nomes no trilho de navegação
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych craig gyddfwyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion craig gyddfwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Monticola gularis; yr enw Saesneg arno yw White-throated rock thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gularis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r brych craig gyddfwyn yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Brych crafog Psophocichla litsitsirupa Brych chwibanol Formosa Myophonus insularis
_-_Turdidae_-_bird_skin_specimen.jpeg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych craig gyddfwyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion craig gyddfwyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Monticola gularis; yr enw Saesneg arno yw White-throated rock thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. gularis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
The white-throated rock thrush (Monticola gularis) is a species of bird in the family Muscicapidae of the order Passeriformes.[1]
The bird's natural habitats include temperate forests.
The white-throated rock thrush weighs 34 grams on average, although its weight ranges from 32 to 37 grams.[2][3] The bird's length ranges from 16 to 19 centimetres (6.3 to 7.5 in).[3] Its typical generation length is 3.8 years.[2]
Adult male white-throated rock thrushes have white patches on their chins and throats.[3][4] However, the rest of their undersides are a chestnut-orange color.[3] Adult females have brown or olive-brown upper parts and "boldly scalloped" lower parts. Young males have gray or golden-brown feathers and orange undersides.[4] The birds are also cobalt blue and black in places.[5] The bird's song has been described as "melancholy, flute-like, drawn-out rising whistles".[3]
White-throated rock thrushes inhabit their breeding grounds between May and September. Their breeding grounds are in mixed montane forests. They breed between May and July, forming two broods. The birds' cup-shaped nests consist of tree matter, lichen, rootlets, and moss on the inside and pine needles and stems on the outside.[3]
The diet of white-throated rock thrushes consists mainly of invertebrates. These include weevils, mole crickets, and lepidopterans.[3]
The white-throated rock thrush is a fully migrant species.[2]
The white-throated rock thrush has a very sizable range, 1,710,000 square kilometers. It is native and breeds in Manchuria, the Russian Far East and neighboring areas; it winters in Indochina and southern China.[3][6] The birds are occasionally seen in Japan.[5] They have also been observed in Hong Kong and Singapore.[2] The bird's population is unknown, but is not increasing or declining.[6]
The white-throated rock thrush is said to be rare in North Korea.[6] However, it is relatively common in China, except on the coast.[3][5]
The bird's IUCN Red List category is "least concern".[6]
The white-throated rock thrush inhabits forested areas, shrubland and rocky areas. It lives in altitudes ranging between 0 metres (0 ft) and 1,500 metres (4,900 ft).[2]
The white-throated rock thrush was first described by Robert Swinhoe in 1863.[6]
Between 1988 and 2000, the bird's IUCN Red List categories have been "lower risk" and "least concern". Since 2000, its only category has been "least concern".[2]
In modern times, white-throated rock thrushes are widely kept as pets. They are also consumed in some countries.[2]
The white-throated rock thrush (Monticola gularis) is a species of bird in the family Muscicapidae of the order Passeriformes.
The bird's natural habitats include temperate forests.
La Blankagorĝa rokturdo aŭ Orientazia rokturdo (Monticola gularis) estas kantobirdo de la familio de Muŝkaptuledoj, iam lokitaj en la Turdedoj kune kun la aliaj Rokturdoj.
Ĝi troviĝas en Kamboĝo, Ĉinio, Japanio, Koreio, Laoso, Malajzio, Birmo, sudorienta Rusio, Singapuro, Tajlando kaj Vjetnamio. Laŭ tio pravas la nomo de Orientazia rokturdo, ĉar temas pri specio sufiĉe malproksima de la ĉefaj kernoj de la genro ĉirkaŭ Mediteraneo, suda Afriko kaj sudokcidenta Azio. Ties natura habitato estas moderklimataj arbaroj.
