nomes no trilho de navegação
Sarraceniaceae ye una familia de plantes carnívores del orde Ericales (antes Nepenthales).
La familia tien tres xéneros esistentes, Sarracenia (planta carnívora americana, o trompeta del pitcher), Darlingtonia californica (lliriu cobra o planta carnívora californiana) y Heliamphora (pitcher soleyeru) y la especie estinguíu Archaeamphora longicervia. Los dos primeros son nativos de Norteamérica, ente que Heliamphora ye de Suramérica. Los trés xéneros son plantes carnívores que prinden inseutos atrayéndolos col so néctar. Al traviés de los tubos corolares elongaos son llevaos a unos depósitos onde l'agua y les enzimes dixestives (o bacteries nel casu de Darlingtonia californica) dixerir. Munches especies tamién usen pelos aguyaos móviles y secreciones cerosas pa enzancar al inseutu la fuxida.
Estes plantes evolucionaron n'ambientes probes en nutrientes, por casu en suelos bien acedos y usen a los inseutos como un suplementu nutricional. Los receptáculos aniciar de rizomes y aparren pel hibiernu con dormancia. Les plantes del xéneru Sarracenia suelen entemecese con mofos Sphagnum en turberes.
Hai munches especies de plantes carnívores n'América, polo xeneral altes y grandes, con tubos ahusaos verticales o casi. Sicasí, Sarracenia purpurea ye curtia, gordosa, col receptáculu bulbosu cerca del suelu y Sarracenia psittacina tien receptáculos horizontales.
La especie Sarracenia purpurea ye la flor oficial de Terranova y Llabrador.
La familia describióse por Barthélemy Charles Joseph du Mortier y espublizóse en Analyse des Familles de Plantes 53. 1829.[1] El xéneru tipu ye: SarraceniaL.
Planta carnívora Sarracenia overa, Xardinos de Kew, Londres
Planta carnívora Heliamphora nutans, Xardinos de Kew, Londres
Lliriu Cobra (Darlingtonia californica), al norte de California
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Sarraceniaceae ye una familia de plantes carnívores del orde Ericales (antes Nepenthales).
Sarraceniaceae és una família de plantes carnívores de l'ordre Ericales (abans Nepenthales).
La família té tres gèneres existents, Sarracenia (planta carnívora americana, o trompeta del pitcher), Darlingtonia californica (lliri cobra o planta carnívora californiana) i Heliamphora (pitcher assolellat) i el gènere extint Archaeamphora longicervia. Els dos primers són natius d'Amèrica del Nord, mentre que Heliamphora és de Sud-amèrica. Els tres gèneres són plantes carnívores que capturen insectes atraient-los amb el seu nèctar. A través dels tubs corolares elongats són portats a uns dipòsits on l'aigua i els enzims digestius (o bacteris en el cas de Darlingtonia californica) els digereixen. Moltes espècies també usen pèls agusats mòbils i secrecions ceroses per dificultar a l'insecte la fugida.
Aquestes plantes van evolucionar en ambients pobres en nutrients, per exemple en sòls molt àcids i usen als insectes com un suplement nutricional. Els receptacles s'originen de rizomes i decauen a l'hivern amb dormància. Les plantes del gènere Sarracenia solen barrejar-se amb molses Sphagnum en turberas.
Hi ha moltes espècies de plantes carnívores a Amèrica, en general altes i grans, amb tubs ahusats verticals o gairebé. No obstant això, Sarracenia purpurea és curta, amb el receptacle bulbós prop del sòl i Sarracenia psittacina posseeix receptacles horitzontals.
L'espècie Sarracenia purpurea és la flor oficial de Terranova i Labrador.
Sarraceniaceae és una família de plantes carnívores de l'ordre Ericales (abans Nepenthales).
La família té tres gèneres existents, Sarracenia (planta carnívora americana, o trompeta del pitcher), Darlingtonia californica (lliri cobra o planta carnívora californiana) i Heliamphora (pitcher assolellat) i el gènere extint Archaeamphora longicervia. Els dos primers són natius d'Amèrica del Nord, mentre que Heliamphora és de Sud-amèrica. Els tres gèneres són plantes carnívores que capturen insectes atraient-los amb el seu nèctar. A través dels tubs corolares elongats són portats a uns dipòsits on l'aigua i els enzims digestius (o bacteris en el cas de Darlingtonia californica) els digereixen. Moltes espècies també usen pèls agusats mòbils i secrecions ceroses per dificultar a l'insecte la fugida.
Aquestes plantes van evolucionar en ambients pobres en nutrients, per exemple en sòls molt àcids i usen als insectes com un suplement nutricional. Els receptacles s'originen de rizomes i decauen a l'hivern amb dormància. Les plantes del gènere Sarracenia solen barrejar-se amb molses Sphagnum en turberas.
Hi ha moltes espècies de plantes carnívores a Amèrica, en general altes i grans, amb tubs ahusats verticals o gairebé. No obstant això, Sarracenia purpurea és curta, amb el receptacle bulbós prop del sòl i Sarracenia psittacina posseeix receptacles horitzontals.
L'espècie Sarracenia purpurea és la flor oficial de Terranova i Labrador.
Špirlicovité (Sarraceniaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu vřesovcotvaré (Ericales). Všichni zástupci náleží mezi masožravé rostliny.
Špirlicovité jsou vytrvalé byliny nebo polokeře s listy přeměněnými v kornoutovité nebo džbánkovité pasti na lapání hmyzu. Listy jsou střídavé, v přízemní růžici, bez palistů. Čepel je kornoutovitá, u rodů špirlice a darlingtonie s kápovitým vrcholem, který je u kornoutovitých pastí heliamfor jen naznačen. Pasti jsou podélně křídlaté. Ve vnitřní části láčky je tekutina trávící kořist buď činností enzymů nebo bakterií. Únik z pasti je často ztížen dolů směřujícími chloupky, přítomny jsou také žlaznaté chlupy.
