nomes no trilho de navegação
Arborophila mandellii[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Dougen a ra anv an naturour italian Louis Mandelli (1833-1880) a voe roet dezhañ, e 1874, gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912).
Kavout a reer ar spesad en un takad hag a ya eus biz India da c'hevred Tibet[2].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Arborophila mandellii a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Dougen a ra anv an naturour italian Louis Mandelli (1833-1880) a voe roet dezhañ, e 1874, gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912).
La perdiu boscana pit-roja (Arborophila mandellii) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita el pis inferior de la selva humida, als voltants de l'Himàlaia, al nord de l'Índia i sud-est del Tibet.
La perdiu boscana pit-roja (Arborophila mandellii) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita el pis inferior de la selva humida, als voltants de l'Himàlaia, al nord de l'Índia i sud-est del Tibet.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen fynydd frongoch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris mynydd brongoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Arborophila mandellii; yr enw Saesneg arno yw Red-breasted hill partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. mandellii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r petrisen fynydd frongoch yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius
.jpg)
_Male.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen fynydd frongoch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris mynydd brongoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Arborophila mandellii; yr enw Saesneg arno yw Red-breasted hill partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. mandellii, sef enw'r rhywogaeth.
भूरी छाती वाला तीतर (Chestnut-breasted Partridge) (Arborophila mandellii) तीतर परिवार का एक पक्षी है जो ब्रह्मपुत्र के उत्तर में स्थित पूर्वी हिमालय का मूल निवासी है और भारत के अरुणाचल प्रदेश, सिक्किम तथा पश्चिम बंगाल (केवल दार्जीलिंग के क्षेत्र में) में, भूटान में, तथा दक्षिण-पूर्वी तिब्बत में जाना जाता है।[1]
मिशमी भाषा (अरुणाचल प्रदेश की एक भाषा) में इसको पाओ-अर कहते हैं।[2]
जब यह पक्षी पहली बार पहचाना गया था तो यह मान्यता थी कि यह केवल भूटान और दोआर के इलाकों में ही पाया जाता है,[3] लेकिन और शोध के बाद इसके आवास का क्षेत्र और विस्तृत पाया गया और यह पाया गया कि यह न सिर्फ़ भूटान और दोआर में वरन् अरुणाचल प्रदेश, सिक्किम तथा पश्चिम बंगाल (केवल दार्जीलिंग के क्षेत्र में) में तथा दक्षिण-पूर्वी तिब्बत में भी पाया जाता है। यह सदाबहार वनों, जिसमें बांस के वन भी शामिल हैं, में उगी झाड़ में रहता है और शायद ३५० मी. से लेकर २,५०० मी. की ऊँचाई तक रहता है, लेकिन हाल के शोधों से यह तय है कि १,७०० से २,००० मी. की ऊँचाई तक तो निश्चित ही पाया जाता है।[1]
इस जाति के बारे में जानकारी की कमी है लेकिन पुराने नमूनों के आधार पर यह कहा जा सकता है कि इसकी लंबाई अमूमन २१.६ से.मी. होती है और नर और मादा में कोई ज़्यादा अन्तर नहीं होता है।[3] इसके गले में एक सफ़ेद रंग का त्रिकोण होता है और उसके नीचे एक काली पड़ी लकीर होती है जिसके नीचे छाती भूरी-लाल होती है। पंख, पीठ और अन्य जगहों में थोड़ा हरापन होता है जिसकी वजह से ऊँची घास में इसका दिखना लगभग असंभव हो जाता है।
_(14726935886).jpg)
|archived by= की उपेक्षा की गयी (मदद) भूरी छाती वाला तीतर (Chestnut-breasted Partridge) (Arborophila mandellii) तीतर परिवार का एक पक्षी है जो ब्रह्मपुत्र के उत्तर में स्थित पूर्वी हिमालय का मूल निवासी है और भारत के अरुणाचल प्रदेश, सिक्किम तथा पश्चिम बंगाल (केवल दार्जीलिंग के क्षेत्र में) में, भूटान में, तथा दक्षिण-पूर्वी तिब्बत में जाना जाता है।
The chestnut-breasted partridge (Arborophila mandellii) is a partridge species endemic to the eastern Himalayas north of the Brahmaputra, and occurs in Bhutan, Darjeeling, Sikkim, Arunachal Pradesh and south-eastern Tibet at elevations from 350 to 2,500 m (1,150 to 8,200 ft). It is listed as near threatened on the IUCN Red List, as the estimated population comprises less than 10,000 individuals. It is threatened by forest degradation and by hunting. It is known from at least three protected areas, including Singalila National Park and Namdapha National Park.[1] The scientific name commemorates the Italian naturalist Louis Mandelli.[2]
It is a distinctive partridge with chestnut breast-band and grey belly. It is distinguished from the similar rufous-throated partridge A. rufogularis by more rufescent crown and head-sides, white gorget and entirely chestnut upper breast.
