Benefits
(
Inglês
)
fornecido por FAO species catalogs
Foodfish which is usually marketed fresh and filled. The total catch reported for this species to FAO for 1999 was 19 588 t. The countries with the largest catches were Argentina (11 107 t) and Uruguay (8 481 t).Caught with bottom trawls.
Brief Summary
(
Inglês
)
fornecido por FAO species catalogs
Found usually over muddy and sandy bottomsin coastal waters to about 60 m depths,and estuaries where the nursery and feeding grounds are locate.Forms schools.Juveniles feed on benthic migratory crustaceans and sessile boring molluscs (ocasionally fishes). Adults feed mostly on fishes.Attains 20 years old (Cousseau & Perrotta, 1998).
Size
(
Inglês
)
fornecido por FAO species catalogs
Attains 65 cm; common 35 to 45 cm.
Distribution
(
Inglês
)
fornecido por FAO species catalogs
Western Atlantic Ocean; coast of South America from Southern Brazil, Uruguay to central Argentina.
- Chao, L.N. - 1978A basis for classifying western Atlantic Sciaenidae (Teleostei: Perciformes). NOAA Tech. Rep. NMFS Circular 415: i-v + 1-64.
- Cosseau, M.B. & R. Perrotta. - 1998Peces marinos de Argentina. Biología, distribución, pesca. INIDEP (Instituto Nacional de Investigación y Desarrollo Pesquero). Mar del Plata, Argentina. 163 pp. Fishbase: ICLARM .
- Menni, R.C., R.A. Ringuelet & R.H. Aramburu. - 1984 Peces Marinos de la Argentina y Uruguay. Catálogo crítico ilustrado. Claves para la determinación de familias, géneros y especies. Nombres vulgares. Glosario. Ed. Hemisferio Sur S.A. Buenos Aires.: 358 pp.
- Nakamura, I. - 1986 Sciaenidae. In: Nakamura; T. Inada; M. Takeda; H. Hatanaka (eds.). Important Fishes trawled off Patagonia. Japan mar. Fish. Resource Res. Center: 224-225.
Morphology
(
Inglês
)
fornecido por Fishbase
Dorsal spines (total): 9 - 11; Dorsal soft rays (total): 19 - 21; Analspines: 1; Analsoft rays: 8 - 9
- licença
- cc-by-nc
- direitos autorais
- FishBase
- Recorder
- Crispina B. Binohlan
Diagnostic Description
(
Inglês
)
fornecido por Fishbase
Caudal fin shallowly emarginate (Ref. 27363).
- licença
- cc-by-nc
- direitos autorais
- FishBase
- Recorder
- Crispina B. Binohlan
Biology
(
Inglês
)
fornecido por Fishbase
Maximum length assumed to be 1.5 * 40 = 60 cm TL (RF).
- licença
- cc-by-nc
- direitos autorais
- FishBase
Importance
(
Inglês
)
fornecido por Fishbase
fisheries: commercial
- licença
- cc-by-nc
- direitos autorais
- FishBase
Cynoscion striatus
(
Catalão; Valenciano
)
fornecido por wikipedia CA
Cynoscion striatus és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.
Morfologia
- Els mascles poden assolir 60 cm de longitud total.[3]
Hàbitat
És un peix marí, de clima subtropical (31°S-40°S, 50°W-61°W) i demersal que viu fins als 60 m de fondària.[3]
Distribució geogràfica
Es troba a l'Atlàntic sud-occidental: des del sud del Brasil fins a l'Argentina central.[3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13]
Observacions
És inofensiu per als humans.[3]
Referències
-
↑ Gill T. N., 1861. Revision of the genera of North American Sciaeninae. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 13. 79-89.
-
↑ BioLib (anglès)
-
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 FishBase (anglès)
-
↑ Cervigón, F. i W. Fischer, 1979. INFOPESCA. Catálogo de especies marinas de interés económico actual o potencial para América Latina. Parte 1. Atlántico centro y suroccidental. FAO/UNDP, SIC/79/1. 372 p. FAO, Roma.