Květenství jsou vrcholové hrozny (heliamfora) nebo jsou květy jednotlivé, vyrůstající z centra listové růžice. Květy jsou pravidelné, oboupohlavné, velké a nápadné, často podepřené nápadnými listeny. Kalich i koruna jsou z 5 volných plátků, u heliamfory koruna chybí a její funkci přebírají 4 petaloidní kališní lístky. Tyčinek je mnoho, u heliamfor 10 až 20, jsou volné nebo u rodu špirlice ve skupinkách. Semeník je svrchní, srostlý ze 3 nebo 5 plodolistů a se stejným počtem komůrek a s jedinou čnělkou se 3 nebo 5 bliznami. U osobitě utvářených květů špirlic je čnělka rozšířena v deštníkovitý útvar překrývající střední část květu. Vajíček je mnoho. Plodem je mnohasemenná tobolka. Semena jsou drobná, někdy křídlatá, s olejnatým endospermem.[1][2][3]
Špirlice a darlingtonie mají velké jasně zbarvené a vonné květy, opylované rozličným hmyzem. Heliamfory mají květy bez nektaru a podle terénních pozorování jsou opylovány několika různými druhy včel.[2]
vrcholy láček darlingtonie kalifornské (Darlingtonia californica)
květ darlingtonie kalifornské (Darlingtonia californica)
heliamfora H. chimantensis
detail vnitřní strany láčky heliamfory H. ionasii
květ heliamfory
porost špirlice Sarracenia leucophylla
květ špirlice S. purpurea
Areály jednotlivých rodů špirlicovitých se nepřekrývají. Darlingtonie kalifornská roste v záp. USA ve státech Kalifornie a Oregon, špirlice rostou ve východních oblastech USA a Kanady, heliamfory jsou endemity Guyanské vysočiny v Jižní Americe.[3] Největším rodem je špirlice (Sarracenia, 8 druhů), následuje heliamfora (Heliamphora, 6 druhů).[4] Špirlicovité rostou podobně jako většina jiných masožravých rostlin na chudých kyselých a vlhkých půdách. Výskyt většiny druhů heliamfor je omezen na vrcholy jednotlivých stolových hor Guyanské vysočiny.[5]
V minulosti byla tato čeleď často dávána do příbuzenstva ostatních masožravých čeledí jako jsou láčkovkovité (Nepenthaceae) a rosnatkovité (Droseraceae). Molekulární výzkumy tuto příbuznost nepotvrdily a špirlicovité se ocitly na úplně jiném místě botanického systému. Špirlicovité tvoří monofyletickou skupinu spolu s čeleděmi chejlavovité (Roridulaceae) a aktinidiovité (Actinidiaceae).[6]
Špirlice je symbol Newfoundlandu a Labradoru.
Obrázky, zvuky či videa k tématu špirlicovité ve Wikimedia Commons
Špirlicovité (Sarraceniaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu vřesovcotvaré (Ericales). Všichni zástupci náleží mezi masožravé rostliny.
Die Schlauchpflanzengewächse (Sarraceniaceae) sind eine Familie aus der Ordnung der Heidekrautartigen (Ericales) mit drei Gattungen in etwas über zwanzig Arten. Alle Arten sind neuweltlich und fleischfressende Pflanzen (karnivor bzw. präkarnivor).
Alle Arten sind ausdauernde, krautige Pflanzen, die aus einem Rhizom heraus meist in einer bodenständigen Rosette, gelegentlich (Heliamphora) an einer aufrecht wachsenden Sprossachse, wechselständig angeordnete, schlauchförmige Blätter bilden, die als Fallen für den Insektenfang dienen.[1]
Die Blätter sind mit kurzem Blattstiel versehen, Nebenblätter fehlen. Sie sind umgewandelt in komplexe, mehr oder weniger längliche, schlauchförmige, häufig kannenartige Fallen, die mit einer Verdauungsflüssigkeit gefüllt sind und auf deren achszugewandter Seite eine einfache oder doppelte Flügelleiste (Ala) verläuft. Am äußersten Ende der achsabgewandten Seite setzt ein häufig haubenartiger Fortsatz an, die Öffnung des Blattes ist von einem mehr oder minder deutlich abgegrenzten Peristom umgeben. Auf ihrer äußeren wie inneren Oberfläche sind die Blätter mit spezialisierten Drüsen besetzt. Gelegentlich finden sich Phyllodien.[1]
Die radiärsymmetrischen Blüten stehen meist als Einzelblüte an einem endständigen Blütenstand, gelegentlich (Heliamphora) als wenigblütige, achselbürtige Traube. Vorblätter gibt es nur bei Heliamphora. Die Blüten bestehen entweder aus vier- bis sechs-, selten dreizähligen Blütenhüllblättern kronblattartiger Gestalt (Heliamphora) oder sie sind zu zwei Blütenblattkreisen differenziert, die Kelchblätter sind dann dauerhaft, die Kronblätter werden abgeworfen und sind auffällig. Die zehn bis zwanzig oder zahlreichen Staubblätter haben kurze Staubfäden, der Fruchtknoten ist oberständig, fünf- oder selten dreifächrig. Die Früchte sind Kapseln mit zahlreichen kleinen, geflügelten Samen.[1]
Schlauchpflanzengewächse sind rein neuweltlich. Schlauchpflanzen finden sich im östlichen bis südöstlichen Nordamerika, die Kobralilie im Nordwesten der USA und die Sumpfkrüge in den Hochebenen des Grenzgebietes zwischen Brasilien, Venezuela und Guayana sowie in Venezuela in der anliegenden Gran Sabana. Alle Arten besiedeln nährstoffarme Standorte.[1]
Zur Familie zählen drei Gattungen mit rund 25 Arten:
Molekulargenetische Untersuchungen ergaben überraschende Ergebnisse zur Systematik der Schlauchpflanzengewächse. Zum einen zeigte sich, dass die Schlauchpflanzen selbst kein Schwestertaxon der Kobralilie sind, sondern eine Klade mit den südamerikanischen Sumpfkrügen bilden. Zum anderen zeigte sich eine enge Verwandtschaft mit den präkarnivoren Wanzenpflanzen aus Südafrika[2].
Wanzenpflanzen (Roridula)
Kobralilie (Darlingtonia)
Sumpfkrüge (Heliamphora)
Schlauchpflanzen (Sarracenia)
1998/2001 wurden in China Fossilien einer 2005 als Archaeamphora longicervia beschriebenen Pflanze entdeckt, die mit hoher Wahrscheinlichkeit als zu den Schlauchpflanzengewächsen gehörig galt. Der Zustand und die Vollständigkeit der Funde (nur Blüte, Frucht und Wurzelsystem fehlten) festigte diese Interpretation. Mit ihrem Alter von über 125 Millionen Jahren wäre sie einer der ältesten bekannten Bedecktsamer und die bei weitem älteste bekannte karnivore Pflanze gewesen.[3]
Neuere Funde führten jedoch zu einem anderen Schluss. Danach handelt es sich um keine eigene Art, sondern um Pflanzengallen an Blättern der Konifere Liaoningocladus boii.[4]
Die Informationen dieses Artikels entstammen zum größten Teil den unter Nachweise angegebenen Quellen, darüber hinaus werden folgende Quellen zitiert:
Die Schlauchpflanzengewächse (Sarraceniaceae) sind eine Familie aus der Ordnung der Heidekrautartigen (Ericales) mit drei Gattungen in etwas über zwanzig Arten. Alle Arten sind neuweltlich und fleischfressende Pflanzen (karnivor bzw. präkarnivor).
Sarraceniaceae are a family of pitcher plants, belonging to order Ericales (previously Nepenthales).
The family comprises three extant genera: Sarracenia (North American pitcher plants), Darlingtonia (the cobra lily or California pitcher plant), and Heliamphora (sun pitchers).[1][2] The extinct Archaeamphora longicervia may also belong to this family,[3] although later studies question that interpretation.[4] All three are carnivorous plants that lure insects with nectar and use their elongated, tube-shaped leaves filled with water and digestive enzymes to catch and consume them. Digestive enzymes are not always produced by the plants themselves. Digestive mutualisms are common in Sarraceniaceae: both Sarracenia and Darlingtonia rely on commensal bacteria to supplement or produce all of their enzymes.[5] Many species also use downward-pointing hairs and waxy secretions to make it difficult for insects to escape.
Sarracenia and Darlingtonia are native to North America, while Heliamphora is native to South America. Previous phylogenetic analysis suggests that the family originated in South America about 47 million years ago and spread to North America soon after, about 35 million years ago.[6] The Sarracenia and Heliamphora clade diverged from Darlingtonia around this time, most likely due to a cooling event at the beginning of the Oligocene.[6] Sarracenia diverged from Heliamphora later, around 23 million years ago.[6] However, recent study found that the divergence times in Sarraceniaceae could be much older.[7][8] The family could have originated about 88 million years ago during Late Cretaceous.[7][8] The Sarracenia and Heliamphora clade could have diverged from Darlingtonia around 54 million years ago during Early Eocene.[8] Sarracenia and Heliamphora could have split around 36 million years ago during Late Eocene.[8]
These plants grow in nutrient-poor, often acidic soil and use the insects as a nutritional supplement. As such, growth of carnivorous pitchers is plastic: as soil nitrogen increases, Sarracenia produces fewer pitchers.[9] The pitchers originate from a rhizome and die back during the winter dormancy. Plants of the genus Sarracenia occur mostly in Sphagnum bogs.
Most Sarraceniaceae have tall, narrow pitchers that are vertical or nearly so. Sarracenia purpurea, however, has short, squat, bulbous pitchers close to the ground, and Sarracenia psittacina has pitchers that grow horizontally.
The purple pitcher plant (Sarracenia purpurea) is the official flower of Newfoundland and Labrador.
Lebia grandis trapped by Sarracenia purpurea.
Dicyrtomina minuta (Collembola) trapped by Sarracenia purpurea.
Moth, Idia lubricalis in Sarracenia purpurea.
![Combined nuclear, plastid and mitochondrial phylogeny of Sarraceniaceae[6]](http://en.wikipedia.org/wiki/File:Sarraceniaceae_combined_maximum_likelihood_phylogeny.png)
Combined nuclear, plastid and mitochondrial phylogeny of Sarraceniaceae[6]
Sarraceniaceae chronogram based on combined data
Sarraceniaceae are a family of pitcher plants, belonging to order Ericales (previously Nepenthales).
The family comprises three extant genera: Sarracenia (North American pitcher plants), Darlingtonia (the cobra lily or California pitcher plant), and Heliamphora (sun pitchers). The extinct Archaeamphora longicervia may also belong to this family, although later studies question that interpretation. All three are carnivorous plants that lure insects with nectar and use their elongated, tube-shaped leaves filled with water and digestive enzymes to catch and consume them. Digestive enzymes are not always produced by the plants themselves. Digestive mutualisms are common in Sarraceniaceae: both Sarracenia and Darlingtonia rely on commensal bacteria to supplement or produce all of their enzymes. Many species also use downward-pointing hairs and waxy secretions to make it difficult for insects to escape.
Sarracenia and Darlingtonia are native to North America, while Heliamphora is native to South America. Previous phylogenetic analysis suggests that the family originated in South America about 47 million years ago and spread to North America soon after, about 35 million years ago. The Sarracenia and Heliamphora clade diverged from Darlingtonia around this time, most likely due to a cooling event at the beginning of the Oligocene. Sarracenia diverged from Heliamphora later, around 23 million years ago. However, recent study found that the divergence times in Sarraceniaceae could be much older. The family could have originated about 88 million years ago during Late Cretaceous. The Sarracenia and Heliamphora clade could have diverged from Darlingtonia around 54 million years ago during Early Eocene. Sarracenia and Heliamphora could have split around 36 million years ago during Late Eocene.
These plants grow in nutrient-poor, often acidic soil and use the insects as a nutritional supplement. As such, growth of carnivorous pitchers is plastic: as soil nitrogen increases, Sarracenia produces fewer pitchers. The pitchers originate from a rhizome and die back during the winter dormancy. Plants of the genus Sarracenia occur mostly in Sphagnum bogs.
Most Sarraceniaceae have tall, narrow pitchers that are vertical or nearly so. Sarracenia purpurea, however, has short, squat, bulbous pitchers close to the ground, and Sarracenia psittacina has pitchers that grow horizontally.
The purple pitcher plant (Sarracenia purpurea) is the official flower of Newfoundland and Labrador.
Lebia grandis trapped by Sarracenia purpurea.
Dicyrtomina minuta (Collembola) trapped by Sarracenia purpurea.
Moth, Idia lubricalis in Sarracenia purpurea.
Combined nuclear, plastid and mitochondrial phylogeny of Sarraceniaceae
Sarraceniaceae chronogram based on combined data
Sarraceniaceae es una familia de plantas carnívoras del orden Ericales (antes Nepenthales). Junto con las familias Nepenthaceae y Cephalotaceae son llamadas plantas odre por sus hojas en forma de receptáculo.
La familia tiene tres géneros existentes, Sarracenia (planta carnívora americana, o "planta jarra"), Darlingtonia californica (lirio cobra o planta carnívora californiana) y Heliamphora y la especie extinta Archaeamphora longicervia.[1][2][3] Los dos primeros son nativos de Norteamérica, mientras que Heliamphora es de Sudamérica. Los tres géneros son plantas carnívoras que capturan insectos atrayéndolos con su néctar. A través de los tubos de las hojas modificadas elongados son llevados a unos depósitos donde el agua y las enzimas digestivas (o bacterias en el caso de Darlingtonia californica) los digieren. Muchas especies también usan pelos aguzados y secreciones cerosas para dificultar el escape del insecto.[4]
Estas plantas evolucionaron en ambientes pobres en nutrientes, por ejemplo en suelos muy ácidos y usan a los insectos como un suplemento nutricional. Los receptáculos son hojas modificadas que se originan de rizomas y decaen en invierno con dormancia. Las plantas del género Sarracenia suelen mezclarse con musgos Sphagnum en turberas.
Hay muchas especies de plantas carnívoras en América, en general altas y grandes, con tubos ahusados verticales o inclinados. Sin embargo, Sarracenia purpurea es corta, rechoncha, con el receptáculo bulboso cerca del suelo y Sarracenia psittacina posee receptáculos horizontales.
La especie Sarracenia purpurea es la flor oficial de Terranova y Labrador.
La familia fue descrita por Barthélemy Charles Joseph du Mortier y publicado en Analyse des Familles de Plantes 53. 1829.[5] El género tipo es: SarraceniaL.[6]
Planta carnívora Sarracenia flava, Jardines de Kew, Londres.
