ ಮುಂಗಾರಿನ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸುಮಾರು ೩೦-೪೫ ಸೆಂ.ಮೀ ಎತ್ತರೆಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ನೆಡಲು ಅಥವಾ ಕಸಿಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧವಿರುತ್ತವೆ. ಆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅವುಗಳ ಕಾಂಡ ಒಂದು ಸೆಂ.ಮೀ. ದಪ್ಪವಿರುತ್ತದೆ.
೨. ನಿರ್ಲಿಂಗಪದ್ಧತಿ ಇದಕ್ಕೆ ಏಸಿಕ್ಷುಯಲ್ ಅಥವಾ ವೆಜೆಟೇಟಿವ್ ಪ್ರಾಪಗೇಷನ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಈ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ಸಸಿಗಳು ತಾಯಿ ಪೀಳಿಗೆಯಂತಿದ್ದು, ಗಿಡ್ಡ ಮರಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಚೊಚ್ಚಲ ಫಸಲು ಬೇಗ ಪ್ರಾರಂಭಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಿಧಾನಗಳಿವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಕಸಿವಿಧಾನ, ಕಣ್ಣು ಕೂಡಿಸಿ ಕಸಿಮಾಡುವುದು, ಗೂಟಿಕಟ್ಟುವುದು, ರೆಂಬೆಗಳನ್ನು ನೆಲದಲ್ಲಿ ಊರಿ ಬೇರು ಬರುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು, ರೆಂಬೆಯ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟು ಬೇರುಬರುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಹಾಗೂ ಅಂಗಾಂಶ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ವೃದ್ಧಿಮಾಡುವುದು.
i. ಕಸಿ ವಿಧಾನ ಇದು ಸರಳ ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾದ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಗ್ರ್ಯಾಫ್ಟಿಂಗ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಫ್ಲೋರಿಡಾದಲ್ಲಿ ಇದು ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಭಾಗಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ ಬೇರು ಸಸಿ ಮತ್ತು ಕಸಿಕೊಂಬೆ. ಕಸಿಮಾಡಿದ ನಂತರ ಅವರೆಡೂ ಒಂದರಲ್ಲೊಂದು ಬೆಸೆದು ಒಂದುಗಿಡವಾಗಿ ಬೆಳದಾಗ ಅದನ್ನು ಕಸಿ ಗಿಡ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ಬೇರು ಸಮೂಹವನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಭಾಗ ಬೀಜ ಸಸಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದು ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಬಲಿಷ್ಠವಿರುವ ಬೇರು ಸಮೂಹವನ್ನು ಒದಗಿಸಿದರೆ, ಕಸಿಗಂಟಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿನ ಭಾಗ ಹೂವು ಹಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೆತ್ತಿಯ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಅಪೇಕ್ಷಿತ ತಳಿಯ ಕಸಿಕೊಂಬೆಯಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸಾಮೀಪ್ಯಕಸಿ ವಿಧಾನ, ವೆನೀರ್ ಕಸಿ ವಿಧಾನ, ಪಾರ್ಶ್ವ ಕಸಿ ವಿಧಾನ, ಮೆತುಕಟ್ಟಿಗೆ ಕಸಿವಿಧಾನ ವುಂತಾದವು ಇರುತ್ತವೆ.
(ಅ) ಸಾಮೀಪ್ಯ ಕಸಿ ವಿಧಾನ: ಇದಕ್ಕೆ ಪಪ್ರೋಚ್ ಗ್ರ್ಯಾಫ್ಟಿಂಗ್, ಇನಾರ್ಚಿಂಗ್ ಮುಂತಾಗಿ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ವರ್ಷವಯಸ್ಸಿನ ಹಾಗೂ ಒಂದೇ ದಪ್ಪದ ಬೇರು ಸಸಿ ಮತ್ತು ಕಸಿಕೊಂಬೆಗಳು ಬೇಕು. ಅವುಗಳ ದಪ್ಪ ೧-೨ ಸೆಂ.ಮೀ. ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು. ಈ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಜನವರಿ, ಜೂನ್ ಮತ್ತು ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲ ಅಥವಾ ಕುಂಡದಲ್ಲಿನ ಬೇರು ಸಸಿಯನ್ನು ತಾಯಿಮರದ ರೆಂಬೆಯ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿಸಬೇಕು. ನೆಲಮಟ್ಟದಿಂದ ೧೫-೨೦ ಸೆಂ.ಮೀ. ಎತ್ತರದಲ್ಲಿನ ರೆಂಬೆಗಳಾದಲ್ಲಿ ಅನುಕೂಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಅವು ಸ್ವಲ್ಪ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಟ್ಟಣಿಗೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ, ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಬೇರು ಸಸಿಗಳನ್ನಿಟ್ಟು ಕಸಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಬೇರು ಸಸಿಯ ಕಾಂಡದ ನಯವಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಅಂದರೆ ೧೫-೨೨ ಸೆಂ.ಮೀ. ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹರಿತವಿರುವ ಚಾಕುವಿನಿಂದ ೨ ರಿಂದ ೨.೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದ ಇರುವಂತೆ ಅಂಡಾಕಾರದ ಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ತೊಗಟೆ ಚೆಕ್ಕೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ತೆಗೆಯಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ಕಸಿಕೊಬೆಯಲ್ಲೂ ಸಹ ಅಷ್ಟೇ ಉದ್ದಗಲಗಳ ತೊಗಟೆ ಚಕ್ಕೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ತೆಗೆದು, ಎರಡೂ ಕಚ್ಚುಭಾಗಗಳನ್ನು ಎದುರುಬದುರಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪಟ್ಟಿ ಇಲ್ಲವೇ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿದ ಬಾಳೆ ನಾರಿನಿಂದ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ಕಸಿಮಾಡಿದ ನಾಲ್ಕರಿಂದ ಆರು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಬೆಸೆದು ಒಂದಾಗುತ್ತವೆ. ಕಸಿ ಮಾಡಿದ ಸುಮಾರು ೪೫ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಬೇರು ಸಸಿಯ ತಲೆಯನ್ನು ಕಸಿಗಂಟಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆ ಅಡ್ಡಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಕತ್ತರಿಸಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ಕಸಿಕೊಂಬೆಯನ್ನು ಕಸಿಗಂಟಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಳಗೆ ಅದರ ದಪ್ಪದ ಮೂರನೇ ಒಂದರಷ್ಟು ಆಳಕ್ಕೆ ಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಅದಾದ ೧೫ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಆಳಮಾಡಿ, ಕಡೆಗೆ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬೇರ್ಪಡಿಸಬೇಕು. ಅವುಗಳನ್ನು ನೆರಳಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ನೀರು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅವು ಬೇಗ ಚೇತರಸಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯವಲ್ಲವು. ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಕಲ್ಲಾರ್ ಮತ್ತು ಬರ್ಲಿಯಾರ್ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದ್ದತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಜೂನ್ ಹಾಗೂ ಜನವರಿ ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಕಸಿಮಾಡಿದಾಗ ಶೇ. ೮೦ ರಿಂದ ೧೦೦ರಷ್ಟು ಯಶಸ್ಸು ಲಭಿಸಿದ್ದಾಗಿ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಕಸಿ ಮಾಡಲು ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಬೀಜ ಸಸಿಗಳನ್ನೇ ಬಳಸಬೇಕು. ಸಿಂಗಪುರದಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಜ ಊರಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದ ೬ ರಿಂದ ೮ ತಿಂಗಳುಗಳ ವಯಸ್ಸಿನ ಬೇರು ಸಸಿಗಳನ್ನು ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.
(ಆ) ವೆನೀರ್ ವಿಧಾನ: ಇದಕ್ಕೆ ೦.೬ ರಿಂದ ೧.೩ ಸೆಂ.ಮೀ. ದಪ್ಪದ ಕಾಂಡ ಇರುವಂತಹ, ಒಂದು ವರ್ಷವಯಸ್ಸಿನ ಬೀಜ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಬೇರು ಸಸಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಬೇರು ಸಸಿಯ ಕಾಂಡ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ದಪ್ಪ ಇದ್ದರೂ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ. ಕಸಿ ಕಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿನ ಎಲೆಗಳನ್ನು ೧೦-೧೫ ದಿನ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತೊಟ್ಟು ಭಾಗ ಇರುವಂತೆ ಸವರಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರೆಂದ ಅದರ ತುದಿಯಲ್ಲಿನ ಮೊಗ್ಗುಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಉಬ್ಬುತ್ತವೆ ಹಾಗೂ ತೊಟ್ಟುಗಳ ಉಳಿಕೆ ಭಾಗಗಳು ತಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾವೇ ಕಳಚಿಬೀಳುತ್ತವೆ. ಕಸಿ ಮಾಡುವ ದಿನ ತಂಪು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಗಳನ್ನು ತಾಯಿ ಮರದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಹಾಳೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಟ್ಟು ಕಸಿಮಾಡುವ ಜಾಗಕ್ಕೆ ತರಬೇಕು. ಬೇರು ಸಸಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧೫-೨೨ ಸೆಂ.ಮೀ. ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಹರಿತವಿರುವ ಕಸಿಚಾಕುವಿನಿಂದ ೨.೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದದ ಇಳಿಜಾರು ಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಅದರ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಅದರ ಕಾಲು ಭಾಗದಷ್ಟು ಉದ್ದದ ಅಡ್ಡ ಕಚ್ಚು ಸ್ವಲ್ಪ ಓರೆಯಾಗಿರುವಂತೆ ಕೊಟ್ಟು ತೊಗಟೆ ಚಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ತೆಗೆಯಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡದ ಒಂದುಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಉದ್ದನಾದ ಇಳಿಜಾರು ಕಚ್ಚನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಅದರ ಮತ್ತೊಂದು ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಉದ್ದದ ಇಳಿಕಚ್ಚನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡವನ್ನು ಬೇರುಸಸಿಯ ಕಚ್ಚುಗಳಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟಗೆ ಇಳಿಸಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ಸುಮಾರು ಮೂರು ನಾಲ್ಕುವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಬೆಸೆದು ಒಂದಾಗುತ್ತವೆ. ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಚಿಗುರುಮೂಡಿ ಬೆಳೆದಾಗ, ಬೇರು ಸಸಿಯ ತಲೆಯನ್ನು ಕಸಿಗಂಟಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆ ಕತ್ತರಿಸಿಹಾಕಬೇಕು. ಹದವರಿತು ನೀರು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಲ್ಲಿ ಕಸಿಗಿಡಗಳು ಬೆಳೆದು ಮಳೆಗಾಲದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೆಡಲು ಸಿದ್ದವಿರುತ್ತವೆ.
