Formicinae es una subfamilia de la familia Formicidae. Son hormigas con aguijón muy reducido, pero con una gran glándula y gran saco de veneno que inoculan por medio de un poro. Usan ácido fórmico, característico de este grupo de hormigas. Carecen de postpecíolo. Sus más de 3300 especies se distribuyen por todo el planeta, excepto la Antártida.
Se reconocen los siguientes taxones:
Formicinae es una subfamilia de la familia Formicidae. Son hormigas con aguijón muy reducido, pero con una gran glándula y gran saco de veneno que inoculan por medio de un poro. Usan ácido fórmico, característico de este grupo de hormigas. Carecen de postpecíolo. Sus más de 3300 especies se distribuyen por todo el planeta, excepto la Antártida.
Formicinae – podrodzina mrówek obejmująca ponad 4000 gatunków.
Mrówki te mają głowę z szerokim nadustkiem, a rowkami czułkowymi położonymi daleko od jej przedniej krawędzi i pochylonymi ku jej linii środkowej[2]. Większość ma dobrze rozwinięte oczy, a część także przyoczka. Panewki czułkowe często są ukryte pod listewkami czołowymi[3]. Wąska, oskórkowa beleczka zamyka panewki ich tylnych bioder. Pomostek zbudowany jest tylko z jednego segmentu o całkowicie zlanych tergum i sternum. Przedżołądek jest całkiem zesklerotyzowany. Żądła brak lub występuje w formie szczątkowej i niefunkcjonalnej. Jeśli jest obecne to lancety nie są z nim stawowo połączone. Zbiornik na jad jest powiększony i wyspecjalizowany w produkcji kwasu mrówkowego. Ujście owego zbiornika, zwane acidoporem, położone jest na szczycie hypopygium[2], ma formę U-kształtną lub okrągłą i zwykle otacza je wieniec szczecinek. Czasem jest ono ukryte pod pygidium[3].
Mrówki z tej podrodziny posiadają niektóre prymitywne cechy jak kokony wokół larw (nie występują u wszystkich gatunków[2]), obecność przyoczek u robotnic. Niektóre gatunki posiadają wysoko rozwinięte zachowanie polegające na korzystaniu z niewolników.
Budują przeważnie gniazda podziemne jednak część gatunków zamieszkuje również drzewa.
W 2016 opublikowane zostały wyniki badań filogenetycznych tej podrodziny autorstwa P.S. Warda i współpracowników. Wyróżnia się na ich podstawie 11 plemion[4]:
W skład podrodziny Formicinae wchodzą ponadto następujące wymarłe rodzaje, nieprzyporządkowane do żadnego plemienia[5]:
Formicinae – podrodzina mrówek obejmująca ponad 4000 gatunków.
Mrówki te mają głowę z szerokim nadustkiem, a rowkami czułkowymi położonymi daleko od jej przedniej krawędzi i pochylonymi ku jej linii środkowej. Większość ma dobrze rozwinięte oczy, a część także przyoczka. Panewki czułkowe często są ukryte pod listewkami czołowymi. Wąska, oskórkowa beleczka zamyka panewki ich tylnych bioder. Pomostek zbudowany jest tylko z jednego segmentu o całkowicie zlanych tergum i sternum. Przedżołądek jest całkiem zesklerotyzowany. Żądła brak lub występuje w formie szczątkowej i niefunkcjonalnej. Jeśli jest obecne to lancety nie są z nim stawowo połączone. Zbiornik na jad jest powiększony i wyspecjalizowany w produkcji kwasu mrówkowego. Ujście owego zbiornika, zwane acidoporem, położone jest na szczycie hypopygium, ma formę U-kształtną lub okrągłą i zwykle otacza je wieniec szczecinek. Czasem jest ono ukryte pod pygidium.
Mrówki z tej podrodziny posiadają niektóre prymitywne cechy jak kokony wokół larw (nie występują u wszystkich gatunków), obecność przyoczek u robotnic. Niektóre gatunki posiadają wysoko rozwinięte zachowanie polegające na korzystaniu z niewolników.
Budują przeważnie gniazda podziemne jednak część gatunków zamieszkuje również drzewa.
Formicinae é uma subfamília de formigas, pertencente a família Formicidae.[1]
Formicinae é uma subfamília de formigas, pertencente a família Formicidae.