Die Kaapse dakvlermuis (Neoromicia capensis) kom in die hele Suid-Afrika, Botswana, Zimbabwe en die hele Namibië behalwe die wes-kus voor.
Die soogdier se kleur wissel van donker grysbruin tot lig grysbruin. Die onderkant is wit tot gelerig wit en die vlerke is donkerbruin. Die diertjie word tot 8.5cm lank en weeg ±6g.
Hulle habitat wissel van halfwoestyn tot hoë-reënvalgebiede. Twee tot drie diere rus bedags styf teen mekaar by die basis van aalwynblare of onder boombas. Hulle vlieg stadig met draaie en swaaie agter vlieënde insekte aan. Hulle eet klein, sagtelyfinsekte soos muskiete. Daar word 1 – 2 kleintjies in die somer gebore.
Die Kaapse dakvlermuis (Neoromicia capensis) kom in die hele Suid-Afrika, Botswana, Zimbabwe en die hele Namibië behalwe die wes-kus voor.
Neoromicia capensis és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Angola, Benín, Botswana, Burundi, el Camerun, la República Centreafricana, el Congo, la República Democràtica del Congo, Costa d'Ivori, Guinea Equatorial, Eritrea, Etiòpia, Gabon, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Lesotho, Libèria, Malawi, Moçambic, Namíbia, Nigèria, Sierra Leone, Somàlia, Sud-àfrica, Sudan del Sud, Sudan, Swazilàndia, Tanzània, Togo, Uganda, Zàmbia i Zimbabwe. Els seus hàbitats naturals són els boscos tropicals humits de plana, els boscos tropicals secs i les sabanes seques o humides. També se'l troba a zones més àrides, herbassars, bushveld i boscos d'acàcies. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1]
Neoromicia capensis és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Angola, Benín, Botswana, Burundi, el Camerun, la República Centreafricana, el Congo, la República Democràtica del Congo, Costa d'Ivori, Guinea Equatorial, Eritrea, Etiòpia, Gabon, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Lesotho, Libèria, Malawi, Moçambic, Namíbia, Nigèria, Sierra Leone, Somàlia, Sud-àfrica, Sudan del Sud, Sudan, Swazilàndia, Tanzània, Togo, Uganda, Zàmbia i Zimbabwe. Els seus hàbitats naturals són els boscos tropicals humits de plana, els boscos tropicals secs i les sabanes seques o humides. També se'l troba a zones més àrides, herbassars, bushveld i boscos d'acàcies. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.
Melck's house bat (Neoromicia melckorum) is a species of vesper bat. It is found in Democratic Republic of the Congo, Kenya, Malawi, Mozambique, South Africa, Tanzania, Zambia, Zimbabwe and Madagascar. Its natural habitat is savanna.
Melck's house bat (Neoromicia melckorum) is a species of vesper bat. It is found in Democratic Republic of the Congo, Kenya, Malawi, Mozambique, South Africa, Tanzania, Zambia, Zimbabwe and Madagascar. Its natural habitat is savanna.
Neoromicia melckorum es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae. Este taxón se distingue claramente del Neoromicia capensis.
Se encuentra en Kenia Tanzania Zambia Mozambique Zimbabue, Sudáfrica y Madagascar.
Neoromicia melckorum es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae. Este taxón se distingue claramente del Neoromicia capensis.
Neoromicia capensis Neoromicia generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Neoromicia capensis Neoromicia generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Neoromicia melckorum Neoromicia generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Neoromicia melckorum Neoromicia generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Neoromicia capensis (Smith, 1829) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso nell'Africa subsahariana.[1][2]
Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza totale tra 60 e 107 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 26 e 39 mm, la lunghezza della coda tra 18 e 48 mm, la lunghezza del piede tra 7 e 9 mm, la lunghezza delle orecchie tra 7 e 15 mm e un peso fino a 10,1 g.[3]
La pelliccia è corta, soffice e densa. Le parti dorsali sono bruno-giallastre chiare, bruno-grigiastre chiare, bruno-rossastre e varie tonalità di marrone, mentre le parti ventrali sono bianche o color crema. La base dei peli è ovunque nerastra. Il muso è largo e ricoperto di diverse ghiandole sui lati ed alla base degli occhi. Le orecchie sono corte, triangolari e con l'estremità arrotondata. Il trago è lungo meno della metà del padiglione auricolare, più largo nella parte centrale, con il margine posteriore leggermente convesso e l'estremità arrotondata. Le membrane alari sono bruno-giallastre, bruno-grigiastre o bruno-nerastre talvolta con il bordo posteriore bianco. La coda è lunga ed inclusa completamente nell'ampio uropatagio, il quale è semi-trasparente, talvolta con il margine libero giallastro e ricoperto da fasce trasversali più scure. Il cariotipo è 2n=32 FNa=50.
