Zosterops palpebrosus (Temminck 1824)

Zosterops palpebrosus^[1] a zo ur spesad golvaneged bihan eus ar c'herentiad Zosteropidae.

Doareoù pennañ

Zosterops palpebrosus,
luc'hskeudennet e stad Himachal Pradesh (India).

Boued

Bevañ a ra diwar amprevaned dreist-holl ha kemer frouezh ha sun-bleuñv ivez.

Annez hag isspesadoù

Ar spesad a gaver ar seizh isspesad^[2] anezhañ en Azia drovanel :

• Zosterops palpebrosus egregius, en darn vrasañ eus India ar Su, Sri Lanka hag Inizi Laccadive,
• Z. p. nicobaricus, en Inizi Andaman ha Nikobar,
• Z. p. nilgiriensis, e mervent India,
• Z. p. occidentis, e biz Afghanistan, Pakistan, hanternoz, kreiz India, kornôg menezioù Himalaya,
• Z. p. palpebrosus, eus kreiz ha reter menezioù Himalaya da greisteiz Sina ha reter Myanmar,
• Z. p. salimalii, e gevred India,
• Z. p. siamensis, e reter Myanmar, hanternoz, reter ha gevred Thailand, gwalarn Indez-Sina.

Liammoù diavaez

• (en) Zosterops palpebrosus war al lec'hienn BirdLife International.
• (en) Zosterops palpebrosus war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Llygadwyn y Dwyrain (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: llygaidwynion y Dwyrain) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Zosterops palpebrosa; yr enw Saesneg arno yw Oriental white-eye. Mae'n perthyn i deulu'r Llygadwynion (Lladin: Zosteropidae) sydd yn urdd y Passeriformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn Z. palpebrosa, sef enw'r rhywogaeth.^[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.

Teulu

Mae'r llygadwyn y Dwyrain yn perthyn i deulu'r Llygadwynion (Lladin: Zosteropidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn llygad-ddu Chlorocharis emiliae Llygadwyn bychan Oculocincta squamifrons Llygadwyn gwinau Hypocryptadius cinnamomeus Llygadwyn gyddfgoch Madanga ruficollis Llygadwyn Seram Tephrozosterops stalkeri Melysor Ynys Bonin Apalopteron familiare Preblyn coed bach Dasycrotapha plateni Preblyn coed ysblennydd Dasycrotapha speciosa

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Der Ganges-Brillenvogel (Zosterops palpebrosus) ist ein Singvogel, der im offenen Waldland des tropischen Asiens von Indien über China bis Indonesien lebt.

Am Rücken und Schwanz ist der 12 cm lange Vogel grünlich, am Kopf und an der Kehle gelb und am Bauch und an den Augenringen weiß gefärbt. Er hat gerundete Flügel und starke Beine. Neben Insekten gehören auch Nektar und verschiedene Früchte zur Nahrung. Der Ganges-Brillenvogel ist ein geselliger Vogel, der außerhalb der Brutzeit große Schwärme mit Hunderten Tieren bildet.

Zur Paarungszeit lösen sich die Schwärme auf. Das Brutpaar baut ein tiefes, schalenförmiges Nest aus Gräsern in Bäumen, Büschen oder Bambusdickicht. Das Weibchen bebrütet zwei bis fünf blassblaue Eier zwei Wochen lang. Die Jungvögel werden nach zwölf Tagen flügge.

Literatur

• Bryan Richard: Vögel. Parragon, Bath, ISBN 1-4054-5506-3

Weblinks

• Zosterops palpebrosus in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2008. Eingestellt von: BirdLife International, 2008. Abgerufen am 8. November 2008.
• Videos, Fotos und Tonaufnahmen zu Zosterops palpebrosus in der Internet Bird Collection

' कांकीर नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा ओरिएन्टल ह्वाइट-आई (Oriental White-eye) भनिन्छ ।

चित्र दिर्घा

• Z. p. williamsoni, Singapore

• A pair in Nagpur, India

• At Chandigarh, India

• This bird in Maharashtra has an orange forehead due to pollen stainingtal]]

• At Khijadiya bird sanctuary

यो पनि हेर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

बाह्य लिङ्कहरू

चष्मेवाला (गारडोळी किंवा गाऱ्या पाखरू) (इंग्लिश:Indian White Eye; हिंदी: बबूना, पिद्दी) हा आकाराने चिमणीपेक्षा लहान असलेला पक्षी आहे.

चष्मेवाला हा साधारण १० सें.मी. आकारमान असलेला पक्षी आहे. हा लहान चौकोनी शेपटीचा हिरवट-पिवळा व गर्द पिवळ्या रंगाचा असून याच्या डोळ्यांभोवती पांढऱ्या रंगाचे ठळक वर्तुळ असते त्यावरून याचे नाव चष्मेवाला असे पडले.

आवाज

आवाज ऐका

वितरण

चश्मेवाला वाळवंटी प्रदेश सोडून संपूर्ण भारतभर आढळतो. तसेच म्यानमार, बांगलादेश, इंडोनेशिया, पाकिस्तान या देशांतही याचे वास्तव्य आहे.

हे पक्षी ऋतुमानानुसार स्थानिक स्थलांतर करतात. भारतात हा निवासी आणि स्थानिक स्थलांतर करणारा पक्षी आहे. याच्या रंग आणि आकारावरून किमान चार उपजाती आढळतात.

खाद्य

हा १५-२० पक्ष्यांच्या लहान थव्यात झाडांवर राहणारा (Arboreal), उत्साही पक्षी आहे. कीटक आणि मध शोधत हा एका झाडावरून दुसऱ्या झाडावर जात असतो.

निवासस्थाने

हे पक्षी बागा, राया व झाडी या ठिकाणी राहतात.

प्रजनन काळ

साधारणपणे एप्रिल ते जुलै हा काळ या पक्ष्याचा प्रजनन काळ असून जमिनीपासून २ ते ४ मी. अंतरावर, कोळ्याच्या जाळ्याने तयार केलेले, लहान घरटे बांधतो. अंडी फिकट निळ्या रंगाची टोकाकडे गडद निळ्या टोपीची असतात. नर-मादी मिळून पिलांना खाऊ घालतात व इतर कामेही दोघे मिळून करतात.

