nomes no trilho de navegação
Gebel Elba.
Perennial.
İspaniya jasmini(lat. Jasminum grandiflorum) (hind chameli) - Royal jasmini və Kataloniya jasmini kimidə tanınan Jasmin cinsinə aid Cənubi Asiyanın yerli bitkisi.
Hindistanda yarpaqları geniş şəkildə bir Ayurveda bitki mənşəli dərman kimi və gülləri qadınların saç biçimini zinətləndirmək üçün istifadə olunur.
İspaniya jasmini, Tunisin milli gülüdür.[1]
|accessdate= (kömək)
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. İspaniya jasmini(lat. Jasminum grandiflorum) (hind chameli) - Royal jasmini və Kataloniya jasmini kimidə tanınan Jasmin cinsinə aid Cənubi Asiyanın yerli bitkisi.
Hindistanda yarpaqları geniş şəkildə bir Ayurveda bitki mənşəli dərman kimi və gülləri qadınların saç biçimini zinətləndirmək üçün istifadə olunur.
İspaniya jasmini, Tunisin milli gülüdür.
L'englantina[1] (Jasminum grandiflorum) és una espècie de gessamí originari de l'Àsia meridional, la península aràbiga (Oman, Aràbia Saudita), Àfrica nord-oriental (Eritrea, Etiòpia, Djibouti, Somàlia, Sudan), els grans llacs africans (Kenya, Uganda, Rwanda) i les regions de Yunnan i Sichuan de la Xina. L’espècie està àmpliament conreada i segons sembla que està naturalitzada a República de Guinea, les illes Maldives, Maurici, Reunió, Java, les Illes Cook, Chiapas, Amèrica Llatina i gran part del Carib.
És un arbust caducifoli que creix fins a uns 2 o 4 m d'alçada. Les fulles són oposades, de 5 a 12 cm de longitud, pinnades amb 5 a 11 folíols. Les flors creixen en cimes obertes, són individuals, de color blanc amb corol·la amb un tub basal de 13 a 25 mm de llarg i cinc lòbuls de 13 a 22 mm de llarg. La fragància de la flor és única i dolça.
Es coneixen dues subespècies:
A l'Índia, les seves fulles s’utilitzen àmpliament com a medicina herbaria ayurvèdica i les seves flors s’utilitzen per engalanar la cobertura de les dones. Al Pakistan, creix salvatge a la zona de Salt Range i al Districte de Rawalpindi a 500-1500 m d'altitud. Està estretament relacionada amb el gessamí comú (Jasminum officinale) i de vegades és tractada merament com una varietat. La planta es coneix com "saman pichcha" o "pichcha" a Sri Lanka. Els temples budistes i hindús utilitzen aquestes flors en abundància.
Es cultiva àmpliament com a planta ornamental en regions temperades i subtropicals càlides.
Per mètode d'extracció de dissolvent, les flors de gessamí es converteixen en oli essencial de gessamí i oleoresina de gessamí. Tots dos productes tenen una gran demanda en la indústria de la fragància.
El metil jasmonat aïllat de l'oli de gessamí de Jasinum gradiflorum va donar lloc al descobriment de l'estructura molecular de les hormones vegetals de jasmonat.
Jasminum ve de l'àrab yasamîn, per les plantes aromàtiques dolces. Grandiflorum, en llatí, significa "amb flors grans".[2]
En anglès se la coneix com Catalonian jasimne (gessamí català) o Spanish jasmine (gessamí espanyol).[3]
L'englantina (Jasminum grandiflorum) és una espècie de gessamí originari de l'Àsia meridional, la península aràbiga (Oman, Aràbia Saudita), Àfrica nord-oriental (Eritrea, Etiòpia, Djibouti, Somàlia, Sudan), els grans llacs africans (Kenya, Uganda, Rwanda) i les regions de Yunnan i Sichuan de la Xina. L’espècie està àmpliament conreada i segons sembla que està naturalitzada a República de Guinea, les illes Maldives, Maurici, Reunió, Java, les Illes Cook, Chiapas, Amèrica Llatina i gran part del Carib.
जाई फूल.
हा हस्त नक्षत्राचा आराध्यवृक्ष आहे.
जाई फूल.
हा हस्त नक्षत्राचा आराध्यवृक्ष आहे.
