El ibis carunculado (Bostrychia carunculata) ye una especie d'ave na familia Threskiornithidae.
Ye una ibis grande, mide unos 60 cm de llargu. El so plumaxe ye escuru con llurdios blancos nos costazos y güeyos blancos. Una delgada carúncula cuelga dende la base del so anchu picu. Estos dos carauterístiques y l'ausencia de linea blanca na mexella, estremar del so pariente (Bostrychia hagedash).
Ye endemicu de les tierres altes d'Etiopía y Eritrea. Habiten en zones ente los 1500 a 4100 m d'altor, anque tamién los reparó na mariña d'Eritrea. Prefier les praderíes y los calces de ríos d'altor. De cutiu reparar en zones predreses y cantils (onde añera y reproduzse), anque tamién lo atopa en praderíes abiertes, tierres cultivaes, parques en ciudaes, zona d'olivares (Olea africana) y montes mistos de enebros (Juniperus procera).
El ibis carunculado (Bostrychia carunculata) ye una especie d'ave na familia Threskiornithidae.
An ibiz kreskennek a zo ur spesad evned, Bostrychia carunculata an anv skiantel anezhañ.
Bevañ a ra ar spesad e douaroù uhel Etiopia hag Eritrea.
a vo kavet e Wikimedia Commons.
L'ibis carunculat (Bostrychia carunculata) és un ocell de la família dels tresquiornítids (Threskiornithidae), que habita zones humides al bosc obert a Etiòpia i Eritrea. Pot ser observat inclús a les ciutats.[1]
L'ibis carunculat (Bostrychia carunculata) és un ocell de la família dels tresquiornítids (Threskiornithidae), que habita zones humides al bosc obert a Etiòpia i Eritrea. Pot ser observat inclús a les ciutats.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Ibis tagellog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: ibisiaid tagellog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Bostrychia carunculata; yr enw Saesneg arno yw Wattled ibis. Mae'n perthyn i deulu'r Ibisiaid (Lladin: Threskiornithidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn B. carunculata, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r ibis tagellog yn perthyn i deulu'r Ibisiaid (Lladin: Threskiornithidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ibis coch Eudocimus ruber Ibis cribog Madagasgar Lophotibis cristata Ibis cysegredig Threskiornis aethiopicus Ibis du Plegadis falcinellus Ibis hadada Bostrychia hagedash Ibis moel Geronticus calvus Ibis moel y Gogledd Geronticus eremita Ibis penddu Threskiornis melanocephalus Llwybig Platalea leucorodia Llwybig gwridog Platalea ajaja Llwybig pigfelyn Platalea flavipesAderyn a rhywogaeth o adar yw Ibis tagellog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: ibisiaid tagellog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Bostrychia carunculata; yr enw Saesneg arno yw Wattled ibis. Mae'n perthyn i deulu'r Ibisiaid (Lladin: Threskiornithidae) sydd yn urdd y Ciconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn B. carunculata, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Der Klunkeribis (Bostrychia carunculata) ist ein afrikanischer Vogel aus der Familie der Ibisse und Löffler.
Der Klunkeribis hat ein eingeschränktes Verbreitungsgebiet im Hochland von Äthiopien, ist in diesem aber relativ häufig. Die IUCN schätzt den globalen Bestand auf zwischen 10.000 und 25.000 Individuen und stuft die Art als nicht gefährdet ein.
Der Klunkeribis ist mit einer Größe von 65 bis 76 cm vergleichbar dem ähnlichen Hagedasch, vom Gesamteindruck des Gefieders aber deutlich dunkler. Auffallend im Kontrast zum schwarzen Gefieder steht ein großer weißer Flügelfleck. Auch die Iris ist weiß. Weitere Charakteristika sind die schwarzen Schopffedern und ein schwarzer Kehllappen, der zur englischen Artbezeichnung Wattled Ibis geführt hat. Ein auffallender Geschlechtsdimorphismus ist nicht festzustellen. Das Gefieder der Jungvögel ist stumpfer, ohne den weißen Flügelfleck und ohne Kehllappen.
Der Lebensraum umfasst Flussläufe mit felsigen Ufern, Feuchtgebiete, aber auch lockere Wälder und Äcker. Das äthiopische Hochland wird auf einer Höhenstufe zwischen 1500 und 4100 m besiedelt. Meistens kann der Klunkeribis in kleinen Schwärmen beobachtet werden, nicht selten auch in Siedlungsnähe, z. B. in Addis Ababa.