(ಇ) ಪಾರ್ಶ್ವಕಸಿ ವಿಧಾನ: ಇದಕ್ಕೆ ಸೈಡ್ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಟಿಂಗ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಫ್ಲೋರಿಡಾದಲ್ಲಿ ಈ ವಿಧಾನ ಬಹಳ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸಹ ಬೀಜ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಬೇರು ಸಸಿಗಳನ್ನಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡವಿರುವ ಮರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಈ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬಹುದು. ಬೇರು ಸಸಿಯ ಕಾಂಡ ದಪ್ಪನಾಗಿದ್ದರೂ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ. ಕಸಿಮಾಡುವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಕೂಡುಪದರ ರಸವತ್ತಾಗಿರುವುದು ಬಹು ಮುಖ್ಯ. ಕಸಿಕಡ್ಡಿಗಳ ಉಪಚಾರ ವೆನೀರ್ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂತೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ಕಸಿ ಮಾಡುವ ದಿನ ತಂಪುಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತಾಯಿಮರದಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ತಂದು ಕಸಿ ಮಾಡಲು ಬಳಸಬೇಕು. ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಇಳಿಜಾರು ಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಚೂಪುಮಾಡಬೇಕು. ಬೇರು ಸಸಿಯ ಕಾಂಡದಲ್ಲಿ, ಸೂಕ್ತ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಇಳಿಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ತೊಗಟೆ ಮತ್ತು ಕಟ್ಟಿಗೆ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಹಿಗ್ಗಿಸಿ, ಆ ಸೀಳುಗಳ ನಡುವೆ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡಭಾಗವನ್ನು ನೆಟ್ಟಗೆ ಇಳಿಬಿಟ್ಟು, ಕಚ್ಚುಗಳು ಒಮದಕ್ಕೊಂದು ಆತುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಸುತ್ತಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ಸುಮಾರು ಒಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯು ಬೇರು ಸಸಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಚಿಗುರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಬೇರು ಸಸಿಯ ತಲೆಯನ್ನು ಕಸಿಗಂಟಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆ ಸವರಬೇಕು. ಅದಾದ ಒಂದೆರಡು ತಿಂಗಳುಗಳನಂತರ ಕಸಿ ಗಂಟಿನ ಮೇಲೆ ಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಸುರುಳಿಯನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ತೆಗೆಯಬೇಕು.
(ಈ) ಮೆತುಕಟ್ಡಿಗೆ ಕಸಿ ವಿಧಾನ: ಇದನ್ನು ಸಾಫ್ಟ್ವುಡ್ ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಟಿಂಗ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಬೇರು ಸಸಿಯ ಕಾಂಡ ಬಲಿತಿರುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಅದು ಇನ್ನೂ ಹಸಿರಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿನ ಕೆಂಬಯಂ ಅಂಗಾಂಶ ಚುರುಕಾಗಿದ್ದು ಕಸಿ ಮಾಡಿದಾಗ ಬೇಗಕೂಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಒಂದು ವರ್ಷವಸ್ಸಿನ ಹಾಗೂ ೧.೨೫ ಸೆಂ.ಮೀ. ದಪ್ಪ ಇರುವ ಕಾಂಡದ ಬೇರುಸಸಿಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಮೊದಲೇ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸವರಿ ಉಪಚರಿಸಿದ, ಅಷ್ಟೇ ದಪ್ಪವಿರುವ ಕಸಿಗಡ್ಡಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಕಸಿಮಾಡಬೇಕು. ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡದ ಎರಡೂ ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ೨ ಸೆಂ.ಮೀ. ಉದ್ದದ ಇಳಿಜಾರು ಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಚೂಪು ಮಾಡಬೇಕು. ಅದೇ ರೀತಿ ಬೇರು ಸಸಿಯ ತಲೆಯನ್ನು ೧೫-೨೨ ಸೆಂ.ಮೀ ಅಥವಾ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಕ್ಕೆ ಸವರಿ, ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಇಳಿಕಚ್ಚುಕೊಟ್ಟು ಸೀಳಬೇಕು. ಈ ಸೀಳುಗಳ ನಡುವೆ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಯ ಬುಡದ ಚೂಪು ಭಾಗವನ್ನು ನೆಟ್ಟಗೆ ಇಳಿಸಿ, ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪಟ್ಟಿಯಿಂದ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ಕಚ್ಚುಗಳೊಳಕ್ಕೆ ನೀರು ಇಳಿಯದಂತೆ ಮೇಲೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲವನ್ನು ಇಳಿಬಿಟ್ಟು, ಕಸಿಗಂಟಿನ ಕೆಳಗೆ ದಾರದಿಂದ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ಸುಮಾರು ೧೫-೨೦ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಬೆಸೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ಚಿಗುರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಚೀಲವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ತೆಗೆಯಬೇಕು. ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಗಿಡಗಳು ಮುಂಗಾರಿನ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೆಡಲು ಬಳಸಬಹುದು. ಗಿಡಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿ, ಸ್ವಲ್ಪ ನೆರಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿ, ನೀರು ಕೊಡುವುದನ್ನು ಮರೆಯಬಾರದು.
(ಉ) ಹಳೆಯ ಮರಗಳ ಪುನರುಜ್ಜೀವನ: ಇದಕ್ಕೆ ರೆಜುವಿನೇಷನ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ಫಸಲು ಬಿಡದಂತಹ, ತೀರಾ ಹಳೆಯದಾದ ಅಥವಾ ಬೀಜಸಸಿಗಳನ್ನು ಕಸಿಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಸರಿಪಡಿಸಬಹುದು. ಅಂತಹ ಮರದ ಪ್ರಧಾನ ರೆಂಬೆಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ತ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಕತ್ತರಿಸಬೇಕು. ಮೋಟು ಭಾಗಗಳಿಂದ ಹಲವಾರು ಚಿಗುರು ಪುಟಿದು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿರುವ ೩-೪ ಚಿಗುರು ರೆಂಬೆಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಮಿಕ್ಕವುಗಳನ್ನು ಚಿವುಟಿ ಹಾಕಬೇಕು. ಅವು ೧.೫ ರಿಂದ ೨ ಸೆಂ.ಮೀ. ದಪ್ಪವಿದ್ದಾಗ ಅವುಗಳ ತಲೆಯನ್ನು ಅಡ್ಡಕ್ಕೆ ಸವರಿ, ಮೊದಲೇ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ ಕಸಿಕಡ್ಡಿಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಮೆತುಕಟ್ಟಿಗೆ ಕಸಿ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ಕಸಿಮಾಡಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಕಸಿಮಾಡಿದ ಒಂದೆರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಫಸಲು ಬಿಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ.
ಕಮರಾಕ್ಷಿ ಒಂದು ರಸವತ್ತಾದ ಮೃದು ಹಣ್ಣು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ವಾಣಿಜ್ಯವಾಗಿ ಯಾರೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ, ಹವಾಯ್, ಚೀನಾ ತೈವಾನ್, ಕ್ವೀನ್ಸ್ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮುಂತಾದೆಡೆ ಕಮರಾಕ್ಷಿಯ ಮರಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಿನ ತೋಟಗಳು, ಕೈತೋಟಗಳು, ಸಸ್ಯೋದ್ಯಾನ, ದೊಡ್ಡ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಪೌಳಿಗೋಡೆಯ ಆವರಣ, ಸಾಲುಮರವಾಗಿ, ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಸಸಿಮಡಿಗಳು ಮುಂತಾದೆಡೆ ಈ ಹಣ್ಣಿನ ಮರವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.
An biriran o balimbing (Averrhoa carambola; Ingles, carambola, star fruit, five-corner) sarong species nin nagkakahoy na tinanom na pinapadakul huli sa saiyang mga bunga gamit sa medisina asin sa pagluto.[1]
An tinanom na ini na pirming dinadahon bilog na taon, tal na tubo sa Sur-subangan na Asya asin sa subkontinenteng Indya.[2][3] An A. carambola sadit sanang tinanom na nalangkaw abot 5-12 na metro na may burak kolor lila o pulang-lila. Mga burak kaini saradit, garo kampanilya hitsura asin may limang namumuting gulod-gulod. Sa tama nang panahon, pirmi ining nagbuburak bilog na taon.
An biriran o balimbing (Averrhoa carambola; Ingles, carambola, star fruit, five-corner) sarong species nin nagkakahoy na tinanom na pinapadakul huli sa saiyang mga bunga gamit sa medisina asin sa pagluto.
