dcsimg

Rutilus ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Rutilus[1]Şüaüzgəclilər yarımsinfinə, Çəkikimilər dəstəsinə aid olan cins.

Növləri

Cinsə 17 növ daxildir :

İstinadlar

  1. Levin, B.A., Simonov, E.P., Ermakov, O.A., Levina, M.A., Interesova, E.A., Kovalchuk, O.M., Malinina, Y.A., Mamilov, N.S., Mustafayev, N.J., Pilin, D.V., Pozdeev, I.V., Prostakov, N.I., Roubenyan, H.R., Titov, S.V. & Vekhov, D.A. (2017): Phylogeny and phylogeography of the roaches, genus Rutilus (Cyprinidae), at the Eastern part of its range as inferred from mtDNA analysis. Hydrobiologia, 788 (1): 33–46.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Rutilus: Brief Summary ( Azerbaijano )

fornecido por wikipedia AZ

Rutilus — Şüaüzgəclilər yarımsinfinə, Çəkikimilər dəstəsinə aid olan cins.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AZ

Rutilus ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA
 src= Per a altres significats, vegeu «Rutil».

Rutilus és un gènere de peixos de la família dels ciprínids i de l'ordre dels cipriniformes.[2]

Espècies

Referències

  1. Rafinesque C. S. 1820. Ichthyologia Ohiensis [Part 5]. Western Rev. Misc. Mag. v. 2 (núm. 4). 235-242.
  2. The Taxonomicon (anglès)
  3. Derjavin, A. N. 1937. A new species of roach Rutilus (Orthroleucos) atropatenus nov. sp. from Azerbaijan. Trudy Azer. Fil. Akad. Nauk SSSR v. 20: 71-78.
  4. Bonaparte, C. L. 1841. Iconografia della fauna italica per le quattro classi degli animali vertebrati. Tomo III. Pesci. Roma. Iconografia, v. 3: Fasc. 30, puntata 155-160, 5 pls.
  5. Heckel, J. J. 1843. Ichthyologie [von Syrien]. A: J. von Russegger. Reisen in Europa, Asien und Africa, mit besonderer Rücksicht auf die naturwissenschaftlichen Verhältnisse der betreffenden Länder unternommen in den Jahren 1835 bis 1841, etc. Stuttgart. Ichthyol. von Syrien v. 1 (pt 2): 990-1099.
  6. Iàkovlev, V. E. 1870. On the new and little-known species of fish found in the mouths of the Volga. On the new and little-known species of fish found in the mouths of the Volga: 101-111.
  7. 7,0 7,1 Nordmann, A. von. 1840. Observations sur la fauna pontique. A: A. de Démidoff. Voyage dans la Russie méridionale et la Crimée. Vol. III. París. Voyage Russie Mérid.: 353-635, Atlas: 32 col. pls. [1842].
  8. Fowler, H. W. 1977. A catalog of World fishes (XXVI). Q. J. Taiwan Mus. (Taipei) v. 30 (núms. 1/2): 1-88 [catalog v. 3, pp. 480-566].
  9. Heckel, J. J. 1851. Ueber die in den Seen Ober-Österreichs vorkommenden Fische. Sitzenburg Österr. Akad. Wiss. Math-Naturw. Kl. v. 1 (pt 6): 145-149.
  10. 10,0 10,1 Karaman, S. 1924. Pisces Macedoniae. Pisces Macedoniae: 1-90.
  11. Bogutskaya, N.G. & Iliadou, K. 2006. Rutilus panosi, a new loach from western Greece (Teleostei: Cyprinidae). Zoosyst. Rossica, 14 (2): 293-298.
  12. Lacepède, B. G. E. 1803. Histoire naturelle des poissons. Hist. Nat. Poiss. v. 5: i-lxviii + 1-803 + index, Pls. 1-21.
  13. Bonaparte, C. L. 1837. Iconografia della fauna italica per le quattro classi degli animali vertebrati. Tomo III. Pesci. Roma. Iconografia, v. 3: Fasc. 19-21, puntata 94-103, 105-109, 5 pls.
  14. Linnaeus, C. 1758. Systema Naturae, Ed. X. (Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata.) Holmiae. Systema Nat. ed. 10 v. 1: i-ii + 1-824.
  15. Heckel, J. J. 1852. Bericht einer ichthyologischen Reise. Anhang III. Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaften Classe v. 9: 49-123, Pls. 6-13.
  16. Economidis, P. S. 1991. Check list of freshwater fishes of Greece. Recent status of threats and protection. Hellenic Society for the Protection of Nature. Athens. Check List Fish Greece: 1-48 pp.
  17. BioLib (anglès)
  18. AQUATAB.NET
  19. FishBase (anglès)
  20. Catalogue of Life (anglès)
  21. UNEP-WCMC Species Database (anglès)
  22. Discover Life (anglès)
  23. 2008 IUCN Red List of Threatened Species (anglès)
  24. ITIS (anglès)

Enllaços externs

En altres projectes de Wikimedia:
Commons
Commons Modifica l'enllaç a Wikidata
Viquiespècies
Viquiespècies
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Rutilus: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Rutilus és un gènere de peixos de la família dels ciprínids i de l'ordre dels cipriniformes.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Rutilus ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src=
Der Titel dieses Artikels ist mehrdeutig. Weitere Bedeutungen sind unter Rutilus (Begriffsklärung) aufgeführt.

