nomes no trilho de navegação
Francolinus pictus[1] a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Anvet e voe Perdix picta (kentanv) da gentañ-penn (e 1828) gant ar skiantourien vreizhveuriat William Jardine (1784-1843) ha Prideaux John Selby (1788-1867).
Bevañ a ra diwar c'hreun ha had hep ober fae ouzh c'hwiled hag amprevaned all.
Ar spesad a gaver an tri isspesad anezhañ[2] :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Francolinus pictus a zo ur spesad evned eus ar c'herentiad Phasianidae.
Anvet e voe Perdix picta (kentanv) da gentañ-penn (e 1828) gant ar skiantourien vreizhveuriat William Jardine (1784-1843) ha Prideaux John Selby (1788-1867).
El francolí pintat (Francolinus pictus) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita turons amb herba a l'Índia i Sri Lanka.
El francolí pintat (Francolinus pictus) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita turons amb herba a l'Índia i Sri Lanka.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen liwiedig (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris lliwiedig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Francolinus pictus; yr enw Saesneg arno yw Painted partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. pictus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r petrisen liwiedig yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius
.jpg)
_Male.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Petrisen liwiedig (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: petris lliwiedig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Francolinus pictus; yr enw Saesneg arno yw Painted partridge. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn F. pictus, sef enw'r rhywogaeth.
Malet frankolin (Francolinus pictus) er en fasanfugl, der lever i Indien og Sri Lanka.
Taksonomi fra Wikispecies Der Tropfenfrankolin (Francolinus pictus) ist ein 33 Zentimeter großer Vertreter der Familie der Fasanenartigen.
Der Tropfenfrankolin hat einen gelben Kopf, der Bereich um die Augen ist orange. Der kurze, schwarze Schnabel ist vorne gebogen. Die Kehle ist weiß. Die Stirn und der übrige Körper sind mit hell- und dunkelbraunen Federn versehen. Der Bauch ist mit weißen und braunen Federn bedeckt. Insgesamt wirkt das Federkleid des Vogels schuppenartig. Die kräftigen Beine sind nackt und mit starken, schwarzen Krallen ausgestattet. Das Weibchen ist etwas blasser gefärbt als das Männchen.
Der Tropfenfrankolin kommt in Mittel- und Südindien sowie auf der Insel Sri Lanka vor. Er bewohnt die dortigen Graslandschaften und Feuchtgebiete.
Außerhalb der Brutzeit leben die Vögel als Paar oder in kleinen Familienverbänden zusammen. Der Tropfenfrankolin ernährt sich von Samen, Beeren und anderen Pflanzenteilen sowie von Insekten und deren Larven. Er hat eine krächzende, laute Stimme. Die Lebenserwartung beträgt ca. 4 Jahre.
In der Fortpflanzungsperiode leben die Tropfenfrankoline als Paar zusammen. Die Henne legt ihre 3–7 cremefarbenen oder olivgrün gefleckten Eier in eine Erdmulde. Diese wird unter Büschen oder in Bambushainen angelegt. Das Nest wird mit Grashalmen ausgepolstert. Das Brutgeschäft übernimmt das Weibchen alleine. Nach 22 Tagen schlüpfen die Jungen. Nach kurzer Zeit verlassen sie das Nest, um selbständig auf Nahrungssuche zu gehen.
Aufgrund ihrer weiten Verbreitung und da für diese Art keine Gefährdungen bekannt sind, stuft die IUCN die Art als ungefährdet (Least Concern) ein.
In seinem Verbreitungsgebiet ist der Tropfenfrankolin ein beliebtes Jagdwild.
Der Tropfenfrankolin (Francolinus pictus) ist ein 33 Zentimeter großer Vertreter der Familie der Fasanenartigen.