An tinanom na ini na pirming dinadahon bilog na taon, tal na tubo sa Sur-subangan na Asya asin sa subkontinenteng Indya. An A. carambola sadit sanang tinanom na nalangkaw abot 5-12 na metro na may burak kolor lila o pulang-lila. Mga burak kaini saradit, garo kampanilya hitsura asin may limang namumuting gulod-gulod. Sa tama nang panahon, pirmi ining nagbuburak bilog na taon.
Pakapáka (na boyíké pakapáka) ezalí ndímo ya mái ma mpondú tǒ ya motáné sóó, biténi bya yangó bibíma lokóla pakapáka ya mpɛ́pɔ.
Averrhoa carambola is a species of tree in the family Oxalidaceae native to tropical Southeast Asia;[1] it has a number of common names, including carambola, star fruit and five-corner.[2] It is a small tree or shrub that grows 5 to 12 m (16 to 39 ft) tall, with rose to red-purple flowers. The flowers are small and bell-shaped, with five petals that have whitish edges. The flowers are often produced year round under tropical conditions. The tree is cultivated in tropical and semitropical regions for its edible fruits.
The species in the genus Averrhoa along with the species in genus Sarcotheca are the only woody, tree-like plants belonging to the Oxalis family Oxalidaceae. The Oxalis family has nearly 900 species; most are herbaceous perennials or annuals native from tropical and semitropical locations, although a number also grow in other parts of the world. Averrhoa has sometimes been placed in the family Averrhoaceae.[3] Averrhoa carambola is one of two species in the genus Averrhoa, both have edible fruit; the other species A. bilimbi, which is sometimes called the bilimbi or the cucumber tree, is limited to tropical regions. The fruits of A. bilimbi are too sour to be eaten raw, while the sweet forms of A. carambola are eaten raw. The fruits of A. bilimbi and the sour forms—which have high oxalic acid content—of A. carambola are pickled and made into jelly, jam, and juice.
The genus was named after Abū 'l-Walīd Muḥammad bin Aḥmad bin Rushd (better known just as Ibn Rushd), who was called Averroes in European literature - a famous Arabian physician,[4] astronomer and philosopher of the 12th century.[5]
Past synonyms include:[6]
The tree and fruits have many different names, carambola is the Spanish vernacular name of the tree.[4] In English it is called star fruit, five-corner or carambola,[7][8] in Malaysia and the Philippines it has numerous names.[5] In Indonesia it is called belimbing, in Tagalog it is called balimbing. The related bilimbi is called kamias in Tagalog. In French, the tree is called carambolier and the fruit carambole.[2][6]
Averrhoa carambola is a small, slow-growing evergreen tree with a short-trunk or a shrub. The branches are drooping and the wood is white and turns reddish.[9] It has a bushy shape with many branches producing a broad, rounded crown. The compound leaves are soft, medium-green, they are spirally arranged around the branches in an alternate fashion. The pinnate leaves have a single terminal leaflet and 5 to 11 nearly opposite leaflets, each leaf is 15–20 cm long, and the 3.8–9 cm long leaflets are ovate or ovate-oblong in shape. The top sides of the leaves are smooth and the undersides are finely hairy and whitish. The leaflets are reactive to light and tend to fold together at night, they are also sensitive to abrupt shock and when shaken tend to close up also. The lilac or purple-streaked, downy, flowers are produced in the axils of leaves at the end of twigs. The flowers are arranged in small clusters on the ends of the branches or sometimes on the larger stems and trunk, each cluster is attached to the tree with red stalks. The bell-shaped, perfect flowers, are produced in loose panicles that are much-branched with pedicellate flowers; each flower is around 6 mm wide, with 5 petals that have recurved ends. The fruits are showy with an oblong shape: they are longitudinally 5- to 6-angled and 6.35–15 cm long and up to 9 cm wide. The fruits have a thin, waxy skin that is orange-yellow colored. The juicy fruits are yellow inside when ripe and have a crisp texture and when cut in cross-section are star-shaped. The fruits have an oxalic acid odor, which varies between plants from strong to mild, the taste also varies from very sour to mildly sweetish. Each fruit may have up to twelve 6–12.5 mm long seeds, which are flat, thin and brown. Some cultivated forms produce fruits with no seeds.[10][11]
Rapid plant movement is seen in many plants and there are different mechanisms based on the speed of the movement and the situation the plant is in. Some plants may make movements within 2 seconds while some may take 20 seconds to complete a motion. Additionally, for some plants the movement can involve action potentials being activated,[12] or it can involve changes in water pressure and fluctuation of ions moving in and out of cells. In the case of the Averrhoa carambola plant it takes about 20 seconds for the leaves to move from their horizontal position to vertical. This mechanism involves the flux of ions and water. When the leaves receive an external stimulus (hands herbivores) this will translate to an electrical stimulus which then leads to the flow of ions (specifically the potassium and chloride) out of the pulvinus. Within the pulvinus, there are flexor and extensor cells, and this is where the change of potassium and chloride concentration occurs. So as you can see in the diagram [where is the diagram?], when the cell is in its turgid state, the leaves are horizontal, and cells are filled with water. So when the chloride and potassium move out of the cells, the water will flux out which results in the leaves facing vertically. This movement of the leaves drooping takes only a couple of seconds as we saw in the video.{which video?] However, when the leaves or the tree is shaken, this will activate contractile proteins that are in the pulvinus, and they will cause the leaves to droop.[13]
There are a few benefits of the drooping of the leaves: one is that it has been hypothesized that when the leaves droop it makes the plant look malnourished and unappealing, so herbivores are compelled to eat a different plant. Additionally, the movement helps the plant with reducing water loss[14] as well as avoid damages.[15]
The mechanism and reasoning for how this movement reduces water loss for plants is not fully known. However, one known mechanism is the closing of the stomatal pores which are the mouths of the plant in which gas exchange occurs. It takes in carbon dioxide which is important for photosynthesis. This movement of the stomatal pores is done by the guard cells that surround the pores. When there is not enough water in the air, the guard cells well release K+ ions into surrounding cells, and this causes water to move out of the guard cells.[16] After the water is moved out the guard cells shrink in size as well as the stomata pores, and this prevents water from escaping through the pores. This information was obtained through Yahyai's research on the starfruit tree's response to differing soil water depletion levels. Trees were grown in a greenhouse, and there were four levels of soil water depletion. Stomatal response, CO2 levels, and transpiration were recorded and then analyzed.
Finally, the drooping movement in the star fruit trees helps with reducing leaf damage, protecting it from increased leaf temperature, as well as losing photochemical efficiency (light energy being converted to be used for photosynthesis) from the sun. Excess radiation will act as a stimulus to these leaves, and they will respond with rapid movement. The leaf moving to a position that makes it parallel to the light source is important because the leaves will not be directly facing the sun. This information was found through recording sun to leaf area exposure, canopy diameter, and root growth. Trees had different levels of sun exposure, and how the tree responded was measured and analyzed.[15]
The center of diversity and the original range of Averrhoa carambola is tropical Southeast Asia, where it is cultivated since ancient times.[1][17][18] It might have been introduced to the Indian Subcontinent and Sri Lanka by Austronesian traders, along with ancient Austronesian cultigens like langsat, and santol.[19] It is native to Southeast Asia, however, because this plant is not found in the wild it is difficult to pinpoint where exactly it originated.
Averrhoa carambola is best known as the star fruit, as it is best known for the star-like shape it has when cut. In addition to being eaten, the fruit is used in traditional Asian medicine to treat chickenpox, intestinal parasites, headaches, and other illnesses. Star fruit contains oxalate, too much of which can be dangerous.
Starfruit juice can be used to remove stains from linen.[20]
Averrhoa carambola has a number of different forms differing in fruit taste, texture, and shape, some are very acidic and others are sweet. The plant is grown in Malaysia and Taiwan, with smaller concentrations in Thailand, Israel, The United States, Brazil, Philippines, China, Australia, Indonesia and the warmer parts of India and other areas of the world with the same climate. It has become a commercial crop in many of these locations, grown for its edible fruits.[21] The flowers need cross-pollination to produce fruit, thus seed raised plants are variable. Plants may flower and bear fruit in about a year after seed germination. Larger plants may bloom year-round in tropical areas as long as environmental conditions are suitable, plants may have flowers, unripe and ripe fruit at the same time. Under other climate and environmental conditions, plants tend to bloom in spring, and then off and on again during the rest of the year. Many different cultivars are grown, most are selected to optimize fruit flavor and maximum fruit production for specific growing areas, with each country or region having their own specific selections.[21]
Like several other plants of the family Oxalidaceae, its fruits are rich in oxalic acid, which is toxic in high concentrations.
There have been reports of intoxication in dialysis and uremic patients caused by a neurotoxin called caramboxin[22][23] present in the fruit. Such toxin is normally filtered by the kidneys, but patients in dialysis or suffering from kidney deficiencies may show severe symptoms, in a few cases fatal,[24] after drinking the fruit juice.
{{citation}}: |last= has generic name (help) {{citation}}: |last1= has generic name (help) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Averrhoa carambola is a species of tree in the family Oxalidaceae native to tropical Southeast Asia; it has a number of common names, including carambola, star fruit and five-corner. It is a small tree or shrub that grows 5 to 12 m (16 to 39 ft) tall, with rose to red-purple flowers. The flowers are small and bell-shaped, with five petals that have whitish edges. The flowers are often produced year round under tropical conditions. The tree is cultivated in tropical and semitropical regions for its edible fruits.
Averoo aŭ karambolarbo (Averrhoa carambola), estas planto el la familio de la Oksalidacoj (Oxalidaceae). Ĝi estas parenca al la pli malgranda Blimbingo (Averrhoa bilimbi). Ĝi estas ĝis 12 m alta arbo kun mallonga trunko kaj sternitaj branĉoj, kiuj en malsekaj tempoj povas perdi siajn foliojn. La ĝis 20 cm longaj folioj estas alterne lokitaj kaj nepare plumhavaj. La sep ĝis dekunu, ĝis 8 x 3,7 cm grandaj partfolietoj estas glatrandaj, ovalaj, brilaj kaj glataj je la supra flanko kaj malbrilaj malsupre. La ruĝaj ĝis violaj floroj staras en disbranĉiĝintaj grapoloj kun ruĝaj branĉoj en la foliakseloj.
