nomes no trilho de navegação
Betula uber (lat. Betula uber) - tozağacıkimilər fəsiləsinin tozağacı cinsinə aid bitki növü.
Betula uber, the Virginia round-leaf birch, is a rare species of tree in the birch family. One of the most endangered species of North American trees, it is endemic to Smyth County, in the U.S. state of Virginia. It is part of the temperate broadleaf and mixed forests biome.
It is a moderately sized tree, growing up to 15 metres (49 ft) tall. The crown is compact. The bark is aromatic and dark brown or black in color.[5] The leaf is round or slightly oval with a heart-shaped base and a toothed edge and measures up to 5 centimetres (2.0 in) long.[5] The catkin is up to 2.8 centimetres (1.1 in) long and contains tiny samaras measuring 2 millimeters in length.[5] The tree is wind-pollinated and reproduces by seed.[6] Seed production is much heavier in some years than in others.[5] The tree's lifespan is around 50 years.[5]
The tree was first described in 1914 as a variety of Betula lenta,[6] and elevated to species status in 1945.[7] It hybridizes with B. lenta and it has been suggested that it is actually a round-leaved mutant form of B. lenta.[7][6] Some authorities prefer to treat it as a variety.[5]
After it was first discovered in 1914, the tree was not seen again and was thought to be extinct until 1975, when some individuals were found.[6] These 18 adult trees and 23 saplings and seedlings were in a forest along the degraded banks of Cressy Creek on Smyth County, Virginia.[6] The tree was federally listed as an endangered species[3] and conservation efforts began.[5] Many seedlings were sprouted in greenhouses and planted in the forest.[6] By 1995, there were 20 populations and it had been downlisted to threatened status in December 1994.[4][6] The tree was propagated in order to discourage collectors from taking wild specimens, or vandals from destroying them.[6] A recent count estimated 961 individuals in the wild as of 2006.[5] Eight of these are in the original creekside population.[8] The species will not be removed from the endangered species list yet because it has not been observed reproducing sexually, and naturally, more than once.[6] The expansion of its range is limited because the area is surrounded by agricultural land, but the territory on which the tree occurs is not immediately threatened.[6] NatureServe considers the species Critically Imperiled.[8]
Betula uber, the Virginia round-leaf birch, is a rare species of tree in the birch family. One of the most endangered species of North American trees, it is endemic to Smyth County, in the U.S. state of Virginia. It is part of the temperate broadleaf and mixed forests biome.
Leaves
Le Betula lenta f.uber Syn. Betula lenta var. uber ou Betula uber, est l’espèce de bouleau indigène rare des États-Unis. En effet, la seule population connue poussant encore à l’état naturel se trouve dans le sud-ouest de l’État de Virginie.
C’est un petit arbre à feuillage caduc, à couronne ovale allongée, poussant à une hauteur variant entre 6 et 12 m, avec un tronc étroit unique pouvant également pousser en cépée.
Les rameaux de l’arbre sont minces et ont dans leur jeunesse une couleur brun rougeâtre virant au brun sombre, couverts de nombreuses lenticelles minces et longues s’exfoliant plus tard par petites plaques irrégulières exhalant une odeur de gaulthérie à la coupe ou lorsqu’on les mâche. Les bourgeons ainsi que les rameaux plus anciens contiennent une substance goudronneuse.
Les fruits sont des akènes à ailes membraneuses de couleur brun vert soudées entre elles et formant une sorte de cône mesurant 25 mm. Celles-ci arrivent à maturité à la fin de l’automne.
Les feuilles de forme ronde à ovale, sont simples et alternées. Elles ont de 20 à 50 mm de longueur sur 20 à 40 mm de largeur et ont des marges doublement ou simplement crénelées. Elles sont de couleur vert sombre sur le dessus, vert clair et glabres en dessous et prennent une belle couleur jaune or en automne.
L’arbre produit des chatons femelles de couleur vert clair mesurant 30 mm, portant de petites fleurs en fin de printemps et de longs chatons mâles mesurant de 30 à 65 mm devenant jaune vert et plus longs lorsqu’ils s’ouvrent à la mi-printemps.
Considéré comme espèce disparue, après la redécouverte en 1974 de 17 exemplaires de celui-ci le long d’un ruisseau d'une vallée du comté de Smyth en Virginie, il a été aussitôt protégé.
Comme espèce en voie de disparition, les graines de ces quelques exemplaires ont été récoltées. Assez vite, ces graines, ainsi que de jeunes plants ont été envoyés dans de nombreux arboretum du monde pour tenter d’enrayer le processus de sa disparition. À ce jour, les résultats obtenus sont plus qu’encourageants.
Le Betula lenta f.uber Syn. Betula lenta var. uber ou Betula uber, est l’espèce de bouleau indigène rare des États-Unis. En effet, la seule population connue poussant encore à l’état naturel se trouve dans le sud-ouest de l’État de Virginie.
C’est un petit arbre à feuillage caduc, à couronne ovale allongée, poussant à une hauteur variant entre 6 et 12 m, avec un tronc étroit unique pouvant également pousser en cépée.
Les rameaux de l’arbre sont minces et ont dans leur jeunesse une couleur brun rougeâtre virant au brun sombre, couverts de nombreuses lenticelles minces et longues s’exfoliant plus tard par petites plaques irrégulières exhalant une odeur de gaulthérie à la coupe ou lorsqu’on les mâche. Les bourgeons ainsi que les rameaux plus anciens contiennent une substance goudronneuse.
Les fruits sont des akènes à ailes membraneuses de couleur brun vert soudées entre elles et formant une sorte de cône mesurant 25 mm. Celles-ci arrivent à maturité à la fin de l’automne.
Les feuilles de forme ronde à ovale, sont simples et alternées. Elles ont de 20 à 50 mm de longueur sur 20 à 40 mm de largeur et ont des marges doublement ou simplement crénelées. Elles sont de couleur vert sombre sur le dessus, vert clair et glabres en dessous et prennent une belle couleur jaune or en automne.
L’arbre produit des chatons femelles de couleur vert clair mesurant 30 mm, portant de petites fleurs en fin de printemps et de longs chatons mâles mesurant de 30 à 65 mm devenant jaune vert et plus longs lorsqu’ils s’ouvrent à la mi-printemps.
Betula lenta f. uber er sjaldgæft tilbrigði (forma) af sætbjörk í birkiætt. Það finnst eingöngu í Smyth County í Virginíu. Þegar því var fyrst lýst 1918 (Ashe) var það talið tilbrigði af Betula lenta, en svo sett sem tegund 1945.[1][2] Þar sem það er stakar plöntur í sætbjarkarskógum og einungis 1,2% af afkvæmum þeirra koma upp með kringlótt blöð sem er aðaleinkenni "tegundarinnar" hefur hún aftur verið sett sem tilbrigði af B. lenta.[1][2] Sumir höfundar vilja líta á það sem afbrigði (varietas).[3]
Eftir fyrsta fund tilbrigðisisins 1914 fannst það ekki aftur um alllangt skeið og var talið útdautt fram til 1975, þegar nokkrir einstaklingar fundust.[2] Þessi 18 tré og 23 smáplöntur voru í skógi á bakka Cressy Creek í Smyth County í Virginíu.[2] Trén voru formlega skráð sem tegund í útrýmingarhættu og verndunaraðgerðir hafnar.[3] Smáplöntum var fjölgað í gróðurhúsum og plantað í skóginum.[2] Um 1995 voru 20 stofnar orðnir til og verndunarstaðan var lækkuð í „ógnað“.[2] Trénu var fjölgað til að minnka hættu á að safnarar tækju villt eintök, eða að þau yrðu fyrir skemmdarverkum.[2] Árið 2006 voru taldir 961 einstaklingar.[3] Átta af þeim eru á upphaflega staðnum við árbakkann.[4] Ekki er enn vitað til þess að þessi björk fjölgi sér með náttúrulegri kynæxlun.[2]
Þetta verður meðalstórt tré, allt að 15 metra hátt. Krónan er þétt. Börkurinn er ilmandi og brúnn eða svartleitur.[3] Blöðin eru kringlótt eða egglaga, með hjartalaga blaðfæti og tenntum jaðri, um 5 cm löng.[3] Reklarnir eru uppréttir, 2,8 cm langir með smáum fræjum (2 mm).[3] Fræmyndun er miklu meiri sum ár en önnur.[3] Tréð verður um 50 ára gamalt að jafnaði.[3]
Betula lenta f. uber er sjaldgæft tilbrigði (forma) af sætbjörk í birkiætt. Það finnst eingöngu í Smyth County í Virginíu. Þegar því var fyrst lýst 1918 (Ashe) var það talið tilbrigði af Betula lenta, en svo sett sem tegund 1945. Þar sem það er stakar plöntur í sætbjarkarskógum og einungis 1,2% af afkvæmum þeirra koma upp með kringlótt blöð sem er aðaleinkenni "tegundarinnar" hefur hún aftur verið sett sem tilbrigði af B. lenta. Sumir höfundar vilja líta á það sem afbrigði (varietas).
Eftir fyrsta fund tilbrigðisisins 1914 fannst það ekki aftur um alllangt skeið og var talið útdautt fram til 1975, þegar nokkrir einstaklingar fundust. Þessi 18 tré og 23 smáplöntur voru í skógi á bakka Cressy Creek í Smyth County í Virginíu. Trén voru formlega skráð sem tegund í útrýmingarhættu og verndunaraðgerðir hafnar. Smáplöntum var fjölgað í gróðurhúsum og plantað í skóginum. Um 1995 voru 20 stofnar orðnir til og verndunarstaðan var lækkuð í „ógnað“. Trénu var fjölgað til að minnka hættu á að safnarar tækju villt eintök, eða að þau yrðu fyrir skemmdarverkum. Árið 2006 voru taldir 961 einstaklingar. Átta af þeim eru á upphaflega staðnum við árbakkann. Ekki er enn vitað til þess að þessi björk fjölgi sér með náttúrulegri kynæxlun.
Þetta verður meðalstórt tré, allt að 15 metra hátt. Krónan er þétt. Börkurinn er ilmandi og brúnn eða svartleitur. Blöðin eru kringlótt eða egglaga, með hjartalaga blaðfæti og tenntum jaðri, um 5 cm löng. Reklarnir eru uppréttir, 2,8 cm langir með smáum fræjum (2 mm). Fræmyndun er miklu meiri sum ár en önnur. Tréð verður um 50 ára gamalt að jafnaði.