சாதி மல்லிகை அல்லது ஜாதி மல்லிகை (Jasminum grandiflorum) தெற்காசியாவில் காணப்படும் செடி வகையாகும். ஸ்பானிஷ் ஜாஸ்மின், ராயல் ஜாஸ்மின், காடலோனியான் ஜாஸ்மின் என்றெல்லாம் ஆங்கிலத்திலும் சமேலி என்று இந்தியிலும் அழைக்கப்படுகிறது.[1] இந்தியாவில் இதன் இலைகள் ஆயுர்வேத மருத்துவத்திலும், இதன் மலர்கள் பெண்களின் சிகை அலங்காரத்திற்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பாகிஸ்தானில், இது சால்ட் ரேஞ் மற்றும் ராவல்பிண்டி மாவட்டத்திலுள்ள காடுகளில், கடல்மட்டத்திலிருந்து 500-1500 மீட்டர் உயரத்தில் வளர்கிறது. இது சில நேரங்களில், மல்லிகையின் (Jasminum officinale) ஒரு வகையாகவே கருதப்படுகிறது.[2]
இது படர்ந்து 2–4 மீட்டர் உயரம் வளரக்கூடிய இலையுதிர் புதர்ச் செடியாகும். இதன் இலைகள், எதிர் இலையடுக்கத்துடன், 5–12 செ.மீ. நீளத்துடன், காது (அல்லது இறகு) வடிவமுள்ள 5–11 குற்றிலைகளுடன் காணப்படும். இதன் மலர்கள், திறந்த நுனிவளராப்பூந்துணர்களாக, 13–25 மீ.மீ. நீளம் கொண்ட தண்டுடன் இருக்கும். மேலும் வெண்ணிறம் கொண்ட அல்லிவட்டத்துடன் (இதழ்கள்) 13–22 மீ.மீ. நீளமுள்ள ஐந்து இதழ்களுடன் பூக்கின்றன.[3][4] இவற்றின் மணம் தனித்தன்மையுடனும், இனிமையாகவும் இருக்கும்.
இது மிதவெப்ப மண்டலங்களிலும், வெப்ப மண்டலங்களைச் சார்ந்த பகுதிகளிலும் அழகுச் செடியாக வளர்க்கப்படுகின்றது. கரைத்துப்பிரித்தல் (கரைப்பான் வழிச் சாறு இறக்கல்) முறைப்படி, இவற்றின் சாறு எடுக்கப்பட்டு, ஜாஸ்மின் கான்கிரீட்டுகளாகவும், ஜாஸ்மின் ஒலியோரேசின்களாகவும் மாற்றப்படுகின்றன. இவை இரண்டும் வாசனைத்திரவியத் தொழிலில் உபயோகப்படுகின்றன.
ஒருங்கிணைந்த சாதி மல்லிகை பயிர்ப் பாதுகாப்பு முறைகள்[5] கீழ்வருமாறு:
சாதி மல்லிகை அல்லது ஜாதி மல்லிகை (Jasminum grandiflorum) தெற்காசியாவில் காணப்படும் செடி வகையாகும். ஸ்பானிஷ் ஜாஸ்மின், ராயல் ஜாஸ்மின், காடலோனியான் ஜாஸ்மின் என்றெல்லாம் ஆங்கிலத்திலும் சமேலி என்று இந்தியிலும் அழைக்கப்படுகிறது. இந்தியாவில் இதன் இலைகள் ஆயுர்வேத மருத்துவத்திலும், இதன் மலர்கள் பெண்களின் சிகை அலங்காரத்திற்கும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பாகிஸ்தானில், இது சால்ட் ரேஞ் மற்றும் ராவல்பிண்டி மாவட்டத்திலுள்ள காடுகளில், கடல்மட்டத்திலிருந்து 500-1500 மீட்டர் உயரத்தில் வளர்கிறது. இது சில நேரங்களில், மல்லிகையின் (Jasminum officinale) ஒரு வகையாகவே கருதப்படுகிறது.
இது படர்ந்து 2–4 மீட்டர் உயரம் வளரக்கூடிய இலையுதிர் புதர்ச் செடியாகும். இதன் இலைகள், எதிர் இலையடுக்கத்துடன், 5–12 செ.மீ. நீளத்துடன், காது (அல்லது இறகு) வடிவமுள்ள 5–11 குற்றிலைகளுடன் காணப்படும். இதன் மலர்கள், திறந்த நுனிவளராப்பூந்துணர்களாக, 13–25 மீ.மீ. நீளம் கொண்ட தண்டுடன் இருக்கும். மேலும் வெண்ணிறம் கொண்ட அல்லிவட்டத்துடன் (இதழ்கள்) 13–22 மீ.மீ. நீளமுள்ள ஐந்து இதழ்களுடன் பூக்கின்றன. இவற்றின் மணம் தனித்தன்மையுடனும், இனிமையாகவும் இருக்கும்.
இது மிதவெப்ப மண்டலங்களிலும், வெப்ப மண்டலங்களைச் சார்ந்த பகுதிகளிலும் அழகுச் செடியாக வளர்க்கப்படுகின்றது. கரைத்துப்பிரித்தல் (கரைப்பான் வழிச் சாறு இறக்கல்) முறைப்படி, இவற்றின் சாறு எடுக்கப்பட்டு, ஜாஸ்மின் கான்கிரீட்டுகளாகவும், ஜாஸ்மின் ஒலியோரேசின்களாகவும் மாற்றப்படுகின்றன. இவை இரண்டும் வாசனைத்திரவியத் தொழிலில் உபயோகப்படுகின்றன.
