nomes no trilho de navegação
Pteruthius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1832 gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).
Nav spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :
Pevarzek isspesad (14) en holl.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Pteruthius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1832 gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).
Pteruthius és un gènere d'ocells de la família dels vireònids (Vireonidae ).
Segons la Classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.6, 2010) aquest gènere està format per 9 espècies:
Die Würgervireos (Pteruthius) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Vireos (Vireonidae) innerhalb der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes). Die Vogelgattung kommt im festländischen Südostasien, auf Sumatra, Borneo und Java, in Südchina und im Himalaya vor.
Würgervireos haben ein vorwiegend schwarz, grau, weiß und gelblich gefärbtes Gefieder. Bei allen Arten sind die Männchen deutlich kräftiger gefärbt. Die Flügel sind kurz und am Ende abgerundet, der Schwanz ist mittellang. Der Kopf ist im Vergleich zum Rumpf relativ groß. Der Hals ist kurz und dick. Die Beine sind stämmig. Durch ihre kräftigen, hohen und an der Spitze mit einem kleinen, nach unten gebogenen Haken versehenen Schnäbel ähneln sie den Vögeln aus der Familie der Würger (Laniidae).[1][2]
Die Gattung Pteruthius wurde 1832 durch den englischen Ornithologen William John Swainson aufgestellt. Sie wurde lange Zeit in die Familie der Timalien (Timaliidae) gestellt, im Jahr 2007 aber den Vireos (Vireonidae) zugeordnet.[2] Von der evolutionären Hauptlinie der Vireos hat sich die Gattung Pteruthius unterschiedlichen Berechnungen zufolge schon vor etwa 23[3] oder 15[4] Millionen Jahren abgespalten.
Die Gattung umfasst neun Arten:[5]
Die Würgervireos (Pteruthius) sind eine Vogelgattung aus der Familie der Vireos (Vireonidae) innerhalb der Ordnung der Sperlingsvögel (Passeriformes). Die Vogelgattung kommt im festländischen Südostasien, auf Sumatra, Borneo und Java, in Südchina und im Himalaya vor.
The shrike-babblers are a group of small birds in the genus Pteruthius. They are native to the Indomalayan realm, and were traditionally placed in the family Timaliidae before molecular phylogenetic studies in 2007 found that they were best considered as belonging to the family Vireonidae which was then thought to be restricted to the New World. They were traditionally classified into five species with several subspecies but changes in the status of these species on the basis of the phylogenetic species concept suggest more forms in a cryptic species complex.[1][2] Most species are found in montane forests, with some species descending down to lower altitudes during the winter.
The shrike-babblers range in size from 11.5–20 cm in length and weigh 10-48 g. They are divergent in plumage and size but all possess a stout black hooked bill, short rictal bristles and a distinctive juvenile plumage. They all exhibit sexual dimorphism in plumage, with the males generally brighter. The song is simple and monotonous.[1]
None of the species are considered threatened by human activities.
The genus was created by Swainson in 1832 based on the etymology that their wings were red. The emended spelling of Ptererythrius suggested by Strickland was used by some works but dropped as unjustified in later works.[3] The name Allotrius was used by Temminck in 1838 but Swainson's name has priority. The genus characteristics include a short bill with the culmen sharply ridged with hooked and notched tip. The nostril openings are oval and covered by some rictal bristles. The first primary is less than half the length of the second. The scales on the front of the tarsus are sometimes fused to form a long scutum.[4]
Based on the differences established by the phylogenetic studies and on the basis of call variations, the group has been classified into seven species:[5]
Formerly, some authorities also considered the following species (or subspecies) as species within the genus Pteruthius:
The shrike-babblers are a group of small birds in the genus Pteruthius. They are native to the Indomalayan realm, and were traditionally placed in the family Timaliidae before molecular phylogenetic studies in 2007 found that they were best considered as belonging to the family Vireonidae which was then thought to be restricted to the New World. They were traditionally classified into five species with several subspecies but changes in the status of these species on the basis of the phylogenetic species concept suggest more forms in a cryptic species complex. Most species are found in montane forests, with some species descending down to lower altitudes during the winter.
