dcsimg

Brief Summary ( Inglês )

fornecido por Ecomare
Mermaid's tresses resembles extremely long, round, smooth brown shoe strings. Or locks of hair (tresses). It may seem like a strange name nowadays, but perhaps its name dates back to the days when people believed in mermaids! The base of this seaweed has a small holdfast with which it attaches itself to stones or shells. However, it doesn't always need to be attached to something solid in order to grow. Mermaid's tresses is fairly common in the Wadden Sea. It is less common in the delta region.
licença
cc-by-nc
direitos autorais
Copyright Ecomare
fornecedor
Ecomare
original
visite a fonte
site do parceiro
Ecomare

Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por Ecomare
Veterwier ziet er uit als lange, rolronde, gladde bruine veters. Aan de basis heeft het een klein hechtschijfje, waarmee het op stenen of schelpen vast zit. Het kan lange tijd los doorgroeien. In de Waddenzee komt veterwier vrij algemeen voor, in het deltagebied is deze soort zeldzamer.
licença
cc-by-nc
direitos autorais
Copyright Ecomare
fornecedor
Ecomare
original
visite a fonte
site do parceiro
Ecomare

Chorda filum ( Bretã )

fornecido por wikipedia BR
>

Ur spesad bezhin gell e familh ar Chordaceae eo ar stlañvac'h[1], anvet ivez filid[2] [3], pe korre[4], pe c'hoazh Chorda filum hervez e anv skiantel.

Deskrivadur

kemmañ ar vammenn
Stlañvac'h e fjord Gullmar, Sveden. An neudennoù-mañ a dizh war-dro ur metr bennak.

An tallusoù a ya d'ober funioù gludek e stumm kranennoù war-dro 5 pe 6 mm o zreuzkiz ha 6 pe 8 metr o hirder.

Stlañvac'h war un draezhenn

War c'hrouan e morioù bas gwalarn Europa.

Mammennoù

kemmañ ar vammenn
  1. Dictionnaire Étymologique du Breton gant Albert Deshayes, embannadurioù Le Chasse-Marée
  2. Geriadur ar skiantoù hag an teknikoù, Kreizenn ar Geriaouiñ
  3. Influence des noms de goémons en breton, sur la toponymie nautique des côtes du Léon, A.G. ar Berr, Études celtiques XII 1968-1969, p. 222
  4. Influence des noms de goémons en breton, sur la toponymie nautique des côtes du Léon, A.G. ar Berr, Études celtiques XII 1968-1969, p. 209 ha p. 221
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia BR

Chorda filum: Brief Summary ( Bretã )

fornecido por wikipedia BR
>

Ur spesad bezhin gell e familh ar Chordaceae eo ar stlañvac'h, anvet ivez filid , pe korre, pe c'hoazh Chorda filum hervez e anv skiantel.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia BR

Meersaite ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src=
Meersaite, angeschwemmte Knäuel

Die Meersaite (Chorda filum), auch Gemeine Meersaite genannt,[1] ist eine schnurförmige Braunalge aus der Gruppe der Laminariales. Sie ist an den Meeresküsten der Nordhalbkugel weit verbreitet und kommt auch in der Nordsee und Ostsee vor.

Beschreibung

Die Meersaite ist ein dunkel- bis olivbrauner Seetang von schnurartiger Gestalt. Der Thallus ist am steinigen Untergrund mit einer kleinen runden Haftscheibe festgewachsen. Daraus entspringen mehrere unverzweigte, runde Schnüre, die zwei bis sechs (selten bis zu zehn[2]) Meter lang werden können. Ihr Durchmesser beträgt zwei bis fünf Millimeter und verschmälert sich zur Basis und zum Ende hin. Junge Schnüre sind dicht und kurz farblos oder gelblich behaart. Die älteren, verkahlten Schnüre sind innen hohl und mit Luft gefüllt, wodurch der Thallus Auftrieb erhält und im Wasser aufrecht gehalten wird. Die Schnüre sind oft seilartig umeinander gewunden.[1]

Entwicklungszyklus

Der sichtbare Tang ist der Sporophyt. Er erscheint im Frühling, in der Nordsee etwa ab April, und lebt bis Mitte September. Ab Anfang Juli werden die Sporen gebildet. Die Sporangien umgeben dann zusammen mit Paraphysen als Schicht fast die ganzen Schnüre, nur der unterste Abschnitt bleibt frei davon. Wie bei allen Laminariales besteht die Generation der Gametophyten aus mikroskopisch kleinen Zellfäden.[1]

Vorkommen

Die Meersaite ist an den Küsten der Nordhalbkugel in kalten und gemäßigten Klimazonen weit verbreitet. Im Nord- und Nordost-Atlantik kommt sie von Grönland bis zu den Kanarischen Inseln vor. In der Nordsee wurde sie bei Helgoland und im Nord- und Westfriesischen Wattenmeer nachgewiesen, ebenso in der westlichen Ostsee.[3] Außerdem kommt sie stellenweise im Mittelmeer vor. Im Nordwest-Atlantik erstreckt sich ihr Areal von Labrador bis nach New Jersey. Im Pazifik ist sie an den Küsten von Japan, China und Alaska verbreitet.