चित्रदालन

• 
• 
• 
• 

ਸੁਨੱਖੀ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਸਮਾਲ ਵਾਈਟ ਆਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ‘ਬਾਬੂਨਾ’, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ‘ਓਰੀਐਂਟਲ ਵਾਈਟ ਆਈ’ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

ਸਰੀਰਕ ਬਣਤਰ

ਇਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੁਆਲੇ ਚਿੱਟੇ ਘੇਰਿਆਂ ਐਨਕ ਵਰਗੇ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਤਕਰੀਬਨ 100 ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ‘ਜ਼ੋਸਟੀਰੋਪੀਡੇਈ’ ਜਿਸ ਦਾ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਅੱਖਰ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਅੱਖਾਂ ਦੁਆਲੇ ਘੇਰੇ।ਇਹ ਜਾਤੀ ਸਾਰੇ ਹਿੰਦ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿਚਲੇ ਗਰਮ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਚਿੜੀ ਨਲੀਦਾਰ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਸਿਰ ਵਾੜਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰਸ ਵੀ ਚੂਸ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਪਰਾਗ ਨਾਲ ਭਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਇਹ ਦੂਸਰੇ ਫੁੱਲ ਵਿੱਚ ਵੜਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਾਗਣ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੱਕੀਆਂ ਅੰਜੀਰਾਂ, ਅੰਗੂਰਾਂ ਅਤੇ ਰਸਭਰੀਆਂ ਵਰਗੇ ਫ਼ਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਪੰਛੀ ਆਮ ਚਿੜੀਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਛੋਟੀਆਂ ਇਸ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਸਿਰਫ਼ 10 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਅਤੇ ਪਰਾਂ ਦਾ ਉਪਰਲਾ ਪਾਸਾ ਹਰੀ ਭਾ ਵਾਲਾ ਪੀਲਾ, ਪਰ ਗ਼ਰਦਨ ਅਤੇ ਪੂਛ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਚੌਰਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਹੇਠਲਾ ਪਾਸਾ ਚਟਕੀਲਾ ਪੀਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਢਿੱਡ ਵਾਲੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਪਾਸੇ ਦਾ ਰੰਗ ਭੂਸਲਾ ਚਿੱਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਬਰੀਕ ਚਿੱਟੇ ਖੰਭਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਬਿਲਕੁਲ ਐਨਕਾਂ ਵਰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਸੁਨੱਖੀ ਦੀ ਚੁੰਝ ਕਾਲੀ, ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਤਿੱਖੀ ਪਰ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜੀ ਹੋਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਚੁੰਝ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਤਲੀ, ਲੰਬੀ ਜੀਭ ਦਾ ਸਿਰਾ ਇੱਕ ਬੁਰਸ਼ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਅਤੇ ਪੰਜੇ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੁਨੱਖੀ ਪੰਛੀ ਬਹੁਤ ਬਾਰੀਕ ਅਤੇ ਹੌਲੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਚੂੰ-ਚੂੰ ਅਤੇ ਚਿਰ-ਚਿਰ ਦੀਆਂ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਕੱਢੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਕੱਢਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਤਾਲਮੇਲ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।^[2]

ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ

ਸੁਨੱਖੀਆਂ ਉੱਤੇ ਬਹਾਰ ਫਰਵਰੀ ਤੋੋਂ ਸਤੰਬਰ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਪੌਦਿਆਂ ਦੇ ਰੇਸ਼ਿਆਂ, ਮੱਕੜੀ ਦੇ ਜਾਲੇ, ਕਾਈ ਵਗੈਰਾ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਆਲ੍ਹਣਾ 2 ਤੋਂ 4 ਮੀਟਰ ਦੀ ਉੱਚਾਈ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਚੌੜੇ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਲੇ ਦਰੱਖਤ ਜਾਂ ਝਾੜੀ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ 3-4 ਟਾਹਣੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਦੋ ਫਾੜ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੋਣ, ਵਿੱਚ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਾਦਾ 2 ਤੋਂ 3 ਪੀਲੀ ਭਾ ਵਾਲੇ ਨੀਲੇ ਅੰਡੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੋਟਾ ਪਾਸਾ ਗੂੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਾਦਾ ਹੀ ਅੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸੇਕ ਕੇ 10 ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਬੋਟ ਕੱਢ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਨਰ ਅਤੇ ਮਾਦਾ ਰਲਕੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਾਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਡਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

வெள்ளைக் கண்ணி (Oriental White-eye, Zosterops palpebrosus) ஒரு சிறிய வெள்ளைக்-கண் குடும்பப் பறவை. வெப்பமண்டல ஆசியாவில் கிழக்கிலிருந்து இந்தியத் துணைக்கண்டம் முதல் தென்கிழக்காசியா வரையிலும் இந்தோனேசிய, மலேசியா நாடுகள் வரை பரந்து காணப்படுகின்றன. சிறு கூட்டமாக உணவைத் தேடும் இவை மலர்த்தேன் மற்றும் சிறு பூச்சிகளை உணவாகக் கொள்கின்றன. இவற்றின் வேறுபட்ட கண்ணைச் சுற்றிக் காணப்படும் வெள்ளை வளையத்தைக் கொண்டும், மேற்பகுதி முழுவதும் காணப்படும் மஞ்சள் நிறத்தைக் கொண்டும் இப்பறவையினை எளிதில் அடையாளம் கண்டுகொள்ள முடியும். சிறகின் கீழ் காணப்படும் நிழல் போன்ற தன்மையினைக் கொண்டு இதன் துணை இனம் அழைக்கப்படுகிறது.

விவரம்

8-9 செ.மீ நீளமுடைய இச்சிறு பறவை மஞ்சள் தன்மையுள்ள ஒலிவ நிறத்தை மேற்பகுதியில் கொண்டும், கண்ணைச் சுற்றி வெள்ளை வளையமும், கீழ்ப்பகுதியும் கழுத்தும் மஞ்சளாகவும் காணப்படும். வயிற்றுப் பகுதி வெள்ளையான சாம்பல் நிறத்தையுடையது. ஆயினும் சில இனங்கள் மஞ்சள் நிறத்தையுடையன. இருபாலினங்களும் ஒத்த தோற்றத்தையுடையன.

பரம்பலும் உறைவிடமும்

இப் பறவை இனம் குறுங் காடுகளிலும் ஈரலிப்பான காடுகளிலும் வாழ்கின்றன. சில வேளைகளில் சதுப்பு நிலங்களிலும் தீவுகளிலும் பூச்சிகளை உண்டு வாழ்கின்றன.^{[2] [3]}

பழக்கமுறையும் சூழலியலும்

இப் பறவைகள் சமூகப்பாங்கானவை. கூட்டமாக வாழும் இவை இனப்பெருக்கக் காலத்தில் பிரிந்து வாழும். அநேகமாக மரங்களில் காணப்படும் இவை மிகக் குறைவாகவே தரைக்கு வரும். மாசி தொடக்கம் புரட்டாதி வரை இவற்றின் இனப்பொருக்க காலம். சித்திரை உயர் இனப்பெருக்க காலமாகக் காணப்படுகிறது.^[4] மரக்கிளை பிரியுமிடத்தில் தொட்டில் போன்று நெருக்கமாக கூடு கட்டும். கூடானது சிலந்திவலை, மரப்பாசி, மரநார் முதலியவற்றால் அமைக்கப்படும். கூடு கட்ட 4 நாட்கள் எடுத்துக் கொள்ளும் இப் பறவை, இரண்டு வெளிறிய நீல நிற முட்டைகளை இரண்டு நாட்கள் இடைவெளியில் இடும்.^[4] 10 நாட்களுகளில் குஞ்சு பொரிக்கும். ஆணும் பெண்ணும் குஞ்சுகள் கவனித்து, உணவூட்டும். 10 நாட்களின் பின் குஞ்சுகள் பறக்கத் தயாராகிவிடும்.^[5] பூச்சிகளை பிரதான உணவாகக் கொள்ளும் இவை மலர்த்தேன் மற்றும் சில பழங்களையும் உணவாகக் கொள்ளும்.^[6]

படங்கள்

• 
• 
• 
• 
• 

மேற்கோள்கள்

ಬೆಳ್ಗಣ್ಣ (ಸಾಮಾನ್ಯ ಹೆಸರು: ಮಲ್ಲಿಕಾಕ್ಷ , ಆಂಗ್ಲ-ಹೆಸರು: Indian White-eye (Formerly Oriental_White-eye), ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಹೆಸರು: Zosterops palpebrosus) ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಗಾತ್ರದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಹಾಡಿನ-ಹಕ್ಕಿ. ಕಣ್ಣಿನ ಸುತ್ತಲು ಬಿಳಿ ಅಂಚು ಹೊಂದಿರುವ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಇದು ಭಾರತ-ಉಪಖಂಡ, ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾ, ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ, ಮಲೇಷ್ಯಾದ ಕುರಚಲು ಕಾಡು ಮತ್ತು ಅಲ್ಪಾರಣ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದಾದ ಹಕ್ಕಿ. ಚಿಕ್ಕ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವ ಇವು, ಹೂವಿನ ಮಕರಂದ, ಚಿಕ್ಕ ಕೀಟಗಳು ಮತ್ತು ಚಿಕ್ಕ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಆಹಾರವಾಗಿ ಸೇವಿಸುತ್ತವೆ. ಬಿಳಿಯ-ಕಣ್ಣಂಚು ಇವುಗಳ ಜಾತ್ಯೋಪಜಾತಿಗಳಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಲಕ್ಷಣವಾದರೂ, ವಿವಿಧ ಘಾಡತೆಯಲ್ಲಿ ಹಳದಿ, ಹಸಿರುಮಿಶ್ರಿತ-ಹಳದಿ ಮೈ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಬಣ್ಣ ಇವುಗಳ ಜಾತ್ಯೋಪಜಾತಿಗಳಲ್ಲಿನ ವಿಭಿನ್ನತೆಯ ಲಕ್ಷಣಾವಾಗಿದೆ.

ವಿವರ

ಬೆಳ್ಗಣ್ಣ ಹಕ್ಕಿ 8-9 ಸೆ.ಮೀ ಅಳತೆಯ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿ ಗಾತ್ರದ ಚಿಕ್ಕ ಹಕ್ಕಿ. ಇದರ ಮೈ ಮೇಲಿನ ಭಾಗಗಳು, ಕೊರಳು, ಬಾಲ - ಹಳದಿ ಅಥವಾ ಹಸಿರು ಮಿಶ್ರಿತ ಹಳದಿ, ಕಣ್ಣಿನ ಸುತ್ತಲು ಬಿಳಿ ಉಂಗುರವಿರುವ ಈ ಹಕ್ಕಿಯ - ಹೆಣ್ಣು ಮತ್ತು ಗಂಡು ಹಕ್ಕಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಅಂತರವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರ ಪ್ರಜಾತಿಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದ್ದು ಇವು ಅನೇಕ ಜಾತಿ-ಉಪಜಾತಿಗಳಾಗಿ ಹರಡಿವೆ . ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಇದರ ವಿಂಗಡನೆ ಇನ್ನೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಕೆಲವೆಡೆ ಕಂಡುಬರುವ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಜಾತಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆಯಾದರೂ ಅವುಗಳ ಉಪ-ಜಾತಿಗಳಲ್ಲಿನ ವಿಭಿನ್ನತೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಆಧಾರಗಳಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಇಂಡೊನೇಷ್ಯಾದಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಅಲ್ಲಿಯ ತೆಳು-ಬೆಳಗಣ್ಣ (ಪೇಲ್-ವೈಟ್-ಐ Pale White-eye) ಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರ. ಆದರೆ ಇವುಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯ ಹರಟೆ-ಮಲ್ಲ ಹಕ್ಕಿಗಳೊಂದಿಗೆ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಇವುಗಳ ಕುಟುಂಬದ ವಿಂಗಡನೆಯೇ ಈಗ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ^[೨]

ಸುಮಾರು 11 ಪ್ರಜಾತಿಗಳು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಒಮಾನ್, ಅರೇಬಿಯ, ಆಫ್ಗಾನಿಸ್ತಾನ್, ಭಾರತ, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ಚೈನಾ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಮಯನ್ಮಾರ್ ಗಳಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಸಹಜ ಪ್ರಜಾತಿ ಎನಿಸಿದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳನ್ನು “ನೀಲಗಿರಿ ಅಥವಾ ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟಿಸ್”-ಉಪಜಾತಿ ಎಂದೂ, ಪೂರ್ವ ಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳನ್ನು ‘’ಸಲಿಂ-ಆಲಿ’’ ಎಂದು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾದರೂ ಇವುಗಳನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಹಜ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಟ್ಟು ಗೂಡಿಸುವುದುಂಟು. ಭಾರತದ ಪ್ರಸ್ತಭೂಮಿ, ಲಕ್ಷದ್ವೀಪ, ಶ್ರೀಲಂಕಗಳಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ‘’ಇರೀಗಿಯ’’ ವರ್ಗವೆಂದು ಕೆಲವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ‘’ಇರೀಗಿಯ’’ ವರ್ಗದ-ಹೆಸರು ಶ್ರೀಲಂಕದ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತ ಎನ್ನುವುದುಂಟು. ^[೩][೪] ದಕ್ಷಿಣ ಮಯನ್ಮಾರ, ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಲಾವೋಸ್ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ವರ್ಗವನ್ನು “ಸೈಮೆನ್ಸಿಸ್’’ ಎಂದು, ನಿಕೊಬಾರನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ವರ್ಗವನ್ನು ‘‘ನಿಕೊಬರಿಕಾಸ್’’ ಎಂದರೂ ಇದೇ ಹೆಸರನ್ನು ಅಂಡಮಾನ್ ನಲ್ಲಿನ ವಿಭಿನ್ನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ವರ್ಗವೆನಿಸಬೇಕಾದವುಗಳಿಗೂ ಜೋಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ^[೩] ದಕ್ಷಿಣ ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಕಾಂಬೋಡಿಯಾದಲ್ಲಿನ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳನ್ನು “ವಿಲಿಯಮ್ಸನಿ“ ಎಂದೂ ^[೫], ಅಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯದ ಮಿಕ್ಕ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ವರ್ಗಗಳು “ಅರಿವೆಂಟರ್”, “ಬಕ್ಟೋನಿ”, “ಮೆಲನೂರಸ್” ಮತ್ತು “ಯುನಿಕ್ಸ್“ ಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.

