dcsimg

Plecotus kolombatovici ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Plecotus kolombatovici és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Albània, Algèria, Croàcia, Xipre, Grècia, Itàlia, el Líban, Líbia, Malta, el Marroc, Sèrbia, Tunísia i Turquia. El seu hàbitat natural són l'estepa i les zones agrícoles tant de plana com de muntanya, on sol buscar aliment a sobre de petites masses d'aigua. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1] Aquest tàxon fou anomenat en honor del naturalista i ictiòleg croat Juraj Kolombatović.[2]

Referències

  1. Hutson, A. M.; Aulagnier, S.; Juste, J.; Karataş, A.; Palmeirim, J.; Paunović, M. Plecotus kolombatovici. UICN 2008. Llista Vermella d'espècies amenaçades de la UICN, edició 2008, consultada el 27 abril 2014.
  2. Beolens, B.; Watkins, M.; Grayson, M. The Eponym Dictionary of Mammals (en anglès). The Johns Hopkins University Press, 2009, p. 227. ISBN 978-0801893049.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

Plecotus kolombatovici és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. Viu a Albània, Algèria, Croàcia, Xipre, Grècia, Itàlia, el Líban, Líbia, Malta, el Marroc, Sèrbia, Tunísia i Turquia. El seu hàbitat natural són l'estepa i les zones agrícoles tant de plana com de muntanya, on sol buscar aliment a sobre de petites masses d'aigua. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie. Aquest tàxon fou anomenat en honor del naturalista i ictiòleg croat Juraj Kolombatović.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Balkan-Langohr ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Das Balkan-Langohr (Plecotus kolombatovici) ist eine Fledermausart aus der Gattung der Langohrfledermäuse (Plecotus) innerhalb der Familie der Glattnasen (Vespertilionidae). Der wissenschaftliche Artname ehrt den kroatischen Zoologen Juraj Kolombatovic (1843–1908).

Merkmale

Das Balkan-Langohr ist die kleinste europäische Art der Langohrfledermäuse und erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von 4,1 bis 5,2 Zentimetern sowie ein Gewicht von sechs bis zehn Gramm. Die Weibchen sind wie bei allen Langohr-Arten etwas größer als die Männchen. Auffallend sind wie bei den anderen Arten die langen Ohren, die bei dieser Art eine Länge von etwa 2,9 bis 3,9 Zentimeter erreichen. An der Basis berühren sich die Ohren. Der Tragus ist mit weniger als 15 Millimetern Länge vergleichsweise kurz, mittelbreit und lanzettförmig.[1] Der Schwanz ist mit 41 bis 52 Millimetern relativ kurz und das letzte Glied ist frei. Der Daumen, die Daumenkralle und die Füße sind klein.[1]

Verbreitung

Das Balkan-Langohr ist mediterran verbreitet und besitzt drei Verbreitungsschwerpunkte. Das Hauptverbreitungsgebiet reicht vom Balkan von Kroatien (auf einigen adriatischen Inseln) über Griechenland (Peloponnes) der südwestlichen Türkei, Zypern, Syrien bis den Libanon sowie wahrscheinlich Israel und Jordanien verbreitet. Des Weiteren kommt es in der Kyrenaika im nordöstlichen Libyen sowie von Marokko bis in das nordwestliche Libyen vor. Auch auf Malta und Pantelleria ist die Art anzutreffen.[2]

Die Fledermaus bevorzugt sommertrockene und küstennahe Karstgebiete sowie Flusstäler und Macchien. Sie kommt dabei von Meeresniveau bis in höhere Regionen des Rif- und Atlas-Gebirges in Nordafrika und im Parnaß in Griechenland (bis 1300 Meter) vor.[2]

Lebensweise

Über die Lebensweise dieser Art liegen nur wenige Einzelbeobachtungen vor. Wie alle Langohrfledermäuse ernährt es sich fast ausschließlich von Insekten. Als Quartiere nutzen sie kleine Spalten und Höhlungen sowie Räume unter Felsbögen und Brücken. Eine Wochenstube mit etwa 90 Weibchen ist aus einem verlassenen Eisenbahntunnel auf der Peloponnes bekannt. Die Geburten finden nach dem Juni statt.[1]

Systematik

Das Balkan-Langohr wurde 1980 von Beatrica Ðulić als kroatische Unterart des Grauen Langohres (Plecotus austriacus) mit dem wissenschaftlichen Namen Plecotus austriacus kolombatovici beschrieben. Aufgrund morphologischer und molekularbiologischer Untersuchungen wurde dem Balkan-Langohr der Artstatus zuerkannt.[3]

Manche Systematiken fassen sie allerdings mit der Kanaren-Langohr (Plecotus teneriffae) und dem Nordwestafrikanischen Langohr (Plecotus gaisleri) zu einer gemeinsamen Art zusammen.