జాజి (Jasminum grandiflorum, also known variously as the Spanish jasmine, Royal jasmine, Catalonian jasmine), among others[1] (chameli in Hindi) దక్షిణ ఆసియాకు చెందిన ఒక రకమైన జాస్మిన్ జాతి పువ్వులు. వీటి ఆకులు విస్తృతంగా ఆయుర్వేదంలో ఉపయోగిస్తారు. జాజిపువ్వులను స్త్రీలు ధరించడానికి ఇష్టపడతారు. ఇది మల్లెపువ్వుకు దగ్గరగా ఉంటుంది.[2]
జాజి (Jasminum grandiflorum, also known variously as the Spanish jasmine, Royal jasmine, Catalonian jasmine), among others (chameli in Hindi) దక్షిణ ఆసియాకు చెందిన ఒక రకమైన జాస్మిన్ జాతి పువ్వులు. వీటి ఆకులు విస్తృతంగా ఆయుర్వేదంలో ఉపయోగిస్తారు. జాజిపువ్వులను స్త్రీలు ధరించడానికి ఇష్టపడతారు. ఇది మల్లెపువ్వుకు దగ్గరగా ఉంటుంది.
ಜಾಜಿ (ಜ್ಯಾಸ್ಮಿನಮ್ ಗ್ರ್ಯಾಂಡಿಫ಼್ಲೋರಮ್) ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಜಾತಿ. ಈ ಪ್ರಜಾತಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಮಾರೀಷಸ್, ಜಾವಾ, ಮಧ್ಯ ಅಮೇರಿಕಾ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಅದು ೨-೪ ಮಿ. ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುವ ಒಂದು ತೆವಳುವ ಪರ್ಣಪಾತಿ ಪೊದೆಸಸ್ಯ. ಈ ಹೂವು ಬಿಳಿಯಾಗಿದ್ದು ತುಸು ನಸುಗೆಂಪಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಇದರ ತವರೂರು ಭಾರತ. ಜಾಜಿ ಹೂವು, ಎಲೆ ಹಾಗೂ ಬೇರು ಔಷಧೀಯ ಗುಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಉತ್ತರ ಹಿಮಾಲಯ, ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ, ಆಂಧ್ರದ ವಿಶಾಖಪಟ್ಟಣ, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ತಿರುನಲ್ಲೇರಿ ಗುಡ್ಡ ಪ್ರದೇಶ ಹಾಗೂ ಸಮತಟ್ಟು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಡುಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಚಿಕ್ಕ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಪೊದೆಯಾಗಿ ಅಥವಾ ಚಪ್ಪರಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲ ಬಳ್ಳಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯ ತಯಾರಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಹೂವುಗಳಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧ ನೀಡುವ `ಇಂಡೋಲ್' ಎಂಬ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪದಾರ್ಥ ಇದೆ.
ಕನ್ನಡ: ಜಾಜಿ ಮಲ್ಲೆ, ಜಾಜಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ, ಜಾಜಿ ಹೂವು
ಸಂಸ್ಕೃತ: ಚೇಟಕಿ, ಹಸಂತಿ, ಜನೇಷ್ಠ, ಮಾಲಿನಿ, ಮನೋಹರ, ರಾಜಪುತ್ರಿ, ಸಂಧ್ಯಾಪುಷ್ಠಿ, ಸುಮನ
ಹಿಂದಿ: ಚಮೇಲಿ, ಚಂಬೇಲಿ, ಜಾಟಿ
ಇಂಗ್ಲೀಷ್: ಸ್ಪಾನಿಶ್ ಜಾಸ್ಮಿನ್
_at_Madhurawada.JPG)
ಜಾಜಿ (ಜ್ಯಾಸ್ಮಿನಮ್ ಗ್ರ್ಯಾಂಡಿಫ಼್ಲೋರಮ್) ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯವಾದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಜಾತಿ. ಈ ಪ್ರಜಾತಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಮಾರೀಷಸ್, ಜಾವಾ, ಮಧ್ಯ ಅಮೇರಿಕಾ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಾಗಿದೆ. ಅದು ೨-೪ ಮಿ. ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುವ ಒಂದು ತೆವಳುವ ಪರ್ಣಪಾತಿ ಪೊದೆಸಸ್ಯ. ಈ ಹೂವು ಬಿಳಿಯಾಗಿದ್ದು ತುಸು ನಸುಗೆಂಪಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಇದರ ತವರೂರು ಭಾರತ. ಜಾಜಿ ಹೂವು, ಎಲೆ ಹಾಗೂ ಬೇರು ಔಷಧೀಯ ಗುಣವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇದು ಉತ್ತರ ಹಿಮಾಲಯ, ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ, ಆಂಧ್ರದ ವಿಶಾಖಪಟ್ಟಣ, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ತಿರುನಲ್ಲೇರಿ ಗುಡ್ಡ ಪ್ರದೇಶ ಹಾಗೂ ಸಮತಟ್ಟು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಡುಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಚಿಕ್ಕ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಪೊದೆಯಾಗಿ ಅಥವಾ ಚಪ್ಪರಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲ ಬಳ್ಳಿಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯ ತಯಾರಿಸಲು ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಹೂವುಗಳಲ್ಲಿ ಸುಗಂಧ ನೀಡುವ `ಇಂಡೋಲ್' ಎಂಬ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪದಾರ್ಥ ಇದೆ.