The shrike-babblers range in size from 11.5–20 cm in length and weigh 10-48 g. They are divergent in plumage and size but all possess a stout black hooked bill, short rictal bristles and a distinctive juvenile plumage. They all exhibit sexual dimorphism in plumage, with the males generally brighter. The song is simple and monotonous.
None of the species are considered threatened by human activities.
La pterutjoj estas grupo de malgrandaj birdoj de la genro Pteruthius. Ili estas indiĝenaj en la orientaliso, kaj tradicie lokataj en la familion de timaliedoj, kvankam genetikaj analizoj sugestas ke ili apartenas al la amerika familio de vireedoj.[1][2] Plej parto de specioj troviĝas en montararbaroj kaj kelkaj specioj descendas al pli malaltaj altitudoj dum vintro.
La pterutjoj gamas laŭ grando el 11.5-20 cm laŭ longo kaj 10-48 g laŭ pezo. Ili diverĝas laŭ plumaro kaj grando, sed ĉiu havas fortikan nigran hokoforman bekon, malgrandajn bridoplumetojn kaj distingan plumaron ĉe junuloj. Ili montras seksan dimorfismon laŭ plumaro, ĉar maskloj ĝenerale estas pli brilaj. La kanto estas simpla kaj monotona.
Neniu el la specioj estas konsiderata minacata pro homa agado.
La pterutjoj estas grupo de malgrandaj birdoj de la genro Pteruthius. Ili estas indiĝenaj en la orientaliso, kaj tradicie lokataj en la familion de timaliedoj, kvankam genetikaj analizoj sugestas ke ili apartenas al la amerika familio de vireedoj. Plej parto de specioj troviĝas en montararbaroj kaj kelkaj specioj descendas al pli malaltaj altitudoj dum vintro.
La pterutjoj gamas laŭ grando el 11.5-20 cm laŭ longo kaj 10-48 g laŭ pezo. Ili diverĝas laŭ plumaro kaj grando, sed ĉiu havas fortikan nigran hokoforman bekon, malgrandajn bridoplumetojn kaj distingan plumaron ĉe junuloj. Ili montras seksan dimorfismon laŭ plumaro, ĉar maskloj ĝenerale estas pli brilaj. La kanto estas simpla kaj monotona.
Neniu el la specioj estas konsiderata minacata pro homa agado.
Pteruthius, es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Vireonidae. Son nativas de la ecozona Indomalaya y eran colocadas tradicionalmente en la familia Timaliidae antes de un estudio de análisis moleculares de ADN en 2007 que encontró que estarían mejor colocadas en la familia Vireonidae, que hasta entonces se pensó estaba restringida al Nuevo Mundo. Tradicionalmente eran clasificados en cinco especies con varias subespecies, pero los cambios en el estatus de estas especies en base al concepto filogenético sugiere más formas en un complejo críptico de especies.[4][5] A sus miembros se les conoce por el nombre común de timalí-alcaudón.[6]
Las características del género incluyen un pico corto con el culmen fuertemente estriado con punta dentada y en forma de gancho. Los orificios nasales son de forma ovalada y cubiertos por cerdas rictales.[7]
La mayoría de las especies se encuentran en bosques montanos, con algunas especies descendiendo a altitudes más bajas durante el invierno.
Ninguna de las especies se consideran amenazadas por las actividades humanas.
El género fue creado por Swainson en 1832 basado en la etimología de sus alas de color rojo. La ortografía fue modificada a Ptererythrius sugerida por Strickland y fue utilizada por algunas obras pero cayó como injustificada en trabajos posteriores.[8] El nombre Allotrius fue utilizado por Temminck en 1838 pero el nombre de Swainson tenía prioridad.