Bedrohung und Schutz

Die Art wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) global aufgrund des vergleichsweise großen Verbreitungsgebietes und der Bestandsgröße als „nicht gefährdet“ (Least concern) eingeschätzt. Ein Rückgang des Bestandes und eine größere Bedrohung der Art sind nicht bekannt. National und regional steht die Art im größten Teil des Verbreitungsgebietes unter Naturschutz.[2]

Belege

  1. a b c Andreas Kiefer, Otto von Helversen: Plecotus kolombatovici (Ðulić, 1980) - Balkanlangohr In: Jochen Niethammer, Franz Krapp (Hrsg.): Handbuch der Säugetiere Europas. Band 4: Fledertiere. Teil II: Chiroptera II Vespertilionidae 2, Molossidae, Nycteridae. AULA-Verlag, Wiebelsheim 2004; Seiten 1059–1066. ISBN 3-89104-639-1.
  2. a b c Plecotus kolombatovici in der Roten Liste gefährdeter Arten der IUCN 2011. Eingestellt von: A.M. Hutson, S. Aulagnier, J. Juste, A. Karataş, J. Palmeirim, M. Paunović, 2008. Abgerufen am 4. Januar 2012.
  3. Don E. Wilson & DeeAnn M. Reeder (Hrsg.): Plecotus kolombatovici in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed).

Literatur

Weblinks

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Balkan-Langohr: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Das Balkan-Langohr (Plecotus kolombatovici) ist eine Fledermausart aus der Gattung der Langohrfledermäuse (Plecotus) innerhalb der Familie der Glattnasen (Vespertilionidae). Der wissenschaftliche Artname ehrt den kroatischen Zoologen Juraj Kolombatovic (1843–1908).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Lakuriq nate veshgjatë i Ballkanit ( Albanês )

fornecido por wikipedia emerging languages

Kolombatovic e gjatë-eared bat (Plecotus kolombatovici), i njohur edhe si Mesdheut gjatë eared bat, është një specie e bat amtare për të Shqipërisë, Algjeri, Kroaci, Qipro, Greqi (Kriti), Itali, Libani, Libia, Malta, Maroku, Serbia, Tuniziadhe Turqia.

Referimet

  1. ^ "IUCN". Marrë më 21 dhjetor 2014.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorët dhe redaktorët e Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Lakuriq nate veshgjatë i Ballkanit: Brief Summary ( Albanês )

fornecido por wikipedia emerging languages

Kolombatovic e gjatë-eared bat (Plecotus kolombatovici), i njohur edhe si Mesdheut gjatë eared bat, është një specie e bat amtare për të Shqipërisë, Algjeri, Kroaci, Qipro, Greqi (Kriti), Itali, Libani, Libia, Malta, Maroku, Serbia, Tuniziadhe Turqia.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorët dhe redaktorët e Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Mediterranean long-eared bat ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The Mediterranean long-eared bat (Plecotus kolombatovici), also known as Kolombatovic's long-eared bat, is a species of vesper bat ranging from Italy east through the Balkans east to Syria, and south to Jordan.[2]

Taxonomy

The species was described by Dulić in 1980, following the identification of small bats from the Plecotus genus in Croatia. However, until 2010, the qualification of P.kolombatovici as species was subject to doubt.[3] Specimens of Plecotus sp. were analysed in North Africa, the Canary Islands, and Asia over a period of years, and it was proposed that all the specimens were subspecies of the same species, Plecotus teneriffae. However, the most recent studies confirm the status of species for P. kolombatovici.[4] As several species of Plecotus can be leaving in sympatry in a same region, a clear identification of specimen can be very difficult.

Distribution

So far, P.kolombatovici has been recorded in Albania,[5] Croatia[6] and Greece,[7] as well as Italy and parts of the Middle East.[2]

This species is often found in the islands of the Adriatic sea,[8] but also inland with a recorded presence in most of Greece. In Albania, many specimens were found in former bunkers on the Sazan Island.