In 2015, the first photograph of this species in the wild was taken in Arunachal Pradesh.[3]
The chestnut-breasted partridge (Arborophila mandellii) is a partridge species endemic to the eastern Himalayas north of the Brahmaputra, and occurs in Bhutan, Darjeeling, Sikkim, Arunachal Pradesh and south-eastern Tibet at elevations from 350 to 2,500 m (1,150 to 8,200 ft). It is listed as near threatened on the IUCN Red List, as the estimated population comprises less than 10,000 individuals. It is threatened by forest degradation and by hunting. It is known from at least three protected areas, including Singalila National Park and Namdapha National Park. The scientific name commemorates the Italian naturalist Louis Mandelli.
It is a distinctive partridge with chestnut breast-band and grey belly. It is distinguished from the similar rufous-throated partridge A. rufogularis by more rufescent crown and head-sides, white gorget and entirely chestnut upper breast.
In 2015, the first photograph of this species in the wild was taken in Arunachal Pradesh.
La Brunbrusta perdriko (Arborophila mandellii) estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas endemia de orienta Himalajo norde de Bramaputro, el Butano, Okcidenta Bengalo (nur Darjeeling), Sikimo kaj Arunaĉal Pradeŝ, nordorienta Barato, Nepalo Himalajo kaj sudorienta Tibeto.
Ĝi estas distinga perdriko kun bruna brustozono kaj griza ventro de brunstriecaj flankoj. En kapo montras blankan superokulan strion, ĝenerale ruĝecbrunan kapon kun punktecaj vizaĝo kaj kolflankoj, kaj ruĝecan okulringon. La gorĝo estas oranĝeca kaj sub ĝi videblas unue horizontala blanka rando kaj pli sube nigra dua rando. La dorso estas griza kaj la flugiloj tre punktecaj nigre. La kruroj estas ruĝecaj.
Ĝi distingiĝas el la simila kaj parenca Ruĝecgorĝa perdriko , A. rufogularis, pro pli ruĝeca krono kaj kapoflankoj, blanka gorĝorando kaj tutbruna supra brusto. Spite la simila nomo la ankaŭ parenca Rufabrusta perdriko aŭ Siĉuana perdriko, Arborophila rufipectus, estas iom diferenca kun pli distinga kapobildo de markataj blankaj strioj kaj tre markata vizaĝomakulo.
Tiu orientalisa birdo estis klasita kiel Vundebla, kun ĉirkaŭkalkulata populacio de malpli da 10,000. Ĝi estas minacata pro arbara degradado, kiu estas fragmentanta la populacion, kaj pro troa ĉasado kompare kun la malgranda populacio. Ili estis konstatitaj en almenaŭ tri protektitaj areoj, kiaj la Nacia Parko Singalila (Okcidenta Bengalo).
La Brunbrusta perdriko (Arborophila mandellii) estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi estas endemia de orienta Himalajo norde de Bramaputro, el Butano, Okcidenta Bengalo (nur Darjeeling), Sikimo kaj Arunaĉal Pradeŝ, nordorienta Barato, Nepalo Himalajo kaj sudorienta Tibeto.
Ĝi estas distinga perdriko kun bruna brustozono kaj griza ventro de brunstriecaj flankoj. En kapo montras blankan superokulan strion, ĝenerale ruĝecbrunan kapon kun punktecaj vizaĝo kaj kolflankoj, kaj ruĝecan okulringon. La gorĝo estas oranĝeca kaj sub ĝi videblas unue horizontala blanka rando kaj pli sube nigra dua rando. La dorso estas griza kaj la flugiloj tre punktecaj nigre. La kruroj estas ruĝecaj.
Ĝi distingiĝas el la simila kaj parenca Ruĝecgorĝa perdriko , A. rufogularis, pro pli ruĝeca krono kaj kapoflankoj, blanka gorĝorando kaj tutbruna supra brusto. Spite la simila nomo la ankaŭ parenca Rufabrusta perdriko aŭ Siĉuana perdriko, Arborophila rufipectus, estas iom diferenca kun pli distinga kapobildo de markataj blankaj strioj kaj tre markata vizaĝomakulo.
Tiu orientalisa birdo estis klasita kiel Vundebla, kun ĉirkaŭkalkulata populacio de malpli da 10,000. Ĝi estas minacata pro arbara degradado, kiu estas fragmentanta la populacion, kaj pro troa ĉasado kompare kun la malgranda populacio. Ili estis konstatitaj en almenaŭ tri protektitaj areoj, kiaj la Nacia Parko Singalila (Okcidenta Bengalo).
