nomes no trilho de navegação
Egretta picata ye una especie d'ave pelecaniforme de la familia Ardeidae[1][2] sedentaria proveniente d'Australia, Indonesia y Nueva Guinea.
Na so edá madura puede llegar a midir de 44 a 46 cm. Xeneralmente estrémase pol color blancu del so gargüelu y parte del banduyu y pol color escuru del restu del so cuerpu.
Puede vivir con otres especies de garces ensin nengún inconveniente, xeneralmente alcuéntrase n'agües salobres como manglares y les veres de les mariñes. Aliméntase de inseutos y pexes o animales marítimos pequeños, añera en manglares o árboles.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Egretta picata ye una especie d'ave pelecaniforme de la familia Ardeidae sedentaria proveniente d'Australia, Indonesia y Nueva Guinea.
Ar gerc'heiz vrizh(Daveoù a vank) a zo ur spesad evn hirc'harek, Egretta picata an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Ardea (Herodias) picata (kentanv) da gentañ-penn (e 1845) gant ar skiantour saoz John Gould (1804-1881).
Bevañ a ra diwar amprevaned dreist-holl hag ivez diwar grank, pesked ha raned.
Kavout a reer ar spesad a-dakadoù eus Ginea Nevez da Indonezia ha hanternoz Aostralia[1].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Ar gerc'heiz vrizh(Daveoù a vank) a zo ur spesad evn hirc'harek, Egretta picata an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Ardea (Herodias) picata (kentanv) da gentañ-penn (e 1845) gant ar skiantour saoz John Gould (1804-1881).
El martinet encaputxat (Egretta picata) és un ocell de la família dels ardèids (Ardeidae) sovint ubicat al gènere Ardea.
Habita boscos de ribera i manglars de l'est de Sulawesi, illes Tanimbar i nord d'Austràlia.
El martinet encaputxat (Egretta picata) és un ocell de la família dels ardèids (Ardeidae) sovint ubicat al gènere Ardea.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Crëyr brith (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: crehyrod brithion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Egretta picata; yr enw Saesneg arno yw Pied heron. Mae'n perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. picata, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia ac Awstralia.
Mae'r crëyr brith yn perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn bwn bach Ixobrychus exilis Aderyn bwn cefn rhesog Ixobrychus involucris
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Crëyr brith (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: crehyrod brithion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Egretta picata; yr enw Saesneg arno yw Pied heron. Mae'n perthyn i deulu'r Crehyrod (Lladin: Ardeidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. picata, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia ac Awstralia.
Sorthvid hejre (latin: Ardea picata eller Egretta picata) er en hejre, der lever omkring Arafurahavet fra Ny Guinea til Indonesien og det nordlige Australien.
Taksonomi fra Wikispecies Sorthvid hejre (latin: Ardea picata eller Egretta picata) er en hejre, der lever omkring Arafurahavet fra Ny Guinea til Indonesien og det nordlige Australien.
Der Elsterreiher (Egretta picata) ist ein in der indoaustralischen Region verbreiteter Reiher. Es handelt sich um einen verhältnismäßig kleinen Reiher mit einem dunklen schiefergrauen Körpergefieder, einem dunklen Oberkopf und einen schlanken weißen Hals.
Der Elsterreiher ist ein eher zierlicher Reiher und wird 43 bis 55 cm lang. Sie wiegen im Durchschnitt 240 Gramm.[1] Sein Gefieder ist überwiegend schiefergrau. Hals und Brust sind jedoch weiß. Auf dem Kopf trägt er eine schiefergraue Kappe. Sein Schnabel ist relativ lang und von gelber Farbe. Jungvögel haben braune Flecken am Hals und haben einen weißen Oberkopf.