पेंटेड फ़्रैंकोलिन (मराठी:काला तीतर[2]) (Painted Francolin) (Francolinus pictus) फ़्रैंकोलिन जाति का एक पक्षी है जो मध्य और दक्षिणी भारत के घास के इलाकों में और दक्षिण-पूर्व श्रीलंका के निचले इलाकों में पाया जाता है।[3] क्योंकि यह पक्षी हिन्दी भाषी प्रदेशों में नहीं पाया जाता है इसलिए इसका हिन्दी नाम भी नहीं है। लेकिन पश्चिमी तथा दक्षिणी भारतीय भाषाओं और सिंहला भाषा में इस पक्षी का नाम है। प्रजनन काल में यह पक्षी अपनी तेज़ आवाज़ के कारण आसानी से पहचाना जा सकता है। यह काले तीतर की मादा से थोड़ा भिन्न दिखता है क्योंकि इसके गर्दन के किनारों में लाल रंग नहीं होता है। यह एक मध्यम आकार का पक्षी है जिसकी लंबाई तक़रीबन ३० से.मी. होती है और वज़न लगभग ३१० से ३७० ग्राम होता है।[3] कई क्षेत्रों में यह अपना इलाका काले तीतर के साथ सांझा करता है और ऐसा मानना है कि कहीं-कहीं यह आपस में प्रजनन भी करते हैं।[4]
पेंटेड फ़्रैंकोलिन (मराठी:काला तीतर) (Painted Francolin) (Francolinus pictus) फ़्रैंकोलिन जाति का एक पक्षी है जो मध्य और दक्षिणी भारत के घास के इलाकों में और दक्षिण-पूर्व श्रीलंका के निचले इलाकों में पाया जाता है। क्योंकि यह पक्षी हिन्दी भाषी प्रदेशों में नहीं पाया जाता है इसलिए इसका हिन्दी नाम भी नहीं है। लेकिन पश्चिमी तथा दक्षिणी भारतीय भाषाओं और सिंहला भाषा में इस पक्षी का नाम है। प्रजनन काल में यह पक्षी अपनी तेज़ आवाज़ के कारण आसानी से पहचाना जा सकता है। यह काले तीतर की मादा से थोड़ा भिन्न दिखता है क्योंकि इसके गर्दन के किनारों में लाल रंग नहीं होता है। यह एक मध्यम आकार का पक्षी है जिसकी लंबाई तक़रीबन ३० से.मी. होती है और वज़न लगभग ३१० से ३७० ग्राम होता है। कई क्षेत्रों में यह अपना इलाका काले तीतर के साथ सांझा करता है और ऐसा मानना है कि कहीं-कहीं यह आपस में प्रजनन भी करते हैं।
पेंटेड फ़्रैंकोलिन का कलरव
पेन्टेड काला तीतर या चित्तीदार काला तीतर(अंग्रेजी:Painted francolin) (Francolinus pictus) चिरइन की तीतर-बटेर परिवार क सदस्य पक्षी हवे।
ई चिरई भारत आ श्री लंका में पावल जाले। ई लंका की साधे चार रूपया की डाक टिकट पर भी छपल बाटे।[3]
पेन्टेड काला तीतर या चित्तीदार काला तीतर(अंग्रेजी:Painted francolin) (Francolinus pictus) चिरइन की तीतर-बटेर परिवार क सदस्य पक्षी हवे।
ई चिरई भारत आ श्री लंका में पावल जाले। ई लंका की साधे चार रूपया की डाक टिकट पर भी छपल बाटे।
வர்ணக் கவுதாரி (Painted Francolin) இப்பறவை வான்கோழியைப் போன்ற தோற்றம் உடைய தென்கிழக்கு இலங்கை, மத்திய மற்றும் தெற்கு இந்தியப் பகுதிகளில் வாழும் கவுதாரிப் பறவையாகும். இப்பறவையை இதன் இனப்பெருக்க காலங்களில் சத்தமிடும் ஓசையை வைத்து எளிதாக இனம் கண்டுகொள்ளலாம். இப்பறவையை தாமஸ் சி. ஜெர்டன் என்பவர் வடக்கு சர்க்கார் மாவட்டங்கள், சோட்டா நாக்பூர் மேட்டுநிலம், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைத்தொடர், நருமதை ஆற்றுப்படுகை, மற்றும் மத்திய இந்தியப்பகுதி போன்ற இடங்களில் பார்த்ததாகக் குறிப்பிடுகிறார். [3] இப்பறவையை கருப்புக் கவுதாரியுடன் வித்தியாசப்படுத்துவது கொஞ்சம் கடினம். இவை அதிகமான தூவலுடன் கலப்பினம் போல் காட்சி கொடுக்கிறது. இதன் மேல் காணப்படும் தூவல்கள் கருப்பு நிறத்தில் வெள்ளைப் புள்ளிகளுடன் காணப்படுகிறது. இதன் முகம் சிவந்தும், கண்களின் மேல் பகுதியில் மூடும் விதமாக கருப்பு தோல் காணப்படுகிறது.
இப்பறவை இலங்கையில் 4.50 பைசா அஞ்சல் தலையாக வெளிவந்துள்ளது.
வர்ணக் கவுதாரி (Painted Francolin) இப்பறவை வான்கோழியைப் போன்ற தோற்றம் உடைய தென்கிழக்கு இலங்கை, மத்திய மற்றும் தெற்கு இந்தியப் பகுதிகளில் வாழும் கவுதாரிப் பறவையாகும். இப்பறவையை இதன் இனப்பெருக்க காலங்களில் சத்தமிடும் ஓசையை வைத்து எளிதாக இனம் கண்டுகொள்ளலாம். இப்பறவையை தாமஸ் சி. ஜெர்டன் என்பவர் வடக்கு சர்க்கார் மாவட்டங்கள், சோட்டா நாக்பூர் மேட்டுநிலம், மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைத்தொடர், நருமதை ஆற்றுப்படுகை, மற்றும் மத்திய இந்தியப்பகுதி போன்ற இடங்களில் பார்த்ததாகக் குறிப்பிடுகிறார். இப்பறவையை கருப்புக் கவுதாரியுடன் வித்தியாசப்படுத்துவது கொஞ்சம் கடினம். இவை அதிகமான தூவலுடன் கலப்பினம் போல் காட்சி கொடுக்கிறது. இதன் மேல் காணப்படும் தூவல்கள் கருப்பு நிறத்தில் வெள்ளைப் புள்ளிகளுடன் காணப்படுகிறது. இதன் முகம் சிவந்தும், கண்களின் மேல் பகுதியில் மூடும் விதமாக கருப்பு தோல் காணப்படுகிறது.
இப்பறவை இலங்கையில் 4.50 பைசா அஞ்சல் தலையாக வெளிவந்துள்ளது.
