nomes no trilho de navegação
Phaneroptera (altgriechisch φανερός phanerós „leuchtend“, „offenbar“, „deutlich“ und altgriechisch πτερόν pterón „Flügel“, „Schwungfeder“) ist eine Gattung der Springschrecken aus der Unterfamilie der Sichelschrecken (Phaneropterinae).
Die Tiere sind grün bis gelbgrün gefärbt und rotbraun punktiert. Gattungstypische Merkmale sind ein abgerundeter Übergang des Discus des Pronotums in die Paranota, ein Dorn an den Vorderhüften, ein ovales Tympanum, schmale und am Apex abgerundete Elytren sowie die Pigmentierung des vorstehenden Teiles der Alae. Die Cerci der Männchen sind gebogen, der Ovipositor der Weibchen ist sichelförmig.[1]
Das Verbreitungsgebiet der Gattung umfasst Mittel- und Südeuropa, Afrika und Asien.[1]
Innerhalb der Gattung Phaneroptera werden zwei Untergattungen mit zusammen 40 Arten unterschieden:[2]
Phaneroptera (altgriechisch φανερός phanerós „leuchtend“, „offenbar“, „deutlich“ und altgriechisch πτερόν pterón „Flügel“, „Schwungfeder“) ist eine Gattung der Springschrecken aus der Unterfamilie der Sichelschrecken (Phaneropterinae).
Phaneroptera[1] is an Old World genus of bush crickets in the family Tettigoniidae and is the type genus of the subfamily Phaneropterinae. It was described by Jean Guillaume Audinet-Serville in 1831 and species are recorded from Europe, Africa and Asia.[2]
The Orthoptera Species File lists:[2][3]
Phaneroptera is an Old World genus of bush crickets in the family Tettigoniidae and is the type genus of the subfamily Phaneropterinae. It was described by Jean Guillaume Audinet-Serville in 1831 and species are recorded from Europe, Africa and Asia.
Phaneroptera (les phanéroptères) est un genre d'orthoptères de la famille de Tettigoniidae.
Les espèces de ce genre se rencontrent sur tous les continents.
Selon Orthoptera Species File (28 mars 2010)[1] :
Phaneroptera (les phanéroptères) est un genre d'orthoptères de la famille de Tettigoniidae.
Phaneroptera Serville, 1831 è un genere di ortotteri della famiglia Tettigoniidae. È il genere tipo della sottofamiglia Phaneropterinae.[1]
Il nome del genere deriva dal greco phaner = visible e pteron = ala, in riferimento al fatto che le ali di questi ortotteri, in posizione di riposo, sporgono al di fuori delle tegmine.[2]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Phaneroptera Serville, 1831 è un genere di ortotteri della famiglia Tettigoniidae. È il genere tipo della sottofamiglia Phaneropterinae.
Phaneroptera is een geslacht van rechtvleugeligen uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). De wetenschappelijke naam van dit geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1831 door Serville.
Het geslacht Phaneroptera omvat de volgende soorten:
Phaneroptera is een geslacht van rechtvleugeligen uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). De wetenschappelijke naam van dit geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1831 door Serville.
Multimedia w Wikimedia Commons Długoskrzydlak[2] (Phaneroptera) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych.
Są to owady średnich rozmiarów o zielonym ubarwieniu. Ich głowę cechują dłuższe od ciała czułki i mały wierzchołek ciemienia z bruzdą pośrodku. Przedplecze cechuje płaski, wydłużony ku tyłowi dysk i zaokrąglone płaty boczne. Obie pary skrzydeł sięgają za koniec odwłoka, przy czym pokrywy są krótsze niż druga para. Odnóża przedniej pary mają kolec na biodrach. Samiec ma długą płytkę subgenitalną oraz ostro zakończone i esowato wygięte przysadki odwłokowe. U samicy płytka subgenitalna jest trójkątna, a pokładełko krótkie, u szczytu ząbkowane[2].
