dcsimg
Imagem de Millepora alcicornis Linnaeus 1758
Life » » Reino Animal » Cnidários » Hydrozoa » » Milleporidae »

Millepora alcicornis Linnaeus 1758

Morphology ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Other Physical Features: ectothermic ; radial symmetry

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Sem título ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

The presence of fire coral may be a blessing to the endangered coral reefs of the Caribbean. Because the fire coral cause a painful sting in humans, many divers are very cautious about touching the reefs or inadvertently crashing into them. Such contact is very harmful to the true corals that make up the reefs, as many reefs are dying from excessive human impact.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Conservation Status ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

This species of fire coral lives on the coral reefs of the Caribbean, one of the most biologically diverse ecosystems on the planet. While the fire coral are in no particular danger, the entire habitat is very sensitive to human destruction, over-fishing, and bleaching.

IUCN Red List of Threatened Species: least concern

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Benefits ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Fire coral have no negative economic importance, although their sting can be very painful to humans.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Benefits ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

The fire coral have no specific positive economic importance, but their habitat of tropical coral reefs are a very valuable economic resource. The reefs provide a rich fishery, which can be managed sustainably to provide a consistent source of food and revenue. Also, tourism, mostly via SCUBA divers, is very profitable due to the beauty and diversity of the reefs.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Trophic Strategy ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Paralyse prey with nematocysts (stinging cells) , then draw into mouth opening.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Distribution ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Tropical/Subtropical Caribbean Sea

Biogeographic Regions: atlantic ocean (Native )

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Habitat ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Live attached to rocks and dead coral on reefs in colonies spread over an area of to several meters.

Aquatic Biomes: reef

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Reproduction ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Reproduce sexually; a fertilized egg develops into a small mobile larva covered with motile hairs (cilia); larvae generally planktonic.

Parental Investment: no parental involvement

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Hall, N. 2002. "Millepora alcicornis" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Millepora_alcicornis.html
autor
Noah Hall, University of Michigan-Ann Arbor
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Millepora alcicornis ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Millepora alcicornis, or sea ginger, is a species of colonial fire coral with a calcareous skeleton. It is found on shallow water coral reefs in the tropical west Atlantic Ocean. It shows a variety of different morphologies depending on its location. It feeds on plankton and derives part of its energy requirements from microalgae found within its tissues. It is an important member of the reef building community and subject to the same threats as other corals. It can cause painful stings to unwary divers.

Taxonomy

Millepora alcicornis is not a true coral in class Anthozoa but is in class Hydrozoa, and is more closely related to jellyfish than stony corals. Because of the variability in growth habit that this coral exhibits, it has been the subject of much confusion as to its taxonomy, being described under a number of different names from different localities. In 1898, Hickson decided that the variations in morphology were due to environmental factors and that Millepora alcicornis was the valid name for all these species. This conclusion has since been questioned.[3]

The species was first described by Carl Linnaeus in his landmark 1758 10th edition of Systema Naturae, but his type locality is unknown.[3] The scientific name comes from the Latin with Millepora meaning "thousand-pored" and alcicornis meaning "elk-horned". It seems likely that the type locality is in fact the West Indies. Explaining this in 1941 Crossland wrote "I cannot resist the remark that the one thing quite certain about the many forms of Millepora is that none of them have any resemblance to an elk's horn, except perhaps that from the West Indies".[3]

Description

The morphology of Millepora alcicornis is very variable. Most colonies probably start as encrusting forms and adopt a branching structure as they grow. The encrustations can become established on a variety of structures, not only on coral reefs and rocks but also on dead corals and the hulls of wrecked ships. Later development is in the form of plates or blades in habitats with much water movement such as the surf-pounded outer edges of reefs. In calmer waters, such as in deep lagoons or more sheltered parts of the reef, a more upright, leafy or branched structure develops which can grow to 50 centimetres (20 in) tall.[4][5] The habit of growth is also influenced by the inclination of the surface on which the fire coral grows. On vertical surfaces, the encrusting bases are larger with longer perimeters and the density of branching is lower than it is on horizontal surfaces.[6] The cylindrical branches usually grow in a single plane and span a range of hues from brown to pale, cream-like yellow, while branch tips are white.[4][5]

Embedded in the calcareous skeleton are numerous microscopic polyps. They are connected internally by a system of canals and are concealed behind pores in the skeleton, the surface of which is smooth and lacks the corallites of true stony corals. The polyps have specialist functions, the gastrozooids processing and digesting the food caught by the dactylozooids which are grouped around them. The gastrozooids are small and plump and extend four to six tentacle stubs through their pores but are otherwise invisible. The dactylozooids have hairlike tentacles covered in cnidoblasts. Stings from the cnidocysts immobilize an item of prey and the tentacles thrust it through the mouth of an adjacent gastrozooid, from where it passes into the stomach for digestion. The polyps also extrude the coenosteum, the calcareous material of which the skeleton is composed. The coenosteum contains certain symbiotic microalgae called zooxanthellae. These are photosynthetic organisms which provide their hosts with energy and in return benefit from a protective environment in a well lit position.[4] About 75% of the fire coral's energy requirements are provided by the zooxanthellae.[7]

Distribution

Millepora alcicornis is found in the Caribbean Sea, the Gulf of Mexico, Florida, the Cape Verde Islands and along the coast of Central and South America as far south as Brazil. It has also been found in Bermuda, but the morphology at that location is so different from that in the rest of its range that it may be a distinct species.[8] It grows at depths of up to 40 metres (130 ft) and is the only fire coral that often grows at depths greater than 10 metres (33 ft).[5]

Biology

Millepora alcicornis feeds on plankton. The tentacles of the dactylzooids are normally extended all the time. If an object is waved about above the coral, it will cause the tentacles to retract and then the coral can be handled without experiencing the painful stings caused by the cnidocytes.[7]

Reproduction is by either asexual or sexual means. Parts of the coral may get detached from the colony by a storm or other means, and some of these fragments may end up in suitable locations to grow into new colonies which will be genetically identical to the parent colony. This fragmentation is probably the most frequent method of reproduction.[4] Alternatively, certain pores called ampullae contain polyps that bud off short-lived, jellyfish-like medusae, which separate from the colony. They produce gametes which, after fertilisation, develop into planula larvae. These drift with the currents as part of the zooplankton before settling out and developing into new colonies.[7]

Ecology

A number of species of shrimp and fish take refuge among the branches of Millepora alcicornis, seemingly immune to the venom. Hawkfish in particular often perch on top of the fire coral, perhaps protected by their skinless pectoral fins. Perhaps unsurprisingly, Millepora alcicornis has few predators. The fireworm (Hermodice carunculata) sometimes grazes on it, but prefers other corals. Certain nudibranchs in the genus Phyllidia eat it as do filefish in the family Monacanthidae.[7]

It has been found that when Millepora alcicornis grows in close proximity to an arborescent gorgonian sea fan, the fire coral becomes aggressive. It produces "attack" branches which grow out sideways towards the sea fan, develop into hand-like structures and encircle and smother it. The fire coral then uses it as a substrate for new growth. Sometimes this new growth gets separated from the parent colony, and a new colony of fire coral is formed, genetically identical to the original one. This aggressive action is specific to gorgonians and does not happen in response to the close presence of other live or dead corals, other sessile invertebrates or open water. The fire coral seems to be able to detect the gorgonian's presence as a result of water flowing over the surfaces of both.[9]

Threats

Although not a true coral, Millepora alcicornis is subject to the same general threats that corals and coral reefs are facing. The greatest of these is global warming and the consequent rise in sea temperatures. Millepora alcicornis is one of the first corals to show bleaching as the symbiont zooxanthellae are killed. However, it is also more resilient than most and becomes re-established by recruitment earlier than the scleractinian corals. Other general threats to reefs include ocean acidification, pollution, sedimentation, invasive species and other changes in species dynamics, coral diseases, fisheries, leisure activities and tourism. Small quantities of Millepora alcicornis are gathered for sale to collectors.[1]

Human interactions

The cnidocytes of Millepora alcicornis are powerful enough to sting human skin. They can inject a venom that causes a painful burning sensation, skin eruptions, blisters and scarring.[4] The toxin has been investigated and is a water-soluble protein, 40 μg of which provides a median lethal dose to mice weighing 20 grams (0.71 oz).[10]

Millepora alcicornis has no commercial uses but is sometimes kept in reef aquaria. It requires high water movement and bright light to flourish and its health can be judged by its colour, a yellow hue showing health whereas a darker brown colour can indicate too little light. It can be difficult to control because it grows fast and spreads over other objects in the tank.[7]

References

  1. ^ a b Sweet, M.; Nunes, F.; Kitahara, M.V. (2022). "Millepora alcicornis". IUCN Red List of Threatened Species. 2022: e.T133144A179620187. Retrieved 1 January 2023.
  2. ^ a b Schuchert, Peter (2010). "Millepora alcicornis Linnaeus, 1758". WoRMS. World Register of Marine Species. Retrieved 2012-01-02.
  3. ^ a b c Boschma, H. "The species problem in Millepora": 3–18. Retrieved 2012-01-03. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. ^ a b c d e Fire Coral (Millepora alcicornis) Marine Invertebrates of Bermuda. Retrieved 2012-01-02.
  5. ^ a b c Branching fire coral (Millepora alcicornis) Marine Species Identification Portal. Retrieved 2012-01-03.
  6. ^ Edmunds, P. J. (1998). "The role of colony morphology and substratum inclination in the success of Millepora alcicornis on shallow coral reefs". Coral Reefs. 18 (2): 133–140. doi:10.1007/s003380050167. S2CID 36732574.
  7. ^ a b c d e Venomous corals: The fire corals Coralmania. Retrieved 2012-01-02.
  8. ^ Sterrer, Wolfgang; Christiane Schoepfer-Sterrer (1986). Marine fauna and flora of Bermuda. Wiley. p. 134.
  9. ^ Wahle, Charles M. (1980). "Detection, Pursuit, and Overgrowth of Tropical Gorgonians by Milleporid Hydrocorals: Perseus and Medusa Revisited". Science. 209 (4457): 689–691. Bibcode:1980Sci...209..689W. doi:10.1126/science.209.4457.689. PMID 17821191. S2CID 45798252.
  10. ^ Wittle, Lawrence W.; Robert E. Middlebrook; Charles E. Lane (1971). "Isolation and partial purification of a toxin from Millepora alcicornis". Toxicon. 9 (4): 327–331. doi:10.1016/0041-0101(71)90129-2. PMID 4399390.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Millepora alcicornis: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Millepora alcicornis, or sea ginger, is a species of colonial fire coral with a calcareous skeleton. It is found on shallow water coral reefs in the tropical west Atlantic Ocean. It shows a variety of different morphologies depending on its location. It feeds on plankton and derives part of its energy requirements from microalgae found within its tissues. It is an important member of the reef building community and subject to the same threats as other corals. It can cause painful stings to unwary divers.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Millepora alcicornis ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Millepora alcicornis es una especie de hidrocoral, o falso coral, que pertenece al orden Anthoathecata.[2]

Habita los arrecifes de coral en la zona tropical del oeste del océano Atlántico, en el mar Caribe y el golfo de México.[1]

Muestra una variedad de morfologías diferentes, dependiendo de su ubicación, lo que condujo a cierta confusión y la asignación de diferentes nombres científicos por distintas autoridades taxonómicas.[3]​ Se alimenta de plancton y obtiene una parte de sus necesidades energéticas de microalgas zooxantelas que se encuentran dentro de sus tejidos.

Es un miembro importante de la comunidad arrecifal y está sujeto a las mismas amenazas que los demás corales. Puede causar picaduras dolorosas a buzos incautos.

Taxonomía

Millepora alcicornis no es un verdadero coral de la clase Anthozoa, pues pertenece a la clase Hydrozoa, y está más estrechamente relacionado con las medusas que con los corales pétreos. La especie fue descrita por primera vez por Linnaeus en 1758, pero la localidad tipo es desconocida.[4]​ Debido a la variabilidad en sus hábitos de crecimiento, este coral ha sido objeto de confusión taxonómica y fue descrita con un número de nombres diferentes en distintas localidades. En 1898, Hickson decidió que las variaciones en la morfología eran vinculados a factores ambientales y que el nombre válido para todas estas especies era Millepora alcicornis.[5]

Su nombre científico proviene del Latín para Millepora que significa "miles de poros" y alcicornis que significa "cuernos de alce" en referencia a su forma ramificada.[4]

Descripción

La morfología de Millepora alcicornis es muy variable. La mayoría de las colonias probablemente comience como formas incrustantes y adoptan una estructura ramificada en la medida que crecen. Las incrustaciones pueden establecerse en una variedad de estructuras, no sólo en los arrecifes de coral y rocas, sino también sobre corales muertos y cascos de pecios. En una fase de desarrollo más avanzada adopta la forma de placas en hábitats con aguas agitadas, tales como los bordes exteriores de los arrecifes. En aguas más tranquilas, como en lagunas profundas o partes más protegidas del arrecife, se desarrolla una estructura ramificada vertical, que puede alcanzar una altura de 50 cm. Las ramas cilíndricas generalmente crecen en un mismo plano y son de color crema, amarillento o marrón claro con puntas pálidas.[6][7]

Numerosos pólipos microscópicos están incrustados en el esqueleto calcáreo de Millepora. Se conectan internamente por medio de un sistema de canales y están ocultados detrás de los poros del esqueleto, cuya superficie es suave y carece de coralitos, que son característicos de verdaderos corales pétreos. Tienen tres tipos de pólipos con funciones especializadas: los gastrozoides procesan y digieren los alimentos capturados por los dactilozoides que se agrupan en torno a ellos. Los gastrozoides son pequeños y regordetes, y extienden de cuatro hasta seis talones de tentáculos a través de sus poros, pero son por lo demás invisibles. Los dactilozoides tienen tentáculos semejantes a pelos, cubiertos de cnidoblastos. Estos liberan cnidocitos cuando las presas se encuentran muy cerca. Las picaduras de las cnidocitos inmovilizan la presa y los tentáculos la dirigen hacia la boca de un gastrozoide adyacente, donde pasa al estómago para la digestión. Y los pólipos gonozoides, que se encuentran en cámaras incrustadas en el coenosteum, y son los encargados de la reproducción.

Los pólipos también secretan carbonato cálcico, el material calcáreo que forma el esqueleto. El cenénquima, o tejido colonial, y los pólipos, contienen ciertas microalgas simbióticas llamadas zooxantelas. Se trata de organismos fotosintéticos que proporcionan a sus anfitriones energía a cambio de protección y un lugar bien iluminado.[6]​ Aproximadament el 75% de las necesidades energéticas son proporcionadas por las zooxantelas.[8]

Distribución y hábitat

El área de distribución de Millepora alcicornis incluye el mar Caribe, el golfo de México, Florida, Cabo Verde y se extiende a lo largo de la costa caribeña de América Central hacia y el sur, hasta el sur de Brasil. También fue encontrado en las Bermudas, pero su morfología en ese lugar es tan diferente de la del resto de su rango que puede tratarse de una especie distinta.[9]

Es especie nativa de Anguila; Antigua y Barbuda; Bahamas; Barbados; Belice; Bonaire, Saint Eustatius y Saba (Saba, Sint Eustatius); Brasil; Cabo Verde; islas Caimán; Colombia; Costa Rica; Cuba; Curazao; Dominica; República Dominicana; Estados Unidos; Granada; Guadalupe; Haití; Honduras; Jamaica; México; Montserrat; Mozambique; Nicaragua; Panamá; Saint Barthélemy; San Kitts y Nevis; Santa Lucía; Saint Martin (parte Francesa); San Vicente y las Granadinas; Sint Maarten (parte Holandesa); Trinidad y Tobago; Venezuela e islas Vírgenes (Inglesas).[1][2]

Habitan anclados a rocas y corales en arrecifes, en colonias que se extienden varios metros.[10]​ Normalmente prefiere aguas turbias interiores del arrecife, exhibiendo gran tolerancia a la sedimentación del agua.[1]

Vive a una profundidad de hasta 40 m, y es la única especie del género Millepora que a menudo crece a profundidades de más de 10 m.[7]​ No obstante se localizan entre 0 y 109.37 metros de profundidad, y en un rango de temperatura entre 19.81 y 28.06ºC.[11]

Biología

 src=
Colonia joven ramificada de M. alcicornis en isla San Salvador, Bahamas

Millepora alcicornis se alimenta de plancton. Normalmente, los tentáculos de los dactilozoides se extienden todo el tiempo. Los tentáculos se retraen cuando se mueve un objeto cerca del coral, después de lo cual es posible tocar la especie sin experimentar las dolorosas picaduras causadas por los cnidocitos.[8]

Se reproduce tanto asexualmente como sexualmente. Fragmentos del coral que se desprenden de la colonia durante tormentas, pueden terminar en otros lugares adecuados donde establecen nuevas colonias, que son genéticamente idénticas a la colonia original. Esta fragmentación es probablemente el método de reproducción más frecuente.[6]​ Por otra parte, ciertos poros, llamados ampullae, o ampollas, contienen pólipos gonozoides que liberan brotes semejantes a medusas, que se apartan de la colonia. Estos producen gametos que, después de la fecundación, se desarrollan en larvas plánulas. Las plánulas forman parte del zooplancton llevadas por las corrientes, hasta que encuentran un lugar adecuado para desarrollar nuevas colonias.[8]​ Asentándose en el sustrato o colonia coralina, y metamorfoseándose en pólipo, tras lo cual se reproduce asexualmente por gemación, dando origen a la colonia coralina.