ခါသည် ရစ်နှင့် မျိုးတူဖြစ်သည်။ မြန်မာများတွင် အကြီးအငယ် ရိုသေအပ်ကြောင်း သင်ခန်းစာပါသော ဆင်၊ မျောက်၊ ခါ ဝတ္ထုကို ငယ်စဉ်က ဖတ်ဘူးကြသူများသဖြင့်၊ ခါကို အမည်အားဖြင့်သော်မျှ သိသူများကြသည်။ ခါအော်သံကို ကြားဘူးကြသူများလည်း အနည်းအများ ရှိပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ခါကို မြင်ဖူးသူ အလွန်ရှားသည်။ ခါသည် လူအမြင်ကို မခံ၊ ကြောက်ရွံ့တတ်သည်။
ခါအမျိုးမျိုး ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ခါမျိုးကို ဖယ်ကာ၊ ဗားမိဖရန်ကိုလင်ဟူ၍ အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရဖြင့် လည်းကောင်း၊ ဖရန်ကိုလင်နပ် ပင်တေဒိနပ် ဖယ်ရေဟူ၍ လက်တင်ဝေါဟာရ ဖြင့်လည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ မြန်မာခါသည် အလျား ၁၃ လက်မခန့် ရှိ၏။ ငှက်တောင်မှာ အကြေးကွက်ကဲ့သို့ အကွက်များရှိ၍ မီးခိုးရောင် (မွဲခြောက်ခြောက်အရောင်) ရှိသည်။ ခါအဖို၏ကိုယ်၊ လည်တိုင်၊ ရင်အုပ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်တွင် အဖြူပြောက်များ ရှိ၍ အမ၏ လည်ပင်း၊ ရင်အုပ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်သည် ဖြူ၍ အနက်စင်းများရှိသည်။ ခါအော်သံမှာ တက်တက်တူခါးခါးဟူသောအသံ ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဆောင်းရာသီနံနက်ခင်းနှင့် ညနေမှောင်စပျိုးသည့် အချိန်တွင် ခါများ အသံပေးကြသည်။ ခါအော်သည့်အခါ လည်ပင်းကို အထက်သို့ဆန့်၍ အော်လေ့ရှိသည်။ ခါသည် တောနက်ရာတွင် မနေဘဲ သွေ့ခြောက်သည့်ဒေသ၌ နေသည်။ အထူးသဖြင့် လယ်ကွက်များ အနီးရှိ တောစပ်တွင် ကျက်စားသည်။ တနင်္သာရီတိုင်းမှလွဲ၍ မြန်မာနိုင်ငံတစ်ဝှန်းလုံးတွင် တွေ့နိုင်သော ဌာနေငှက် ဖြစ်သည်။ မိုးခေါင်ရေရှားရပ်ဝန်းတွင် အမြောက်အများ နေကြ၍၊ ပဲ၊ မြေပဲ၊ သစ်စေ့နှင့် ပိုးမွှားများကို စားသောက်သည်။ ရာသီဥတု အဆင်သင့်ပါက ပေ ၅ဝဝဝ အမြင့်အထိရှိသော (ခြောက်သွေ့သော သစ်တောနှင့် ပြန်ပေါက်သစ်တောများ) ဒေသများတွင် ခါများနေကြသည်။ ခါသည် အအုပ်အသင်းနှင့် မနေဘဲ တစ်ကောင်တည်းဖြစ်စေ၊ အဖိုအမ စုံတွဲ၍ဖြစ်စေ သွားလာကျက်စား၏။ ပြေးလွှားသည့်အခါ အမြီးကို ထောင်ထားတတ်သည်။ ကောက်ပဲသီးနှံ၊ သစ်စေ့နှင့် ပိုးမွှားများကို စားသောက်သည်။
မတ်လနှင့် စက်တင်ဘာလအတွင်းတွင် ခါကလေးများ ဥမှ ပေါက်ကြသည်။ ခါသည် မြေပေါ်တွင် ကျင်းယက်၍ အသိုက်လုပ်လေ့ရှိ၏။ တစ်မြုံလျှင် ၃ ဥမှ ၆ ဥအထိ ရှိတတ်၍ တစ်ဥလျှင် ပျမ်းမျှအလျား ၁.၃၉ လက်မနှင့် ပြက် ၁.၁၅ လက်မ ရှိသည်။ ဥအရောင်မှာ အဝါနုမှ အဝါရင့်ရောင် ဖြစ်သည်။ ခါပေါက်စကလေးများသည် ဥမှပေါက်ပြီး မကြာမီပင် ပြေးလွှားနိုင်ကြသည်။
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ခါ ဆယ်မျိုးခန့် ရှိသည်ဟု အချို့က ဆိုသော်လည်း၊ အသေအချာ ခါမျိုး ခွဲခြား၍ ပြထားသည်ကို မတွေ့ရပေ။ မဟာအဓိကရ ကန်တော်မော်ကွန်းတွင်မူ ခါ ၄ -မျိုး ရှိကြောင်း ဖော်ပြထား၏။ ထို မော်ကွန်းတွင် 'လေးမျိုး ခါငှက်၊ တက်တက်တူခါး၊ ပြဿဒါးနှင့် ကျောက်တံခါး၊ ခခရား၊ နောက်သုံးပါးမူ၊ စွမ်းပကားသတ္တိ၊ ရှိသည်မှန်လှ၊ ရခဲစွတည့်၊'ဟု ဆိုထားသည်။ ခါအော်သံနှင့် စပ်လျဉ်း၍ 'တက်တက်တူခါး ခါး၊ မြီးညှောင့်ခေါင်းရှည်ရှားလှသည့်၊ ခါများတသဲသဲတည့်၊'ဟု ရာမရကန်တွင် ပါရှိသည်။ 'ရဂုံကြော့ သည် မြိုင်ငူ၊ တက်တက်တူရွှေခါပြောက်တွေက၊ ဖော်မစုံ ပင်မြုံအောက်မှာ၊ ကိုင်းလျှောက်တယ်လေး' ဟု တောဖွဲ့တွင် စပ်ဆိုထားသည်။
အနောက်နိုင်ငံများတွင် ငှက်ပစ်ဝါသနာပါသူတို့သည် ခါပစ်ချိန် (ဝါ) ခါပစ်ရာသီဟု သတ်မှတ်ထားသည့် လများ တွင် ခါပစ်ထွက်လေ့ရှိကြသည်။ ဗြိတိန်နိုင်ငံ၊ အင်္ဂလိပ် ဝေါဟာရအားဖြင့် ပါးထရစ်ဟုခေါ်သော ခါကို မြေပိုင်ရှင်ကြီး များ၊ နယ်ရှင်ကြီးများသည် အချိန်ကျလျှင် အပျော်အပါး ပစ်ခတ်ရန် ကျယ်ဝန်းသော ခြံ တောကြီးများကို သတ်သတ် ထားလေ့ ရှိကြ၏။ ဤသို့ အပျော်အပါး ခါပစ်ရခြင်းကို အထက်တန်းစားများ၊ သူဌေးကြီးများသည် အမြတ်တနိုး ဂုဏ်ယူကြလေသည်။
