nomes no trilho de navegação
Anaphalis margaritacea has the aspect of Pseudognaphalium; it differs in being subdioecious (polygamo-dioecious; the heads either staminate or primarily pistillate) and in its distinctive cypselar vestiture. It is further recognized by its combination of rhizomatous habit, subclasping-decurrent, bicolor, revolute leaves, and distally white phyllaries. Segregate species and varieties have been described among the North American plants (in addition to the two cited above), based on variation in habit, vestiture, and leaf morphology and density, but the variants appear to be more like a complex series of ecotypes rather than broader evolutionary entities.
Planhigyn blodeuol o deulu llygad y dydd a blodyn haul ydy Edafeddog hirhoedlog sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Asteraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Anaphalis margaritacea a'r enw Saesneg yw Pearly everlasting. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Edafeddog Tlysog, Edafeddog Berlaidd a Hir ei Hoedl.
Daw'r gair "Asteraceae", sef yr enw ar y teulu hwn, o'r gair 'Aster', y genws mwyaf lluosog o'r teulu - ac sy'n tarddu o'r gair Groeg ἀστήρ, sef 'seren'.
Mae'n frodorol o Ogledd America ac mae'n hoff o hinsawdd gynnes.
Planhigyn blodeuol o deulu llygad y dydd a blodyn haul ydy Edafeddog hirhoedlog sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Asteraceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Anaphalis margaritacea a'r enw Saesneg yw Pearly everlasting. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Edafeddog Tlysog, Edafeddog Berlaidd a Hir ei Hoedl.
Daw'r gair "Asteraceae", sef yr enw ar y teulu hwn, o'r gair 'Aster', y genws mwyaf lluosog o'r teulu - ac sy'n tarddu o'r gair Groeg ἀστήρ, sef 'seren'.
Mae'n frodorol o Ogledd America ac mae'n hoff o hinsawdd gynnes.
Almindelig perlekurv (Anaphalis margaritacea) er en flerårig, urteagtig plante med en opret vækst.
Stænglerne er furede og tæt dækket af hår, så de fremtræder grå-hvide. Bladene er spredtstillede, kortstilkede og hele med indrullet, hel rand. Oversiden er grågrøn med én tydelig, forsænket ribbe, mens undersiden er hvidlig på grund af et tæt hårlag.
Blomstringen foregår i juli-oktober, hvor man finder blomsterne samlet i små, kuglerunde kurve med hvide støtteblade. Kurvene danner tilsammen endestillede halvskærme. De enkelte blomster – både skive- og randkronerne – er gule. Frugten er en nød med fnok.
Rodsystemet består af slanke jordstængler og trævlede rødder.
Højde x bredde og årlig tilvækst: 0,70 x 0,25 m (70 x 25 cm/år).
Arten er udbredt i Østasien og Nordamerika, hvor den findes på lysåbne eller let skyggede voksesteder: lyse skove, skovbryn, lysninger, vejkanter, klitter og ruderater.
På pimpstensaflejringer på vulkanen Mount St. Helens i staten Washington, USA, findes arten sammen med bl.a. Agrostis scabra (en art af hvene), gederams, alm. kongepen, Carex mertensii (en art af star), douglasgran, Juncus mertensianus (en art af siv), Luetkea pectinata (en art i stenurt-familien), Lupinus lepidus (en art af lupin), Penstemon cardwellii (en art af rørblomst), Salix commutata (en art af Pil), Saxifraga ferruginea (en art af stenbræk og småblomstret frytle[1]
Almindelig perlekurv (Anaphalis margaritacea) er en flerårig, urteagtig plante med en opret vækst.
Stænglerne er furede og tæt dækket af hår, så de fremtræder grå-hvide. Bladene er spredtstillede, kortstilkede og hele med indrullet, hel rand. Oversiden er grågrøn med én tydelig, forsænket ribbe, mens undersiden er hvidlig på grund af et tæt hårlag.
