nomes no trilho de navegação
El rulrul cap-roig (Haematortyx sanguiniceps) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita els boscos de les valls de muntanya de Borneo. És l'única espècie del gènere Haematortyx.
El rulrul cap-roig (Haematortyx sanguiniceps) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita els boscos de les valls de muntanya de Borneo. És l'única espècie del gènere Haematortyx.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen goed bengoch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris coed pengoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Haematortyx sanguiniceps; yr enw Saesneg arno yw Crimson-headed wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. sanguiniceps, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r petrisen goed bengoch yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ffesant arian Lophura nycthemera Ffesant Elliot Syrmaticus ellioti
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen goed bengoch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris coed pengoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Haematortyx sanguiniceps; yr enw Saesneg arno yw Crimson-headed wood partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn H. sanguiniceps, sef enw'r rhywogaeth.
Die Rotkopfwachtel (Haematortyx sanguiniceps) ist eine Art aus der Familie der Fasanenartigen. Sie ist die einzige rezente Vertreterin ihrer Gattung und kommt ausschließlich auf Borneo vor.
Die Rotkopfwachtel erreicht eine Körperlänge von 25 Zentimetern und wiegt durchschnittlich 330 Gramm.[1] Der Sexualdimorphismus ist nicht besonders stark ausgeprägt. Männchen haben einen leuchtend roten Kopf, Hals und Brust. Das übrige Gefieder ist rußschwarz, lediglich das Ende der Unterschwanzdecke ist gleichfalls rot. Weibchen sind matter gefärbt und insgesamt brauner. Die Farbverteilung gleicht ansonsten dem Männchen. Der Schnabel ist gelblich oder gelblich weiß beziehungsweise bei den Weibchen bräunlich hornfarben. Die Iris ist braun. Die Beine sind grau. Die Männchen haben bis zu jeweils drei Sporne an den Beinen.
Die Rotkopfwachtel kommt ausschließlich in den Bergen im Norden Borneos vor. Die Art gilt aufgrund von Lebensraumverlust als potentiell gefährdet. In geeigneten Habitaten kommt sie jedoch noch häufig vor. Sie bewohnt vor allem die Wälder am Fuß von Bergen. Gewöhnlich ist sie in Höhenlagen zwischen 1000 und 1.500 Höhenmetern anzutreffen.
Die Nahrung der Rotkopfwachtel besteht aus Beeren und Insekten. Die Art scharrt allerdings nicht besonders intensiv. Die Fortpflanzungsgewohnheiten sind weitgehend unbekannt. Das Gelege besteht aus acht bis neun Eiern. Die Brutzeit beträgt in menschlicher Obhut zwischen 18 und 19 Tagen.
Die Rotkopfwachtel (Haematortyx sanguiniceps) ist eine Art aus der Familie der Fasanenartigen. Sie ist die einzige rezente Vertreterin ihrer Gattung und kommt ausschließlich auf Borneo vor.
The crimson-headed partridge (Haematortyx sanguiniceps) is a species of bird in the pheasant, partridge, and francolin family Phasianidae. Described by the British ornithologist Richard Bowdler Sharpe in 1879, it is the only species in the genus Haematortyx. It is endemic to Borneo, where it inhabits lower montane forest in the northern and central parts of the island. It is mainly found at elevations of 1,000–1,700 m (3,300–5,600 ft), but can be seen as low as 185 m (607 ft) and as high as 3,050 m (10,010 ft). Adult males have a striking appearance, with a dark blackish body and crimson red heads, necks, breasts, and undertail coverts. Females have a similar pattern, but with duller brownish-black colouration, orangish-red heads and breasts, and a brownish-black bill instead of a yellowish one. Juveniles are duller and have the crimson restricted to the top of the head.
The species feeds on berries, insects, and small crustaceans. Nests of dry leaves are built in tussocks of grass or lichen, with eggs being laid from mid-January onwards. Clutches have 8–9 eggs and incubation takes 18–19 days in captivity. The crimson-headed partridge is classified as being of least concern by the International Union for Conservation of Nature due to its fairly large range, sufficiently large population, and a lack of significant population decline. It has a population of 1,000–10,000 total individuals and 670–6,700 mature birds which is thought to be declining.
