Puffinus nativitatis Streets 1877

Puffinus nativitatis ye un ave del xéneru Puffinus llargamente distribuyíu por numberosos archipiélagos del Océanu Pacíficu: Isla Sala y Gómez, Tuamotu, Ḥawai, etc., inclusive puede columbrase nes mariñes mexicanes y guatemalianes.

Referencia

• BirdLife International (2008). Puffinus nativitatis. En: UICN 2008. Llista Roxa d'Especies Amenazaes UICN. Consultáu'l 11 de febreru de 2009.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Puffinus nativitatis.

Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.

La baldriga de Christmas (Puffinus nativitatis) és un ocell marí de la família dels procel·làrids (Procellariidae), d'hàbits pelàgics, cria a les illes hawaianes de Sotavent, Tuamotu, Marshall i Kiritimati i es dispersa pel Pacífic.

Referències

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Baldriga de Christmas

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn drycin Ynys y Nadolig (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar drycin Ynys y Nadolig) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Puffinus nativitatis; yr enw Saesneg arno yw Christmas Island shearwater. Mae'n perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae) sydd yn urdd y Procellariformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. nativitatis, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r aderyn drycin Ynys y Nadolig yn perthyn i deulu'r Pedrynnod (Lladin: Procellariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Oceanodroma jabejabe Oceanodroma jabejabe Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma macrodactyla Oceanodroma monteiroi Oceanodroma monteiroi Pedryn Cynffon-fforchog Oceanodroma leucorhoa Pedryn drycin Hydrobates pelagicus Pedryn drycin cynffonfforchog Oceanodroma furcata Pedryn drycin du Oceanodroma melania Pedryn drycin gyddfwyn Nesofregetta fuliginosa Pedryn drycin Madeira Oceanodroma castro Pedryn drycin Matsudaira Oceanodroma matsudairae Pedryn drycin torchog Oceanodroma hornbyi Pedryn drycin Tristram Oceanodroma tristrami Pedryn drycin tywyll Oceanodroma markhami Pedryn drycin wynebwyn Pelagodroma marina Pedryn drycin y Galapagos Oceanodroma tethys

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Der Weihnachts-Sturmtaucher (Puffinus nativitatis) ist eine Vogelart der Sturmtaucher (Puffinus) aus der Familie der Sturmvögel (Procellariidae).

Beschreibung

Der Weihnachts-Sturmtaucher wird zwischen 35 und 38 Zentimeter groß und erreicht eine Flügelspannweite von 71 bis 81 Zentimeter. Der Schwanz wird bis zu 9 Zentimeter lang. Er wird bis zwischen 280 und 415 Gramm schwer. Das Gefieder ist dunkelbraun bis schwarzbraun gefärbt. Die Unterflügel sind etwas heller und weisen einen leicht silbrigen Schimmer auf. Im Kinnbereich sind einige weißliche Federn zu erkennen. Der kräftige Schnabel ist schwarz gefärbt. Die Iris ist bräunlich gefärbt. Die Beine weisen eine dunkelgraue bis leicht lilagraue Färbung auf. Die Zehen enden in schwarzen Krallen.^[1]

Verbreitung und Fortpflanzung

Der Weihnachts-Sturmtaucher ist in weiten Teilen des tropischen und subtropischen Pazifiks anzutreffen, neben den Inseln Polynesiens und Mikronesiens auch an den Küsten des Festlandes, z. B. der südwestlichen USA, Mexikos und Chiles. Vereinzelt finden sie sich selbst in Japan und Neuseeland. Sein Name bezieht sich auf die zentralpazifischen Kiritimati-Inseln, die früher als Weihnachtsinseln bezeichnet wurden.^[2]

Sein Brutgebiet reicht über 50,000–100,000 km², die gesamte Population umfasst rund 150.000 Tiere^[2]. Als Brutgebiete werden subtropische bis tropische Inseln der östlichen Pazifikregion bevorzugt, die größte Kolonie auf den Phoenixinseln besteht aus über 10.000 Brutpaaren. Zum Schutz liegen die Nistplätze meist unter dichter Bodenvegetation oder Felsvorsprüngen. Der Nistplatz ist eine flache Bodenmulde.^[1]

Gefährdung

Aufgrund seines großen Verbreitungsgebietes wird der Weihnachts-Sturmtaucher in der Roten Liste der IUCN als "nicht gefährdet" geführt.^[2]

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b} Graeme A. Taylor, Alan J.D. Tennyson: Christmas Island Shearwater Puffinus nativitatis on Curtis Island, in: Notornis, 41(4), 1994, S. 287–291, (online: PDF)
2. ↑ ^{a b c} Puffinus nativitatis in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2018. Eingestellt von: BirdLife International, 2018. Abgerufen am 16. September 2021.

