dcsimg

Diagnostic Description ( Inglês )

fornecido por Fishbase
Silvery bluish on back, often with greenish reflections. Whitish on belly. Upper sides sometimes with inconspicuous minute dark dots. Soft portion of dorsal fin and caudal fin edged with black, pelvic and anal fins yellowish. Inside of opercle dark, visible externally. Mouth large, pointed, lower jaw projecting. Upper jaw with a pair of large canine-teeth at tip. Chin without barbel or obvious pores. Snout with 2 marginal pores. Gas bladder with a pair of curved, horn-like anterior appendages. Scales small, all cycloid (smooth). Soft dorsal-fin base with 1 or 2 rows of scales along its base (Ref 51721).
licença
cc-by-nc
direitos autorais
FishBase
Recorder
Sheryl Yap
original
visite a fonte
site do parceiro
Fishbase

Morphology ( Inglês )

fornecido por Fishbase
Dorsal spines (total): 11; Dorsal soft rays (total): 20 - 24; Analspines: 2; Analsoft rays: 8 - 10
licença
cc-by-nc
direitos autorais
FishBase
Recorder
Sheryl Yap
original
visite a fonte
site do parceiro
Fishbase

Trophic Strategy ( Inglês )

fornecido por Fishbase
Bottom feeder.
licença
cc-by-nc
direitos autorais
FishBase
Recorder
Rubyann Robelle Polido
original
visite a fonte
site do parceiro
Fishbase

Biology ( Inglês )

fornecido por Fishbase
Found over mud and sand bottoms in river estuaries. Occurs up to 50 m but usually less than 25 m (Ref. 9626). Marketed fresh and salted.
licença
cc-by-nc
direitos autorais
FishBase
Recorder
Susan M. Luna
original
visite a fonte
site do parceiro
Fishbase

Importance ( Inglês )

fornecido por Fishbase
fisheries: commercial; gamefish: yes
licença
cc-by-nc
direitos autorais
FishBase
Recorder
Susan M. Luna
original
visite a fonte
site do parceiro
Fishbase

Cynoscion leiarchus ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Cynoscion leiarchus és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.

Morfologia

Hàbitat

És un peix de clima tropical i demersal que viu fins als 25 m de fondària.[3]

Distribució geogràfica

Es troba a l'Atlàntic occidental: des de Nicaragua[6] i Panamà fins a Santos (el Brasil).[3][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19]

Ús comercial

Es comercialitza fresc i salat.[3]

Observacions

És inofensiu per als humans.[3]

Referències

  1. Gill T. N., 1861. Revision of the genera of North American Sciaeninae. Proc. Acad. Nat. Sci. Phila. v. 13. 79-89.
  2. BioLib (anglès)
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 FishBase (anglès)
  4. Cervigón, F., 1993. Los peces marinos de Venezuela. Volum 2. Fundación Científica Los Roques, Caracas, Veneçuela. 497 p.
  5. Cervigón, F., R. Cipriani, W. Fischer, L. Garibaldi, M. Hendrickx, A.J. Lemus, R. Márquez, J.M. Poutiers, G. Robaina i B. Rodríguez, 1992. Fichas FAO de identificación de especies para los fines de la pesca. Guía de campo de las especies comerciales marinas y de aquas salobres de la costa septentrional de Sur América. FAO, Roma. 513 p. Preparado con el financiamiento de la Comisión de Comunidades Europeas y de NORAD.
  6. Sánchez, A.C., 1997. Listado taxonómico de las especies marinas identificadas en los océanos Pacífico y Atlántico (Caribe) de Nicaragua. Ministerio de Economía y Desarrollo. MEDE PESCA. Managua. 28 p.
  7. Carvalho, V.A. i R.L. Branco, 1977. Relação de espécies marinhas e estuarinas do nordeste brasileiro. P.D.P. Documentos Técnicos(25):60p.
  8. Chao, L.N., 1978. Sciaenidae. A: W. Fischer (ed.) FAO species identification sheets for fishery purposes. West Atlantic (Fishing Area 31). Volum 4. FAO, Roma.
  9. Chao, N.L., 2002. Scianidae. Croakers. p. 1583-1653. A: K.E. Carpenter (ed.) FAO species identification guide for fishery purposes. The living marine resources of the Western Central Atlantic. Vol. 3: Bony fishes part 2 (Opistognathidae to Molidae), sea turtles and marine mammals.
  10. Ginés, H. i F. Cervigón, 1967. Exploración pesquera en las costas de Guyana y Surinam, año 1967. Estación de Investigaciones Marinas de Margarita. Fundación La Salle de Ciencias Naturales, núm. 29.
  11. Lasso, C.A., O.M. Lasso-Alcalá, A. Pombo i M. Smith, 2004. Distribution of fish species among localities during the AquaRAP survey of the Gulf of Paria and Orinoco delta, Venezuela. p. 315-319. A: Rapid assessment of the biodiversity and social aspects of the aquatic ecosystems of the Orinoco delta and the Gulf of Paria, Venezuela. RAP Bulletin of Biological Assessment 37. Conservation International. Washington DC, Estats Units. 360p.
  12. Lowe-McConnell, R.H., 1962. The fishes of the British Guiana continental shelf, Atlantic coast of South America, with notes on their natural history. J. Linn. Soc. Zool. (Londres) 44(301):667-700.
  13. Namura, H., 1966. Idade e crescimento da Pescada-Branea Cynoscion leiarchus (Cuvier), das áquas cearenses. Arq. Est. Biol. Mar. Univ. Fed. Ceara 6(2):135-137.
  14. Nomura, H., 1984. Dicionário dos peixes do Brasil. Brasília: Editerra. 482p.
  15. Pereira, R., 1982. Peixes de nossa terra. Livraria Nobel, São Paulo, Brasil. 129 p.
  16. Ramjohn, D.D. 1999. Checklist of coastal and marine fishes of Trinidad and Tobago. Marine Fishery Analysis Unit, Fisheries Division, Ministry of Agriculture, Land and Marine Resources, Trinitat i Tobago. Fisheries Information Series 8, 151 p.
  17. Santos, E.P., 1982. Nossos peixes marinhos. (Vida e costume dos peixes do Brasil). Editora Itatiaia Limitada, Brasil. 265 p.
  18. Smith, C.L., 1997. National Audubon Society field guide to tropical marine fishes of the Caribbean, the Gulf of Mexico, Florida, the Bahamas, and Bermuda. Alfred A. Knopf, Inc., Nova York, Estats Units. 720 p.
  19. Suzuki, C.R., 1986. Guia de peixes do litoral brasileiro. Rio de Janeiro, Brasil, Edições Marítimas. 394 p.


Bibliografia

  • Anònim, 2001. Base de dades de la col·lecció de peixos del National Museum of Natural History (Smithsonian Institution). Smithsonian Institution - Division of Fishes.
  • Anònim, 2002. Base de dades de la col·lecció de peixos del American Museum of Natural History. American Museum of Natural History, Central Park West, NY 10024-5192, Estats Units.
  • Cuvier, G. i A. Valenciennes, 1830. Histoire naturelle des poissons. Tome cinquième. Chez F.G. Levrault, París.
  • Robins, C.R., R.M. Bailey, C.E. Bond, J.R. Brooker, E.A. Lachner, R.N. Lea i W.B. Scott, 1991. World fishes important to North Americans. Exclusive of species from the continental waters of the United States and Canada. Am. Fish. Soc. Spec. Publ. (21):243 p.
  • Wu, H.L., K.-T. Shao i C.F. Lai (eds.), 1999. Latin-Chinese dictionary of fishes names. The Sueichan Press, Taiwan.


Enllaços externs

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Cynoscion leiarchus: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Cynoscion leiarchus és una espècie de peix de la família dels esciènids i de l'ordre dels perciformes.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Cynoscion leiarchus ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Cynoscion leiarchus es una especie de pez de la familia Sciaenidae en el orden de los Perciformes, conocida como corvinata blanca o curvina.[1][2]

Morfología

• Los adultos presenta una longitud promedio de 40 cm, pero se encuentran especímenes de 60 cm.[2]​ Pueden llegar alcanzar hasta 2.500 g de peso.[2][3]

Hábitat

Es un pez de clima tropical y demersal que vive hasta los 25 m de profundidad,[1]​ aunque se han encontrado ejemplares a 100 m de profundidad.[3]​ Se encuentra en aguas salobres y marinas.[2]

Distribución geográfica

Se encuentra en el Atlántico occidental: desde Nicaragua y Panamá hasta Santos (São Paulo)[1]​ y Guaratuba (Paraná)[4]​ en el sureste de Brasil.

Observaciones

Es apreciado por su carne. Su pesca es principalmente artesanal, con redes playeras o de ahorque y también con redes de arrastre de fondo. Se mercadea generalmente fresco.[2]​ Es inofensivo para los humanos.

Referencias

  1. a b c FishBase (en inglés)
  2. a b c d e Cervigón, F. ; R. Cipriani, W. Fischer, L. Garibaldi, M. Hendrickx, A.J. Lemus, R. Márquez, J.M. Poutiers, G. Robaina y B. Rodríguez. (1992) Guía de campo de las especies marinas y de aguas salobres de la costa septentrional de Sur América. Fichas FAO de identificación de especies para los fines de la pesca. Roma: FAO. p. 400, lámina XXX 233.
  3. a b Figueiredo, José Lima e Naércio Aquino Menezes (1980) Manual de peixes marinhos do sudeste do Brasil 'IV Teleostei (3): 52. São Paulo: Museu de Zoologia, USP.
  4. Santos, Adriana Portes (1997) Estrutura populacional e aspectos alimentares e reprodutivos da pescada branca (Cynoscion leiarchus (Cuvier, 1830) (Sciaenidae, Pisces) na região estuarina da baía de Guaratuba, Paraná. Monografía de grau, Universidade Federal de Paraná, Curitiba.

Bibliografía

  • Fenner, Robert M.: The Conscientious Marine Aquarist. Neptune City, Nueva Jersey, Estados Unidos : T.F.H. Publications, 2001.
  • Helfman, G., B. Collette y D. Facey: The diversity of fishes. Blackwell Science, Malden, Massachusetts, Estados Unidos , 1997.
  • Hoese, D.F. 1986: . A M.M. Smith y P.C. Heemstra (eds.) Smiths' sea fishes. Springer-Verlag, Berlín, Alemania.
  • Maugé, L.A. 1986. A J. Daget, J.-P. Gosse y D.F.E. Thys van den Audenaerde (eds.) Check-list of the freshwater fishes of Africa (CLOFFA). ISNB Bruselas; MRAC, Tervuren, Flandes; y ORSTOM, París, Francia. Vol. 2.
  • Moyle, P. y J. Cech.: Fishes: An Introduction to Ichthyology, 4a. edición, Upper Saddle River, Nueva Jersey, Estados Unidos: Prentice-Hall. Año 2000.
  • Nelson, J.: Fishes of the World, 3a. edición. Nueva York, Estados Unidos: John Wiley and Sons. Año 1994.
  • Wheeler, A.: The World Encyclopedia of Fishes, 2a. edición, Londres: Macdonald. Año 1985.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cynoscion leiarchus: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Cynoscion leiarchus es una especie de pez de la familia Sciaenidae en el orden de los Perciformes, conocida como corvinata blanca o curvina.​​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cynoscion leiarchus ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Cynoscion leiarchus Cynoscion generoko animalia da. Arrainen barruko Sciaenidae familian sailkatzen da.

Banaketa

Erreferentziak

  1. Froese, Rainer & Pauly, Daniel ed. (2006), Cynoscion leiarchus FishBase webgunean. 2006ko apirilaren bertsioa.

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Cynoscion leiarchus: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Cynoscion leiarchus Cynoscion generoko animalia da. Arrainen barruko Sciaenidae familian sailkatzen da.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Cynoscion leiarchus ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Vissen

Cynoscion leiarchus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van ombervissen (Sciaenidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1830 door Cuvier.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Cynoscion leiarchus. FishBase. Ed. Ranier Froese and Daniel Pauly. 10 2011 version. N.p.: FishBase, 2011.
Geplaatst op:
22-10-2011
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Pescada-branca ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O pescada-branca (Cynoscion leiarchus) é uma espécie sul-americana de peixe pescada. Também são conhecidos pelos nomes de corumbeba, perna-de-moça, pescada-de-rede, pescada-do-reino, pescada-perna-de-moça e pescadinha.