In 1879, the British ornithologist Richard Bowdler Sharpe described the crimson-headed partridge as Haematortyx sanguiniceps on the basis of specimens from the Lawa River. It is the type species of the genus Haematortyx, which was created for it.[2] The name of the genus is from the Ancient Greek haima, meaning "blood", and ortux, meaning "quail". The specific name sanguiniceps comes from the Modern Latin sanguis or sanguinis, meaning "blood", and -ceps, meaning "-headed".[3] "Crimson-headed partridge" has been designated the official common name by the International Ornithologists' Union.[4] It is also known as the crimson-headed wood partridge.[5] It has no recognised subspecies.[4]
The crimson-headed partridge is the only species in the genus Haematortyx, in the pheasant, partridge, and francolin family Phasianidae, a family of 185 species found in terrestrial habitats throughout the world.[4][6] A 2021 phylogeny by the evolutionary biologist Rebecca Kimball and colleagues found the crimson-headed partridge to be most closely related to a clade (group of all the descendants of a common ancestor) formed by the Polyplectron peacock-pheasants and the Galloperdix spurfowl. The crimson-headed partridge is the most basal (closest to the root of the phylogenetic tree) species in the group.[7]
A striking species of partridge, the crimson-headed partridge has an average length of around 25 cm (9.8 in) and the weight of one measured male was 330 g (12 oz). Adult males have a distinctive appearance; the heads, necks, and breasts, along with the final section of the undertail coverts, are crimson red, while the rest of the body is dark blackish. The bill is yellow to yellowish white, the iris is brown with a yellow orbital ring, and the feet are grey with one to three tarsal spurs. Adult females have a similar pattern, bur differ in their duller and browner plumage, more orangish red on the head and breast, brownish-black bill, and lack of spurs. Juveniles are duller and have the crimson restricted to the top of the head, with a brownish orange head, rust-red markings on a blackish-brown breast, and red tips to the wing coverts.[5][8][9]
The species is unlikely to be confused with any other, with its colouration only resembling that of an immature male black partridge (Melanoperdix niger). It can be told apart from the latter by the black partridge's broader black bill.[5]
The crimson-headed partridge's song is harsh, loud, repeated call rendered as KRO-krang, kong-krrang, or whu-kweng. It is frequently given alternately by two individuals. A grating, clucking kak-kak-kak, ok-ak-ok, krak-krak or whu-keng-keng-keng-kok-kok is also made when excited.[5][8][9]
The crimson-headed partridge is endemic to Borneo, where it inhabits mountains in the northern and central parts of the island. It is found in lower montane forest, including kerangas heath forest, alluvial forest, and poor quality forest in sandy soils. It is mainly seen at elevations of 1,000–1,700 m (3,300–5,600 ft), although it has been recorded as low as 185 m (607 ft) and as high as 3,050 m (10,010 ft).[5][8][9]
.jpg)
The species' generation length (average age of parents in the population) is five years.[1] It feeds on berries, insects, and small crustaceans, foraging these from the forest floor and short vegetation.[5]
Nesting occurs in kerangas forests, with nests of dry leaves being built in tussocks of grass or lichen. Egg laying has been reported from mid-January onwards, with breeding males reported in March and young in April. Clutches have 8–9 light brown eggs with dark yellowish-brown streaking. Incubation takes 18–19 days in captivity.[5][8]
The crimson-headed partridge is classified as being of least concern by the International Union for Conservation of Nature due to its fairly large range, sufficiently large population, and a lack of significant population decline. It was previously considered near-threatened and is thought to have a population of 1,000–10,000 total individuals, with 670–6,700 mature birds. It is locally common, but has a highly reduced range, with a declining population. There are no recent records of the species from central Kalimantan and its status there is unknown. It occurs in some protected areas like Kinabalu Park and Gunung Mulu National Park.[1][5][8]
The crimson-headed partridge (Haematortyx sanguiniceps) is a species of bird in the pheasant, partridge, and francolin family Phasianidae. Described by the British ornithologist Richard Bowdler Sharpe in 1879, it is the only species in the genus Haematortyx. It is endemic to Borneo, where it inhabits lower montane forest in the northern and central parts of the island. It is mainly found at elevations of 1,000–1,700 m (3,300–5,600 ft), but can be seen as low as 185 m (607 ft) and as high as 3,050 m (10,010 ft). Adult males have a striking appearance, with a dark blackish body and crimson red heads, necks, breasts, and undertail coverts. Females have a similar pattern, but with duller brownish-black colouration, orangish-red heads and breasts, and a brownish-black bill instead of a yellowish one. Juveniles are duller and have the crimson restricted to the top of the head.