Planta carnívora Heliamphora nutans, Jardines de Kew, Londres.
Lirio Cobra (Darlingtonia californica), al norte de California.
Escarabajo (Lebia grandis) atrapado en la jarra de Sarracenia purpurea.
Dicyrtomina minuta (Collembola) atrapados en la jarra de Sarracenia purpurea.
Lepidóptero, Idia lubricalis.
Sarraceniaceae es una familia de plantas carnívoras del orden Ericales (antes Nepenthales). Junto con las familias Nepenthaceae y Cephalotaceae son llamadas plantas odre por sus hojas en forma de receptáculo.
Tötterökasvit, aik. tötterölehtikasvit, (Sarraceniaceae) on 32-lajinen kasviheimo koppisiemenisten Ericales-lahkossa, johon mm. kanervakasvit (Ericaceae) kuuluvat.
Tötterökasvit ovat hyönteissyöjäruohoja, joiden lehdet ovat tyviruusukkeina ja muuntuneet tötterömäisiksi ja lyhytruotisiksi pyyntielimiksi. Kukinto on vanallinen tai harvoin kukat ovat yksittäin. Kukat ovat melko kookkaita. Verhiö on enemmän tai vähemmän teriömäinen ja erilehtinen kuten teriökin, jos sitä on. Heteitä on vähintään kahdeksan, joskus runsaasti. Sikiäimessä on turvonneet laitaistukat, vartalon kärki on jakautunut tai kilpimäisesti laajentunut, ja luotit ovat pieniä. Kussakin emilehdessä on paljon siemenaiheita. Hedelmä on monisiemeninen kota. Siemenet ovat pieniä, siivellisiä tai karvaisia.[1]
Tötterökasvit ovat amerikkalaisia; niitä kasvaa laajalla alueella Pohjois-Amerikassa itärannikolta länteen päin ja toisaalta länsirannikon tuntumassa sekä Etelä-Amerikassa Guyanan ylängöllä.[2]
Heimossa on kolme sukua ja 32 lajia, joista peräti 23 kuuluu sukuun Heliamphora. Tötterökasvit kuuluvat laikkuköynnöskasvien (Actinidiaceae) ja heimon Roridulaceae kanssa samaan kladiin Ericales-lahkon evoluutiopuussa. Kladin ominaisuuksiin kuuluvat mm. eräät iridoidit ja yleensä mesiäisen puuttumuninen.[3]
Suvut ovat:[4]
Kaliforniantötteröä (Darlingtonia californica) ja useita tötterölajeja ja -ristymiä (Sarracenia) viljellään koristekasveina huonekasveina tai avomaalla lämpimänlauhkeilla seuduilla.[5]
Tötterökasvit, aik. tötterölehtikasvit, (Sarraceniaceae) on 32-lajinen kasviheimo koppisiemenisten Ericales-lahkossa, johon mm. kanervakasvit (Ericaceae) kuuluvat.
Les Sarraceniaceae (Sarracéniacées) sont une famille de plantes dicotylédones qui comprend 17 espèces réparties en trois genres.
Ce sont des plantes herbacées, carnivores, à mécanisme de capture passif, pérennes, rhizomateuses, à feuilles en rosette, des régions tempérées à tropicales originaires d'Amérique.
Le nom vient du genre type Sarracenia. L’histoire étymologique de ce nom est un bon exemple du cheminement chronologique qui conduit à l’attribution d’un nom botanique.
Le premier dessin connu de la plante date de 1571 et a pour auteur le botaniste flamand Matthias de l'Obel (1538-1616) qui la nomma Thutis Limpidi[1].
Premier dessin du Sarracenia par Matthias de l'Obel, 1571
Le médecin français Michel Sarrazin (1659–1734), qui fut naturaliste en Nouvelle-France (actuel Québec), redécouvrit la plante et en envoya un spécimen à Tournefort. En 1700, ce dernier nomma le genre, sous le nom de Sarracena (suffixe ‑cena), le dédiant à Sarrazin, son découvreur (Sarrac. Sarracenus)[2].
En 1753 Linné renomma la plante Sarracenia (suffixe ‑cenia)[3].
Selon Angiosperm Phylogeny Website (12 nov. 2015)[4], NCBI (12 nov. 2015)[5], DELTA Angio (12 nov. 2015)[6] et ITIS (12 nov. 2015)[7] :
Les Sarraceniaceae (Sarracéniacées) sont une famille de plantes dicotylédones qui comprend 17 espèces réparties en trois genres.
Ce sont des plantes herbacées, carnivores, à mécanisme de capture passif, pérennes, rhizomateuses, à feuilles en rosette, des régions tempérées à tropicales originaires d'Amérique.
Saracenijevke (lat. Sarraceniaceae nom. cons.) biljna porodica u redu vrjesolike kojemu pripada oko 50 vrsta[1] biljaka mesožderki, sa iznimkom vrste Heliamphora tatei. Porodica je dobila ime po rodu saracenija (Sarracenia), a ostala dva su Helijamfora (Heliamphora) i darlingtonija (Darlingtonia)
Dva roda ove porodice, darlingtonija[2] i saracenija[3] raširene su po Sjevernoj Americi, a neke vrste su in troducirane u Europu. Treći rod helijamfora raste u tropskim područjima Amazonije.[4]
Sarraceniaceae Dumort. è una famiglia di piante carnivore appartenente all'ordine Nepenthales.
Secondo la classificazione Cronquist le sarraceniacee appartengono all'ordine Nepenthales, mentre la classificazione APG mantiene il nome della famiglia, ma la attribuisce all'ordine Ericales. Alla famiglia Sarraceniaceae vengono ascritte 25 specie suddivise in tre generi:
Presentano delle foglie modificate, che formano delle strutture tubulari, chiamate ascidi, colme di acqua ed enzimi digestivi (o batteri simbionti in Darlingtonia). Gli ascidi agiscono come trappole per attirare, catturare ed uccidere gli insetti da cui ricavano le sostanze nutritive mediante la digestione delle proteine.
Gli ascidi si sviluppano per mezzo di rizomi sotterranei e in genere durante la stagione invernale si riducono, diventando più bassi e meno efficienti.
La maggior parte delle sarraceniacee hanno ascidi alti e stretti, che crescono verticalmente. Sarracenia purpurea presenta ascidi corti e bulbosi e che crescono vicino al terreno, mentre in Sarracenia psittacina gli ascidi si accrescono orizzontalmente.
I generi Sarracenia e Darlingtonia sono endemici dell'America del Nord, mentre Heliamphora è nativa del Sud America. Tutte vivono in suoli acidi e poveri di nutrienti, come le torbiere.
Sarraceniaceae Dumort. è una famiglia di piante carnivore appartenente all'ordine Nepenthales.
Saracėnijiniai (lot. Sarraceniaceae, vok. Schlauchpflanzengewächse) – vabzdžiaėdžių augalų šeima.
Vabzdžius privilioja žiedų nektaras, o atskridę įkrenta į specifines gaudykles, pripildytas virškinimo fermentų.
Paplitę Šiaurės ir Pietų Amerikoje.
Šeimoje yra 3 gentys:
Kaliforninė darlingtonija (Darlingtonia californica)
Didžioji heliamfora (Heliamphora nutans)
Raudonoji saracėnija (Sarracenia rubra)
Saracėnijiniai (lot. Sarraceniaceae, vok. Schlauchpflanzengewächse) – vabzdžiaėdžių augalų šeima.
Vabzdžius privilioja žiedų nektaras, o atskridę įkrenta į specifines gaudykles, pripildytas virškinimo fermentų.
Paplitę Šiaurės ir Pietų Amerikoje.
Sarraceniaceae is een botanische naam, in de rang van familie, van tweezaadlobbige planten. Het gaat dan om een kleine familie van vleesetende planten, voorkomend in Amerika. Deze zijn ook populair in cultuur, zoals Sarracenia.
Een familie onder deze naam wordt universeel erkend door systemen voor plantentaxonomie, en ook door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003). In het Cronquist-systeem (1981) is de plaatsing van de familie in een orde Nepenthales.
Sarraceniaceae is een botanische naam, in de rang van familie, van tweezaadlobbige planten. Het gaat dan om een kleine familie van vleesetende planten, voorkomend in Amerika. Deze zijn ook populair in cultuur, zoals Sarracenia.
Een familie onder deze naam wordt universeel erkend door systemen voor plantentaxonomie, en ook door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003). In het Cronquist-systeem (1981) is de plaatsing van de familie in een orde Nepenthales.
Fluetrompetfamilien (Sarraceniaceae) er en plantefamilie i ordenen Ericales som vokser opprinnelig i Nord-Amerika. Den omfatter 17 arter fordelt på 3 planteslekter. Alle arter i familien er insektetende. Arten fluetrompet (Sarracenia purpurea) finnes forvillet noen få steder i det sørlige Sverige. Fluetrompeten er en kjøtteter. Blomsten blir 6-7 cm i diameter og stilken blir 50-60 cm høy. I juni juli måneden er den purpurfarget og er gul i midten. Planten finnes også i det nordlige Europa. Planten vokser i myrer og liker direkte sollys. Den må alltid ha tilgang til vann ellers tørker den fort ut. Når den begynner å henge, betyr det at den har fått for lite sollys. Planten er oppkalt etter den franske legen og naturforskeren Michel Sarrazin (1659–1736). Den tåler opp til 35 varmegrader, og den må ikke være i et rom med mindre enn 5 varme grader. Planten kan omplantes hvert andre år. Og man må ikke omplante den vinterstid. Fluetrompeten må være enten i plast- eller keramikk- potter. Pottene må være 15-20 cm høye.
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Fluetrompetfamilien (Sarraceniaceae) er en plantefamilie i ordenen Ericales som vokser opprinnelig i Nord-Amerika. Den omfatter 17 arter fordelt på 3 planteslekter. Alle arter i familien er insektetende. Arten fluetrompet (Sarracenia purpurea) finnes forvillet noen få steder i det sørlige Sverige. Fluetrompeten er en kjøtteter. Blomsten blir 6-7 cm i diameter og stilken blir 50-60 cm høy. I juni juli måneden er den purpurfarget og er gul i midten. Planten finnes også i det nordlige Europa. Planten vokser i myrer og liker direkte sollys. Den må alltid ha tilgang til vann ellers tørker den fort ut. Når den begynner å henge, betyr det at den har fått for lite sollys. Planten er oppkalt etter den franske legen og naturforskeren Michel Sarrazin (1659–1736). Den tåler opp til 35 varmegrader, og den må ikke være i et rom med mindre enn 5 varme grader. Planten kan omplantes hvert andre år. Og man må ikke omplante den vinterstid. Fluetrompeten må være enten i plast- eller keramikk- potter. Pottene må være 15-20 cm høye.
Multimedia w Wikimedia Commons Kapturnicowate (Sarraceniaceae Dumort.) – rodzina roślin z rzędu wrzosowców. Do rodziny należą trzy rodzaje z 34 gatunkami[2]. Osiem gatunków z rodzaju kapturnica Sarracenia występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Darlingtonia kalifornijska (jedyny przedstawiciel rodzaju Darlingtonia) rośnie w części wschodniej tego kontynentu. 25 gatunków z rodzaju heliamfora Heliamphora występuje na Wyżynie Gujańskiej w północnej części Ameryki Południowej. Wszystkie należące tu rośliny są mięsożerne[2]. Mechanizm pułapkowy u wszystkich roślin z rodziny ma ten sam schemat budowy – owady wabione są do zmodyfikowanego liścia mającego postać rurki, wabiącej u swego szczytu owady za pomocą gruczołków wydzielających nektar, barwy i kształtu, wewnątrz zbudowanej tak by uniemożliwić wydostanie się ofiarom. W niższej części pułapek komórki wydzielają enzymy trawiące (w trawieniu ofiar współuczestniczą także bakterie) i znajdujące się na samym dole komórki wchłaniają związki pochodzące z rozkładu zwierząt[3]. Sarracenia purpurea jako gatunek introdukowany spotykany jest także w Europie (Szwecja, Szwajcaria, Holandia, Wyspy Brytyjskie) oraz w Japonii. Niektóre gatunki z tej rodziny bywają uprawiane jako ciekawostki botaniczne, także jako rośliny doniczkowe[2].
Kapturnicowate stanowią jedną z wielu rodzin zaliczanych do rzędu wrzosowców wchodzącego w skład grupy astrowych (asterids) w obrębie dwuliściennych właściwych (eudicots)[1].