အင်္ဂလန်ပြည်တွင် ခါ နှစ်မျိုးကို တွေ့ရသည်။ အညိုရောင်ရှိသော သာမန်ခါမျိုးနှင့် ပြင်သစ်ခါ သို့မဟုတ် ခြေထောက်နီခါမျိုးတို့ ဖြစ်သည်။ အညိုရောင်ခါသည် ဗြိတိန်ကျွန်း ဇာတိ ဖြစ်သည်။ ရင်အုပ်တွင် သစ်ကျားသီးရောင် ရှိသော မြင်းခွာပုံအမှတ်ရှိသည်။ ကျန်အမွှေးအတောင်များမှာ အညိုရောင်ဖြစ်၍၊ ဦးခေါင်းမှာ သစ်ကျားသီးရောင် ထနေသည်။ မြေကြီး၌ ဝပ်နေသောအခါ ရုတ်တရက် မတွေ့နိုင်ချေ။ ထိုခါမျိုးသည် ဗြိတိန်ကျွန်းတွင် လွန်ခဲ့သောရာစုနှစ်အတွင်း၌ တိုးပွားလာသည်။
ဒုတိယအမျိုးဖြစ်သော ပြင်သစ်ခါကို ဥရောပတိုက်မှ အင်္ဂလန်ပြည်သို့ ၁၈ ရာစုအတွင်း၌ ယူဆောင်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုခါမျိုး၏ အရောင်မှာ ဖျော့၍ အလွယ်တကူ မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ဦးခေါင်းနှင့် ရင်အုပ်တွင် အမဲမှတ်များရှိ၍၊ လည်ပင်း ပတ်လည်၌ အဖြူရောင်ဝိုင်းလျက်ရှိသည်ကို ထူးခြားစွာတွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။
အာဖရိကတိုက်၊ ဥရောပတိုက်မြောက်ပိုင်း၊ အီရန်(ပါးရှား)နိုင်ငံ၊ တိဗက်ပြည်၊ အာရှတိုက်နှင့် တောင်နှင့်မြောက် အမေရိကတိုက်များတွင်လည်း ခါအမျိုးမျိုးရှိကြသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်ပေသေးသည်။ [၂]
ခါသည် ရစ်နှင့် မျိုးတူဖြစ်သည်။ မြန်မာများတွင် အကြီးအငယ် ရိုသေအပ်ကြောင်း သင်ခန်းစာပါသော ဆင်၊ မျောက်၊ ခါ ဝတ္ထုကို ငယ်စဉ်က ဖတ်ဘူးကြသူများသဖြင့်၊ ခါကို အမည်အားဖြင့်သော်မျှ သိသူများကြသည်။ ခါအော်သံကို ကြားဘူးကြသူများလည်း အနည်းအများ ရှိပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ခါကို မြင်ဖူးသူ အလွန်ရှားသည်။ ခါသည် လူအမြင်ကို မခံ၊ ကြောက်ရွံ့တတ်သည်။
ခါအမျိုးမျိုး ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ခါမျိုးကို ဖယ်ကာ၊ ဗားမိဖရန်ကိုလင်ဟူ၍ အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရဖြင့် လည်းကောင်း၊ ဖရန်ကိုလင်နပ် ပင်တေဒိနပ် ဖယ်ရေဟူ၍ လက်တင်ဝေါဟာရ ဖြင့်လည်းကောင်း ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ မြန်မာခါသည် အလျား ၁၃ လက်မခန့် ရှိ၏။ ငှက်တောင်မှာ အကြေးကွက်ကဲ့သို့ အကွက်များရှိ၍ မီးခိုးရောင် (မွဲခြောက်ခြောက်အရောင်) ရှိသည်။ ခါအဖို၏ကိုယ်၊ လည်တိုင်၊ ရင်အုပ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်တွင် အဖြူပြောက်များ ရှိ၍ အမ၏ လည်ပင်း၊ ရင်အုပ်နှင့် ဝမ်းဗိုက်သည် ဖြူ၍ အနက်စင်းများရှိသည်။ ခါအော်သံမှာ တက်တက်တူခါးခါးဟူသောအသံ ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဆောင်းရာသီနံနက်ခင်းနှင့် ညနေမှောင်စပျိုးသည့် အချိန်တွင် ခါများ အသံပေးကြသည်။ ခါအော်သည့်အခါ လည်ပင်းကို အထက်သို့ဆန့်၍ အော်လေ့ရှိသည်။ ခါသည် တောနက်ရာတွင် မနေဘဲ သွေ့ခြောက်သည့်ဒေသ၌ နေသည်။ အထူးသဖြင့် လယ်ကွက်များ အနီးရှိ တောစပ်တွင် ကျက်စားသည်။ တနင်္သာရီတိုင်းမှလွဲ၍ မြန်မာနိုင်ငံတစ်ဝှန်းလုံးတွင် တွေ့နိုင်သော ဌာနေငှက် ဖြစ်သည်။ မိုးခေါင်ရေရှားရပ်ဝန်းတွင် အမြောက်အများ နေကြ၍၊ ပဲ၊ မြေပဲ၊ သစ်စေ့နှင့် ပိုးမွှားများကို စားသောက်သည်။ ရာသီဥတု အဆင်သင့်ပါက ပေ ၅ဝဝဝ အမြင့်အထိရှိသော (ခြောက်သွေ့သော သစ်တောနှင့် ပြန်ပေါက်သစ်တောများ) ဒေသများတွင် ခါများနေကြသည်။ ခါသည် အအုပ်အသင်းနှင့် မနေဘဲ တစ်ကောင်တည်းဖြစ်စေ၊ အဖိုအမ စုံတွဲ၍ဖြစ်စေ သွားလာကျက်စား၏။ ပြေးလွှားသည့်အခါ အမြီးကို ထောင်ထားတတ်သည်။ ကောက်ပဲသီးနှံ၊ သစ်စေ့နှင့် ပိုးမွှားများကို စားသောက်သည်။
