nomes no trilho de navegação
Gerygone insularis Gerygone generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Acanthizidae familian sailkatzen zen.
Gerygone insularis Gerygone generoko animalia zen, jada iraungia. Hegaztien barruko Acanthizidae familian sailkatzen zen.
De Lord-Howemangrovezanger (Gerygone insularis) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Acanthizidae (Australische zangers).
Deze soort was endemisch in Australië op het Lord Howe-eiland.
De Lord-Howemangrovezanger (Gerygone insularis) is een uitgestorven zangvogel uit de familie Acanthizidae (Australische zangers).
Multimedia w Wikimedia Commons Krzakówka wyspowa (Gerygone insularis) – gatunek małego ptaka z rodziny buszówkowatych. Występował endemicznie na Lord Howe. Wymarł niedługo po 1928.
Po raz pierwszy gatunek opisał Edward Pierson Ramsay w 1878. Zamieścił jedynie wymiary i informacje o upierzeniu. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Gerygone insularis[3], akceptowaną obecnie (2018) przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC)[4]. Niektórzy autorzy uznają krzakówkę wyspową za jeden gatunek wraz z krzakówkami: samotną (G. modesta) i popielatą (G. igata), jednak krzakówki wyspowe wyraźnie odróżniają się od nich rozmiarem i ubarwieniem, być może i głosem[5].
Długość ciała: około 12 cm[6]. Wymiary szczegółowe dla 6 osobników: długość skrzydła 52,5–57 mm, długość ogona 46–51,5 mm, długość skoku 19–21 mm[7]. Upierzenie głównie szarobrązowe. Ciemię brązowe, pokrywy uszne jasnoszare. Obrączka oczna jasnoszara. Broda i gardło szare z żółtawym nalotem. Wiele obszarów ciała wykazuje żółtawy odcień o zmiennym nasileniu; najsilniej widoczny jest na jaskrawożółtym brzuchu. Szyja i wierzch ciała mają barwę brązową, na kuprze ta przechodzi w żółtobrązową. Pierś jasnoszara z żółtym nalotem. Ogon oliwkowobrązowy u nasady, czernieje ku końcowi. Blisko końca widnieją białe plamki. Tęczówka różowa, dziób ciemnoszary, nogi niebieskoszare[6] lub brązowe[3].
Endemit wyspy Lord Howe[6][8][5]. Środowiskiem życia tych ptaków były lasy, w których przebywały w koronach drzew[8]. Krzakówki wyspowe żywiły się bezkręgowcami. Żerowały wśród listowia, a niekiedy wlatywały do domów, by zjadać owady i pajęczaki ze ścian czy sufitów. Szczególnie aktywne były po deszczu. Kopulaste gniazda budowane były z suchej kory, włókien roślinnych, liści, traw, mchów i wełny. Poszczególne elementy były spojone pajęczyną. Samo gniazdo zawieszone było na gałęzi. Zniesienie liczyło od 3 jaj o różowawej skorupce upstrzonej brązowymi plamkami[6].
IUCN uznaje krzakówkę wyspową za gatunek wymarły (EX, Extinct)[8]. Przy odkryciu krzakówki wyspowe były jeszcze pospolite, jednak w 1924 miały być już niemal wymarłe. Najprawdopodobniej za wyginięcie tych ptaków odpowiadają szczury śniade (Rattus rattus), które dostały się na wyspę w 1918 po rozbiciu się okrętu SS Mokambo. Krzakówki wyspowe przetrwały jeszcze przynajmniej dekadę[6]. W 1928 często słyszano ich śpiew. W 1936 nie znaleziono krzakówek na wyspie, w kolejnych latach również nie miały miejsca żadne stwierdzenia[8].
Lista wymarłych gatunków za: Maas, P.H.J: Globally Extinct Birds. The Sixth Extinction, 2 stycznia 2017. [dostęp 24 maja 2017].
Krzakówka wyspowa (Gerygone insularis) – gatunek małego ptaka z rodziny buszówkowatych. Występował endemicznie na Lord Howe. Wymarł niedługo po 1928.
Lordhowesångsmyg[2] (Gerygone insularis) är en utdöd fågel i familjen taggnäbbar inom ordningen tättingar.[3] Fågeln förekom tidigare på Lord Howeön men rapporterades senast 1928.[3] IUCN kategoriserar arten som utdöd.[1] Vissa behandlar den som underart till grå sångsmyg (G. igata).[4]
Wikimedia Commons har media som rör lordhowesångsmyg.
Wikispecies har information om Gerygone insularis.
Lordhowesångsmyg (Gerygone insularis) är en utdöd fågel i familjen taggnäbbar inom ordningen tättingar. Fågeln förekom tidigare på Lord Howeön men rapporterades senast 1928. IUCN kategoriserar arten som utdöd. Vissa behandlar den som underart till grå sångsmyg (G. igata).
Gerygone insularis là một loài chim trong họ Acanthizidae.[2]
Gerygone insularis là một loài chim trong họ Acanthizidae.