wrzosowceBalsaminaceae – niecierpkowate
Polemoniaceae – wielosiłowate
Fouquieriaceae – okotijowate
Lecythidaceae – czaszniowate
Sapotaceae – sączyńcowate
Ebenaceae – hebankowate
Primulaceae – pierwiosnkowate
Theaceae – herbatowate
Symplocaceae – symplokowate
Styracaceae – styrakowate
Diapensiaceae – zimnicowate
Sarraceniaceae – kapturnicowate
Actinidiaceae – aktinidiowate
Roridulaceae – tuliłezkowate
Clethraceae – orszelinowate
Cyrillaceae – zwichrotowate
Ericaceae – wrzosowate
Kapturnicowate (Sarraceniaceae Dumort.) – rodzina roślin z rzędu wrzosowców. Do rodziny należą trzy rodzaje z 34 gatunkami. Osiem gatunków z rodzaju kapturnica Sarracenia występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Darlingtonia kalifornijska (jedyny przedstawiciel rodzaju Darlingtonia) rośnie w części wschodniej tego kontynentu. 25 gatunków z rodzaju heliamfora Heliamphora występuje na Wyżynie Gujańskiej w północnej części Ameryki Południowej. Wszystkie należące tu rośliny są mięsożerne. Mechanizm pułapkowy u wszystkich roślin z rodziny ma ten sam schemat budowy – owady wabione są do zmodyfikowanego liścia mającego postać rurki, wabiącej u swego szczytu owady za pomocą gruczołków wydzielających nektar, barwy i kształtu, wewnątrz zbudowanej tak by uniemożliwić wydostanie się ofiarom. W niższej części pułapek komórki wydzielają enzymy trawiące (w trawieniu ofiar współuczestniczą także bakterie) i znajdujące się na samym dole komórki wchłaniają związki pochodzące z rozkładu zwierząt. Sarracenia purpurea jako gatunek introdukowany spotykany jest także w Europie (Szwecja, Szwajcaria, Holandia, Wyspy Brytyjskie) oraz w Japonii. Niektóre gatunki z tej rodziny bywają uprawiane jako ciekawostki botaniczne, także jako rośliny doniczkowe.
Sarraceniaceae é uma família pertencente à ordem Ericales, são plantas carnívoras que crescem em solos muito ácidos e pobres em nutrientes, e por isso usam insetos para complementar sua nutrição.
Atraem o mesmo a partir do cheiro do seu néctar e acabam aprisionando-os, sendo digeridos por enzimas misturadas na água contida na estrutura da armadilha da planta. É uma família composta de 39 espécies que se espalham pela América do Sul e América do Norte, sendo 1 Darlingtonia, 23 Heliamphora e 15 Sarracenia.[1]
O resultado da análise dos dados filogenéticos da família Sarraceniaceae apoiaram o consenso de que os 3 gêneros são taxonomicamente monofiléticos, sendo Darlingtonia grupo irmão de Heliamphora + Sarracenia.
As análises também inferem que a família originou-se na América do Sul, tendo uma distribuição mais tarde pela América do Norte.[2]
Eventos climáticos globais múltiplos, desde o resfriamento no fim do Eoceno até a glaciação no Pleistoceno deram forma a biogeografia e distribuição de Sarracineaceae. Além da relação dentro da própria família, uma outra grande mudança foi colocar Roridula como sendo um grupo irmão de Actinidia, e o aspecto importante dessa mudança é colocar Roridula e Sarracineaceae numa perspectiva evolutiva de velocidade. Dessa forma, Actinidiaceae, uma família com aproximadamente 360 espécies em 3 gêneros teve que evoluir após a divisão com Roridula, e isso teve de ocorrer depois que ambos se separaram de Sarracineaceae.[1]
Essa família de vegetais é carnívora e possuem um ciclo de vida longo (perene), suas raízes são fibrosas e não possui muitas ramificações sendo um tanto frágeis, nesse grupo também pode se desenvolver rizomas, que é um tipo de caule que cresce horizontalmente.
A sua capacidade de predação se da pela alteração que se tem em suas folhas, ao longo do processo evolutivo foram se modificando em verdadeiras armadilhas no qual na maioria das vezes capturam-se insetos, dependendo da espécie pode partir-se uma única asa ventral (ordens Sarracenia e Darlingtonia) ou duas alas com margens ciliadas (ordem Heliamphora). Independente da forma tubular da folha modificada tanto um como o outro possuíram o pecíolo curto e uma graduação de alargamento na parte tubular, a região média é inflada e oca, com o acume da folha alterado em uma forma de copo possuindo uma camada acima como um capuz. Como resultado se tem uma folha totalmente adaptada para predação de insetos com um formato de uma espécie de jarra. Para atrair os invertebrados a parte externa do vaso contem glândulas nectaríferas que excretam substâncias que atraem os animais até a estrutura da jarra. A sua parte interior possui uma solução com função digestiva, a faixa mediana é forrada por cerdas com pelos retrógrados.
A inflorescência dessa família irá ser do tipo racemoso, havendo uma variação dependendo do gênero, Darlingtonia e Sarracenia terão flores solitárias enquanto Heliamphora terá até dez flores, mas ambas serão actinomorfas e bissexuais.
Por fim, as suas frutas possuem uma cápsula seca e inúmeras sementes pequenas para reprodução aladas ou com testículos.[4]
A família Sarraceniaceae é nativa do Brasil mas não é endêmica do nosso território, dentro dos gêneros somente a Heliamphora está presente no território brasileiro sendo todos os espécimes representados no Norte do país (Amazônia e Roraima) como mostrado na figura Abaixo.
A ordem Heliamphora é representada por cinco espécies brasileiras sendo:
Sarraceniaceae é uma família pertencente à ordem Ericales, são plantas carnívoras que crescem em solos muito ácidos e pobres em nutrientes, e por isso usam insetos para complementar sua nutrição.
Atraem o mesmo a partir do cheiro do seu néctar e acabam aprisionando-os, sendo digeridos por enzimas misturadas na água contida na estrutura da armadilha da planta. É uma família composta de 39 espécies que se espalham pela América do Sul e América do Norte, sendo 1 Darlingtonia, 23 Heliamphora e 15 Sarracenia.
Sarraceniaceae este o familie de plante carnivore din ordinul Ericales.
Sarraceniaceae este o familie de plante carnivore din ordinul Ericales.
Flugtrumpetväxter (Sarraceniaceae) är en familj i Ericales med insektsätande växter. Familjen består av tre släkten, Sarracenia (flugtrumpetsläket), Darlingtonia, and Heliamphora, och den fossila Archaeamphora longicervia. Sarracenia och Darlingtonia växer i Nordamerika och har spritts till andra platser. Heliamphora kommer från Sydamerika. Alla släktena har blad omvandlade till vätskefyllda kannor som lockar och smälter ner insekter och andra leddjur. Liksom andra köttätande växter finns flugtrumpetväxter ofta på fuktig jord som är fattig på näringsämnen.
Archaeamphora longicervia, utdöd
Wikimedia Commons har media som rör Flugtrumpetväxter.
Flugtrumpetväxter (Sarraceniaceae) är en familj i Ericales med insektsätande växter. Familjen består av tre släkten, Sarracenia (flugtrumpetsläket), Darlingtonia, and Heliamphora, och den fossila Archaeamphora longicervia. Sarracenia och Darlingtonia växer i Nordamerika och har spritts till andra platser. Heliamphora kommer från Sydamerika. Alla släktena har blad omvandlade till vätskefyllda kannor som lockar och smälter ner insekter och andra leddjur. Liksom andra köttätande växter finns flugtrumpetväxter ofta på fuktig jord som är fattig på näringsämnen.