La maturaj karambolfruktoj estas verdecaj ĝis malhelflavaj. La ĝis 9 x 15 cm grandaj, konture ovala frukto havas kvin aŭ ses akraj, angulaj eĝoj; transversa tranĉo de la averoo similas je stelo. La ŝelo estas glata kaj vakseca. La sarkokarpo estas firma kaj suka kaj la koloro estas hel- ĝis malhelflava. La fruktoj estas sengrajnaj aŭ havas 12 mm grandajn semojn. La averoo havas acidan ĝis dolĉacidan guston.
La averoo de nature troviĝas en Sudorienta Azio kaj estas mondvaste kultivata en la (sub)tropikoj.
Oni manĝas la frukton kun la maldika ŝelo. La manĝado de la frukto povus havi fatalan efikon je renpacientoj pro la alta koncentriĝo de okzalata acido kaj kalio.
Fruktoj en la arbo
Fruktoj
Folioj de averoo
El carambolo (Averrhoa carambola) es un arbusto tropical perenne, perteneciente la familia oxalidaceae.[1] Su fruto es la carambola, que también recibe los nombres de fruta de estrella (por su apariencia a una estrella al observar su corte transversalmente), averrhoa estrella, carambolera, torombolo, chiramelo, miramelo, Fruta China, tamarindo chino, tamarindo culí o starambolo.
Es nativo de Indonesia, la India, Tailandia y Sri Lanka y es popular en todo el sudeste de Asia, Malasia, y partes de Asia Oriental, incluyendo Taiwán.[2] También se encuentra en América, en Colombia en la región de los Montes de María, el Valle del Cauca y en la Isla de San Andrés y en general en casi todo el territorio colombiano. Además también en Bolivia, Argentina, República Dominicana, Venezuela, México, El Salvador, Honduras, Costa Rica, Panamá, Puerto Rico, Paraguay, Guatemala, Nicaragua, Cuba, Perú (Tarapoto, Huánuco, Iquitos, y parte de la Selva peruana) también en la costa del Ecuador y en el Amazonas de Brasil y también en el sur de España.
Es un arbusto tropical perenne de 3 a 5 m. de altura. Las hojas se encuentran distribuidas a lo largo de las ramas, de 8-18 cm de longitud. Tiene inflorescencias cortas, axilares o en el lugar que ocupaban las hojas anteriores, sobre pedúnculos de 1 cm de largo.[3]
Su fruto (la carambola) se presenta en racimos en las ramas y en el tronco: bayas gruesas, ovoides o elipsoides, de 8-12 x 5-6 cm, de color amarillo-anaranjado en la madurez, estrellados con 5 ángulos. Su corte transversal es el de una estrella de cinco puntas. Su pulpa es jugosa, un poco fibrosa y ácida. Contiene vitamina A, vitamina C, fósforo y potasio. Puede consumirse tanto cruda como cocida, y resulta deliciosa aliñada con una salsa vinagreta.[4][5]
Se multiplica por semillas y acodos e injertos. Es sensible a las heladas.
El consumo de Averrhoa carambola en personas con Enfermedad renal crónica (ERC), en especial en aquellos en etapas avanzadas o que están en diálisis, se asocia a una severa neurotoxicidad, incluso reportándose un importante número de muertes secundarias a tal intoxicación. Los reportes de casos de intoxicación son de Brasil (el mayor número), Colombia y algunos países de Asia. En personas sin ERC conocida, se han descrito casos de insuficiencia renal aguda por el consumo de grandes cantidades de esta fruta (en especial en forma de jugo) en presencia del estómago vacío que facilita su absorción; la intoxicación aguda en estos últimos parece estar relacionada con el alto contenido de oxalatos de la fruta, sin embargo, hasta ahora, no se ha identificado claramente la toxina responsable de la neurotoxicidad severa en las personas con ERC. El síntoma fundamental de la intoxicación es el hipo que posteriormente evoluciona a deterioro neurológico, somnolencia, estupor, coma y muerte. La única terapia que funciona en la intoxicación severa es la hemodiálisis, demostrándose en las series brasileñas la ineficacia de la diálisis peritoneal para tratar esta intoxicación.
Averrhoa carambola fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 428. 1753.[6]
El carambolo (Averrhoa carambola) es un arbusto tropical perenne, perteneciente la familia oxalidaceae. Su fruto es la carambola, que también recibe los nombres de fruta de estrella (por su apariencia a una estrella al observar su corte transversalmente), averrhoa estrella, carambolera, torombolo, chiramelo, miramelo, Fruta China, tamarindo chino, tamarindo culí o starambolo.
Karamboola ehk tähtvili on karamboola-averroa vili.
Tähtvili on 3–6 cm pikk, 3–6 cm läbimõõduga ning kaalub umbes 100 g. Viljal on omapärane kuju. Karamboola läbilõige on tähekujuline, selle järgi on vili ka nimetuse saanud. Vilja vahajas õhuke koor on läbipaistev ja kahvatukollane ning muutub vilja küpsedes kuldkollaseks. Viljaliha on karge, mahlane ja pisut hapukas, küpsel viljal väga aromaatne. 2–12 seemet asetsevad vilja ribides.
Karamboolas on palju antioksüdante ja C-vitamiini ning vähe suhkruid ja naatriumi.
Tseilonilt ja Maluku saartelt pärit tähtvilja on kasvatatud Aasias iidsetest aegadest peale. Karamboola-averroa on 6–10 m kõrgune puu, millel on magusalt lõhnavad roosad või purprused õiekobarad. Taim kasvab troopikas ja lähistroopikas ning seda kasvatatakse paljudes maailma riikides: Costa Ricas, Peruus, Columbias, Trinidadis, Ecuadoris, Guyanas, Dominikaani vabariigis, Brasiilias ja Ameerika Ühendriikides – Lõuna-Floridas ja Hawaiil.
Tähtvilja võib süüa toorelt või keedetuna ja see sobib hästi nii köögi- kui ka puuviljadega. Tähtviljaviiludega kaunistatakse kokteile, eelroogi, kooke ja pirukaid. Seda võib kasutada sorbettide tegemisel. Tähtviljast valmistatakse ka mahla.
Karamboolat ehk tähtvilja ei tohiks segi ajada tema lähedase sugulase bilimbiga, mille nimetus Indoneesias on belimbing sayur või belimbing wuluh.
Maailma toiduainete etsüklopeedia, Tea, Tallinn, 2006
Karambola (Averrhoa carambola) (käytetään myös nimeä tähtihedelmä) [2] on vihertävän kellertävä, vaalea ja läpikuultava hedelmä, joka on poikkileikkaukseltaan tähden muotoinen. Se on kotoisin Intiasta ja Malesiasta, ja nykyään tätä pensasmaista puuta viljellään kaikkialla tropiikissa. Suomeen karambolahedelmiä tuodaan mm. Thaimaasta, Malesiasta ja Brasiliasta.
Hedelmä syödään kuorineen, myös siemenet voi syödä. Maku on kirpeän hapokas, mikä johtuu hedelmässä olevasta oksaalihaposta, mutta maku on kuitenkin vaatimaton ja muistuttaa sitrushedelmiä. Karambolassa on paljon C-vitamiinia.
Karambolaa voi syödä sellaisenaan, mutta kauniin muotonsa vuoksi sitä käytetään yleensä koristeena mm. jäätelöannoksissa, täytekakuissa, salaateissa, booleissa ja juomissa. Liha- ja kalaruokiakin koristellaan joskus karambolaviipaleilla, mutta hedelmää ei suositella lämpimiin ruokiin, sillä sen maku muuttuu parfyymimäiseksi.
Karambolapuulla on pitkulaiset, jopa puolimetriset lehdet ja vaaleanpunaiset kukat. Puu voi kasvaa viisimetriseksi, ja siinä on oksia tiheässä. Se on varjokasvi, joka viihtyy isompien puiden alla. Ruukkukasvina sen lehdet "nukahtavat" eli menevät suppuun helposti kosketeltaessa tai ravistettaessa.
Karambola (Averrhoa carambola) (käytetään myös nimeä tähtihedelmä) on vihertävän kellertävä, vaalea ja läpikuultava hedelmä, joka on poikkileikkaukseltaan tähden muotoinen. Se on kotoisin Intiasta ja Malesiasta, ja nykyään tätä pensasmaista puuta viljellään kaikkialla tropiikissa. Suomeen karambolahedelmiä tuodaan mm. Thaimaasta, Malesiasta ja Brasiliasta.
Hedelmä syödään kuorineen, myös siemenet voi syödä. Maku on kirpeän hapokas, mikä johtuu hedelmässä olevasta oksaalihaposta, mutta maku on kuitenkin vaatimaton ja muistuttaa sitrushedelmiä. Karambolassa on paljon C-vitamiinia.
Karambolaa voi syödä sellaisenaan, mutta kauniin muotonsa vuoksi sitä käytetään yleensä koristeena mm. jäätelöannoksissa, täytekakuissa, salaateissa, booleissa ja juomissa. Liha- ja kalaruokiakin koristellaan joskus karambolaviipaleilla, mutta hedelmää ei suositella lämpimiin ruokiin, sillä sen maku muuttuu parfyymimäiseksi.
Averrhoa carambola
Le carambolier (Averrhoa carambola) est un arbre de la famille des Oxalidacées dont le fruit est la carambole ou pomme de Goa
Le carambolier est un arbre étalé large, arrondi, des régions tropicales qui mesure jusqu'à 15 m de haut. Il est originaire d'Asie du Sud-Est.