Rozprzestrzeniony na całym świecie, ale większość gatunków występuje na kontynentach Starego Świata. W Polsce stwierdzono występowanie tylko jednego przedstawiciela tego rodzaju. Jest nim długoskrzydlak sierposz (Phaneroptera falcata[3]).
Takson ten wprowadził w 1831 roku Jean Guillaume Audinet-Serville. W 1906 roku W.F. Kirby wyznaczył jego gatunkiem typowym Gryllus falcata[4].Należy tu 39 opisanych gatunków, zgrupowanych w 2 podrodzajach[5]:
Długoskrzydlak (Phaneroptera) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny pasikonikowatych.
Są to owady średnich rozmiarów o zielonym ubarwieniu. Ich głowę cechują dłuższe od ciała czułki i mały wierzchołek ciemienia z bruzdą pośrodku. Przedplecze cechuje płaski, wydłużony ku tyłowi dysk i zaokrąglone płaty boczne. Obie pary skrzydeł sięgają za koniec odwłoka, przy czym pokrywy są krótsze niż druga para. Odnóża przedniej pary mają kolec na biodrach. Samiec ma długą płytkę subgenitalną oraz ostro zakończone i esowato wygięte przysadki odwłokowe. U samicy płytka subgenitalna jest trójkątna, a pokładełko krótkie, u szczytu ząbkowane.
Rozprzestrzeniony na całym świecie, ale większość gatunków występuje na kontynentach Starego Świata. W Polsce stwierdzono występowanie tylko jednego przedstawiciela tego rodzaju. Jest nim długoskrzydlak sierposz (Phaneroptera falcata).
Takson ten wprowadził w 1831 roku Jean Guillaume Audinet-Serville. W 1906 roku W.F. Kirby wyznaczył jego gatunkiem typowym Gryllus falcata.Należy tu 39 opisanych gatunków, zgrupowanych w 2 podrodzajach:
podrodzaj: Phaneroptera (Erdemia) Koçak & Kemal, 2009 Phaneroptera erdemi Koçak & Kemal, 2009 Phaneroptera hackeri Harz, 1988 podrodzaj: Phaneroptera (Phaneroptera) Serville, 1831 Phaneroptera acaciae Chopard, 1954 Phaneroptera albida Walker, 1869 Phaneroptera amplectens (Sjöstedt, 1902) Phaneroptera bivittata Bey-Bienko, 1954 Phaneroptera brevicauda Liu, 2011 Phaneroptera brevis (Serville, 1838) Phaneroptera celebica (Haan, 1843) Phaneroptera cleomis Ayal, Broza & Pener, 1974 Phaneroptera cretacea Uvarov, 1930 Phaneroptera curvata (Willemse, 1942) Phaneroptera darevskii Bey-Bienko, 1966 Phaneroptera dentata (Willemse, 1942) Phaneroptera falcata (Poda, 1761) – długoskrzydlak sierposz Phaneroptera fragilis Ragge, 1960 Phaneroptera furcifera Stål, 1874 Phaneroptera gracilis Burmeister, 1838 Phaneroptera guineana Steinmann, 1966 Phaneroptera hordeifolia (Haan, 1843) Phaneroptera jordanica Steinmann, 1966 Phaneroptera longicauda (Willemse, 1942) Phaneroptera longispina Ragge, 1956 Phaneroptera maculosa Ragge, 1956 Phaneroptera magna Ragge, 1956 Phaneroptera minima Brunner von Wattenwyl, 1878 Phaneroptera myllocerca Ragge, 1956 Phaneroptera nana Fieber, 1853 Phaneroptera neglecta (Karny, 1926) Phaneroptera nigroantennata Brunner von Wattenwyl, 1878 Phaneroptera nigropunctata Chopard, 1955 Phaneroptera okinawensis Ichikawa, 2001 Phaneroptera parva Ragge, 1956 Phaneroptera phantasma Steinmann, 1966 Phaneroptera rintjana Bey-Bienko, 1966 Phaneroptera sparsa Stål, 1857 Phaneroptera spinifera (Willemse, 1953) Phaneroptera spinosa Bey-Bienko, 1954 Phaneroptera trigonia Ragge, 1957
.jpg)
