'''Machetornis rixosa,[3] tamién conocíu como matadura, ye una especie d'ave paseriforme de la familia Tyrannidae. Ye l'únicu miembru del xéneru Machetornis. Alcuéntrase nel norte d'Arxentina, Bolivia, Brasil, Colombia, Ecuador, Panamá, Paraguái, Uruguái y Venezuela.
Ye un páxaru llixero y elegante. Los sos colores son: pardu pa la cola, les nales, l'envés y la zona de la corona na cabeza, y payizu pa los llaterales, el banduyu y el pechu. Ente'l machu y la fema nun s'aprecien diferencies. Les pates son negres y llargues, pa facilitar el caminar pel suelu.
El so hábitat natural son los pastizal y montes antiguos bien degradaos. Por cuenta de la deforestación, la especie colonizó apocayá les zones onde enantes taba ausente, como'l nordés d'Ecuador. Ocupa un nichu ecolóxicu similar al de los papamoscas n'Europa. La so alimentación basar n'artrópodos, que puede cazar mientres camina sobre'l suelu, o s'alimenta de los parásitos de los grandes mamíferos. Esto postreru ye un exemplu clásicu de mutualismo. Los sos niales apaecen en parrotales baxos, siempres a poco altor.
'''Machetornis rixosa, tamién conocíu como matadura, ye una especie d'ave paseriforme de la familia Tyrannidae. Ye l'únicu miembru del xéneru Machetornis. Alcuéntrase nel norte d'Arxentina, Bolivia, Brasil, Colombia, Ecuador, Panamá, Paraguái, Uruguái y Venezuela.
Machetornis rixosa[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Tyrannidae.
Anvet e voe Tyrannus rixosus (kentanv) da gentañ-penn (e 1819) gant an evnoniour gall Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831).
Ar spesad nemetañ er genad Machetornis an hini eo.
Bevañ a ra diwar amprevaned[2] ha n'eo ket ral gwelet al laboused-mañ, pintet war gein pe benn ur bronneg bennak, o klask pakañ an artropoded oc'h arvevañ outañ.
Ar spesad a gaver an tri isspesad[3] anezhañ en un takad hag a ya eus Panamá da c'hevred Suamerika :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Machetornis rixosa a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Tyrannidae.
Anvet e voe Tyrannus rixosus (kentanv) da gentañ-penn (e 1819) gant an evnoniour gall Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831).
Ar spesad nemetañ er genad Machetornis an hini eo.
Machetornis rixosa és una espècie d'ocell passeriforme de la família Tyrannidae. És l'únic membre del gènere Machetornis. Es troba en el nord de l'Argentina, Bolívia, Brasil, Colòmbia, Equador, Panamà, Paraguai, Uruguai i Veneçuela.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Machetornis rixosaAderyn a rhywogaeth o adar yw Teyrn gwartheg (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: teyrniaid gwartheg) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Machetornis rixosa; yr enw Saesneg arno yw Cattle tyrant. Mae'n perthyn i deulu'r Teyrn-wybedogion (Lladin: Tyrannidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. rixosa, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r teyrn gwartheg yn perthyn i deulu'r Teyrn-wybedogion (Lladin: Tyrannidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Gwybedog bronwinau’r Gogledd Aphanotriccus capitalis Gwybedog pigddu Aphanotriccus audax Teyrn corunllwyd Attila bolivianus Teyrn cycyllog Attila rufus Teyrn cynffongoch Attila phoenicurus Teyrn gwinau mawr Attila cinnamomeus Teyrn gylfingam y De Oncostoma olivaceum Teyrn melyngoch Attila torridus Teyrn tinfelyn Attila spadiceus Teyrn torfelyn Attila citriniventrisAderyn a rhywogaeth o adar yw Teyrn gwartheg (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: teyrniaid gwartheg) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Machetornis rixosa; yr enw Saesneg arno yw Cattle tyrant. Mae'n perthyn i deulu'r Teyrn-wybedogion (Lladin: Tyrannidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. rixosa, sef enw'r rhywogaeth.
Der Graslandtyrann (Machetornis rixosa) oder Stelzentyrann ist eine Art der Tyrannen. Er kommt ausschließlich in Südamerika vor.