Il fleurit quatre fois par an[1].
Disponible depuis quelques années sur les marchés européens, le fruit est une baie à cinq carpelles soudés dont la section forme une étoile et contenant chacun deux graines plates.
Selon les variétés, plus ou moins acidulées, il est utilisé en jus ou en salade de fruits, en confiture ou dans des sauces. Il est surtout utilisé pour décorer les plats et desserts.
On donne aussi le nom de carambole à une espèce du genre Allium, Allium ampeloprasum, appelé également poireau d'été.
Le fruit est une bonne source de vitamine C et riche en polyphénols. [réf. nécessaire]
Le fruit ou son jus peuvent être toxiques[2], l'intoxication à la carambole est grave, elle est fréquemment observée chez les insuffisants rénaux chroniques. Les symptômes sont : hoquet réfractaire, insomnie, agitation, cauchemars, nausées, vomissements, faiblesse musculaire, confusion, troubles de la conscience, convulsions et arrêt cardio-respiratoire.
La caramboxine est une toxine présente dans les fruits[3],[4], elle est mise en cause pour sa néphrotoxicité ainsi que pour sa neurotoxicité en association avec son acide oxalique (1mg pour 1g). Le cerveau serait affecté après que la toxine a franchi la barrière rénale. Le tableau clinique associe une encéphalopathie sévère (avec syndrome confusionnel et état de mal épileptique) une insuffisance rénale et un hoquet.
La caramboxine est un acide aminé non protéinogène qui stimule les récepteurs du glutamate dans les neurones. Sa structure chimique est similaire à celle de l'acide aminé phénylalanine. La caramboxine est un agoniste des deux récepteurs ionotropes glutamatergiques NMDA et AMPA avec de puissantes propriétés excitatrices, convulsives et neurodégénératives[5].
En raison du risque d'intoxication par la caramboxine conduisant à une insuffisance rénale, il est déconseillé de manger des caramboles ou de boire son jus à jeun[6]. On conseille de limiter sa consommation à 2 fruits par semaine , car on soupçonne des phénomènes d'accumulation. La consommation de carambole est formellement déconseillée aux insuffisants rénaux et aux personnes sous dialyse[7].
Six cas d'intoxication ont été décrits en Martinique dont deux personnes sont mortes chez des consommateurs réguliers ou ponctuels[8]. L'ensemble a été complètement résolutif après traitement par hémofiltration[9]. Les intoxications sévères peuvent causer des dommages irréversibles d'après les cas décrits en Asie[10].
Carambole
(valeur nutritive pour 100g)
Le fruit connaît actuellement un regain de popularité en Asie et au Japon en particulier grâce au dessin animé Le sergent Keroro. En effet, le personnage principal Keroro et ses amis, des extra-terrestres de la planète Titar, raffolent de la carambole (appelée là-bas スターフルーツ, littéralement « le fruit en forme d'étoile »). Ces fruits contiennent selon l'auteur, Mine Yoshizaki, tous les nutriments nécessaires aux Titariens.
À Taïwan, où le fruit est appelé yángtáo (楊桃), le jus de carambole est supposé être bon pour la gorge et avoir des vertus antitussives.
Averrhoa carambola
Le carambolier (Averrhoa carambola) est un arbre de la famille des Oxalidacées dont le fruit est la carambole ou pomme de Goa
A carambola é o froito da caramboleira[1] (Averrhoa carambola ; Oxalidaceae), unha árbore ornamental de pequeno porte, de flores brancas e purpúreas, largamente usada como planta de arborización de xardíns e fincas. Orixinaria da India, e moi coñecida na China, foi introducida no Brasil en 1817. Plantada en case todo o territorio nacional do Brasil, comeza a producir froitos en torno de catro anos de existencia, dando unha media de douscentos froitos, podendo durar de cincuenta a setenta anos. A froita parece unha estrela cando é cortada e ten cinco gomos.
De sabor agridoce, cor variando do verde ao amarelo, dependendo do grao de maduración, rica en sales minerais (calcio, fósforo e ferro) e contendo vitaminas A, C e do complexo B, a carambola é considerada unha froita febrífuga (que serve para combater a febre), antiescorbútica (que serve para curar a doenza escorbuto - carencia de vitamina C, e que se caracteriza pela tendencia a hemorraxias) e, debido a grande cantidade de ácido oxálico, estimulador do apetito. O seu zume pode ser usado para limpar manchas de ferro, de tintas e aínda limpar metais. A súa casca é utilizada como antidesintérico, por posuír alto contido de tanino - que ten un poder adstrinxente que pode prender o intestino.
É considerada unha froita de horta, pois o seu cultivo non é feito en escala, sendo producida só en leiras, granxas e pomares de facendas. É moi popular no nordés brasileiro.[2]
Pode ser consumida ao natural ou nos preparados de xeleas, caldas, zumes e compotas. Cortada en faixas e deixada no lume baixo con azucre, fica case da mesma consistencia e sabor do doce de ameixa negra. Na India e na China son moi consumidas como sobremesa, así como as flores e os froitos verdes, que son utilizados nas ensaladas.
As persoas portadoras de insuficiencia renal non poden comer carambola, pois esta froita posúe unha toxina natural que non é filtrada polo ril destas persoas, ficando retida no organismo e atinxindo o cerebro, podendo levar inclusive á morte. Os síntomas de intoxicación son depresión, confusión mental, convulsións e coma. Os portadores de diabetes deben consultar co médico antes de a comer, pois poden sufrir de insuficiencia renal e non o saberen.[3]
A carambola é o froito da caramboleira (Averrhoa carambola ; Oxalidaceae), unha árbore ornamental de pequeno porte, de flores brancas e purpúreas, largamente usada como planta de arborización de xardíns e fincas. Orixinaria da India, e moi coñecida na China, foi introducida no Brasil en 1817. Plantada en case todo o territorio nacional do Brasil, comeza a producir froitos en torno de catro anos de existencia, dando unha media de douscentos froitos, podendo durar de cincuenta a setenta anos. A froita parece unha estrela cando é cortada e ten cinco gomos.
Belimbing / Belimbing Manis adalah tumbuhan penghasil buah berbentuk khas yang berasal dari Indonesia, India, dan Sri Langka. Saat ini, belimbing telah tersebar ke penjuru Asia Tenggara, Republik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, dan Polinesia. Usaha penanaman secara komersial dilakukan di Amerika Serikat, yaitu di Florida Selatan dan Hawaii. Di Indonesia, buah ini menjadi ikon kota Depok, Jawa Barat, sejak tahun 2007.
Pohon ini memiliki daun majemuk yang panjangnya dapat mencapai 50 cm, bunga berwarna merah muda yang umumnya muncul di ujung dahan. Pohon ini bercabang banyak dan dapat tumbuh hingga mencapai 5 m. Tidak seperi tanaman tropis lainnya, pohon belimbing tidak memerlukan banyak sinar matahari. Penyebaran pohon belimbing sangat luas, karena benihnya disebarkan oleh kelelawar.
Buah belimbing berwarna kuning kehijauan. Saat baru tumbuh, buahnya berwarna hijau. Jika dipotong, buah ini mempunyai penampang yang berbentuk bintang. Berbiji kecil dan berwarna coklat. Buah ini renyah saat dimakan, rasanya manis dan sedikit asam. Buah ini mengandung banyak vitamin C.
Salah satu jenis dari belimbing, yang disebut belimbing wuluh, sering digunakan untuk bumbu masakan, terutama untuk memberi rasa asam pada masakan.
Salah satu wilayah yang terkenal akan produksi belimbing adalah Demak, Jawa Tengah. Belimbing Demak terkenal berukuran besar, warnaya kuning cerah dan rasanya manis.
Buah ini memiliki banyak sari (air), sehingga memungkinkan untuk dibuat wine buah. Di Myanmar, belimbing digunakan untuk membuat acar teh.
Orang yang bermasalah pada ginjalnya harus menghindari konsumsi buah ini karena mengandung asam oxalat. Jus yang terbuat dari belimbing lebih berbahaya karena konsentrasi asamnya yang lebih tinggi.
Orang yang memiliki kolesterol tinggi atau penderita diabetes juga harus menghindari buah ini, karena kandungan gulanya yang tinggi.
Belimbing / Belimbing Manis adalah tumbuhan penghasil buah berbentuk khas yang berasal dari Indonesia, India, dan Sri Langka. Saat ini, belimbing telah tersebar ke penjuru Asia Tenggara, Republik Dominika, Brasil, Peru, Ghana, Guyana, Tonga, dan Polinesia. Usaha penanaman secara komersial dilakukan di Amerika Serikat, yaitu di Florida Selatan dan Hawaii. Di Indonesia, buah ini menjadi ikon kota Depok, Jawa Barat, sejak tahun 2007.
Averrhoa carambola è un albero originario dello Sri Lanka, dell'India e delle Molucche diffuso in tutto il Sud-est asiatico.
È coltivato anche in Brasile, República Dominicana, Colombia, Ghana, Guyana, Polinesia francese e recentemente anche a Guam e alle Hawaii.
Produce un caratteristico frutto di colore giallo, la carambola, buono come candito e per guarnire torte, facilmente riconoscibile per la sezione a stella a cinque punte.
Viene detto dalle popolazioni locali della Guyana francese che l'assunzione esagerata di tale frutto possa creare problemi ai reni.
Averrhoa carambola (binomen a Linnaeo anno 1753 statutum) est species parvarum arborum fructiferarum praecipue in Cambodia et Laotia sponte crescens,[1] in aliis mundi partibus sub climate tropico humidiori iacentibus culta[2] propter fructum, qui Latinitate communi appellatur seu malum Goënse, Goae in urbe primum Europaeis notum, sive ob formam octangularem prunum stellatum.[3] Fructus interdum dulces edulesque proveniunt, interdum amari, qui cocti aut conditi comeduntur.