Jasminum grandiflorum, also known variously as the Spanish jasmine, Royal jasmine, Catalan jasmine,[2] Sicilian jasmine, is a species of jasmine native to South Asia, the Arabian peninsula, East and Northeast Africa and the Yunnan and Sichuan regions of China. The species is widely cultivated and is reportedly naturalized in Guinea, the Maldive Islands, Mauritius, Réunion, Java, the Cook Islands, Chiapas, Central America, and the Caribbean.[1]It is closely related to, and sometimes treated as merely a form of, Jasminum officinale.[3] The plant is known as "saman pichcha" or "pichcha" in Sri Lanka.
It is a scrambling deciduous shrub growing to 2–4 m tall. The leaves are opposite, 5–12 cm long, pinnate with 5–11 leaflets. The flowers are produced in open cymes, the individual flowers are white having corolla with a basal tube 13–25 mm long and five lobes 13–22 mm long.[4][5] In Pakistan, it grows wild in the Salt Range and Rawalpindi District at 500–1500 m altitude.[4]
'Jasminum' is a Latinized form of the Persian word 'yasmin' for sweetly scented plants.[6] 'Grandiflorum' is a Latin term meaning large, showy flowers.[7]
J. grandiflorum grow in shrubs that are semi-spreading. These plants have green, woody, pubescent stems that are either angular or grooved shape. The green colored leaves are ovate-acute, or acuminate shaped and are either pinnatipartite or pinnately compound. The surface of the leaves are glabrous, have no hairs, with a wavy leaf margin and contain no stipules. These leaves are about 0.35 mm thick that are arranged in whorls of three and also include short petioles. The sepals of the flowers are green with white, glabrous flowers in a linear arrangement. There are two stamen, each with a yellow colored anther, in the center of the corolla tube per flower. These flowers contain no fruit.[8]
Two subspecies are recognized:[1]
Ancient Indian physicians such as Charaka and Sushruta used Jasminum grandiflorum for various medicinal purposes. This flower is also given a variety of names in India as it is used for different remedies. Parts of J. grandiflorum, including their sprouts and flowers (dried), have been used for prescriptions. This type of holistic medicine was used to treat various sicknesses such as dermatosis, coryza, and nasal haemorrhage.[11] The leaves J. grandiflorum is utilized as an ingredient for clarified butter, a treatment for infected wounds and cleaning and sterilizing ulcers. In addition, the leaves can be made into an oil as a remedy for infection. The leaves may also be chewed on to aid in toothaches and stomatitis. The root of the plant would be cooked with goat's milk and sugar to relieve pain in urine retention and kidney stone release. The root was also made into a paste to improve the skin and removing freckles or dark shades. [12] The root paste would be applied to the foreheads as well for any headaches. This plant is used as another ingredient for hair oil to treat baldness and alopecia. It can also be used as a component for an eye-salve to help vision loss. [13] In India, Jasminum grandiflorum, was additionally prescribed for severe skin diseases and leprosy. In the West, the flowers have also been made into a syrup as a medicine for throat issues such as coughs and hoarseness.
Jasmine has been made into a well-known scent around the world. It was introduced as a perfume in Europe in the 16th century. The flowers create an aroma that exudes a calm atmosphere, relieving mental and emotional strains. [14] Due to the pleasing scent, J. grandiflorum are commonly made into essential oils, perfumes, soaps, and cosmetics worldwide.
J. grandiflorum is composed of benzyl acetate (23.7%), benzyl benzoate (20.7%), phytol (10.9%), linalool (8.2%), isophytol (5.5%), geranyl linalool (3.0%), methyl linoleate (2.8%) and eugenol (2.5%).[15] These components contribute to creating the popular jasmine fragrance. Methyl jasmonate isolated from the jasmine oil of Jasinum grandiflorum led to the discovery of the molecular structure of the jasmonate plant hormones.[16]
Because of the valued medicinal properties of this plant, there have been efforts to conserve it. Pharmaceutical companies rely on the export of Jasminum grandiflorum from countries such as India and Bangladesh. Commercial cultivation is rarely seen of the plant. In vitro micropropagation is a method that has been used to conserve the plant by rapidly producing clones of the original parent species under a short time period and in sterile conditions. [17]
Jasminum grandiflorum, also known variously as the Spanish jasmine, Royal jasmine, Catalan jasmine, Sicilian jasmine, is a species of jasmine native to South Asia, the Arabian peninsula, East and Northeast Africa and the Yunnan and Sichuan regions of China. The species is widely cultivated and is reportedly naturalized in Guinea, the Maldive Islands, Mauritius, Réunion, Java, the Cook Islands, Chiapas, Central America, and the Caribbean.It is closely related to, and sometimes treated as merely a form of, Jasminum officinale. The plant is known as "saman pichcha" or "pichcha" in Sri Lanka.
