nomes no trilho de navegação
Ctenoides ist eine Muschel-Gattung aus der Familie Feilenmuscheln (Limidae). Die ältesten fossilen Vertreter der Gattung sind aus dem Oberen Jura bekannt.
Die gleichklappigen, annähernd gleichseitigen Gehäuse sind im Umriss leicht eiförmig bis gerundet dreieckig, und höher als lang. Die Gehäuse sind nur mäßig gewölbt, können aber auch etwas abgeflacht sein. Sie weisen am Vorderrand unterhalb des Schlossrandes eine deutliche Byssusöffnung auf; die Gehäuseränder sind im Bereich der Byssusöffnung nach außen gebogen. Die beiden „Ohren“ (Fortsätze) beiderseits des Wirbels sind gut vom Gehäusekörper abgesetzt. Sie sind annähernd gleich groß oder das vordere „Ohr“ ist etwas kleiner als das hintere Ohr. Der Schlossrand ist sehr eng. Im Schloss ist ein mäßig großer lateraler Zahn vorhanden.
Die Ornamentierung besteht aus zahlreichen, dicht stehenden, radialen Rippen, die zum Gehäuserand divergieren können. Hier schalten sich neue Rippen in die Zwischenräume ein. Die Rippen sind an der Oberseite gerundet und sind knotig oder schuppig.
Die Gattung ist weltweit in allen Meeren verbreitet. Die Arten der Gattung leben mit Byssus festgeheftet an der Unterseite von überhängenden Felsen oder in Felsspalten.
Das Taxon wurde von Otto Andreas Lowson Mørch erstmals beschrieben.[1] Die MolluscaBase listet folgende zur Gattung gehörende Arten:[2]
Ctenoides ist eine Muschel-Gattung aus der Familie Feilenmuscheln (Limidae). Die ältesten fossilen Vertreter der Gattung sind aus dem Oberen Jura bekannt.
Ctenoides is a genus of bivalves belonging to the family Limidae.[1]
The genus has almost cosmopolitan distribution.[1]
Species:[1]
Ctenoides is a genus of bivalves belonging to the family Limidae.
The genus has almost cosmopolitan distribution.
Ctenoides is een geslacht van tweekleppigen uit de familie van de Limidae.
Ctenoides is een geslacht van tweekleppigen uit de familie van de Limidae.
Multimedia w Wikimedia Commons Ctenoides – rodzaj małży z rodziny gniazdówkowatych.
Nazwy Ctenoides po raz pierwszy użył już w 1753 Jacob Theodor Klein. Do systemu linneuszowskiego, jako nazwę podgrupy Radula, wprowadził ją w 1853 O.A.L. Mörch. Ostrea scabra została wyznaczona gatunkiem typowym w 1871 roku przez Ferdinanda Stoliczkę[1].
Małże te mają białe, jasnobrązowo przybarwione skorupki o silnie przylegającej warstwie rogowej[1]. Muszle jednego z gatunków, C. ales, dzięki drobinkom krzemionki odbijają światło, co małż ten wykorzystuje, migocząc kilka razy na sekundę, być może w celu zwabienia planktonu, płci przeciwnej lub odstraszenia drapieżników[2]. Pomiędzy skorupkami znajdują się dwie przerwy: przednia, przeznaczona na bisior, o pogrubionej krawędzi oraz tylna, znacznie węższa. Żeberka promieniste rozchodzą się szeroko w połowie skorupki, a ich rzeźbę tworzą zachodzące na siebie, wydłużone płytki o zakończeniach w formie spiczastych łusek. Linia zamka jest stosunkowo wąska. Płaszcz tych małży zaopatrzony jest w zwielokrotnione rzędy macek pozbawionych pierścieniowania. Macki położone najbardziej wewnętrznie są poszerzone u nasady, podłużnie rowkowane i osiągają stosunkowo dużą długość. Część trzewiopłaszcza rozszerzona w kierunku brzusznym obejmuje szeroką, ósemkowatą pętlę jelita[1].
Należy tu 26 opisanych gatunków[3]:
Ctenoides – rodzaj małży z rodziny gniazdówkowatych.
Nazwy Ctenoides po raz pierwszy użył już w 1753 Jacob Theodor Klein. Do systemu linneuszowskiego, jako nazwę podgrupy Radula, wprowadził ją w 1853 O.A.L. Mörch. Ostrea scabra została wyznaczona gatunkiem typowym w 1871 roku przez Ferdinanda Stoliczkę.
Małże te mają białe, jasnobrązowo przybarwione skorupki o silnie przylegającej warstwie rogowej. Muszle jednego z gatunków, C. ales, dzięki drobinkom krzemionki odbijają światło, co małż ten wykorzystuje, migocząc kilka razy na sekundę, być może w celu zwabienia planktonu, płci przeciwnej lub odstraszenia drapieżników. Pomiędzy skorupkami znajdują się dwie przerwy: przednia, przeznaczona na bisior, o pogrubionej krawędzi oraz tylna, znacznie węższa. Żeberka promieniste rozchodzą się szeroko w połowie skorupki, a ich rzeźbę tworzą zachodzące na siebie, wydłużone płytki o zakończeniach w formie spiczastych łusek. Linia zamka jest stosunkowo wąska. Płaszcz tych małży zaopatrzony jest w zwielokrotnione rzędy macek pozbawionych pierścieniowania. Macki położone najbardziej wewnętrznie są poszerzone u nasady, podłużnie rowkowane i osiągają stosunkowo dużą długość. Część trzewiopłaszcza rozszerzona w kierunku brzusznym obejmuje szeroką, ósemkowatą pętlę jelita.
Należy tu 26 opisanych gatunków:
Ctenoides ales (Finlay, 1927) Ctenoides annulatus (Lamarck, 1819) Ctenoides catherinae Cosel, 1995 Ctenoides concentricus (G. B. Sowerby III, 1888) †Ctenoides gracilissimus Beu, 1967 Ctenoides lischkei (Lamy, 1930) Ctenoides miamiensis P. M. Mikkelsen et Bieler, 2003 Ctenoides mitis (Lamarck, 1807) †Ctenoides naufragus Marwick, 1928 Ctenoides obliquus P. M. Mikkelsen et Bieler, 2003 Ctenoides philippinarum Masahito et Habe, 1978 Ctenoides planulatus (Dall, 1886) Ctenoides scaber (Born, 1778) Ctenoides suavis Masahito, Kuroda et Habe in Kuroda et al., 1971 Ctenoides symmetricus (Barnard, 1964) Ctenoides vokesi P. M. Mikkelsen et Bieler, 2003.png)