Die Nahrung des Klunkeribisses besteht aus Insekten und deren Larven, Würmern, Schnecken und deren Eiern, Heuschrecken, Spinnen, seltener auch aus kleinen Säugetieren, Reptilien und Amphibien. Die Nahrung sucht der Vogel auf typische Ibisart, indem er mit seinem Schnabel im Boden stochert. Manchmal folgt er auch Tierherden und durchsucht den Dung nach Käfern.
Der Klunkeribis baut Nester aus Zweigen, Gras und Blättern auf horizontalen Ästen in Bäumen oder auf Felsen, manchmal in kleinen Kolonien. Das Gelege besteht aus zwei oder drei Eiern.
Der Klunkeribis (Bostrychia carunculata) ist ein afrikanischer Vogel aus der Familie der Ibisse und Löffler.
Der Klunkeribis hat ein eingeschränktes Verbreitungsgebiet im Hochland von Äthiopien, ist in diesem aber relativ häufig. Die IUCN schätzt den globalen Bestand auf zwischen 10.000 und 25.000 Individuen und stuft die Art als nicht gefährdet ein.
The wattled ibis (Bostrychia carunculata) is a species of bird in the family Threskiornithidae. It is endemic to the Ethiopian highlands and is found only in Ethiopia and Eritrea.
The Wattled ibis is a medium-sized, dark brown, crested bird, distinguished by the combination of its dark color, its creast and its extensive white wing-patch. It has a relatively short bill, a fairly long tail and a thin wattle hanging from its throat. The basic color of the adult is dark brown. The brown face is feathered with a dusky red bill. The eye is red and surrounded by a white ring.[2] Plumage is glossed dull green; the waddle is small and red,[3] about 20 mm long.[2] Body length is about 65–75 cm.[4]
They may occur all over Ethiopian highlands at altitudes ranging from 1500 m to the highest moorlands at 4100 m. It has also been recorded on the coast of Eritrea. It prefers meadows and highland river courses. It is often found in rocky places and cliffs (where it roosts and breeds), but also in open country, cultivated land, city parks and olive tree (Olea africana) and juniper (Juniperus procera) mixed forests.[5] It has also become well adapted to anthropic landscapes and conditions; it can be seen in green areas and lawns of for example down-town Addis Ababa, year round. The wattled ibis is common to abundant.
The wattled ibis is a gregarious species, often flocking in groups of 30 to 100, but it also can be seen feeding alone or in pairs. It forages in open grasslands, marshes, open alpine moorlands, croplands and forest glades. When feeding it walks about methodologically, probing the ground regularly. It feeds on worms, insect larvae, and small invertebrates; occasionally frogs, snakes and mice. Sometimes it is seen with herds of domestic animals, searching dung for beetles. It roosts singly or in pairs in trees, in groups on rock cliffs, often at sites of breeding colonies. The wattled ibis is predominantly sedentary, undertaking only local, altitudinal movements.
The wattled ibis usually nests in small to large colonies on rocky cliffs, over bushes hanging in the walls, but it has also been reported to nest singly on top of trees or ledges of buildings. Few colonies are known above 3000 meters, and those in trees at lower elevations (1800 – 2000 m) in Lake Awasa. In the Bale Mountains there are nesting colonies of 500 or more birds. The nest is a platform of branches and sticks, lined with grass and strips of bark; sometimes at high and cold altitudes, they are located to the east for maximum exposure to morning sun. The wattled ibis breeds from March to July; and occasionally in December, during the dry season. It lays two or three rough shelled eggs which are dirty white in color.
No reduction in numbers nor any obvious threat have been reported and the species is often seen within bigger cities like Addis Ababa, not much disturbed by human activity. Therefore, it is not considered to be of conservation concern, since the population is rather large.
The wattled ibis (Bostrychia carunculata) is a species of bird in the family Threskiornithidae. It is endemic to the Ethiopian highlands and is found only in Ethiopia and Eritrea.
La Karunklibiso (Bostrychia carunculata) estas specio de birdoj de la familio Treskiornitedoj. Ĝi estas endemia de Etiopaj Altaĵoj kaj troviĝas nur en Etiopio kaj Eritreo.