-
↑ De Godoy, M.P., 1987. Peixes do estado de Santa Catarina. Editora da UFSC, co-edição ELETROSUL e FURB, Florianópolis. 571p.
-
↑ Lopez Cazorla, A., 1996. The food of Cynoscion striatus (Cuvier) Pisces: Sciaenidae) in the Bahia Blanca area, Argentina. Fish. Res. 28:371-379.
-
↑ Macchi, G.J., 1998. Preliminary estimate of spawning frequency and batch fecundity of striped weakfish, Cynoscion striatus, in coastal waters off Buenos Aires province. Fish. Bull. 96(2):375-381.
-
↑ Menezes, N.A. i J.L. Figueiredo, 1980. Manual de peixes marinhos do sudeste do Brasil. IV. Teleostei (3). Museu de Zoologia, Universidade de São Paulo, Brasil. 96 p.
-
↑ Menni, R.C., R.A. Ringuelet i R.H. Aramburu, 1984. Peces marinos de la Argentina y Uruguay. Editorial Hemisferio Sur S.A. Buenos Aires, Argentina. 359 p.
-
↑ Nakamura, I., T. Inada, M. Takeda i H. Hatanaka, 1986. Important fishes trawled off Patagonia. Japan Marine Fishery Resource Research Center, Tòquio, Japó. 369 p.
-
↑ Nomura, H., 1984. Dicionário dos peixes do Brasil. Brasília: Editerra. 482p.
-
↑ Suzuki, C.R., 1986. Guia de peixes do litoral brasileiro. Rio de Janeiro, Brasil, Edições Marítimas. 394 p.
-
↑ Vieira, P.C. i M. Haimovici, 1993. Idade e crescimento da pescada-olhuda Cynoscion striatus (Pisces, Sciaenidae) no sul do Brasil. Atlantica, Rio Grande 15:73-91.
Bibliografia
- Anònim, 2001. Base de dades de la col·lecció de peixos del National Museum of Natural History (Smithsonian Institution). Smithsonian Institution - Division of Fishes.
- Anònim, 2002. Base de dades de la col·lecció de peixos del American Museum of Natural History. American Museum of Natural History, Central Park West, NY 10024-5192, Estats Units.
- Brandão, J.M., 1964. Glossário de nomes dos peixes: sistemático, português, inglês. Boletim de Estudos de Pesca 4(6):1-59.
- Bykov, V.P., 1983. Marine fishes: chemical composition and processing properties. Amerind Publishing Co. Pvt. Ltd., Nova Delhi. 333 p.
- Eschmeyer, William N., ed. 1998. Catalog of Fishes. Special Publication of the Center for Biodiversity Research and Information, núm. 1, vol. 1-3. California Academy of Sciences. San Francisco, Califòrnia, Estats Units. ISBN 0-940228-47-5.
-
FAO, 1992. FAO Yearbook. Fishery statistics: catches and landings, volum 74. FAO Fish. Series 43. 677 p.
- Pauly, D., 1989. Food consumption by tropical and temperate fish populations: some generalizations. J. Fish Biol. 35 (Suppl. A):11-20.
- Pereira, R., 1982. Peixes de nossa terra. Livraria Nobel, São Paulo, Brasil. 129 p.
- Robins, C.R., R.M. Bailey, C.E. Bond, J.R. Brooker, E.A. Lachner, R.N. Lea i W.B. Scott, 1991. World fishes important to North Americans. Exclusive of species from the continental waters of the United States and Canada. Am. Fish. Soc. Spec. Publ. (21):243 p.
- Sanches, J.G., 1989. Nomenclatura Portuguesa de organismos aquáticos (proposta para normalizaçao estatística). Publicaçoes avulsas do I.N.I.P. Núm. 14. 322 p.
- Wu, H.L., K.-T. Shao i C.F. Lai (eds.), 1999. Latin-Chinese dictionary of fishes names. The Sueichan Press, Taiwan.