Morfologia

Os adultos têm como média uma longitude de 40 cm, mas se tem encontrado exemplares até de 60 cm.[1] Podem alcançar até 2.500 g de peso.[1][2] Possui coloração prateada com reflexos avermelhados; silveirado azulado nas costas, muitas vezes com reflexos esverdeados. Esbranquiçada na barriga. Lados superiores às vezes com pontos escuros discretos. Porção macia da barbatana dorsal e aleta caudal afiada com as aletas pretas; as pélvicas e anais amareladas. O interior do opérculo escuro é visível externamente. Boca grande, pontuda, mandíbula inferior projetada. Maxilar superior com um par de dentes caninos grandes na ponta. Queixo sem barbete ou poros óbvios. Apresenta 11 espinhos dorsais; 20 a 24 raios dorsais moles 2; Espinhas anais e 8 a 10 raios macios anais.[3]

Hábitat

É um peixe de tropical e subtropical; demersal, que vive hasta los 25 m de profundidade,[3] mas se encontraram exemplares a 100 m de profundidade.[2] Vive em águas salobras e marinhas,[1] e sobre fundos da lama e da areia em estuários dos rios.[3]

Distribuição geográfica

Se encontra no oeste do Atlântico, desde Nicarágua e Panamá até Santos (São Paulo)[3] e Guaratuba (Paraná)[4] no sudeste de Brasil.

Pesca

É apreciado por sua carne. Sua pesca é principalmente artesanal, com redes. Se vende geralmente fresco.[1]

Referências

  1. a b c d Cervigón, F. ; R. Cipriani, W. Fischer, L. Garibaldi, M. Hendrickx, A.J. Lemus, R. Márquez, J.M. Poutiers, G. Robaina y B. Rodríguez. (1992) Guía de campo de las especies marinas y de aguas salobres de la costa septentrional de Sur América. Fichas FAO de identificación de especies para los fines de la pesca. Roma: FAO. p. 400, lámina XXX 233.
  2. a b Figueiredo, José Lima e Naércio Aquino Menezes (1980) Manual de peixes marinhos do sudeste do Brasil 'IV Teleostei (3): 52. São Paulo: Museu de Zoologia, USP.
  3. a b c d FishBase (em inglês)
  4. Santos, Adriana Portes (1997) Estrutura populacional e aspectos alimentares e reprodutivos da pescada branca (Cynoscion leiarchus (Cuvier, 1830) (Sciaenidae, Pisces) na região estuarina da baía de Guaratuba, Paraná. Monografia de grau, Universidade Federal de Paraná, Curitiba.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Pescada-branca: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O pescada-branca (Cynoscion leiarchus) é uma espécie sul-americana de peixe pescada. Também são conhecidos pelos nomes de corumbeba, perna-de-moça, pescada-de-rede, pescada-do-reino, pescada-perna-de-moça e pescadinha.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

巴西犬牙石首魚 ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科
二名法 Cynoscion leiarchus
Cuvier, 1830

巴西犬牙石首魚輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目石首魚科的其中一,分布於西大西洋區,從尼加拉瓜巴西海域,棲息深度可達70公尺,本魚背面銀色,往往帶有綠色的反射藍色,上腹部白色,背鰭和尾鰭黑色,腹鰭和臀鰭黃色。鰓蓋內黑,口大且尖,下顎突出,上顎具大型犬齒牙,下巴沒有觸鬚或明顯的毛孔,背鰭硬棘11枚;背鰭軟條20-24枚;臀鰭硬棘2枚;臀鰭軟條8-10枚,體長可達90.8公分,棲息在沙泥底質近海,可做為食用魚及遊釣魚。

参考文獻

擴展閱讀

小作品圖示这是一篇與鱸形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

巴西犬牙石首魚: Brief Summary ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

巴西犬牙石首魚為輻鰭魚綱鱸形目鱸亞目石首魚科的其中一,分布於西大西洋區,從尼加拉瓜巴西海域,棲息深度可達70公尺,本魚背面銀色,往往帶有綠色的反射藍色,上腹部白色,背鰭和尾鰭黑色,腹鰭和臀鰭黃色。鰓蓋內黑,口大且尖,下顎突出,上顎具大型犬齒牙,下巴沒有觸鬚或明顯的毛孔,背鰭硬棘11枚;背鰭軟條20-24枚;臀鰭硬棘2枚;臀鰭軟條8-10枚,體長可達90.8公分,棲息在沙泥底質近海,可做為食用魚及遊釣魚。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科