Die Meersaite wächst auf kleinen Steinen, Schotter oder Muscheln knapp unterhalb der Niedrigwasserlinie (bis maximal fünf Meter Tiefe[4]) und in der untersten Gezeitenzone.[2] Bei Niedrigwasser sieht man ihre verknäuelten Stränge an der Wasseroberfläche fluten. Gelegentlich siedelt sie sich auch epiphytisch auf anderen Algen an.[2] Die Meersaite bevorzugt geschütztere Buchten und fehlt an Küsten, die starken Wellen ausgesetzt sind. Bei Stürmen kann sie mitsamt ihrer Unterlage an ruhigere Standorte verfrachtet werden. Sie toleriert geringeren Salzgehalt, so dass sie auch in Flussmündungen und in der Ostsee gedeihen kann.[4]

Ökologie

Die Meersaite ist oft dicht von Epiphyten bewachsen, darunter häufig die Rotalgen Polysiphonia violacea und Roter Horntang (Ceramium virgatum), die Grünalgen Meersalat (Ulva lactuca) und Gewellter Darmtang (Ulva linza) sowie die Braunalge Hincksia granulosa.[1]

Systematik

Die Erstbeschreibung der Art erfolgte 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum unter dem Namen Fucus filum.[5] Der englische Botaniker John Stackhouse stellte die Art 1797 in die Gattung Chorda (In: Nereis britannica). Chorda filum ist die Typusart dieser Gattung.[6]

Synonyme sind Fucus filum L., Ceramium filum (L.) R.H.Wiggers, Chordaria filum (L.) C.Agardh, Scytosiphon filum (L.) C.Agardh, Chondrus filum (L.) J.V.Lamouroux und Fucus filiformis Strøm. Die behaarten Jugendformen wurden früher als eigene Taxa beschrieben (Chorda filum var. thrix W.J.Hooker, Chorda filum var. subtomentosa Areschoug, Chorda filum f. subtomentosa (Areschoug) Kjellman), diese sind ebenfalls synonym.[6]

Quellen

  • Wolfram Braune: Meeresalgen. Ein Farbbildführer zu den verbreiteten benthischen Grün-, Braun- und Rotalgen der Weltmeere. Ruggell: Gantner, 2008, ISBN 978-3-906166-69-8, S. 186–189. (für die Abschnitte Beschreibung und Vorkommen)

Einzelnachweise

  1. a b c d P. Kornmann, P.H. Sahling: Meeresalgen von Helgoland – Benthische Grün-, Braun- und Rotalgen. Biologische Anstalt Helgoland, Hamburg 1983, , S. 150.
  2. a b c Michael Guiry: The Seaweed Site: information on marine algae: Chorda filum, abgerufen am 6. November 2014.
  3. Dirk Schories, Uwe Selig, Hendrik Schubert: Species and synonym list of the German marine macroalgae based on historical and recent records (Arten- und Synomliste der Makroalgen in den Deutschen Küstengewässern – Auswertung von historischen und rezenten Befunden). In: Rostock. Meeresbiolog. Beitr., Heft 21, 2009, S. 54. PDF-Datei
  4. a b Nicola White, Stefan Kraan: BIOTIC Species Information for Chorda filum. MarLIN (Marine Life Information Network). Marine Biological Association of the United Kingdom, abgerufen 7. November 2014.
  5. Carl von Linné: Species Plantarum. Band 2, Lars Salvius, Stockholm, 1753, S. 1162. http://vorlage_digitalisat.test/1%3Dhttp%3A%2F%2Fwww.biodiversitylibrary.org%2Fopenurl%3Fpid%3Dtitle%3A669%26volume%3D2%26issue%3D%26spage%3D1162%26date%3D1753~GB%3D~IA%3D~MDZ%3D%0A~SZ%3D~doppelseitig%3D~LT%3D~PUR%3D
  6. a b Michael D. Guiry in Michael D. Guiry, G.M Guiry: Chorda filum - In: Algaebase - World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway, abgerufen 6. November 2014.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Meersaite: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src= Meersaite, angeschwemmte Knäuel