Blomstringen foregår i juli-oktober, hvor man finder blomsterne samlet i små, kuglerunde kurve med hvide støtteblade. Kurvene danner tilsammen endestillede halvskærme. De enkelte blomster – både skive- og randkronerne – er gule. Frugten er en nød med fnok.
Rodsystemet består af slanke jordstængler og trævlede rødder.
Højde x bredde og årlig tilvækst: 0,70 x 0,25 m (70 x 25 cm/år).
Die Silberimmortelle (Anaphalis margaritacea), auch Großblütiges Perlkörbchen, Perlblume oder Perlkraut genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Anaphalis innerhalb der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Die Silberimmortelle ist eine ausdauernde Pflanze, die 30 bis 60 (bis 100) Zentimeter hoch wird. Die Stängel sind aufrecht, grauweiß filzig und bis zur Spitze reich beblättert. Die sitzenden Laubblätter sind lanzettlich bis lineal-lanzettlich, spitz und 3 bis 15 Zentimeter lang sowie undeutlich dreinervig. Sie sind am Rand etwas nach unten umgerollt, unterseits filzig, oberseits bald verkahlend und grün.[1]
Die Silberimmortelle blüht von Juli bis Oktober. Die Blütenköpfchen stehen in ziemlich dichten Doldenrispen. Die Köpfchen sind 6 bis 10 Millimeter breit. Die vielen Hüllblätter stehen mehrreihig und dicht dachig, sie sind trockenhäutig und perlmuttartig glänzend weiß. Die gelben röhrigen Blüten sind klein und zwittrig, weiblich oder männlich mit verkümmertem Fruchtknoten. Die Pappusborsten der Früchte sind einreihig, fein haarförmig und rau.[1]
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 26 oder 28.[2]
Die Silberimmortelle kommt ursprünglich in Alaska, Kanada, in den Vereinigten Staaten, in Baja California und in Asien von Pakistan bis China, Japan und Russlands Fernem Osten vor.[3][4] In Europa ist sie ein Neophyt. Sie hat sich eingebürgert in Frankreich, Deutschland, Großbritannien, in den Niederlanden, in Italien, Dänemark und Norwegen.[5] Die Art gedeiht in Mitteleuropa an feuchten Waldwegen, in Waldschlägen und an Ufern. Sie wächst dort in Gesellschaften der Ordnung Atropetalia.[6]
Die Erstbeschreibung erfolgte 1753 durch Carl von Linné unter dem Namen (Basionym) Gnaphalium margaritaceum in Species Plantarum, vol. 2, S. 850.[5] Die Neukombination zu Anaphalis margaritacea (L.) Benth. & Hook.f. wurde 1873 durch George Bentham und Joseph Dalton Hooker in Genera Plantarum, vol. 2, S. 303 durchgeführt.[5]
Die Silberimmortelle war früher eine beliebte Friedhofspflanze und wurde auch in Bauerngärten gepflanzt.[1]
Die Silberimmortelle (Anaphalis margaritacea), auch Großblütiges Perlkörbchen, Perlblume oder Perlkraut genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung Anaphalis innerhalb der Familie der Korbblütler (Asteraceae).
Anaphalis margaritacea, commonly known as the western pearly everlasting[5] or pearly everlasting, is an Asian and North American species of flowering perennial plant in the family Asteraceae.