မတ်လနှင့် စက်တင်ဘာလအတွင်းတွင် ခါကလေးများ ဥမှ ပေါက်ကြသည်။ ခါသည် မြေပေါ်တွင် ကျင်းယက်၍ အသိုက်လုပ်လေ့ရှိ၏။ တစ်မြုံလျှင် ၃ ဥမှ ၆ ဥအထိ ရှိတတ်၍ တစ်ဥလျှင် ပျမ်းမျှအလျား ၁.၃၉ လက်မနှင့် ပြက် ၁.၁၅ လက်မ ရှိသည်။ ဥအရောင်မှာ အဝါနုမှ အဝါရင့်ရောင် ဖြစ်သည်။ ခါပေါက်စကလေးများသည် ဥမှပေါက်ပြီး မကြာမီပင် ပြေးလွှားနိုင်ကြသည်။
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ခါ ဆယ်မျိုးခန့် ရှိသည်ဟု အချို့က ဆိုသော်လည်း၊ အသေအချာ ခါမျိုး ခွဲခြား၍ ပြထားသည်ကို မတွေ့ရပေ။ မဟာအဓိကရ ကန်တော်မော်ကွန်းတွင်မူ ခါ ၄ -မျိုး ရှိကြောင်း ဖော်ပြထား၏။ ထို မော်ကွန်းတွင် 'လေးမျိုး ခါငှက်၊ တက်တက်တူခါး၊ ပြဿဒါးနှင့် ကျောက်တံခါး၊ ခခရား၊ နောက်သုံးပါးမူ၊ စွမ်းပကားသတ္တိ၊ ရှိသည်မှန်လှ၊ ရခဲစွတည့်၊'ဟု ဆိုထားသည်။ ခါအော်သံနှင့် စပ်လျဉ်း၍ 'တက်တက်တူခါး ခါး၊ မြီးညှောင့်ခေါင်းရှည်ရှားလှသည့်၊ ခါများတသဲသဲတည့်၊'ဟု ရာမရကန်တွင် ပါရှိသည်။ 'ရဂုံကြော့ သည် မြိုင်ငူ၊ တက်တက်တူရွှေခါပြောက်တွေက၊ ဖော်မစုံ ပင်မြုံအောက်မှာ၊ ကိုင်းလျှောက်တယ်လေး' ဟု တောဖွဲ့တွင် စပ်ဆိုထားသည်။
အနောက်နိုင်ငံများတွင် ငှက်ပစ်ဝါသနာပါသူတို့သည် ခါပစ်ချိန် (ဝါ) ခါပစ်ရာသီဟု သတ်မှတ်ထားသည့် လများ တွင် ခါပစ်ထွက်လေ့ရှိကြသည်။ ဗြိတိန်နိုင်ငံ၊ အင်္ဂလိပ် ဝေါဟာရအားဖြင့် ပါးထရစ်ဟုခေါ်သော ခါကို မြေပိုင်ရှင်ကြီး များ၊ နယ်ရှင်ကြီးများသည် အချိန်ကျလျှင် အပျော်အပါး ပစ်ခတ်ရန် ကျယ်ဝန်းသော ခြံ တောကြီးများကို သတ်သတ် ထားလေ့ ရှိကြ၏။ ဤသို့ အပျော်အပါး ခါပစ်ရခြင်းကို အထက်တန်းစားများ၊ သူဌေးကြီးများသည် အမြတ်တနိုး ဂုဏ်ယူကြလေသည်။
အင်္ဂလန်ပြည်တွင် ခါ နှစ်မျိုးကို တွေ့ရသည်။ အညိုရောင်ရှိသော သာမန်ခါမျိုးနှင့် ပြင်သစ်ခါ သို့မဟုတ် ခြေထောက်နီခါမျိုးတို့ ဖြစ်သည်။ အညိုရောင်ခါသည် ဗြိတိန်ကျွန်း ဇာတိ ဖြစ်သည်။ ရင်အုပ်တွင် သစ်ကျားသီးရောင် ရှိသော မြင်းခွာပုံအမှတ်ရှိသည်။ ကျန်အမွှေးအတောင်များမှာ အညိုရောင်ဖြစ်၍၊ ဦးခေါင်းမှာ သစ်ကျားသီးရောင် ထနေသည်။ မြေကြီး၌ ဝပ်နေသောအခါ ရုတ်တရက် မတွေ့နိုင်ချေ။ ထိုခါမျိုးသည် ဗြိတိန်ကျွန်းတွင် လွန်ခဲ့သောရာစုနှစ်အတွင်း၌ တိုးပွားလာသည်။
ဒုတိယအမျိုးဖြစ်သော ပြင်သစ်ခါကို ဥရောပတိုက်မှ အင်္ဂလန်ပြည်သို့ ၁၈ ရာစုအတွင်း၌ ယူဆောင်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုခါမျိုး၏ အရောင်မှာ ဖျော့၍ အလွယ်တကူ မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ဦးခေါင်းနှင့် ရင်အုပ်တွင် အမဲမှတ်များရှိ၍၊ လည်ပင်း ပတ်လည်၌ အဖြူရောင်ဝိုင်းလျက်ရှိသည်ကို ထူးခြားစွာတွေ့မြင်နိုင်ပေသည်။
အာဖရိကတိုက်၊ ဥရောပတိုက်မြောက်ပိုင်း၊ အီရန်(ပါးရှား)နိုင်ငံ၊ တိဗက်ပြည်၊ အာရှတိုက်နှင့် တောင်နှင့်မြောက် အမေရိကတိုက်များတွင်လည်း ခါအမျိုးမျိုးရှိကြသည်ကို တွေ့မြင်နိုင်ပေသေးသည်။
The painted francolin or painted partridge (Francolinus pictus) is a species of francolin found in grassy areas in central and southern India and in the lowlands of southeastern Sri Lanka. They are easily detected by their loud calls especially during the breeding season. Thomas C. Jerdon noted that the species was found mainly in Central India south of the Narmada and to the east of the Western Ghats as well as the Chota Nagpur and Northern Circars.[3] It can be confused only with the black francolin with which it partly overlaps and is said to sometimes hybridize. This species can be told apart from a black francolin female by the lack of a rufous hind collar and the white spots on the underside. The face is rufous and there is no dark stripe running behind the eye.