The species feeds on berries, insects, and small crustaceans. Nests of dry leaves are built in tussocks of grass or lichen, with eggs being laid from mid-January onwards. Clutches have 8–9 eggs and incubation takes 18–19 days in captivity. The crimson-headed partridge is classified as being of least concern by the International Union for Conservation of Nature due to its fairly large range, sufficiently large population, and a lack of significant population decline. It has a population of 1,000–10,000 total individuals and 670–6,700 mature birds which is thought to be declining.
La Ruĝkapa perdriko (Haematortyx sanguiniceps) estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas la ununura specio de la monotipa genro Haematortyx kaj kiel specio ankaŭ ĝi estas monotipa, tio estas sen agnoskitaj subspecioj.
Tiu orientalisa specio troviĝas en Indonezio kaj Malajzio nome kiel endemio en la montoj de norda Borneo, kie ĝi estas sufiĉete disvastigata. Ties natura biotopo estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj montararbaroj. Ĝi estis iam konsiderata komuna (Smythies, 1981) sed nune nekomuna inter 500 kaj 1700 m, foje pli sube ĝis 200 m. Ĝenerale estas limigita al makisaj arbaroj kaj sekaj sablecaj arbaroj de altaj valoj ĉe montoj.
Ĝi estas mezgranda (25 cm) diketa perdriko kun nekonfuzebla skarlataj kapo, brusto kaj subvosto. La rimarkinda ruĝa kapo nomigas la specion laŭ la komuna nomo kaj laŭ la latina scienca nomo kie Haematortyx sanguiniceps montras en la genro la radikon de la antikva greka Haemato signife "sango" kaj denove en la specio kunmetaĵon de du latinaj radikojn signife respektiva "sango" kaj "kapo". La resto de la plumaro ĉe maskloj estas nigrecbruna kaj pli kontrasta kun la ruĝaj partoj; dume ĉe inoj estas olivecbruna kaj iom pli senkolora. La iriso estas bruna; la beko flava ĉe masklo, dum bruna ĉe inoj; piedoj estas grizaj kun du spronoj ĉe maskloj kaj unu ĉe inoj. Evidentiĝas ke temas pri kazo de seksa duformismo. Estas ankaŭ hela okulringo, pli videbla ĉe masklo.
La voĉo estas altatona, akra klukado kak kak kak. Ankaŭ pom-prang, pom-prang ripete kelkajn fojojn per malgranda, metaleca voĉo.
La Ruĝkapa perdriko (Haematortyx sanguiniceps) estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas la ununura specio de la monotipa genro Haematortyx kaj kiel specio ankaŭ ĝi estas monotipa, tio estas sen agnoskitaj subspecioj.
Tiu orientalisa specio troviĝas en Indonezio kaj Malajzio nome kiel endemio en la montoj de norda Borneo, kie ĝi estas sufiĉete disvastigata. Ties natura biotopo estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj montararbaroj. Ĝi estis iam konsiderata komuna (Smythies, 1981) sed nune nekomuna inter 500 kaj 1700 m, foje pli sube ĝis 200 m. Ĝenerale estas limigita al makisaj arbaroj kaj sekaj sablecaj arbaroj de altaj valoj ĉe montoj.