Enllaços externs
![src=]()
A
Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a:
Cynoscion striatus
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autors i editors de Wikipedia
Cynoscion striatus: Brief Summary
(
Catalão; Valenciano
)
fornecido por wikipedia CA
Cynoscion striatus és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autors i editors de Wikipedia
Cynoscion striatus
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por wikipedia ES
Cynoscion striatus es un pez que abunda en aguas del océano Atlántico, que se lo suele encontrar a diferentes profundidades, como también a distintas temperaturas acuáticas.
Características particulares
Su forma es alargada y su color gris oscuro con el vientre plateado. Sus aletas y cola son de un color amarillo intenso, y su carne es de tono blanco levemente sonrosado. Los ejemplares de este pez suelen tener un tamaño de 45 a 60 cm y un peso que oscila entre 1 y 1 1/2 kg.
Hábitat
Esta especie de pescadilla prolifera en las aguas del océano Atlántico, constituyéndose junto con la corvina y la merluza entre las especies más abundantes de dicho hábitat, erigiéndose —con éstas— como las variedades que dan vida a la industria pesquera del mar.
Alimentación
Se alimenta de crustáceos, camarones, langostinos y peces pequeños.
Es muy apreciada para el consumo humano y se puede preparar de diversas formas, tanto siguiendo las recetas más tradicionales, como apelando a la creatividad del cocinero.
También está muy indicada para el consumo por personas enfermas y para los niños, esto debido a la gran variedad de nutrientes[1]
A continuación se detallan algunas formas conocidas de preparación: A la andaluza, a la italiana, gratinada, al horno, a la parrilla, fritada, rellena, etcétera.
Referencias
-
↑ Pescado de mar: merluza, caballa, brótola, salmón, besugo, arenque, pollo de mar y lenguado, entre otros. Entre sus aportes se destacan las proteínas de buena calidad y el hierro (mineral que es mejor absorbido por el organismo que el hierro vegetal). Las vísceras también aportan cantidades importantes de hierro. El pescado de mar contiene propiedades protectoras contra la enfermedad cardíaca coronaria por su contenido en un tipo de grasas -ácidos grasos omega 3- que ayuda a disminuir el colesterol en sangre. Pescado: Se recomienda su consumo al menos 1 a 2 veces por semana. Fuente: Cormillot.com
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores y editores de Wikipedia
Cynoscion striatus: Brief Summary
(
Espanhol; Castelhano
)
fornecido por wikipedia ES
Cynoscion striatus es un pez que abunda en aguas del océano Atlántico, que se lo suele encontrar a diferentes profundidades, como también a distintas temperaturas acuáticas.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autores y editores de Wikipedia
Cynoscion striatus
(
Basco
)
fornecido por wikipedia EU
(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipediako egileak eta editoreak
Cynoscion striatus: Brief Summary
(
Basco
)
fornecido por wikipedia EU
Cynoscion striatus Cynoscion generoko animalia da. Arrainen barruko Sciaenidae familian sailkatzen da.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipediako egileak eta editoreak
Cynoscion striatus
(
Italiano
)
fornecido por wikipedia IT
Cynoscion striatus (Cuvier, 1829) conosciuto in italiano come ombrina atlantica[1] è un pesce osseo marino della famiglia Sciaenidae.
Distribuzione e habitat
L'areale di questa specie copre le coste sudamericane dell'Oceano Atlantico a nord fino al Brasile meridionale e a sud fino all'Argentina. Frequenta acque costiere a fondo sabbioso o fangoso, fino a 60 metri di profondità. Penetra negli estuari dove sono situate le aree di caccia e di riproduzione[2][3].
Descrizione
Aspetto generale simile a quello della boccadoro mediterranea[2][3].
La taglia massima è di circa 60 cm, di norma misura attorno ai 40 cm[2].
Biologia
Può raggiungere i 20 anni di età. Gregario, forma banchi[3].
Alimentazione
I giovanili cacciano molluschi e crostacei, gli adulti soprattutto pesci[3].