This species is endemic to the Indian subcontinent. It is distributed patchily from Rajasthan and Uttar Pradesh south into peninsular India (but not along the Malabar coast and rare south of Coimbatore[4]) and in Sri Lanka. The species interbreeds with the black francolin along its northern[5] and appears similar to the female of that species but has no rufous hindcollar, instead having a bright rufous face and throat. The underside has white spots while the legs are orange-yellow to red.[6] It is more arboreal in its habits than the black francolin.[7] The legs of both sexes have no spurs.[8]
The species was described by P. J. Selby based on a specimen obtained by his nephew John Atherton of Bangalore (commemorated in Nyctyornis athertoni). The type locality has been designated as Bangalore although the specimen likely came from further north.[9]
Three subspecies have been named. The nominate population are from Central and South India south of 20°N while to the north is the form pallidus (type locality Udaipur). This form is paler on the upperparts.[10] The Sri Lankan race is watsoni.[11] In Sri Lanka it has a restricted distribution and is found from the Uvala patinas east to the low-country of Nilgala and Bibile.[12]
Populations change during and after the monsoons, and hunters have been known to capture nearly 300 from some areas.[13][14][15]
The distribution of this species is to the south of the range of the black francolin. It is found patchily distributed in semi-dry undulating grasslands with scrub or cultivation. It is found in drier areas than the black francolin but wetter zones than the grey francolin.[16]
They are not easy to spot but become vocal during the breeding season after the Monsoons, from June to October. The call is made in the early morning and has been described as guttural broken crow "chee-kee-kerray- Chee-kee-kerray" which is answered by other birds in the vicinity. A preliminary click may be heard when at close range. It is usually seen calling from an elevated position such as a mound, bush or tree stump.[17] During the non-breeding season, they may call at dusk.[18] The nest is a scrape in the ground.[6] Six or seven smoky white eggs are laid.[19][20]
They feed on grass seeds (including Brachiaria ramosa) as well as grains of cultivated rice. Beetles and other insects are also eaten.[20][21] They also feed on the tuberous roots of Cyperus rotundus.[22][23]
When walking around it sometimes has the habit of cocking up its tail and when disturbed it usually freezes and flushes only when approached very close. It roosts in trees and sometimes also on the ground.[16]
This bird appears in a 4.50 rupee Sri Lankan postal stamp.[24]
The painted francolin or painted partridge (Francolinus pictus) is a species of francolin found in grassy areas in central and southern India and in the lowlands of southeastern Sri Lanka. They are easily detected by their loud calls especially during the breeding season. Thomas C. Jerdon noted that the species was found mainly in Central India south of the Narmada and to the east of the Western Ghats as well as the Chota Nagpur and Northern Circars. It can be confused only with the black francolin with which it partly overlaps and is said to sometimes hybridize. This species can be told apart from a black francolin female by the lack of a rufous hind collar and the white spots on the underside. The face is rufous and there is no dark stripe running behind the eye.
La Bunta frankolino (Francolinus pictus) estas specio de Frankolino (birdoj de la familio de Fazanedoj) troviĝanta en herbejaj areoj en centra kaj suda Barato kaj en malaltaj teroj de sudorienta Srilanko. Ili estas facile detektataj pro siaj laŭtaj alvokoj ĉefe dum la reprodukta sezono. Thomas C. Jerdon notis, ke tiu specio troviĝas ĉefe en Centra Barato sude de Narmado kaj oriente de Okcidentaj Ghatoj same kiel ĉe Ĉotanagpur-Altebenaĵo kaj Nordaj Cirkaroj.[1] Ili povas esti konfuzata nur kun la Nigra frankolino kun kiu ĝi parte koincidas kaj ŝajne foje hibridiĝas. Tiu specio povas esti facile apartigita el la ino de Nigra frankolino pro manko de ruĝeca malantaŭa kolumo kaj blankaj punktoj en subaj partoj. La vizaĝo estas ruĝeca kaj ne estas malhela strio malantaŭ okulo.
Tiu specio estas endemia de la Hinda subkontinento. Ĝi estas distribuata dise el Raĝasthano kaj Uttar Pradeŝ suden al duoninsula Barato (sed ne laŭlonge de la marbordo de Malabaro kaj rare sude de Koimbatore[2]) kaj en Srilanko. La specio interreproduktiĝas kun la Nigra frankolino laŭlonge de sia nordo [3]kaj ŝajnas simila al ino de tiu specio, sed ne havas ruĝecan malantaŭan kolumon, anstataŭe havas brilruĝecajn vizaĝon kaj gorĝon. Subaj partoj havas blankajn punktojn, dum la kruroj estas oranĝecflavaj al ruĝaj.[4] Ĝi estas pli arbema kutimare ol la Nigra frankolino.[5] La kruroj de ambaŭ seksoj ne havas spronojn.[6]
La specio estis priskribita baze sur specimeno akirita de John Atherton (rememorata per Nyctyornis athertoni), nepo de P. J. Selby, kiu estis sendita el Bangalore. La tipa loko estis markata kiel Bangalore kvankam la specimeno ŝajne venis de pli norde.[7]
Oni indikis tri subspeciojn. La nomiga populacio estas el centra kaj suda Barato sude de 20°N dum la norda estas la formo pallidus (tipa loko Udaipur). Tiu formo estas pli pala en supraj partoj.[8] La srilanka raso estas watsoni.[9] En Sri-Lanko ĝi havas limigitan distribuadon kaj troviĝas el Uvala patanaoj orienten al malaltaĵoj de Nilgala kaj Bibile.[10]
La populacioj ŝanĝas dum kaj post la musonoj, kaj oni scias ke ĉasistoj kaptis grandajn nombrojn de preskaŭ 300 en kelkaj areoj.[11][12][13]