A. margaritacea grows erect up to about 90 centimetres (3 feet) tall,[6] with narrow, alternate leaves up to 12.5 cm (5 inches). The undersides of the leaves are densely covered in tiny hairs.[7] The stems are dry and brittle. The whitish to yellowish flower grows to about 6 millimetres (1⁄4 in) across[7] as part of a corymb inflorescence, the most conspicuous part of which is the numerous pearly white bracts that surround the disc florets.[8] It blooms between June and September.[7]
The plant is dioecious, meaning the pollen-producing (male) and seed-producing (female) flowers are borne on separate plants.[7]
The species' common name 'pearly everlasting'[9] comes from the pearly white bracts.[10]
It is widespread across most of Canada and the United States, as well as northwestern Mexico.[8][11] Asian populations are found in China, the Russian Far East, Japan, Korea, northern Indochina, and the Himalayas.[12] The species is reportedly naturalized in Europe though not native there. It prefers dry, sunny climates, but is hardy to temperatures well below freezing.[7]
The leaves are host to the caterpillars of the American painted lady butterfly (Vanessa virginiensis)[13] and the painted lady butterfly (Vanessa cardui).[14]
Western pearly everlasting is sometimes grown by gardeners for its attractive foliage and modestly beautiful white blooms.[15] They prefer a well drained soil, somewhat sandy and dry and with less organic matter. At least part sun conditions, if not full sun, are required for them to grow successfully. They can become somewhat aggressive spreaders in optimal conditions.[16]
The flowering stems of western pearly everlasting can be dried and the fluffy flower heads are used in dried flower arrangements.[16] The leaves and young plants are edible when cooked.[17]
Anaphalis margaritacea, commonly known as the western pearly everlasting or pearly everlasting, is an Asian and North American species of flowering perennial plant in the family Asteraceae.
Helminukkajäkkärä (Anaphalis margaritacea) on monivuotinen mykerökukkainen kasvilaji nukkajäkkäröiden suvussa. Sitä esiintyy Pohjois-Amerikassa ja Koillis-Aasiassa. Lajia viljellään myös koristekasvina.
Helminukkajäkkärä kasvaa 40–80 senttimetriä korkeaksi. Varsi on jäykän pystykasvuinen, haaraton ja vaaleanharmaanukkainen. Lehdet kasvavat tiheästi ja kierteisesti, ne ovat ruodittomia. Lehtilavat ovat 6–12 senttimetriä pitkiä, kapean suikeita ja kolmisuonisia. Lehtien yläpuoli on ensin nukkainen, mutta kaljuuntuva, alapuoli on pysyvästi nukkainen. Mykeröt kasvavat tiheänä huiskilona varren latvassa. Mykeröä ympäröi noin yhden senttimetrin leveä kiiltävän helmenvalkoinen kehto, joka koostuu useana rivinä kasvavista kalvomaisista suomuista. Laji on kaksikotinen, mykeröissä on hedekukkia ja emikukkia. Kukkien teriö on kellertävä, emikukilla rihmamaisen torvimainen ja hedekukilla leveämmän torvimainen.
Helminukkajäkkärä (Anaphalis margaritacea) on monivuotinen mykerökukkainen kasvilaji nukkajäkkäröiden suvussa. Sitä esiintyy Pohjois-Amerikassa ja Koillis-Aasiassa. Lajia viljellään myös koristekasvina.
Helminukkajäkkärä kasvaa 40–80 senttimetriä korkeaksi. Varsi on jäykän pystykasvuinen, haaraton ja vaaleanharmaanukkainen. Lehdet kasvavat tiheästi ja kierteisesti, ne ovat ruodittomia. Lehtilavat ovat 6–12 senttimetriä pitkiä, kapean suikeita ja kolmisuonisia. Lehtien yläpuoli on ensin nukkainen, mutta kaljuuntuva, alapuoli on pysyvästi nukkainen. Mykeröt kasvavat tiheänä huiskilona varren latvassa. Mykeröä ympäröi noin yhden senttimetrin leveä kiiltävän helmenvalkoinen kehto, joka koostuu useana rivinä kasvavista kalvomaisista suomuista. Laji on kaksikotinen, mykeröissä on hedekukkia ja emikukkia. Kukkien teriö on kellertävä, emikukilla rihmamaisen torvimainen ja hedekukilla leveämmän torvimainen.
Anaphalis margaritacea
L'Immortelle d'argent[1] ou Immortelle blanche (Anaphalis margaritacea) est une plante à fleurs de la famille des Astéracées que l'on trouve en Asie et en Amérique du Nord. Elle fut plantée en tant que plante ornementale et s'est ainsi naturalisée dans le nord et le centre de l'Europe.