Die Meersaite (Chorda filum), auch Gemeine Meersaite genannt, ist eine schnurförmige Braunalge aus der Gruppe der Laminariales. Sie ist an den Meeresküsten der Nordhalbkugel weit verbreitet und kommt auch in der Nordsee und Ostsee vor.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Chorda filum ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Chorda filum, commonly known as dead man's rope or sea lace among other names, is a species of brown algae in the genus Chorda. It is widespread in the temperate waters of the northern hemisphere. The species has numerous other common names related to its physical appearance. These include mermaid's tresses, cat's gut or sea-catgut, bootlace weed, sea-twine, and mermaid's fishing line.[2][3]

Description

Chorda filum

Chorda filum have typically long, unbranched and hollow rope-like brown fronds about 5 mm (0.20 in) in diameter but can reach to lengths of 8 m (26 ft).[4] The holdfast is disc-shaped.[4] C. filum is found in sheltered marine and estuarine bodies of water at depths of up to 5 m (16 ft).[2][5] They are usually anchored to loose substrates like gravel and pebbles or other macroalgae and eelgrass. C. filum grow at an average of 17 cm (6.7 in) per month, with the spiral-shaped, often gas-inflated, termini of fronds being dead, but receiving replacement by growth from a sub-terminal meristem.[4] They are annuals and die during winter.[2][4] The fronds bear short colorless hairs in summer.[6]

Chorda filum is similar to Halosiphon tomentosus. However H. tomentosus is less common and is covered with long brown paraphyses or sterile hairs.[6]

Habitat

Chorda filum is to be found in very sheltered shores.[7] It may be common or abundant near low water and in the sublittoral to 25 m (82 ft) areas in mud and sand.[8][9]

Distribution

Chorda filum is found in temperate waters in the northern hemisphere, on the coasts of the northern Atlantic and Pacific oceans.[5] Within this, it is noted as being widespread and generally common around Ireland, Great Britain, the Shetland Isles, and the Isle of Man.[6][10]

References

  1. ^ M.D. Guiry (2011). Guiry MD, Guiry GM (eds.). "Chorda filum (Linnaeus) Stackhouse, 1797". AlgaeBase. National University of Ireland, Galway. World Register of Marine Species. Retrieved February 7, 2012.
  2. ^ a b c Nicola White & Stefan Kraan. "BIOTIC Species Information for Chorda filum". MarLIN (Marine Life Information Network). Marine Biological Association of the United Kingdom. Retrieved 17 December 2022.
  3. ^ M.D. Guiry (2012). "Chorda filum (Linnaeus) Stackhouse". AlgaeBase. National University of Ireland. Retrieved February 7, 2012.
  4. ^ a b c d Nicola White (2006). "Sea lace or Dead man's rope - Chorda filum". Marine Life Information Network: Biology and Sensitivity Key Information Sub-programme. Marine Biological Association of the United Kingdom. Retrieved February 7, 2012.
  5. ^ a b Christiaan Hoek; David Mann; Martin Jahns (1995). Algae: An Introduction to Phycology. Cambridge University Press. p. 206. ISBN 9780521316873.
  6. ^ a b c Bunker, F. StP. D, Maggs, C.A., Brodie, J.A., Bunker, A. 2017 Seaweeds of Britain and Ireland. Second Edition. Wild Nature Press, Plymouth, UK
  7. ^ Lewis, J.R. 1964 The Ecology of Rocky Shores. The English Universities Press Ltd, London
  8. ^ Morton, O. 1994. Marine Algae of Northern Ireland. Ulster Museum, Belfast ISBN 0-900761-28-8
  9. ^ Morton, O. 2003 The marine macroalgae of County Donegal, Ireland. Bulletin of the Irish Biogeographical Society No. 27
  10. ^ Hardy,F.G. and Guiry, M.D. 2003 A Check-list and Atlas of Seaweeds of Britain and Ireland. The British Phycological Society, ISBN 0-9527115-16

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Chorda filum: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Chorda filum, commonly known as dead man's rope or sea lace among other names, is a species of brown algae in the genus Chorda. It is widespread in the temperate waters of the northern hemisphere. The species has numerous other common names related to its physical appearance. These include mermaid's tresses, cat's gut or sea-catgut, bootlace weed, sea-twine, and mermaid's fishing line.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Chorda filum ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Le fil de mer, Chorda filum est une espèce d'algues brunes de la famille des Chordaceae.

Description

Le thalle forme un long cordon cylindrique visqueux de 5 ou 6 mm de diamètre et atteignant 6 à 8 mètres de long.

 src=
Fil de mer dans la laisse de mer sur une plage
 src=
Chorda filum dans le fjord Gullmar, Suède. Les filaments ont environ un mètre de long, accompagnés de quelques cladophora glomerata (voir cladophora). Photo prise d'une jetée à Lysekil (commune). Juillet 2019.

Habitat

Sur le gravier en eau peu profonde, du Nord-Ouest de l'Europe.