Ecología

Un número de especies de camarones y peces, aparentemente inmunes al veneno, se refugian entre las ramas de Millepora alcicornis. Peces halcones en particular, suelen encaramarse encima del coral de fuego, tal vez protegidos por sus aletas pectorales que no tienen piel. Millepora alcicornis tiene pocos depredadores. Hermodice carunculata, un poliqueto, a veces pastorea en él, aunque prefiere otros corales. Algunos nudibranquios del género Phyllidia se alimentan de M. alcicornis, como lo hacen también las lijas de la familia Monacanthidae.[8]

Se descubrió que M. alcicornis se vuelve agresivo cuando crece en la proximidad de un abanico de mar (gorgonia marina). Produce ramas que crecen horizontalmente, desarrollándose en estructuras semejantes a manos que encerclan y asfixian el abanico de mar. Luego lo utiliza como un substrato para ampliar la colonia. A veces, este nuevo crecimiento se separa de la colonia madre, y se forma una nueva colonia, genéticamente idéntica a la original. Esta acción agresiva es una respuesta específica a la presencia de gorgonias, y no sucede en respuesta a la presencia cercana de otros corales vivos o muertos, otros invertebrados sésiles o agua libre. M. alcicornis parece tener la capacidad de detectar la presencia de la gorgonia por medio del agua que fluye sobre las superficies de ambos.[12]

Amenazas

 src=
Colonia de Millepora totalmente afectada por el blanqueo de coral, frente a las especies circundantes que no aparentan signos de la enfermedad

Aunque no es un verdadero coral, Millepora alcicornis está sujeto a las mismas amenazas globales a las que se enfrentan los corales y los arrecifes de coral. La mayor entre ellas es el calentamiento global y el consiguiente aumento de la temperatura del mar. Millepora alcicornis es una de las primeras especies afectadas por el blanqueo tras la muerte de las zooxantelas. Sin embargo, es también más resistente que la mayoría de los corales, y logra restablecerse por reclutamiento antes que los corales escleractinios. Otras amenazas generales que afectan los arrecifes incluyen la acidificación de los océanos, la contaminación, la escorrentía, especies invasoras y otros cambios en la dinámica de las especies, las enfermedades de coral, la pesca, actividades de ocio y turismo. También se recogen pequeñas cantidades de Millepora alcicornis para la venta a coleccionistas.[1]

Relación con los seres humanos

Los cnidocitos de Millepora alcicornis son suficientemente potentes para penetrar la piel humana. Pueden inyectar un veneno que causa una dolorosa sensación de ardor, erupciones en la piel, ampollas y cicatrices.[6]​ La toxina contiene una proteína soluble en agua, de la cual 40 µg es la dosis letal mediana (DL50) en ratones con un peso de 20 gramos.[13]

La especie no tiene usos comerciales, aunque es a veces incluida en acuarios arrecifales. Se requiere un alto movimiento del agua y una luz brillante, y es posible juzgar su estado de salud por su color: un color amarillo muestra buena salud, mientras que un color marrón más oscuro puede indicar que no hay suficiente luz. Puede ser difícil de controlar porque crece rápidamente y se extiende sobre otros objetos en el tanque.[8]

Referencias

  1. a b c d e Obura, D., Fenner, D., Hoeksema, B., Devantier, L. & Sheppard, C (2008). «Millepora alcicornis». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2012.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 28 de noviembre de 2012.
  2. a b c d «Millepora alcicornis» (en inglés). Registro Mundial de Especies Marinas (WoRMS). Consultado el 27 de marzo de 2015.
  3. Edmunds, P. J. (1998). «The role of colony morphology and substratum inclination in the success of Millepora alcicornis on shallow coral reefs». Coral Reefs 18 (2): 133-140. doi:10.1007/s003380050167.
  4. a b Boschma, H. The species problem in Millepora. p. 7. Consultado el 3 de enero de 2012.
  5. Boschma, H. The species problem in Millepora. p. 1. Consultado el 3 de enero de 2012.
  6. a b c d Fire Coral (Millepora alcicornis) Marine Invertebrates of Bermuda. Consultado el 2 de enero de 2012.
  7. a b Branching fire coral (Millepora alcicornis) Marine Species Identification Portal. Consultado el 3 de enero de 2012.
  8. a b c d e Venomous corals: The fire corals Coralmania. Consultado el 2 de enero de 2012.
  9. Sterrer, Wolfgang; Christiane Schoepfer-Sterrer (1986). Marine fauna and flora of Bermuda. Wiley. p. 134.
  10. http://animaldiversity.ummz.umich.edu/accounts/Millepora_alcicornis/ Animal Diversity: Web de la Universidad de Michigan.
  11. http://www.iobis.org/mapper/?taxon_id=471641 Sistema de Información Biogeográfica Oceánica (IOBIS).
  12. Wahle, Charles M. (1980). «Detection, Pursuit, and Overgrowth of Tropical Gorgonians by Milleporid Hydrocorals: Perseus and Medusa Revisited». Science 209 (4457): 689-691. doi:10.1126/science.209.4457.689.
  13. Wittle, Lawrence W.; Robert E. Middlebrook; Charles E. Lane (1971). «Isolation and partial purification of a toxin from Millepora alcicornis». Toxicon 9 (4): 327-331. doi:10.1016/0041-0101(71)90129-2.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Millepora alcicornis: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Millepora alcicornis es una especie de hidrocoral, o falso coral, que pertenece al orden Anthoathecata.​

Habita los arrecifes de coral en la zona tropical del oeste del océano Atlántico, en el mar Caribe y el golfo de México.​

Muestra una variedad de morfologías diferentes, dependiendo de su ubicación, lo que condujo a cierta confusión y la asignación de diferentes nombres científicos por distintas autoridades taxonómicas.​ Se alimenta de plancton y obtiene una parte de sus necesidades energéticas de microalgas zooxantelas que se encuentran dentro de sus tejidos.

Es un miembro importante de la comunidad arrecifal y está sujeto a las mismas amenazas que los demás corales. Puede causar picaduras dolorosas a buzos incautos.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Corail de feu branchu ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Millepora alcicornis

Le corail de feu branchu s'organise en colonies formant une structure branchue. Les ramifications de ses branches sont cylindriques, généralement dans un seul plan mais parfois dans toutes les directions. Ils encroûtent souvent les colonies de gorgones et prennent leur forme. Leur surface est lisse ponctuée de minuscules pores comme des trous d'aiguilles. Les polypes étendus apparaissent comme un fin duvet.

Ces coraux sont de couleur ocre allant du jaune moutarde au brun ; les extrémités des ramifications sont blanches.

Abondance

Abondant à commun dans les Caraïbes.

Habitat

Dans tous les environnements marins, peu commune en zones battues peu profondes.

Profondeur

Plus de 10 mètres.

Effets

  • Urticant : le contact avec la peau nue produit une intense brûlure durant peu de temps
  • rougeurs, éruptions et marques.

Références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Corail de feu branchu: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Millepora alcicornis

Le corail de feu branchu s'organise en colonies formant une structure branchue. Les ramifications de ses branches sont cylindriques, généralement dans un seul plan mais parfois dans toutes les directions. Ils encroûtent souvent les colonies de gorgones et prennent leur forme. Leur surface est lisse ponctuée de minuscules pores comme des trous d'aiguilles. Les polypes étendus apparaissent comme un fin duvet.

Ces coraux sont de couleur ocre allant du jaune moutarde au brun ; les extrémités des ramifications sont blanches.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Millepora alcicornis ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Millepora alcicornis is een hydroïdpoliep uit de familie Milleporidae. De poliep komt uit het geslacht Millepora. Millepora alcicornis werd in 1758 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Linnaeus.

Bronnen, noten en/of referenties
Geplaatst op:
11-12-2011
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Millepora alcicornis ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Millepora alcicornis là một loài san hô trong họ Milleporidae. Loài này được Linneaus mô tả khoa học năm 1758.

Hình ảnh

Tham khảo

  1. ^ Millepora alcicornis IUCN 2011. IUCN Red List of Threatened Species. Truy cập 2012-01-02.
  2. ^ a ă Schuchert, Peter (2010). Millepora alcicornis Linnaeus, 1758”. Cơ sở dữ liệu sinh vật biển. Truy cập ngày 2 tháng 1 năm 2012.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Lớp San hô này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Millepora alcicornis: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Millepora alcicornis là một loài san hô trong họ Milleporidae. Loài này được Linneaus mô tả khoa học năm 1758.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Biology ( Inglês )

fornecido por World Register of Marine Species
zooxanthellate with calcareous skeleton

Referência

van der Land, J. (ed). (2008). UNESCO-IOC Register of Marine Organisms (URMO).

licença
cc-by-4.0
direitos autorais
WoRMS Editorial Board
contribuidor
Jacob van der Land [email]