Nothura maculosa[1] ye una especie d'ave tinamiforme distribuyida por Brasil, Bolivia, Paraguái, Uruguái y Arxentina. El nome común n'Arxentina ye'l de perdiz común, cuidao que los españoles al llegar al Nuevu Mundu ver paecíes a les perdices del Vieyu Mundu (Alectoris ablonda).
Mide ente 24-26 cm de llargor y pesa de 162-303 g (machu) y 164-340 g (fema). Coloración bien variable, cola parte cimera más escura. Ye más grande que Nothura minor. La coloración principal ye parda ocrácea con llurdios negros a lo qu'alude'l so nome específicu (maculosa, "enllordiada").
La especie ocupa árees d'enllanada, salvu Nothura maculosa submontana que se distribúi hasta los 2.000 metros d'altitú y Nothura maculosa pallida que llega a los 2.300 metros d'altitú. Prefier pacionales de sabana herbal o arbustiva. En campos de cultivu de soya, arroz, raramente en montes. Ye omnívora, con fuerte enclín herbívoru ya insectívora. Ente les plantes que cosumen tán de les families Faboideae, Oxalidaceae y Malvaceae.
El cantar onomatopéyico ye "fi-fi-fi-fi" acelerando los tiempos y emitir al atapecer enantes de la puesta del sol y na mañana.
La reproducción va de setiembre a marzu n'Arxentina, primavera y branu. Por ello la temporada de caza ye habilitada pel hibiernu. El nial facer nuna depresión nel suelu, debaxo de matos de campera, pon de 4 a 6 güevos de coloración marrón al vinaceo. Les femes ponen güevos nun nial y los machos guaren.
== Estáu de caltenimientu Tolos tinámidos alcuéntrase en retracción. El so hábitat ye destruyíu costantemente pola agricultura. La densidá de población ye alta en campos con camperes naturales (10 exemplares per hectárea). Pero en zones agrícoles práuticamente sumió.
Subdividida en 8 subespecies:
Nothura maculosa ye una especie d'ave tinamiforme distribuyida por Brasil, Bolivia, Paraguái, Uruguái y Arxentina. El nome común n'Arxentina ye'l de perdiz común, cuidao que los españoles al llegar al Nuevu Mundu ver paecíes a les perdices del Vieyu Mundu (Alectoris ablonda).
Xallı tinamu (lat. Nothura maculosa) - quyruqsuz tinamu cinsinə aid heyvan növü.
N. m. maculosa(Temminck, 1815)[1]
N. m. major (Spix, 1825)[1]
N. m. nigroguttata(Salvadori, 1895)[1]
N. m. cearensis(Naumburg, 1932)[1]
N. m. paludivaga(Conover, 1950)[1]
N. m. annectens(Conover, 1950)[1]
N. m. submontana(Conover, 1950)[1]
N. m. pallida (Olrog, 1959)[1]}}
Xallı tinamu (lat. Nothura maculosa) - quyruqsuz tinamu cinsinə aid heyvan növü.
An tinamou brizh(Daveoù a vank) a zo ur spesad evned, Nothura maculosa an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Tinamus maculosa da gentañ-penn (e 1815) gant al loenoniour izelvroat Coenraad Jacob Temminck (1778-1858).
Ar spesad a gaver an eizh isspesad anezhañ[1] :
An tinamou brizh(Daveoù a vank) a zo ur spesad evned, Nothura maculosa an anv skiantel anezhañ.
Anvet e voe Tinamus maculosa da gentañ-penn (e 1815) gant al loenoniour izelvroat Coenraad Jacob Temminck (1778-1858).
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Nothwra brych (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: nothwraid brych) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Nothura maculosa; yr enw Saesneg arno yw Spotted nothura. Mae'n perthyn i deulu'r Tinamŵaid (Lladin: Tinamidae) sydd yn urdd y Tinamiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn N. maculosa, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Caiff ei fagu er mwyn ei hela.
Mae'r nothwra brych yn perthyn i deulu'r Tinamŵaid (Lladin: Tinamidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Nothwra torwyn Nothura boraquira Tinamŵ adeingoch Rhynchotus rufescens Tinamŵ bach Crypturellus soui Tinamŵ bron llwydfelen Nothocercus julius Tinamŵ bychan Taoniscus nanus Tinamŵ coeslwyd Crypturellus duidae Tinamŵ cribog y Gogledd Eudromia formosa Tinamŵ mawr unig Tinamus solitarius Tinamŵ tepwi Crypturellus ptaritepui Tinamŵ tonnog Crypturellus undulatusAderyn a rhywogaeth o adar yw Nothwra brych (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: nothwraid brych) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Nothura maculosa; yr enw Saesneg arno yw Spotted nothura. Mae'n perthyn i deulu'r Tinamŵaid (Lladin: Tinamidae) sydd yn urdd y Tinamiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn N. maculosa, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Caiff ei fagu er mwyn ei hela.
Den plettede vagteltinamu (latin: Nothura maculosa) er en almindelig tinamuart, som findes i Brasilien, Paraguay, Uruguay og Argentina. Den plettede vagteltinamu er ca. 24-25,5 cm lang. Dens føde består af planter, frø og smådyr. Hunnen bliver kønsmoden inden for 2 måneder og kan få 5 til 6 kuld unger årligt. Hannen bliver i forhold til hunnen langsomt kønsmoden. Hannen udruger æggene og opfostrer kyllingerne alene, hvert kuld består af ca. 4-6 kyllinger. Æggene er mørkebrune.
Den plettede vagteltinamu (latin: Nothura maculosa) er en almindelig tinamuart, som findes i Brasilien, Paraguay, Uruguay og Argentina. Den plettede vagteltinamu er ca. 24-25,5 cm lang. Dens føde består af planter, frø og smådyr. Hunnen bliver kønsmoden inden for 2 måneder og kan få 5 til 6 kuld unger årligt. Hannen bliver i forhold til hunnen langsomt kønsmoden. Hannen udruger æggene og opfostrer kyllingerne alene, hvert kuld består af ca. 4-6 kyllinger. Æggene er mørkebrune.
The spotted nothura (Nothura maculosa) is a species of tinamou. This bird is native to grassy habitats in eastern and southern Brazil, Paraguay, Uruguay, and eastern and northern Argentina.[3]
The spotted nothura is approximately 24 to 25.5 cm (9.4–10.0 in) in length.[4] The upper parts are brown with streaked buff. The under parts are buff streaked with black and brown on the breast, with barring to the flanks. Its crown is black streaked with buff and the throat is white. The overall hue in colour varies greatly over its range; in part caused by the differences in soil at the specific localities. It and the closely related Chaco nothura, N. chacoensis, are the only nothuras with barring to both webs of the primaries. The legs are dull yellowish-grey or brown.
The call of the spotted nothura is a series of brief high-pitched notes.[4]
The spotted nothura eats plants, typically seeds, and animal matter. In Argentina they seem to eat more of the animal matter then they do in other locations.[4]
This species can reproduce rapidly, as the female is mature within 2 months and can have five to six broods per year. The male does not mature as fast. The male will incubate the eggs and raise the chicks.[4] Like most tinamous, its eggs have a spectacular glossy porcelain-like shell. This is colored a rich maroon or chocolate brown in this species. The clutch contains 4-6 eggs.
All tinamou are from the family Tinamidae, and in the larger scheme are also ratites. Unlike other ratites, tinamous can fly, although in general, they are not strong fliers. All ratites evolved from prehistoric flying birds, and tinamous are the closest living relative of these birds.[4]
Coenraad Jacob Temminck first identified the spotted nothura from a specimen from Paraguay, in 1815.[4]
The spotted nothura has nine currently recognized subspecies. They are not well-distinguished and almost form a cline that varies north to south according to Gloger's and Bergmann's Rules.