La arborófila pechirroja (Arborophila mandellii) es una especie de ave de la familia de los faisánidos que habita el piso inferior de la selva húmeda, en los alrededores del Himalaya, el norte de la India y sureste del Tíbet.
La arborófila pechirroja (Arborophila mandellii) es una especie de ave de la familia de los faisánidos que habita el piso inferior de la selva húmeda, en los alrededores del Himalaya, el norte de la India y sureste del Tíbet.
Arborophila mandellii Arborophila generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Arborophila mandellii Arborophila generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Punarintapyy (Arborophila mandellii) on Itä-Aasiassa tavattava uhanalainen aitokanoihin kuuluva kanalintu.
Kooltaan punarintapyy voi kasvaa noin 28 cm pitkäksi. Laji on selästään ja siivistään harmaa punaruskein kuvioinnein. Selkeä tuntomerkki on oranssi pää ja rinnan leveä punaruskea juova. Punarintapyyn vatsa ja alarinta ovat väriltään harmaat punaruskein juovin. Linnun nokka on musta ja jalat punertavat.[2][3]
Punarintapyytä tavataan Intian pohjoisosista Länsi-Bengalin, Sikkimin ja Arunachal Pradeshin osavaltioista, Bhutanista ja Kiinasta. Lajin elinympäristöä ovat ainavihantien vuoristometsien, kuten bambumetsien aluskasvillisuus tyypillisesti noin 350–2 500 metrin korkeudessa. Tällä hetkellä punarintapyykannan kooksi arvioidaan 2 500–10 000 yksilöä. Lajin kantaa uhkaa elinympäristöksi sopivien metsien hakkuut erityisesti Intiassa. Muita uhkia ovat metsästys ja karjankasvatus. Lajin lisääntymisaika on keväällä.[1][2]
Punarintapyy (Arborophila mandellii) on Itä-Aasiassa tavattava uhanalainen aitokanoihin kuuluva kanalintu.
Arborophila mandellii
La Torquéole de Mandelli (Arborophila mandellii) est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
Du nord-est de l’Inde (Sikkim, Bengale, Arunachal Pradesh) au sud-est du Tibet par le Bhoutan, où elle est présente dans plusieurs vallées dans l’est et le centre, dont le Parc national de Thrumshing.
Cette torquéole se rencontre dans le sous-bois dense de la forêt sempervirente, entre 350 et 2500m, y compris dans les bambous, et préférentiellement le long des fleuves. Au Bhoutan, sa présence est exclusivement liée à la forêt âgée, ce qui laisse supposer qu’elle pourrait être très sensible à la dégradation de l’habitat (Hennache & Ottaviani 2011).
Le chant est audible de mi-mars à juin et consiste en une répétition de prrrit, prrr prrr-er-it allant crescendo (Madge & McGowan 2002).
De mars à juin au Tibet. Au Sikkim, un nid de quatre œufs a été trouvé un 3 juin, à 2400m d’altitude, dans une forêt de chênes et rhododendrons. Il était situé sous un rocher. Des poussins accompagnés d’un adulte ont été observés en août au Bhoutan.
La torquéole de Mandelli est considérée comme vulnérable par l’UICN en raison de ses effectifs limités et de la fragmentation de son habitat. Elle est connue dans plusieurs zones protégées : le parc national de Singalila (ouest du Bengale), celui de Thrumshing (Bhoutan), la réserve de Bumdeling (Bhoutan), celles de Mehao et de la vallée du Dibang (Arunachal Pradesh). On peut penser que de récentes mesures, dont l’interdiction d’exportation des bois provenant des forêts de l’Arunachal Pradesh et l’engagement du Bhoutan pour maintenir 60 % de sa surface forestière et placer 35 % de sa surface nationale en réserve, pourront assurer un meilleur avenir à cette espèce (Hennache & Ottaviani 2011).
Arborophila mandellii
La Torquéole de Mandelli (Arborophila mandellii) est une espèce d'oiseaux de la famille des Phasianidae.
De roodborstbospatrijs (Arborophila mandellii) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Hume.
De soort komt voor van het noordoosten van India tot het zuidoosten van Tibet.[2]
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status kwetsbaar.
Bronnen, noten en/of referentiesDe roodborstbospatrijs (Arborophila mandellii) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Hume.