Adulte Elsterreiher sind in ihrem Verbreitungsgebiet mit keiner anderen Art zu verwechseln. Jungvögel können mit den Jungvögeln des Weißhalsreihers verwechselt werden. Diese haben jedoch schwarze Beine, einen grauen bis schwarzen Schnabel und auffällige schwarze Flecken am Vorderhals. Elsterreiher können einzeln beobachtet werden, bilden jedoch gelegentlich Trupps von mehreren hundert Vögeln. Entlang eines Flusslaufes hat man auf einer Strecke von 15 Kilometer aber auch schon zwischen 20.000 und 30.000 Individuen gezählt.[2] Sie sind dabei häufig mit anderen Reihern vergesellschaftet.
Der Lebensraum sind vor allem Mangroven, daneben auch küstennahe Flüsse, Seen, Sümpfe und Reisfelder. Der Elsterreiher brütet entlang der Nordküste Australiens und im Süden der indonesischen Insel Sulawesi. Außerhalb der Brutzeit findet man ihn auch auf Neuguinea und den Molukken.
Elsterreiher ernähren sich hauptsächlich von wasserlebenden Insekten. Daneben spielen auch Frösche und kleine Fische eine Rolle.[3] Sie suchen ausschließlich in sehr flachem Wasser nach Nahrung. Bei der Nahrungssuche gehen sie in reihertypischer Manier langsam und halten immer wieder inne.
Sie brüten in großen Kolonien und sind dabei oft mit anderen Reiherarten, Ibissen und Kormoranen vergesellschaftet. Die Kolonien der Elterreiher können sehr groß sein und umfassen regelmäßig zwischen zwanzig und 1.200 Nester. Die Nester bestehen aus Zweigen und werden auf hohen Bäumen errichtet. Dort legt das Weibchen zwei bis vier Eier, die von beiden Eltern etwa drei Wochen bebrütet werden.
Der Elsterreiher (Egretta picata) ist ein in der indoaustralischen Region verbreiteter Reiher. Es handelt sich um einen verhältnismäßig kleinen Reiher mit einem dunklen schiefergrauen Körpergefieder, einem dunklen Oberkopf und einen schlanken weißen Hals.
The pied heron (Egretta picata), also known as the pied egret[4] is a bird found in coastal and subcoastal areas of monsoonal northern Australia as well as some parts of Wallacea and New Guinea.
The species was originally described by ornithologist John Gould in 1845. Recent taxonomists put this species in the genus Egretta. There are no recognised subspecies.[5]
It is a small heron, 43–55 cm long, with dark slaty wings, body, and crested head, with a white throat and neck. The appearance is similar to the white-necked heron.[4] Males (247–280 g) are heavier than females (225–242 g), but the two are similar in appearance.[6]
Immature birds lack the crest as well as the dark colouring on the head and may look like small versions of the white-necked heron. The juveniles were once classified as a separate species.[6]
Its habitat mainly comprises a range of wetlands and wet grasslands.
The call of the pied heron is a loud 'awk' or 'ohrk' in flight.[4] Soft cooing is given around the nest.[6] Little else is known about vocalisations.[6]
Breeding takes place from February to May.[4] It nests in trees above the water, including mangroves, often colonially with other species of heron. 1–2 blue-green eggs are laid in a shallow platform of sticks.[4]
It feeds on insects, frogs, crabs, fish and other small aquatic animals. Insects are the most important source of food.[6] It may feed alone or in groups of up to a thousand individuals.[6]
The pied heron (Egretta picata), also known as the pied egret is a bird found in coastal and subcoastal areas of monsoonal northern Australia as well as some parts of Wallacea and New Guinea.
La Makula ardeo (Ardea picata), konata ankaŭ kiel Makula egretardeo[1] estas birdo troviĝanta en marbordaj kaj ĉemarbordaj areoj de musona norda Aŭstralio same kiel ĉe kelkaj partoj de Wallacea kaj Novgvineo.
La specio estis origine priskribita de la ornitologo John Gould en 1845. Kelkaj taksonomiistoj metis tiun specion en la genron Egretta. Ne estas agnoskataj subspecioj.[2]
Ĝi estas malgranda ardeo, 43–55 cm longa, kun malhelaj ardezgrizaj flugiloj, korpo kaj kresta kapo, kun tre blankaj kontrastaj gorĝo kaj kolo. Estas helflavaj irisoj, beko kaj kruroj. La aspekto estas simila al tiu de la Pacifika ardeo.[1] Maskloj estas (247–280 g) pli pezaj ol inoj (225–242 g), sed ambaŭ estas similaj laŭ aspekto.[3]
Nematuruloj ne havas kreston kaj same pri la malhela koloro en la kapo kaj povas aspekti kiel malgranda versio de la Pacifika ardeo. Junuloj estis iam klasitaj kiel separata specio.[3]
Ties habitato ĉefe enhavas gamon de humidejoj kaj malsekaj herbejoj.
La alvoko de la Makula ardeo estas laŭta 'aŭk' aŭ 'ohrk' dumfluge.[1] Milda kverado estas elsendata ĉe la nesto.[3] Malmulte estas konata pri pliaj voĉoj.[3]
Reproduktado okazas el februaro al majo.[1] Ili nestumas en arboj super akvo, inklude mangrovojn, ofte kolonie kun aliaj specioj de ardeoj. La ino demetas 1–2 bluverdecajn ovojn en neprofunda platformo el bastonetoj.[1]
Ili manĝas insektojn, ranojn, krabojn, fiŝojn kaj aliajn malgrandajn akvobestetojn. Insektoj estas la plej grava manĝofonto.[3] Ili povas manĝi sole aŭ laŭ grupoj de ĝis milo da individuoj.[3]
La Makula ardeo (Ardea picata), konata ankaŭ kiel Makula egretardeo estas birdo troviĝanta en marbordaj kaj ĉemarbordaj areoj de musona norda Aŭstralio same kiel ĉe kelkaj partoj de Wallacea kaj Novgvineo.
La garceta pía (Egretta picata) es una especie de ave pelecaniforme de la familia Ardeidae[1][2] sedentaria proveniente de Australia, Indonesia y Nueva Guinea.
En su edad madura puede llegar a medir de 44 a 46 cm. Generalmente se distingue por el color blanco de su garganta y parte del vientre y por el color oscuro del resto de su cuerpo.
Puede vivir con otras especies de garzas sin ningún inconveniente, generalmente se encuentra en aguas salobres como manglares y las orillas de las costas. Se alimenta de insectos y peces o animales marítimos pequeños, anida en manglares o árboles.
Datos: Q420729
Multimedia:
Especies: Ardea picata
La garceta pía (Egretta picata) es una especie de ave pelecaniforme de la familia Ardeidae sedentaria proveniente de Australia, Indonesia y Nueva Guinea.
Egretta picata
L'Aigrette pie (Egretta picata), aussi connue sous le nom normalisé de Héron pie, est une espèce de hérons vivant dans les régions côtières et avoisinantes de l'Australie du nord à climat de mousson, ainsi que dans quelques régions de la Wallacea et de la Nouvelle-Guinée.
C'est un petit héron avec le corps, les ailes et la tête couleur ardoise, le cou blanc.
Il habite les prairies humides du nord de l'Australie.
Il se nourrit d'insectes et autres petits animaux aquatiques.
Il niche dans les arbres, souvent avec d'autres espèces de hérons.
Héron pie - Zoo d'Adélaïde en décembre 2007
Héron pie (Port Douglas, Australie)
Egretta picata
L'Aigrette pie (Egretta picata), aussi connue sous le nom normalisé de Héron pie, est une espèce de hérons vivant dans les régions côtières et avoisinantes de l'Australie du nord à climat de mousson, ainsi que dans quelques régions de la Wallacea et de la Nouvelle-Guinée.
Kuntul belang (Ardea picata) adalah spesies burung kuntul dalam famili Ardeidae. Burung ini tersebar di Australia, Sulawesi Selatan Papua, Maluku dan Kepulauan Tanimbar.[4]
Kuntul belang (Ardea picata) adalah spesies burung kuntul dalam famili Ardeidae. Burung ini tersebar di Australia, Sulawesi Selatan Papua, Maluku dan Kepulauan Tanimbar.