Basado en las diferencias establecidas por los estudios filogenéticos y basándose de las variaciones de llamadas, el grupo ha sido clasificado en nueve especies.[9] De acuerdo a la clasificación del Congreso Ornitológico Internacional (IOC, versión 6.2, 2016)[10] y Clements Checklist v.2015,[11] y con el respectivo nombre popular de acuerdo con la Sociedad Española de Ornitología (SEO), cuando existente:[6]
Pteruthius, es un género de aves paseriformes perteneciente a la familia Vireonidae. Son nativas de la ecozona Indomalaya y eran colocadas tradicionalmente en la familia Timaliidae antes de un estudio de análisis moleculares de ADN en 2007 que encontró que estarían mejor colocadas en la familia Vireonidae, que hasta entonces se pensó estaba restringida al Nuevo Mundo. Tradicionalmente eran clasificados en cinco especies con varias subespecies, pero los cambios en el estatus de estas especies en base al concepto filogenético sugiere más formas en un complejo críptico de especies. A sus miembros se les conoce por el nombre común de timalí-alcaudón.
Aasianvireot (Pteruthius) eli aiemmalta nimeltään harlekiinitimalit on vireoiden heimoon kuuluva varpuslintusuku. Aikaisemmin suku luettiin timaleihin. BirdLife Suomen maailman lintujen luettelon mukaan sukuun kuuluu 9 lajia[1]. Lajimäärä vaihtelee eri lähteissä.
Aasianvireot (Pteruthius) eli aiemmalta nimeltään harlekiinitimalit on vireoiden heimoon kuuluva varpuslintusuku. Aikaisemmin suku luettiin timaleihin. BirdLife Suomen maailman lintujen luettelon mukaan sukuun kuuluu 9 lajia. Lajimäärä vaihtelee eri lähteissä.
Pteruthius
Le genre Pteruthius regroupe neuf espèces de passereaux appartenant à la famille des Vireonidae. Allotrie est le nom générique français que la nomenclature aviaire en langue française (mise à jour 2009) a donné à cinq de ses espèces.
D'après la classification de référence (version 2.6, 2010) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Pteruthius
Le genre Pteruthius regroupe neuf espèces de passereaux appartenant à la famille des Vireonidae. Allotrie est le nom générique français que la nomenclature aviaire en langue française (mise à jour 2009) a donné à cinq de ses espèces.
Pteruthius Swainson, 1832 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Vireonidae.[1]
Comprende le seguenti specie e sottospecie:[1]
Pteruthius Swainson, 1832 è un genere di uccelli passeriformi della famiglia Vireonidae.
Pteruthius is een geslacht van zangvogels uit de familie vireo's (Vireonidae). In het Nederlands heten deze soorten bril- of klauwiertimalia's.
De meeste soorten komen voor in tropisch Azië in montane bossen.
Alle soorten komen voor in het Oriëntaals gebied en lang werd gedacht (zoals blijkt aan de Nederlandse namen) dat ze behoorden tot de familie van de Timalia's. Uit moleculair genetisch onderzoek bleek echter dat zij een Aziatische tak zijn van de verder vooral in de Nieuwe Wereld voorkomende vireo's. Dit houdt in dat ze totaal niet verwant zijn, want de vireo's behoren tot de superfamilie Corvoidea en de timalia's tot de Sylvioidea.[1][2]
BirdLife International erkent vijf soorten die geen van allen een zorgwekkende status op de Rode Lijst van de IUCN hebben, maar wel in aantal achteruitgaan. De IOC World Bird List (vs 3.3.) onderscheidt negen soorten.[3]
De himalayaklauwiertimalia (P. ripleyi), Blyths klauwiertimalia (P. aeralatus) en de Da-Latklauwiertimalia (Pteruthius annamensis) worden door BirdLife gezien als ondersoorten van de witbrauwklauwiertimalia (P. flaviscapis) en de Humes briltimalia (P. intermedius) als ondersoort van de Javaanse briltimalia (P. aenobarbus).