Archaeamphora longicervia, utdöd
Họ Nắp ấm Tân thế giới, họ Nắp ấm châu Mỹ[1] hay họ Bình tử thảo (danh pháp khoa học: Sarraceniaceae) là một họ thực vật hạt kín thuộc bộ Ericales (Hệ thống Cronquist năm 1981 xếp họ này cùng hai họ Nepenthaceae và Droseraceae trong bộ Nepenthales).
Họ này chứa 3 chi với khoảng 15-30 loài[2][3] sinh tồn là Sarracenia (nắp ấm Bắc Mỹ, bình tử thảo), Darlingtonia (với chỉ 1 loài là nắp ấm California hay loa kèn hổ mang, nhãn kính xà bình tử thảo với danh pháp Darlingtonia californica) và Heliamphora (nắp ấm đầm lầy hay nắp ấm mặt trời, thái dương bình tử thảo), cũng như một chi tuyệt chủng với chỉ 1 loài đã biết là cổ bình tử thảo (Archaeamphora longicervia), được phát hiện trong tầng Tiêm Sơn Câu (尖山沟) của thành hệ Nghĩa Huyện tại Bắc Phiếu, Triều Dương, Liêu Ninh, Trung Quốc với niên đại khoảng 124,6 triệu năm trước[4]. Hai chi đầu tiên là bản địa Bắc Mỹ trong khi Heliamphora là bản địa Nam Mỹ. Cả ba chi đều là thực vật ăn thịt bẫy các con côn trùng bằng mật và sử dụng các lá thuôn dài dạng ống của chúng chứa nước và các enzymư tiêu hóa (hoặc vi khuẩn như trong trường hợp của Darlingtonia) để bắt và tiêu thụ chúng. Nhiều loài cũng sử dụng các lông tơ hướng xuống phía dưới và các chất dạng sáp tiết ra để gây khó khăn cho các con côn trùng muốn trốn thoát.
Các loài cây này mọc trong các khu vực đất nghèo dinh dưỡng, thường là đất chua và sử dụng các côn trùng như là nguồn bổ sung dinh dưỡng. Các lá hình chén mọc ra từ thân rễ ngầm và chết đi khi chúng ngủ đông. Các loài trong chi Sarracenia chủ yếu mọc ven các đầm lầy than bùn có các loài rêu than bùn hay rêu nước thuộc chi Sphagnum sinh sống.
Phần lớn các loài trong họ Sarraceniaceae có các lá hình chén cao và hẹp, mọc thẳng hay gần thẳng. Tuy nhiên, loài nắp ấm tía (Sarracenia purpurea) lại có các lá hình chén ngắn, mập lùn hình củ hành mọc sát mặt đất, còn loài nắp ấm vẹt (Sarracenia psittacina) thì có các lá hình chén mọc ngang.
Nắp ấm tía (Sarracenia purpurea) là loài hoa chính thức của Newfoundland và Labrador.
Nghiên cứu của Ray Neyland và Mark Merchant năm 2006 cho thấy chi Darlingtonia có quan hệ chị em với nhánh chứa Heliamphora và Sarracenia[5]. Trong phạm vi chi Sarracenia thì S. purpurea là chị em với phần còn lại. Bên cạnh đó, bốn đơn vị phân loại nội loài đã đặt tên của S. purpurea cũng được giải quyết trong một nhánh được hỗ trợ tốt. Tuy nhiên, năm đơn vị phân loại nội loài đã đặt tên của S. rubra lại là một phần của một đa phân mà không có cấu trúc có thể nhận thấy rõ. Nghiên cứu của các tác giả cũng gợi ý rằng S. purpurea ssp. purpurea var. burkii (đã từng được đặt tên riêng như là S. rosea) có thể được coi như là một loài khác biệt. Nếu xử lý như vậy thì số lượng loài của chi Sarracenia sẽ là 9[5].
Sarraceniaceae
Hình minh họa Archaeamphora longicervia (tuyệt chủng)
Họ Nắp ấm Tân thế giới, họ Nắp ấm châu Mỹ hay họ Bình tử thảo (danh pháp khoa học: Sarraceniaceae) là một họ thực vật hạt kín thuộc bộ Ericales (Hệ thống Cronquist năm 1981 xếp họ này cùng hai họ Nepenthaceae và Droseraceae trong bộ Nepenthales).
Họ này chứa 3 chi với khoảng 15-30 loài sinh tồn là Sarracenia (nắp ấm Bắc Mỹ, bình tử thảo), Darlingtonia (với chỉ 1 loài là nắp ấm California hay loa kèn hổ mang, nhãn kính xà bình tử thảo với danh pháp Darlingtonia californica) và Heliamphora (nắp ấm đầm lầy hay nắp ấm mặt trời, thái dương bình tử thảo), cũng như một chi tuyệt chủng với chỉ 1 loài đã biết là cổ bình tử thảo (Archaeamphora longicervia), được phát hiện trong tầng Tiêm Sơn Câu (尖山沟) của thành hệ Nghĩa Huyện tại Bắc Phiếu, Triều Dương, Liêu Ninh, Trung Quốc với niên đại khoảng 124,6 triệu năm trước. Hai chi đầu tiên là bản địa Bắc Mỹ trong khi Heliamphora là bản địa Nam Mỹ. Cả ba chi đều là thực vật ăn thịt bẫy các con côn trùng bằng mật và sử dụng các lá thuôn dài dạng ống của chúng chứa nước và các enzymư tiêu hóa (hoặc vi khuẩn như trong trường hợp của Darlingtonia) để bắt và tiêu thụ chúng. Nhiều loài cũng sử dụng các lông tơ hướng xuống phía dưới và các chất dạng sáp tiết ra để gây khó khăn cho các con côn trùng muốn trốn thoát.
Các loài cây này mọc trong các khu vực đất nghèo dinh dưỡng, thường là đất chua và sử dụng các côn trùng như là nguồn bổ sung dinh dưỡng. Các lá hình chén mọc ra từ thân rễ ngầm và chết đi khi chúng ngủ đông. Các loài trong chi Sarracenia chủ yếu mọc ven các đầm lầy than bùn có các loài rêu than bùn hay rêu nước thuộc chi Sphagnum sinh sống.
Phần lớn các loài trong họ Sarraceniaceae có các lá hình chén cao và hẹp, mọc thẳng hay gần thẳng. Tuy nhiên, loài nắp ấm tía (Sarracenia purpurea) lại có các lá hình chén ngắn, mập lùn hình củ hành mọc sát mặt đất, còn loài nắp ấm vẹt (Sarracenia psittacina) thì có các lá hình chén mọc ngang.
Nắp ấm tía (Sarracenia purpurea) là loài hoa chính thức của Newfoundland và Labrador.
Sarraceniaceae Dumort., nom. cons.
Типовой род
Саррацениевые (лат. Sarraceniaceae) — семейство хищных растений порядка Верескоцветные (Ericales). Включает три современных рода.
Многолетние корневищные болотные травянистые насекомоядные растения. Нижние листья чешуйчатые; над ними — розетка из короткочерешковых ловчих листьев (кувшин или урна с отверстиями наверху). Членики сосудов с лестничной перфорацией.