La garzetta testabianca (Egretta picata (Gould, 1845)) è un uccello della famiglia degli Ardeidi, diffuso nelle zone costiere e sub-costiere dell'Australia settentrionale come pure alcune aree della Nuova Guinea e Wallacea.
È un piccolo airone con le ali, corpo e testa color ardesia, con gola e collo bianchi.
Gli esemplari immaturi mancano della cresta e della colorazione scura sulla testa. Il suo habitat principale comprende le praterie e i terreni paludosi.
Si ciba di insetti e altri piccoli animali acquatici. Nidifica negli alberi, incluse le mangrovie, spesso in comunità con altre specie di aironi.
La garzetta testabianca (Egretta picata (Gould, 1845)) è un uccello della famiglia degli Ardeidi, diffuso nelle zone costiere e sub-costiere dell'Australia settentrionale come pure alcune aree della Nuova Guinea e Wallacea.
Keršasis garnys (lot. Ardea picata, angl. Pied heron, vok. Elsterreiher) – garninių (Ardeidae) šeimos paukštis.
Žymiai mažesnis už pilkąjį garnį. Kūno ilgis 43 – 55 cm. Patinas sveria 247–280 g., o patelė 225–242 g. Veidas ir pakaušis juodi. Pailgėjusios pakaušio plunksnos sudaro kuoduką. Snapas geltonas, prie pamato pilkai melsvas. Posnapis gali būti pilkai geltonas. Plikos odos plotas tarp snapo ir akių tamsiai mėlynas. Nugara ir sparnai pilkai melsvi. Nugaroje ir krūtinėje yra pailgėjusių plunksnų. Smakras, gerklė, krūtinė baltos spalvos. Kojos ir letenos gelsvai žalios.
Veisimosi metu keičia apdarą. Snapas ir kojos įgyja ryškiai oranžinę spalvą. Rainelė tampa oranžiniai raudona. Kūno plunksnos žvilga tamsiai mėlyna spalva.
Jauniklių galva ir kaklas balti. Neturi kuodo. Krūtinė šviesi, beveik balta. Pilvas pilkai baltas. Nugara ir sparnai pilkai rudi.
Paplitęs Australijos šiaurėje, Indonezijoje, Papua Naujojoje Gvinėjoje, Rytų Timore.
Biotopas – pelkės, mangrovės, dumblėtos pakrantės, nendrėmis apaugusios upių krantinės, seklūs upeliai ir ežerai.
Didžiąją maisto raciono dalį sudaro žiogai, vandens vabalai ir tarakonai. Taip pat minta smulkiomis žuvimis, varlėmis, smulkiais moliuskais ir vėžiagyviais, žirgeliais. Maisto ieško pavieniai ar grupėmis. Maitindamasis pavienis gina savo teritoriją. Taip pat maisto ieško mišriose, virš 1000 individų grupėse. Sekdamas paskui kitus paukščius, atima iš jų grobį[2]. Jaunikliai maitinasi nedidelėse, iki 30 individų grupėse. Pievose maisto ieško sekdami paskui galvijus. Kai nesimaitina dieną slepiasi mangrovėse, o naktį ilsisi medžiuose.
Paukščių tuoktuvės prasideda vasario – balandžio mėnesiais. Veisiasi didelėse (20 000 lizdų), mišriose kolonijose, kartu su mažaisiais baltaisiais garniais, didžiaisiais baltaisiais garniais, vidutiniais baltaisiais garniais, ibiais, kormoranais ir žalkčiakakliais. Lizdą krauna mangrovių medžių lajose, 2 – 5 m aukštyje ir 4 m atstumu vienas nuo kito[3]. Lizdą krauna iš šakų, iškloja smulkiomis šakelėmis. Dėtyje 2 – 4 melsvai žali kiaušiniai.