Der Graslandtyrann erreicht eine Körperlänge von 19 Zentimetern und wiegt rund 30 Gramm.[1] Er weist in seinem Erscheinungsbild gewisse Ähnlichkeit mit den Königstyrannen auf, und zwar insbesondere mit dem Trauertyrann. Allerdings haben genetische Untersuchungen bestätigt, dass diese Arten nicht näher miteinander verwandt sind.
Wie der Trauertyrann hat auch der Graslandtyrann eine leuchtend gelbe Körperunterseite. Die Körperoberseite ist überwiegend graubraun. Von der Schnabelbasis verläuft über das Auge ein dunkler Farbstreif. Verglichen mit dem Trauertyrann sind die Flügel kürzer und laufen weniger spitz aus. Seine Beine sind außerdem auffällig länger.
Der Graslandtyrann kommt in Argentinien, Bolivien, Brasilien, Kolumbien, Panama, Paraguay, Uruguay sowie Venezuela vor. Sein Lebensraum sind offene Graslandschaften. Der Graslandtyrann ist eine bodenbewohnende Art, die sich bevorzugt zwischen weidenden Rindern aufhält. Auf diesen sitzen sie auch auf und fangen von dort aus Insekten, die durch die Rinder aufgescheucht worden. Da Rinder erst seit einigen wenigen hundert Jahren in Südamerika beheimatet sind, geht man davon aus, dass der Stelzentyrann zuvor in seiner Lebensweise an Capybaras gebunden war.
Der Graslandtyrann (Machetornis rixosa) oder Stelzentyrann ist eine Art der Tyrannen. Er kommt ausschließlich in Südamerika vor.
The cattle tyrant (Machetornis rixosa) is a species of bird in the tyrant-flycatcher family Tyrannidae. In Brazil, it is called suiriri-cavaleiro.[3] It is the only member of the genus Machetornis. The relationships of this species and genus to other genera in the tyrant flycatchers are uncertain. It resembles Tyrannus flycatchers, but this may be the result of convergence. Three subspecies are recognised, the nominate race, M. r. flavigularis and M. r. obscurodorsalis, although the latter two may not be distinct from M. r. flavigularis. The genus name was given to the species by George Robert Gray and is derived from the Ancient Greek makhētēs for fighter and ornis for bird, a reference to its pugnacious behaviour and habit of dispossessing other species of their nests. The specific name comes from the Latin rixosus meaning quarrelsome, again referring to the behaviour and temperament of the species.[4]
The species has a disjunct distribution, with the nominate race breeding from northern Argentina and Bolivia to the north-eastern tip of Brazil, and the two other subspecies ranging from Panama to Venezuela and eastern Ecuador. The species inhabits drier open and semi-open habitats, and avoided forested and wooded areas. It can be found in savannah, pastureland, parkland, agricultural land and even gardens.[4] Due to deforestation, the species has recently colonized areas where it was previously absent, such as northeast Ecuador.
The cattle tyrant is a highly terrestrial tyrant-flycatcher, 20 cm (7.9 in) long and weighing 29–40 g (1.0–1.4 oz). The plumage of the nominate subspecies is mostly olive-brown above and yellow below. The head is grey with a thin eyestripe and a white throat. The thin bill and legs are black. The two other subspecies vary from the nominate in having a yellow throat.[4]
Cattle tyrants feed on insects, mostly from the ground. It may follow cattle or other large animals for some distance, catching flushed prey, or even hitch rides on these animals, and then snatching flushed prey with a quick sally-flight. It may sometimes hawk for insects from a high perch.[4] The species is sometimes reported to have a cleaning symbiosis with the large mammals it lives with. It takes ticks off mammals only occasionally, but it will sometimes hunt horseflies attempting to land on capybaras.[3]
Cattle tyrants build bulky nests or steal the nests of rufous-fronted thornbirds. 3 to 4 eggs are laid and incubated for 14 days. The chicks fledge after 15 days.[4]
Cleaning symbiosis foraging on a capybara
perched on capybara
The cattle tyrant (Machetornis rixosa) is a species of bird in the tyrant-flycatcher family Tyrannidae. In Brazil, it is called suiriri-cavaleiro. It is the only member of the genus Machetornis. The relationships of this species and genus to other genera in the tyrant flycatchers are uncertain. It resembles Tyrannus flycatchers, but this may be the result of convergence. Three subspecies are recognised, the nominate race, M. r. flavigularis and M. r. obscurodorsalis, although the latter two may not be distinct from M. r. flavigularis. The genus name was given to the species by George Robert Gray and is derived from the Ancient Greek makhētēs for fighter and ornis for bird, a reference to its pugnacious behaviour and habit of dispossessing other species of their nests. The specific name comes from the Latin rixosus meaning quarrelsome, again referring to the behaviour and temperament of the species.
El picabuey[5] (Machetornis rixosa), es una especie de ave paseriforme de la familia Tyrannidae. Es el único miembro del género Machetornis. Es nativo de América del Sur y sureste de América Central.
Aparte de picabuey ((en Argentina y Uruguay), es también conocido como caballerizo (en Paraguay), sirirí bueyero (en Colombia), atrapamoscas jinete (en Venezuela), margarita (en Uruguay), atrapamoscas picabuey,[6] matadura, amigo de bienteveo, boyero, boyero amarillo, caballero, comepiojos, domador, güilgüil, jinete, ovejero, panza amarilla, papamosca o suirirí amarillo.[7]
Debido a la denominación argentina, picabuey en este caso, puede prestarse la confusión con las aves del género Buphagus, las cuales habitan exclusivamente llanuras en África.
Se distribuye en dos grandes áreas disjuntas; una en el norte del continente sudamericano, en Colombia y Venezuela, y la otra desde el noreste de Brasil, estando ausente de casi toda la cuenca amazónica, por Bolivia, Paraguay, este, suroeste y sur de Brasil, hasta Uruguay y el centro de Argentina. [4][1] Es un inmigrante reciente en Panamá.[8] Ver detalles en Subespecies.
Es ampliamente diseminado y generalmente común en áreas semiabiertas, regiones agrícolas, y campo abierto alrededor de edificaciones. Está ampliando su zona de distribución ocupando áreas deforestadas. Principalmente abajo de los 800 m de altitud, pero localmente mucho más alto en los Andes orientales de Colombia.[8]
Mide alrededor de 20 cm de longitud y pesa entre 29 y 40 g.[4] Las patas son negras y largas, para facilitar el caminar por el suelo. En la mayoría de su rango es pardo oliváceo por arriba, más grisáceo en la corona y nuca, con un parche anaranjado generalmente oculto; la cola con una estrecha punta blanca. La garganta es blanquecina, y los laterales, el vientre y el pecho de color amarillo brillante. Las aves del norte del continente tienen la garganta color amarillo pálido. El iris es rojo.[8] Entre el macho y la hembra no se aprecian diferencias.
Generalmente andan en pareja o en pequeños grupos. Es terrícola. A veces se posa en arbustos o postes. Es común verlo sobre el lomo de grandes mamíferos, domésticos o salvajes, inclusive capibaras y ciervo de los pantanos.[7][8]
Ocupa un nicho ecológico similar al de los papamoscas en Europa.
Recolecta alimentos en el suelo o parásitos sobre animales, en un ejemplo clásico de mutualismo. Captura insectos mediante carreritas por el suelo.[7]
La nidificación ocurre entre octubre y enero en el Cono Sur. Construye un nido expuesto, bien elaborado, a baja y mediana altura. Prefiere hacerlo en nidos abandonados o semidestruidos de otras aves, en palmeras, en huecos o en recipientes diversos (tarros, cajas, caños), en formato de semiesfera o taza, hecho con pajas, hojas o a veces algunos palitos en la base. Internamente es forrado con cerdas, pelos y/o plumas. Algunos únicamente con cerdas o pelos. Otros con alambres y clavos. Deposita tres, a veces cuatro o cinco huevos, ovoidales, de color crema cubiertos de pintas y rayitas castañas y grises distribuidas por toda la superficie, que miden en promedio 24 x 17,7 mm. El período de incubación es entre 14,5 a 17 días, y los pichones permanecen en el nido 16 a 17 días. Sufre parasitismo de puesta por Molothrus bonariensis.[7]
Su vocalización consiste en una serie de agudas voces: «sip...tribliblip...trobip... siblibip...».[7]
La especie M. rixosa fue descrita por primera vez por el naturalista francés Louis Jean Pierre Vieillot en 1819 bajo el nombre científico Tyrannus rixosus; localidad tipo «Paraguay».[4]
El género Machetornis fue descrito por el ornitólogo británico George Robert Gray en 1841.[2]
El nombre genérico femenino «Machetornis» deriva del griego «makhētēs»: luchador, guerrero, y «ornis, ornithos»: ave; significando «ave guerrera»;[9] y el nombre de la especie «rixosa», proviene del latín «rixosus»: peleador.[10]
Las afinidades son inciertas; las evidencias moleculares y anatómicas sugieren que la semejanza superficial con las aves del género Tyrannus se debe a convergencia.[4]
Los amplios estudios genético-moleculares realizados por Tello et al. (2009) descubrieron una cantidad de relaciones novedosas dentro de la familia Tyrannidae que todavía no están reflejadas en la mayoría de las clasificaciones.[11] Siguiendo estos estudios, Ohlson et al. (2013) propusieron dividir Tyrannidae en cinco familias. Según el ordenamiento propuesto, Machetornis permanece en Tyrannidae, en una subfamilia Tyranninae Vigors, 1825, en una tribu Tyrannini Vigors, 1825, junto a Tyrannopsis, Megarhynchus, Conopias (provisoriamente), Pitangus (con Philohydor), Myiodynastes, Myiozetetes, Phelpsia (provisoriamente), Empidonomus, Griseotyrannus y Tyrannus.[12]
La subespecie obscurodorsalis posiblemente sería mejor juntarla con flavigularis; se sobrepone con esta en Venezuela y no parece ser evolutivamente diferente; es necesario un examen más preciso. También, algunos especímenes de la nominal del noreste de Brasil (Piauí) se aproximan mucho de flavigularis.[4]
Según la clasificación del Congreso Ornitológico Internacional (IOC)[13] y Clements Checklist v.2017,[14] se reconocen tres subespecies, con su correspondiente distribución geográfica:[4]
|formato=
requiere |url=
(ayuda)) (en inglés). El picabuey (Machetornis rixosa), es una especie de ave paseriforme de la familia Tyrannidae. Es el único miembro del género Machetornis. Es nativo de América del Sur y sureste de América Central.
Machetornis rixosa Machetornis generoko animalia da. Hegaztien barruko Tyrannidae familian sailkatua dago.
Machetornis rixosa Machetornis generoko animalia da. Hegaztien barruko Tyrannidae familian sailkatua dago.
Machetornis rixosa
Le Moucherolle querelleur (Machetornis rixosa), également appelé Tyran querelleur, est une espèce de passereaux de la famille des Tyrannidae. C'est la seule espèce du genre Machetornis.
Ses habitats naturels sont les pâturages et les forêts anciennes fortement dégradées. En raison de la déforestation, l'espèce a récemment colonisé des régions où elle était auparavant absente, comme le nord de l'Équateur.
Il se nourrit notamment d'arthropodes qui parasitent les mammifères, un exemple de mutualisme.
Selon Alan P. Peterson, cet oiseau est représenté par trois sous-espèces :
Machetornis rixosa
Le Moucherolle querelleur (Machetornis rixosa), également appelé Tyran querelleur, est une espèce de passereaux de la famille des Tyrannidae. C'est la seule espèce du genre Machetornis.
De veetiran (Machetornis rixosa) is een zangvogel uit de familie Tyrannidae (tirannen).
Deze soort telt 3 ondersoorten:
De veetiran (Machetornis rixosa) is een zangvogel uit de familie Tyrannidae (tirannen).
O suiriri-cavaleiro (Machetornis rixosa) também conhecido popularmente como bem-te-vi-do-gado, bem-te-vi-carrapateiro, suiriri-do-campo, bem-te-vi-cabeça-de-estaca, bem-te-vi-de-coroa, bem-te-vi-coroa, cavaleiro e suiriri, é uma espécie de ave passeriforme da família Tyrannidae. [1]
A distribuição ocorre principalmente na região Centro-leste do Brasil, desde a Venezuela até a Bolívia, Argentina e Uruguai. Seu habitat consiste em pastos, fazendas, campos, praias, parques urbanos, dunas de areia. Seu ninho é construído com graveto em arbustos.[2]
Sua coloração é amarelo, o pescoço de cor clara, a cabeça cinza e as partes superiores marrons. Podendo medir cerca de 18 cm.[3]
Sua fonte de alimentação consiste na captura de carrapatos e parasitas que se depositam sobre os animais.[4]
A manutenção das penas é essencial para a prevenção de doenças. As penas são tecidos que vão se deteriorando com o passar do tempo devido inúmeros fatores. O contato com a vegetação e com o sol é um dos motivos dessa degradação. Devido a esse processo que acontece frequentemente, as aves precisam realizar a troca das penas com certa regularidade. A maior parte das espécies substituem as penas posteriormente a reprodução. Entretanto, em outras espécies podem ter uma segunda mudança como forma de alterar a plumagem e se embelezar antes do período reprodutivo. Após a renovação das penas e até que a sucessora aconteça, as aves fazem uma manutenção diária. Quando tomam banho de água ou de areia, elas limpam a plumagem e combatem ácaros e piolhos.[5]
O suiriri-cavaleiro recebe esse nome devido ao costume de pousar sobre equinos e bovinos.[6] "Suiriri" é derivado do termo tupi suiri'ri[7]. Rixosa é o termo latino para "briguento"[8].
O suiriri-cavaleiro (Machetornis rixosa) também conhecido popularmente como bem-te-vi-do-gado, bem-te-vi-carrapateiro, suiriri-do-campo, bem-te-vi-cabeça-de-estaca, bem-te-vi-de-coroa, bem-te-vi-coroa, cavaleiro e suiriri, é uma espécie de ave passeriforme da família Tyrannidae.
A distribuição ocorre principalmente na região Centro-leste do Brasil, desde a Venezuela até a Bolívia, Argentina e Uruguai. Seu habitat consiste em pastos, fazendas, campos, praias, parques urbanos, dunas de areia. Seu ninho é construído com graveto em arbustos.
Sua coloração é amarelo, o pescoço de cor clara, a cabeça cinza e as partes superiores marrons. Podendo medir cerca de 18 cm.
Sua fonte de alimentação consiste na captura de carrapatos e parasitas que se depositam sobre os animais.
A manutenção das penas é essencial para a prevenção de doenças. As penas são tecidos que vão se deteriorando com o passar do tempo devido inúmeros fatores. O contato com a vegetação e com o sol é um dos motivos dessa degradação. Devido a esse processo que acontece frequentemente, as aves precisam realizar a troca das penas com certa regularidade. A maior parte das espécies substituem as penas posteriormente a reprodução. Entretanto, em outras espécies podem ter uma segunda mudança como forma de alterar a plumagem e se embelezar antes do período reprodutivo. Após a renovação das penas e até que a sucessora aconteça, as aves fazem uma manutenção diária. Quando tomam banho de água ou de areia, elas limpam a plumagem e combatem ácaros e piolhos.
Kotyrann[2] (Machetornis rixosa) är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar.[3] Den placeras som enda art i släktet Machetornis. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Kotyrann delas in i tre underarter:[3]
Kotyrann (Machetornis rixosa) är en fågel i familjen tyranner inom ordningen tättingar. Den placeras som enda art i släktet Machetornis. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Kotyrann delas in i tre underarter:
Machetornis rixosa flavigularis – förekommer vid Colombias norra kust och norra Venezuela Machetornis rixosa obscurodorsalis – förekommer i llanos i östra Colombia och sydvästra Venezuela Machetornis rixosa rixosa – förekommer i det inre östra Brasilien, östra Bolivia, Paraguay, Uruguay och norra ArgentinaMachetornis rixosa là một loài chim trong họ Tyrannidae.[1]
Machetornis rixosa là một loài chim trong họ Tyrannidae.
Machetornis rixosus (Vieillot, 1819)
Охранный статусКоровий тиранн, или краснохохлый тиранн[1] (Machetornis rixosus) — птица из семейства тиранновые. Единственный вид в роде Machetornis.
В длину птицы достигают 19 сантиметров при среднем весе 30 грамм.[2] Брюхо имеет ярко-жёлтую окраску, спина преимущественно коричневого цвета, а участок около шеи — белого цвета.
Встречаются только в Южной Америке, а именно в следующих странах: Аргентина, Боливия, Бразилия, Венесуэла, Колумбия, Панама, Парагвай, Уругвай и Эквадор.
Обитают в открытых долинах и на пастбищных землях. В связи с увеличивающейся вырубкой леса закрепляют за собой новые ареалы.
Питаются в основном паразитическими членистоногими на теле млекопитающих.
Коровий тиранн, или краснохохлый тиранн (Machetornis rixosus) — птица из семейства тиранновые. Единственный вид в роде Machetornis.