Ĉe rokturdoj la ino estas ĝenerale bruneca kaj masklo havas bluajn kapon kaj kolon, pli malhelajn flugilojn kaj ruĝecajn subajn partojn. Pro geografia malproksimo de tiu specio al aliaj samgenraj, tiu ĉi specio estas sufiĉe diferenca de aliaj specioj ĉe maskloj: la bluaj partoj estas tre malgrandaj, nome ne la tuta kapo sed nur la krono kaj nuko estas bluaj krom eta makulo en ŝultro. Kiel en la resto de la specioj la subaj partoj estas ja ruĝecaj, sed ankaŭ la pugo, dum la subpugo estas iom pli helruĝeca. Kaj ankaŭ la vangoj estas ruĝecaj separataj de la blua krono per tre markata nigra traokula strio ekde la nigra beko al ŝultro kie komencas ankaŭ nigra dorso. Ankaŭ la flugiloj estas nigraj (kaj ne nur malhelbrunaj kiel ĉe aliaj rokturdoj) kun tre videbla blanka marko meze. Ankaŭ la gorĝo estas blanka, kio nomigas la specion. Ankaŭ en la latina scienca nomo gularis aludas al la gorĝo.
La beko estas nigreca. La iriso tre nigra kaj videblas mallarĝa blankeca okulringo. La kruroj estas rozkoloraj.
La Blankagorĝa rokturdo aŭ Orientazia rokturdo (Monticola gularis) estas kantobirdo de la familio de Muŝkaptuledoj, iam lokitaj en la Turdedoj kune kun la aliaj Rokturdoj.
Ĝi troviĝas en Kamboĝo, Ĉinio, Japanio, Koreio, Laoso, Malajzio, Birmo, sudorienta Rusio, Singapuro, Tajlando kaj Vjetnamio. Laŭ tio pravas la nomo de Orientazia rokturdo, ĉar temas pri specio sufiĉe malproksima de la ĉefaj kernoj de la genro ĉirkaŭ Mediteraneo, suda Afriko kaj sudokcidenta Azio. Ties natura habitato estas moderklimataj arbaroj.
Ĉe rokturdoj la ino estas ĝenerale bruneca kaj masklo havas bluajn kapon kaj kolon, pli malhelajn flugilojn kaj ruĝecajn subajn partojn. Pro geografia malproksimo de tiu specio al aliaj samgenraj, tiu ĉi specio estas sufiĉe diferenca de aliaj specioj ĉe maskloj: la bluaj partoj estas tre malgrandaj, nome ne la tuta kapo sed nur la krono kaj nuko estas bluaj krom eta makulo en ŝultro. Kiel en la resto de la specioj la subaj partoj estas ja ruĝecaj, sed ankaŭ la pugo, dum la subpugo estas iom pli helruĝeca. Kaj ankaŭ la vangoj estas ruĝecaj separataj de la blua krono per tre markata nigra traokula strio ekde la nigra beko al ŝultro kie komencas ankaŭ nigra dorso. Ankaŭ la flugiloj estas nigraj (kaj ne nur malhelbrunaj kiel ĉe aliaj rokturdoj) kun tre videbla blanka marko meze. Ankaŭ la gorĝo estas blanka, kio nomigas la specion. Ankaŭ en la latina scienca nomo gularis aludas al la gorĝo.
La beko estas nigreca. La iriso tre nigra kaj videblas mallarĝa blankeca okulringo. La kruroj estas rozkoloraj.