Temas pri granda, malhela ibiso kun blankaj ŝultromakuloj. Ankaŭ la irisoj estas blankaj. Fajna pendokarunklo pendas el la larĝa bekobazo kaj nomigas la specion kaj en komuna nomo kaj en la latina scienca nomo. Tiuj du karakteroj, kaj manko de blanka mustaĉa linio en vango, distingas tiun ibison el plej proksima parenca Mustaĉibiso (Bostrychia hagedash). La averaĝa longo estas 60 cm.
Tiuj afrotropisaj birdoj povas loĝi ĉe ĉiu etiopiaj altaj teroj je altitudoj de 1500 m al plej altaj marĉoj de 4100 m. Ili estis registritaj ankaŭ el la marbordo de Eritreo. Ili preferas herbejojn kaj altaterajn riverfluojn. Ĝi troviĝas ofte en rokaj lokoj kaj klifoj (kie ĝi ripozas kaj reproduktiĝas), sed ankaŭ en malferma kamparo, terkultivejoj, urbaj parkoj kaj miksarbaroj de olivarboj (Olea africana) kaj juniperoj (Juniperus procera). Ĝi bone adaptiĝis al homaj pejzaĝoj kaj kondiĉoj; dum la pluvsezono ĝi povas esti vidata en hotelaj gazonejoj de urbo Adis-Abebo. La Karunklibiso estas komuna al abunda.
La Karunklibiso estas gregema specio, ofte ariĝinta en grupoj de 30 al 100, sed ĝi povas esti vidata manĝe sola aŭ en paroj. Ĝi manĝas en malfermaj herbejoj, marĉoj, malfermaj alpaj marĉoj, terkultivejoj kaj arbarklarejoj. Dum manĝado ili vagadas laŭmetode, serĉotuŝante la grundon regule. Ili manĝas vermojn, insektolarvojn kaj malgrandajn senvertebrulojn; eventuale ranojn, serpentojn kaj musojn. Foje ĝi estas vidata ĉe gregaroj de hejmaj animaloj, serĉe de fekaĵoj kaj ties skaraboj. Ĝi ripozas sole aŭ en paroj en arboj, en grupoj en rokoklifoj, ofte ĉe lokoj de reproduktaj kolonioj. La Karunklibiso estas ĉefe malnomada, kaj entreprenas nur lokajn, altitudinajn movojn.
La Karunklibiso kutime nestumas en malgrandaj al grandaj kolonioj en rokoklifoj, super arbustoj pendantaj el rokomuroj, sed ĝi estis registrita nestumanta ankaŭ sole sur arbopintoj aŭ sur kornicoj de konstruaĵoj. Oni konas malmultajn koloniojn super 3000 metroj, kaj tiuj de arboj nur je pli malaltaj lokoj (1800 – 2000 m) en la Lago Avasa. Ĉe la Bale Montaro estas nestokolonioj de 500 birdoj, aŭ plie. Nesto estas platformo de branĉoj kaj bastonetoj, kovritaj per herbo kaj arboŝeleroj; foje je altaj kaj malvarmaj altitudoj situantaj oriente por atingi maksimuman eksponon al la matena suno. La Karunklibiso reproduktiĝas dum larĝa periodo: el marto al julio; foje en decembro, dum la seka sezono. La ino demetas 2-3 asprakonkajn ovojn kiuj estas blankecaj.
Oni registris nek malpliiĝon de nombroj nek evidentajn minacojn. Tiele ĝi ne estas konsiderata konservozorga, ĉar la populacio estas sufiĉe granda.
La Karunklibiso (Bostrychia carunculata) estas specio de birdoj de la familio Treskiornitedoj. Ĝi estas endemia de Etiopaj Altaĵoj kaj troviĝas nur en Etiopio kaj Eritreo.
El ibis carunculado[2] (Bostrychia carunculata) es una especie de ave pelecaniforme en la familia Threskiornithidae.[3] Es un ave endémica del Macizo etíope y sólo se encuentra en Etiopía y Eritrea.
Se ha pensado que esta especie podría ser un eslabón entre los géneros Bostrychia y Geronticus debido a sus hábitos reproductivos. No se le reconocen subespecies.
