Aderyn a rhywogaeth o adar yw Preblyn gylfinhir (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: preblynnod gylfinhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Xiphirhynchus superciliaris; yr enw Saesneg arno yw Slender-billed scimitar babbler. Mae'n perthyn i deulu'r Preblynnod (Lladin: Timaliidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn X. superciliaris, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r preblyn gylfinhir yn perthyn i deulu'r Preblynnod (Lladin: Timaliidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Preblyn crymanbig bochwinau Pomatorhinus erythrogenys Preblyn crymanbig bron rhibiniog Pomatorhinus ruficollis Preblyn crymanbig cefnwinau Pomatorhinus montanus Preblyn crymanbig India Pomatorhinus horsfieldii Preblyn crymanbig mawr Pomatorhinus hypoleucos Preblyn crymanbig penddu Pomatorhinus ferruginosus Preblyn crymanbig penfrown Pomatorhinus ochraceiceps Preblyn crymanbig penllwyd Pomatorhinus schisticeps Preblyn gylfinhir Pomatorhinus superciliarisAderyn a rhywogaeth o adar yw Preblyn gylfinhir (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: preblynnod gylfinhir) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Xiphirhynchus superciliaris; yr enw Saesneg arno yw Slender-billed scimitar babbler. Mae'n perthyn i deulu'r Preblynnod (Lladin: Timaliidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn X. superciliaris, sef enw'r rhywogaeth.
The slender-billed scimitar babbler (Pomatorhinus superciliaris) is a passerine bird in the Old World babbler family. It is found from the Himalayas to north-western Vietnam. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forests.
The slender-billed scimitar babbler was formerly placed in the monotypic genus Xiphirhynchus. It was moved to Pomatorhinus based on the results of a molecular phylogenetic study of the babblers published in 2009 that showed that it nested within a clade with other members of Pomatorhinus.[2][3]
The slender-billed scimitar babbler (Pomatorhinus superciliaris) is a passerine bird in the Old World babbler family. It is found from the Himalayas to north-western Vietnam. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forests.
The slender-billed scimitar babbler was formerly placed in the monotypic genus Xiphirhynchus. It was moved to Pomatorhinus based on the results of a molecular phylogenetic study of the babblers published in 2009 that showed that it nested within a clade with other members of Pomatorhinus.
La cimitarra picofina (Pomatorhinus superciliaris)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Timaliidae propia del Himalaya oriental y sus estribaciones.
Fue descrita científicamente por el zoólogo inglés Edward Blyth en 1842. Anteriormente se clasificaba como la única especie del género Xiphirhynchus. Fue trasladado a Pomatorhinus como resultado de un estudio filogenético de 2009 que demostró que se ubicaba en un clado que contenía a los demás miembros de Pomatorhinus.[3][4]
Se encuentra en el Himalaya oriental, desde Nepal, y las estribaciones que se extienden hacia el sur y sureste, llegando a Vietnam y el este de Birmania.
La cimitarra picofina (Pomatorhinus superciliaris) es una especie de ave paseriforme de la familia Timaliidae propia del Himalaya oriental y sus estribaciones.
Pomatorhinus superciliaris Pomatorhinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Timaliidae familian sailkatua dago.
Pomatorhinus superciliaris Pomatorhinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Timaliidae familian sailkatua dago.
Il garrulo scimitarra beccosottile (Pomatorhinus superciliaris Blyth, 1842) è un uccello della famiglia Timaliidae, diffuso in Asia, dall'Himalaya al Vietnam nord-occidentale.[1]
La colorazione del corpo è marrone ruggine, nella parte inferiore è più opaco. La testa è di un grigio scuro e ha un sopracciglio frastagliato di colore bianco; la gola è grigio cenere striata di bianco. Le ali sono di colore marrone ruggine, verso l'esterno sono bordate da piume di colore cenere; le piume primarie esternamente sono di colore marrone cenere; le secondarie sono brune più esternamente; la coda è di marrone scuro, alla base invece è marrone ruggine; sotto le copritrici della coda sono di un marrone ocraceo scuro; le cosce sono di un grigio scuro.[2]
Il becco è nero intenso e lo rende facilmente identificabile, a differenza di specie simili è più lungo e maggiormente curvo;[3] le zampe sono marrone plumbeo; le iridi sono di una tonalità rosso-bruno.[2]
Il garrulo scimitarra beccosottile è un uccello di piccole dimensioni, un esemplare adulto può raggiungere una massa corporea di 28 g. [1]
Le dimensioni degli esemplari adulti sono:[2]
La vita media di questa specie è di 5 anni e mezzo.[1]
Il garrulo scimitarra beccosottile si riproduce tra maggio e giugno. Crea un nido grande composto da foglie secche di bambù ed erba verde intrecciate e foderate con radici sottili e fibre poste in ciuffi di erba alta o in fitti cespugli. La covata è generalmente costituita da quattro uova che sono di un colore bianco puro.[2]
Quando si sposta tende a farlo in grandi stormi.