El roquero gorgiblanco[2] (Monticola gularis) es una especie de ave de la familia Muscicapidae del orden Passeriformes. Se localiza en Camboya, China, Hong Kong, Corea del Norte, Laos, Malasia, Myanmar, Rusia, Singapur, Tailandia y Vietnam. Habita principalmente en bosques templados.[3]
El roquero gorgiblanco pesa en promedio 34 gramos, oscilando entre 32 y 37 gramos. Su longitud varía entre 16 y 19 centímetros.[3][4]
El macho adulto muestra mancas blancas en las mejillas y la garganta;[4][5] sin embargo, el resto de la parte ventral del cuerpo es de color anaranjado.[4] Por su parte, los machos juveniles tienen plumas grises u ocre y partes ventrales anaranjadas.[5] También poseen zonas de color azul cobalto y negras.[6] Por otro lado, las hembras adultas son de color marrón u oliváceo en la parte superior del cuerpo y festoneado en la parte ventral. El canto de esta especie ha sido descrita como una "flauta melancólica".[4]
El roquero gorgiblanco se extiende por alrededor de 1.710.000 kilómetros cuadrados de Asia oriental. Es nativo y cría en partes de Rusia, China y Corea del Norte. Es nativo, pero no se reproduce en la mayoría o la totalidad de Laos, Vietnam y Camboya, así como partes de Tailandia, Myanmar, Malasia y China. Las aves se ven ocasionalmente en Japón,[6] y también se han observado en Hong Kong y Singapur. Pasan el invierno en el sur de China.[4] La población total es desconocida, pero se considera que no está aumentando o disminuyendo.[3]
Esta especie habita en zonas boscosas, matorrales y zonas rocosas. Vive en altitudes que oscilan entre los 0 metros (0 pies) y 1.500 metros (4.900 pies).[3]
Los roqueros gorgiblancos habitan en sus lugares de cría entre mayo y septiembre. Crían en bosques montanos mixtos. Se reproducen entre mayo y julio, formando dos crías. Los nidos tienen forma de copa y se componen de material arbóreo, liquen, raicillas, musgo en el interior y agujas y ramitas de pino en el exterior.[4]
Su dieta se compone principalmente de invertebrados. Estos incluyen gorgojos, grillos topo y lepidópteros.[4]
Es una especie totalmente migratoria.[3]
El roquero gorgiblanco fue descrito por Robert Swinhoe en 1863.
Entre 1988 y 2000, fue categorizado como "bajo riesgo" y "preocupación menor" por la Lista Roja de especies amenazadas de la UICN. A partir del 2000, solo se encuentra en la categoría de "preocupación menor".[3]
Recientemente, esta especie es adoptada con frecuencia como mascota, y en algunos países es consumida como alimento.[3]
El roquero gorgiblanco (Monticola gularis) es una especie de ave de la familia Muscicapidae del orden Passeriformes. Se localiza en Camboya, China, Hong Kong, Corea del Norte, Laos, Malasia, Myanmar, Rusia, Singapur, Tailandia y Vietnam. Habita principalmente en bosques templados.
Monticola gularis Monticola generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Monticola gularis Monticola generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Monticola gularis
Le Monticole à gorge blanche (Monticola gularis) est une espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae.
Cet oiseau vit en Manchourie et dans la province de Shanxi ; il hiverne en Indochine et le sud de la Chine.
Il fréquente les forêts plutôt tempérées.
Monticola gularis
Le Monticole à gorge blanche (Monticola gularis) est une espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae.
Baltagurklis akmeninis strazdas (lot. Monticola gularis, angl. White-throated rock-thrush, vok. Amurrötel) – musinukinių (Muscicapidae) šeimos paukščių rūšis, priklausanti akmeninių strazdų (Monticola) genčiai. Šios rūšies paukščiai aptinkami Kambodžoje, Kinijoje, Honkonge, Šiaurės Korėjoje, Laose, Malaizijoje, Mianmare, Rusijoje, Singapūre, Tailande ir Vietname.
Baltagurklis akmeninis strazdas (lot. Monticola gularis, angl. White-throated rock-thrush, vok. Amurrötel) – musinukinių (Muscicapidae) šeimos paukščių rūšis, priklausanti akmeninių strazdų (Monticola) genčiai. Šios rūšies paukščiai aptinkami Kambodžoje, Kinijoje, Honkonge, Šiaurės Korėjoje, Laose, Malaizijoje, Mianmare, Rusijoje, Singapūre, Tailande ir Vietname.
De amoerrotslijster (Monticola gularis) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers).
Deze soort komt voor in het noordelijke deel van Centraal-en noordoostelijk Azië, met name van zuidoostelijk Siberië tot noordoostelijk China en Korea en overwintert in Zuidoost-Azië.
De amoerrotslijster (Monticola gularis) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers).
Monticola gularis é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Camboja, China, Hong Kong, Japão, Coreia do Norte, Coreia do Sul, Laos, Malásia, Myanmar, Rússia, Singapura, Tailândia e Vietname.