Keršasis garnys (lot. Ardea picata, angl. Pied heron, vok. Elsterreiher) – garninių (Ardeidae) šeimos paukštis.
De bonte reiger (Ardea picata) is een vogel uit de familie der reigers (Ardeidae).
De bonte reiger wordt 43 tot 55 cm lang en heeft een voornamelijk leizwart verendek met een witte keel en nek. De snavel is geel. Het uiterlijk is vergelijkbaar met dat van de withalsreiger. Hij weegt zo'n 247 tot 280 gram. Bij onvolwassen vogels ontbreken de kam en de donkere kleur op het hoofd.
De vogel komt voor in Australië, Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea en Oost-Timor in draslanden en graslanden, mangroven, rivieren, meren, moerassen en rijstvelden.
Hij voedt zich met insecten, kikkers, krabben, vis en andere kleine waterdieren. Insecten zijn de belangrijkste bron van voedsel. Broeden geschiedt meestal in kolonies met tot duizend soortgenoten waar ook ibissen en aalscholvers deel van uitmaken. Het vrouwtje legt 3 tot 4 eieren die na ongeveer drie weken uitkomen.
Bronnen, noten en/of referentiesHvithalshegre (Egretta picata) er en fugl i hegrefamilien. Den kjennetegnes på den skifergrå ensfargede ryggen og tydelige hvite strupen.
Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Martínez-Vilalta & Motis (2018).[2] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008, 2017).[3][4] Navn og beskrivelser i parentes er ikke offisielle, men kun foreløpige beskrivelser.
Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Hvithalshegre (Egretta picata) er en fugl i hegrefamilien. Den kjennetegnes på den skifergrå ensfargede ryggen og tydelige hvite strupen.
Multimedia w Wikimedia Commons Czapla srokata (Egretta picata) – gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje w przybrzeżnych rejonach monsunowej północnej Australii, a także w na terenie Nowej Gwinei i w środkowej Indonezji.
Czapla niewielkich rozmiarów, białe gardło i szyja kontrastują z ciemnym upierzeniem skrzydeł i tułowia. Żółte nogi. Zamieszkuje mokradła i łąki. Zjada ryby, żaby, kraby, owady i różne drobne zwierzęta wodne. Gniazduje w koloniach, często w towarzystwie innych czapli, na namorzynach lub innych drzewach.
Czapla srokata (Egretta picata) – gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje w przybrzeżnych rejonach monsunowej północnej Australii, a także w na terenie Nowej Gwinei i w środkowej Indonezji.
Czapla niewielkich rozmiarów, białe gardło i szyja kontrastują z ciemnym upierzeniem skrzydeł i tułowia. Żółte nogi. Zamieszkuje mokradła i łąki. Zjada ryby, żaby, kraby, owady i różne drobne zwierzęta wodne. Gniazduje w koloniach, często w towarzystwie innych czapli, na namorzynach lub innych drzewach.
Svartvit häger[2] (Egretta picata) är en fågel i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar.[3] Den häckar lokalt från Nya Guinea till Indonesien och norra Australien.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
_-_Flickr_-_Lip_Kee_(3).jpg)
Wikimedia Commons har media som rör svartvit häger.
Wikispecies har information om Egretta picata.
Svartvit häger (Egretta picata) är en fågel i familjen hägrar inom ordningen pelikanfåglar. Den häckar lokalt från Nya Guinea till Indonesien och norra Australien. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
*Notophoyx aruensis
Wikimedia Commons'ta Ardea picata ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur. 
Wikispecies'te Ardea picata ile ilgili detaylı taksonomi bilgileri bulunur. Ardea picata balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Avustralya'nın kuzeyinde ve Yeni Gine ile Wallacea'nın bazı bölgelerinde bulunur.
