nomes no trilho de navegação
Multimedia w Wikimedia Commons Formicinae – podrodzina mrówek obejmująca ponad 4000 gatunków.
Mrówki te mają głowę z szerokim nadustkiem, a rowkami czułkowymi położonymi daleko od jej przedniej krawędzi i pochylonymi ku jej linii środkowej[2]. Większość ma dobrze rozwinięte oczy, a część także przyoczka. Panewki czułkowe często są ukryte pod listewkami czołowymi[3]. Wąska, oskórkowa beleczka zamyka panewki ich tylnych bioder. Pomostek zbudowany jest tylko z jednego segmentu o całkowicie zlanych tergum i sternum. Przedżołądek jest całkiem zesklerotyzowany. Żądła brak lub występuje w formie szczątkowej i niefunkcjonalnej. Jeśli jest obecne to lancety nie są z nim stawowo połączone. Zbiornik na jad jest powiększony i wyspecjalizowany w produkcji kwasu mrówkowego. Ujście owego zbiornika, zwane acidoporem, położone jest na szczycie hypopygium[2], ma formę U-kształtną lub okrągłą i zwykle otacza je wieniec szczecinek. Czasem jest ono ukryte pod pygidium[3].
Mrówki z tej podrodziny posiadają niektóre prymitywne cechy jak kokony wokół larw (nie występują u wszystkich gatunków[2]), obecność przyoczek u robotnic. Niektóre gatunki posiadają wysoko rozwinięte zachowanie polegające na korzystaniu z niewolników.
Budują przeważnie gniazda podziemne jednak część gatunków zamieszkuje również drzewa.
W 2016 opublikowane zostały wyniki badań filogenetycznych tej podrodziny autorstwa P.S. Warda i współpracowników. Wyróżnia się na ich podstawie 11 plemion[4]:
W skład podrodziny Formicinae wchodzą ponadto następujące wymarłe rodzaje, nieprzyporządkowane do żadnego plemienia[5]:
Formicinae – podrodzina mrówek obejmująca ponad 4000 gatunków.
Mrówki te mają głowę z szerokim nadustkiem, a rowkami czułkowymi położonymi daleko od jej przedniej krawędzi i pochylonymi ku jej linii środkowej. Większość ma dobrze rozwinięte oczy, a część także przyoczka. Panewki czułkowe często są ukryte pod listewkami czołowymi. Wąska, oskórkowa beleczka zamyka panewki ich tylnych bioder. Pomostek zbudowany jest tylko z jednego segmentu o całkowicie zlanych tergum i sternum. Przedżołądek jest całkiem zesklerotyzowany. Żądła brak lub występuje w formie szczątkowej i niefunkcjonalnej. Jeśli jest obecne to lancety nie są z nim stawowo połączone. Zbiornik na jad jest powiększony i wyspecjalizowany w produkcji kwasu mrówkowego. Ujście owego zbiornika, zwane acidoporem, położone jest na szczycie hypopygium, ma formę U-kształtną lub okrągłą i zwykle otacza je wieniec szczecinek. Czasem jest ono ukryte pod pygidium.
Mrówki z tej podrodziny posiadają niektóre prymitywne cechy jak kokony wokół larw (nie występują u wszystkich gatunków), obecność przyoczek u robotnic. Niektóre gatunki posiadają wysoko rozwinięte zachowanie polegające na korzystaniu z niewolników.
Budują przeważnie gniazda podziemne jednak część gatunków zamieszkuje również drzewa.