ಪಶಿಮಘಟ್ಟದ “ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟಿಸ್” (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಹಜ-ಬೆಳಗಣ್ಣಗಳೊಂದಿಗೆ ವರ್ಗಿಸಲ್ಪಡುವ) ಬೆಳಗಣ್ಣಗಳ ಮೈ ಮೇಲ್ಭಾಗ ಘಾಡ ಹಸಿರು ಮತ್ತು ಎರಡೂ ಪಕ್ಕೆಯ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಿನಬಣ್ಣದ ಸುಳಿವಿರುತ್ತವೆ. “ಸಲೀಂ ಅಲಿ” ವರ್ಗದ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ಕೊಕ್ಕು ಮೊಟಕು ಮತ್ತು ಮೈ ಮೇಲ್ಭಾಗ ಘಾಡ ಹಳದಿ-ಹಸಿರು. ^[೩][೬] ಕೆಲ ತಜ್ಞರ ಪ್ರಕಾರ ಸಿಕ್ಕಿಂ, ಭೂತಾನ್ ಅಸ್ಸಾಂ ಮತ್ತು ಯುನನ್ ಗಳಲ್ಲಿನವಷ್ಟೇ ಸಹಜ-ಬೆಳಗಣ್ಣಗಳು, ಪರ್ಯಾಯದ್ವೀಪದ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು “ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟಿಸ್” ಕುಲದವು ಎಂದು. ^[೭] (ಅಥವಾ ತಜ್ಞ ವಾಳ್ಟರ-ನಾರ್ಮನ್ ರ ವಿವರದಂತೆ ಕಾತೀವಾರದ ಬಗೆಯ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳಾದರೆ “ಅಮಾಬಿಲಿಸ್”) ಎಂಬುದು ಉಚಿತ. ^[೮][೩] ಶ್ರೀಲಂಕದ ‘’ಇರೀಗಿಯ’’ ವರ್ಗದ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಶ್ರೀಲಂಕದ ಒಳಬೆಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿನ “ಝೆಸ್ಟ್ರೋಪ್ಸ್ ಸಿಲೋನಿಸಿಸ್” ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳಿಗಿಂತ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದು.

ಪ್ರಸಾರ ಮತ್ತು ಆವಾಸಾ

ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ಆವಾಸ ಬಹಳ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದ್ದು, ಇವು ಕುರಚಲು ಕಾಡುಗಳು, ಅಲ್ಪ ಹರಿದ್ವರ್ಣ ಕಾಡುಗಳು, ಜಲಗಾಡುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ^[೯] ಭಾರತದ ಪಶ್ಛಿಮ ಒಣ ಮರುಭೂಮಿಗಳಲ್ಲಷ್ಟೇ ಇವು ವಿರಳ. ^[೧೦]

ನಡತೆ ಹಾಗು ಪರಿಸರ

ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಏಕಾಂಗಿಗಳಲ್ಲ, ಇವು ಹಿಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು, ಸಂತಾನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಮಯದಲ್ಲಷ್ಟೇ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಬೇರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇವು ನೆಲಕ್ಕಿಳಿಯುವುದು ಬಹಳ ವಿರಳ. ಮರ ಗಿಡಗಳ ಮೇಲೆ ಎಲೆಮರೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಲಕಳೆಯುತ್ತವೆ. ಫೆಬ್ರವರಿಯಿಂದ - ಸೆಪ್ಟಂಬರ್ ತಿಂಗಳುಗಳ ನಡುವೆ ಸಂತಾನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರೂ, ಏಪ್ರಿಲ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಸಂತಾನ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ತೀವ್ರವಾಗುತ್ತದೆ. ^[೧೧] ಜೇಡರ ಬಲೆ, ಕಲ್ಲು ಹೂಗಳು ಮತ್ತು ಮೆತ್ತನೆಯ ಸಸ್ಯ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಚಿಕ್ಕ ಬಟ್ಟಲಾಕಾರದ ಗೂಡನ್ನು ಟೊಂಗೆಗಳ ಮೂಲದಲ್ಲಿ 4 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ, ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ 2 ಮಂದ ನೀಲಿ ಬಣ್ಣದ ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು 2-3 ದಿನಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತವೆ.^[೧೧]. ಮೊಟ್ಟೆಗಳು 10 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮರಿಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತಂದೆ ಹಕ್ಕಿಗಳೆರಡೂ ಸಂತಾನ ಪಾಲನೆಯಲ್ಲಿ ಸಮ ಶ್ರಮಿಗಳು. ಮರಿಗಳು 10 ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಬಿಡಲು ತಯಾರಾಗುತ್ತವೆ. ^[೧೨] ಕೀಟಗಳೇ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳ ಮುಖ್ಯ ಆಹಾರವಾದರೂ, ಇವು ಹಣ್ಣು, ಮಕರಂದಗಳನ್ನೂ ಸೇವಿಸುತ್ತವೆ. ^[೧೩]

ಆಹಾರ ಸೇವನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಇವು ಹಗುರ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಕರೆಗಳ ಮೂಲಕ ಗುಂಪಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕದಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ.^[೩]. ಹೂಗಳಲ್ಲಿನ ಕೀಟ ಹಾಗೂ ಮಕರಂದ ಸೇವನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇವು ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.^[೧೪] ಇಂತಹ ಸಮಯಗಳಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ತಲೆ, ಹಣೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಕೇಸರದ ಕಣಗಳಿಂದ ಇವುಗಳನ್ನು ಬಣ್ಣದ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟತೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿ, ವಿಗಂಡಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ^[೧೫] ಎಲೆಗಳಲ್ಲಿ .^[೧೬]

ಗೂಡು ಹೂಡಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಗುಂಪುಗಟ್ಟಿ ಅಳಿಲುಗಳನ್ನು ದೂರ ಅಟ್ಟುವುದುಂಟು, ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕದ್ದಾದ್ದರಿಂದ ಇವು ಆಕ್ರಮಿಗಳಲ್ಲ, ರಕ್ಷಣಾರ್ಥಿಗಳು. ಇವುಗಳಿಗೆ ಬಾವುಲಿಗಳು (esp. Megaderma lyra) ^[೧೭] ಮತ್ತು ಗದ್ದೆ-ಮಿಂಚುಳ್ಳಿಗಳಿಂದ (White-throated Kingfisher).^[೧೮] ಆಪತ್ತು. ಇವುಗಳ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಪರಾವಲಂಬಿ ಜೀವಿಗಳಾದ ಹೀಮೋಸ್ಪೊರೀಡಿಯಗಳು (Haemoproteus) ಕಂಡು ಬಂದರೂ ಇವುಗಳಿಂದ ಸಾವನ್ನನುಭವಿಸುವುದು ವಿರಳ. ^{[೧೯][೨೦]}

ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು ಪರ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಗೂಡಿನಿಂದ ಗೂಡುಕಟ್ಟುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕದಿಯುವುದುಂಟು. ^{[೨೧] [೨೨]} ಬೆಳ್ಗಣ್ಣಗಳು, ಪರಪಕ್ಷಿಗಳ ಮರಿಗಳಿಗೂ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಬಾಲದಂಡೆ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಮರಿಗಳಿಗೂ ಆಹಾರ ಉಣಿಸುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿದೆ. ^{[೨೩][೨೪]} ಇವು ದೃಢ ಹಾರಾಟ ನಡೆಸಲಾರವು, ಆದರೂ ಗಾಳಿ - ಬಿರುಗಾಳಿಗಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ದೂರದ ನೆಲ ಮುಟ್ಟಿ ಅಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯೂರಿರುವ ದಾಖಲೆಗಳಿವೆ. ^[೨೫]

ಮೂಲಗಳು

The Indian white-eye (Zosterops palpebrosus), formerly the Oriental white-eye, is a small passerine bird in the white-eye family. It is a resident breeder in open woodland on the Indian subcontinent. They forage in small groups, feeding on nectar and small insects. They are easily identified by the distinctive white eye-ring and overall yellowish upperparts. The range previously extended eastwards to Southeast Asia, Indonesia and Malaysia but when the taxa in these regions were assigned to other species, the English name was changed.

Taxonomy

The Indian white-eye was described by the Dutch zoologist Coenraad Jacob Temminck in 1824 from a specimen collected in Bengal. He coined the binomial name Sylvia palpebrosa.^[2] The English and scientific names refer to the conspicuous ring of white feathers round the eyes, palpebrosus being Neo-Latin for "having prominent eyelids", from the Latin palpebrae "eyelids".^[3]

The English name of this species was changed from "Oriental white-eye" to "Indian white-eye" to more accurately reflect the geographic range following the reorganisation of the taxa with the introduction of Hume's white-eye (Zosterops auriventer), the warbling white-eye (Zosterops japonicus) and Swinhoe's white-eye (Zosterops simplex).^[4]

Description

This bird is small (about 8–9 cm long) with yellowish olive upper parts, a white eye ring, yellow throat and vent. The belly is whitish grey but may have yellow in some subspecies. The sexes look similar. The species is widespread and is part of a superspecies complex that includes Zosterops japonicus, Zosterops meyeni and possibly others. The taxonomy of the group is still unclear with some island populations being distinctive while some subspecies are not well supported. The population from Flores, Indonesia for instance is found closer to the pale white-eye. The family itself is now questioned since they are nested along with the Stachyris babblers.^[5]

About eleven subspecies are well recognised. These include the nominate form (type locality Bengal, India) which is found from Oman and Arabia, Afghanistan, northern India and extends into China and northern Myanmar. The population in the Western Ghats and hills of southern India is placed in nilgiriensis while salimalii of the Eastern Ghats hills (Shevaroy, Chitteri, Seshachalam, Nallamalai) is sometimes subsumed into the nominate race. The population of the plains of India, Laccadives and Sri Lanka are sometimes placed in egregius (= egregia) but is restricted by other works to the population in Sri Lanka.^[6][7] The populations in southern Myanmar, Thailand and Laos are placed in siamensis. The Nicobar Islands form is nicobaricus and is sometimes also used for the population on the Andaman Islands which are, however, a distinctive and unnamed population.^[6] The populations from southern Thailand to western Cambodia are placed in williamsoni.^[8] Other Southeast Asian island forms include auriventer (=aureiventer), buxtoni, melanurus and unicus.

Race occidentis (now often subsumed into the nominate race) of the Western Himalayas has the upper side dark green and the flanks are tinged in brown. The form salimalii has a shorter bill and is brighter yellow-green above.^[6][9] Some authors consider the nominate race to be restricted to Sikkim, Bhutan, Assam and Yunnan and consider the peninsular race as occidentis^[10] (or amabilis if the form from Kathiawar described by Koelz is considered valid).^[6][11]

In Sri Lanka, race egregia is smaller and has a brighter back and throat than the endemic Sri Lanka white-eye, Zosterops ceylonensis found in the central hills.

Distribution and habitat

The species is found in a wide range of habitats from scrub to moist forest. They sometimes occur in mangrove areas, such as in the Karachi region,^[12] and on islands they may lead a more insectivorous life.^[13] They are somewhat rare only in the drier desert regions of western India.^[14]

A feral population was detected in San Diego, California, in the 1980s and subsequently eradicated.^[15]

Behaviour and ecology

These white-eyes are sociable, forming flocks which only separate on the approach of the breeding season. They are highly arboreal and only rarely descend to the ground. The breeding season is February to September but April is the peak breeding season^[16] and the compact cup nest is a placed like a hammock on the fork of a branch. The nest is made of cobwebs, lichens and plant fibre. The nest is built in about 4 days and the two pale blue eggs^[16] are laid within a couple of days of each other. The eggs hatch in about 10 days. Both sexes take care of brooding the chicks which fledge in about 10 days.^[17]

Though mainly insectivorous, the Indian white-eye will also eat nectar and fruits of various kinds.^[18]

They call frequently as they forage and the usual contact call is a soft nasal cheer.^[6] They pollinate flowers when they visit them for flower insects (such as thrips) and possibly nectar (questioned)^[19] that form their diet.^[20] The forehead is sometimes coloured by pollen leading to mistaken identifications.^[21] They have been observed bathing in dew accumulated on leaves.^[22]

When nesting, they may mob palm squirrels but being small birds they are usually on the defensive. Their predators include bats (esp. Megaderma lyra)^[23] and birds such as the white-throated kingfisher.^[24] Endoparasitic Haemosporidia of the genus Haemoproteus and Dorisa have been isolated from the species although these rarely cause death.^[25][26]

Like some other white-eyes,^[27] they sometimes steal nest material from the nests of other birds.^[28] Cases of interspecific feeding have been noted with white-eyes feeding the chicks of a paradise flycatcher.^[29][30]

Although not strong fliers, they are capable of dispersing in winds and storms to new areas including offshore islands.^[13] A feral population of this species established itself in California during the 1980s requiring their capture and destruction. They were captured by luring them using call playback and live decoys into mistnets.^[20]

Gallery

• 

  Z. p. williamsoni, Singapore

• 

  This bird in Maharashtra has an orange forehead due to pollen staining

• 

  In Ooty (alt. 2,300m), The Nilgiris District, India

• 

  Bathing alongside red-vented bulbul in Sri Lanka

• 

  Indian white-eye and red-vented bulbul bathing near Galle, Sri Lanka

References

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Indian_white-eye&oldid=1153618268"

El anteojitos oriental u ojiblanco oriental (Zosterops palpebrosus)^[2]​ ^[3]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Zosteropidae. Es criador residente en bosques abiertos en Asia tropical, desde el este del subcontinente indio, hasta el sudeste de Asia, extendiéndose a Indonesia y Malasia. Forrajean en pequeños grupos, se alimentan de néctar y pequeños insectos. Se identifican fácilmente por el distintivo anillo ocular blanco y las partes superiores de color amarillento en general. Varias poblaciones de esta especie de amplia distribución han sido nombradas subespecies debido a algunas variaciones en el tamaño y los tonos amarillos en su plumaje.