Ĝi estas mezgranda (25 cm) diketa perdriko kun nekonfuzebla skarlataj kapo, brusto kaj subvosto. La rimarkinda ruĝa kapo nomigas la specion laŭ la komuna nomo kaj laŭ la latina scienca nomo kie Haematortyx sanguiniceps montras en la genro la radikon de la antikva greka Haemato signife "sango" kaj denove en la specio kunmetaĵon de du latinaj radikojn signife respektiva "sango" kaj "kapo". La resto de la plumaro ĉe maskloj estas nigrecbruna kaj pli kontrasta kun la ruĝaj partoj; dume ĉe inoj estas olivecbruna kaj iom pli senkolora. La iriso estas bruna; la beko flava ĉe masklo, dum bruna ĉe inoj; piedoj estas grizaj kun du spronoj ĉe maskloj kaj unu ĉe inoj. Evidentiĝas ke temas pri kazo de seksa duformismo. Estas ankaŭ hela okulringo, pli videbla ĉe masklo.
La voĉo estas altatona, akra klukado kak kak kak. Ankaŭ pom-prang, pom-prang ripete kelkajn fojojn per malgranda, metaleca voĉo.
La perdicilla cabecirroja (Haematortyx sanguiniceps)[2][3] es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae.[4] Es endémica de la isla de Borneo.[5] Habita en bosques húmedos de tierras bajas y bosques montanos. Es la única especie dentro del género Haematortyx.
La perdicilla cabecirroja (Haematortyx sanguiniceps) es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae. Es endémica de la isla de Borneo. Habita en bosques húmedos de tierras bajas y bosques montanos. Es la única especie dentro del género Haematortyx.
Haematortyx sanguiniceps Haematortyx generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Haematortyx sanguiniceps Haematortyx generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Haematortyx sanguiniceps
Le Rouloul sanglant (Haematortyx sanguiniceps), unique représentant du genre Haematortyx, est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
Cet oiseau vit dans le centre de Bornéo.
Le Rouloul sanglant vit dans les forêts de montagne de basse ou moyenne altitude, généralement entre 1 000 et 1 600 m, mais il descend parfois jusqu’à 200 m. À Sarawak, Davison (1980) le dit commun dans les forêts humides de chênes et de lauriers, dans les petits ravins avec de l’eau stagnante et de la mousse, sur les sols de sable blanc.
Cette perdrix est l’une des plus communes à Bornéo où on peut l’apercevoir le long des pistes. Elle se nourrit de baies, d’insectes, de petits mollusques et de crustacés qu’elle collecte sur le sol de la forêt ou sur la végétation basse. Elle ne fouille pas le sol à la manière des torquéoles (Hennache & Ottaviani 2011).
Le cri d’alerte est strident, aigu, répété plusieurs fois « pom-krang, pom-krang, pom-krang ». Il peut aussi revêtir la forme d’une répétition de cris métalliques « kak-kak-kak ». Les oiseaux chantent surtout tôt le matin et tard le soir, mais parfois aussi dans la journée (Hennache & Ottaviani 2011).
Elle est mal connue. Un nid de feuilles sèches a été trouvé sur une touffe d’herbe. La date de ponte la plus précoce enregistrée serait le 12 janvier.
Actuellement BirdLife International (2009) ne considère pas le Rouloul sanglant comme presque menacée mais Madge et McGowan (2002) estiment que le Rouloul sanglant pourrait être menacé à court terme par la disparition de son habitat, ce qui entraîne un déclin inéluctable de la population. Cette espèce est présente dans le parc national du Gunung Mulu à Sarawak.
Haematortyx sanguiniceps
Le Rouloul sanglant (Haematortyx sanguiniceps), unique représentant du genre Haematortyx, est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
Burung Puyuh kepala-merah (Haematortyx sanguiniceps) adalah salah satu spesies burung di dalam keluarga Phasianidae. Dapat ditemui di Indonesia dan Malaysia. Habitat alaminya adalah hutan dataran rendah lembap subtropis atau tropis dan pegunungan berhutan lembap subtropis atau tropis.