Emette ultrasuoni ad alto ciclo di lavoro con impulsi di breve durata a frequenza semi-costante iniziale a 65-84 kHz e finale a 38-44 kHz.
Si rifugia in strette cavità come fessure sotto le cortecce degli alberi, tra fogli di aloe, in crepacci e buchi nelle piante e nelle rocce, nei soffitti, sotto tetti e nei muri degli edifici singolarmente o più raramente in gruppi fino a 20 individui. Divide i siti talvolta con Scotophilus dinganii. In Sudafrica è attivo durante l'inverno senza entrare in lunghi periodi di ibernazione sebbene durante il giorno entri in uno stato di torpore con temperature tra 21 e 24 °C. L'attività predatoria inizia al tramonto, con diversi picchi notturni fino all'alba. Evita i periodi di luna piena per sfuggire ad eventuali predatori e quelli di pioggia o vento forte.
Si nutre di coleotteri, lepidotteri, emitteri, ditteri e tricotteri catturati in spazi relativamente aperti con un volo lento.
La spermatogenesi avviene tra marzo ed aprile, le prime copulazioni a fine marzo o primi di aprile, successivamente le femmine trattengono il seme fino alla ovulazione e fertilizzazione che avviene nella seconda metà di agosto, per poi partorire a fine ottobre o primi di novembre dopo una gestazione di circa 12 settimane. Danno alla luce 2-3 piccoli alla volta, occasionalmente 1 o 4.
Questa specie è diffusa nell'Africa occidentale dalla Guinea-Bissau al Camerun occidentale e l'isola di Bioko e nel resto del continente dal Sudan centro-orientale fino al Sudafrica e l'isola di Zanzibar.
Vive in diversi tipi di habitat escluse le grandi zone desertiche ed alcuni ambienti costieri. È spesso associata ad insediamenti umani.
Sono state riconosciute 5 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica N.capensis come specie a rischio minimo (LC).[1]
Neoromicia capensis (Smith, 1829) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso nell'Africa subsahariana.
Pipistrellus capensis is een zoogdier uit de familie van de gladneuzen (Vespertilionidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door A. Smith in 1829.
De soort komt voor in Angola, Benin, Botswana, Burundi, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Brazzaville, Congo-Kinshasa, Ivoorkust, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Ethiopië, Gabon, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Kenia, Lesotho, Liberia, Malawi, Mozambique, Namibië, Nigeria, Sierra Leone, Somalië, Zuid-Afrika, Soedan, Swaziland, Tanzania, Togo, Oeganda, Zambia en Zimbabwe.
Bronnen, noten en/of referentiesPipistrellus capensis is een zoogdier uit de familie van de gladneuzen (Vespertilionidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door A. Smith in 1829.
Neoromicia melckorum é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Pode ser encontrada no Quênia, Tanzânia, Zâmbia, Moçambique, Zimbábue, África do Sul e Madagascar. Este táxon não é claramente distinguido do Neoromicia capensis.
Neoromicia melckorum é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Pode ser encontrada no Quênia, Tanzânia, Zâmbia, Moçambique, Zimbábue, África do Sul e Madagascar. Este táxon não é claramente distinguido do Neoromicia capensis.
Neoromicia capensis[3] är en fladdermusart som först beskrevs av Andrew Smith 1829. Neoromicia capensis ingår i släktet Neoromicia och familjen läderlappar.[4][5] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 7 underarter.[3]
Denna fladdermus blir med svans 7 till 11,5 cm lång och väger 4 till 10 g. Den har 2,9 till 3,9 cm långa underarmar och en vingspann av cirka 24 cm. Honor är lite större än hannar. Pälsen är på ovansidan ljus eller mörk gråbrun och undersidan är täckt av ljusbrun till vit päls. Neoromicia capensis har en svartbrun flygmembran.[6]
Arten förekommer i nästan hela Afrika söder om Sahara från Guinea-Bissau i väst till Etiopien i öst och söderut till Sydafrika. Habitatet varierar mellan torra och fuktiga landskap. Fladdermusen hittas bland annat i skogar, i buskskogar, i savanner eller i andra gräsmarker.[1]
Individerna vilar under växternas bark, i bergssprickor eller under byggnadernas tak.[1] Individerna bildar vid viloplatsen mindre flockar med upp till tre medlemmar. De jagar olika flygande insekter, ofta i närheten av ljuskällor. Honor kan ha upp till tre ungar per kull.[6]
Neoromicia capensis är en fladdermusart som först beskrevs av Andrew Smith 1829. Neoromicia capensis ingår i släktet Neoromicia och familjen läderlappar. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 7 underarter.