Jasminum grandiflorum (jazmín del país) es una especie del género Jasminum, la cual pertenece a la familia Oleaceae.
Esta planta, es una trepadora nativa del Himalaya, que tiende a crecer desordenadamente. En presencia de una estructura soporte pueden llegar hasta los 6 a 7m de altura, formando una copa semidensa colgante, que presenta flores durante gran parte del año.
Las hojas de color verde, son compuestas, pinnadas, opuestas, y presentan de 5 a 9 folíolos de 1,5 a 3cm de largo.
Las flores son de color blanco con tintes rosáceos, tienen un diámetro de 2 a 3 cm y son muy perfumadas. En la especie Jasminum officinale, las flores son totalmente blancas y presentan un perfume más suave.
Jasminum grandiflorum fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum, Editio Secunda 1: 9. 1762.[1]
Ver: Jasminum
grandiflorum: epíteto latino que significa "con flores grandes".[2]
Datos: Q2718279
Multimedia:
Especies: Jasminum grandiflorum
Jasminum grandiflorum (jazmín del país) es una especie del género Jasminum, la cual pertenece a la familia Oleaceae.
Jasminum grandiflorum, le jasmin à grandes fleurs, est une espèce du genre Jasminum de la famille des Oleaceae.
Appelé couramment jasmin d'Espagne, il fait l’objet d’une culture spécifique dans la ville de Grasse depuis le milieu du XVIIe siècle pour son utilisation dans les industries de la parfumerie.
La fleur de Jasminum grandiflorum a un parfum unique et doux, floral, fruité, animal et poudré.
Carl von Linné le décrit pour la première fois en 1762 en page 9 de l'édition 2, tome 1 de son ouvrage de référence, "Species plantarum"[1].
Le Jasminum grandiflorum se présente comme un arbrisseau d’environ 2 à 4 m de haut. Les rameaux sont verts, glabres et striés. Le feuillage est caduc à semi-persistant.
Les feuilles, opposées, sont de 5 à 12 cm de long, imparipennées avec de 5 à 11 folioles. La paire supérieure de folioles est élargie à la base, confluentes entre elles et avec la foliole supérieure. Cette dernière est ovale, lancéolée et acuminée.
Les fleurs sont groupées par 2 à 9, en cyme axillaires ou terminales. Le pédicelle de la première fleur centrale est plus court que les suivants (voir fig.1, photo en haut du cadre). Les bractées sont linéaires. Chaque fleur individuelle est blanche et constituée d'un calice en cupule s'ouvrant en 5 lobes subulés-linéaires, de 5-12 mm de long, et d’une corolle comportant un tube basal de 13 à 25 mm et un limbe de 5 lobes oblongs, de 13 à 22 mm de long[2],[3]. La floraison très parfumée débute en mai et se poursuit jusqu'en septembre (dans le sud de la France).
Jasminum grandiflorum se distingue de Jasminum officinale par sa corolle plus grande 13-22 × 8-14 mm (contre 6-12 × 3-8 mm pour J. officinale) et par un pédicelle de la fleur centrale de la cyme plus court que les latéraux (pour J. officinale ils sont de même taille).
Originaire de l'ouest de l'Himalaya, le Jasminum grandiflorum a une distribution[4] s’étendant de l'Inde du nord-ouest (Himachal Pradesh, Jammu et Cachemire), du Pakistan, à la péninsule arabique et en Afrique (Éthiopie, Somalie, Soudan, Kenya, Ouganda, Rwanda).
Au Pakistan, il pousse à l’état sauvage dans le Salt Range et dans le Rawalpindi District à une altitude comprise entre 500-1500 m[2].
Jasminum grandiflorum est cultivé dans de nombreux pays où il s'est éventuellement naturalisé[4] : Tunisie, Algérie, Maroc, Égypte, Italie, France, Espagne. Il est associé au développement de Grasse[5], comme centre de l'industrie du parfum français, au début du XVIIe siècle.
Il se plante dans des sols riches et frais, bien drainé, à l’abri du vent. Il supporte le calcaire. Un peu moins rustique que le jasmin officinal, il peut geler en dessous de −6 °C.
Il est largement cultivé comme plante ornementale dans les régions subtropicales et tempérées chaudes.
Le jasmin (Jasminum grandiflorum[6]) est devenu la fleur emblématique de la Tunisie
Pour l’industrie de la parfumerie, le Jasminum grandiflorum est aujourd’hui produit principalement en Inde et en Égypte, mais aussi à échelle plus réduite en France, au Maroc et en Italie.
La récolte du jasmin de Grasse (aujourd'hui devenu rare) se déroule pendant le mois d'août. Les fleurs doivent être cueillies juste avant l'aube et traitées le plus rapidement possible.