Pesca
Importante per la pesca commerciale soprattutto in Argentina e Uruguay dove viene catturato con la pesca a strascico. Viene venduto in genere fresco[3].
Note
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autori e redattori di Wikipedia
Cynoscion striatus: Brief Summary
(
Italiano
)
fornecido por wikipedia IT
Cynoscion striatus (Cuvier, 1829) conosciuto in italiano come ombrina atlantica è un pesce osseo marino della famiglia Sciaenidae.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Autori e redattori di Wikipedia
Gestreepte ombervis
(
Neerlandês; Flamengo
)
fornecido por wikipedia NL
Vissen De gestreepte ombervis (Cynoscion striatus) is een straalvinnige vis uit de familie van ombervissen (Sciaenidae) en behoort derhalve tot de orde van baarsachtigen (Perciformes). De vis kan een lengte bereiken van 60 cm.
Leefomgeving
Cynoscion striatus is een zoutwatervis. De vis prefereert een subtropisch klimaat en leeft hoofdzakelijk in de Atlantische Oceaan. De diepteverspreiding is 0 tot 60 m onder het wateroppervlak.
Relatie tot de mens
Cynoscion striatus is voor de visserij van aanzienlijk commercieel belang. In de hengelsport wordt er weinig op de vis gejaagd.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties - Froese, R., D. Pauly. en redactie. 2005. FishBase. Elektronische publicatie. www.fishbase.org, versie 06/2005.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia-auteurs en -editors
Gestreepte ombervis: Brief Summary
(
Neerlandês; Flamengo
)
fornecido por wikipedia NL
De gestreepte ombervis (Cynoscion striatus) is een straalvinnige vis uit de familie van ombervissen (Sciaenidae) en behoort derhalve tot de orde van baarsachtigen (Perciformes). De vis kan een lengte bereiken van 60 cm.
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Wikipedia-auteurs en -editors
Полосатый горбыль
(
Russo
)
fornecido por wikipedia русскую Википедию
Вид: Полосатый горбыль
Международное научное название
Cynoscion striatus (Cuvier, 1829)
Систематика
на Викивидах
Изображения
на Викискладе ITIS 646597NCBI 499535EOL 210895 Полосатый горбыль[1] (лат. Cynoscion striatus) — вид рыб из семейства горбылёвых (лат. Sciaenidae).
Описание
Имеет удлинённое тело тёмно-серого цвета с серебристым брюхом. серый темно с животом серебристый. Плавники и хвост имеют жёлтую окраску. Обычная длина от 45 до 60 см и вес от 1 до 1,5 килограммов.
Ареал
Встречается у берегов Южной Америки, от Венесуэлы до Аргентины, имеющий наибольшее значение в промысле Уругвая и Аргентины в районе залива Ла-Плата, где иногда называется пескадилья (исп. pescadilla). Достигает длины 0,7 м, обычно в промысловых условиях 0,2—0,6 м.
Образ жизни
Встречается в водах разной глубины и температуры. Питается ракообразными, креветками, мелкой рыбой.
Хозяйственное значение
Хорошая столовая рыба, мясо в варёном виде белое, нежное и сочное. Реализуют в замороженном и копчёном виде.
Примечания
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Авторы и редакторы Википедии
Полосатый горбыль: Brief Summary
(
Russo
)
fornecido por wikipedia русскую Википедию
Полосатый горбыль (лат. Cynoscion striatus) — вид рыб из семейства горбылёвых (лат. Sciaenidae).
- licença
- cc-by-sa-3.0
- direitos autorais
- Авторы и редакторы Википедии
條紋犬牙石首魚
(
Chinês
)
fornecido por wikipedia 中文维基百科
條紋犬牙石首魚: Brief Summary
(
Chinês
)
fornecido por wikipedia 中文维基百科
條紋犬牙石首魚為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目石首魚科的其中一種,分布於西南大西洋區,從巴西南部至阿根廷中部海域,體長可達60公分,可做為食用魚。