Il garrulo scimitarra beccosottile era precedentemente inserito nel genere monospecifico Xiphirhynchus. È stato spostato nel genere Pomatorhinus sulla base dei risultati di uno studio filogenetico molecolare dei garruli pubblicato nel 2009 che ha dimostrato che si annidava all'interno di un clade con altri membri di Pomatorhinus.[4]
Le sottospecie e le loro distribuzioni sono: [5]
Il garrulo scimitarra beccosottile abita l'ecozona indomalese e una parte dell'ecozona olartica, inclusa la Cina.[1]
Il suo habitat naturale è costituito da foreste montane umide subtropicali e tropicali tra i 1 400 e i 3500 m di altitudine.[1]
Questi territori si estendono in asia occidentale, asia meridionale e nel sud-est asiatico, comprendendo gli stati del Bangladesh, Birmania, Bhutan, Cina, India, Nepal e Vietnam.[1][6]
La specie occupa un areale limitato, all'interno del quale la popolazione sembra essere stabile. Per questo la lista rossa IUCN classifica Pomatorhinus superciliaris come specie a rischio minimo (Least Concern).[1]
Il garrulo scimitarra beccosottile (Pomatorhinus superciliaris Blyth, 1842) è un uccello della famiglia Timaliidae, diffuso in Asia, dall'Himalaya al Vietnam nord-occidentale.
De sikkelkruiplijster (Pomatorhinus superciliaris; synoniem: Xiphirhynchus superciliaris) is een zangvogel uit de familie Timaliidae (timalia’s).
Deze soort telt 4 ondersoorten:
De sikkelkruiplijster (Pomatorhinus superciliaris; synoniem: Xiphirhynchus superciliaris) is een zangvogel uit de familie Timaliidae (timalia’s).
Bågnäbbad sabeltimalia[2] (Pomatorhinus superciliaris) är en asiatisk fågel i familjen timalior inom ordningen tättingar.[3]
Bågnäbbad sabeltimalia är en 20 cm lång fågel med anmärkningsvärt lång, tunn och nedåtböjd näbb. Fjäderdräkten är i övrigt anspråkslöst brun med mörkgrått huvud och vitt ögonbrynsstreck. Undersidan är djupt roströd. Fågeln har två olika stammande revirläten, det ena mycket snabbt, ihåligt och pipigt, det andra långsammare och klarare.[4][5]
Den bågnäbbade sabeltimalian delas in i fyra underarter med följande utbredning:[3]
Tidigare placerades arten i det egna släktet Xiphirhynchus på grund av dess avvikande näbbform, men DNA-studier[6] har visat att den är en del av släktet Pomatorhinus.
Bågnäbbad sabeltimalia påträffas i bambustånd och städsegrön skog på mellan 915 och 2745 meters höjd. Den livnära sig på skalbaggar, myror och andra insekter och deras larver, men även bär som hallon och nektar. I Indien häckar den mellan april och juli. Den bygger ett stort klotformat bo som placeras på eller nära marken, vari den lägger tre till fem vita ägg.[4][5]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som fåtalig genom hela utbredningsområdet.[7]
Bågnäbbad sabeltimalia (Pomatorhinus superciliaris) är en asiatisk fågel i familjen timalior inom ordningen tättingar.
Xiphirhynchus superciliaris là một loài chim trong họ Timaliidae.[1]
Xiphirhynchus superciliaris là một loài chim trong họ Timaliidae.
Pomatorhinus superciliaris (Blyth, 1842)
СинонимыТонкоклювая тимелия[2] (лат. Pomatorhinus superciliaris) — вид воробьиных птиц из семейства тимелиевых (Timaliidae)[3].
Тонкоклювая тимелия встречается на территории Бангладеш, Бутана, Китая, Индии, Мьянмы, Непала и Вьетнама в тропических и субтропических туманных лесах. Включена в Красную книгу МСОП как находящаяся под наименьшей угрозой[1].
Выделяют несколько подвидов, различающихся в том числе и ареалом[3]:
Тонкоклювая тимелия (лат. Pomatorhinus superciliaris) — вид воробьиных птиц из семейства тимелиевых (Timaliidae).
剑嘴鹛(学名:Xiphirhynchus superciliaris),是画眉科剑嘴鹛属的一种,分布于缅甸、孟加拉国、不丹、中国大陆、越南、印度和尼泊尔。该物种的保护状况被评为无危。[2]
剑嘴鹛的平均体重约为27.5克。栖息地包括温带森林和温带疏灌丛。该物种的模式产地在印度大吉嶺。[1]
剑嘴鹛(学名:Xiphirhynchus superciliaris),是画眉科剑嘴鹛属的一种,分布于缅甸、孟加拉国、不丹、中国大陆、越南、印度和尼泊尔。该物种的保护状况被评为无危。
剑嘴鹛的平均体重约为27.5克。栖息地包括温带森林和温带疏灌丛。该物种的模式产地在印度大吉嶺。