Os seus habitats naturais são: florestas temperadas.
Monticola gularis é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Camboja, China, Hong Kong, Japão, Coreia do Norte, Coreia do Sul, Laos, Malásia, Myanmar, Rússia, Singapura, Tailândia e Vietname.
Vitstrupig stentrast[2] (Monticola gularis) är en asiatisk tätting som numera placeras i familjen flugsnappare.[3]
Vitstrupig stentrast är en rätt liten (18-19,5 cm) och karakteristisk stentrast. Hanen har blått på hjässa och nacke, blåsvart mantel, kastanjebrunt på tygel, övergump och undersida samt vitt dels på strupe och övre delen av bröstet, dels en fläck på vingen. Utanför häckningstid har fjädrarna på ovansidan gråvita spetsar.[4]
Sången består av en serie långa, flöjtlika och lätt melankoliska toner, uppblandat med en eller två mer komplexa ringande fraser samt korta, upprepade "chat-at-at". Bland lätena hörs ett på engelska återgett "queck-quack", ett vasst "tack-tack" och i flykte ett tunt "tsip".[4]
Vitstrupig stentrast häckar från sydöstra Sibirien till nordöstra Kina och Korea.[3] Vintertid flyttar den till Sydostasien samt södra och sydöstra Kina.[3][5] Tillfälligt har den observerats i Singapore, Malaysia och Hong Kong.[1] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Stentrastarna ansågs fram tills nyligen liksom bland andra stenskvättor, rödstjärtar och buskskvättor vara små trastar. DNA-studier visar dock att de är marklevande flugsnappare (Muscicapidae) och förs därför numera till den familjen.[6][7]
Vitstrupig stentrast är en insektsätande fågel som häckar i öppen bergsbelägen blandskog. Vintertid i Sydostasien ses den i öppna skogar, plantage och ungskog upp till 1220 meters höjd. Fågeln häckar mellan maj och juli och lägger två kullar.[5][4][1]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1]
Wikimedia Commons har media som rör vitstrupig stentrast.
Wikispecies har information om Monticola gularis.
Vitstrupig stentrast (Monticola gularis) är en asiatisk tätting som numera placeras i familjen flugsnappare.
Hoét đá họng trắng (danh pháp hai phần: Monticola gularis) là một loài chim trong họ Muscicapidae. Nó được tìm thấy ở Campuchia, Trung Hoa, Hong Kong, Nhật Bản, bán đảo Triều Tiên, Lào, Malaysia, Myanma, Nga, Singapore, Thái Lan, và Việt Nam. Môi trường sinh sống tự nhiên của nó là rừng ôn đới.
_I-Haryana_IMG_8045.jpg){kind=small}
Bài viết liên quan đến Họ Đớp ruồi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Hoét đá họng trắng (danh pháp hai phần: Monticola gularis) là một loài chim trong họ Muscicapidae. Nó được tìm thấy ở Campuchia, Trung Hoa, Hong Kong, Nhật Bản, bán đảo Triều Tiên, Lào, Malaysia, Myanma, Nga, Singapore, Thái Lan, và Việt Nam. Môi trường sinh sống tự nhiên của nó là rừng ôn đới.
Monticola gularis (Swinhoe, 1863)
Синонимы
Белогорлый дрозд[1][2][3], или лесной каменный дрозд[4], (лат. Monticola gularis) — небольшая певчая птица (размером со скворца), одна из самых маленьких из рода каменных дроздов, обитающая в горных лесах Забайкалья, Приамурья и Приморья.
Общая длина белогорлого дрозда в среднем 18,5 см[5]. Общее сложение как у всех каменных дроздов. Оперение пёстрое (внизу рыжее, вверху синее, черное и рыжее), хвост довольно короткий. У самца верх головы, зашеек и малые кроющие крыла сине-голубого цвета, спина, бока головы, крылья и хвост буро-черные, брюшная сторона тела, включая уздечку и бока шеи ржаво-коричневые, на горле широкая белая продольная полоса и белые пятна на крыльях.
У самки, верхняя сторона тела буровато-серая,с черным поперечным рисунком, верх головы серый, низ беловатый с поперечными темно-бурыми пестринами.Молодая птица имеет рисунок оперения, в общем напоминающий рисунок самки. Основная окраска пера темная, чёрно-бурая, чуть сереющая к основанию, перед вершиной пера имеется желтовато-бурая широкая предвершинная полоса. Брюшная сторона грязно-охристая с черновато-бурыми пестринками. Маховые черноватые (самцы) или буроватые (самки), основания второстепенных маховых у самцов с светлым пятном. Надхвостье рыжеватое, у самцов более яркое, у самок бледнее.
Пение состоит из длинных флейтовых нот минорного характера, причем свист складывается в сложно построенные фразы, всегда звучит очень торжественно[6]. Обычно во время пения птица сидит на месте и редко, повидимому, в пору спаривания, перелетает с вершины дерева на вершину и поет короткие строфы налету. В общем характер песни несколько напоминает пение синего каменного дрозда, лучшего певца среди всех птиц Восточной Сибири.
Распространен в Приморье и Приамурье. Самое западное нахождение — в Забайкалье. В 1947 году был встречен выводок и добыты 2 подлетка у горы Алханай. Северо-западнее лесной каменный дрозд встречен у озера Тасей, в южной части Витимского плато. Также встречен в верховьях реки Читы и у Гольца Саранакана. Восточнее эотмечен по Амуру, у реки Кумара, у Джалинды и в долине Зеи в урочище Бомнак. Ещё лесной каменный дрозд известен на гнездовье по реки Горин и на озера Эворон. Вне СССР лесной каменный дрозд найден в северной части Кореи и, видимо, там гнездится. Весьма вероятно гнездится в Чжили, а в Маньчжурии распространен к западу до Большого Хингана. Также был встречена и на юге Ганьсу. Зимует в Восточном Индокитае и в Восточном Китае[6]. Обитает на покрытых лесом склонах гор.
Каждая пара занимает обширный район. Энергичное пение продолжается до середины июня, более слабое только утром и вечером до десятых чисел июля. Гнёзда делают весьма просто — из сухой травы и небольшого количества мха, обычно располагают их на земле, на стволе упавшего дерева или на пеньке. Время откладывания яиц: май - июнь. В кладке обычно 5-7 яиц[7]. Яйца белого цвета с мелкими ржавчато-бурыми точками и пятнышками, более густыми на тупом конце яйца. Средний размер яиц составляет 21 x 16 мм. Длительность насиживания более 2 недель[8]. Обычно птенцы покидают гнездо, еще не умея хорошо летать.
Питается различными беспозвоночными и ягодами.
Белогорлый дрозд, или лесной каменный дрозд, (лат. Monticola gularis) — небольшая певчая птица (размером со скворца), одна из самых маленьких из рода каменных дроздов, обитающая в горных лесах Забайкалья, Приамурья и Приморья.
白喉磯鶇（学名：Monticola gularis）为鶲科磯鶇屬下的一个种。
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與动物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 科 : ツグミ科 Turdidae 属 : イソヒヨドリ属 Monticola 種 : ヒメイソヒヨ M. gularis 学名 Monticola gularisヒメイソヒヨ（学名:Monticola gularis）は、スズメ目ツグミ科に分類される鳥類の一種である。
シベリア南部からウスリー地方、中国北東部、朝鮮半島で繁殖し、冬季は中国南部、タイ、マレー半島に渡り越冬する。
日本へは迷鳥として渡来し、北海道、秋田県、日本海側の島嶼（舳倉島）、三宅島等で記録がある。
全長18.5cm。イソヒヨドリより一回り体は小さい。雄の頭上から後頸、羽の一部がコバルトブルーで、眼先と下面、腰と尾の付け根は赤褐色である。眼の下から耳羽、背中、風切羽は褐色味を帯びた黒色である。雌は体の上面がオリーブ褐色で、下面は淡い褐色の地に黒褐色の鱗状の斑が連なっている。このため、一見するとトラツグミに似ている。
明るい林や林の縁に生息している。