It occurs in eastern and southern Brazil (excluding the Mata Atlântica and planalto uplands along the coast), Paraguay, Uruguay, and Argentina.[3]
It lives in dry savanna habitat up to 2,300 m (7,500 ft), and temperate grassland, as well as pasture land.[4][7][8]
The IUCN list this tinamou as Least Concern,[1] even though it is avidly hunted, due to its fast reproduction rate.[4] It has an occurrence range of 3,900,000 km2 (1,500,000 sq mi).[8]
The spotted nothura (Nothura maculosa) is a species of tinamou. This bird is native to grassy habitats in eastern and southern Brazil, Paraguay, Uruguay, and eastern and northern Argentina.
La Makulnoturo (Nothura maculosa) estas birdospecio de la familio de Tinamedoj. Tiu birdo estas indiĝena de herbejaj habitatoj en orienta kaj suda Brazilo, Paragvajo, Urugvajo, kaj orienta kaj norda Argentino.[3]
La Makulnoturo estas proksimume 24 al 25.5 cm longa.[4] La supraj partoj estas brunaj kun strieco je sablokolora. La subaj partoj estas sablokoloraj striecaj je nigra kaj bruna en la brusto, sen strieco ĉe flankoj. Ties krono estas nigra striece je sablokolora kaj la gorĝo estas blanka. La ĝenerala nuanco ege varias tra ties teritorio; parte pro diferencoj en grundo ĉe specifaj lokoj. Ĝi kaj la proksime rilata Ĉaka noturo, N. chacoensis, estas la nuraj noturoj kun strieco ĉe ambaŭ partoj de la unuarangaj. La kruroj estas senkolorece flavecgrizaj al brunaj.
La alvoko de la Makulnoturo estas serio de mallongaj altatonaj notoj.[4]
La Makulnoturo manĝas plantojn, tipe semojn, kaj animalan materialon. En Argentino ili ŝajne manĝas pli da animala materialo ol ĉe aliaj lokoj.[4]
Tiu specio povas reproduktiĝi rapide, ĉar la ino estas matura post 2 monatoj kaj povas havi kvin al ses ovodemetadojn jare. La masklo ne maturas tiom rapide. La masklo kovas la ovojn kaj idozorgadas.[4] Kiel ĉe plej tinamoj, ties ovoj havas spektaklan brilan porcelanecan ŝelon. Tiu estas tre grenata aŭ ĉokolad-bruna en tiu specio. La ovaro konsistas el 4-6 ovoj.
Ĉiuj tinamoj estas el la familio Tinamedoj, kaj en pli granda skemo estas ankaŭ Paleognatoj. Malkiel la tre konataj neflugaj birdoj el Paleognatoj nome Strutoformaj kiaj la Struto, la Emuo kaj aliaj, la tinamoj povas flugi, kvankam ĝenerale ili ne estas fortaj flugantoj. Ĉiuj Strutoformaj evoluis el prahistoriaj flugantaj birdoj, kaj la Tinamoformaj estas la plej proksimaj vivantaj parencoj de tiuj birdoj.[4]
Coenraad Jacob Temminck la unua identigis la Makulnoturon el specimeno el Paragvajo, en 1815.[4]
La Makulnoturo havas ok nune agnoskitaj subspecioj. Ili ne bone distingeblas kaj preskaŭ formas klinon kiu varias norde al sude laŭ la reguloj de Gloger kaj de Bergmann.
Ĝi loĝas en orienta kaj suda Brazilo (eksklude la areojn de altaj teroj de Atlantika Arbaro kaj planalto laŭlonge de la marbordo), Paragvajo, Urugvajo, kaj Argentino.[3]
Ili loĝas en seka savano en habitatoj de ĝis 2,300 m, kaj moderklimataj herbejoj, same kiel en areoj de paŝtejoj.[4][5][6]
La IUCN listigis tiun tinamon kiel Malplej Zorgiga,[7] kvankam ĝi estas ege ĉasata, pro ties rapida reprodukta indico.[4] Ĝi havas loĝan teritorion de 3,900,000 km².[6]
La Makulnoturo (Nothura maculosa) estas birdospecio de la familio de Tinamedoj. Tiu birdo estas indiĝena de herbejaj habitatoj en orienta kaj suda Brazilo, Paragvajo, Urugvajo, kaj orienta kaj norda Argentino.
El inambú común, tinamú común o tinamú manchado (Nothura maculosa)[1] es una especie de ave tinamiforme distribuida por Brasil, Bolivia, Paraguay, Uruguay y Argentina. En la región pampeana de Argentina la mayoría utiliza incorrectamente el nombre de "perdiz", dado que los colonizadores europeos al llegar al Nuevo Mundo las vieron parecidas a las verdaderas perdices, que solo habitan el Viejo Mundo (Alectoris rufa).[2][3]
Mide entre 24-26 cm de longitud y pesa de 162-303 g (macho) y 164-340 g (hembra). Coloración muy variable, con la parte superior más oscura. Es más grande que Nothura minor. La coloración principal es parda ocrácea con manchas negras a lo que alude su nombre específico (maculosa, "manchada").
La especie ocupa áreas de llanura, salvo Nothura maculosa submontana que se distribuye hasta los 2.000 metros de altitud y Nothura maculosa pallida que llega a los 2300 metros de altitud. Prefiere pastizales de sabana herbácea o arbustiva. En campos de cultivo de soja, arroz, raramente en bosques. Es omnívora, con fuerte tendencia herbívora e insectívora. Entre las plantas que cosumen están de las familias Faboideae, Oxalidaceae y Malvaceae.
El canto onomatopéyico es "fi-fi-fi-fi" acelerando los tiempos, y lo emite al atardecer antes de la puesta del sol y en la mañana.
La reproducción va de septiembre a marzo en Argentina, primavera y verano. Por ello, la temporada de caza es habilitada en invierno. El nido lo hace en una depresión en el suelo, debajo de matas de pasto. Pone de 4 a 6 huevos de coloración marrón al vinoso. Las hembras ponen huevos en un nido y los machos empollan.
Todos los tinámidos se encuentran en retracción. Su hábitat es destruido constantemente por la agricultura. La densidad de población es alta en campos con pastos naturales (10 ejemplares por hectárea). Pero en zonas agrícolas prácticamente ha desaparecido.
Subdividida en 8 subespecies:
El inambú común, tinamú común o tinamú manchado (Nothura maculosa) es una especie de ave tinamiforme distribuida por Brasil, Bolivia, Paraguay, Uruguay y Argentina. En la región pampeana de Argentina la mayoría utiliza incorrectamente el nombre de "perdiz", dado que los colonizadores europeos al llegar al Nuevo Mundo las vieron parecidas a las verdaderas perdices, que solo habitan el Viejo Mundo (Alectoris rufa).
Nothura maculosa Nothura generoko animalia da. Hegaztien barruko Tinamidae familian sailkatua dago.
Nothura maculosa
Le Tinamou tacheté (Nothura maculosa (Temminck, 1815)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Tinamidae.
Nothura maculosa
Le Tinamou tacheté (Nothura maculosa (Temminck, 1815)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Tinamidae.
Pjegavi tinamu (lat. Nothura maculosa) je vrsta ptice iz roda Nothura iz reda tinamuovki. Udomaćen je u toplijim dijelovima središnjeg i južnog dijela Južne Amerike na istoku Anda.
Prosječno je dug oko 24-26 centimetara. Mužjak je težak 162-303 grama, a ženka je teška 164-340 grama. Gornji dijelovi su smeđi sa smeđkasto-žutim prugama. Donji dijelovi su smeđkasto-žuti s crnim prugama. Prsa su smeđa. Kukma je crna, sa smeđkasto-žutim prugama. Grlo je bijelo. Noge su blijedo žućkasto-sive ili smeđe boje.
Hrani se plodovima s tla ili niskih grmova. Također se hrani i malom količinom manjih beskralježnjaka i biljnih dijelova. Mužjak inkubira jaja koja mogu biti od čak četiri različite ženke. U gnijezdu se nalazi 4-6 jaja. Jaja su kestenjasto ili čokoladno-smeđe boje.
Pjegavi tinamu trenutno ima osam prepoznatih podvrsta. To su:
Pjegavi tinamu (lat. Nothura maculosa) je vrsta ptice iz roda Nothura iz reda tinamuovki. Udomaćen je u toplijim dijelovima središnjeg i južnog dijela Južne Amerike na istoku Anda.
La cotorna macchiata (Nothura maculosa (Temminck, 1815)) è un uccello della famiglia Tinamidae.[2]
Lunghezza: 24–26 cm.
Peso: 162-303 g (maschio), 164-340 g (femmina).
Brasile, Paraguay, Uruguay, Argentina.[1]
Sono note 8 sottospecie:[2]
Dėmėtasis tinamas (lot. Nothura maculosa, angl. Spotted Nothura, vok. Schwarzflecktinamu) – tinaminių (Tinamidae) šeimos paukštis. Kūnas 24-26 cm. Masė: patelė 160-300 g, patinas – 160-340 g.
Paplitęs Brazilijoje, Paragvajuje, Urugvajuje, Argentinoje.
Dėmėtasis tinamas (lot. Nothura maculosa, angl. Spotted Nothura, vok. Schwarzflecktinamu) – tinaminių (Tinamidae) šeimos paukštis. Kūnas 24-26 cm. Masė: patelė 160-300 g, patinas – 160-340 g.
Paplitęs Brazilijoje, Paragvajuje, Urugvajuje, Argentinoje.
Codorna-amarela[2] (nome científico: Nothura maculosa) é uma espécie de ave pertencente à família dos tinamídeos. Na natureza, ocorre no Brasil, Paraguai, Uruguai e leste e norte da Argentina. Ao longo dessas áreas de ocorrência, existem diversas subespécies.[3]
Também é conhecida popularmente como codorna, codorna-comum, codorniz, inhambuí, espanta-boiada, perdiz e perdizinho.[4]
Coenraad Jacob Temminck descreveu pela primeira vez a codorna-amarela a partir de um espécime coletado no Paraguai, em 1815.[5] Seu nome popular em língua inglesa é "Spotted nothura".[3]
Há atualmente 9 subespécies reconhecidas de codorna-amarela.[6]
A ave mede 25,5 cm e pesa 250 g. A fêmea é ligeiramente maior que o macho. Tem uma aparência variável, com as as partes superiores às vezes muito escuras.[5]
A vocalização da espécie é uma série de notas breves e agudas, geralmente emitidas em resposta ao chamado de outras aves. As populações podem ser muito densas em uma região favorável, com até um indivíduo por hectare.[5]
A dieta da codorna-amarela é composta de alimentos de origem vegetal e animal. Na Argentina, predomina o consumo de insetos em relação a plantas, mas em outros lugares se alimentam principalmente de sementes, incluindo as de pastagens, culturas agrícolas e ervas daninhas.[5]
A espécie tem uma elevada taxa de reprodução; as fêmeas amadurecem sexualmente aos dois meses de idade e são capazes de gerar de 5 a 6 filhotes em um ano. Os machos levam mais tempo para amadurecer, ou pelo menos para construir ninhos. A exemplo do que acontece com outros tinamídeos, os machos de codorna-amarela são os responsáveis pela incubação e cuidado com os filhotes, atraindo muitas vezes mais de uma fêmea para pôr num mesmo ninho.[5]
É uma ave de caça muito popular em sua área de ocorrência.[5]
|coautores=
(ajuda) Codorna-amarela (nome científico: Nothura maculosa) é uma espécie de ave pertencente à família dos tinamídeos. Na natureza, ocorre no Brasil, Paraguai, Uruguai e leste e norte da Argentina. Ao longo dessas áreas de ocorrência, existem diversas subespécies.
Também é conhecida popularmente como codorna, codorna-comum, codorniz, inhambuí, espanta-boiada, perdiz e perdizinho.