Es un ibis grande que mide unos 65-75 cm de largo. Su plumaje es principalmente pardo oscuro con manchas blancas en las alas. La coloración es más oscura en las partes superiores del cuerpo que en las inferiores. Presenta una cresta de color pardo oscuro en el cuello y la parte superior de la cabeza. También presenta una macha longitudinal blanca que parece separar la cara del cuello. Una delgada carúncula cuelga desde la base de su ancho pico. Estas dos características y la ausencia de línea blanca en la mejilla, lo distinguen de su pariente Bostrychia hagedash. El pico, que puede medir hasta 12 cm, es de color rojizo oscuro junto con las patas y los pies.
Es endémica de las tierras altas de Etiopía y Eritrea. Habitan en zonas entre los 1500 a 4100 msnm, aunque también se los ha observado en la costa de Eritrea. Prefiere las praderas montanas con frecuencia cerca de los cauces de ríos. A menudo se lo observa en zonas rocosas y acantilados (donde anida y se reproduce), aunque también se lo encuentra en campo abierto, páramos alpinos, pantanos, tierras cultivadas, parques en ciudades, zona de olivares (Olea africana) y bosques mixtos de enebros (Juniperus procera).
El ibis carunculado es una especie gregaria, que a menudo se congrega en grupos de 30 a 100 individuos, pero también se puede ver solo o en parejas. Cuando se alimenta camina despacio inspeccionando el suelo en busca de presas. A veces se le ve con rebaños de animales domésticos, rebuscando entre el estiércol en busca de escarabajos. Se posa solo o en parejas en los árboles, en grupos en los acantilados rocosos, a menudo en sitios de colonias reproductoras. Es predominantemente sedentario, y solo realiza movimientos locales y altitudinales.
No se conoce con exactitud su dieta pero es probable que consista, principalmente, en gusanos e insectos, así como ranas o pequeños mamíferos (crías de ratón).
La reproducción está asociada generalmente a la estación de lluvias (entre marzo-mayo y en julio) aunque también puede reproducirse esporádicamente en la estación seca (diciembre). Para la reproducción este ibis forma colonias aunque también puede anidar en parejas o en grupos pequeños compuestos por varias parejas. Cuando lo hacen colonialmente los nidos se colocan en laderas rocosas orientadas al este para aprovechar más las horas de sol ya que en ciertas altitudes las temperaturas suelen ser bastante bajas. Por el contrario, cuando anidan en parejas o en pequeños grupos los nidos se suelen colocar en la copa de los árboles o en cornisas de los edificios. En ambos casos, el nido se construye con ramas, palos y materia vegetal. Pone dos o tres huevos con cáscara áspera que son de color blanco sucio. La hembra se encarga de la incubación y es el macho el que se encarga de proporcionarle comida y defender el nido.
La amplitud de su rango y la abundancia de la especie dentro de él hace que la IUCN clasifique al ibis carunculado como de preocupación menor. Se desconoce la tendencia de crecimiento de la población y se estima que está compuesta entre 670 y 17000 individuos maduros. A pesar de ser común verlo en su área de distribución y que parece que la actividad humana lo moleste en demasía, este ave se enfrenta a varias amenazas: cambio climático, contaminación, invasión de actividades humanas, etc
El ibis carunculado (Bostrychia carunculata) es una especie de ave pelecaniforme en la familia Threskiornithidae. Es un ave endémica del Macizo etíope y sólo se encuentra en Etiopía y Eritrea.
Bostrychia carunculata Bostrychia generoko animalia da. Hegaztien barruko Threskiornithidae familian sailkatua dago.
Bostrychia carunculata Bostrychia generoko animalia da. Hegaztien barruko Threskiornithidae familian sailkatua dago.
Bostrychia carunculata
L’Ibis caronculé (Bostrychia carunculata) est une espèce d’oiseaux de la famille des Threskiornithidae.
Il mesure en moyenne 60 cm de long et est noir avec des taches blanches sur les épaules. L'œil est blanc. Une longue et mince caroncule est suspendue à la base de son long bec. Ces deux caractéristiques et l'absence de ligne blanche sur la joue permettent de distinguer cet ibis de l'Ibis hagedash.
Cet oiseau vit en Éthiopie et en Érythrée.
Bostrychia carunculata
L’Ibis caronculé (Bostrychia carunculata) est une espèce d’oiseaux de la famille des Threskiornithidae.
L'ibis caruncolato (Bostrychia carunculata Rüppell, 1837) è un uccello della famiglia dei Treschiornitidi[2]. È endemico dell'acrocoro etiopico ed è diffuso unicamente in Etiopia ed Eritrea.