La disvastiĝo de tiu orientalisa specio estas sude de la teritorioj de la Nigra frankolino. Ĝi estas dise distribuata en duonsekaj ondecaj herbejoj kun arbustaro aŭ terkultivejoj. Ĝi troviĝas en pli sekaj areoj ol la Nigra frankolino sed en pli humidaj zonoj ol la Griza frankolino.[14]
Ili ne estas facile videblaj, sed iĝas bruemaj dum la reprodukta sezono post la musonoj, el junio al oktobro. La alvoko estas elsendata frumatene kaj estis priskribita kiel de gorĝorompita korvo "ĉii-kii-kerej- ĉii-kii-kerej" kiu estas respondata de aliaj proksimaj birdoj. Ili estas facile vidataj alvokante el alta ripozejo kiaj amaso, arbusto aŭ arbostumpo.[15] For de la reprodukta sezono, ili povas alvoki krepuske.[16] La nesto estas skrapaĵo surgrunde.[4] La ino demetas 6 aŭ 7 malhelajn blankecajn ovojn.[17][18]
Ili manĝas herbosemojn same kiel grenon de kultivata rizo. Ili manĝas ankaŭ skarabojn kaj aliajn insektojn.[18][19] Ili manĝas ankaŭ tuberecajn radikojn de Cyperus rotundus.[20][21]
Dum piedirado ili foje havas la kutimon balanci supren la voston kaj kaze de ĝeno ili kutime senmoviĝas kaj ekflugas nur kaze de tre proksima alproksimiĝo. Ili ripozas en arboj sed foje ankaŭ surgrunde.[14]
Tiu birdo aperas en poŝtmarko de Srilanko.[22]
La Bunta frankolino (Francolinus pictus) estas specio de Frankolino (birdoj de la familio de Fazanedoj) troviĝanta en herbejaj areoj en centra kaj suda Barato kaj en malaltaj teroj de sudorienta Srilanko. Ili estas facile detektataj pro siaj laŭtaj alvokoj ĉefe dum la reprodukta sezono. Thomas C. Jerdon notis, ke tiu specio troviĝas ĉefe en Centra Barato sude de Narmado kaj oriente de Okcidentaj Ghatoj same kiel ĉe Ĉotanagpur-Altebenaĵo kaj Nordaj Cirkaroj. Ili povas esti konfuzata nur kun la Nigra frankolino kun kiu ĝi parte koincidas kaj ŝajne foje hibridiĝas. Tiu specio povas esti facile apartigita el la ino de Nigra frankolino pro manko de ruĝeca malantaŭa kolumo kaj blankaj punktoj en subaj partoj. La vizaĝo estas ruĝeca kaj ne estas malhela strio malantaŭ okulo.
El francolín pintojo (Francolinus pictus)[3] [4] es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae encontrada en el centro y sur de la India y en las tierras bajas del sureste de Sri Lanka. Son fácil de detectar por sus fuertes gritos especialmente durante la época de reproducción. Thomas C. Jerdon señaló que la especie se encuentra principalmente en la India central al sur del Narmada y al este de los Ghats occidentales, así como el Chota Nagpur y Northern Circars.[5] Se puede confundir solamente con el francolín negro (Francolinus francolinus) con el que se superpone en parte y en ocasiones llegan a hibridarse.
Esta especie es endémica del subcontinente indio. Se distribuye irregularmente desde Rajastán y Uttar Pradesh hacia el sur en la India peninsular (pero no a lo largo de la costa de Malabar y es raro al sur de Coimbatore)[6] y en Sri Lanka. La especie se hibrida con el francolín común a lo largo de su rango septentrional[7] y parece similar a la hembra de esa especie. Tiene manchas blancas en la parte inferior y las patas son de color naranja-amarillo a rojo.[8] Es más arbóreo en sus hábitos que el francolín negro.[9] Las patas de ambos sexos no tienen espuelas.[10]
La especie fue descrita por P. J. Selby basado en una muestra obtenida por su sobrino John Atherton de Bangalore (conmemorado en Nyctyornis athertoni). La localidad tipo fue designada como Bangalore aunque el ejemplar probablemente provino de más al norte.[11]
Tres subespecies han sido descritas. La población nominal se distribuye en centro y sur de la India, al sur de 20° N, mientras que al norte se encuentra la forma pallidus (localidad tipo en Udaipur). Esta forma tiene las partes superiores más pálidas.[12] La subespecie de Sri Lanka es denominada watsoni.[13][14]
Las poblaciones cambian durante y después de los monzones y se han sabido de cazadores que capturan un gran número de casi 300 de algunas áreas.[15][16][17]
La distribución de esta especie se encuentra al sur del rango del francolín común. Se encuentra irregularmente distribuido en praderas ondulantes semisecas con matorrales o cultivos. Vive en zonas más secas que el francolín negro, pero en zonas más húmedas que el francolín gris (Francolinus pondicerianus).[18]
No son fáciles de detectar pero se vuelven vocales durante la temporada de cría después de los monzones, de junio a octubre. La llamada la realiza en la madrugada y ha sido descrita como "chee-kee-kerray- Chee-kee-kerray" que es contestada por otras aves en las proximidades. Por lo general se ve llamando desde una posición elevada, como un montículo, arbusto o el tocón de un árbol.[19] Durante la temporada no reproductiva, pueden llamar al atardecer.[20] El nido consiste en una raspadura en el suelo.[8] Seis o siete huevos blancos ahumados son puestos.[21][22]
Se alimentan de semillas de gramíneas, así como de granos de arroz cultivado. También come escarabajos y otros insectos.[22][23] También se alimentan de las raíces tuberosas de Cyperus rotundus.[24][25]
El francolín pintojo (Francolinus pictus) es una especie de ave galliforme de la familia Phasianidae encontrada en el centro y sur de la India y en las tierras bajas del sureste de Sri Lanka. Son fácil de detectar por sus fuertes gritos especialmente durante la época de reproducción. Thomas C. Jerdon señaló que la especie se encuentra principalmente en la India central al sur del Narmada y al este de los Ghats occidentales, así como el Chota Nagpur y Northern Circars. Se puede confundir solamente con el francolín negro (Francolinus francolinus) con el que se superpone en parte y en ocasiones llegan a hibridarse.