The Christmas shearwater or ʻaoʻū^[2] (Puffinus nativitatis) is a medium-sized shearwater of the tropical Central Pacific. It is a poorly known species due to its remote nesting habits, and it has not been extensively studied at sea either.^[3]

It is one member of a very ancient lineage of the small Puffinus species. Its only close living relative is the Galápagos shearwater (P. subalaris).

Taxonomy

The species was described and given its current binomial name by the American naturalist Thomas Hale Streets in 1877.^[4][5] A genetic analysis using mitochondrial DNA has shown that the closest living relative is the Galápagos shearwater (Puffinus subalaris).^[6]

Description

The Christmas shearwater is a slender-bodied shearwater, about 36 cm long, with a wingspan of around 75 cm, and weighs around 350 g. It has dark plumage all over, generally blackish-grey with a rusty-brown tinge, slightly paler on the underside of the bird, and with some small edging of white under the chin and pale fringes to the upperwing coverts. It has brown-grey feet and a dark bill and eyes. Both sexes are alike, as are the young after fledging. Nestlings are covered in dark grey down feathers.^[7]

The species closely resembles the sooty (Puffinus griseus) and short-tailed shearwaters (P. tenuirostris), but has dark brown underwings and is smaller. The short tail of the Christmas shearwater does not appear blunt except when spread, but in flight usually tapers to a point, enhanced by the feet which protrude beyond the tail-tip. It often flies in a leisurely way like the related Procellariidae, and thus can be mistaken for a petrel. In particular, it can appear similar to the extremely rare Fiji petrel (Pseudobulweria macgillivrayi), a gadfly petrel-like relative of the shearwaters. The two species share a similar morphology and colouration, but the bulbous head and rather thin long bill – typical for shearwaters – distinguish P. nativitatis from the slim-headed thick-billed Fiji petrel.^[7]

Distribution and habitat

The Christmas shearwater nests on remote islands of the Central Pacific: the Northwestern Hawaiian Islands, Tuamotu, the Marshall Islands, Kiritimati (for which the species is named) and Sala-y-Gómez. It has become locally extinct on a number of islands, including Wake Island. Outside of the breeding season it ranges across the Pacific, having been recorded off the coast of Mexico and Guatemala in the east, and Bonin Islands in the west. Further south it is rare, having been recorded off Fiji only twice (one time in early to mid-May).^[7]

Behaviour

Diet and feeding

Like its relatives it feeds at sea, predominantly on squid, and fish, mostly flying fish (Exocoetidae) and goatfish (Mullidae). It is highly pelagic and is dependent on predatory fish such as tuna driving prey to the surface. As mentioned above, it does not only have the dramatic stiff-winged "shearing" (dynamic soaring) flight technique which gave the shearwaters their common name. In addition to it, it may use the plesiomorphic flight technique of petrels and similar Procellariidae, moving about with slow, leisurely wingbeats.^[7]

Breeding

The Christmas shearwater nests on sandy islands with good cover. It nests on the surface, underneath dense cover (such as naupakas, Scaevola), or under rock outcroppings. It lays one white egg, the timing of laying varying from island to island, on some islands breeding throughout the year. The egg is incubated for around 50 days. The time taken to fledge varies depending on the season, ranging from 60 to 100 days.^[3]

Status and conservation

Although few specific studies have been conducted on the Christmas shearwaters, petrels and shearwaters are threatened worldwide by fishing, ingestion of plastic waste, and habitat degradation. For example, on Laysan Island the introduced rabbits degraded the scrub cover, leaving adults, chicks and eggs vulnerable to overheating, and introduced black rats took eggs and chicks. In 1985, the population on Sala-y-Gómez, a nature sanctuary, was estimated at 5,000. With its wide range and considerable numbers, the Christmas shearwater is considered a species of least concern by the IUCN.^[8]

Footnotes

References

• Austin, Jeremy J. (1996): Molecular Phylogenetics of Puffinus Shearwaters: Preliminary Evidence from Mitochondrial Cytochrome b Gene Sequences. Mol. Phylogenet. Evol. 6(1): 77–88. doi:10.1006/mpev.1996.0060 (HTML abstract)
• Seto, N.W.H. (2001): Christmas Shearwater (Puffinus nativitatis). In: Poole, A. & Gill, F. (eds.): The Birds of North America 561. Academy of Natural Sciences, Philadelphia, PA & American Ornithologists' Union, Washington, D.C. doi:10.2173/bna.561 (requires subscription)
• Shirihai, Hadoram; Pym, Tony; Kretzschmar, Jörg; Moce, Kolinio; Taukei, Amania & Watling, Dick (2009): First observations of Fiji Petrel Pseudobulweria macgillivrayi at sea: off Gau Island, Fiji, in May 2009. Bull. B.O.C. 129(3): 129–148. PDF fulltext

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Christmas_shearwater&oldid=1118979557"

La Kristnaska pufino aŭ Kiritimatia pufino (Puffinus nativitatis) estas mezgranda pufino nome birdospecio de tropika Centra Pacifiko. Ĝi estas malmulte konata specio pro sia malproksimaj reproduktejaj areoj, kaj ankaŭ ne estis etende studita ĉemare.^[1]

Ĝi estas membro de tre antikva stirpo de malgrandaj specioj de la genro Puffinus. Ties ununura proksime vivanta parenco estas la Galapaga pufino (P. subalaris), kiel indikis analizoj fare per DNA kaj informoj pri morfologio. Ĝis ĵuse tiu specio estis konsiderata samspecia kun la Makulpufino.^[2]

Priskribo

Ĝi estas svelta pufino, ĉirkaŭ 36 cm longa, kun enverguro de ĉirkaŭ 75 cm, kaj pezo de ĉirkaŭ 350 g. La Kristnaska pufino havas malhelan plumaron ĝenerale, nigrezgriza kun rustobruna nuanco, iome pli hela en subaj partoj, kaj kun iome da malgranda blanka bordo sub la mentono kaj palaj bordoj en supraflugiloj. Ĝi havas brungrizajn piedojn kaj malhelajn bekon kaj okulojn. Ambaŭ seksoj estas similaj, same kiel la junuloj post elnestiĝo. La idoj estas kovritaj de malhelgriza lanugo.^[3]

Tiu specio ege similas al la Griza ("Puffinus" griseus) kaj al la Fajnbeka pufinoj ("P." tenuirostris), sed havas malhelbrunajn subflugilojn kaj estas pli malgranda. La mallonga vosto de la Kristnaska pufino ne aspektas senpinta escepte etende, sed dumfluge kutime mallarĝiĝas je ie, helpe de la piedoj kiuj elaperas trans la vostopinto. La Kristnaska pufino ofte flugas per plezura maniero kiel la rilataj Procelariedoj, kaj tiele ili povas estis misidentigitaj kiel petrelo. Partikulare, tre simila specio estas la tre rara Fiĝia petrelo (Pseudobulweria macgillivrayi), nome petrelo simila al la burdopetreloj parenco de la pufinoj. Ĝi aspektas tre simila laŭ formo kaj koloraro, sed la bulkeca kapo kaj pli fajna longa beko – tipaj de pufinoj – distingas ĝin P. nativitatis el la sveltkapa kaj dikbeka Fiĝia petrelo.^[3]

Teritorio kaj ekologio

La Kristnaska pufino nestumas sur malproksimaj insuloj de Centra Pacifiko: nome ĉe Nordokcidentaj havajaj insuloj, Tuamotuoj, Marŝaloj, Kiritimati (el kio venas kaj la komuna nomo kaj la latina scienca nomo de la specio) kaj Insulo Sala kaj Gómez. Ĝi iĝis surloke formortinta sur nombraj insuloj, kiaj Vejkinsulo. For de la reprodukta sezono ili teritorias tra la tuta Pacifiko, kaj estis registrita ĉe la marbordoj de Meksiko kaj Gvatemalo oriente, kaj ĉe Boninoj okcidente. Pli sude ĝi estas rara, kaj estis registrita ĉe Fiĝio nur dufoje (unufoje komence al meze de majo).^[3]

Kiel siaj parencoj ĝi manĝas mare, ĉefe kalmarojn, kaj fiŝoj, ĉefe flugofiŝoj (Ekzokoetedoj) kaj kaprofiŝoj (Mulledoj). Ĝi estas tre pelagaj kaj dependas el predantaj fiŝoj kiaj tinusoj kiu kondukas predospeciojn surfacen. Kiel jam menciitas, ĝi ne nur havas la spektaklan rigidflugilan flugoteknikon, sed ankaŭ ĝi povas uzi la pleziomorfan flugoteknikon de petreloj kaj similaj Procelariedoj, moviĝante per malrapida, plezura flugilfrapado.^[3]

La Kristnaska pufino nestumas sur sablaj insuloj kun bona ŝirmo. Ili nestumas surgrunde, sub densa kovro (kiaj plantoj de la genro Scaevola), aŭ sub rokaj elstaraĵo. La ino demetas unu blankan ovon, kies demetotempo varias el insulo al insulo, kaj eĉ en kelkaj insuloj okazas reproduktado la tutan jaron. La ovo estas kovata dum ĉirkaŭ 50 tagoj. La tempo necesa antaŭ elnestiĝo varias depende el la sezono, kun gamo el 60 al 100 tagoj.^[1]

Statuso kaj konservado

Kvankam oni faris nur malmultajn specifajn studojn pri la Kristnaskaj pufinoj, oni scias ke petreloj kaj pufinoj estas minacataj tutmonde pro fiŝkaptado, ingestado de plasta rubo, kaj habitata degradado. Ekzemple sur Lajsano la enmetitaj kunikloj degradis la arbustaran kovron, lasante plenkreskulojn, idojn kaj ovojn vundeblaj al troa varmiĝo, kaj ankaŭ enmetitaj nigraj ratoj rabis ovojn kaj idojn. En 1985, la populacio ĉe Sala-y-Gómez, nome natura rezervejo, estis ĉirkaŭkalkulata je 5,000. Pro ties ampleksa teritorio kaj konsiderindaj nombroj, la Kristnaska pufino estas konsiderata Specio Malplej Zorgiga fare de la IUCN.^[4]

Notoj

Referencoj

La pardela de Pascua (Puffinus nativitatis) es un ave del género Puffinus ampliamente distribuido por numerosos archipiélagos del océano Pacífico: Isla Sala y Gómez, Tuamotu, Hawái, etc., incluso puede avistarse en las costas mexicanas y guatemaltecas.

Referencia

• BirdLife International (2008). «Puffinus nativitatis». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2008 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 11 de febrero de 2009.

Puffinus nativitatis Puffinus generoko animalia da. Hegaztien barruko Procellariidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Puffinus
• Procellariidae

Polynesianliitäjä (Puffinus nativitatis) on ulappaliitäjien heimoon kuuluva Tyynellämerellä elävä ulappalintu. Sen elinympäristö käsittää Havaijin luoteissaariston, Tuamotun, Marshallsaaret, Kiritimatin ja Sala y Gómezin. Se on hävinnyt useilta saarilta, muun muassa Wakelta. Pesimäajan ulkopuolella laji vaeltelee Tyynellämerellä, ja sitä tavataan idässä Keski-Amerikan rannikoilla saakka ja lännessä Ogasawarasaarilla. Etelämpänä se on harvinainen, ja on tavattu esimerkiksi Fidžillä vain kahdesti. Thomas Hale Streets kuvaili lajin holotyypin Kiritimatista 1877.^[2]

Lähteet

Puffinus nativitatis

Le Puffin de la Nativité (Puffinus nativitatis) est une espèce d'oiseaux de la famille des Procellariidae.

Répartition

Cette espèce vit dans le centre de l'océan Pacifique.

Annexes

Références taxinomiques

• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 31 mai 2015)
• (en) Référence Tree of Life Web Project : Puffinus nativitatis
• (fr+en) Référence Avibase : Puffinus nativitatis (+ répartition)

BožićnI zovoj (lat. Puffinus nativitatis) je vrsta morske ptice iz porodice zovoja. Živi u tropskom dijelu središnjeg Tihog oceana.

Srednje je veličine. Ima tanko tijelo. Dug je oko 36 cm, s rasponom krila od 75 cm. Težak je oko 350 grama. Cijelo tijelo mu je tamne boje, samo su donji dijelovi nešto svjetliji i na bradi se nalaze male bijele resice. Stopala su sivo-smeđa. Kljun i šarenica su tamnosmeđi. Spolni dimorfizam nije baš izražen, oba spola su slična.

Nedovršeni članak Božićni zovoj koji govori o pticama treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.

Penggunting-laut christmas (Puffinus nativitatis) adalah spesies penggunting laut berukuran sedang dari daerah tropika Samudra Pasifik. Spesies ini tidak terlalu dikenal karena mereka membuat sarang di tempat yang terpencil, dan juga belum ada yang melakukan penelitian secara khusus mengenai spesies ini.^[1]

Referensi

• Austin, Jeremy J. (1996): Molecular Phylogenetics of Puffinus Shearwaters: Preliminary Evidence from Mitochondrial Cytochrome b Gene Sequences. Mol. Phylogenet. Evol. 6(1): 77–88.doi:10.1006/mpev.1996.0060 (HTML abstract)
• BirdLife International (BLI) (2009). "Puffinus nativitatis". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2008. International Union for Conservation of Nature. Diakses tanggal 8 January 2010.Pemeliharaan CS1: Menggunakan parameter penulis (link)
• Seto, N.W.H. (2001): Christmas Shearwater (Puffinus nativitatis). In: Poole, A. & Gill, F. (eds.): The Birds of North America 561. Academy of Natural Sciences, Philadelphia, PA & American Ornithologists' Union, Washington, D.C.doi:10.2173/bna.561 (requires subscription)
• Shirihai, Hadoram; Pym, Tony; Kretzschmar, Jörg; Moce, Kolinio; Taukei, Amania & Watling, Dick (2009): First observations of Fiji Petrel Pseudobulweria macgillivrayi at sea: off Gau Island, Fiji, in May 2009. Bull. B.O.C. 129(3): 129-148. PDF fulltext

Artikel bertopik burung ini adalah sebuah rintisan. Anda dapat membantu Wikipedia dengan mengembangkannya.

Vogels

De kleine wigstaartpijlstormvogel (Puffinus nativitatis) is een vogel uit de familie van de stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae). De vogel broedt op eilanden in het midden van de Grote Oceaan en foerageert op volle zee in een groot deel van deze oceaan rondom de evenaar.

Kenmerken

De vogel is 33 tot 38 cm lang, met een spanwijdte van 83 tot 90 cm en een gewicht van 270 tot 415 g. Het is een middelgrote, relatief slanke en donker gekleurde pijlstormvogel. De vogel is overwegend donker chocoladekleurig bruin, alleen de ondervleugels zijn iets lichter door grijze randen van de ondervleugeldekveren. De vogel lijkt op de donkere fase van de wigstaartpijlstormvogel (Ardenna pacifica) maar die is groter en heeft een langere staart en meer contrast tussen donkerbruin en grijs in het verenkleed.^[2]

Verspreiding en leefgebied

De vogel broedt op een groot aantal eilanden in het midden van de Grote Oceaan zoals de eilanden van de staat Hawaï in het noorden tot aan de eilanden van de republiek Kiribati in het zuiden en de Marquesaseilanden (Frans Polynesië) en Paaseiland in het oosten. Daar broeden de vogels in kolonies op rotsige hellingen. Buiten de broedtijd verblijft de vogel op volle zee en wordt soms gezien tot aan de kusten van Mexico en Noord-Chili en noordelijk tot bij de Bonin-eilanden (Japan).

• Broedend exemplaar op nest

• Onvolwassen vogel op nest

Status

De kleine wigstaartpijlstormvogel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven zeer gering. De grootte van de wereldpopulatie werd in 2004 geschat op 150.000 individuen. Men veronderstelt dat de soort in aantal stabiel is. Om deze redenen staat deze zeevogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Brunlira^[2] (Puffinus nativitatis) är en fågel i familjen liror inom ordningen stormfåglar som förekommer i Stilla havet.^[3]

Utseende och läten

Brunliran är en medelstor (33–38 cm), slank och helt mörk lira. Både vingar och stjärt är korta och runda, den relativt lilla näbben mörk, liksom fötterna. Fjäderdräkten är genomgående sotbrun, ibland med ett vitaktigt stråk på underisdan av vingen. Flykten är nära vattenytan med snabba vingslag och långa glid på stela vingar. Den är mindre än liknande kortstjärtad lira, grålira och kilstjärtsliran, den senare även genom mörkare fjäderdräkt, smalare vingar, kortare stjärt och snabbare flykt. Det enda dokumenterade lätet är ett utdraget, tvåstavigt klagande läte.^[4][5]

Utbredning och systematik

Brunliran häckar i ett område från Hawaiiöarna i norr, söderut till Phoenixöarna och österut till Marquesasöarna samt Påskön. Utanför häckningstid är den vida spridd i tropiska mellersta Stilla havet och har noterats utanför Mexiko och norra Chile i öst till Boninöarna utanför Japan i väst.

Systematik

Brunliran troddes tidigare stå nära de liknande arterna grålira och kortstjärtad lira. DNA-studier visar dock att den står närmare komplexet kring mindre lira. Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.

Levnadssätt

Brunlira är en havslevande fågel som endast kommer nära land vid häckningskolonierna. Den lever mestadels av fisk och framför allt bläckfisk, endast i mindre utsträckning kräftdjur. Häckningstiden varierar geografiskt, med start i mars i Hawaiiöarna och mellan slutet av mars och början av maj på Johnston Atoll, men på vissa ställen tydligen året runt.^[4]

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.^[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).^[1] Världspopulationen uppskattas till 150.000 individer.^[6]

Referenser

1. ^ [a b c] Birdlife International 2012 Puffinus nativitatis Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-09-30
3. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-08-11
4. ^ [a b] Carboneras, C., Jutglar, F. & Kirwan, G.M. (2019). Christmas Shearwater (Puffinus nativitatis). I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (hämtad från https://www.hbw.com/node/52572 12 januari 2019).
5. ^ Dutson, Guy (2011) (på en). Birds of Melanesia: Bismarcks, Solomons, Vanuatu and New Caledonia. Bloomsbury Publishing. ISBN 9781408152461. https://books.google.co.in/books?id=VgLVBAAAQBAJ&pg=PA306
6. ^ Brooke, M. de L. 2004. Albatrosses and Petrels Across the World. Oxford University Press, Oxford.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör brunlira.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Puffinus nativitatis.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Puffinus nativitatis là một loài chim trong họ Procellariidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

コミズナギドリ 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : ミズナギドリ目 Procellariiformes 科 : ミズナギドリ科 Procellariidae 属 : ミズナギドリ属 Puffinus 種 : コミズナギドリ P. nativitatis 学名 Puffinus nativitatis
Streets, 1877 英名 Christmas Shearwater

コミズナギドリ（小水薙鳥、学名:Puffinus nativitatis）は、ミズナギドリ目ミズナギドリ科に分類される鳥類の一種である。

分布[編集]

ハワイ諸島、ウェーク島を北限として、太平洋熱帯海域、東はイースター島までの島嶼で繁殖する。非繁殖期は太平洋の熱帯、亜熱帯海域に広く分布するが、あまり繁殖地を離れない。

日本においては迷鳥として、2回の古い迷行例（1936年千葉県、1947年宮城県）があるほか、小笠原諸島近海や北日本の太平洋沖で7－9月に観察例がある。

特徴[編集]

全長約36cm、翼開長71-81cmと、ミズナギドリの中では小型である。全身暗褐色。留鳥性を反映し、体は細く、翼は比較的短くとがらない。

生態[編集]

渡りをしないので、繁殖期は4月から10月と長い。

Sibley分類体系上の位置[編集]

シブリー・アールキスト鳥類分類

Status[編集]

LEAST CONCERN (IUCN Red List Ver. 3.1 (2001))

^[1]

注釈[編集]

1. ^ BirdLife International (2004). Puffinus nativitatis. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Retrieved on 10 May 2006. Database entry includes justification for why this species is of least concern

参考文献[編集]

• 箕輪義隆 『海鳥識別ハンドブック』、文一総合出版、2007年

関連項目[編集]

ウィキメディア・コモンズには、コミズナギドリに関連するメディアがあります。 この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。

「https://ja.wikipedia.org/w/index.php?title=コミズナギドリ&oldid=46896341」から取得