Si tratta di un grosso ibis dal piumaggio scuro con macchie bianche sulla regione scapolare ed occhi bianchi. Dalla base del largo becco pende una sottile caruncola. Queste due caratteristiche, così come la mancanza di una linea bianca sul petto, distinguono questa specie da un suo parente stretto, l'ibis hadada (Bostrychia hagedash). La lunghezza media è sui 60 cm.
Può essere rinvenuto in ogni area dell'acrocoro etiopico ad altitudini che vanno dai 1500 m fino alle più elevate brughiere a 4100 m. È stato inoltre avvistato anche lungo le coste dell'Eritrea. Predilige i prati e le zone limitrofe ai fiumi dell'altopiano. Viene spesso rinvenuto in località rocciose e falesie (dove trascorre la notte e nidifica), ma anche in aperta campagna, nelle aree coltivate, nei parchi cittadini e nelle foreste miste di olivo (Olea africana) e ginepro (Juniperus procera). Si è inoltre ben adattato ai paesaggi antropici e alle loro particolari condizioni; durante la stagione delle piogge può essere visto nei giardini degli hotel del centro di Addis Abeba. L'ibis caruncolato è una specie comune e, in taluni luoghi, perfino abbondante.
L'ibis caruncolato è una specie gregaria, che spesso si raduna in gruppi di 30-100 individui, ma può essere visto anche alimentarsi da solo o in coppia. Va in cerca di cibo nelle distese erbose aperte, nelle paludi, nelle brughiere alpine aperte, nei terreni coltivati e nelle radure delle foreste. Mentre è in cerca di cibo cammina metodicamente, tastando con regolarità il suolo con il becco. Si nutre di vermi, larve di insetto e piccoli invertebrati, ma all'occasione anche di rane, serpenti e topi. Talvolta può essere visto in compagnia degli animali domestici, mentre fruga nei loro escrementi in cerca di coleotteri. Trascorre la notte da solo o in coppie sugli alberi, o in gruppo sulle falesie rocciose, spesso negli stessi siti dove si radunano le colonie riproduttive. L'ibis caruncolato è prevalentemente sedentario, e intraprende solamente brevi spostamenti locali e altitudinali.
Di solito l'ibis caruncolato nidifica in colonie piccole o grandi sulle falesie rocciose, sopra cespugli appesi alle pareti, ma è stato visto anche nidificare singolarmente sulla cima degli alberi o sulle sporgenze degli edifici. Pochi animali nidificano in colonie al di sopra dei 3000 m, mentre quelli che nidificano alle quote più inferiori (1800–2000 m) sono quelli che si radunano in colonie sugli alberi intorno al lago Awasa. Sulle montagne di Bale vi sono colonie riproduttive di 500 o più uccelli. Il nido è costituito da una piattaforma di rami e ramoscelli foderata all'interno con erba e strisce di corteccia; talvolta, nelle aree più elevate e fredde, i nidi sono rivolti verso est per catturare meglio il calore del sole mattutino. L'ibis caruncolato nidifica da marzo a luglio e, occasionalmente, in dicembre, durante la stagione secca. Depone due o tre uova dal guscio ruvido, di colore bianco sporco.
Non è stata riscontrata alcuna riduzione nel numero degli esemplari, né la presenza di particolari fattori di minaccia. Di conseguenza, la specie non è considerata a rischio, dal momento che la popolazione è piuttosto numerosa.
L'ibis caruncolato (Bostrychia carunculata Rüppell, 1837) è un uccello della famiglia dei Treschiornitidi. È endemico dell'acrocoro etiopico ed è diffuso unicamente in Etiopia ed Eritrea.
De lelibis (Bostrychia carunculata) is een vogel uit de familie Threskiornithidae (Ibissen en lepelaars).
Deze soort komt voor in Eritrea en Ethiopië.
De lelibis (Bostrychia carunculata) is een vogel uit de familie Threskiornithidae (Ibissen en lepelaars).
O íbis-de-barbela (Bostrychia carunculata) é uma espécie de ave da família Threskiornithidae. É endêmico das terras altas da Etiópia e é encontrado apenas na Etiópia e na Eritreia.