Pour obtenir un kilogramme d'essence absolue de jasmin, il faut recueillir environ sept millions de fleurs. Autant dire que le jasmin naturel est cher, réservé aux parfums de luxe, dont la plupart eux-mêmes préfèrent employer une version synthétique. La maison Patou continue malgré tout de l'utiliser. Il faut dire que le jasmin, mêlé à la rose, avait fait le grand succès du parfum Joy (1930), pour lequel Jean Patou disait qu'il fallait 10 600 fleurs de jasmin pour produire une once de parfum.
Les principes odorants du jasmin étaient traditionnellement extraits selon la technique de l’enfleurage. Mais depuis la fin du XIXe siècle, cette technique très ancienne a presque été totalement supplantée par les méthodes d’extraction aux solvants volatils.
L’étude du jasmonate de méthyle, isolé à partir d’absolue de Jasminum grandiflorum, a contribué à la découverte de la structure moléculaire des phytohormones du type jasmonate [7]
13mes Journes Internationales Huiles Essentielles", at DIGNE les BAINS on 1,2 and 3 September 1994. C. KUNKAR, G. CUM and A. KUNKAR
Department of Industrial Chemistry
University of Messina (Italy)
Supercritical CO2 Extraction of Italian Jasminum Grandiflorum: Analitical composition of the absolute (Calabrian)
Jasminum grandiflorum, le jasmin à grandes fleurs, est une espèce du genre Jasminum de la famille des Oleaceae.
Appelé couramment jasmin d'Espagne, il fait l’objet d’une culture spécifique dans la ville de Grasse depuis le milieu du XVIIe siècle pour son utilisation dans les industries de la parfumerie.
La fleur de Jasminum grandiflorum a un parfum unique et doux, floral, fruité, animal et poudré.
Carl von Linné le décrit pour la première fois en 1762 en page 9 de l'édition 2, tome 1 de son ouvrage de référence, "Species plantarum".
Il gelsomino di Spagna (Jasminum grandiflorum L., 1762) è una specie di gelsomino autoctona dell'Asia meridionale, penisola araba, Africa nord-orientale, Grandi Laghi, Yunnan e Sichuan. È ampiamente diffuso in tutto il mondo ed è naturalizzato in Guinea, Maldive, Mauritius, Riunione, Giava, Isole Cook, Chiapas, America centrale ed in parte delle Indie Occidentali.[1]
Arbusto rampicante, possiede rami piuttosto tortuosi dai quali dipartono i fiori più profumati tra tutte le specie di gelsomini, caratteristica che lo rende molto utilizzato nell’industria dei profumi. Predilige i climi miti e può raggiungere anche i 6 metri di altezza.
È una pianta rampicante poco rustica, adatta a climi miti, dove viene utilizzata per ricoprire pergole, muri e recinzioni. Si tratta di una specie sempreverde con foglie persistenti e fiori grandi che sbocciano dalla primavera all'autunno, e nelle regioni a clima mite anche d'inverno è molto diffusa pure in Sicilia[2]. Può raggiungere i 6 metri di altezza.
Il gelsomino di Spagna (Jasminum grandiflorum L., 1762) è una specie di gelsomino autoctona dell'Asia meridionale, penisola araba, Africa nord-orientale, Grandi Laghi, Yunnan e Sichuan. È ampiamente diffuso in tutto il mondo ed è naturalizzato in Guinea, Maldive, Mauritius, Riunione, Giava, Isole Cook, Chiapas, America centrale ed in parte delle Indie Occidentali.
Arbusto rampicante, possiede rami piuttosto tortuosi dai quali dipartono i fiori più profumati tra tutte le specie di gelsomini, caratteristica che lo rende molto utilizzato nell’industria dei profumi. Predilige i climi miti e può raggiungere anche i 6 metri di altezza.
Storsjasmin (Jasminum grandiflorum) er en plante i oljetrefamilien.
Den er en klatrende busk som blir to–fire meter høy. Stengelene er kantete eller furete. Bladene er motsatte og flikete eller finnete med fem–ni småblad. Blomstene sitter to–ni sammen i endestilte eller sidestilte kvaster. Blomstene er hvite med som regel fem kronfliker og har den karakteristiske sjasminduften. Kronflikene er 13–22 mm lange, og denne arten har større blomster enn den ganske like duftsjasmin (Jasminum officinale).[1][2]
Det er to underarter: Jasminum grandiflorum subsp. grandiflorum vokser i Himalayas sørskråning i Pakistan, India, Nepal og inn i Kina, mens Jasminum grandiflorum subsp. floribundum vokser i Øst-Afrika fra Eritrea til Rwanda og på Den arabiske halvøy.[3]
Storsjasmin er dyrket og forvillet mange steder i verden. Dette er den viktigste sjasminarten i produksjon av parfyme, og den brukes også til å sette smak på te. I første halvdel av det tyvende århundre var det stor produksjon rundt den sørfranske byen Grasse, men dyrkingen er nå flyttet til land med billigere arbeidskraft, som Egypt, Marokko og India.[4]
Storsjasmin (Jasminum grandiflorum) er en plante i oljetrefamilien.