Anaphale sauvage, anaphale perlée, bouton blanc, bouton d'argent, fleur de paille, cotonnière, herbe de mortelle, sauge des femmes. En langue innu, on l'appelle Uapukun.
Plante vivace dressée, rhizomateuse, sans rosette basale, pouvant atteindre un mètre de hauteur. La tige et la face inferieur des feuilles sont tomenteuses.
Feuilles linéaire, coriaces, sessiles, d'un vert glauque, plus ou moins pubescentes dessus.
Capitule discoïde de 9 à 12 mm de diamètre ; bractées pétaloïdes, parcheminées, d'un blanc pur. Les fleurs apparaissent en août. Elles présentent une petite touche jaune au centre. La texture est duveteuse et fibreuse.
Prairies, friches, bermes, talus ferroviaires, sur sol calcaire drainé et frais. On la retrouve aussi en colonie sur des surfaces de bois brûlé. Elle nécessite beaucoup de soleil.
Les Autochtones l'utilisaient comme remède contre la diarrhée, contre les morsures du serpent à sonnette et comme purificateur. Les colons s'en servaient pour protéger les vêtements des mites et éloigner la vermine.
Anaphalis margaritacea
L'Immortelle d'argent ou Immortelle blanche (Anaphalis margaritacea) est une plante à fleurs de la famille des Astéracées que l'on trouve en Asie et en Amérique du Nord. Elle fut plantée en tant que plante ornementale et s'est ainsi naturalisée dans le nord et le centre de l'Europe.
Het prachtrozenkransje (Anaphalis margaritacea) of Siberische edelweiss is een vaste plant die behoort tot de composietenfamilie (Compositae of Asteraceae). Het is een voor Nederland nieuwe wilde plant. De plant komt van nature voor in Noord-Amerika en wordt in de siertuin gebruikt. De plant kan goed tegen droogte. De bloem is ook als droogbloem te gebruiken en is goed te verven.
De plant wordt 30–80 cm hoog en vormt een wortelstok. De stengel is behaard. De 3–10 cm lange, grijsgroene, lijn- tot lijnlancetvormige bladeren zijn aan de onderzijde wollig behaard. Op de bovenzijde zitten ook haren, echter veel minder.
Het prachtrozenkransje bloeit in juli en augustus met geelachtige, buisbloempjes. De bloemen zijn gerangschikt in een 10 mm groot hoofdje, waarvan de sneeuwwitte omwindselblaadjes vliezig zijn. De bloeiwijze is sterk vertakt. Naast tweehuizige planten komen ook eenhuizige planten voor.
De vrucht is een 0,5–1 mm lang nootje met vruchtpluis.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Anaphalis margaritacea op Wikimedia Commons. Het prachtrozenkransje (Anaphalis margaritacea) of Siberische edelweiss is een vaste plant die behoort tot de composietenfamilie (Compositae of Asteraceae). Het is een voor Nederland nieuwe wilde plant. De plant komt van nature voor in Noord-Amerika en wordt in de siertuin gebruikt. De plant kan goed tegen droogte. De bloem is ook als droogbloem te gebruiken en is goed te verven.
De plant wordt 30–80 cm hoog en vormt een wortelstok. De stengel is behaard. De 3–10 cm lange, grijsgroene, lijn- tot lijnlancetvormige bladeren zijn aan de onderzijde wollig behaard. Op de bovenzijde zitten ook haren, echter veel minder.
Het prachtrozenkransje bloeit in juli en augustus met geelachtige, buisbloempjes. De bloemen zijn gerangschikt in een 10 mm groot hoofdje, waarvan de sneeuwwitte omwindselblaadjes vliezig zijn. De bloeiwijze is sterk vertakt. Naast tweehuizige planten komen ook eenhuizige planten voor.
De vrucht is een 0,5–1 mm lang nootje met vruchtpluis.