O íbis-de-barbela é um íbis escuro e de tamanho médio, que se distingue pela combinação de sua plumagem escura, sua crista e sua extensa mancha branca nas asas. Tem um bico relativamente curto, uma cauda proporcionalmente longa e uma barbela fina pendurada em sua garganta. A cor básica da pelagem do adulto é marrom escuro, geralmente lustrada em verde fosco. O rosto é emplumado, com um bico vermelho escuro. O olho é vermelho e rodeado por um anel branco.[2] A barbela é pequena e vermelha,[3] com cerca de 20 mm de comprimento. O comprimento do corpo é de cerca de 65–75 cm.[4]
Esta espécie é residente em todo o planalto etíope do nordeste da África.[2] Pode ser encontrada nas terras altas da Etiópia em altitudes que variam entre 1.500 a 4.100 m, onde habita cursos de rios com falésias rochosas e campos abertos como charnecas alpinas, pântanos, terras cultivadas, plantações e florestas abertas (tipicamente de oliveiras, zimbro e ocasionalmente de eucaliptos).[1]
Esta espécie é sedentária, mas pode fazer movimentos altitudinais locais dentro de sua faixa de distribuição. Reproduz-se durante a curta estação chuvosa entre março e maio, ou nas chuvas mais substanciais de julho (ocasionalmente também reproduzindo durante a estação seca em dezembro). A espécie geralmente se reproduz colonialmente, embora também possa nidificar em pares solitários ou em grupos menores de 2-3 pares.[1]
A dieta do íbis-de-barbela é desconhecida, mas provavelmente consiste principalmente de vermes e insetos, incluindo adultos e larvas de besouros coprófagos; talvez com menos frequência grandes insetos, anfíbios e pequenos mamíferos. Alimenta-se em bandos de magnitudes variadas, às vezes atingindo tamanhos de até 50 a 100 indivíduos.[1]
Normalmente forrageia em campo aberto, caminhando deliberadamente, sondando regularmente na lama ou em solo macio; pode localizar algumas de suas presas através da audição. Eles acompanharão rebanhos de animais domésticos, procurando montes de esterco em busca de besouros.[2][4]
O íbis-de-barbela (Bostrychia carunculata) é uma espécie de ave da família Threskiornithidae. É endêmico das terras altas da Etiópia e é encontrado apenas na Etiópia e na Eritreia.
Flikibis[2] (Bostrychia carunculata) är en fågel i familjen ibisar inom ordningen pelikanfåglar.[3] Fågeln är endemisk för det etiopiska höglandet och förekommer enbart i Etiopien och Eritrea.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1] Den häckar i klippor eller i höga träd och har anpassat sig väl till människor i vars närhet den gärna uppehåller sig.
Flikibis (Bostrychia carunculata) är en fågel i familjen ibisar inom ordningen pelikanfåglar. Fågeln är endemisk för det etiopiska höglandet och förekommer enbart i Etiopien och Eritrea. IUCN kategoriserar arten som livskraftig. Den häckar i klippor eller i höga träd och har anpassat sig väl till människor i vars närhet den gärna uppehåller sig.
Bostrychia carunculata Threskiornithidae familyasında yer alan bir aynak türüdür. Etiyopya'nın dağlarına endemik bir türdür. Etiyopya ve Eritre'de bulunur.
Büyük ve koyu renkli tüylere sahip olan bu aynak türünün omuzlarında beyaz bölgeler bulunur ve göz çevresi de beyazdır. Gaganın tabanının altında ince bir ibiği bulunur. Bu iki özellik ve yanakta beyaz çizgi olmaması yakın akrabası hadada aynağından (Bostrychia hagedash) ayırt edilmesini sağlar. Ortalama boyu 60 cm'dir.
Etiyopya'nın dağlarından 1500 ila 4100 m arasındaki rakımlarda yaşar. Ayrıca Eritre sahillerinde de gözlemlenmiştir. Yüksek rakımlardaki otlakları ve akarsu boylarını tercih eder. Çoğunlukla kayalıklarda bulunduğu gibi açık alanlarda, ekili tarlalarda, şehir parklarında ve zeytin ağacı (Olea africana) ile ardıç ağacından (Juniperus procera) oluşan ormanlarda da görülür. İnsanın yarattığı yapılara adapte olan bu kuş yağmurlu mevsimlerde Addis Ababa'nın hotellerinin bahçesinde de görülürler.
Sosyal bir kuş olan bu aynak türü genellikle 30 ile 100 kuştan oluşan kolonilerde yaşar ancak tek ya da çift olarak beslenirken de görülebilir. Beslenirken düzenli bir şekilde yerde yürür ve önündeki toprağı karıştırır. Solucanlar, böcek larvaları, küçük omurgasızlarla beslendiği gibi bazen kurbağa, yılan ve fare de yediği görülür. Bazen evcil hayvan sürülerinin yanında görülür. Tek ya da çift olarak ağaçlara tüner ya da gruplar hâlinde kayalıklarda bulunur. Göçmen değildir, mevsimsel olarak yer değiştirebilir.
Üreme kolonilerine 3000 m rakımın üzerinde nadiren rastlanır, 1800 ila 2000 m rakımda ağaçlarda yuvalanırlar. 500 ya da daha fazla kuşa kadar büyüklükte üreme kolonilerine de rastlanır. Yuva ağaç dalları ve çelılardan oluşan ve ot ile ağaç kabukları ile döşenmiş platformlardır. Güneşten daha çok yararlanmak için doğuya doğru dönüktürler. Üreme dönemi mart ile temmuz ayları arasındadır, ara sıra aralık ayında kuru mevsimde de üredikleri görülür. Dişi kuş kirli beyaz renkte iki ila üç kalın kabuklu yumurta yumurtlar.
Bostrychia carunculata Threskiornithidae familyasında yer alan bir aynak türüdür. Etiyopya'nın dağlarına endemik bir türdür. Etiyopya ve Eritre'de bulunur.
Cò quăm yếm, tên khoa học Bostrychia carunculata, là một loài chim trong họ Threskiornithidae.[2] Chúng được tìm thấy ở Ethiopia và Eritrea.
Cò quăm yếm, tên khoa học Bostrychia carunculata, là một loài chim trong họ Threskiornithidae. Chúng được tìm thấy ở Ethiopia và Eritrea.
Bostrychia carunculata (Rüppell, 1837))
Охранный статусУкрашенный ибис[1] (лат. Bostrychia carunculata) — африканская птица из семейства ибисовых.
Украшенный ибис длиной от 65 до 76 см, внешне похож на хагедаша, только оперение значительно более тёмное. На крыльях заметно большое белое пятно. Радужины также белые. Следующие характерные черты — это чёрные перья хохла и чёрный кожистый отросток на горле. Половой диморфизм не выражен. Оперение молодых птиц более тусклое, без белого пятна на крыльях и кожистого отростка на горле.
Украшенный ибис имеет ограниченную область распространения в нагорье Эфиопии, встречается, однако, относительно часто. Местообитание охватывает речные русла со скалистыми берегами, влажные области, а также леса и пашни. Птица населяет эфиопское нагорье на высоте от 1 500 до 4 100 м. Часто птицы собираются в маленькие стаи, нередко также вблизи поселений.
Питание украшенного ибиса состоит из насекомых и их личинок, червей, улиток и их яиц, саранчи, пауков, реже также из мелких млекопитающих, рептилий и амфибий. Птица ищет пропитание, прочищая своим клювом землю. Иногда он следует также за стадами животных и осматривает навоз в поисках жуков.
Украшенный ибис строит гнездо из веток, травы и листьев на горизонтальных ветвях деревьев или на скале, иногда в маленьких колониях. В кладке 2 или 3 яйца.
Украшенный ибис (лат. Bostrychia carunculata) — африканская птица из семейства ибисовых.
イボトキ(学名:Bostrychia carunculata)は、ペリカン目トキ科に分類される鳥類の一種である。別名イボノドトキ。
体長65-75cm。喉の下に1個赤い肉垂れがあり、これがイボのように見えることから和名がついた。頭部は褐色で、後頭部に冠羽がある。顔には皮膚が裸出した部分はない。肩羽、腰と体の下面は暗褐色に緑色の光沢がある。雨覆は白く、よく目立つ。嘴と脚は暗赤色である。
幼鳥は、成鳥に比べて体色がくすんでおり、喉の下の肉垂れはない。
川に沿った崖や荒地をねぐらとし、沼地や湿地を餌場としている。
繁殖時は小さなコロニーを形成するが、番いで繁殖することもある。巣は崖に生えた潅木に作られ、1腹2-3個の卵を産む。