Den er en klatrende busk som blir to–fire meter høy. Stengelene er kantete eller furete. Bladene er motsatte og flikete eller finnete med fem–ni småblad. Blomstene sitter to–ni sammen i endestilte eller sidestilte kvaster. Blomstene er hvite med som regel fem kronfliker og har den karakteristiske sjasminduften. Kronflikene er 13–22 mm lange, og denne arten har større blomster enn den ganske like duftsjasmin (Jasminum officinale).
Det er to underarter: Jasminum grandiflorum subsp. grandiflorum vokser i Himalayas sørskråning i Pakistan, India, Nepal og inn i Kina, mens Jasminum grandiflorum subsp. floribundum vokser i Øst-Afrika fra Eritrea til Rwanda og på Den arabiske halvøy.
Storsjasmin er dyrket og forvillet mange steder i verden. Dette er den viktigste sjasminarten i produksjon av parfyme, og den brukes også til å sette smak på te. I første halvdel av det tyvende århundre var det stor produksjon rundt den sørfranske byen Grasse, men dyrkingen er nå flyttet til land med billigere arbeidskraft, som Egypt, Marokko og India.
Jasminum grandiflorum é uma espécie de plantas com flor do género Jasminum, da família Oleaceae, com distribuição natural nas vertentes sul dos Himalaias, mas naturalizado na Península Ibérica onde é conhecida por jasmim-espanhol.[1].
Esta espécie de Jasminium é uma liana trepadora nativa do sopé dos Himalaia, que tende a crescer desordenadamente, comportando-se em algumas circunstâncias como espécie invasora. Em presença de uma estrutura de suporte adequada pode chegar até aos 6 a 7 m de altura, formando uma copa semi-densa pendente que recobre a vegetação existente abaixo.
As folhas são de coloração verde brilhante, compostas, pinadas, de filotaxia oposta, com 5 a 9 folíolos de 1,5 a 3 cm de comprimento.
As flores são de coloração branca com laivos rosáceos, com um diâmetro de 2 a 3 cm. As pétalas são ricas em osmóforos pelo que são muito perfumadas. A espécie distingue-se de Jasminum officinale por esta ter as flores totalmente brancas com um perfume mais suave. A espécie apresenta flores durante grande parte do ano.
Jasminum grandiflorum foi descrita por Carolus Linnaeus e foi publicado em Species Plantarum, Editio Secunda 1: 9. 1762.[2]
O nome genérico Jasminum tem como etimologia o nome latino destas plantas, o qual deriva da palavra de origem persa yasamin transmitida através do árabe yasmin.[3] O epíteto específico grandiflorum é de origem latina e significa "com flores grandes".[4]
A espécie tem uma larga sinonímia, a qual inclui:
Jasminum grandiflorum é uma espécie de plantas com flor do género Jasminum, da família Oleaceae, com distribuição natural nas vertentes sul dos Himalaias, mas naturalizado na Península Ibérica onde é conhecida por jasmim-espanhol..
Jasminum grandiflorum, còn được gọi là hoa nhài Tây Ban Nha, hoa nhài Hoàng gia, hoa nhài Catalan, và còn một vài tên gọi khác,[1] là một loài hoa nhài có nguồn gốc từ Nam Á, bán đảo Ả Rập (Oman, Ả Rập Saudi), Đông Bắc Châu Phi (Eritrea, Ethiopia, Djibouti, Somalia, Sudan), Hồ Lớn châu Phi (Kenya, Uganda, Rwanda), và các khu vực Vân Nam và Tứ Xuyên của Trung Quốc. Loài này được trồng rộng rãi và được báo cáo đang được thuần hóa để sống trong tự nhiên ở République de Guinée, quần đảo Maldive, Mauritius, Réunion, Java, quần đảo Cook, Chiapas, Mỹ Latinh và phần lớn vùng Caribê.[2]
Đây là một loài cây bụi, mọc bò, thay lá hằng năm, có thể cao đến đến 2–4 m. Lá có chiều dài 5–12 cm, quanh cuống có khoảng 5–11 lá chét. Những bông hoa được mọc trong những cụm hoa mở, từng bông hoa đơn thì có màu trắng có vành, với một ống nền dài 13–25 mm và năm thùy dài 13–22 mm.[3][4] Hương thơm của hoa là độc đáo và ngọt ngào.
Ở Ấn Độ, lá của cây được sử dụng rộng rãi như một loại thuốc thảo dược ayurvedic còn hoa của cây thì được sử dụng để điểm thêm cho khăn trùm đầu của phụ nữ. Ở Pakistan, những cây này mọc hoang dã ở dãy Salt và Rawalpindi ở độ cao 500–1500 m. Jasminum grandiflorum có liên quan chặt chẽ đến, và đôi khi được xem như là một dạng của Jasminum officinale.[5] Loài thực vật này còn được gọi là "saman pichcha" hoặc "pichcha" ở Sri Lanka. Các ngôi chùa Phật giáo và Hindu cũng thường sử dụng rất phong phú những bông hoa này.
Cây cũng được trồng rộng rãi như một cây cảnh ở vùng ôn đới ấm và cận nhiệt đới.
Bằng phương pháp chiết dung môi hoa, hoa có thể được chuyển thành concrete hoa nhài và tinh dầu hoa nhài (được bán dưới dạng hoa nhài nguyên chất). Cả hai sản phẩm đều có nhu cầu rất lớn trong ngành công nghiệp nước hoa.
Methyl jasmonate phân lập từ dầu hoa nhài của Jasinum gradiflorum đã dẫn đến việc phát hiện cấu trúc phân tử của hormone thực vật là jasmonate.[6]
Jasminum grandiflorum, còn được gọi là hoa nhài Tây Ban Nha, hoa nhài Hoàng gia, hoa nhài Catalan, và còn một vài tên gọi khác, là một loài hoa nhài có nguồn gốc từ Nam Á, bán đảo Ả Rập (Oman, Ả Rập Saudi), Đông Bắc Châu Phi (Eritrea, Ethiopia, Djibouti, Somalia, Sudan), Hồ Lớn châu Phi (Kenya, Uganda, Rwanda), và các khu vực Vân Nam và Tứ Xuyên của Trung Quốc. Loài này được trồng rộng rãi và được báo cáo đang được thuần hóa để sống trong tự nhiên ở République de Guinée, quần đảo Maldive, Mauritius, Réunion, Java, quần đảo Cook, Chiapas, Mỹ Latinh và phần lớn vùng Caribê.
素馨（学名：Jasminum grandiflorum），又名素英、耶悉茗花[1]、野悉蜜[2]、玉芙蓉[3]、素馨针[4]，属木犀科。花多白色，极芳香。原产於岭南。喜温暖、湿润的气候和充足的阳光，宜植于腐殖质丰富的沙壤土。可以压条、扦插法繁殖。亦可用于制作中药。古代常作为妇女的头饰。
素馨花原产于岭南，号称华南地区的茉莉花。广州海珠区原有一素社（今已改为素社街道），其所在便为素馨花种植之地。古代广州妇女除了把之作为头饰外，也有将素馨花制作成香水。
攀缘落叶灌木，株高2－4米；叶对生，5－12厘米长，羽状复叶5－11裂；聚伞花序，花冠基部管状，长13－25毫米，5瓣，每瓣长13－22毫米[5][6]。
在巴基斯坦盐岭地区拉瓦尔品第县，素馨野生於海拔500－1500米地区[5]。
素馨（学名：Jasminum grandiflorum），又名素英、耶悉茗花、野悉蜜、玉芙蓉、素馨针，属木犀科。花多白色，极芳香。原产於岭南。喜温暖、湿润的气候和充足的阳光，宜植于腐殖质丰富的沙壤土。可以压条、扦插法繁殖。亦可用于制作中药。古代常作为妇女的头饰。
Jasminum officinale form. grandiflorum
和名 ソケイソケイ（素馨、Jasminum grandiflorum）は、モクセイ科ソケイ属（素馨属）の植物の一種。落葉性の灌木である。ソケイ属の名前のもとになっている。オオバナソケイ(大花素馨)とも呼ばれる。英名、中国名が多く、英名はSpanish jasmine、Royal jasmine、中国名は素馨、素馨花、素英、耶悉茗花、野悉蜜、玉芙蓉、素馨针などである。
南アジアのインドや、パキスタンのSalt Rangeという山とラワルピンディ地区500-1500mの標高に自生。 ヨーロッパへは古代ペルシャを、日本へは中国を通って伝わった。
インドで、葉が広く使用されている。アーユルヴェーダの漢方薬、花は女性のヘアスタイルを飾るために利用される。庭木や観賞植物として広く栽培されている。花からとれる香油をジャスミンといい、香料として使用される。
がある。
1ｰ4mの高さに生長する。葉は長く、5-12cmで、奇数羽状複葉になる。小葉は卵状楕円形で、2-4対ある。花は枝先や上部の葉腋に直径約3.5cm。7-11月に咲き、白く、独特で甘い香りがする。花冠は長さ約1.8mの筒状。先は4-5裂し、平開する。雄蕊2本は花冠から少し突き出る。温帯や亜熱帯地域でよく生育する。
ソケイ（素馨、Jasminum grandiflorum）は、モクセイ科ソケイ属（素馨属）の植物の一種。落葉性の灌木である。ソケイ属の名前のもとになっている。オオバナソケイ(大花素馨)とも呼ばれる。英名、中国名が多く、英名はSpanish jasmine、Royal jasmine、中国名は素馨、素馨花、素英、耶悉茗花、野悉蜜、玉芙蓉、素馨针などである。
.jpg)
_at_Madhurawada.JPG)