Francolinus pictus Francolinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Francolinus pictus Francolinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Francolinus pictus
Le Francolin peint (Francolinus pictus) est une espèce d'oiseaux galliforme de la famille des Phasianidae.
Le francolin peint est endémique en Inde. Sa distribution va du Sri Lanka au sud de Gujarat, au centre du Rajasthan, au sud de l’Uttar Pradesh et au nord du Madhya Pradesh. Il est sympatrique avec le francolin noir dans le Rajasthan avec lequel il ne se croiserait pas en raison de différences dans le choix de l’habitat (Hennache & Ottaviani 2011).
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international, cette espèce est constituée des trois sous-espèces suivantes :
Le francolin peint marque une préférence pour les prairies sèches et les clairières ou lisières arbustives, souvent sur des collines entrecoupées de rivières ou ruisseaux (Madge & McGowan 2002).
Sa nourriture consiste en graines, pousses et insectes parmi lesquels des termites dont il est très friand. Il se rend quotidiennement aux points d’eau pour s‘abreuver (Madge & McGowan 2002).
Cette espèce est moins loquace que le francolin noir. Le mâle chante d’un poste élevé, ou perché sur une branche, la tête dressée, les ailes pendantes, la queue étalée. En saison de reproduction, il chante assez tard le matin, bien après le lever du soleil. D’autres mâles répondent, donnant ainsi lieu à un concert qui peut durer presque deux heures avec de brèves interruptions (Kaul & Howman 1990)
Ce francolin est monogame. La nidification est liée à la saison des pluies, c’est-à-dire de mai à septembre dans la plupart des régions : mai-juin au Sri Lanka, avril-juin dans le centre de l’Inde, septembre plus au nord. Le nid est un simple dépression, bien cachée à l’abri d’un buisson, délimitée par des herbes et des feuilles. La femelle couve seule. Les poussins peuvent voler très tôt sur de courtes distances (Ali & Ripley 1978).
Le francolin peint n’est pas considéré comme menacé ; il est même localement commun en Inde bien que son habitat soit localement menacé par l’extension des terres agricoles (Hennache & Ottaviani 2011). Kaul & Howman (1992) font ainsi part d’une chute drastique des populations dans le district de Jemnagar (Gujarat) à cause du surpâturage. Sa situation est plus critique au Sri Lanka où il est abusivement chassé et où son habitat est victime des feux de brousse.
Francolinus pictus
Le Francolin peint (Francolinus pictus) est une espèce d'oiseaux galliforme de la famille des Phasianidae.
De bonte frankolijn (Francolinus pictus) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Jardine & Selby.
De soort komt voor in India en Sri Lanka en telt 3 ondersoorten:[2]
Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status veilig.
Bronnen, noten en/of referentiesDe bonte frankolijn (Francolinus pictus) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1828 door Jardine & Selby.
Multimedia w Wikimedia Commons Frankolin malowany (Francolinus pictus) − gatunek średniej wielkości azjatyckiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.
Wyróżniono kilka podgatunków F. pictus[3][4]:
Wygląd zewnętrzny: Samiec ma rude podgardle, samica jednolicie jasny podbródek. Młode ubarwione podobnie do samicy, ale mają intensywniej nakrapiane boki i pierś.
Rozmiary: długość ciała: ok. 31 cm
Masa ciała: ok. 242-340 g.
Zasiedla tereny będące mozaiką pól i łąk, z śródpolnymi zakrzewieniami, zbiornikami wodnymi i terenami podmokłymi.
Dominuje pokarm roślinny: nasiona, źdźbła trawy i owoce, uzupełniane bezkręgowcami, m.in. termitami.
Najprawdopodobniej gatunek monogamiczny.
Gniazdo: na ziemi, ukryte w gęstej roślinności.
Okres lęgowy: W Indiach zbieżny z porą deszczową: czerwiec-wrzesień, ale notowano również lęgi w porze od kwietnia do czerwca. Na Sri Lance od marca do czerwca.
Jaja: znosi 4-6 jaj.
Wysiaduje wyłącznie samica.
Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych: gatunek najmniejszej troski (LC)[2].
Frankolin malowany (Francolinus pictus) − gatunek średniej wielkości azjatyckiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.
Droppfläckig frankolin[2] (Francolinus pictus) är en hönsfågel i familjen fasanfåglar som förekommer huvudsakligen i Indien.[3]
Droppfläckig frankolin delas in i tre underarter:[3]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal till följd av jakt och habitatförsämring, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som relativt vanlig i stora delar av utbredningsområdet.[1]
Läte
Läte
Wikimedia Commons har media som rör droppfläckig frankolin.
Wikispecies har information om Francolinus pictus.
Droppfläckig frankolin (Francolinus pictus) är en hönsfågel i familjen fasanfåglar som förekommer huvudsakligen i Indien.
Francolinus pictus là một loài chim trong họ Phasianidae.[3]
Francolinus pictus là một loài chim trong họ Phasianidae.
Francolinus pictus (Jardine & Selby, 1828)
Охранный статус
Расписной турач[1], или индийский франколин[1] (лат. Francolinus pictus), — вид птиц из семейства фазановых (Phasianidae)[2]. Населяют Индийский субконтинент.
Распространены в центральной и южной части Индии и на Шри-Ланке. Предпочитают травянистую местность. Скрещиваются с турачами там, где ареалы видов пересекаются[3] и достаточно схожи с их самками внешне.
Этих птиц нелегко заметить, но в брачный период, который у них имеет место после окончания сезона муссонов, с июня по октябрь, они начинают активно издавать звуки, особенно ранним утром. Свои призывные крики птица обычно издает, усевшись на возвышение[4]. Гнездо располагается на земле, в кладке бывает 6—7 мутно-белых яиц[5][6].
Птица изображена на одной из шриланкийских почтовых марок (ценой 4,5 рупии)[7].
Расписной турач, или индийский франколин (лат. Francolinus pictus), — вид птиц из семейства фазановых (Phasianidae). Населяют Индийский субконтинент.
.png){kind=small}