Pteruthius is een geslacht van zangvogels uit de familie vireo's (Vireonidae). In het Nederlands heten deze soorten bril- of klauwiertimalia's.
Pteruthius (prakttimaler) er en slekt med spurvefugler i vireofamilien (Vireonidae). Slekten er eneste slekt i underfamilien Pteruthiinae og består av av seks arter (21 taxa), som alle er knyttet til den tempererte eviggrønne løvskogen i fjellene i Sør-Asia og Sørøst-Asia, inkludert i Himalaya.
Artene i Pteruthius blir omkring 11,5–20 cm lange og veier gjerne 10–48 g. Alle har kort, kraftig nebb med en karakteristisk krok på tuppen av overnebbet. Utfargingen av fjærdrakten varierer mellom kjønnene (kjønnsdimorfisme) og artene. Vokaliseringen er enkel og monoton.
Pteruthius ble tidligere klassifisert i timalfamilien (Timaliidae), men det viste seg å være feil.[1] Den ble flyttet til vireofamilien etter at genetiske studier demonstrerte at gruppen var basale vireoer.[2]
Ifølge Jønsson et al. (2016) splittet trolig Pteruthius fra resten av gruppen for omkring 23 millioner år siden.[3] På grunn av relativt stor genetisk avstand til resten av vireofamilien har noen ytret at Pteruthius kanskje bør plasseres i sin egen familie, men dette savner i øyeblikket allmenn aksept.
Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til Brewer et al. (2017).[2] Alle norske navn følger Norsk navnekomité for fugl (NNKF) og er i henhold til Syvertsen et al. (2008),[4] med unntak for navn gitt i parentes. Disse har fortsatt ikke fått avklart sitt norske navn og må derfor kun betraktes som beskrivende uttrykk.
Pteruthius (prakttimaler) er en slekt med spurvefugler i vireofamilien (Vireonidae). Slekten er eneste slekt i underfamilien Pteruthiinae og består av av seks arter (21 taxa), som alle er knyttet til den tempererte eviggrønne løvskogen i fjellene i Sør-Asia og Sørøst-Asia, inkludert i Himalaya.
Multimedia w Wikimedia Commons Pteruthius – rodzaj ptaka z rodziny wireonkowatych (Vireonidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowo-Wschodniej[9].
Długość ciała 11–20 cm; masa ciała 10–48 g[10].
Do rodzaju należą następujące gatunki[15]:
Pteruthius – rodzaj ptaka z rodziny wireonkowatych (Vireonidae).
Brokvireor (Pteruthius) är ett släkte av små fåglar som traditionellt placerats i familjen timalior (Timaliidae), men genetiska studier visar att de tillhör den amerikanska familjen vireor (Vireonidae).[1] [2] De bebor endast regionen från Pakistan till södra Kina och söderut till Sydostasien. De flesta arterna finns i bergsskogar, men några arter tar sig nedåt till lägre höjder på vintern. Flera av de tidigare beskrivna arterna har delats upp i fler distinkta arter.[3]
Brokvireor varierar i storlek från 11,5 till 20 centimeter och från 10 till 48 gram. De varierar också i fjäderdräkt och utseende, men alla arter har kraftig svart krokig näbb, korta uddiga borst och en distinkt juvenil fjäderdräkt. De uppvisar också alla sexuell dimorfism i fjäderdräkten, där hanarna vanligtvis är ljusare än honorna. Sången är enkel och monoton.
Ingen av arterna anses hotad av mänskliga aktiviteter.
Enligt Clemens et al. 2017[3]
Brokvireor (Pteruthius) är ett släkte av små fåglar som traditionellt placerats i familjen timalior (Timaliidae), men genetiska studier visar att de tillhör den amerikanska familjen vireor (Vireonidae). De bebor endast regionen från Pakistan till södra Kina och söderut till Sydostasien. De flesta arterna finns i bergsskogar, men några arter tar sig nedåt till lägre höjder på vintern. Flera av de tidigare beskrivna arterna har delats upp i fler distinkta arter.