Burung Puyuh kepala-merah (Haematortyx sanguiniceps) adalah salah satu spesies burung di dalam keluarga Phasianidae. Dapat ditemui di Indonesia dan Malaysia. Habitat alaminya adalah hutan dataran rendah lembap subtropis atau tropis dan pegunungan berhutan lembap subtropis atau tropis.
La pernice testacremisi, anche pernice di bosco testacarminio (Haematortyx sanguiniceps (Sharpe, 1879) è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi. È l'unica specie nota del genere Haematortyx.[2]
È un galliforme lungo circa 25 cm, con un peso di circa 330 g.[3]
Questa specie è endemica del Borneo.[1]
La pernice testacremisi, anche pernice di bosco testacarminio (Haematortyx sanguiniceps (Sharpe, 1879) è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi. È l'unica specie nota del genere Haematortyx.
Burung Siul Kepala Merah (bahasa Inggeris: Crimson-headed Partridge) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Haematortyx sanguiniceps.[1] Juga dikenali sebagai Mabparang.
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrat darat, lebih 150,000 spesies invertebrat, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
Burung Siul Kepala Merah boleh didapati di Semenanjung Malaysia.
Burung Siul Kepala Merah adalah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam haiwan, bertulang belakang (vertebrata), kelas Burung. Dalam aturan : , tergolong dalam keluarga : . Burung Siul Kepala Merah adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Burung mempunyai paruh tanpa gigi.
Jantung Burung Siul Kepala Merah terdiri daripada 4 kamar seperti manusia. Kamar atas dikenali sebagai atrium, sementara kamar bawah dikenali sebagai ventrikel.
Sebagai burung, Burung Siul Kepala Merah membiak dengan cara bertelur. Telur yang dihasilkan mempunyai cangkerang keras di dalam sarang yang dibinanya.
Burung Siul Kepala Merah merupakan haiwan yang dilindungi di Malaysia dan memerlukan lesen pemburuan untuk memburunya.
A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Burung Siul Kepala Merah (bahasa Inggeris: Crimson-headed Partridge) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Haematortyx sanguiniceps. Juga dikenali sebagai Mabparang.
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrat darat, lebih 150,000 spesies invertebrat, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
De roodkopbospatrijs (Haematortyx sanguiniceps) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1879 door Sharpe.
De soort is endemisch op Borneo.[2]
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.
Bronnen, noten en/of referentiesDe roodkopbospatrijs (Haematortyx sanguiniceps) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1879 door Sharpe.
A perdiz-de-cabeça-carmim (Haematortyx sanguiniceps) é uma espécie de ave da família Phasianidae. É o único membro do género Haematortyx.
Habita zonas de floresta tropical e sub-tropical da Indonésia e Malásia.
A perdiz-de-cabeça-carmim (Haematortyx sanguiniceps) é uma espécie de ave da família Phasianidae. É o único membro do género Haematortyx.
Habita zonas de floresta tropical e sub-tropical da Indonésia e Malásia.
Blodhöna[2] (Haematortyx sanguiniceps) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Arten placeras som enda art i släktet Haematortyx. Fågeln förekommer i bergsskogar på norra Borneo.[3]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör blodhöna.
Wikispecies har information om Haematortyx sanguiniceps.
Blodhöna (Haematortyx sanguiniceps) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.
Haematortyx sanguiniceps là một loài chim trong họ Phasianidae.[1]
Haematortyx sanguiniceps là một loài chim trong họ Phasianidae.
保全状況評価[1] LEAST CONCERN
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : キジ目 Galliformes 科 : キジ科 Phasianidae 属 : アカガシラシャコ属 Haematortyxアカガシラシャコ（赤頭鷓鴣、学名：Haematortyx sanguiniceps）は、キジ目キジ科の鳥類。本種のみでアカガシラシャコ属を形成する。
特徴は写真参照。
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
.png){kind=small}