Bu tür 1845 yılında ornitolog John Gould tarafından tanımlanmıştır. Bazı taksonomlar türü Egretta cinsi içinde sınıflandırır. Kabul edilmiş bir alt türü yoktur.[1]
Küçük boyutlu olan bu balıkçılın boyu 43 ila 55 cm arasındadır. Kanatları, gövdesi, başı koyu arduvaz renklidir. Boğazı ve boynu ise beyazdır. Görünüşü Ardea pacifica'ya benzer.[2] Ortalama ağırlığı 247 ila 280 g olan erkek kuşlar ortalama ağırlığı 225 ila 242 g olan dili kuşlardan daha ağırdır ancak dış görünüşleri birbirine benzer.[3]
Erişkin olmayan kuşların tepelerinde uzun tüyler yoktur ve başlarındaki koyu renk nedeniyle Ardea pacifica'nın küçük boylusu gibi görünmesine neden olur. Genç kuşlar önceleri ayrı bir tür olarak sınıflandırılmıştır.[3]
_-_Fogg_Dam_-_Middle_Point_-_Northern_Territory_-_Australia.jpg)
_(9743695878).jpg)
|sayfalar= ve |sayfa= kullanıldı (yardım) Ardea picata balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından bir kuş türü. Avustralya'nın kuzeyinde ve Yeni Gine ile Wallacea'nın bazı bölgelerinde bulunur.
Egretta picata là một loài chim trong họ Diệc.[4]
Сорочья цапля[1] (лат. Egretta picata) — один из видов цапель.
Ареал сорочьей цапли — водно-болотные угодья тропических районов северного побережья Австралии, некоторые острова Уоллесии и Новая Гвинея. Встречается также на пресноводных водоёмах, заболоченных равнинах и мангровых лесах.[2]
Сорочья цапля — небольшая цапля, длина тела 45-55 см. Оперение грязно-серого цвета, грудь — белая, клюв и ноги — жёлтые. Самцы чуть больше и тяжелее самок, но окраска одинакова у обеих полов. Основа питания птиц — насекомые, лягушки, крабы, рыбы. Обитают часто большими группами до тысячи особей.[3][4]
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. 白頸黑鷺（学名：Egretta picata），又名斑鷺，是分佈在澳洲北部、華萊士區及新畿內亞海岸及亞海岸的白鷺屬。
白頸黑鷺體型細小，雙翼、身體及頭部呈深灰色，頸部及喉嚨呈白色。雛鳥頭上沒有冠及深色部份，外觀像白頸鷺。牠們棲息在濕地及潮濕草原，主要吃昆蟲及其他細小的水生動物。牠們會在樹上及紅樹林築巢。
白頸黑鷺（学名：Egretta picata），又名斑鷺，是分佈在澳洲北部、華萊士區及新畿內亞海岸及亞海岸的白鷺屬。
白頸黑鷺體型細小，雙翼、身體及頭部呈深灰色，頸部及喉嚨呈白色。雛鳥頭上沒有冠及深色部份，外觀像白頸鷺。牠們棲息在濕地及潮濕草原，主要吃昆蟲及其他細小的水生動物。牠們會在樹上及紅樹林築巢。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : ペリカン目 Pelecaniformes 科 : サギ科 Ardeidae 属 : コサギ属 Egretta 種 : ムナジロサギ E. picata 学名 Egretta picata 和名 ムナジロサギ 英名 Pied Heron ムナジロサギ（胸白鷺、学名:Egretta picata）は、ペリカン目サギ科に分類される鳥類の一種である。通常シラサギ属（コサギ属）に分類されるが、アオサギ属Ardea とする説もある。
体長約43-49 cm。小型のサギである。喉と頸は白色で、それ以外の体全体は青色の光沢のある黒色である。後頭部には黒色の冠羽がある。胸には長い飾羽がある。眼先は灰褐色、嘴と虹彩、脚は黄色である。
沼地や干潟などに生息する。
コロニーを形成して繁殖する。しばしば他のサギ類等と混合コロニーを形成する。1腹3-4個の卵を産む。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