Rutilus (lat. rötlich, bezugnehmend auf die Färbung) ist eine Gattung aus der Familie der Karpfenfische. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich über Europa, West- und Nordasien. Es handelt sich um Fische mit einem gestreckten, seitlich deutlich zusammengedrückten Körper dessen Höhe mit fortschreitendem Alter zunimmt. Das kleine Maul ist end- oder unterständig und trägt keine Barteln. Die Seitenlinie ist vollständig und bauchwärts durchgebogen. Mittelgroße bis große Schuppen bedecken den Körper.

Die Gattung unterscheidet sich von der nahe verwandten und sehr ähnlich erscheinenden Gattung Scardinius durch die direkt über den Bauchflossen beginnende Rückenflosse und den zwischen Bauchflossen und Afterflosse gerundeten, ungekielten Bauch.

Obwohl es sich hauptsächlich um Süßwasserfische handelt, können einige Arten auch im Brackwasser leben. Diese Populationen ziehen zur Laichzeit stromaufwärts.

Systematik

Quellen

Literatur

  • Axel Zarske: Rutilus und Scardinius. In: Claus Schaefer, Torsten Schröer (Hrsg.): Das große Lexikon der Aquaristik. Eugen Ulmer, Stuttgart 2004, ISBN 3-8001-7497-9, S. 866 und 876.
  • Günter Sterba: Süßwasserfische der Welt, Weltbild Verlag, Augsburg 1998, ISBN 3-89350-991-7.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Rutilus: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src= Der Titel dieses Artikels ist mehrdeutig. Weitere Bedeutungen sind unter Rutilus (Begriffsklärung) aufgeführt.

Rutilus (lat. rötlich, bezugnehmend auf die Färbung) ist eine Gattung aus der Familie der Karpfenfische. Ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich über Europa, West- und Nordasien. Es handelt sich um Fische mit einem gestreckten, seitlich deutlich zusammengedrückten Körper dessen Höhe mit fortschreitendem Alter zunimmt. Das kleine Maul ist end- oder unterständig und trägt keine Barteln. Die Seitenlinie ist vollständig und bauchwärts durchgebogen. Mittelgroße bis große Schuppen bedecken den Körper.

Die Gattung unterscheidet sich von der nahe verwandten und sehr ähnlich erscheinenden Gattung Scardinius durch die direkt über den Bauchflossen beginnende Rückenflosse und den zwischen Bauchflossen und Afterflosse gerundeten, ungekielten Bauch.

Obwohl es sich hauptsächlich um Süßwasserfische handelt, können einige Arten auch im Brackwasser leben. Diese Populationen ziehen zur Laichzeit stromaufwärts.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Rutilus ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Rutilus is a genus of fish in the family Cyprinidae found in Eurasia. This genus is a widely distributed lineage of cyprinids and ranges from West Europe to East Siberia.[1]

Species

In FishBase (2022), nine species are included in the genus:[1]

In a phylogeographic study, Levin et al. (2017) argue that the Ponto-Caspian taxa including R. caspicus, R. heckelii and R. stoumboudae could represent a single widespread species whose range extends to Siberia, to be named Rutilus lacustris, whereas R. kutum is included in R. frisii. [2]

The genera Leucos and Sarmarutilus have been recently separated from Rutilus and are closely related to it.[3]

References

  1. ^ a b Froese, Rainer and Pauly, Daniel, eds. (2016). Species of Rutilus in FishBase. October 2016 version.
  2. ^ Levin, B.A., Simonov, E.P., Ermakov, O.A., Levina, M.A., Interesova, E.A., Kovalchuk, O.M., Malinina, Y.A., Mamilov, N.S., Mustafayev, N.J., Pilin, D.V., Pozdeev, I.V., Prostakov, N.I., Roubenyan, H.R., Titov, S.V. & Vekhov, D.A. (2017): Phylogeny and phylogeography of the roaches, genus Rutilus (Cyprinidae), at the Eastern part of its range as inferred from mtDNA analysis. Hydrobiologia, 788 (1): 33–46.
  3. ^ Bianco, P.G., Ketmaier, V. (2014). A revision of the Rutilus complex from Mediterranean Europe with description of a new genus, Sarmarutilus, and a new species, Rutilus stoumboudae (Teleostei: Cyprinidae). Zootaxa, 3841 (3): 379–402.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Rutilus: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Rutilus is a genus of fish in the family Cyprinidae found in Eurasia. This genus is a widely distributed lineage of cyprinids and ranges from West Europe to East Siberia.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Rutilus ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES
 src=
Rutilus rubilio

Los rutilos son el género Rutilus de peces de agua dulce de la familia Cyprinidae, distribuidos por ríos de Europa y norte de Asia.[1]

Importancia para los humanos

La mayoría de las especies son pescadas con fines comerciales, siendo también una importante especie para pesca deportiva.[1]

Especies

Según ITIS, la bermejuela (Rutilus arcasii), especie endémica de la península ibérica, es un auténtico rutilo y debe agruparse en este género.[2]

Según FishBase basándose en estudios filogenéticos más recientes, por parentesco la bermejuela debe ser considerado en otro género pasando a denominarse Achondrostoma arcasii, así como todos los rutilos ibéricos en el género Achondrostoma, por lo que existirían sólo 17 especies válidas agrupadas en el género Rutilus:[3]

Especies que antes se consideraban en este género y que estudios recientes las llevan a otros:[3]

Referencias

  1. a b Nelson, J.S. (1994). Fishes of the world (en inglés) (3ª edición edición). Nueva York: John Wiley & Sons, Inc. pp. 600 p.
  2. Sistema Integrado de Información Taxonómica. «Rutilus (TSN 163760)» (en inglés).
  3. a b "Cyprinidae". En FishBase (Rainer Froese y Daniel Pauly, eds.). Consultada en mayo de 2012. N.p.: FishBase, 2012.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Rutilus: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES
 src= Rutilus rubilio

Los rutilos son el género Rutilus de peces de agua dulce de la familia Cyprinidae, distribuidos por ríos de Europa y norte de Asia.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Rutilus ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Rutilus on särkikalojen heimoon (Cyprinidae) ja Leuciscinae-alaheimoon kuuluva kalasuku.

Lajit

Sukuun kuuluu 17 lajia. [2]

Lähteet

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Rutilus: Brief Summary ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Rutilus on särkikalojen heimoon (Cyprinidae) ja Leuciscinae-alaheimoon kuuluva kalasuku.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Bodorke ( Croato )

fornecido por wikipedia hr Croatian

Bodorke (Rutilus) su rod slatkovodnih riba porodice šarana (latinski Cyprinidae), reda šaranki (latinski Cypriniformes), rasprostranjene u Europi, zapadnoj i sjevernoj Aziji.

Najpoznatiji predstavnik roda je - bodorka.

Popis vrsta

Sinonimi

Izvori

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori i urednici Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia hr Croatian

Bodorke: Brief Summary ( Croato )

fornecido por wikipedia hr Croatian

Bodorke (Rutilus) su rod slatkovodnih riba porodice šarana (latinski Cyprinidae), reda šaranki (latinski Cypriniformes), rasprostranjene u Europi, zapadnoj i sjevernoj Aziji.

Najpoznatiji predstavnik roda je - bodorka.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori i urednici Wikipedije
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia hr Croatian

Rutilus ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Rutilus Rafinesque, 1820 è un genere di pesci ossei appartenenti alla famiglia dei Cyprinidae ed all'ordine dei Cypriniformes.

Distribuzione e habitat

I membri di questo genere sono diffusi nelle acque dolci di tutta Europa (eccetto la zona più settentrionale).
Tre specie (R. pigus, R. aula e R. rubilio) sono sicuramente autoctone ed endemiche del territorio italiano, una (R. rutilus) è alloctona e ben acclimatata in molte acque soprattutto della Pianura Padana.

Specie

Al genere appartengono 17 specie:

Bibliografia

  • Bruno S., Maugeri S. Pesci d'acqua dolce, atlante d'Europa, Mondadori 1992
  • Kottelat M., Freyhof J. Handbook of European Freshwater Fishes, Publications Kottelat, Cornol (CH), 2007

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Rutilus: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Rutilus Rafinesque, 1820 è un genere di pesci ossei appartenenti alla famiglia dei Cyprinidae ed all'ordine dei Cypriniformes.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Kuojos ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT

Kuojos (Rutilus) – karpinių (Cyprinidae) šeimos žuvų gentis.

Rūšys


Vikiteka

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Kuojos: Brief Summary ( Lituano )

fornecido por wikipedia LT

Kuojos (Rutilus) – karpinių (Cyprinidae) šeimos žuvų gentis.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LT

Raudas ( Letão )

fornecido por wikipedia LV

Raudas, raudu ģints (Rutilus) ir sapalu dzimtas (Leuciscidae) ģints, kas apvieno 9 mūsdienās dzīvojošas sugas, no kurām vislabāk zināmā suga ir parastā rauda. Šīs ģints sugas ir plaši izplatītas Eirāzijā, sākot ar Rietumeiropu un beidzot ar Sibīrijas austrumiem.[1] Tās visas ir sastopamas Eiropā, kā arī gandrīz puse mājo Āzijā.[2] Lielākā sugu dažādība novērojama upju baseinos no Egejas jūras līdz Laptevu jūrai, Melnās, Azovas un Kaspijas jūras upju baseinus iekļaujot.[1]

Zinātniskais nosaukums — Rutilus — atvasināts no latīņu valodas un latviski nozīmē "sarkans, zeltaini sarkans, sarkanīgi dzeltens".[3] Raudām ļoti līdzīgi izskatās ruduļi. Šo ģinšu sugas var viegli atšķirt pēc mutes — ruduļiem mute ir pavērsta uz augšu, kas tiem ļauj bez piepūles uzlasīt barību (dažādus ūdens kukaiņus) no ūdens virsmas.[4]

Latvijā

Latvijā sastopama viena raudu ģints suga — rauda (Rutilus rutilus), kas ir viena no visizplatītākajām saldūdens zivīm. Tā sastopama daudzās upēs un ezeros, kā arī jūras piekrastē, īpaši upju grīvu tuvumā, toties nelielos, stipri aizaugušos, slēgtos ezeros parasti nav sastopama.[5]

Sistemātika

Atsauces

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autori un redaktori
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LV

Raudas: Brief Summary ( Letão )

fornecido por wikipedia LV

Raudas, raudu ģints (Rutilus) ir sapalu dzimtas (Leuciscidae) ģints, kas apvieno 9 mūsdienās dzīvojošas sugas, no kurām vislabāk zināmā suga ir parastā rauda. Šīs ģints sugas ir plaši izplatītas Eirāzijā, sākot ar Rietumeiropu un beidzot ar Sibīrijas austrumiem. Tās visas ir sastopamas Eiropā, kā arī gandrīz puse mājo Āzijā. Lielākā sugu dažādība novērojama upju baseinos no Egejas jūras līdz Laptevu jūrai, Melnās, Azovas un Kaspijas jūras upju baseinus iekļaujot.

Zinātniskais nosaukums — Rutilus — atvasināts no latīņu valodas un latviski nozīmē "sarkans, zeltaini sarkans, sarkanīgi dzeltens". Raudām ļoti līdzīgi izskatās ruduļi. Šo ģinšu sugas var viegli atšķirt pēc mutes — ruduļiem mute ir pavērsta uz augšu, kas tiem ļauj bez piepūles uzlasīt barību (dažādus ūdens kukaiņus) no ūdens virsmas.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autori un redaktori
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia LV

Rutilus ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Vissen

Rutilus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van karpers (Cyprinidae).[1] Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1820 door Rafinesque.

Soorten

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Rutilus. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. 10 2011 version. N.p.: FishBase, 2011.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Rutilus: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Rutilus is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van karpers (Cyprinidae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1820 door Rafinesque.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Rutilus ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Rutilusrodzaj słodkowodnych i dwuśrodowiskowych ryb z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Klasyfikacja

Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:

Gatunkiem typowym jest Cyprinus rutilus (R. rutilus).

Przypisy

  1. Rutilus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Eschmeyer, W. N. & Fricke, R.: Catalog of Fishes electronic version (2 October 2012) (ang.). California Academy of Sciences. [dostęp 23 listopada 2012].
  3. a b c d e f G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  4. Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973 (wyd. II 1976), seria: Mały słownik zoologiczny.
  5. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  6. Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Warszawa : "Świat Książki", 1997, ​ISBN 978-83-7129-441-9​ (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską)
  7. FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby słodkowodne, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), JacekJ. Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659 .
  8. Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  9. Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Rutilus: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Rutilus – rodzaj słodkowodnych i dwuśrodowiskowych ryb z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Rutilus ( Romeno; moldávio; moldavo )

fornecido por wikipedia RO


Rutilus (babuștele) este un gen de pești de talie mijlocie sau mică (13-70 cm), din familia ciprinidelor care populează apele dulci din lacurile și râurile de șes din Europa și Asia. Rutilus au o mare diversitate de specii în sudul Balcanilor și taxonomia lor este departe de a fi stabilită, cea mai nouă specie (Rutilus albus) a fost recent descrisă în 2010. Diversitatea ecologică a speciilor de Rutilus variază de la bine-cunoscuta babușcă (Rutilus rutilus) euritopă până la speciile criptice, cum ar fi babușcă de Tur (Rutilus virgo) aproape nestudiată. Rutilus sunt foarte abundente în multe bazine de apă lacustre și de câmpie și sunt o componentă importantă în lanțurile trofice și joacă un rol-cheie în structura ecosistemelor.

Particularități anatomice

Pești de talie mică sau mijlocie (13-70 cm). Corpul este alungit sau relativ înalt, slab comprimat lateral, în secțiune eliptic. Capul comprimat lateral. Ochii sunt situați în jumătatea anterioară a capului și privesc lateral. Spinarea și abdomenul înaintea ventralelor, rotunjit. Abdomenul, în urma înotătoarei ventrale (între ventrale și anus) este rotunjit sau slab comprimat formînd o carenă slabă acoperită cu solzi îndoiți la mijloc.

Corpul este acoperit cu solzi cicloizi. Solzii sunt groși, persistenți, imbricați, mari sau mijlocii, bine fixați.

Gura terminală sau subterminală, semiinferioară sau inferioară, semilunară și mică, marginea inferioară a mandibulei depășește puțin marginea anterioară a ochiului. Buzele subțiri, cea inferioară dezvoltată numai la colțurile gurii. Fără mustăți. Gura (fălcile și palatul cavității bucale) este lipsita de dinți. Au dinți faringieni dispuși pe un rând (6—5, adică 6 dinți pe stânga și 5 pe dreapta; rareori 6—6 sau 5—5); cei anteriori rotunjiți, cu coroana conică, cei posteriori retezați sau încârligați la vârf, uneori cutați, cu coroana teșită și puțin îndoită în croșet.

Au o singură înotătoare dorsală. Înotătoarea dorsală se inserează deasupra bazei înotătoarelor ventrale, puțin în urma marginii anterioare a acestei baze. Înotătoarea anală se inserează mult în urma înotătoarei dorsale. Înotătoarea dorsală cu 7—11 (12), iar cea anală cu 7—13 radii divizate; ultima radie simplă a acestor înotătoare neosificată. Înotătoarele ventrale în poziție abdominală. Înotătoarea caudală puternic excavată.

Linia laterală este completă, ușor îndoită în jos, cu 33—67 de solzi. Spinii branhiali scurți, rari, puțin numeroși, în număr de 6—17 pe primul arc branhial.

Tubul digestiv doar cu puțin mai lung decât corpul. Intestinul scurt. Peritoneul deschis la culoare, mai rar întunecat. [1]

Habitatul și comportamentul

Trăiesc în apele stătătoare și curgătoare de la zona inferioară a păstrăvului până la apele salmastre de la gurile râurilor. Multe specii sunt prezente în lacurile de mare altitudine. Toate speciile sunt gregare și au tendința de se aduna în cârduri mari care pot fi compuse din mii de exemplare.

Distribuția geografică

Genul Rutilus este răspândit în aproape toată Europa și vestul Asiei. În Europa există mai multe specii, dintre care multe sunt endemice cu un areal restrâns, de multe ori fiind pe cale de dispariție datorită factorilor antropici și introducerii speciilor alogene invazive. În special, genul este bogat în specii în sudul Balcanilor.

Hrana

Majoritatea speciilor sunt omnivore, hrănindu-se cu macroinvertebrate și microinvertebrate, dar consumă într-o măsură mai mare sau mai mică substanțe vegetale și detritus organic.

Reproducerea

Reproducerea are loc în grupuri de la sfârșitul primăverii până la începutul verii, dar speciile policiclice, pot depune icre chiar și la sfârșitul verii și toamna.

Importanța

Speciile din genul Rutilus sunt o componentă importantă în lanțurile trofice al multor ecosisteme de apă dulce, în care joacă de multe ori un rol-cheie.

Sistematica

Sunt cunoscute 17 specii [2]

  • Rutilus albus Marić, 2010 - Muntenegru.
  • Rutilus aula (Bonaparte, 1841) - Croația; Italia; Slovenia; Elveția.
  • Rutilus basak (Heckel, 1843) - Albania; Bosnia și Herțegovina; Croația.
  • Rutilus caspicus (Jakovlev, 1870) - Azerbaidjan; Iran; Kazahstan; Federația Rusă.
  • Rutilus frisii (Nordmann, 1840) - Azerbaidjan; Bulgaria; Iran; Kazahstan; România, Federația Rusă; Turcia; Turkmenistan; Ucraina.
  • Rutilus heckelii (Nordmann, 1840) - Bulgaria; Grecia; Moldova; România; Federația Rusă; Turcia; Ucraina.
  • Rutilus karamani Fowler, 1977 - Albania; Macedonia; fosta Republică Iugoslavă; Muntenegru.
  • Rutilus kutum (Kamensky, 1901) - Rusia, Azerbaidjan, Iran, Turkmenistan.
  • Rutilus meidingerii (Heckel, 1851) - Slovacia, Germania, Austria.
  • Rutilus ohridanus (S. L. Karaman, 1924) - Albania; Macedonia; fosta Republică Iugoslavă; Muntenegru.
  • Rutilus panosi Bogutskaya & Iliadou, 2006 - Grecia.
  • Rutilus pigus (Lacépède, 1803) - Franța; Italia; Elveția.
  • Rutilus prespensis (S. L. Karaman, 1924) - Albania; Grecia; Macedonia; fosta Republică Iugoslavă.
  • Rutilus rubilio (Bonaparte, 1837) - Italia.
  • Rutilus rutilus (Linnaeus, 1758) - Afganistan; Albania; Andorra; Armenia; Austria; Azerbaidjan; Belarus; Belgia; Bosnia și Herțegovina; Bulgaria; China; Croația; Republica Cehă; Danemarca; Estonia; Finlanda; Franța; Georgia; Germania; Grecia; Ungaria; Iran; Irlanda; Insula Man; Italia; Insula Jersey; Kazahstan; Kârgâzstan; Letonia; Liechtenstein; Lituania; Luxemburg; Macedonia, Fosta Republică Iugoslavă; Moldova; Mongolia; Muntenegru; Olanda; Norvegia; Polonia; România; Federația Rusă; Serbia; Slovacia; Slovenia; Spania; Suedia; Elveția; Tadjikistan; Turcia; Ucraina; Marea Britanie; Uzbekistan.
  • Rutilus virgo (Heckel, 1852) - Austria; Bosnia și Herțegovina; Bulgaria; Croația; Republica Cehă; Germania; Ungaria; Italia; Macedonia, Fosta Republică Iugoslavă; Muntenegru; Polonia; România; Serbia; Slovacia; Slovenia; Ucraina.
  • Rutilus ylikiensis Economidis, 1991 - Grecia.

Specii din România

Note

  1. ^ Petru Bănărescu. Fauna Republicii Populare Române. Vol. XIII : Pisces - Osteichtyes (Pești ganoizi și osoși). București. Editura Academiei Republicii Populare România, 1964.
  2. ^ Genus Rutilus. FishBase.

Legături externe

Commons
Wikimedia Commons conține materiale multimedia legate de Rutilus
Wikispecies
Wikispecies conține informații legate de Rutilus
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autori și editori
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia RO

Rutilus: Brief Summary ( Romeno; moldávio; moldavo )

fornecido por wikipedia RO


Rutilus (babuștele) este un gen de pești de talie mijlocie sau mică (13-70 cm), din familia ciprinidelor care populează apele dulci din lacurile și râurile de șes din Europa și Asia. Rutilus au o mare diversitate de specii în sudul Balcanilor și taxonomia lor este departe de a fi stabilită, cea mai nouă specie (Rutilus albus) a fost recent descrisă în 2010. Diversitatea ecologică a speciilor de Rutilus variază de la bine-cunoscuta babușcă (Rutilus rutilus) euritopă până la speciile criptice, cum ar fi babușcă de Tur (Rutilus virgo) aproape nestudiată. Rutilus sunt foarte abundente în multe bazine de apă lacustre și de câmpie și sunt o componentă importantă în lanțurile trofice și joacă un rol-cheie în structura ecosistemelor.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autori și editori
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia RO

Плітка (рід) ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Види

Рід включає близько 17 видів, котрі населяють прісноводні та рідше солонуватоводні водойми[1]:

В Україні достовірно зустрічаються три види: Плітка звичайна, Вирозуб і Кутум[2].

Поширення

Поширена в Європі, в Західній і Північній Азії. Плітка звичайна (Rutilus rutilus) поширена повсюдно, відсутня лише в р. Колимі і азійській частині басейну Тихого океану. Плітка звичайна в Україні водиться в басейні Дніпра, Дунаю, Дністра та інших річок.