Vide "Averrhoa carambola" apud Vicispecies. 
Situs scientifici: Tropicos • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • Plantes d'Afrique • Flora of China • INPN France • USDA Plants Database Averrhoa carambola (binomen a Linnaeo anno 1753 statutum) est species parvarum arborum fructiferarum praecipue in Cambodia et Laotia sponte crescens, in aliis mundi partibus sub climate tropico humidiori iacentibus culta propter fructum, qui Latinitate communi appellatur seu malum Goënse, Goae in urbe primum Europaeis notum, sive ob formam octangularem prunum stellatum. Fructus interdum dulces edulesque proveniunt, interdum amari, qui cocti aut conditi comeduntur.
Karambola (Averrhoa carambola) ir mūžzaļš zaķskābeņu dzimtas krūms vai koks. Par karambolu sauc arī šī koka augli, to sauc arī par zvaigznes augli. Karambolas dabiskais izplatības areāls ir Dienvidaustrumāzija un Indostāna. Koki ir 5–12 metru augsti, ziedi ir sarkanīgi violeti. Karambolas augļus izmanto kulinārijā.
Pokok Belimbing Besi merupakan tumbuhan yang menghasilkan buah yang boleh dimakan. Buah ini banyak terjual di pasar-pasar termasuk pasar tani, dan pasar sayur. Nama sainsnya Belimbing besi adalah Averrhoa carambola, Averrhoaceae atau Oxalidaceae. Dalam bahasa Inggeris, belimbing besi dikenali sebagai starfruit.
Belimbing besi merupakan tumbuhan asli Sri Lanka dan popular seluruh Asia Tenggara. Warna buah adalah hijau sehingga kuning keemasan dan apabila dipotong secara melintang menonjolkan bentuk bintang.
Pengurusan tanaman pokok belimbing mesti dijalankan mengikut Pakej Amalan Pertanian Baik (APB) yang meliputi pelbagai aspek dari mula menanam sehingga aktiviti lepas tuai. Benih tanaman berkualiti yang disahkan terdiri dari [[varieti atau klon B10 sebagai pokok utama diselangkan dengan pokok Klon B2 sebagai klon pendebunga. Penanaman klon pendebunga boleh ditanam setiap 5 barisan B10 dengan sebaris B2 atau sepokok klon B2 dikelilingi beberapa pokok B2. Terkini disyorkan agar pokok yang berumur lebih 5-8 tahun dicantum terus klon B2 pada setiap pokok B10 atau klon B17 (Klon komersil). Amalan ladang seperti sistem pengairan ladang, kawalan musuh dan penyakit serta kawalan rumpai dijalankan mengikut Pakej Amalan Teknologi Tanaman Belimbing. Baja NPK 15:15:15 ditabur selepas mencantas diikuti dengan baja NPK 16:16:16 untuk menggalakan pembungaan. Jenama baja 'Yara Mila' didapati menjadi pilihan ramai penanam belimbing Malaysia kerana kualitinya dan keberkesanannya walaupun harganya agak mahal. Baja tahi ayam sebanyak 1 guni sepokok diberikan setiap tahun.
Buah belimbing mempunyai kulit yang sangat lembut dan amat disukai oleh lalat buah (Bactocera carambolae). Sejenis lagi lalat buah dari spesis dipanggil sebagai Daucus sp yang juga menyerang buah belimbing. Buah belimbing perlu dibalut bagi mengatasi masalah serangan lalat buah agar tidak dirosakkan dan boleh dijual untuk pasaran eksport atau pasaran domestik.
Buah putik belimbing perlu dipilih dari buah yang lurus, tidak cacat dan cantik sebelum dibalut. Setiap jambak bunga mengandungi antara 5 -15 putik buah yang berukuran 1-2 cm panjang dan akan gugur secara semula jadi apabila putik membesar. Buang semua putik dan tinggalkan satu putik sahaja yang berukuran 4-5 cm untuk dibalut. Kajian menunjukkan putik berumur 2 minggu selepas terbentuk atau saiz sesuai perlu dibalut dan pilih yang belum diserang lalat buah. Pilih satu sahaja buah pada ranting yang berjuntai kebawah untuk dibalut dengan ketinggian yang boleh dicapai. Putik yang tumbuh pada batang utama atau dahan utama memang banyak tetapi tidak digalakkan dibalut kerana tangkai jambak yang pendek melambatkan proses membalut dan kadang-kadang akan putus. Musim kering dan pokok yang telah dibaja mampu mengeluarkan beratus tangkai bunga.
Pokok Belimbing Besi.
Bunga Belimbing Besi.
Buah Belimbing Besi.
Batang pokok Belimbing Besi.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z Pokok Belimbing Besi merupakan tumbuhan yang menghasilkan buah yang boleh dimakan. Buah ini banyak terjual di pasar-pasar termasuk pasar tani, dan pasar sayur. Nama sainsnya Belimbing besi adalah Averrhoa carambola, Averrhoaceae atau Oxalidaceae. Dalam bahasa Inggeris, belimbing besi dikenali sebagai starfruit.
Belimbing besi merupakan tumbuhan asli Sri Lanka dan popular seluruh Asia Tenggara. Warna buah adalah hijau sehingga kuning keemasan dan apabila dipotong secara melintang menonjolkan bentuk bintang.
De carambola (Averrhoa carambola) of blimbing manis is een plant uit de klaverzuringfamilie (Oxalidaceae). De vruchten worden ook carambola en stervrucht genoemd. Het is een verwant van de kleinere blimbing (asem) (Averrhoa bilimbi). Het is een tot 12 m hoge boom met korte stam en uitgespreide takken, die in droge tijden zijn blad kan verliezen. De tot 20 cm lange bladeren zijn afwisselend geplaatst en oneven geveerd. De zeven tot elf, tot 8 x 3,7 cm grote, blaadjes zijn gaafrandig, ovaal, glanzend en glad aan de bovenzijde en aan de onderzijde dof. De rode tot violette bloemen staan in vertakte trossen met rode takken in de bladoksels.
De rijpe vruchten zijn groenig tot donkergeel van kleur. De tot 9 x 15 cm grote, in omtrek ovale vrucht heeft vijf of zes scherpe, hoekige ribben; een dwarsdoorsnede van de carambola lijkt op een ster. De schil is glad en wasachtig. Het vruchtvlees is stevig en sappig en lichtgeel tot donkergeel van kleur. De vruchten zijn pitloos of bevatten 12 mm grote zaden. De carambola smaakt zuur tot zoetzuur.
De carambola komt van nature voor in Zuidoost-Azië en wordt wereldwijd gekweekt in de subtropen en tropen.
De vrucht wordt met de dunne schil gegeten. In Nederland zijn de vruchten met name rond de kerstperiode in de supermarkten te krijgen, maar de vrucht kan het hele jaar op de markt worden aangetroffen. De carambola wordt niet alleen als handfruit gebruikt, maar wordt door de stervorm van de dwarsdoorsnedes ook veel als garnering gebruikt.
Het eten van de vrucht kan een fatale uitwerking hebben op nierpatiënten wegens een hoge concentratie oxaalzuur en kalium.
Boom met vruchten
vrucht
Veerdelig blad
De carambola (Averrhoa carambola) of blimbing manis is een plant uit de klaverzuringfamilie (Oxalidaceae). De vruchten worden ook carambola en stervrucht genoemd. Het is een verwant van de kleinere blimbing (asem) (Averrhoa bilimbi). Het is een tot 12 m hoge boom met korte stam en uitgespreide takken, die in droge tijden zijn blad kan verliezen. De tot 20 cm lange bladeren zijn afwisselend geplaatst en oneven geveerd. De zeven tot elf, tot 8 x 3,7 cm grote, blaadjes zijn gaafrandig, ovaal, glanzend en glad aan de bovenzijde en aan de onderzijde dof. De rode tot violette bloemen staan in vertakte trossen met rode takken in de bladoksels.
De rijpe vruchten zijn groenig tot donkergeel van kleur. De tot 9 x 15 cm grote, in omtrek ovale vrucht heeft vijf of zes scherpe, hoekige ribben; een dwarsdoorsnede van de carambola lijkt op een ster. De schil is glad en wasachtig. Het vruchtvlees is stevig en sappig en lichtgeel tot donkergeel van kleur. De vruchten zijn pitloos of bevatten 12 mm grote zaden. De carambola smaakt zuur tot zoetzuur.
De carambola komt van nature voor in Zuidoost-Azië en wordt wereldwijd gekweekt in de subtropen en tropen.
Stjernefrukt, også kalt carambole, er frukten fra treet Averrhoa carambola i familien Averrhoaceae. Frukten har et tverrsnitt som en femtagget stjerne, derav navnet. Frukten inneholder en del oksalsyre og anbefales ikke for gravide og de som har hatt nyrestein. Frukten av Averrhoa bilimbi kalles også stjernefrukt.
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Stjernefrukt, også kalt carambole, er frukten fra treet Averrhoa carambola i familien Averrhoaceae. Frukten har et tverrsnitt som en femtagget stjerne, derav navnet. Frukten inneholder en del oksalsyre og anbefales ikke for gravide og de som har hatt nyrestein. Frukten av Averrhoa bilimbi kalles også stjernefrukt.
Oskomian pospolity (Averrhoa carambola L. ) – gatunek tropikalnego drzewa z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Występujące w naturze w Malezji oraz w Indonezji na wyspie Jawa[2]. Poza naturalnymi siedliskami można spotkać go także w Afryce (Ghana), Oceanii (Polinezja Francuska), Ameryce Południowej (Brazylia, Gujana) i Ameryce Północnej, gdzie uprawiany jest na Florydzie i Hawajach. Zwyczajowo nazywany jest karambolą lub gwiaździstym owocem.
