Pennatula is a genus of sea pens in the family Pennatulidae. The genus contains several bioluminescent species, including Pennatula rubra, Pennatula phosphorea, and Pennatula aculeata.[2][3]
Pennatula is a genus of sea pens in the family Pennatulidae. The genus contains several bioluminescent species, including Pennatula rubra, Pennatula phosphorea, and Pennatula aculeata.
Pennatula est un genre d'animaux de l'embranchement des cnidaires. Ces animaux sont fixés sur un substratum.
Selon World Register of Marine Species (28 avril 2014)[1] :
Selon ITIS (28 avril 2014)[2] :
Pennatula est un genre d'animaux de l'embranchement des cnidaires. Ces animaux sont fixés sur un substratum.
Pennatula Linnaeus, 1758 è un genere di ottocoralli della famiglia Pennatulidae.[1]
Comprende le seguenti specie:[1]
Pennatula Linnaeus, 1758 è un genere di ottocoralli della famiglia Pennatulidae.
Pennatula is een geslacht van zeeveren uit de familie van de Pennatulidae.
Pennatula is een geslacht van zeeveren uit de familie van de Pennatulidae.
Pennatula – rodzaj półosiadłych koralowców z rzędu piórówek, w języku polskim określany zwyczajową nazwą piórówka albo pióro morskie. Piórówki tworzą piórokształtne kolonie o szkielecie rogowym[2], złożonym z niespojonych ze sobą spikul. Nasadowa część tworzonej przez najstarszy polip głównej osi kolonii (zwanej pniem)[2] tkwi w miękkim dnie morskim lub jest przymocowana do twardych obiektów. Drobne, czerwone polipy rozmieszczone są szeregami na bocznych odgałęzieniach (promieniach) kolonii.[3] Polipy dzielą się na odżywiające kolonię autozooidy[4] i regulujące przepływ wody przez kolonię małe, pozbawione ramion syfonozooidy[2].
Piórówki są zdolne do ruchu pełzającego[4]. Prowadzą nocny tryb życia. Dzień kolonia spędza w bezruchu, w stanie skurczonym. Nocą syfonozooidy pompują wodę do wnętrza kolonii, która znacznie zwiększa swoje rozmiary, a autozooidy wysuwają się i zaczynają łowić pokarm. Rekordowo długość może się zmieniać z 9 cm w dzień na 45 cm w nocy. Podobne obyczaje spotykane są u zwierząt osiadłych, jakimi są korale korkowce[4].
W Bałtyku występuje kosmopolityczny gatunek piórówka świecąca (Pennatula phosphorea). Odznacza się on zdolnościami bioluminescencyjnymi[3].
Do rodzaju zaliczane są gatunki[5]:
Pennatula – rodzaj półosiadłych koralowców z rzędu piórówek, w języku polskim określany zwyczajową nazwą piórówka albo pióro morskie. Piórówki tworzą piórokształtne kolonie o szkielecie rogowym, złożonym z niespojonych ze sobą spikul. Nasadowa część tworzonej przez najstarszy polip głównej osi kolonii (zwanej pniem) tkwi w miękkim dnie morskim lub jest przymocowana do twardych obiektów. Drobne, czerwone polipy rozmieszczone są szeregami na bocznych odgałęzieniach (promieniach) kolonii. Polipy dzielą się na odżywiające kolonię autozooidy i regulujące przepływ wody przez kolonię małe, pozbawione ramion syfonozooidy.
Piórówki są zdolne do ruchu pełzającego. Prowadzą nocny tryb życia. Dzień kolonia spędza w bezruchu, w stanie skurczonym. Nocą syfonozooidy pompują wodę do wnętrza kolonii, która znacznie zwiększa swoje rozmiary, a autozooidy wysuwają się i zaczynają łowić pokarm. Rekordowo długość może się zmieniać z 9 cm w dzień na 45 cm w nocy. Podobne obyczaje spotykane są u zwierząt osiadłych, jakimi są korale korkowce.
W Bałtyku występuje kosmopolityczny gatunek piórówka świecąca (Pennatula phosphorea). Odznacza się on zdolnościami bioluminescencyjnymi.