Цветки обоеполые, спироциклические. Тычинки свободные. Пыльники интрорзные. Плод — коробочка. Семена многочисленные.
Саррацениевые (лат. Sarraceniaceae) — семейство хищных растений порядка Верескоцветные (Ericales). Включает три современных рода.
†古瓶子草屬 Archaeamphora
眼鏡蛇瓶子草屬 Darlingtonia
太陽瓶子草屬 Heliamphora
瓶子草屬 Sarracenia
瓶子草科共包括3属17种，全部原生于美洲。眼鏡蛇瓶子草屬和瓶子草屬原生于北美洲，太陽瓶子草屬原生于南美洲。眼鏡蛇瓶子草屬(Darlingtonia)产地主要在加州北部和俄勒冈州南部的山区，在加州海拔较低的沿海湿地，也有零星的群落。瓶子草屬主要分布在美国东南部的贫瘠湿地中，该属里的紫瓶子草(Sarracenia purpurea)分布区域最广，会一直延伸到加拿大境内，因其分布纬度的差异，也分成了南方(ssp. venosa)和北方(ssp. purpurea)两个亚种。太陽瓶子草屬生长在委内瑞拉、巴西和圭亚拉接壤的特普伊山上。
本科植物都是食肉植物，从根茎中长出由叶子衍化的瓶子似器官，里面充满消化液，瓶口还有倒长的毛或蜡质光滑边缘，使陷入的虫子无法逃出。其中紫瓶子草是加拿大纽芬兰与拉布拉多省的省花。
1981年的克朗奎斯特分类法将其列入猪笼草目，1998年根据基因亲缘关系分类的APG 分类法认为应该分入杜鹃花目。
黄瓶子草 Sarracenia flava
太阳瓶子草 Heliamphora nutans
眼鏡蛇瓶子草 Darlingtonia californica
紫瓶子草苗 Sarracenia purpurea
瓶子草科共包括3属17种，全部原生于美洲。眼鏡蛇瓶子草屬和瓶子草屬原生于北美洲，太陽瓶子草屬原生于南美洲。眼鏡蛇瓶子草屬(Darlingtonia)产地主要在加州北部和俄勒冈州南部的山区，在加州海拔较低的沿海湿地，也有零星的群落。瓶子草屬主要分布在美国东南部的贫瘠湿地中，该属里的紫瓶子草(Sarracenia purpurea)分布区域最广，会一直延伸到加拿大境内，因其分布纬度的差异，也分成了南方(ssp. venosa)和北方(ssp. purpurea)两个亚种。太陽瓶子草屬生长在委内瑞拉、巴西和圭亚拉接壤的特普伊山上。
本科植物都是食肉植物，从根茎中长出由叶子衍化的瓶子似器官，里面充满消化液，瓶口还有倒长的毛或蜡质光滑边缘，使陷入的虫子无法逃出。其中紫瓶子草是加拿大纽芬兰与拉布拉多省的省花。
サラセニア科（ヘイシソウ科、瓶子草科 Sarraceniaceae）は、真正双子葉類ツツジ目に属し、ここに属する全種が食虫植物からなる植物群である。なお、クロンキスト体系ではウツボカズラ目に、新エングラー体系ではサラセニア目（内容的にはウツボカズラ目と同じ）とされている。
三つの属が含まれる。いずれも筒状の葉を持ち、落とし穴式で虫を捕らえる食虫植物である。捕虫葉には液体がたまり、そこに獲物が落ち込んで溺れ死ぬが、同様の構造を持つウツボカズラ類のように消化酵素は分泌せず、内部に生息する細菌によって分解されることによって遊離した栄養素を吸収する。貧栄養の湿地に成育し、茎は地表を短く這い、花茎は長く伸びて、先端に少数の花をぶら下げるようにつける。また、食虫植物としては例外的に根の発達がよい。
以下の三属を含み、すべて南北アメリカに分布する。いずれも葉が円筒形の袋になっている点では共通するが、花の構造ははっきりと異なり、属として区別される。また分布域も互いに離れている。
アミメヘイシソウ・捕虫葉
同・花
ダーリングトニア・カリフォルニカ
捕虫葉
同・花
ヘリアンフォラ・ヌタンス
捕虫葉
同・花
サラセニア科（ヘイシソウ科、瓶子草科 Sarraceniaceae）は、真正双子葉類ツツジ目に属し、ここに属する全種が食虫植物からなる植物群である。なお、クロンキスト体系ではウツボカズラ目に、新エングラー体系ではサラセニア目（内容的にはウツボカズラ目と同じ）とされている。
三つの属が含まれる。いずれも筒状の葉を持ち、落とし穴式で虫を捕らえる食虫植物である。捕虫葉には液体がたまり、そこに獲物が落ち込んで溺れ死ぬが、同様の構造を持つウツボカズラ類のように消化酵素は分泌せず、内部に生息する細菌によって分解されることによって遊離した栄養素を吸収する。貧栄養の湿地に成育し、茎は地表を短く這い、花茎は長く伸びて、先端に少数の花をぶら下げるようにつける。また、食虫植物としては例外的に根の発達がよい。
사라세니아과(Sarracenia科, 학명: Sarraceniaceae 사라케니아케아이[*])는 진달래목의 과이다.[1] 벌레잡이풀과와 함께 진달래목(이전에는 벌레잡이풀목)에 속하는 식충식물 과의 하나이다. 이 과는 현존하는 3개 속, 사라세니아속과 달링토니아속, 헬리암포라속 그리고 멸종한 Archaeamphora longicervia를 포함하고 있다. 앞의 2개 속은 북아메리카에 자생하는 반면에 헬리암포라속은 남아메리카에 자생한다. 3개 속 모두 식충식물로 과즙으로 곤충을 유인한다. 자주색 식충 식물 자주사라세니아(Sarracenia purpurea)는 뉴펀들랜드 래브라도주를 상징하는 공식 주화이다.
†Archaeamphora longicervia
H. folliculata
D. californica
S. rubra
사라세니아과(Sarracenia科, 학명: Sarraceniaceae 사라케니아케아이[*])는 진달래목의 과이다. 벌레잡이풀과와 함께 진달래목(이전에는 벌레잡이풀목)에 속하는 식충식물 과의 하나이다. 이 과는 현존하는 3개 속, 사라세니아속과 달링토니아속, 헬리암포라속 그리고 멸종한 Archaeamphora longicervia를 포함하고 있다. 앞의 2개 속은 북아메리카에 자생하는 반면에 헬리암포라속은 남아메리카에 자생한다. 3개 속 모두 식충식물로 과즙으로 곤충을 유인한다. 자주색 식충 식물 자주사라세니아(Sarracenia purpurea)는 뉴펀들랜드 래브라도주를 상징하는 공식 주화이다.
_(9).JPG)