Chi Khướu mỏ quặp (danh pháp khoa học: Pteruthius) là một nhóm các loài chim nhỏ bản địa của khu vực sinh thái Indomalaya, và theo truyền thống được đặt trong họ Timaliidae, mặc dù một số công trình nghiên cứu di truyền học gợi ý rằng chúng thuộc về họ có nguồn gốc Cựu thế giới nhưng hiện nay chủ yếu chỉ sinh tồn ở Tân thế giới là Vireonidae[1][2]. Website của IOC hiện tại (năm 2012) cũng xếp chi này trong họ Vireonidae[3]. Phân tích di truyền năm 2016 cho thấy sự phân tỏa của nó ra khỏi phần còn lại của Vireonidae là khá dài lâu (khoảng 23 triệu năm trước), vì thế tốt nhất nên coi nó là một họ riêng biệt (Pteruthiidae) có quan hệ chị-em với Vireonidae.[4]
Phần lớn các loài sinh sống trong các khu rừng miền núi, với một vài loài di trú xuống các độ cao thấp hơn trong mùa đông. Các loài khướu mỏ quặp có chiều dài cơ thể trong khoảng 11,5–20 cm và cân nặng 10-48 g. Mặc dù có kích thước và trọng lượng khá chênh lệch và bộ lông khá khác biệt nhau nhưng tất cả đều có mỏ cong màu đen to mập, các sợi ria cứng quanh mỏ và bộ lông của chim non khác biệt.Tất cả các loài đều thể hiện dị hình giới tính ở bộ lông, nói chung chim trống có bộ lông tươi màu hơn. Tiếng hót của chúng đơn điệu và đều đều.
Không loài khướu mỏ quặp nào được coi là bị đe dọa bởi các hoạt động của con người.
Theo truyền thống người ta công nhận 5 loài. Nhưng gần đây người ta đã tách thêm 4 loài mới.
Chi Khướu mỏ quặp (danh pháp khoa học: Pteruthius) là một nhóm các loài chim nhỏ bản địa của khu vực sinh thái Indomalaya, và theo truyền thống được đặt trong họ Timaliidae, mặc dù một số công trình nghiên cứu di truyền học gợi ý rằng chúng thuộc về họ có nguồn gốc Cựu thế giới nhưng hiện nay chủ yếu chỉ sinh tồn ở Tân thế giới là Vireonidae. Website của IOC hiện tại (năm 2012) cũng xếp chi này trong họ Vireonidae. Phân tích di truyền năm 2016 cho thấy sự phân tỏa của nó ra khỏi phần còn lại của Vireonidae là khá dài lâu (khoảng 23 triệu năm trước), vì thế tốt nhất nên coi nó là một họ riêng biệt (Pteruthiidae) có quan hệ chị-em với Vireonidae.
Phần lớn các loài sinh sống trong các khu rừng miền núi, với một vài loài di trú xuống các độ cao thấp hơn trong mùa đông. Các loài khướu mỏ quặp có chiều dài cơ thể trong khoảng 11,5–20 cm và cân nặng 10-48 g. Mặc dù có kích thước và trọng lượng khá chênh lệch và bộ lông khá khác biệt nhau nhưng tất cả đều có mỏ cong màu đen to mập, các sợi ria cứng quanh mỏ và bộ lông của chim non khác biệt.Tất cả các loài đều thể hiện dị hình giới tính ở bộ lông, nói chung chim trống có bộ lông tươi màu hơn. Tiếng hót của chúng đơn điệu và đều đều.
Không loài khướu mỏ quặp nào được coi là bị đe dọa bởi các hoạt động của con người.
Сорокопутовые тимелии[1] (лат. Pteruthius) — род воробьиных птиц из семейства виреоновых[2].
На июнь 2018 года в род включают 9 видов[2][1]:
Это заготовка статьи по орнитологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Сорокопутовые тимелии (лат. Pteruthius) — род воробьиных птиц из семейства виреоновых.