Liste des formes

Selon World Register of Marine Species (31 oct. 2012)[1] :

Notes et références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Chorda filum: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Le fil de mer, Chorda filum est une espèce d'algues brunes de la famille des Chordaceae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Martaum ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NN

Martaum eller åletang (latinsk Chorda filum) er ein brunalgeart som er vanleg langs norskekysten om sommaren. Planta vert gjerne vekke om hausten ettar at ho er overgrodd av andre algar. Algen er forma som ein lang og grov tråd som kan verte opp til fire meter lang og vert rekna med mellom tarane, men er eittårig. Arten er typisk for skjerma viker med grusbotn. Her kan dei lange snoren nå havflata og flette seg i kvarandre på overflata. Trådane kan ofte vikle seg rundt åreblad og propellar. Martaumen kan også gå ned til 7-8 m djupn.

Kjelder

  • «Martaum» i Caplex.
  • Floraen i farger 2, Arne Pedersen og Jørgen Vasshaug, H. Aschehoug & Co. ( W. Nygaard ).
    Spire Denne zoologiartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NN

Martaum: Brief Summary ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NN

Martaum eller åletang (latinsk Chorda filum) er ein brunalgeart som er vanleg langs norskekysten om sommaren. Planta vert gjerne vekke om hausten ettar at ho er overgrodd av andre algar. Algen er forma som ein lang og grov tråd som kan verte opp til fire meter lang og vert rekna med mellom tarane, men er eittårig. Arten er typisk for skjerma viker med grusbotn. Her kan dei lange snoren nå havflata og flette seg i kvarandre på overflata. Trådane kan ofte vikle seg rundt åreblad og propellar. Martaumen kan også gå ned til 7-8 m djupn.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NN

Sudare ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Sudare eller snärjtång (Chorda filum) är en ettårig, lång och trådformig vattenväxande brunalg som förekommer i salt eller bräckt vatten i stora delar av norra halvklotet.

Sudaren fäster vid underlaget med en rund fästskiva. Den trådformiga bålen är gulbrun till mörkbrun som ibland liknas vid ett kolasnöre[1] Sudarens bål är lång och trådformig, cirka 2–5 millimeter i diameter. I yngre exemplar är bålen klädd med små hår. Hela bålen är slemtäckt. I Sverige kan sudaren bli upp till 1,5 meter lång i östkustens bräckta vatten och några meter längre på västkusten. I England blir sudaren betydligt längre, upp till 8 meter. Det gör det lätt att trassla in sig i större tätare bestånd: arten kallas där bland annat för Dead man's rope, "död mans rep".

Sudaren växer i skyddade områden där den fäster vid stenar, grus eller andra växter. Den lever mellan vattenytan och 20 meters djup; i Sverige förekommer den mellan 1 och 5 meters djup. Den är en ettårig växt med en komplicerad livscykel som liknar den hos havssallat. Det könlösa stadiet är mikroskopiskt, medan den könliga stadiet är det som normalt uppfattas som själva plantan.

 src=
Sudare bland blåstång i Brofjorden

Referenser

  1. ^ Lisa Andersson, Naturhistoriska riksmuseet. ”Sudare, Chorda filum. Arkiverad från originalet den 10 maj 2009. https://web.archive.org/web/20090510012408/http://www.nrm.se/sv/meny/faktaomnaturen/vaxter/kryptogamer/manadenskryptogam/alger/sudarechordafilum.1368.html.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Sudare: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Sudare eller snärjtång (Chorda filum) är en ettårig, lång och trådformig vattenväxande brunalg som förekommer i salt eller bräckt vatten i stora delar av norra halvklotet.

Sudaren fäster vid underlaget med en rund fästskiva. Den trådformiga bålen är gulbrun till mörkbrun som ibland liknas vid ett kolasnöre Sudarens bål är lång och trådformig, cirka 2–5 millimeter i diameter. I yngre exemplar är bålen klädd med små hår. Hela bålen är slemtäckt. I Sverige kan sudaren bli upp till 1,5 meter lång i östkustens bräckta vatten och några meter längre på västkusten. I England blir sudaren betydligt längre, upp till 8 meter. Det gör det lätt att trassla in sig i större tätare bestånd: arten kallas där bland annat för Dead man's rope, "död mans rep".

Sudaren växer i skyddade områden där den fäster vid stenar, grus eller andra växter. Den lever mellan vattenytan och 20 meters djup; i Sverige förekommer den mellan 1 och 5 meters djup. Den är en ettårig växt med en komplicerad livscykel som liknar den hos havssallat. Det könlösa stadiet är mikroskopiskt, medan den könliga stadiet är det som normalt uppfattas som själva plantan.

 src= Sudare bland blåstång i Brofjorden
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV