dcsimg
Imagem de Cardisoma guanhumi Latreille ex Latreille, Le Peletier, Serville & Guérin 1828
Life » » Reino Animal » » Artrópode » » Multicrustacea » Malacostraca » » Decapoda » » Gecarcinidae »

Cardisoma guanhumi Latreille ex Latreille, Le Peletier, Serville & Guérin 1828

Associations ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Due to their size, C. guanhumi is not heavily preyed on. However, it sometimes falls prey to large birds, mammals, and other C. guanhumi. Humans are the largest threat with respect to predation, harvesting giant land crabs in massive quantities for food. Fortunately, it is fairly safe in its burrow from predation. Hence, burrowing not only provides C. guanhumi with shelter, but also protects it from predation. In fact, the absence of a burrow, in addition to physical vulnerability and other factors, explains the high mortality rates of C. guanhumi during the larval stage.

Known Predators:

  • land crabs (Gecarcinidae)
  • mammals (Mammalia)
  • birds (Aves)
  • humans (Homo sapiens)
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Morphology ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi grows roughly 127 mm wide and 102 mm long, weighing 400 g on average, though males are generally larger than females. As a juvenile, it is typically tan or brown in color with orange legs. As an adult, its coloring ranges from blue to violet, though some females are white or ashy gray. Its body, protected by a smooth carapace, consists of a cephalothorax and abdomen. Connected to its cephalothorax are five pairs of biramous appendages covered with tactile setae, each of which are sturdy and longer than the width of the cephalothorax. At its front are two pairs of antennae and two pincers, one larger than the other. The larger pincer in males can reach 300 mm in length. The difference in pincer size notwithstanding, C. guanhumi is bilaterally symmetric.

Average mass: 400 g.

Range length: 90 to 110 mm.

Average length: 102 mm.

Range wingspan: N/A to N/A mm.

Average wingspan: N/A mm.

Range basal metabolic rate: 330.307 micromole oxygen/hour to 388.171 micromole oxygen/hour. Note: could not find information expressed in cm3.O2/g/hr.

Average basal metabolic rate: 359.239 micromole oxygen/hour. Note: could not find information expressed in cm3.O2/g/hr.

Other Physical Features: ectothermic ; heterothermic ; bilateral symmetry ; polymorphic

Sexual Dimorphism: male larger; sexes colored or patterned differently; male more colorful

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Sem título ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi is fundamental to the cuisine of many Caribbean nations as well as Florida and Venezuela; however, there is much concern regarding its excessive harvesting.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Behavior ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi communicates in various ways, but mainly with visual, auditory, and chemical signals. To attract mates, females release pheromones. To orient itself, C. guanhumi depends on polarized light or the light from the horizon at dawn or dusk. It also uses the setae on its appendages for tactile purposes. It is heavily sensitive to vibrations.

Communication Channels: visual ; tactile ; acoustic ; chemical

Other Communication Modes: pheromones

Perception Channels: visual ; polarized light ; tactile ; acoustic ; vibrations ; chemical

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Conservation Status ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Although C. guanhumi is not endangered, there is concern regarding its harvesting. It has been exploited excessively in the Caribbean for food. To combat this, Puerto Rico enacted strict regulations and Florida is currently considering similar legislation.

US Federal List: no special status

CITES: no special status

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Life Cycle ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi has a complex life cycle that begins during the rainy season (which varies by latitude) when females spawn their eggs into the ocean, strictly coinciding with the lunar cycle. Once hatched C. guanhumi molts through five larval periods before it undergoes metamorphosis into a megalops, the stage when the appendages first appear. The nest metamorphosis produces the juvenile crab, which closely resembles the adult form. Each metamorphosis is accompanied by a molting of the cuticle. The following molt, named the puberty molt, precedes full sexual maturation. Molting regulates the life cycle of C. guanhumi. Generally, C.guanhumi molts 60 times during its lifespan, compared to 20 times, which is typical of other crab species. After achieving sexual maturation, C. guanhumi becomes primarily terrestrial, returning to the ocean only to spawn and begin the life cycle once again.

Development - Life Cycle: metamorphosis

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Benefits ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

While the adverse affects on humans of C. guanhumi are minimal, it is sometimes deemed a garden pest for digging burrows in lawns and crop fields. In addition, it can occasionally cause ulcers and lesions to those who eat it when it has previously consumed poisonous fruit. Lastly, the pool at the bottom of the burrow provides a breeding ground for mosquitos that may potentially vector diseases such as malaria and subperiodic filariasis.

Negative Impacts: crop pest

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Benefits ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi is a significant source of food in various parts of the Caribbean, particularly in Puerto Rico and the Bahamas. Harvesters have been known in Venezuela to catch as many as 400 giant land crabs per night. Sold at $30.00 (US) per dozen, this amounts to $1,000.00 per day per harvester in giant land crab revenues.

Positive Impacts: food

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Associations ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Due to the moist atmosphere within its burrow, C. guanhumi provides a myriad of arthropods with habitats. These arthropods live on its body, but do not seem to harm it, primarily feeding off of left over debris from previous C. guanhumi meals. Because the food habits of C. guanhumi are so eclectic, its effect on its prey populations are, if anything, trivial. However, through preferential feeding, C. guanhumi can alter the compositions of various species of plants by choosing to eat certain plants and seeds over others.

Ecosystem Impact: disperses seeds; creates habitat

Species Used as Host:

  • N/A

Mutualist Species:

  • N/A

Commensal/Parasitic Species:

  • flies, Diptera
  • other insects
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Trophic Strategy ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi is an omnivore. Although it prefers leaves, fruits, and grasses, C. guanhumi also feeds on insects, carrion, and feces. To forage it typically does not stray far from its burrow and uses light and sound to find food. After foraging, it carries its food in its claws back to its burrow, eats, and saves whatever it does not finish for later.

Animal Foods: carrion ; insects; terrestrial non-insect arthropods

Plant Foods: leaves; fruit

Other Foods: detritus ; dung

Foraging Behavior: stores or caches food

Primary Diet: omnivore

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Distribution ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi is found along the Gulf of Mexico and Caribbean Sea throughout the southeastern United States, Central America, the northern tip of South America, and parts of the Caribbean Islands.

Biogeographic Regions: nearctic ; neotropical ; atlantic ocean

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Habitat ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Cardisoma guanhumi lives within several hundred meters of the shore, particularly along estuaries and river banks. It burrows in dense shrubbery, mud, or coastal sand above the tide line. Burrows can extend up to six feet underground, and contain small pools of water at the bottom. Cardisoma guanhumi shares its burrow with insects and other small arthropods. The atmospheres within such burrows typically have very high carbon dioxide concentrations because they are often sealed with mud.

Range elevation: N/A to N/A m.

Average elevation: Generally remains at sea level. m.

Range depth: N/A to N/A m.

Average depth: Generally remains at sea level. m.

Habitat Regions: terrestrial ; saltwater or marine

Terrestrial Biomes: forest ; rainforest

Aquatic Biomes: rivers and streams; temporary pools; coastal

Other Habitat Features: estuarine

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Life Expectancy ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

Many giant land crabs do not survive the larval stage. Those who reach adulthood achieve sexual maturity in approximately four years. Unfortunately, there is not much further data available regarding the lifespan of C. guanhumi. However, biologists hypothesize that the lifespan of a species of land crab is inversely proportional to its growth rate. In other words, the faster they grow, the shorter they live, and vice versa. From this, it is probable that C. guanhumi has a relatively longer lifespan than other land crabs, as it grows more slowly and molts three times as much (averaging 60 molts per lifetime as opposed to 20). In fact, the largest female C. guanhumi kept in captivity lived 13 years. Albeit biologists admonish against extrapolating laboratory findings to a species' actual environment, I have given some rough estimates of lifespan below based on given data regarding the lifespans of C. guanhumi and other land crabs.

Range lifespan
Status: captivity:
13 (high) years.

Average lifespan
Status: wild:
11 years.

Average lifespan
Status: captivity:
11 years.

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Reproduction ( Inglês )

fornecido por Animal Diversity Web

The reproductive cycle of C. guanhumi is heavily dependent on weather and the lunar cycle. At the beginning of the rainy season (typically late spring, but varies by latitude), females begin to actively search for a mate while migrating from their burrow to the shore. Major migrations take place prior to full moons; minor ones precede new moons. While males can copulate as much as they wish between molts, females can only copulate several times.

Mating System: polygynandrous (promiscuous)

Cardisoma guanhumi reaches sexual maturity at roughly four years of age. Mating begins during the rainy season when females migrate to the shore--particularly before a full moon and (to a far lesser extent) before a new moon. In preparation for their migrations, females gain substantial weight. Males actively court females and in response, females emit pheromones as well as tactile and auditory signals. Copulation typically takes place outside of burrows, and fertilization is internal. Following copulation, females carry their eggs (which can number anywhere between 20,000 and 1,200,000) for approximately two weeks before spawning them into the ocean.

Breeding interval: Cardisoma guanhumi breeds once a year.

Breeding season: Spring to late summer, though varies by latitude.

Range number of offspring: 20000 to 1200000.

Average number of offspring: 525000.

Average gestation period: 2 weeks.

Average time to independence: 2 weeks.

Average age at sexual or reproductive maturity (female): 4 years.

Average age at sexual or reproductive maturity (male): 4 years.

Key Reproductive Features: seasonal breeding ; gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate); sexual ; oviparous

After fertilization, females carry their eggs on their backs for approximately two weeks. At this point, the eggs begin to hatch, and she shakes them off into the ocean. In spite of its evolution toward terrestriality, C. guanhumi is still heavily dependent on the ocean for at least part of the life.

Parental Investment: pre-fertilization (Provisioning); pre-hatching/birth (Protecting: Female)

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
The Regents of the University of Michigan and its licensors
citação bibliográfica
Wedes, S. 2004. "Cardisoma guanhumi" (On-line), Animal Diversity Web. Accessed April 27, 2013 at http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Cardisoma_guanhumi.html
autor
Samuel Wedes, University of Michigan-Ann Arbor
autor
Phil Myers, Museum of Zoology, University of Michigan-Ann Arbor
editor
Renee Sherman Mulcrone
original
visite a fonte
site do parceiro
Animal Diversity Web

Comprehensive Description ( Inglês )

fornecido por Smithsonian Contributions to Zoology
Cardisoma guanhumi Latreille (1825b:685); reported by Acevedo G. (1967:51)

Las Villas

Epilobocera armata armata (Smith, 1870:151) [Pseudothelphusidae]; reported by Pretzmann (1972:111).

Epilobocera gertraudae Pretzmann (1972:112) [Pseudothelphusidae]; reported by Pretzmann (1972:113).

Gecarcinus ruricola (Linnaeus, 1758:626) [Gecarcinidae]; reported by Hardy (1963:160).

Cardisoma guanhumi; reported by Silva T. (1974:23).

Oriente

Macrobrachium faustinum lucifugum; reported by Holthuis (1974b:234).

Cardisoma guanhumi; reported by Viña B. (1970:5).

Gecarcinus lateralis (Freminville, 1835:224) [Gecarcinidae]; reported by Viña B. (1970:5).

Gecarcinus ruricola; reported by Viña B. (1970:5).

Sesarma sp. [Grapsidae]; reported by Viña B. (1970:5).

Pinar del Río
licença
cc-by-nc-sa-3.0
citação bibliográfica
Hobbs, Horton Holcombe, Jr., Hobbs, Horton Holcombe, III, and Daniel, M. A. 1977. "A Review of the Troglobitic Decapod Crustaceans of the Americas." Smithsonian Contributions to Zoology. 1-183. https://doi.org/10.5479/si.00810282.244

Cardisoma guanhumi ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Cardisoma guanhumi, also known as the blue land crab, is a species of land crab found in tropical and subtopical estuaries and other maritime areas of land along the Atlantic coast of the Americas from Brazil[2] and Colombia, through the Caribbean and Gulf of Mexico, to the Bahamas, and north to Ponce Inlet, Florida[3] Princess Place Preserve on the Palm Coast, and Bermuda.[4] The species varies in colour from dark blue to brown or pale grey, and may grow to 15 centimetres (6 in) in carapace width and weigh over 500 grams (18 oz).[3][5]

A group of blue land crabs

Description

The carapace of C. guanhumi can reach a width up to 15 cm (6 in).[5] As with many crab species, males possess dimorphic claws: the larger claw can grow up to around 15 cm (6 in) in length, eventually becoming larger than the carapace itself. The eyes are stalked and their colour ranges from a deep blue to a pale grey. Juveniles generally have a brown carapace with orange coloured legs. Females usually appear light gray or white. Adult colours are usually present between 80 g (2.8 oz) and 180 g (6.3 oz). Individuals of the species can weigh over 500 g (18 oz).[3]

Distribution

Cardisoma guanhumi is found throughout estuarine and other coastal regions of the Caribbean, and along the Atlantic coast of Central and South America (south to Brazil).[2] In the United States it can be found in coastal areas of the Gulf of Mexico and Florida north to Vero Beach.[3] Relatively cold water temperatures in the winter, less than 20 °C (68 °F), affect the larval survival and restricts the species' possibility of spreading further north.[3]

Diet

In Everglades. Video clip

Cardisoma guanhumi is omnivorous, collecting and eating leaves and fruits close to its burrow whilst also eating insects and carrion. Like many crabs, this species is cannibalistic. They move in the shade during the day and will eschew moving in prolonged direct sunlight to feed at night instead.[3] According to a fisherman who's been catching them for 50 years, once captured, the smaller ones take two weeks to filter (clean) before they are consumable and the larger ones take a month.[6]

Senses

Cardisoma guanhumi finds its food using light and sound detectors. Experiments show that crabs can be drawn out of their burrows to investigate the sound of falling fruit, once out they initiate a search for food. Predatory behavior is released in these crabs by detection of small moving objects. Crabs in the genus Cardisoma are able to detect small vibrations on the ground within the range of 10–1500 Hz and 70 dB. Visual acuity increases with body size due to an increase in both the number and diameter of ommatidia.[3]

Life cycle

Guarding the burrow
A juvenile blue land crab showing a different coloring

The reproductive cycle is closely linked to seasonal weather patterns and lunar phase. Heavy rains in the spring initiate migrations. When this occurs, C. guanhumi begins to gain weight, as more food is consumed and gathered for the first few weeks of the migratory period. Males mate with mature females during this time. Fertilization is internal, and throughout July and August most females carry the eggs externally. After approximately 2 weeks the eggs will hatch and must be released into saltwater for the larvae to survive. Several spawns per year may occur with spawning season varying with location within the range. In Florida, spawning season lasts from June to December and reaches its peak in October and November. In the Bahamas the season extends from July to September, while in Venezuela spawning lasts from July to November. Eggs hatch into free swimming larvae with 5 zoeal stages and 1 postlarval or megalopa stage. Typical development time from hatching to the first crabs stage is 42 days under laboratory conditions; however, this time may be much shorter in wild specimens.[3]

C. guanhumi is a slow-growing species compared to most other crabs. It requires more than 60 molts – roughly three times more than other species of crab – to reach its full size. The crab will generally seal the exit to its burrow using mud, 6–10 days before it molts, in order to protect itself from predators. (After molting, crabs are more vulnerable to attack as their shell has not yet hardened.)[3]

References

  1. ^ "WoRMS - World Register of Marine Species - Cardisoma guanhumi Latreille in Latreille, le Peletier, Serville & Guérin, 1828".
  2. ^ a b Helmut Debelius (2001). Crustacea - Guide of the World (2nd ed.). Frankfurt: IKAN Unterwasserarchiv.
  3. ^ a b c d e f g h i K. Hill (July 25, 2001). "Cardisoma guanhumi". Smithsonian Marine Station at Fort Pierce.
  4. ^ "Giant Land Crab". The Department of Environment and Natural Resources. Retrieved 2018-10-09.
  5. ^ a b M.E. Hostetler; F.J. Mazzotti; A.L. Taylor (December 2016). "Blue Land Crab (Cardisoma guanhumi)". University of Florida, IFAS.
  6. ^ "Medio siglo en la pesca de jueyes – EsNoticiaPR.com". Archived from the original on 2019-07-06. Retrieved 2019-07-06.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Cardisoma guanhumi: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Cardisoma guanhumi, also known as the blue land crab, is a species of land crab found in tropical and subtopical estuaries and other maritime areas of land along the Atlantic coast of the Americas from Brazil and Colombia, through the Caribbean and Gulf of Mexico, to the Bahamas, and north to Ponce Inlet, Florida Princess Place Preserve on the Palm Coast, and Bermuda. The species varies in colour from dark blue to brown or pale grey, and may grow to 15 centimetres (6 in) in carapace width and weigh over 500 grams (18 oz).

A group of blue land crabs
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Cardisoma guanhumi ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El juey común o cangrejo azul terrestre o cangrejo azul gigante (Cardisoma guanhumi) es una especie de decápodo terrestre de la familia Gecarcinidae. Es uno de los cangrejos más grandes en su área de distribución.[2]

Descripción

El caparazón de C. guanhumi puede alcanzar tamaños de hasta alrededor de 11 cm y tamaños globales que alcanzan de hasta 35 cm. Al igual que muchos cangrejos poseen quelas dimórficas: la quela más grande puede crecer hasta unos 15 cm de longitud, (llegando a ser más grande que propio caparazón). Los ojos son achatados y sus pedúnculos de colores de un azul profundo a un gris pálido. Los adultos tienen un color azul grisáceo, mientras que los jóvenes suelen ser anaranjados o marrones, su caparazón alcanza 16 cm de diámetro. Esta especie puede llegar a pesar más de 500 g.[3]

Biología

Ciclo de vida

El ciclo reproductivo está estrechamente vinculada a los patrones climáticos estacionales y la fase lunar. Con la llegada de las fuertes lluvias de la temporada lluviosa del trópico inician migraciones. Cuando esto ocurre, C. guanhumi comienza a aumentar de peso, ya que consume más comida. Los machos se aparean con hembras maduras durante este tiempo. La fecundación es interna, y durante los meses de julio y agosto la mayoría de las hembras llevan los huevos externamente. Después de aproximadamente 2 semanas los huevos eclosionan y deben ser liberados en agua salada para que las larvas logren sobrevivir. Varios desoves al año pueden ocurrir durante la temporada de desove. En Florida, la temporada de desove se extiende de junio a diciembre y alcanza su punto máximo en octubre y noviembre. En las Bahamas, la temporada se extiende de julio a septiembre, mientras que en Venezuela el desove dura de julio a noviembre. Los huevos eclosionan en larvas que nadan libremente con 5 estadios zoea 1 y postlarvas o etapa megalopa. El tiempo de desarrollo típico desde el nacimiento hasta la primera etapa cangrejos adultos es de 42 días en condiciones de laboratorio, sin embargo, este tiempo puede ser mucho más corta que la de los especímenes silvestres[3]

 src=
Cardisoma guanhumi de Panamá

C. guanhumi es una especie de crecimiento lento en comparación con la mayoría de los cangrejos. Se requiere de más de 60 mudas - casi tres veces más que otras especies de cangrejos - para alcanzar su tamaño completo. El cangrejo generalmente suele sellar la salida de su madriguera con barro, 6-10 días antes de que se produzca la muda para protegerse de los depredadores. (Después de la muda se vuelven más vulnerables a los ataques ya que su carapacho no se haya endurecido.)[3]

Sentidos

Cardisoma guanhumi encuentra su alimento usando detectores de luz y sonido. Los experimentos muestran que los cangrejos se pueden salir de sus madrigueras para investigar el sonido de fruta que cae, una vez fuera inician la búsqueda de alimentos. Estos cangrejos poseen comportamiento especializado para la detección de pequeños objetos móviles. Cangrejos del género Cardisoma son capaces de detectar pequeñas vibraciones en el suelo dentro de la gama de 10-1500 Hz y 70 dB. La agudeza visual aumenta con el tamaño del cuerpo debido a un aumento tanto en el número y el diámetro de omatidios.[3]

Alimentación

Es herbívoro, como la mayor parte de las especies criptozoicas se alimenta durante la noche de hojas, frutas, cocos y hojas de mangle. en cautiverio a este cangrejo se le puede alimentar con maíz, batata, frutas, brotes de palma real, conchas de plátano y cambures.[2]

Distribución

Habita en el océano Atlántico y el Mar Caribe. Se poseen registros para Bahamas, Brasil, Colombia, Curaçao, Estados Unidos (costas de Florida y Texas), Honduras, Jamaica, Nicaragua, Costa Rica, Panamá, Puerto Rico, República Dominicana, Venezuela y México .[2][4][5]

Hábitat

Suele habitar en playas fangosas, en zonas de manglar, cocotales y suelos en baja salinidad pudiendo llegar habitar cientos de metros de tierra adentro. Suelen excavar cuevas donde permanece durante el día, sus cuevas alcanzan la capa freática y contienen agua, dulce o salada. Al llegar el atardecer salen de sus madrigueras y suelen ser muy activos durante la noche.[2][6][7]

Estado de conservación

Es una especie vulnerable, ya que es perseguido por sus pinzas, que se venden como muelas de cangrejo, principalmente en Colombia. En Venezuela el libro rojo de la fauna venezolana la señala en estado de insuficientemente conocido.[8][9]

Consumo humano

En Guadalupe y Martinica, se come tradicionalmente durante las fiestas de Pascua. Es tan popular su consumo que en Martinica se regula la caza: la captura, la venta y la compra del cangrejo sólo está permitido a partir del 15 de febrero hasta 15 julio y solo para individuos cuyo caparazón sea de más de 7 cm de ancho. Este tipo de mediada se ha implementado en diferentes países de área del Caribe.[10][11][12]

Galería

Referencias

  1. Latreille, 1828 : Histoire Naturelle. Entomologie, ou Histoire naturelle des Crustacés, des Arachnides et des Insectes. Encyclopédie Méthodique, vol. 10, p. 1-832.
  2. a b c d Rafael Martínez. y Pereira, Guido., 1980: Crustáceos. En:Bodini, R. y Rada. D. Biología Animal. Editorial Ateneo de Caracas. 336p.
  3. a b c d Smithsonian Marine Station Fort Pierce: Cardisoma guanhumi (Blue Land Crab)
  4. Rodríguez, Gilberto. (1980): Crustáceos decápodos de Venezuela. Instituto Venezolano de investigaciones Científicas Caracas. 494p.
  5. Helmut Debelius (2001). Crustacea - Guide of the World (2nd ed.). Frankfurt: IKAN Unterwasserarchiv.
  6. Panier, Federico. y Fraino de Panier, Rosario. 1989: Manglares de Venezuela. Cuadernos Lagoven Lagove, S.A. Caracas 68p. ISBN 980-259-264-1
  7. Arteta B. Reynaldo. 2009: Cangrejos en el delta del río Ranchería, Riohacha (Colombia) (Crustacea: Decapoda: Brachyura). Bol. Cient. Mus. Nat. His. 13(1):140-152. ISSN 0123-3068
  8. Rodríguez, Jon Paúl y Rojas-Suárez, Franklin. (1999). Libro Rojo de la Fauna Venezolana. Provita y Fundación Polar. Caracas - Venezuela. 472p. ISBN 980-04-4572-6 ISBN 980-6397-61-4
  9. WikieVA: Cardisoma guanhumi
  10. Corriente Verde: Los cangrejos de Puerto Rico y su protección
  11. Biodiversidad Marina del Estado Miranda: Cardisoma guanhumi Latreille, 1828 Archivado el 17 de noviembre de 2017 en Wayback Machine.
  12. YVKE radio Mundial: Se inicia su periodo de veda anual. Claman por el manejo sustentable del cangrejo de tierra azul. Blanca Casanova AGOSTO 31, 2010

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cardisoma guanhumi: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El juey común o cangrejo azul terrestre o cangrejo azul gigante (Cardisoma guanhumi) es una especie de decápodo terrestre de la familia Gecarcinidae. Es uno de los cangrejos más grandes en su área de distribución.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cardisoma guanhumi ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Cardisoma guanhumi, appelé communément aux Antilles crabe de terre commun, crabe terrestre blanc ou crabe terrestre bleu, est un crabe du genre Cardisoma appartenant à la famille des Gecarcinidae qui vit en sur les côtes américaines de l'Atlantique nord.

Description

Il est doté d'une carapace épaisse, lisse et fortement bombée, de couleur variable suivant l'âge (de bleuté, gris à blanchâtre). Elle peut atteindre 12 cm de large.

 src=
Crabe de terre commun

La première paire de pattes est dissymétrique. L'article supérieur des pattes locomotrices comporte quatre rangées d'épines.

Il se nourrit de feuilles, de fruits, d'herbes mais aussi de charognes.

Cardisoma guanhumi atteint la maturité sexuelle à l'âge de 4 ans. Les œufs fécondés sont portés par la femelle pendant une quinzaine de jours. Elle les dépose ensuite dans de l'eau saumâtre où les larves se développent. Après six stades larvaires, les petits crabes remontent sur le rivage.

Répartition

On le trouve dans :

  • la Caraïbe ;
  • en Amérique du Sud et Amérique centrale et notamment en Colombie, au Venezuela, dans les Bahamas et à Porto Rico ;
  • en Amérique du Nord, entre le golfe du Mexique et la Floride.
  • Dans le Pacifique Sud, vu en Nouvelle-Calédonie.

On le rencontre rarement à plus de 8 km des côtes.

Habitudes

C'est un crabe terrestre mais ayant conservé la capacité à respirer avec des branchies. Il vit dans les milieux humides à proximité du rivage, comme les marais, les mangroves et les berges des cours d'eau. Il creuse un terrier qui mène à une nappe d'eau souterraine, se nourrit de végétaux mais aussi de charogne.

Utilisation

En Guadeloupe et en Martinique, il est consommé traditionnellement lors des célébrations des fêtes de Pâques.

Il est tellement populaire en Martinique que sa chasse y est règlementée : la capture, la vente et l'achat du crabe n'est autorisé que du 15 février au 15 juillet pour les individus dont la carapace fait plus de 7 cm de largeur.

Référence

  • Latreille, 1828 : Histoire Naturelle. Entomologie, ou Histoire naturelle des Crustacés, des Arachnides et des Insectes. Encyclopédie Méthodique, vol. 10, p. 1-832.

Article connexe

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Cardisoma guanhumi: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Cardisoma guanhumi, appelé communément aux Antilles crabe de terre commun, crabe terrestre blanc ou crabe terrestre bleu, est un crabe du genre Cardisoma appartenant à la famille des Gecarcinidae qui vit en sur les côtes américaines de l'Atlantique nord.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Cardisoma guanhumi ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Cardisoma guanhumi is een krabbensoort uit de familie van de Gecarcinidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Latreille.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Davie, P. (2012). Cardisoma guanhumi Latreille, 1828. Geraadpleegd via: World Register of Marine Species op http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=422183
Geplaatst op:
21-03-2013
Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Guaiamu ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O guaiamu, guaiamum, goiamu ou goiamum (nome científico: Cardisoma guanhumi)[1] é um espécie de caranguejo terrestre da família dos gecarcinídeos (Gecarcinidae). É encontrado em estuários tropicais e subtrópicos e outras áreas marítimas de terra ao longo da costa atlântica da América do Sul desde o sul do Brasil,[2] através do Caribe e golfo do México, às Baamas e norte para Ponce Inlet,[3] Princess Place Preserve em Palm Coast e Bermudas.[4] A espécie varia em cor de azul escuro a marrom ou cinza pálido, e pode crescer até 15 centímetros (6 polegadas) na largura da carapaça e pesar mais de 500 gramas (18 onças).[3][5]

Etimologia

Guaiamu, guaiamum, goiamu e goiamum derivam do termo tupi waia'mu ou guaiá-m-u, que significa «caranguejo escuro azulado». O crustáceo é também chamado fumbamba e caranguejo-mulato-da-terra.[1][6][7][8]

Descrição

 src=
Tem coloração azulada do exoesqueleto

O exoesqueleto de guaiamu pode atingir uma largura de até 15 centímetros (6 polegadas).[5] Tal como acontece com muitas espécies de caranguejo, os machos possuem garras dimórficas: a garra maior pode crescer até cerca de 30 centímetros (6 polegadas) de comprimento, tornando-se maior do que a própria carapaça. Os olhos possuem talos e sua cor varia de um azul profundo a um cinza pálido. Os juvenis geralmente têm uma carapaça marrom com pernas de cor laranja. As fêmeas geralmente aparecem cinza claro ou branco. As cores adultas geralmente estão presentes entre 80 gramas (2,8 onças) e 180 gramas (6,3 onças). Os indivíduos da espécie podem pesar mais de 500 gramas (18 onças).[3][9] No Brasil, tem sua toca, feita no terreno, geralmente arenoso, entre o manguezal e a restinga (área de transição).[10][11]

Distribuição

O guaiamu é encontrado em todo o estuário e outras regiões costeiras do Caribe, e ao longo da costa atlântica da América Central e do América do Sul (até o sul do Brasil).[2] Nos Estados Unidos pode ser encontrado em áreas costeiras do golfo do México e Flórida ao norte de Vero Beach até Ponce Inlet,[3] Princess Place Preserve em Palm Coast[3] e Bermudas.[4] Temperaturas da água relativamente frias no inverno, inferiores a 20°C (68°F), afetam a sobrevivência das larvas e restringem a possibilidade da espécie de se espalhar mais para o norte.[3]

Características

Dieta

O guaiamu é onívoro, coletando e comendo folhas e frutas perto de sua toca, enquanto também come insetos e carniça. Como muitos caranguejos, esta espécie é canibal, consumindo espécimes menores.[10] Se movem na sombra durante o dia e evitam se mover sob luz solar direta prolongada para se alimentar à noite.[3] De acordo com um pescador que os captura há 50 anos, uma vez capturados, os menores levam duas semanas para filtrar (limpar) antes de serem consumíveis e os maiores levam um mês.[12]

Sentidos

O guaiamu encontra seu alimento usando detectores de luz e som. Experimentos mostram que os caranguejos podem ser retirados de suas tocas para investigar o som de frutas caindo, uma vez que iniciam uma busca por comida. O comportamento predatório é liberado nesses caranguejos pela detecção de pequenos objetos em movimento. Caranguejos do gênero Cardisoma são capazes de detectar pequenas vibrações no solo na faixa de 10-1 500 Hz e 70 dB. A acuidade visual aumenta com o tamanho do corpo devido a um aumento no número e no diâmetro dos omatídeos.[3]

Ciclo de vida

 src=
Alimentam-se de frutos e folhas
 src=
Atinge a maturidade sexual aos quatro anos

Atingem a maturidade sexual aos quatro anos e o ciclo reprodutivo está intimamente ligado aos padrões climáticos sazonais e à fase lunar. Chuvas fortes na primavera iniciam as migrações. Quando isso ocorre, o guaiamu começa a ganhar peso, à medida que mais alimentos são consumidos e coletados nas primeiras semanas do período migratório.[3] A migração das fêmeas para o mar ocorre no período de desova e dura uma ou duas noites, num percurso de até 5 quilômetros. A fêmea, à época de desova, assume a coloração da carapaça em tons na cor creme ou amarelada. A fertilização é interna e poligênica. A fêmea armazena e mantém, depois da cópula, espermatozoides ativos em duas espermatecas que se comunicam com as duas gônadas, o que lhe permite fecundar os ovócitos sem realizar novas cópulas. As fêmeas podem desovar até cinco vezes por ano e, como a fecundidade depende do seu tamanho, podem produzir entre 20 mil e um milhão e duzentos mil ovos.[11] Após aproximadamente duas semanas, os ovos eclodem e devem ser liberados em água salgada para que as larvas sobrevivam. Várias desovas por ano podem ocorrer com a época de desova variando de acordo com a localização dentro do intervalo. Na Flórida, a época de desova dura de junho a dezembro e atinge seu pico em outubro e novembro. Nas Baamas a temporada se estende de julho a setembro, enquanto na Venezuela a desova dura de julho a novembro. Os ovos eclodem em larvas de natação livre com 5 estágios zoeais e um estágio pós-larval ou megalopa. O tempo de desenvolvimento típico desde a eclosão até o primeiro estágio dos caranguejos é de 42 dias em condições de laboratório; no entanto, esse tempo pode ser muito menor em espécimes selvagens.[3]

Guaiamu é uma espécie de crescimento lento em comparação com a maioria dos outros caranguejos. Requer mais de 60 mudas – cerca de três vezes mais do que outras espécies de caranguejo – para atingir seu tamanho máximo. O caranguejo geralmente selará a saída de sua toca usando lama, seis a dez dias antes da muda, para se proteger dos predadores. (Após a muda, os caranguejos são mais vulneráveis ​​ao ataque, pois sua casca ainda não endureceu.)[3] Suportam grandes variações de salinidade, entre 0 e 35‰. Contudo a reprodução é muito lenta, só acontecendo a partir dos quatro anos de vida e nunca em cativeiro.[11]

 src=
Espécime perto de sua toca
 src=
Espécime no acervo de invertebrados marinhos do Museu Nacional da Universidade Federal do Rio de Janeiro (UFRJ), no Rio de Janeiro

Conservação

O guaiamu é um recurso economicamente importante em várias localidades de sua área de distribuição no Atlântico Ocidental – Bermudas, Flórida, golfo do México, Antilhas, Venezuela e Brasil (do Ceará a Santa Catarina). São de grande importância na culinária do litoral nordeste do Brasil, conforme os dados de produção pesqueira publicados no Boletim Estatístico da Pesca Marítima e Estuarina do Nordeste do Brasil (Instituto Brasileiro do Meio Ambiente e dos Recursos Naturais Renováveis), (2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005). O crustáceo faz parte da culinária pernambucana e baiana, está entre os pratos mais pedidos para consumo e, por ser um prato tradicional, remete aos costumes e identificação da sociedade.[13] Em 2005, foi classificado como vulnerável na Lista de espécies ameaçadas de extinção do Estado do Espírito Santo;[14] em 2011, como vulnerável na Lista de espécies de Flora e Fauna ameaçadas de extinção do Estado de Santa Catarina;[15] em 2014 e 2018, respectivamente, como criticamente em perigo no Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção e na Lista Vermelha do Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção do Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio);[16] e em 2017, como vulnerável na Lista do grau de ameaça das espécies de Flora e Fauna do estado da Bahia.[17][18]

Duas portarias, 445/2014 e 395/2016, do Ministério do Meio Ambiente, proíbem a captura, transporte, armazenamento, guarda, manejo, beneficiamento e comercialização do crustáceo (entre um total de 475 espécies de peixes e animais aquáticos consideradas em risco de extinção) a partir de abril de 2017, em todo o território brasileiro.[19][20] No entanto, em maio de 2017 o MMA adiou para 30 de abril de 2018 a proibição referente a quinze espécies da lista, incluindo o guaiamu.[21] Desde 30 de maio de 2018, a portaria 161, do Ibama, de 20 de abril de 2017, proíbe a captura de 25 espécies dos mares e dos rios, entre elas o guaiamu. Segundo a portaria, os estoques mantidos até 30 de junho de 2018 podem ser comercializados, sendo necessário informar o Ibama até o dia 5 de junho de 2018. Em qualquer outro caso, a comercialização é proibida, e quem for flagrado comercializando o crustáceo está sujeito ao pagamento de multa de R$ 5 mil por unidade.[22]

Referências

  1. a b Ferreira, Aurélio B. H. (1986). Novo Dicionário da Língua Portuguesa 1 ed. Rio de Janeiro: Nova Fronteira. p. 871
  2. a b Debelius, Helmut (2001). Crustacea - Guide of the World 2.ª ed. Francoforte: IKAN Unterwasserarchiv
  3. a b c d e f g h i j k K. Hill (25 de julho de 2001). «Cardisoma guanhumi». Estação Marítima Smithsonian em Forte Pierce
  4. a b «Giant Land Crab». The Department of Environment and Natural Resources (em inglês). Consultado em 9 de outubro de 2018
  5. a b Hostetler, M. E.; Mazzotti, F. J.; Taylor, A. L. (dezembro de 2016). «Blue Land Crab (Cardisoma guanhumi)». Universidade da Flórida, IFAS
  6. Redação (2007). «Guaiamu». Dicionário Caldas Aulete. Consultado em 23 de agosto de 2016
  7. Gregório, José (1980). Contribuição indígena ao Brasil. Niterói: União Brasileira de Educação e Ensino. 1316 páginas
  8. Araujo, Ruy Magalhães de. «Os tupinismos como forma de sátira em Gregório de Mattos e Guerra». Círculo Fluminense de Estudos Filológicos e Linguísticos. Consultado em 22 de abril de 2022. Cópia arquivada em 22 de abril de 2022
  9. Inglez Souza; Julio Seabra, eds. (1995). Enciclopédia agrícola brasileira: C-D. São Paulo: EdUSP. p. 608. ISBN 9788531404603
  10. a b Shinozaki-Mendes, Renata Akemi; Santander-Neto, Jones; Hazin, Fábio H. V.; Silva, José Roberto F. (2008). «Alometria do guaiamum, Cardisoma guanhumi Latreille, 1828 (Decapoda, Gecarnidae) no Estuário do Rio Jaguaribe, Ceará, Brasil». Revista Brasileira de Engenharia de Pesca. 3: 24-27. Consultado em 22 de abril de 2022
  11. a b c Botelho, Emanuel Roberto de Oliveira; Santos, Maria do Carmo Ferrão; Almeida, Lucia; Silva, Carmen Giselle Martins da (2009). «Caracterização Biológica do Guaiamum, Cardisoma guanhumi, Latreille, 1825 (Decapoda: Gecarcinidae) do Estuário do Rio Caravelas (Caravelas - Bahia)» (PDF). Boletim Técnico-Científico CEPENE. 17 (1): 65-75. Consultado em 22 de abril de 2022
  12. «Archived copy». Consultado em 6 de julho de 2019. Arquivado do original em 6 de julho de 2019
  13. Silva, Rejane da; Oshiro, Lídia Miyako Yoshii (dezembro de 2002). «Aspectos da reprodução do caranguejo guaiamum, Cardisoma guanhumi Latreille (Crustácea, Decapoda, Gecarcinidae) da Baía de Sepetiba, Rio de Janeiro, Brasil». Revista Brasileira de Zoologia. Consultado em 22 de abril de 2022
  14. «Espécies ameaçadas de extinção no Espírito Santo». Instituto de Meio Ambiente e Recursos Hídricos (IEMA), Governo do Estado do Espírito Santo. Consultado em 1 de maio de 2022
  15. Lista das Espécies da Fauna Ameaçada de Extinção em Santa Catarina - Relatório Técnico Final. Florianópolis: Governo do Estado de Santa Catarina, Secretaria de Estado do Desenvolvimento Econômico Sustentável, Fundação do Meio Ambiente (FATMA). 2010
  16. «Livro Vermelho da Fauna Brasileira Ameaçada de Extinção» (PDF). Brasília: Instituto Chico Mendes de Conservação da Biodiversidade (ICMBio), Ministério do Meio Ambiente. 2018. Consultado em 3 de maio de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 3 de maio de 2018
  17. «Lista Oficial das Espécies da Fauna Ameaçadas de Extinção do Estado da Bahia.» (PDF). Secretaria do Meio Ambiente. Agosto de 2017. Consultado em 1 de maio de 2022. Cópia arquivada (PDF) em 2 de abril de 2022
  18. «Cardisoma guanhumi Latreille, 1825». Sistema de Informação sobre a Biodiversidade Brasileira (SiBBr). Consultado em 22 de abril de 2022
  19. «Portaria MMA nº 445, de 17 de dezembro de 2014» (PDF)
  20. «Meio Ambiente proíbe venda do Guaiamum em todo Brasil». JC Online. 17 de março de 2017. Consultado em 22 de abril de 2022. Cópia arquivada em 22 de abril de 2022
  21. «Ministério adia proibição da captura e venda de guaiamum para 2018». G1. 26 de abril de 2017. Consultado em 22 de abril de 2022. Cópia arquivada em 22 de abril de 2022
  22. Filho, Sarney (30 de maio de 2018). «Portaria nº 161» (PDF). Ministério do Meio Ambiente. Consultado em 17 de maio de 2018

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Guaiamu: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

O guaiamu, guaiamum, goiamu ou goiamum (nome científico: Cardisoma guanhumi) é um espécie de caranguejo terrestre da família dos gecarcinídeos (Gecarcinidae). É encontrado em estuários tropicais e subtrópicos e outras áreas marítimas de terra ao longo da costa atlântica da América do Sul desde o sul do Brasil, através do Caribe e golfo do México, às Baamas e norte para Ponce Inlet, Princess Place Preserve em Palm Coast e Bermudas. A espécie varia em cor de azul escuro a marrom ou cinza pálido, e pode crescer até 15 centímetros (6 polegadas) na largura da carapaça e pesar mais de 500 gramas (18 onças).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Cardisoma guanhumi ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Cardisoma guanhumi hay còn được biết đến là cua cạn xanh là một loài cua cạn thuộc họ Gecarcinidae được tìm thấy ở vùng nhiệt đớibán nhiệt đới thuộc vùng bờ biển và vùng đất dọc theo bờ biển Đại Tây Dương của châu Mỹ từ Brazil[1]Colombia cho đến vùng biển Caribbe tới Bahamas và phía Bắc bãi biển Vero, thuộc Florida[2]

Đặc điểm

Các loài này đa dạng về màu sắc từ màu xanh thẫm cho đến màu nâu hoặc màu xám lợt, chúng thể thể phát triển đến 11 cm chiều dài và nặng đến 500g[2], nhiều cá thể có thể đạt kích thước 35 cm, chúng có càng cua khác nhau, càng to, càng nhỏ, những cái càng lớn có thể phát triển chiều dài liên đến 15 cm. Cardisoma guanhumi là một loài ăn tạp, chúng ăn những chiếc lá rụng và trái cây từ những bụi bờ trên cạn, chúng cũng ăn luôn cả những con côn trùng và cũng là những kẻ ăn xác thối, giống nhiều loài cua cá, chúng là những kẻ ăn thịt đồng loại (Cannibalism), sẵn sàng tấn công và đánh chén những con cua khác[2] Chúng cũng được biêt đến là loài cua di cư theo mùa.

Tham khảo

  1. ^ Helmut Debelius (2001). Crustacea - Guide of the World (ấn bản 2). Frankfurt: IKAN Unterwasserarchiv.
  2. ^ a ă â K. Hill (ngày 25 tháng 7 năm 2001). Cardisoma guanhumi. Smithsonian Marine Station at Fort Pierce.

Liên kết ngoài

Hình tượng sơ khai Bài viết về chủ đề sinh học này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Cardisoma guanhumi: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Cardisoma guanhumi hay còn được biết đến là cua cạn xanh là một loài cua cạn thuộc họ Gecarcinidae được tìm thấy ở vùng nhiệt đớibán nhiệt đới thuộc vùng bờ biển và vùng đất dọc theo bờ biển Đại Tây Dương của châu Mỹ từ BrazilColombia cho đến vùng biển Caribbe tới Bahamas và phía Bắc bãi biển Vero, thuộc Florida

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI