nomes no trilho de navegação
Lysmata grabhami is a species of saltwater shrimp in the family Hippolytidae. It was first described by Gordon in 1935.[1] It occurs in the tropical and subtropical Atlantic Ocean and is a cleaner shrimp, operating a cleaning station to which fish come to have parasites removed.
Lysmata grabhami can grow to a length of 6 cm (2.4 in). Its appearance is distinctive; the antennae are white as are the third pair of maxillipeds; the body is yellow, with a continuous white dorsal stripe running from head to telson, bordered with a longitudinal red stripe on either side; the legs are yellow, and the external branches of the uropods have a white stripe on the outer edge.[2]
Lysmata grabhami occurs in shallow water on either side of the tropical and sub-tropical Atlantic Ocean. It is typically found in reef environments.[2] In the West Atlantic it is found on the coast of North America, the Caribbean Sea and Gulf of Mexico and around Bermuda. In the East Atlantic it occurs in the Canary Islands, Madeira and Cape Verde.[1]
Lysmata grabhami is a cleaner shrimp; in common with certain other shrimps and certain small fish, it has established behaviours involving cleaning stations to which larger fish come to have their external parasites removed.[3] The shrimp waves its long white antennae to attract a fish,[4] the fish poses, extending a fin or opening its mouth, the shrimp hops onto the fish and picks at the parasites until the fish disengages. The shrimp may occupy a single cleaning station for extended periods. Client fish include groupers, parrotfishes and tangs.[4]
This is a symbiotic arrangement, the client fish benefits from having its parasites removed and the shrimp benefits from the extra nutrition it receives. Six species of shrimp from three different families have developed this practice, a case of convergent evolution.[3]
Lysmata grabhami is sometimes kept in a reef aquarium, but its sister species from the Pacific, Lysmata amboinensis, is seen much more often in the trade. Both species will clean other fish in the aquarium.[2]
Lysmata grabhami is a species of saltwater shrimp in the family Hippolytidae. It was first described by Gordon in 1935. It occurs in the tropical and subtropical Atlantic Ocean and is a cleaner shrimp, operating a cleaning station to which fish come to have parasites removed.
El camarón limpiador de las Islas Canarias (Lysmata grabhami) es una especie de camarón limpiador de la familia Lysmatidae, orden Decapoda.[2]
Es una gamba omnívora, que se alimenta generalmente de parásitos, tejidos muertos y copépodos. Se ha podido observar que los peces con parásitos acuden a "estaciones de limpieza" en los arrecifes. Allí ciertas especies de peces y varias especies de camarones limpiadores acuden en gran cantidad a ayudar a los peces infestados pudiendo incluso entrar en la boca y hasta en la cavidad de las agallas, sin ser devorados.
Muy conocida en acuariofilia marina porque se come las aiptasias, especie de anémonas que se convierten en una de las plagas más frecuentes de los acuarios marinos.
Puede tener la misma coloración que la especies Lysmata seticaudata y Lysmata wurdemanni. A simple vista es exactamente igual que la Lysmata amboinensis, solo se diferencian en que la lysmata amboinensys tiene en la cola mancha blancas en los laterales y el centro mientras que la grabhami cambia esas manchas por tres líneas continuas, una en cada lateral y una central.
Habita en las costas de las Islas Canarias. También habita en acuarios de las ciudades de Santa Cruz de Tenerife y Las Palmas de Gran Canaria.
Datos: Q2551374
Multimedia:
El camarón limpiador de las Islas Canarias (Lysmata grabhami) es una especie de camarón limpiador de la familia Lysmatidae, orden Decapoda.
Es una gamba omnívora, que se alimenta generalmente de parásitos, tejidos muertos y copépodos. Se ha podido observar que los peces con parásitos acuden a "estaciones de limpieza" en los arrecifes. Allí ciertas especies de peces y varias especies de camarones limpiadores acuden en gran cantidad a ayudar a los peces infestados pudiendo incluso entrar en la boca y hasta en la cavidad de las agallas, sin ser devorados.
Muy conocida en acuariofilia marina porque se come las aiptasias, especie de anémonas que se convierten en una de las plagas más frecuentes de los acuarios marinos.
Lysmata grabhami (Gordon, 1935) è un crostaceo d'acqua marina appartenente alla famiglia degli Hippolytidae.
È diffuso soprattutto nell'oceano Atlantico[1].
Lysmata grabhami (Gordon, 1935) è un crostaceo d'acqua marina appartenente alla famiglia degli Hippolytidae.
De Atlantische poetsgarnaal (Lysmata grabhami) is een garnaal uit de familie van de Hippolytidae.
De soort komt voor in het tropisch en subtropisch deel van de Atlantische Oceaan, en leeft op dieptes van 5 tot 30 meter op rotsige bodems in kloven, meestal in de buurt van de vis Mycteroperca fusca. De soort leeft van parasieten op vissen, waarvoor hij ook wel in aquaria wordt gehouden. De garnaal wordt 7 centimeter lang. Hij is hermafrodiet en leeft in tweetallen. Een volwassen dier kan zowel als mannetje als als vrouwtje geslachtelijk reproduceren, maar begint zijn leven als mannetje. De soort kan zich echter niet zelf bevruchten.
De soort lijkt sterk op de Pacifische poetsgarnaal (L. amboinensis), die voorkomt in de Grote en Indische Oceaan en de Rode Zee. Een tijd lang werd aangenomen dat de twee poetsgarnalen tot één soort behoren. Reproductie tussen de soorten bleek echter niet mogelijk.
De Atlantische poetsgarnaal (Lysmata grabhami) is een garnaal uit de familie van de Hippolytidae.
De soort komt voor in het tropisch en subtropisch deel van de Atlantische Oceaan, en leeft op dieptes van 5 tot 30 meter op rotsige bodems in kloven, meestal in de buurt van de vis Mycteroperca fusca. De soort leeft van parasieten op vissen, waarvoor hij ook wel in aquaria wordt gehouden. De garnaal wordt 7 centimeter lang. Hij is hermafrodiet en leeft in tweetallen. Een volwassen dier kan zowel als mannetje als als vrouwtje geslachtelijk reproduceren, maar begint zijn leven als mannetje. De soort kan zich echter niet zelf bevruchten.
De soort lijkt sterk op de Pacifische poetsgarnaal (L. amboinensis), die voorkomt in de Grote en Indische Oceaan en de Rode Zee. Een tijd lang werd aangenomen dat de twee poetsgarnalen tot één soort behoren. Reproductie tussen de soorten bleek echter niet mogelijk.