Викопні рештки риб роду Rutilus є досить звичайними у матеріалах із місцезнаходжень пізнього міоцену, пліоцену та антропогену України[3]. Найдавніші представники роду відомі з олігоцену Монголії (Rutilus sp. - Ардин Обо, Південно-Східна Гобі)[4] та Іспанії (Rutilus antiquus)[5].
Рештки Rutilus sp. ідентифіковані у матеріалах міоценових місцезнаходжень Автрії (Schernham b. Haag)[6], Німеччини (Howenegg)[7], Казахстану (Тунгурук сор; Зайсанська котловина, Жаман гора)[8], Росії (печера Ая[9], Кизил-Чин[10], Морська 2[11], Ольхон Тагай[12]), Туреччини (Chalikli 132 - K692)[13] та України (Лиса Гора 2[14], Єгорівка 2[15], Виноградівка 1, Фрунзівка 2[16]). Ізольовані глоткові зуби Rutilus cf. frisii знайдені в міоцені Казахстану (Голубі піски, Калмакпай, Муратхан, Сарибулак, Туєрик 1 тощо) і Росії (Джилинда) разом з рештками Rutilus tungurukensis Sytchevskaya, 1989[17]. Із пізнього міоцену Іспанії (Ternal) описаний Rutilus pachecri Gaudant, 1984[18]. Рештки риб роду знайдені у пліоценових відкладах Вірменії (Rutilus oswaldi Bogatchov, 1938 - Dzoraghbyur, Kotayk)[19][20], Болгарії (Rutilus sp. - Tchelopetchene 1, Anodonta facies)[21], Німеччини (Rutilus cf. rutilus - Willershausen)[22][23], Нідерландів (Rutilus rutilus - Tegelen)[24] та України (Rutilus cf. rutilus, Rutilus cf. frisii - Кам'янське, Кучурган, Ногайськ, Одеса)[25][26]

Розмноження

Статевої зрілості досягає в 3—4 роки. Плодючість до 100 тисяч ікринок. Нерест в квітні — травні. Ікру відкладає на торішню рослинність. Самці відрізняються шлюбним вбранням.

Рідкісні види

 src=
Плітка вирезуб — рідкісний вид роду Rutilus, занесений до ЧКУ

Вид вирозуб занесений до Червоної книги України[27].

Джерела

  1. Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2012). Види роду Rutilus на FishBase. Версія за May 2012 року.
  2. Мовчан Ю.В. Риби України (таксономія, номенклатура, зауваження // Збірник праць Зоологічного музею. - 2008-2009. - №40. - С. 47-86
  3. Ковальчук А.Н. Карповые рыбы (Cyprinidae) в палеонтологической летописи Украины // Современная палеонтология: классические и новейшие методы: тезисы IX Всерос. научн. школы молодых ученых палеонтологов (1-3 октября 2012 г., ПИН им. А.А. Борисяка РАН. - М.,2012. - С. 25.
  4. Сычевская Е.К. Пресноводная палеогеновая ихтиофауна СССР и Монголии. - В кн.: Труды Совместной советско-монгольской палеонтологической экспедиции. - М.: Наука, 1986. - Вып. 29. - 157 с.
  5. Cabrera L., Gaudant J. Los Cyprinidos (Pisces) del sistema lacustre Oligocenico-Miocenico de los Monegros (sector SE de la Cuenca del Ebro, provincias de Lleida, Torrangona, Huesca y Zaragoza) // Acta geologica Hispanica. - 1985. - 20 (3-4). - P. 219-226.
  6. of Vertebrates: fossil Fishes, Amphibians, Reptiles and Birds (fosFARbase) localities and taxa from the Triassic to the Neogene
  7. Tobien H. Die jungtertiäre Fossilgrabungsstätte Höwenegg im Hegau (Südwestdeutschland). Ein Statusbericht // Carolinea. - 1986. - 44. - Р. 9–34.
  8. Сычевская Е.К. Пресноводная ихтиофауна неогена Монголии. - В кн.: Труды Совместной советско-монгольской палеонтологической экспедиции. - М.: Наука, 1989. - Вып. 39. - 144 с.
  9. Филиппов А.Г., Ербаева М.А., Сычевская Е.К. Миоценовые отложения пещеры Ая на Байкале // Геология и геофизика. 2000. - 41 (5). - С. 755–764.
  10. Сычевская Е.К. Пресноводная ихтиофауна неогена Монголии. - В кн.: Труды Совместной советско-монгольской палеонтологической экспедиции. - М.: Наука, 1989. - Вып. 39. - 144 с.
  11. Титов В.В., Тесаков А.С., Данилов И.Г., Данукалова Г.А., Мащенко Е.Н., Пантелеев А.В., Сотникова М.В., Сычевская Е.К. Первая представительная фауна позвоночных позднего миоцена на юге европейской России // Доклады РАН. - 2006. - 411 (5). - С. 715–717.
  12. Логачев Н.А., Ломоносова Т.К., Климанова В.М. Кайнозойские отложения Иркутского амфитеатра. - М.: Наука, 1964. - 196 с.
  13. Menzel H., Becker-Platen J.D. Otolithen aus dem Tertiär der Türkei (Känozoikum der Türkei) // Geologisches Jahrbuch. - 1981. - 42. - S. 5–91.
  14. Ковальчук О.М., Рековець Л.І. Рештки прісноводних риб (Teleostei) з міоценових та плейстоценових відкладів місцезнаходження Лиса Гора (Запорізька обл.) // Природничі науки: зб. наук. праць. - Суми, 2012. - С. 108–113.
  15. Ковальчук А.Н. Сообщество пресноводных рыб в озерных отложениях позднемиоценового местонахождения Егоровка (Одесская область) // Збірник праць Зоологічного музею. - 2011. - №42. - С. 128–136.
  16. Ковальчук А.Н. Пресноводная ихтиофауна раннего туролия из местонахождения Фрунзовка 2 (Одесская обл.) // Вісник Одеського національного університету ім. І.І. Мечнікова. Серія Біологія. - 2013. - Т. 17, вип. 1 (30). - С. 60–64.
  17. Сычевская Е.К. Пресноводная ихтиофауна неогена Монголии. - В кн.: Труды Совместной советско-монгольской палеонтологической экспедиции. - М.: Наука, 1989. - Вып. 39. - 144 с.
  18. Gaudant J. Sur les poissons fossiles (Téléostéens, Cyprinidae) des gypses Turoliens du Fosse de Teruel: essai d’approche paleoécologique // Estudios geol. Inst. invest. geol. Lucas Mallada. - 1984. - 40. - Р. 463–472.
  19. Богачев В.В. Фауна диатомовых плиоценовых отложений в Закавказье // Труды Азербайджанской филии АН СССР. - 1938. - № 9. - С. 61–65.
  20. Сычевская Е.К. Ископаемые костистые рыбы СССР. - М.: Наука, 1980. - 210 с.
  21. Kamenov B., Kojumdshieva E. Stratigraphy of the Neogene in the Sofia Basin // Palaeontology, Stratigraphy and Lithology (Bulgarian Academy of Science). - 1983. - 18. - Р. 69–84.
  22. Gaudant J. L'ichthyofaune pliocene de Willershausen am Harz (Basse Saxe, Allemagne) – un reexamen // Stuttgarter Beitrage zur Naturkunde, Serie B. - 1997. - 257. - 51 p.
  23. Weiler W. Fischreste aus dem Oberpliozän von Willershausen // Archiv für Hydrobiologie. - 1933. - 25. - S. 291–354.
  24. Gaudant J. L'ichthyofaune tiglienne de Tegelen (Pays-Bas): signification paléoécologique et paléoclimatique // Scripta Geologica. - 1979. - 50. - Р. 1–16.
  25. Дуброво И.А., Капелист К.В. Каталог местонахождений третичных позвоночных УССР. - М., 1979. - 160 с.
  26. Таращук В.І. Матеріали до вивчення прісноводних риб з неогенових та антропогенових відкладів України // Збірник праць Зоологічного музею АН УРСР. - 1962. №31. - С. 3–27.
  27. Вирезуб в Червоній книзі України
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Плотвы ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
Запрос «Плотва» перенаправляется сюда; см. также другие значения.