Denna fladdermus blir med svans 7 till 11,5 cm lång och väger 4 till 10 g. Den har 2,9 till 3,9 cm långa underarmar och en vingspann av cirka 24 cm. Honor är lite större än hannar. Pälsen är på ovansidan ljus eller mörk gråbrun och undersidan är täckt av ljusbrun till vit päls. Neoromicia capensis har en svartbrun flygmembran.
Arten förekommer i nästan hela Afrika söder om Sahara från Guinea-Bissau i väst till Etiopien i öst och söderut till Sydafrika. Habitatet varierar mellan torra och fuktiga landskap. Fladdermusen hittas bland annat i skogar, i buskskogar, i savanner eller i andra gräsmarker.
Individerna vilar under växternas bark, i bergssprickor eller under byggnadernas tak. Individerna bildar vid viloplatsen mindre flockar med upp till tre medlemmar. De jagar olika flygande insekter, ofta i närheten av ljuskällor. Honor kan ha upp till tre ungar per kull.
Pipistrellus capensis — вид роду нетопирів. Pipistrellus capensis, ймовірно, являє собою комплекс із кількох аналогічних видів. Необхідні подальші дослідження, щоб уточнити його таксономічний статус.
Країни поширення: Ангола, Бенін, Ботсвана, Бурунді, Камерун, Центральноафриканська Республіка, Республіка Конго, Демократична Республіка Конго, Кот-д'Івуар, Екваторіальна Гвінея, Еритрея, Ефіопія, Габон, Гана, Гвінея, Гвінея-Бісау, Кенія, Лесото, Ліберія, Малаві, Мозамбік, Намібія, Нігерія, Сьєрра-Леоне, Сомалі, Південна Африка, Судан, Свазіленд, Танзанія, Того, Уганда, Замбія, Зімбабве. Це низовинний вид, який зазвичай мешкає в низинних вологих тропічних лісах, сухих тропічних лісах і посушливих та вологих саванах. Тварини спочивають під корою дерев, між тріщинами в стінах, під дахами будинків і т.п.
Здається, немає серйозних загроз для даного виду. Очікується, що зустрічаються в багатьох охоронних територіях.
Pipistrellus capensis — вид роду нетопирів. Pipistrellus capensis, ймовірно, являє собою комплекс із кількох аналогічних видів. Необхідні подальші дослідження, щоб уточнити його таксономічний статус.
Neoromicia capensis là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được A. Smith mô tả năm 1829.[1]
Phương tiện liên quan tới Neoromicia capensis tại Wikimedia Commons
Neoromicia capensis là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được A. Smith mô tả năm 1829.
Neoromicia capensis A. Smith, 1829
СинонимыКа́пский нетопы́рь[1], или ка́пский кожанок[1] (лат. Neoromicia capensis) — вид небольших летучих мышей из семейства гладконосых летучих мышей (Vespertilionidae).
Этот вид держится во влажных низменных тропических лесах, сухих тропических лесах и засушливых и влажных саваннах. Днём животные укрываются под корой деревьев, в трещинах стен, под крышами домов и так далее.
Обитает в большинстве стран Африки к югу от Сахары, где эти летучие мыши широко распространены и многочисленны. Предполагается, что вид обитает на многих охраняемых территориях.
Капский кожанок — представитель обширного рода африканских кожанков (Neoromicia), который в прошлом включали в состав то настоящих кожанов, то настоящих нетопырей. На самом деле род родственен широко распространенным кожановидным нетопырям (Hypsugo) и таксономически достаточно далек от нетопырей и, тем более, кожанов.
Neoromicia capensis, возможно, представляет собой комплекс из нескольких близких видов. Необходимы дальнейшие исследования, чтобы уточнить его таксономический статус.
Ка́пский нетопы́рь, или ка́пский кожанок (лат. Neoromicia capensis) — вид небольших летучих мышей из семейства гладконосых летучих мышей (Vespertilionidae).
멜크집박쥐(Neoromicia melckorum)는 애기박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다.[2] 콩고민주공화국과 케냐, 말라위, 모잠비크, 남아프리카공화국, 탄자니아, 잠비아, 짐바브웨 그리고 마다가스카르에서 발견된다. 자연 서식지는 건조 사바나와 습윤 사바나 지역이다.