Roślina tworzy kwiaty niemal przez cały rok, lub przynajmniej przez dwa sezony, np. na Florydzie intensywnie kwitnie od kwietnia do maja i powtórnie od września do października. Owoce dojrzewają po upływie 6–8 tygodni. Siewka opuszcza okrywy nasienne posiadając nie tylko liścienie, ale i już wykształcone, choć jeszcze małych rozmiarów młodsze liście.
Oskomian pospolity (Averrhoa carambola L. ) – gatunek tropikalnego drzewa z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Występujące w naturze w Malezji oraz w Indonezji na wyspie Jawa. Poza naturalnymi siedliskami można spotkać go także w Afryce (Ghana), Oceanii (Polinezja Francuska), Ameryce Południowej (Brazylia, Gujana) i Ameryce Północnej, gdzie uprawiany jest na Florydzie i Hawajach. Zwyczajowo nazywany jest karambolą lub gwiaździstym owocem.
A carambola é o fruto da caramboleira (Averrhoa carambola), uma árvore ornamental de pequeno porte, da família das Oxalidaceae. Possui flores pretas e purpúreas. É largamente usada como planta de arborização de jardins e quintais. É originária da Índia, sendo muito conhecida na China.
"Carambola" é oriundo do francês carambole.[1]
De sabor agridoce, com coloração variando do verde ao amarelo, dependendo do grau de maturação, rica em sais minerais (cálcio, fósforo e ferro) e contendo vitaminas A, C e do complexo B, a carambola é considerada uma fruta febrífuga (que serve para combater a febre), antiescorbútica (que serve para curar a doença escorbuto - carência de vitamina C, e que se caracteriza pela tendência a hemorragias) e, devido à grande quantidade de ácido oxálico, estimulador do apetite. Seu suco pode ser usado para tirar manchas de ferro, de tintas e ainda limpar metais. Sua casca é utilizada como antidisentérico, por possuir alto teor de tanino - cujo poder adstringente pode prender o intestino.
É considerada uma fruta de quintal, pois seu cultivo não é feito em escala, sendo produzida essencialmente em sítios, quintais, granjas e pomares de fazendas. Começa a produzir frutos em torno de quatro anos de existência, dando em média duzentos frutos, podendo durar de cinquenta a setenta anos. A fruta parece uma estrela quando cortada e tem cinco gomos.
Pode ser consumida ao natural ou no preparo de geleias, caldas, sucos e conservas. Cortada em fatias e deixada no fogo brando com açúcar, fica quase da mesma consistência e sabor do doce de ameixa-preta. Na Índia e na China são bastante consumidas como sobremesa, assim como as flores e os frutos verdes, que são utilizados nas saladas.
Pessoas portadoras de insuficiência renal crônica não podem comer carambola, pois esta fruta possui uma toxina natural, a caramboxina, que não é filtrada pelos rins destas pessoas, ficando retida no organismo e atingindo o cérebro, podendo induzir crises de soluços, vômito, confusão mental, agitação psicomotora, convulsões prolongadas (estado de mal epiléptico), coma e levar inclusive, à morte. Portadores de diabetes devem consultar o médico antes de comer, pois podem sofrer de insuficiência renal e não saber. Pessoas com problemas renais devem evitar o abuso no consumo da carambola. Isso porque seu teor de ácido oxálico pode eventualmente produzir cálculos renais em indivíduos mais sensíveis.[2][3]
Foi introduzida no Brasil em 1817, sendo plantada em praticamente todo o território brasileiro. É muito popular na Região Nordeste do Brasil.[4]
A carambola é o fruto da caramboleira (Averrhoa carambola), uma árvore ornamental de pequeno porte, da família das Oxalidaceae. Possui flores pretas e purpúreas. É largamente usada como planta de arborização de jardins e quintais. É originária da Índia, sendo muito conhecida na China.
Carambola är en växt och även dess frukt som också kallas "stjärnfrukt" eller "koromandelkrusbär". Anledningen till benämningen "stjärnfrukt" är att frukten är utbildad med fem kraftiga åsar, och om man skär skivor tvärs över åsarna har skivorna formen av en femuddig stjärna.
Carambolafrukten kan ätas såväl omogen (grön) som mogen (gul). När den är omogen har den en något syrligare smak, men fortfarande lika frisk som mogen. Skalet är tunt, och kan ätas. Carambola är inte nyttigt att äta i alltför stora mängder på grund av den höga halten oxalsyra. Det är främst njursjuka personer som bör se upp.
Carambolaträdet blir drygt 5 meter högt. Bladen är upp till en halvmeter långa och består av flera småblad som viker ihop sig vid beröring och på natten. Blommorna är rosa.
Carambola kommer ursprungligen från Sri Lanka. Det odlas även i hela sydöstra Asien, Brasilien, Ghana och Guyana. Till skillnad från de flesta andra tropiska träd behöver carambola inte mycket solljus.
Wikimedia Commons har media som rör Carambola.
Carambola är en växt och även dess frukt som också kallas "stjärnfrukt" eller "koromandelkrusbär". Anledningen till benämningen "stjärnfrukt" är att frukten är utbildad med fem kraftiga åsar, och om man skär skivor tvärs över åsarna har skivorna formen av en femuddig stjärna.
Carambolafrukten kan ätas såväl omogen (grön) som mogen (gul). När den är omogen har den en något syrligare smak, men fortfarande lika frisk som mogen. Skalet är tunt, och kan ätas. Carambola är inte nyttigt att äta i alltför stora mängder på grund av den höga halten oxalsyra. Det är främst njursjuka personer som bör se upp.
Carambolaträdet blir drygt 5 meter högt. Bladen är upp till en halvmeter långa och består av flera småblad som viker ihop sig vid beröring och på natten. Blommorna är rosa.
Carambola kommer ursprungligen från Sri Lanka. Det odlas även i hela sydöstra Asien, Brasilien, Ghana och Guyana. Till skillnad från de flesta andra tropiska träd behöver carambola inte mycket solljus.
Карамбола має складне акацієвидне листя до 50 см завдовжки, рожеві квітки. Крона густа, дерево сягає в висоту 5 м. На відміну від більшості тропічних рослин, карамболі не потрібно багато світла. Дерево вологолюбне, може вирощуватися і в домашніх умовах.
Плоди карамболи, також відомі як тропічні зірки або «старфрути», зазвичай жовтого або жовто-коричневого кольору. Цю назву карамбола отримала через те, що розрізана впоперек, вона нагадує зірки з 5 кінцями (іноді з 6 та навіть з 7). Плоди хрусткі, соковиті та бувають двох різновидів: кисло-солодкі та солодкі з масивними ребристими наростами. Вони є чудовим джерелом вітаміну С.
Використовують карамболь, переважно, для прикрашання коктейлів та верхньої частини десертів.
Людям які хворіють на ентероколіт, гастрит або виразку шлунка та дванадцятипалої кишки, особливо на гострій стадії, вживати карамболь не рекомендується через присутність щавлевої кислоти в значних концентраціях. У великих кількостях вживання цих фруктів може спровокувати розвиток ниркової патології або призвести до порушення сольового обміну в організмі.
Averrhoa carambola là một loài thực vật có hoa trong họ Chua me đất. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Averrhoa carambola là một loài thực vật có hoa trong họ Chua me đất. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Averrhoa carambola L. (1753)
Синонимы
Карамбо́ла (лат. Averrhoa carambola) — вечнозелёное дерево, произрастающее на Шри-Ланке, в Индии и Индонезии, а ныне также распространённое в Южной и Юго-Восточной Азии, вид рода Аверроа семейства Кисличные.
Акклиматизировано в Бразилии, Гане, Гвиане, Французской Полинезии, США (в штатах Флорида, Гавайи), Израиле.
Карамбола имеет сложные акациевидные листья до 50 см длиной, розовые цветки. Крона густая, дерево достигает в высоту пяти метров. В отличие от большинства тропических растений, карамболе не нужно много света. Как у всех кисличных, пластинки листьев складываются при прикосновении. Дерево влаголюбиво, но может выращиваться и в домашних условиях.
Плоды карамболы известны под названиями «тропические звёзды», «старфруты», обычно жёлтого или жёлто-коричневого цвета. Плод глянцевый жёлто-зелёный ребристый, в поперечном разрезе образующий пятиконечную звезду. Плоды хрустящие, сочные и бывают кисло-сладкие или сладкие с массивными ребристыми наростами. Являются источником витамина С. Период созревания карамболы начинается в мае и заканчивается в августе.
Используют карамболу, в основном, для украшений коктейлей или десертов.
Вкус: своеобразный[3]. Карамболу можно хранить в холодильнике до трёх недель[3].
Людям, страдающим энтероколитом, гастритом или язвенной болезнью желудка и двенадцатиперстной кишки, особенно на острой стадии, есть карамболу не рекомендуется из-за присутствия щавелевой кислоты в значительных концентрациях. В больших количествах употребление этих фруктов может спровоцировать развитие почечной патологии или привести к нарушению солевого обмена в организме.
Карамбола легко выращивается из семечка, в домашних условиях обычно образует плакучую форму, неприхотлива и теневынослива, но боится холодных сквозняков зимой. Полив средний, не влаголюбива, но и не засухоустойчива.
Это заготовка статьи по ботанике. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Карамбо́ла (лат. Averrhoa carambola) — вечнозелёное дерево, произрастающее на Шри-Ланке, в Индии и Индонезии, а ныне также распространённое в Южной и Юго-Восточной Азии, вид рода Аверроа семейства Кисличные.
Акклиматизировано в Бразилии, Гане, Гвиане, Французской Полинезии, США (в штатах Флорида, Гавайи), Израиле.