это статья о роде Rutilus, о распространённом в России виде см. Обыкновенная плотва

Tools.svg
Эта страница требует существенной переработки.
Возможно, её необходимо викифицировать, дополнить или переписать.
Пояснение причин и обсуждение — на странице Википедия:К улучшению/8 декабря 2017.
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Группа: Рыбы
Группа: Костные рыбы
Подкласс: Новопёрые рыбы
Инфракласс: Костистые рыбы
Надотряд: Костнопузырные
Серия: Отофизы
Подсерия: Cypriniphysi
Надсемейство: Карпоподобные
Семейство: Карповые
Подсемейство: Leuciscinae
Род: Плотва
Международное научное название

Rutilus Rafinesque, 1820

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 163760NCBI 48667EOL 24304

Плотва́ (лат. Rutilus) — род лучепёрых рыб семейства карповых (Cyprinidae).

Виды

Около 17 видов (подвиды указаны выборочно):

Примечания

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Решетников Ю. С., Котляр А. Н., Расс Т. С., Шатуновский М. И. Пятиязычный словарь названий животных. Рыбы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский. / под общей редакцией акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., 1989. — С. 149. — 12 500 экз.ISBN 5-200-00237-0.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Плотвы: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию

Плотва́ (лат. Rutilus) — род лучепёрых рыб семейства карповых (Cyprinidae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

擬鯉屬 ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

見內文

擬鯉屬Rutilus)是鯉科下的一個屬,其屬名來自拉丁語,意思是“閃耀的、紅色、金色” 。其下最常見的物種是湖擬鯉

根據FishBase,該屬下有17個種:

參考文獻

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

擬鯉屬: Brief Summary ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

擬鯉屬(Rutilus)是鯉科下的一個屬,其屬名來自拉丁語,意思是“閃耀的、紅色、金色” 。其下最常見的物種是湖擬鯉

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科