nomes no trilho de navegação
Caryophyllia smithii, the Devonshire cup coral, is a species of solitary coral in the family Caryophylliidae. It is native to the northeastern Atlantic Ocean, the North Sea and the Mediterranean Sea. There are shallow and deep-water forms which are structurally different. It forms part of a biodiverse community of rock encrusting organisms and is often parasitised by a barnacle.
Caryophyllia smithii is a solitary species of coral with a cup-shaped corallum (stony skeleton) with an elliptical base and a diameter of up to 25 mm (1 in). It is usually broader than it is high. The septa (vertical radial calcareous plates) are arranged in four to five cycles and have smooth edges. The column of the polyp can project by up to 30 mm (1.2 in) from the cup and there are about eighty tentacles each with a terminal knob. The polyp is translucent and the colour is variable and may be white, pink, orange, red, brown or bright green. Sometimes there are contrasting regions of colour, especially forming a zig-zag pattern round the mouth. The tentacles are colourless except for the white or brown terminal knobs and the many tiny warts.[2][3] A form found in deep water is smaller and more delicate; it has an inverse cone shape which is narrowed at the base, while shallow water forms are cylindrical and more robust.[3]
Caryophyllia smithii is found in the northeastern Atlantic Ocean as far north as the Shetland Islands, the North Sea and the Mediterranean Sea. The shallow water form occurs from the sublittoral zone down to about 100 m (328 ft). The deep water form occurs from about 50 m (164 ft) down to about 1,000 m (3,281 ft), generally in less turbulent waters than the more robust shallow water form. Sometimes its narrow base becomes detached from the substrate and it lives free on the seabed.[3] This coral is abundant around the west coasts of the British Isles below the Laminaria zone and may occur at densities of over 100 per square metre below the red algae zone, being found both on flat rock and in crevices.[4]
The habitat of Caryophyllia smithii is often dominated by sponges and bryozoans and these also grow on the corallum of the coral. The larvae of the barnacle Megatrema anglicum often settle near the rim of the corallum where they appear to be immune to the coral's nematocysts. They become attached to the stony material and the coral's epithelium overgrows them except for their operculums. A single coral may be colonised by multiple barnacles and these have a tendency to aggregate on one particular part of the coral, often the lower side when corals are growing on vertical surfaces. The presence of these barnacles is semi-parasitic as the coral's tentacles retract when they come into contact with the barnacle's cirri (feeding appendages), and this hampers its food-gathering activities.[4]
Caryophyllia smithii, the Devonshire cup coral, is a species of solitary coral in the family Caryophylliidae. It is native to the northeastern Atlantic Ocean, the North Sea and the Mediterranean Sea. There are shallow and deep-water forms which are structurally different. It forms part of a biodiverse community of rock encrusting organisms and is often parasitised by a barnacle.
Caryophyllia communis est une espèce de coraux de la famille des Caryophylliidae.
Caryophyllia communis a une taille moyenne de 20 mm, pouvant aller jusqu'à 30 mm[3].
Caryophyllia communis se rencontre dans l'océan Atlantique subtropical, entre 274 et 2 288 m de profondeur[3].
Caryophyllia communis est une espèce de coraux de la famille des Caryophylliidae.
Caryophyllia smithii is een rifkoralensoort uit de familie Caryophylliidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Charles Stokes & William John Broderip.[2] De soort werd vernoemd naar "Dom. Thomas Smith", van wie in 1814 een beschrijving van de weke delen van een Caryophyllia-soort was opgetekend in Leach's Zoological Miscellany.[3]
De poliep draagt tot 80 relatief lange taps toelopende tentakels die elk eindigen in een knopvormige verdikking. Tentakels zijn gegroepeerd in drie concentrische ringen. De kleur is variabel (bruin, rood, oranje en paars komen voor), doorgaans doorschijnend, maar de knop aan het uiteinde is lichter van kleur en minder doorschijnend.[4] Het kalkskelet is op doorsnee soms rond, meestal ovaal, aan de voet wat versmald, en heeft een diameter van 15 tot 20 mm; de hoogte is doorgaans iets minder dan de diameter. De individuen zijn hermafrodiet; voortplanting gebeurt in het voorjaar. Geen aseksuele reproductie.[5] De eieren worden in het lichaam bevrucht; de soort is levendbarend. In de Middellandse Zee kan de soort verward worden met Caryophyllia inornata.[6]
Groeit op rotsen, stenen en schelpen vanaf de laagwaterspringlijn (maar meestal dieper) tot op een diepte van 130 meter.[4] Zelden dicht opeen.[5] Schaduwminnend.[6]
Atlantische kust van West-Europa van halverwege Noorwegen tot de Canarische Eilanden en in de Middellandse Zee. Ontbreekt op zandige bodems zoals in de Zuidelijke Noordzee.[4] Mogelijk tot bij de Lofoten.[5]
De soort is diverse keren onder andere namen opnieuw beschreven.[1]
Caryophyllia smithii is een rifkoralensoort uit de familie Caryophylliidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Charles Stokes & William John Broderip. De soort werd vernoemd naar "Dom. Thomas Smith", van wie in 1814 een beschrijving van de weke delen van een Caryophyllia-soort was opgetekend in Leach's Zoological Miscellany.
Bägarkorall (Caryophyllia smithii) är ett koralldjur som hör till ordningen stenkoraller. Den förekommer i Medelhavet och i nordvästra Atlanten, utanför Europas kust från Spanien till Norge. Beroende på de lokala förhållandena lever den på något varierande djup i olika delar av dess utbredningsområde, ofta dock ner till åtminstone omkring 100 meters djup. Utanför Bohusläns kust lever den på 10 till 120 meters djup.
Bägarkorall bildar inga kolonier utan lever solitärt, det vill säga korallen består av en enda polyp, fastsittande vid hårda underlag som klippor. Korallens kalkskelett är bägarformigt och når omkring 2 centimeter i diameter och 1,5 centimeter i höjd. Polypen har upp till 80 tentakler. Tentaklernas spetsar är knoppliknande och vita.
Denna djurrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Bägarkorall (Caryophyllia smithii) är ett koralldjur som hör till ordningen stenkoraller. Den förekommer i Medelhavet och i nordvästra Atlanten, utanför Europas kust från Spanien till Norge. Beroende på de lokala förhållandena lever den på något varierande djup i olika delar av dess utbredningsområde, ofta dock ner till åtminstone omkring 100 meters djup. Utanför Bohusläns kust lever den på 10 till 120 meters djup.
Bägarkorall bildar inga kolonier utan lever solitärt, det vill säga korallen består av en enda polyp, fastsittande vid hårda underlag som klippor. Korallens kalkskelett är bägarformigt och når omkring 2 centimeter i diameter och 1,5 centimeter i höjd. Polypen har upp till 80 tentakler. Tentaklernas spetsar är knoppliknande och vita.
Denna djurrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