Pärleternell (Anaphalis margaritacea) är en art i familjen korgblommiga växter.
Wikimedia Commons har media som rör Pärleternell.
Pärleternell (Anaphalis margaritacea) är en art i familjen korgblommiga växter.
Anaphalis margaritacea là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được (L.) Benth. & Hook.f. mô tả khoa học đầu tiên năm 1873.[1]
Anaphalis margaritacea là một loài thực vật có hoa trong họ Cúc. Loài này được (L.) Benth. & Hook.f. mô tả khoa học đầu tiên năm 1873.
Anaphalis margaritacea (L.) Benth. & Hook.f., 1873
Ана́фалис жемчу́жный (лат. Anáphalis margaritácea) — вид растений из Азии и Северной Америки, входящий в род Анафалис (Anaphalis) семейства Астровые (Asteraceae).
Многолетнее травянистое растение с деревянистым корневищем. Стебли одиночные или в некотором количестве, прямостоячие или восходящие, до 60—100 см в высоту в благоприятных условиях, почти не ветвящиеся, белые, покрытые пепельно-серым войлочным опушением.
Листья кожистые, верхняя поверхность с паутинистым налётом, нижняя — с прижатым ржаво-коричневым опушением. Нижние листья увядают к цветению, притупленные. Стеблевые листья линейные или линейно-ланцетные, до 10 см длиной, верхние — небольшие, узкие.
Корзинки собраны в большие группы наподобие сложного щитка, с широко-колокольчатой или полушаровидной обёрткой, листочки которой покрыты беловатым войлочным опушением. Полудвудомное растение с преобладанием мужских или женских цветков в корзинках. Большей частью пестичные соцветия с 3—20 тычиночными цветками в середине, окружёнными пестичными. (Большей частью) тычиночные соцветия с только тычиночными цветками или с немногочисленными рядами пестичных цветков по краю. Венчик 3—5 мм длиной. Паппус у тычиночных цветков зубчатый, у пестичных — нитевидный.
Семянка железистая, около 0,7 мм длиной.
Произрастает в субальпийских хвойных и березовых лесах на высоте до 3400 м над уровнем моря. Широко распространён в Северной Америке за исключением юго-востока, а также на Дальнем Востоке Азии и в Японии.
Натурализовался во многих регионах Европы.
Ана́фалис жемчу́жный (лат. Anáphalis margaritácea) — вид растений из Азии и Северной Америки, входящий в род Анафалис (Anaphalis) семейства Астровые (Asteraceae).
珠光香青（学名：Anaphalis margaritacea）是菊科香青属的植物。分布在中国大陆的云南、湖南、甘肃、陕西、青海、四川、湖北、西藏、广西等地，生长于海拔300米至3,400米的地区，多生于山沟、低山草地、亚高山、石砾地以及路旁。
山萩
|access-date=中的日期值 (帮助)
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 珠光香青（学名：Anaphalis margaritacea）是菊科香青属的植物。分布在中国大陆的云南、湖南、甘肃、陕西、青海、四川、湖北、西藏、广西等地，生长于海拔300米至3,400米的地区，多生于山沟、低山草地、亚高山、石砾地以及路旁。
ヤマハハコ（山母子、学名：Anaphalis margaritacea ）はキク科ヤマハハコ属の多年草。雌雄異株。
茎の高さは30から70cmほどになり、茎には灰白色の綿毛が密生する。葉は無柄で茎に互生し、形は線状披針形。葉の表面はつやのある緑色だが、裏面は茎と同じ灰白色の綿毛が密生する。葉脈は3本あり、縁は全縁でやや裏面に巻き込む。
花期は8月から9月で、茎の上部に淡黄色の頭花を散房状につける。白いカサカサした花びら状のものは総苞片。
日本では、北海道、本州（長野県および石川県以北）に、日本国外では、千島、樺太、カムチャツカ、中国、ヒマラヤ、北アメリカに広く分布する。山地の日当たりのよい草原、崩壊地、道路法面などに群生する。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 