Sikkimsånghöna[2] (Arborophila mandellii) är en hotad fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Sikkimsånghönan är en 28 cm lång, karakteristisk hönsfågel med kastanjefärgat bröstband och grå buk. Den skiljer sig från liknande roststrupig sånghöna (A. rufogularis) genom att vara mer roströd på hjässa och huvudsidor samt helt kastanjefärgad på övre delen av bröstet. Den har vidare en vit strupe. Lätet är ett upprepat och högljutt "prrreeet", följ av serier bestående av fraser som "prr prr-e-it" som sedan ökar till ett klimax.[1]
Sikkimsånghönan förekommer i barrskogar en bit upp i bergen från Sikkim till sydöstra Tibet.[3] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Sikkimsånghönan påträffas i undervegetation i städsegrön skog, främst mellan 1700 och 2000 meters höjd och ofta nära vattendrag. I Bhutan återfinns den endast i gammelskog, vilket kan betyda att den är känsling för skogsavverkning. Spelande fåglar har noterats mellan mitten av mars till juni.[1][4]
Denna art har en liten världspopulation på uppskattningsvis högst 10.000 vuxna individer. Den minskar i antal och dess utbredningsområde blir allt mer fragmentiserat till följd av skogsavverkning. Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar den därför som sårbar. Dock har insatser i Arunachal Pradesh lett till att skogar där arten lever skyddats. Detta i kombination med fler eftersökningar kan leda till att artens hotstatus förbättras i framtiden.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Louis H. Mandelli (1833-1880), italiensk teplantageägare i Darjeeling och Assam men även ornitolog och samlare av specimen.[5]
Wikimedia Commons har media som rör sikkimsånghöna.
Wikispecies har information om Arborophila mandellii.
Sikkimsånghöna (Arborophila mandellii) är en hotad fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.
Arborophila mandellii là một loài chim trong họ Phasianidae.[2]
Arborophila mandellii là một loài chim trong họ Phasianidae.
Arborophila mandellii (Hume, 1874)
Охранный статус
Красногрудая кустарниковая куропатка[1] (Arborophila mandellii) — вид рода Arborophila (кустарниковые куропатки) семейства Фазановые, эндемичный для восточных Гималаев.
Длина тела до 28 см. Хорошо отличима по каштановому цвету груди и серому низу. От близкого вида красногорлой кустарниковой куропатки (Arborophila rufogularis) отличается более красной шапочкой, белым воротничком и каштановым цветом груди. Голос состоит из повторяющихся громких звуков «прррит», следующих за сериями все более громких фраз «прр прр-ер-ит». Токование можно слышать с середины марта до июня.
Красногрудая кустарниковая куропатка является эндемиком восточных Гималаев к северу от Брахмапутры. Известна из Бутана, северо-восточной Индии (Западная Бенгалия (Дарджилинг), Сикким, Аруначал-Прадеш), Непала и юго-восточного Тибета. В сохранившихся лесах Аруначал-Прадеша она бывает довольно обычна.
Вид обитает в подлеске вечнозелёных лесов, в том числе и в бамбуковых, вблизи рек. Встречается на разных высотах: от 350 м н.у.м. до 2500 м. Известно, что в Бутане распространение ограничено территориями с хорошо сохранившимися старовозрастными лесами, что позволяет предполагать чувствительность вида к деградирующим местообитаниям.
В Международном красном списке 2010 года вид имеет статус угрожаемого C2a(i). Численность оценивается в пределах 10 тысяч особей, при этом наблюдается тенденция к уменьшению численности. Основные причины этого — деградация лесов и их фрагментация, как результат экстенсивного земледелия, рубок и увеличения чайных плантаций. Охота (даже на охраняемых природных территориях) также влияет на численность вида.
Каштановогрудая куропатка охраняется, по крайней мере, в трёх природных резерватах: национальных парках Сингалила (англ.)русск. (Западная Бенгалия) и Тхрумшинг (Бутан) и в природном заказнике Бумделинг (Аруначал-Прадеш).
Национальный парк Сингалила сильно страдает от охоты, сбора дикоросов и выпаса скота. Численность куропаток в Бутане увеличивается, но несмотря на это выпас и экстенсивное земледелие может стать серьёзной преградой на пути расширения ареала вида. В Аруначал-Прадеше недавно был введён запрет на экспорт леса, что может способствовать сохранению популяций куропаток.
Красногрудая кустарниковая куропатка (Arborophila mandellii) — вид рода Arborophila (кустарниковые куропатки) семейства Фазановые, эндемичный для восточных Гималаев.
红胸山鹧鸪（学名：Arborophila mandellii）为雉科山鹧鸪属的鸟类。分布于锡金、不丹、印度以及中国大陆的西藏等地，一般栖息于稠密的常绿树林。该物种的模式产地在不丹。[1]
.png){kind=small}
这是一篇雞形目小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
.png){kind=small}