楊桃（学名：Averrhoa carambola）又稱阳桃、洋桃、五斂子，是酢漿草科洋桃屬的常綠灌木或小喬木。原産於熱帶印度、印尼和斯里蘭卡一帶熱帶亞洲。閩人稱為楊桃，因經大洋而來，廣東人包括香港，亦稱為洋桃。其果實大小約直徑6-8厘米，可作食用，以水果或當料理的食材来吃，如沙拉、西式鹹菜、蜜餞等，味道像梨。[2][3]
楊桃鮮果含糖量在各種鮮果中居首位，內含蔗糖、果糖、葡萄糖，其含各種營養成分，對於人體有助消化，滋養，保健功能。楊桃鮮果營養成份經分析，含有：水分91.7%、蛋白質0.72%、脂肪0.75%、粗纖維0.23%、灰分0.42%、醣類3.4%、並含蘋果酸、檸檬酸、草酸及維他命A、B1、B2、C等。[來源請求]
楊桃是水分很多的水果，果汁清涼可口，解渴消暑，更有獨特的風味。果實除生食外，亦可製造罐頭、果汁、果醬或蜜餞，尤其釀酒更是味美而香醇。酸味品種，多用來製果汁、蜜餞和果醬，它具有特殊的風味，適合塗在吐司麵包或饅頭上素食用。嘴破的人喝楊桃醋，只要兩天就可全癒。甜楊桃生吃，酸楊桃可用來煮鮮魚湯，使湯味道更鮮美。楊桃料理有：漬楊桃燉雞、楊桃脆鱔、楊桃牛柳、楊桃拌蒟蒻等，楊桃拌蒟蒻很適合長期說話的政治人物、講師等食用。楊桃除鮮食外還可製果醬、果汁、果膏，另外亦可製成蜜餞，吃四果冰時酸酸甜甜十分可口，果實釀酒時風味清香，是應用極為廣泛的水果種類。
《本草綱目》載：楊桃「果，主風熱，生津，止渴。」中藥傳統使用具有下氣和中、清熱止渴、生津消煩、利尿、解毒、醒酒、助消化等功效。用治風熱咳嗽、口渴煩躁、咽喉疼痛、口腔炎 、牙痛、肝病、小便不利、結石症、壞血病、食毒酒毒。
楊桃根具有濇精、止血、止痛功效。用治頭風痛、關節痛、心區痛、遺精、流鼻血。
楊桃枝葉具有散熱毒、利小便功效。用治血熱瘙癢、發熱頭痛、疥癬、水痘。
花具有清熱功效。用治往來寒熱。水土不服與瘧疾者，楊桃脯漬白蜜食之有效。
中國醫藥學院中國藥學研究所邱年永教授表示楊桃根、枝、葉、花、果均可供藥用。
在藥用植物學上楊桃被稱為「五斂子」。《本草綱目》指出：五斂子，實去風熱、生津止渴。葉敷腫毒、拔膿生肌。花能治心病、根治中毒、樹皮治紅色粟粒疹。」
楊桃性涼，具利尿作用，對降血壓、驅暑降火有顯著的效果。
楊桃亦有助於止咳化痰、順氣潤肺、保護氣管。切片沾鹽吃，可改善喉嚨疼痛與聲音沙啞；榨汁喝則改善口腔潰瘍、口角炎。
對消化系統幫助亦甚大，如胸悶欲嘔、消化不良、腹脹打嗝，只要多吃楊桃，症狀便能逐漸減輕。
依民間經驗，楊桃有治療聲音沙啞、喉痛等功效。將楊桃剝成五稜或切片，沾少數食鹽或榨出果汁加少數食鹽食用，據說效果奇佳。平時生食亦有生津止渴，順氣潤肺，去風熱，利尿等功用。楊桃有利尿、止血，特別是痔瘡出血時。在巴西，則把它當成利尿劑。並對於瘧蟲有抗生作用。
台灣全年均可生產，盛產期南部6月到翌年3月，中部7月到翌年4月，全年中以3月生產最多。產區多集中在中、南部平地 。種植面積1642公頃，產量約2萬6516公噸，面積以台南縣最多，苗栗縣次之，第三為彰化縣。台南縣種植面積為648公頃，主要產區集中在楠西鄉，約543公頃，品種以秤錘種、馬來西亞種及紅龍種居多，是一種全年都可生產的水果，但秋、冬季為楊桃品質最佳季節。
台灣楊桃是台灣當前出口中國大陸的五種主要水果之一（包括柚子、檳榔、芒果、楊桃、蓮霧五種），是中國大陸消費者所至愛的台灣水果。
楊桃含有豐富的鉀離子，一般人食用可代謝，但腎病患者無法將負荷太多的過濾能力排出體外，導致中毒。累積之結果會對身體中樞神經產生影響，正常情況之下會被人體腎臟給予排除，但重度腎臟病患或是尿毒症病人，會因神經毒素無法排除而產生中毒症狀。[4]
楊桃引發的神經中毒，症狀除打嗝、嘔吐，由於毒素進入腦部，可能引起意識混亂、甚至死亡。[5]
楊桃亦含有微毒物質草酸，部份腎病病人進食楊桃後，無法將草酸排出體外，除草酸會與人體中鈣離子結合產生結石，腎病病人進食少量亦有機會中毒。病人中毒後會出現神志不清的徵狀，但一般健康人進食沒有問題。全台灣大約有260萬人有慢性腎臟病，即使是洗腎的病患，不小心吃進楊桃亦會引致中毒。[6]中毒现象可能有精神错乱、癫痫甚至死亡。[7]
楊桃亦含有一些物質，能使口服藥物在腸道大部份沒有被代謝而進入血液循環系統，加強了藥效。藥物如抗高血脂藥他汀（Statin）並不適合與楊桃同食。因此與西柚的情況相似，其他不建議與西柚同吃的藥物都不應與楊桃同吃。[8]
|access-date=中的日期值 (帮助) |date=中的日期值 (帮助) 楊桃（学名：Averrhoa carambola）又稱阳桃、洋桃、五斂子，是酢漿草科洋桃屬的常綠灌木或小喬木。原産於熱帶印度、印尼和斯里蘭卡一帶熱帶亞洲。閩人稱為楊桃，因經大洋而來，廣東人包括香港，亦稱為洋桃。其果實大小約直徑6-8厘米，可作食用，以水果或當料理的食材来吃，如沙拉、西式鹹菜、蜜餞等，味道像梨。
スターフルーツ（starfruit、carambola、学名： Averrhoa carambola ）は、カタバミ科ゴレンシ属の常緑の木本。和名は五歛子（ごれんし）。独特の形をした果実を食用にする。
原産は南インドなどの熱帯アジアで、東南アジア全域のほか、中国南部や台湾、ブラジル、ガイアナやトリニダード・トバゴなどカリブ海周辺、アメリカ合衆国のフロリダ、ハワイなど、熱帯から亜熱帯にかけて広く栽培されている。日本では現在、沖縄県などで栽培が行われている。
和名も英名も、由来は果実の横断面が五稜星型をしているところからきている。中国語でも「五斂子」（ウーリエンズー、wǔliǎnzǐ）というが、現在は「楊桃（羊桃）」（ヤンタオ、yángtáo）が一般的。横断面が三角形に近い品種もあり、中国語で「三斂子」（サンリエンズー、sānliǎnzǐ）という。酸味の強いものは「三稔」（サンレン、sānrĕn）とも呼ぶ。マレー語では「ベリンビン」（Belimbing）とよぶ。
果実を食用にし、生食やサラダ・ピクルス・砂糖漬けなどに用いる。味は薄く、酸味がある。水分が豊富な果物で、果肉は和ナシに似た食味がある。食物繊維を多く含むのも特徴。
ゴレンシの木
葉と花
花
葉と果実
葉と果実
果実
幹
幹（インドにて）
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 
この項目は、果物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:果物）。 スターフルーツ（starfruit、carambola、学名： Averrhoa carambola ）は、カタバミ科ゴレンシ属の常緑の木本。和名は五歛子（ごれんし）。独特の形をした果実を食用にする。
카람볼라(carambola)는 흔히 스리랑카와 인도, 인도네시아가 원산지인 과일로 흔히 스타프루트(starfruit)라고 부른다. 현재는 브라질과 페루, 가나, 가이아나, 대한민국의 제주특별자치도, 말레이시아, 통가, 미국의 플로리다주, 그리고 하와이주에서까지 재배되고 있다.
카람볼라는 신맛과 단맛이 나고, 비타민 C가 함유되어 있다. 당뇨 환자는 섭취를 삼가는 것이 좋다고 하며, 그 씨앗에는 독이 있다. 생으로 먹을 수 있고 주스나 와인, 샐러드로 만들거나, 미얀마에서는 절인 차로 먹기도 한다.
이와 비슷한 과일로 흔히 '스타 애플'이라 부르는 크리소필럼 카이니토라는 과일도 있다.
개구리 중사 케로로에서는 케로로 소대원이 제일 좋아하는 음식으로 알려진다.
카람볼라(carambola)는 흔히 스리랑카와 인도, 인도네시아가 원산지인 과일로 흔히 스타프루트(starfruit)라고 부른다. 현재는 브라질과 페루, 가나, 가이아나, 대한민국의 제주특별자치도, 말레이시아, 통가, 미국의 플로리다주, 그리고 하와이주에서까지 재배되고 있다.
카람볼라는 신맛과 단맛이 나고, 비타민 C가 함유되어 있다. 당뇨 환자는 섭취를 삼가는 것이 좋다고 하며, 그 씨앗에는 독이 있다. 생으로 먹을 수 있고 주스나 와인, 샐러드로 만들거나, 미얀마에서는 절인 차로 먹기도 한다.
이와 비슷한 과일로 흔히 '스타 애플'이라 부르는 크리소필럼 카이니토라는 과일도 있다.
.jpg)
