Die Sandfische (Gonorynchus) sind die einzige rezente Gattung der Familie Gonorynchidae und beinhalten fünf Arten. Die Fische leben im Indopazifik und kommen auch sporadisch im südlichen Atlantik vor. Sandfische werden kommerziell befischt. In ihrem Verbreitungsgebiet tragen sie auch Namen (übersetzt) wie „Schnabellachs“ oder „Rattenfisch“ (wegen der langen spitzen Schnauze).
Sie haben einen langgestreckten bräunlichen Körper, einen vorstreckbaren Oberkiefer (das Maxillare ist groß, das Prämaxillare aber sehr klein) und eine einzelne Bartel unter der Spitze des Rostrums, durch das das kleine Maul ganz unterständig (ähnlich wie bei den Stören (Acipenseridae) oder Chondrostoma) ist. Die „Lippen“ sind etwas gelappt. Ihre Rückenflosse steht sehr weit hinten und hat 10 bis 13 Flossenstrahlen. Direkt unter der Rückenflosse befinden sich die Bauchflossen, dahinter die Afterflosse mit neun bis zehn Flossenstrahlen. Eine Schwimmblase fehlt. Die Kiefer sind zahnlos, aber auf dem Basihyale (der „Zunge“) und dem Entopterygoid (paarig) stehen einander je eine Gruppe recht kräftiger Zähne gegenüber. Sehr auffallend ist, dass die Sandfische kleine Ctenoidschuppen haben, wie man sie sonst erst bei den Stachelflossern erwarten darf – es handelt sich also um eine Apomorphie durch Konvergenz. Eine weitere Besonderheit sind „Kopfrippen“: Der erste Wirbel ist mit dem Hinterhaupt verwachsen (Kopf zum Stöbern oder Eingraben „versteift“) – sein „Rippen“paar sind allerdings keine echten Rippen (wie bei den Lungenfischen), sondern Gräten (Patterson und Johnson 1995). Ferner hat Gonorynchus noch ein einfach gebautes, paariges Epibranchialorgan (Cruminale) hinter dem vierten Epibranchiale des Kiemenkorbs (dieses symplesiomorphe Merkmal vieler Otomorpha wird bei Heterotis niloticus näher erklärt). Die Branchiostegalmembran stützen vier (selten fünf) Strahlen. Das Schwanzskelett ist durch Verwachsung der wichtigsten Elemente (pu1+u1+u2+un1+un2+php+hu1+hu2) besonders versteift (wichtig bei Schnellstart zum Entwischen). Weitere anatomische Merkmale siehe unter Notogoneus osculus.
Über das Laichgeschäft ist wenig bekannt – es handelt sich jedenfalls um Freilaicher –, obwohl man die Larven im Plankton stellen- (küstennah) und zeitweise sogar recht häufig findet.
Die größte Art mit 60 Zentimetern Länge ist Gonorynchus gonorynchus[1], ein benthischer Fisch, der nachts auf die Jagd nach wirbellosen Tieren geht und sich tagsüber im Sand oder Schlamm eingräbt (daher haben die Sandfische eine „Brille“, eine durchsichtige Haut über den Augen).
Fossil ist die Familie Gonorynchidae durch die vier Gattungen Charitosomus, Judeichthys, Ramallichthys und Charitopsis aus der Kreide Libanons, Israels und Deutschlands belegt. Eine weitere ausgestorbene Gattung ist Notogoneus, die von der oberen Kreide bis zum Oligozän in Nordamerika, Europa und Australien im Süßwasser lebte.
Die Sandfische (Gonorynchus) sind die einzige rezente Gattung der Familie Gonorynchidae und beinhalten fünf Arten. Die Fische leben im Indopazifik und kommen auch sporadisch im südlichen Atlantik vor. Sandfische werden kommerziell befischt. In ihrem Verbreitungsgebiet tragen sie auch Namen (übersetzt) wie „Schnabellachs“ oder „Rattenfisch“ (wegen der langen spitzen Schnauze).
Gonorynchus is a genus of long thin gonorynchiform ray-finned fish, commonly called beaked salmon or beaked sandfish that live on sandy bottoms near shorelines. There are five known extant species which are placed in this genus.[2] All have a distinctive angular snout (hence the name) that the fish use to dig themselves into the sand.
The most widespread species is Gonorynchus gonorynchus, found in scattered locations worldwide. It can reach up to 60 cm (24 in) in length. It is a nocturnal fish, feeding on invertebrates at night and burrowing into sand or mud during the day.[1]
Beaked salmon are fished commercially in some areas. The flesh of Gonorynchus greyi, found around Australia and New Zealand, is reported to be "firm and of good flavour".[3]
Gonorynchus is a genus of long thin gonorynchiform ray-finned fish, commonly called beaked salmon or beaked sandfish that live on sandy bottoms near shorelines. There are five known extant species which are placed in this genus. All have a distinctive angular snout (hence the name) that the fish use to dig themselves into the sand.
The most widespread species is Gonorynchus gonorynchus, found in scattered locations worldwide. It can reach up to 60 cm (24 in) in length. It is a nocturnal fish, feeding on invertebrates at night and burrowing into sand or mud during the day.
Beaked salmon are fished commercially in some areas. The flesh of Gonorynchus greyi, found around Australia and New Zealand, is reported to be "firm and of good flavour".
Gonorynchus arrain gonorinkiformeen generoa da, Indiako eta Ozeano Bareko kostalde hareatsuetan bizi dena. Gonorynchidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.[1]
Gonorynchus arrain gonorinkiformeen generoa da, Indiako eta Ozeano Bareko kostalde hareatsuetan bizi dena. Gonorynchidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.
Kuonokalat (Gonorynchidae, joskus myös virheellisesti Gonorhynchidae[3]) on maitokalojen lahkoon kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan pääasiassa indopasifiselta merialueelta.
Varhaisimmat kuonokalojen heimoon kuuluvat fossiilit on ajoitettu eoseenikaudella. Tällainen suku on esimerkiksi Pohjois-Amerikasta, Euroopasta ja Australiasta löytynyt Notogoneus. Muita fossiileja on löytynyt muun muassa Israelista. Nykyisin elää viisi kuonokalalajia yhdessä suvussa.[3][4][5][6]
Ruumiinrakenteeltaan kuonokalat ovat pitkulaisia ja voivat kasvaa noin 60 cm pitkiksi.Terävän kuonon kärjessä on yksi viiksisäie ja lajit voivat työntää yläleukaansa eteenpäin ja leuat ovat hampaattomat. Kalojen suomut ovat hieman sahalaitaiset. Kuonokaloilla ei ole uimarakkoa.[5][3][6][7]
Kuonokalalajit on mereisiä ja elävät indopasifisella merialueella. Niitä voidaan tavata harvinaisena myös eteläiseltä Atlantilta muun muassa Saint Helenan saaren lähistöltä.[3][5][6]
Kuonokalat (Gonorynchidae, joskus myös virheellisesti Gonorhynchidae) on maitokalojen lahkoon kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan pääasiassa indopasifiselta merialueelta.
Arkliagalvinės (Gonorynchidae) – arkliagalvių (Gonorynchiformes) būrio kaulinių žuvų šeima, kurioje 1 gentis, 5 rūšys.
Arkliagalvinės (Gonorynchidae) – arkliagalvių (Gonorynchiformes) būrio kaulinių žuvų šeima, kurioje 1 gentis, 5 rūšys.
Paprastoji arkliagalvė, sin.snapuotoji smėliažuvė (Gonorhynchus gonorhynchus) iki 60 cm ilgio žuvis, paplitusi Afrikos pietinėje pakrantėje, iki 200 m gilumoje. Gyvena smėlingame dugne. Dieną praleidžia pasislėpusi smėlyje ir dumble. Kūno viršus yra slepiantis, o akis nuo brūžinimo apsaugo plonos odos dangtelis. Šonai sidabriškos spalvos. Maitinasi jūros dugne gyvenančiais bestuburiais.Gonorynchus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van zandvissen (Gonorynchidae).[1] Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1763 door Gronovius.
Gonorynchus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van zandvissen (Gonorynchidae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1763 door Gronovius.
Gonorynchus – rodzaj morskich ryb piaskolcokształtnych, obejmujący współcześnie żyjące gatunki z rodziny piaskolcowatych (Gonorynchidae).
Ocean Indyjski, Spokojny i południowa część Atlantyku.
Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:
Gatunkiem typowym jest Cyprinus gonorynchus (G. gonorynchus).
Gonorynchus – rodzaj morskich ryb piaskolcokształtnych, obejmujący współcześnie żyjące gatunki z rodziny piaskolcowatych (Gonorynchidae).
Gonorynchus[1] är ett släkte av fiskar som är ensam i familjen Gonorynchidae.[1] Det svenska trivialnamnet sandfiskar förekommer för släktet.[2]
Kladogram enligt Catalogue of Life[1]:
압치속(Gonorynchus)은 압치목에 속하는 조기어류 속의 하나이다. 길고 얇은 몸을 갖고 있으며, 해안가 근처의 모래 바닥에서 산다. 압치과(Gonorynchidae)의 현존하는 유일속으로, 약 5종이 알려져 있다.[1]
다음 종을 포함하고 있다.[1]
2014년 현재, 압치목의 계통 분류는 다음과 같다.[2]
압치목 압치아목 갯농어아목 크네리아과 크네리아아목Kneria
Parakneria
크로메리아족Cromeria
Grasseichthys