Descripción

Es un pájaro de tamaño pequeño (cerca de 8–9 cm de longitud) con las partes superiores de oliva amarillento, un anillo ocular blanco y la garganta y la cloaca amarillas. El vientre es de color gris blanquecino, pero puede tener amarillo en algunas subespecies. Ambos sexos son muy similares en apariencia. La especie está muy extendida y es parte de un complejo de superespecie que incluye a Zosterops japonicus, Zosterops meyeni y posiblemente otros. La taxonomía del grupo todavía no está clara con algunas de las poblaciones insulares siendo distintivas, mientras que algunas subespecies no están bien apoyadas. La población de Flores (Indonesia), por ejemplo, es encontrada más cercana al anteojitos pálido. La familia misma está ahora en duda, ya que anidan junto con los charlatanes de Stachyris.^[4]​

Alrededor de once subespecies son bien reconocidas. Estas incluyen la forma nominal (localidad tipo de Bengala, India) que se encuentra desde Omán y Arabia, Afganistán, el norte de la India y se extiende en el norte de China y Birmania. La población en los Ghats Occidentales y las colinas del sur de la India es colocada en nilgiriensis mientras que salimalii de las colinas de los Ghats orientales (Shevaroy, Chitteri, Seshachalam, Nallamalai) a veces es subsumido en la subespecie nominal. La población de las llanuras de la India, Sri Lanka y las Laquedivas a veces es colocada en egregius (= egregia) pero está restringida por otros trabajos a la población en Sri Lanka.^[5]​^[6]​ Las poblaciones del sur de Birmania, Tailandia y Laos son colocadas en siamensis. La forma de las islas Nicobar es nicobaricus y en ocasiones se también se utiliza para la población de las islas Andamán, que sin embargo son distintivas y una población diferente no identificada.^[5]​ Las poblaciones del sur de Tailandia al oeste de Camboya son collocadas en williamsoni.^[7]​ Otras formas en las islas del sudeste asiático incluye auriventer (=aureiventer), buxtoni, melanurus y unicus.

La raza occidentis (ahora con frecuencia subsumida en la subespecie nominal) del Himalaya occidental tiene la parte superior de color verde oscuro y los flancos están teñidos de marrón. La forma salimalii tiene el pico más corto y es de amarillo verdoso más brillante por encima.^[5]​^[8]​ Algunos autores consideran que la subespecie nominal sea restringido a Sikkim, Bhután, Assam y Yunnan y considerar la raza peninsular como occidentis^[9]​ (o amabilis si la forma de Kathiawar descrita por Koelz es considerada válida).^[5]​^[10]​

En Sri Lanka, la subespecie egregia es más pequeña y tiene la parte superior y la garganta más brillante que el endémico anteojitos cingalés, Zosterops ceylonensis, encontrado en las colinas centrales.

Distribución y hábitat

La especie se encuentra en una amplia variedad de hábitats, desde matorrales a bosques húmedos. En ocasiones se presenta en zonas de manglares, como en el área de Karachi,^[11]​ y en las islas donde pueden llevar una vida más insectívora.^[12]​ Son un poco raros únicamente en las regiones desérticas del oeste de la India.^[13]​

Una población asilvestrada fue detectada en San Diego, California en la década de 1980 y, posteriormente, erradicada.^[14]​

Comportamiento y ecología

Estos ojiblancos son sociables, formando bandadas que sólo se separan en la proximidad de la temporada de cría. Son esencialmente arborícolas y rara vez descienden al suelo. La temporada de reproducción es desde febrero a septiembre, pero abril es el pico de la temporada de reproducción.^[15]​ El nido en forma de taza compacta es construido en una rama. El nido está hecho de telarañas, líquenes y fibra vegetal. El nido es construido en unos 4 días y los huevos de color azul pálido^[15]​ son puestos con un par de días de diferencia. Los huevos eclosionan en unos 10 días. Ambos sexos se encargan de empollarlos, los polluelos abandonan el nido que en unos 10 días.^[16]​ Aunque es principalmente insectívoro, también se alimenta de néctar y frutas de diversos tipos.^[17]​

Durante el forrajeo llaman con frecuencia, la llamada de contacto habitual es un suave cheer.^[5]​ Polinizan las de flores cuando las visitan en busca de insectos de las flores (como trips) y, posiblemente, néctar (cuestionado)^[18]​ que forman su dieta.^[19]​ A veces se colorea la frente con el polen, lo que conduce a identificaciones erróneas.^[20]​ Han sido observados bañándose en el rocío acumulado en las hojas.^[21]​

Sus depredadores incluyen a los murciélagos (esp. Megaderma lyra)^[22]​ y aves como el alción de Esmirna.^[23]​ Endoparásitos de géneros Haemoproteus y Dorisa han sido aislados de esta especie aunque éstos raramente le causan la muerte.^[24]​^[25]​

Al igual que algunos otros ojiblancos,^[26]​ a veces roban material del nido de otras aves.^[27]​ Casos de la alimentación interespecífica han sido observado con los ojiblancos que alimentan a los polluelos de una monarca colilargo asiático.^[28]​^[29]​

Aunque no son voladores fuertes, son capaces de dispersarse en los vientos y tormentas a nuevas áreas incluyendo islotes.^[12]​ Una población silvestre de esta especie se estableció en California durante la década de 1980 que requirió su captura y destrucción. Estos fueron capturados vivos en redes de niebla mediante atracción y reproducción de llamadas y cebos.^[19]​

Referencias

Zosterops palpebrosus Zosterops generoko animalia da. Hegaztien barruko Zosteropidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Zosterops
• Zosteropidae

Zosterops palpebrosus

Le Zostérops oriental (Zosterops palpebrosus), aussi appelé Zostérops de l'Inde est une espèce d'oiseaux de la famille des Zosteropidae.

Répartition

Cet oiseau se reproduit de l'Afghanistan à la République populaire de Chine et au sud jusqu'en Indonésie.

Références externes

• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 5 juin 2015)
• (en) Référence Zoonomen Nomenclature Resource (Alan P. Peterson) : Zosterops palpebrosus dans Passeriformes
• (fr+en) Référence Avibase : Zosterops palpebrosus (+ répartition)
• (fr) Référence CITES : taxon Zosterops palpebrosus (sur le site du ministère français de l'Écologie) (consulté le 5 juin 2015)
• (en) Référence Animal Diversity Web : Zosterops palpebrosus
• (en) Référence NCBI : Zosterops palpebrosus (taxons inclus)
• (en) Référence UICN : espèce Zosterops palpebrosus Temminck, 1824 (consulté le 2 septembre 2020)

Kacamata biasa (Zosterops palpebrosus) adalah nama sejenis burung kecil dari suku Zosteropidae, bangsa Passeriformes (burung petengger). Burung ini merupakan penetap di hutan-hutan terbuka di kawasan Asia tropis, mulai dari India ke timur hingga Cina dan Indonesia. Dalam bahasa Inggris dikenal sebagai Oriental White-eye.

Pengenalan

Burung kecil yang lincah, dengan panjang tubuh (dari ujung paruh hingga ujung ekor) sekitar 10–11 cm. Sisi atas tubuh tertutup bulu-bulu kehijauan atau hijau kekuningan (hijau zaitun), sedangkan sisi bawahnya sedikit bervariasi bergantung rasnya, kecuali leher dan dadanya yang berwarna kuning terang. Sayapnya membundar dan kaki-kakinya kuat.

Nama-namanya (“kacamata”, white-eye) merujuk pada lingkaran bulu-bulu kecil berwarna putih di sekeliling matanya. Nama marganya berasal dari kata Yunani zosterops, yang berarti ”sabuk mata”.

Gemar berkelompok, burung ini kerap membentuk gerombolan besar yang bergerak bersama di antara tajuk pepohonan;^[2] bahkan sering juga bercampur dengan spesies lain seperti burung sepah (Pericrocotus).^[3] Meskipun utamanya burung kacamata bersifat pemakan serangga, tetapi ia pun memakan nektar dan aneka jenis buah. Sembari mencari mangsanya di sela-sela dedaunan, burung ini terus bergerak dari satu ranting ke lain ranting, dan kemudian berpindah ke lain pohon yang berdekatan, sambil terus mengeluarkan suara berkeciap tinggi setiap beberapa saat sekali untuk berkomunikasi dengan anggota kelompok yang lainnya.^[2]

Di Jawa, burung ini tercatat bertelur mulai dari Januari hingga Oktober. Telur berjumlah kurang lebih tiga (2–5) butir berwarna biru pucat, diletakkan pada sarang berupa cawan kecil yang khas bentuknya. Sarang ini terbuat dari akar-akaran, tangkai dan tulang daun, dan bahan-bahan tumbuhan lainnya, serta dihiasi dengan lumut. Sarang diletakkan di percabangan ranting atau rumpun bambu, sekitar 2–4 m di atas tanah.^[2][3]

Ras dan penyebaran

Ada banyak ras (anak jenis) dari Z. palpebrosus. Berikut ini uraian mengenai beberapa ras yang terdapat di Indonesia dan cirinya.

• Z.p. auriventer di Sumatra, Kalimantan^[4] dan Asia Tenggara.^[5]
• Z.p. buxtoni di Sumatra, Kalimantan, dan Jawa bagian barat. Mirip dengan kacamata gunung Zosterops montanus, sisi bawah tubuh berwarna abu-abu keputihan; perbedaannya buxtoni memiliki sebuah garis kuning membujur di tengah dada hingga perut, paha yang berwarna putih, dan iris mata kecoklatan (montanus, iris putih). Sangat mirip dengan kacamata belukar Zosterops everetti, yang perutnya lebih abu-abu dan pita kuning di dadanya lebih lebar.^[4]
• Z.p. melanurus di Jawa dan Bali. Sisi bawah tubuh kuning seluruhnya. Sisi atas tubuh (termasuk tunggir) hijau zaitun, dengan bercak kuning di atas paruh. Mirip dengan kacamata laut Zosterops chloris yang bertubuh sedikit lebih besar dan memiliki kekang hitam gelap.^[4]
• Z.p. unicus di Sumbawa dan Flores. Seperti melanurus, tetapi tunggirnya berwarna kuning.^[6]

Galeri

• Dari Distrik Kullu – Manali, Himachal Pradesh, India

• Dari Bhopal, Madhya Pradesh, India

• Bhopal

• Bhopal

• Di rumpun bambu

• Bhopal

• Kullu - Manali

Referensi

Daftar pustaka

• Birds of India by Grimmett, Inskipp and Inskipp, ISBN 0-691-04910-6

Pranala luar

• Oriental White-eye videos on the Internet Bird Collection
• Oriental White-eye seen at Mulli near Coimbatore

Burung Kelicap Kunyit atau juga dikenali sebagai burung Mata Putih^[2] ialah salah satu daripada haiwan yang boleh di dapati di Malaysia. Nama sainsnya Aegithina tiphia. Burung Kelicap Kunyit termasuk sebagai burung Passerine kecil yang terdapat di seluruh benua kecil India tropika dengan populasi yang memiliki variasi bulu pelepah, dan ada yang ditetapkan sebagai subspesies. Satu spesies yang ditemui di belukar dan hutan, mudah dikesan dari bunyi wisel yang kuat dan berwarna terang. Semasa musim pembiakan, burung jantan menonjol dengan bulu gebu dan terbang dalam corak lingkaran di udara yang kelihatan seperti bola bola hijau, hitam, kuning dan putih.

Ciri-ciri

Burung Kelicap Kunyit adalah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrat), kelas : burung. Burung Kelicap Kunyit adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Paruh Burung Kelicap Kunyit tidak bergigi.

Pembiakan

Burung Kelicap Kunyit membiak dengan bertelur. Telur Burung Kelicap Kunyit bercengkerang keras.

Rujukan

Pautan luar

• Lihat imej burung ini di Imej Google

Senarai burung A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z

Vogels

De Indische brilvogel of gangesbrilvogel (Zosterops palpebrosus) is een zangvogel uit de familie van de brilvogels.

Kenmerken

De Indische brilvogel is zo'n 10-14 cm groot. Van boven is de vogel felgroen, de hals is geel, de buik grijswit. Jongere exemplaren zijn groener en minder uitgesproken van kleur. De vogel komt meestal in flinke zwermen voor.

Verspreiding en leefgebied

Deze brilvogel komt voor in vele Aziatische landen zoals India, Sri Lanka, de Andamanen en Nicobaren, Bangladesh, Nepal, Bhutan, China, Cambodja, Thailand en Myanmar Ze leven in zeer uiteenlopende leefgebieden zoals bossen, struiken, mangroven, maar ook in tuinen en plantages en komen tot 2300 meter hoogte voor.

Ondersoorten

Er zijn zeven ondersoorten:^[2]

• Z. p.egregius (laagland van India, Sri Lanka en de Laccadiven).
• Z. p. nicobaricus (Andamaneiland en Nicobareiland)
• Z. p. nilgiriensis (Zuidwest-India)
• Z. p. occidentalis (Noordwest-India)
• Z. p. palpebrosa (Centraal-India, Sri Lanka, Bangladesh, West-Assam, Nepal en Bhutan)
• Z. p. salimalii (Zuidoost-India)
• Z. p. siamensis (Zuidoost-Tibet, Myanmar, Noord-Thailand, Zuidwest- China en Indochina)

Bronnen, noten en/of referenties

Indisk glasögonfågel^[2] (Zosterops palpebrosus) är en fågel som tillhör glasögonfåglarnas familj.^[3]

Utseende och levnadssätt

Arten har en totallängd på cirka 10 cm. Ryggen är grönfärgad medan underdelen är vit med undantag för ett klargult strup- och bröstparti. Det är en social fågel som lever tillsammans i stora flockar, som endast skingrar sig i parningstider. Den bygger sitt bo i uppe i träd och lägger två till fem blekblåa ägg. Företrädesvis lever fågeln på insekter, men även nektar och olika frukter kan utgöra föda.

Utbredning och systematik

Den indiska glasögonfågeln häckar i södra Asien, från Afghanistan till Vietnam, men även mycket lokalt i Iran och Oman.^[4] Den delas in i elva underarter med följande utbredning:^[3]

• Zosterops palpebrosus occidentis – nordöstra Afghanistan, Pakistan, norra och centrala Indien och västra Himalaya
• Zosterops palpebrosus palpebrosus – sydöstra Arabiska halvön genom norra Indien österut till sydvästra Sichuan, Yunnan och Myanmar
• Zosterops palpebrosus nilgiriensis – södra Västra Ghats i sydvästra Indien Indien (Nilgiri och Palani hills)
• Zosterops palpebrosus salimalii – södra Östra Ghats i sydöstra Indien
• Zosterops palpebrosus egregius – det mesta av låglänta Indiska halvön, Sri Lanka och Lackadiverna
• Zosterops palpebrosus siamensis – södra Myanmar till nordvästra Indokina och norra Vietnam

Tidigare inkluderades sangkarglasögonfågel (Zosterops melanurus) samt delar av humeglasögonfågel (Zosterops auriventer, taxonen auriventer), swinhoeglasögonfågel (Zosterops simplex, taxonet williamsoni) och gråbukig glasögonfågel (Zosterops citrinella, taxonet unicus) i indisk glasögonfågel. Detta görs i stor utsträckning fortfarande, men DNA-studier från 2018 visar dock att de inte är varandras närmaste släktingar.^[5]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.^[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).^[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som fortfarande vanlig.

Namn

Namnet har glasögonfåglarna fått för den ring av vita, fina fjädrar runt ögonen som ser ut som just vita glasögon.

Källor

• AviBase

Noter

1. ^ [a b c] BirdLife International 2012 Zosterops palpebrosus Från: IUCN 2013. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.1 www.iucnredlist.org. Läst 7 januari 2014.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-02-14
3. ^ [a b] Gill, F & D Donsker (Eds). 2019. IOC World Bird List (v 9.1). doi : 10.14344/IOC.ML.9.1.
4. ^ Mitchell, Dominic (2017). Birds of Europe, North Africa and the Middle East : An Annotated Checklist (första). Barcelona: Lynx Edicions. sid. 187. ISBN 978-84-941892-9-6
5. ^ Lim, B.T.M.; Sadanandan, K.R.; Dingle, C.; Leung, Y.Y.; Prawiradilaga, D.M.; Irham, M.; Ashari, H.; Lee, J.G.H.; et al. (2018). ”Molecular evidence suggests radical revision of species limits in the great speciator white‑eye genus Zosterops”. Journal of Ornithology. doi:10.1007/s10336-018-1583-7.

Externa länkar

• Karta över den indiska glasögonfågelns utbredning från AviBase
• Wikimedia Commons har media som rör indisk glasögonfågel.
  Bilder & media
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Vành khuyên họng vàng (danh pháp hai phần: Zosterops palpebrosus) là một loài chim thuộc Họ Vành khuyên^[2]. Loài chim này sinh đẻ ở rừng ở châu Á nhiệt dới, phía đông từ tiểu lục địa Ấn Độ đến Đông Nam Á, đến Indonesia và Malaysia. Chúng sinh sống thành từng nhóm nhỏ, ăn mật hoa và côn trùng.

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Zosterops palpebrosus tại Wikispecies

Научная классификация Международное научное название

Zosterops palpebrosus (Temminck, 1824)

Охранный статус
Систематика
на Викивидах
Изображения
на Викискладе ITIS 563865NCBI 135986EOL 1177409

Восточная белоглазка^[1] (лат. Zosterops palpebrosus) — певчая птица из семейства белоглазковых.

Описание

Восточная белоглазка длиной 12 см. Спина и хвост птицы зеленоватые, голова и горло жёлтые, брюхо и круги вокруг глаз окрашены в белый цвет. Крылья закругленные, ноги сильные. Наряду с насекомыми питается нектаром и различными плодами. Восточная белоглазка — это общительная птица, которая вне периода гнездования образует большие стаи численностью до нескольких сотен особей.

Распространение

Восточная белоглазка обитает на открытых лесных ландшафтах тропической Азии от Индии через Китай до Индонезии.

Размножение

В сезон гнездования стаи распадаются. Гнездящаяся пара строит глубокое гнездо из трав в форме чаши на деревьях, кустах или чаще в зарослях бамбука. Самка высиживает от 2 до 5 бледно-голубых яиц две недели. Молодые птицы становятся самостоятельными через 12 дней.

Галерея

• 
• 
• 
• 
• 

Примечания

二名法 Zosterops palpebrosa
(Temminck)^[2]

灰腹绣眼鸟（学名：Zosterops palpebrosa）为绣眼鸟科绣眼鸟属的鸟类，俗名绣眼鸟。分布于阿富汗、巴基斯坦、尼泊尔、锡金、印度、斯里兰卡、孟加拉、缅甸、中南半岛、菲律宾以及中国大陆的西藏、四川、云南、贵州、广西等地，一般生活环境同暗绿绣眼鸟。该物种的模式产地在印度。^[2]

亚种

• 灰腹绣眼鸟蒙自亚种（学名：Zosterops palpebrosa joannae）。该物种的模式产地在云南蒙自。^[3]
• 灰腹绣眼鸟西南亚种（学名：Zosterops palpebrosa siamensis）。在中国大陆，分布于西藏、四川、云南、贵州、广西等地。该物种的模式产地在缅甸Tenasserim。^[4]

参考文献

这是一篇與雀形目相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=灰腹绣眼鸟&oldid=48835538”

ハイバラメジロ 保全状況評価 LEAST CONCERN
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : スズメ目 Passeriformes 科 : メジロ科 Zosteropidae 属 : メジロ属 Zosterops 種 : ハイバラメジロ
Z. palpebrosus 学名 Zosterops palpebrosus 和名 ハイバラメジロ 英名 Oriental White-eye

ハイバラメジロ（学名：Zosterops palpebrosus）は、スズメ目メジロ科に分類される鳥類の一種である。おもにアジアの熱帯の地域に生息している。

分布[編集]

おもにインド亜大陸からインドネシアやマレーシアといった東南アジアにかけて生息している。

生態[編集]

全体のサイズは8-9㎝で、上半身は明るいオリーブ色をしており、のどから胸部までは黄色い。腹部は白っぽい灰色をしているが、ハイバラメジロの仲間の中には黄色いものもいる。

参考文献[編集]

ウィキメディア・コモンズには、ハイバラメジロに関連するカテゴリがあります。 ウィキスピーシーズにハイバラメジロに関する情報があります。 この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。

「https://ja.wikipedia.org/w/index.php?title=ハイバラメジロ&oldid=61582514」から取得