Płochacz pstry (Prunella ocularis) – gatunek małego ptaka z rodziny płochaczy. Zasiedla Bliski Wschód, od Turcji po Turkmenistan. Niezagrożony wyginięciem. Monotypowy.
Gatunek opisał po raz pierwszy Gustav Radde w roku 1884 pod nazwą Accentor ocularis. Holotyp pochodził z Gór Tałyskich na granicy Iranu i Azerbejdżanu. Zdaje się być najbliżej spokrewniony z płochaczem czarnogardłym (P. atrogularis). Monotypowy[3].
Długość ciała wynosi 14-15 cm. W oryginalnym opisie podano długość dzioba 14 mm, ogona 60 mm, skrzydeł 72 mm, zaś skoku 21 mm; środkowy palec bez pazura mierzy 16 mm[4]. Głowa czarna, widoczna długa biała brew. Gardło szare. Wierzch ciała kasztanowo-czarny. Pierś płowopomarańczowa, zaś brzuch i pokrywy podogonowe białawe. Na bokach występuje delikatnie kasztanowe kreskowanie[5].
Południowa i wschodnia Turcja, Armenia, zachodni i południowo-wschodni Azerbejdżan oraz góry północnego, południowo-zachodniego i wschodniego Iranu[3]. Zasiedla hale i żleby wysokich skalistych gór[5]. Spotykany do wysokości 3500 m n.p.m.[6]
Zazwyczaj przebywa na nagim gruncie wśród krzewów, trzepocąc skrzydłami. Śpiew dzwoniący, podobny jak u pokrzywnicy (Prunella modularis)[5].
Gniazdo mieści się w gęstym krzewie, około 30 cm nad ziemią. Stanowi je kubeczek z patyków i korzeni, grubo wyściełany puchem roślinnym[7].
Płochacz pstry (Prunella ocularis) – gatunek małego ptaka z rodziny płochaczy. Zasiedla Bliski Wschód, od Turcji po Turkmenistan. Niezagrożony wyginięciem. Monotypowy.