References

  1. ^ Hutson, A.M.; Aulagnier, S.; Juste, J.; Karataş, A.; Palmeirim, J.; Paunović, M. (2008). "Plecotus kolombatovici". IUCN Red List of Threatened Species. 2008: e.T136473A4296825. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T136473A4296825.en. Retrieved 19 November 2021.
  2. ^ a b "Explore the Database". www.mammaldiversity.org. Retrieved 2021-09-25.
  3. ^ Dietz, C. & von Helversen, O. 2004.
  4. ^ Tvrtkovic, N. et al. 2005.
  5. ^ "Agreement on the Conservation of Populations of European Bats: National Implementation Report" (PDF). eurobats.org. UNEP/EUROBATS. June 2014. Retrieved May 10, 2017.
  6. ^ "The Agreement on the Conservation of Populations of European Bats (EUROBATS): Sixth National Report on the Implementation of the Agreement" (PDF). eurobats.org. UNEP/EUROBATS. July 2014. Retrieved May 10, 2017.
  7. ^ "National Report on Bat Conservation in Greece" (PDF). eurobats.org. UNEP/EUROBATS. June 2010. Retrieved May 10, 2017.
  8. ^ Théou, P., & Loçe, E. 2017.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Mediterranean long-eared bat: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The Mediterranean long-eared bat (Plecotus kolombatovici), also known as Kolombatovic's long-eared bat, is a species of vesper bat ranging from Italy east through the Balkans east to Syria, and south to Jordan.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Plecotus kolombatovici ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Plecotus kolombatovici es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.

Distribución geográfica

Es endémica de la región mediterránea, su distribución está fragmentada en tres partes: la región sur de los Balcanes y Asia (Chipre, Turquía, Siria, Líbano y probablemente Israel Palestina y Jordania), al noroeste de Libia (Cirenaica) y el noroeste de África Marruecos en el noroeste de Libia también se encuentra en Malta y Pantelleria.

Referencias

Plecotus kolombatovici. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened

Bibliografía

  • SIMMONS, N. B. Order Chiroptera. In: WILSON, D. E.; REEDER, D. M. (Eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. 3. ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. v. 1, p. 312-529.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Plecotus kolombatovici es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Plecotus kolombatovici ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Plecotus kolombatovici Plecotus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)Mammals - full taxonomy and Red List status Ugaztun guztien egoera 2008an
  2. Dulic (1980) Texas Tech Press. Proc. 5th Internat. Bat Res. Conf..

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Plecotus kolombatovici Plecotus generoko animalia da. Chiropteraren barruko Vespertilioninae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Plecotus kolombatovici ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Oreillard des Balkans, Oreillard de Kolombatovic

L'Oreillard des Balkans (Plecotus kolombatovici), aussi appelé Oreillard de Kolombatovic, est une espèce de chauves-souris de la famille des Vespertilionidae.

Répartition

Cette espèce vit dans la péninsule des Balkans, depuis la Croatie jusqu'en Grèce, y compris la Crète[1]. À l'est, sa distribution s'étend sur les côtes méditerranéennes de l'Anatolie et du Levant. L'Oreillard des Balkans a été découvert en Italie, sur la côte tyrrhénienne, en 2019[2].

L'Union internationale pour la conservation de la nature étend son aire de distribution jusqu'au Maghreb[3], mais les populations de ces régions sont considérées par certains auteurs comme appartenant à une espèce distincte, l'Oreillard de Gaisler (P. gaisleri)[4].

Systématique

Taxinomie

Beatrica Đulić décrit Plecotus austriacus kolombatovici en 1980, de Žrnovo, sur l'île dalmate de Korčula, en Croatie, considérant cette forme comme une sous-espèce de l'Oreillard gris (P. austriacus)[5]. Cette sous-espèce n'est guère reconnue jusqu'en 2001, quand l'utilisation de séquences génétiques met en lumière une diversité cryptique parmi les oreillards européens. Trois lignées génétiques majeures sont identifiées, une première correspondant à l'Oreillard roux (P. auritus), une seconde à l'Oreillard gris (P. austriacus). La troisième regroupe des spécimens provenant du sud de l'Autriche, de Croatie, de Bosnie-Herzégovine et de Grèce[6]. Les auteurs l'assignent au taxon P. kolombatovici, mais les études ultérieures montrent qu'il ne s'agit pas du taxon décrit par Đulić, mais d'une espèce distincte décrite sous les noms de Plecotus alpinus Kiefer & Veith, 2002[7] et Plecotus microdontus Spitzenberger, 2002[8], mais désormais connu comme l'Oreillard alpin (Plecotus macrobullaris)[9]. Ces études montrent cependant que si l'Oreillard alpin représente une lignée cryptique proche de l'Oreillard roux, une autre lignée cryptique proche de l'Oreillard gris correspond bien au kolombatovici décrit par Đulić. Celui-ci est considéré un temps comme conspécifique avec l'Oreillard de Tenerife (P. teneriffae), et donc nommé P. teneriffae kolombatovici, mais il en est séparé dès 2004 par Juste et al.[10] et l'espèce est depuis lors connue comme l'Oreillard des Balkans Plecotus kolombatovici Đulić, 1980[9],[11].

Benda et al. décrivent en 2004 un nouveau taxon de Cyrénaïque, P. teneriffae gaisleri, présentant de légères différences morphologiques et génétiques par rapport aux populations du nord-est de la Méditerranée alors nommées P. teneriffae kolombatovici[12]. Peu de temps après, lorsque kolombatovici est traité comme espèce distincte de teneriffae, gaisleri devient alors une sous-espèce du premier[11]. Deux sous-espèces sont alors reconnues : Plecotus kolombatovici kolombatovici Đulić, 1980, en Croatie et en Grèce, et incluant provisoirement les populations d'Anatolie bien que leur appartenance soit sujette à caution[11] ; Plecotus kolombatovici gaisleri Benda, Kiefer, Hanák & Veith, 2004, dans l'est libyen, et incluant provisoirement les populations du nord-ouest africain[12] bien que méritant probablement d'être décrite comme sous-espèce à part entière[11]. En 2007, Mayer et al. proposent d'élever gaisleri au rang d'espèce, l'Oreillard de Gaisler (P. gaisleri), sur la base d'une importante divergence des marqueurs mitochondriaux[4].

Phylogénie

Extrait de la phylogénie partielle du genre Plecotus selon
Spitzenberger et al. (2006)[11] et Kruskop et al. (2021)[13] :

Dans l'arrangement du genre proposé par Spitzenberger et al. (2006), l'Oreillard alpin appartient au groupe d'espèces de Plecotus austriacus. Au sein de ce groupe, l'Oreillard des Balkans est génétiquement très proche de l'Oreillard de Tenerife (P. teneriffae), et tous deux forment la lignée sœur de l'Oreillard gris (P. austriacus). L'Oreillard d'Égypte (P. christiei) forme lui-même une lignée sœur à celle des trois autres espèces[11]. L'Oreillard de Gaisler (P. gaisleri) est également très proche de l'Oreillard des Balkans[4], mais les relations de parenté exactes de ces deux espèces avec l'Oreillard de Tenerife ne sont pas documentées.

Annexes

Références taxinomiques

Notes et références
  1. (en) Petr Benda, Panagiotis Georgiakakis, Christian Dietz, Vladimír Hanák, Kosmoula Galanaki, Vessa Markantonatou, Adéla Chudárková, Pavel Hulva et Ivan Horáček, « Bats (Mammalia: Chiroptera) of the Eastern Mediterranean and Middle East. Part 7. The bat fauna of Crete, Greece », Acta Societatis Zoologicae Bohemicae, Czech Zoological Society (d), vol. 72,‎ janvier 2008, p. 105-190 (ISSN )
  2. (en) Leonardo Ancillotto, Emiliano Mori, Luciano Bosso, Paolo Agnelli et Danilo Russo, « The Balkan long-eared bat (Plecotus kolombatovici) occurs in Italy – first confirmed record and potential distribution », Mammalian Biology, Elsevier et Springer Science+Business Media, vol. 96,‎ mai 2019, p. 61-67 (ISSN et , DOI )
  3. Union internationale pour la conservation de la nature
  4. a b et c (en) Frieder Mayer, Christian Dietz et Andreas Kiefer, « Molecular species identification boosts bat diversity », Frontiers in Zoology, BioMed Central et Springer Science+Business Media, vol. 4, no 1,‎ 12 février 2007, p. 4 (ISSN , OCLC , PMID , PMCID , DOI )
  5. (en) Beatrica Đulić, « Morphological characteristics and distribution of Plecotus auritus and Plecotus austriacus in some regions of Yugoslavia », dans Proceedings Fifth International Bat Research Conference, Albuquerque, USA, Lubbock, Texas Tech Press, 1980, p. 151-161
  6. (en) Friederike Spitzenberger, Jaroslav Piálek et Elisabeth Haring, « Systematics of the genus Plecotus (Mammalia, Vespertilionidae) in Austria based on morphometric and molecular investigations », Folia Zoologica, Institut de Biologie des vertébrés de l'Académie tchèque des sciences (d), vol. 50, no 3,‎ janvier 2001, p. 161-172 (ISSN et )
  7. (en) Andreas Kiefer et Michael Veith, « A new species of long-eared bat from Europe (Chiroptera: Vespertilionidae) », Myotis: international journal of bat research, Musée Alexander Koenig, vol. 39,‎ décembre 2001, p. 5-16 (ISSN , lire en ligne)
  8. (en) Friederike Spitzenberger, Elisabeth Haring et Nikola Tvrtković, « Plecotus microdontus (Mammalia, Vespertilionidae), a new bat species from Austria », Natura croatica, Musée d'histoire naturelle de Croatie (d), vol. 11,‎ 2002, p. 1-18 (ISSN et , OCLC , lire en ligne)
  9. a et b (en) Friederike Spitzenberger, Petr P. Strelkov et Elisabeth Haring, « Morphology and mitochondrial DNA sequences show that Plecotus alpinus Kiefer & Veith, 2002 and Plecotus microdontus Spitzenberger, 2002 are synonyms of Plecotus macrobullaris Kuzjakin, 1965 », Natura croatica, Musée d'histoire naturelle de Croatie (d), vol. 12, no 2,‎ 2003, p. 39-53 (ISSN et , OCLC , lire en ligne)
  10. (en) Javier Juste, Carlos Ibáñez, Joaquin Muñoz, Domingo Trujillo, Petr Benda, Ahmet Karataş et Manuel Ruedi, « Mitochondrial phylogeography of the long-eared bats (Plecotus) in the Mediterranean Palaearctic and Atlantic Islands », Molecular Phylogenetics and Evolution, Academic Press et Elsevier, vol. 31, no 3,‎ 1er juin 2004, p. 1114-1126 (ISSN et , PMID , DOI )
  11. a b c d e et f (en) Friederike Spitzenberger, Petr P. Strelkov, Hans Winkler et Elisabeth Haring, « A preliminary revision of the genus Plecotus (Chiroptera, Vespertilionidae) based on genetic and morphological results », Zoologica Scripta, Wiley-Blackwell, vol. 35, no 3,‎ mai 2006, p. 187-230 (ISSN et , DOI )
  12. a et b (en) Petr Benda, Andreas Kiefer, Vladimír Hanák et Michael Veith, « Systematic status of African populations of long-eared bats, genus Plecotus (Mammalia: Chiroptera) », Folia Zoologica, Institut de Biologie des vertébrés de l'Académie tchèque des sciences (d), vol. 53,‎ 2004, p. 1-47 (ISSN et )
  13. (en) Sergei V. Kruskop, Ilya V. Artyushin, Alexandr P. Yuzefovich, Undrakhbayar Enkhbat, Anna S. Speranskya, Alexandra A. Lisenkova, Anna Andreevna Bannikova et Vladimir S. Lebedev, « Genetic diversity of Mongolian long-eared bats (Plecotus; Vespertilionidae; Chiroptera) », Acta Chiropterologica, Musée et institut de zoologie de l'Académie polonaise des sciences (d), vol. 22, no 2,‎ mars 2021 (ISSN et , DOI )

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Oreillard des Balkans, Oreillard de Kolombatovic

L'Oreillard des Balkans (Plecotus kolombatovici), aussi appelé Oreillard de Kolombatovic, est une espèce de chauves-souris de la famille des Vespertilionidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Ialtóg fhadchluasach Bhalcánach ( Irlandês )

fornecido por wikipedia GA

Is ainmhí í an ialtóg fhadchluasach Bhalcánach (Plecotus kolombatovici). Mamach atá ann.


Ainmhí
Is síol ainmhí é an t-alt seo. Cuir leis, chun cuidiú leis an Vicipéid.
Má tá alt níos forbartha le fáil i dteanga eile, is féidir leat aistriúchán Gaeilge a dhéanamh.


licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Údair agus eagarthóirí Vicipéid
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia GA

Plecotus kolombatovici ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

L'orecchione dei Balcani (Plecotus kolombatovici Dulic, 1980) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso nei Balcani e nel vicino oriente.[1][2]

Descrizione

Dimensioni

Pipistrello di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 42 e 54 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 36 e 42 mm, la lunghezza della coda tra 42 e 48 mm, la lunghezza delle orecchie tra 33 e 38 mm e un peso fino a 8 g.[3]

Aspetto

La pelliccia è lunga e densa. Le parti dorsali sono grigio-brunastre con dei riflessi marroni o color sabbia, mentre le parti ventrali sono grigio-brunastre con dei riflessi grigiastri. La base dei peli è ovunque bruno-nerastre. Il muso è conico e completamente ricoperto di peli. Le orecchie sono enormi, ovali, ispessite e unite sulla fronte da una sottile membrana cutanea. Il trago è lungo circa la metà del padiglione auricolare, affusolato e con l'estremità smussata. Le membrane alari sono grigio-brunastre e semi-trasparenti. Le dita dei piedi sono ricoperte di corti peli chiari e munite di piccoli artigli pallidi. La coda è lunga ed inclusa completamente nell'ampio uropatagio.

Biologia

Comportamento

In estate si rifugia nelle fessure rocciose, monumenti antichi, rovine, caverne ed edifici dove le femmine formano vivai di 10-30, occasionalmente anche fino a 120 adulti. In inverno vivono singolarmente o in piccoli gruppi fino a 10 individui di entrambi i sessi all'interno di edifici, miniere, grotte pozzi e talvolta cavità degli alberi.

Alimentazione

Si nutre di insetti, particolarmente falene e in misura minore di coleotteri e ditteri catturati su spazi aperti, terreni agricoli e piccoli specchi d'acqua.

Distribuzione e habitat

Questa specie è diffusa in maniera frammentata nei Balcani, lungo le coste adriatiche della Croazia e della Bosnia ed Erzegovina, nella Grecia centrale e nel Peloponneso e sulle isole di Creta, Rodi, Cipro e Gozo, mentre nel vicino oriente è presente dall'Anatolia meridionale fino alla Siria nord-occidentale e il Libano. Probabilmente è diffusa anche in Israele, Palestina e Giordania occidentale. Un'osservazione effettuata sull'isola di Pantelleria è considerata da diversi autori come erronea.

Vive in zone semi-aride e nelle steppe.

Stato di conservazione

La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la tolleranza a diversi tipi di habitat, classifica P.kolombatovici come specie a rischio minimo (LC).[1]

Note

  1. ^ a b c (EN) Hutson, A.M., Aulagnier, S., Juste, J., Karatas, A., Palmeirim, J. & Paunovic, M. 2008, Plecotus kolombatovici, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ (EN) D.E. Wilson e D.M. Reeder, Plecotus kolombatovici, in Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed., Johns Hopkins University Press, 2005, ISBN 0-8018-8221-4.
  3. ^ Aulagnier & Al., 2011.

Bibliografia

  • Stephan Aulagnier & Al., Guide des mammiferes d'Europe, d'Afrique du Nord et du Moyen-Orient, Delachaux & Niestlé SA, Parigi, 2011, ISBN 9788889999707.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

L'orecchione dei Balcani (Plecotus kolombatovici Dulic, 1980) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi diffuso nei Balcani e nel vicino oriente.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Plecotus kolombatovici ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Plecotus kolombatovici is een vleermuis uit het geslacht grootoorvleermuizen (Plecotus).

Verspreiding

Deze soort komt voor in de Maghreb, Libië, Kroatië, Griekenland, Zuidwest-Turkije, Malta en Pantellaria. Populaties van deze soort werden historisch meestal als de bruine grootoorvleermuis (P. austriacus) geïdentificeerd, maar onderzoek sinds 2001 heeft aangetoond dat het om een aparte soort gaat, die als eerste werd geïdentificeerd in Europa. De populatie in Cyrenaica (Libië) is als een aparte ondersoort beschreven, de Libische grootoorvleermuis (P. k. gaisleri). De Balkangrootoorvleermuis (P. k. kolombatovici), de enige andere beschreven ondersoort, komt voor in Kroatië en Griekenland. De populaties in de Maghreb vormen waarschijnlijk een derde ondersoort; het is nog onduidelijk bij welke ondersoort de Turkse populatie hoort. Van alle grootoorvleermuizen heeft P. kolombatovici het beste vermogen om kleine eilanden te koloniseren.[2]

Literatuur

  1. (en) Plecotus kolombatovici op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. Spitzenberger, F., Strelkov, P.P., Winkler, H. & Haring, E. 2006. A preliminary revision of the genus Plecotus (Chiroptera, Vespertilionidae) based on genetic and morphological results. Zoologica Scripta 35:187-230.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Plecotus kolombatovici is een vleermuis uit het geslacht grootoorvleermuizen (Plecotus).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Gacek bałkański ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Gacek bałkański (Plecotus kolombatovici) – nowo opisany gatunek nietoperza. Początkowo opisany jako podgatunek gacka szarego, po badaniach mitochondrialnego DNA uznany w 2001 roku za odrębny gatunek.

Przypisy

  1. Plecotus kolombatovici. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Gacek bałkański: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL

Gacek bałkański (Plecotus kolombatovici) – nowo opisany gatunek nietoperza. Początkowo opisany jako podgatunek gacka szarego, po badaniach mitochondrialnego DNA uznany w 2001 roku za odrębny gatunek.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Plecotus kolombatovici ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Plecotus kolombatovici é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Endêmico da região Mediterrânea, sua distribuição está fragmentada em três partes: regiao sul dos Balcãs e Ásia Menor (Chipre, Turquia, Síria, Líbano e provavelmente em Israel, Palestina e Jordânia), noroeste da Líbia (Cyrenaica) e noroeste da África do Marrocos ao noroeste da Líbia, é encontrada também em Malta e Pantellaria.

Referências

  • SIMMONS, N. B. Order Chiroptera. In: WILSON, D. E.; REEDER, D. M. (Eds.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. 3. ed. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2005. v. 1, p. 312-529.
  • HUTSON, A.M.; AULAGNIER, S.; JUSTE, J.; KARATAS, A.; PALMEIRIM, J.; PAUNOVIC, M. 2008. Plecotus kolombatovici. In: IUCN 2008. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. . Acessado em 29 de dezembro de 2008.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Plecotus kolombatovici é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae. Endêmico da região Mediterrânea, sua distribuição está fragmentada em três partes: regiao sul dos Balcãs e Ásia Menor (Chipre, Turquia, Síria, Líbano e provavelmente em Israel, Palestina e Jordânia), noroeste da Líbia (Cyrenaica) e noroeste da África do Marrocos ao noroeste da Líbia, é encontrada também em Malta e Pantellaria.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Plecotus kolombatovici ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Plecotus kolombatovici är en fladdermusart i familjen läderlappar som först beskrevs av Ðulić 1980. Den listades en tid som underart till grå långörad fladdermus (Plecotus austriacus) men sedan 2005 godkänns den som art.[2][1]

Utseende

Arten har liksom andra medlemmar av släktet Plecotus stora öron men artens tragus är minst (mindre än 14 mm) jämförd med andra Plecotus-arter. Fladdermusens underarmar är 36,1 till 39,3 mm långa och vikten varierar mellan 6 och 9 g. Pälsen har på ovansidan en gråbrun färg.[3] Även ansiktet och hakan är täckta av päls.[4]

Utbredning och habitat

Denna fladdermus förekommer kring Medelhavet i sydöstra Europa, östra Turkiet, Mellanöstern och norra Afrika. Den vistas i låglandet och i bergstrakter upp till 3000 meter över havet. Arten lever främst i öppna landskap men den förekommer även i områden med lite fylligare växtlighet. Plecotus kolombatovici hittas bland annat i stäpper och på jordbruksmark.[1]

Ekologi

Individerna vilar i byggnader, i grottor, i gruvor, i håligheter intill vattenkällor samt i trädens håligheter. Fladdermusen jagar nattfjärilar och andra insekter, oftast över dammar eller pölar. Plecotus kolombatovici vilar vanligen ensam eller i små flockar med cirka 10 medlemmar. I samband med ungarnas födelse bildar honor egna kolonier som är skilda från hanarna. Dessa kolonier har upp till 30 medlemmar eller i sällsynta fall omkring 120 medlemmar.[1]

Status

Arten påverkas av pesticider och av störningar vid viloplatsen. IUCN listar hela beståndet som livskraftig (LC).[1]

Referenser

  1. ^ [a b c d e] Hutson, A.M., Aulagnier, S., Juste, J., Karataş, A., Palmeirim, J. & Paunović, M. 2008 Plecotus kolombatovici Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2016-10-06.
  2. ^ Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., Plecotus kolombatovici
  3. ^ Diez & Kiefer (2016): Balkan Long-eared Bat, Bats of Britain and Europe, Bloomsbury, sid.370-371
  4. ^ Plecotus kolombatovici, EUROBATS, läst 2016-10-06.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Plecotus kolombatovici är en fladdermusart i familjen läderlappar som först beskrevs av Ðulić 1980. Den listades en tid som underart till grå långörad fladdermus (Plecotus austriacus) men sedan 2005 godkänns den som art.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Plecotus kolombatovici ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Вухань середземноморський (Plecotus kolombatovici) — вид рукокрилих родини Лиликові (Vespertilionidae).

Поширення

Країни проживання: Албанія, Алжир, Хорватія, Кіпр, Греція (Крит), Італія, Ліван, Лівія, Мальта, Марокко, Сербія, Туніс, Туреччина.

Стиль життя

Харчується у різних відкритих і напівзакритих місцях, в основному це степ, але також агроландшафти в рівнинних і гірських районах, часто на невеликих водоймах. Споживає переважно міль, але також жуків і мух. Літні сідала розташовані в основному в скелястих порожнинах, але також в темних місцях руїн, печер і будівель. Зимові сідала розташовані в будівлях, рудниках, печерах, колодязях і деревах.

Джерела

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Ucraniano )

fornecido por wikipedia UK

Вухань середземноморський (Plecotus kolombatovici) — вид рукокрилих родини Лиликові (Vespertilionidae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Автори та редактори Вікіпедії
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia UK

Plecotus kolombatovici ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Plecotus kolombatovici là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Dulic mô tả năm 1980.[1]

Chú thích

  1. ^ Wilson, D. E.; Reeder, D. M. biên tập (2005). “Plecotus kolombatovici”. Mammal Species of the World . Baltimore: Nhà in Đại học Johns Hopkins, 2 tập (2.142 trang). ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết họ Dơi muỗi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Plecotus kolombatovici: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Plecotus kolombatovici là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Dulic mô tả năm 1980.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

지중해긴귀박쥐 ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

지중해긴귀박쥐(Plecotus kolombatovici)는 애기박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다.[2] 알바니아알제리, 크로아티아, 키프로스, 그리스(크레타), 이탈리아, 레바논, 리비아, 몰타, 모로코, 세르비아, 튀니지 그리고 터키에서 발견된다.

특징

작은 박쥐로 몸통 길이가 42~54mm이고 전완장은 36~42mm, 꼬리 길이는 42~48mm이다. 귀 길이는 33~38mm이고 몸무게는 최대 8g이다.[3] 털이 길고 무성하며 갈색빛 회색을 띤다.

생태

여름에는 암컷들이 10~30마리씩 최대 120마리까지 보육 집단을 형성하여 바위틈과 고대 기념물, 유적, 동굴, 건물에서 은신한다. 겨울에는 암수 모두 혼자 또는 최대 10마리까지 작은 무리를 지어 건물과 탄광, 동굴, 우물, 나무 구멍 속에서 은신한다. 곤충 특히 나방을 먹고 좀더 적게는 앞이 트인 공간과 농경지, 작은 수원지에서 딱정벌레파리 등을 잡아 먹는다.

분포 및 서식지

크로아티아보스니아 헤르체고비나의 아드리아 해안가를 따라 발칸반도에 파편적으로 분포하고 그리스 중부 지역과 펠로폰네소스반도, 크레타섬, 로도스섬, 키프로스, 고조섬에서 발견되는 반면에 근동 지역은 아나톨리아 지역 남부부터 최대 시리아 북서부와 레바논 지역에서 서식한다. 이스라엘팔레스타인, 요르단 서부에서도 분포하는 것으로 추정된다. 판텔레리아에서 관찰된 기록은 일부 저자들이 잘못된 것으로 간주하고 있다. 준건조 지역과 스텝 지대에서 서식한다.

각주

  1. Hutson, A.M., Aulagnier, S., Juste, J., Karataş, A., Palmeirim, J. & Paunović, M. 2008. Plecotus kolombatovici. The IUCN Red List of Threatened Species 2008: e.T136473A4296825. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T136473A4296825.en. Downloaded on 05 December 2020.
  2. Simmons, N.B. (2005). 〈SPECIES Plecotus kolombatovici. Wilson, D.E.; Reeder, D.M. 《Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference》 (영어) 3판. 존스 홉킨스 대학교 출판사. 312–529쪽. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494.
  3. Stephan Aulagnier & Al., Guide des mammiferes d'Europe, d'Afrique du Nord et du Moyen-Orient , Delachaux & Niestlé SA, Paris, 2011, ISBN 9788889999707.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자