Erythromma lindenii (Selys 1840)

L'Ullprès comú (Erythromma lindenii) és un odonat zigòpter blau i negre (o verd i negre) de la família Coenagrionidae.^[1]

És una espècie bastant comuna en el sud i l'oest d'Europa, però no es troba a les Illes Britàniques, Escandinàvia i Europa de l'Est. També es pot trobar al nord d'Àfrica.

Erythromma lindenii era conegut prèviament com a Coenagrion lindenii i Cerción lindenii.

Identificació

El color dominant del mascle és blau (amb els ulls brillants blaus en el mascle adult), mentre que la femella és de coloració groga verdosa dominant, amb una taca blavosa a l'abdomen. El mascle té els apèndixs llargs i corbats, i marques negres en forma de llança en els segments S3-S6 del seu abdomen.

Subespècie

Erythromma lindenii té tres subespècies:

• Erythromma lindenii lacustre (Beutler, 1985)
• Erythromma lindenii lindenii (Selys, 1840)
• Erythromma lindenii zernyi (Schmidt, 1938)

Galeria

• Erythromma lindenii mascle

• Erythromma lindenii còpula

• Eythromma lindenii posta

Enllaços externs

• Oxygastra. Grup d'estudi dels odonats de Catalunya. http://www.oxygastra.org/fotos1esp.php?especie=Erythromma%20lindenii&localitzacio=Catalunya&familia=Coenagrionidae
• Biodiversidad Virtual. http://www.biodiversidadvirtual.org/insectarium/Erythromma-lindenii-%28Selys-1840%29-cat9915.html

Referències

Mursen yn nheulu'r Coenagrionidae yw'r Erythromma lindenii sydd o fewn y grŵp (neu'r 'genws') a elwir yn Erythromma.

Fel llawer o fursennod (a elwir yn gyffredinol hefyd yn 'weision neidr') eu cynefin yw pyllau o ddŵr, llynnoedd, nentydd neu afonydd glân.

Gweler hefyd

• Rhestr o fursennod yn y teulu Coenagrionidae
• Odonata - yr Urdd o bryfaid sy'n cynnwys y gweision neidr a'r mursennod.

Cyfeiriadau

Dolen allanol

• Geiriadur enwau a thermau, Llên Natur, Cymdeithas Edward Llwyd.
• www.british-dragonflies.org.uk/

Die Pokaljungfer oder das Saphirauge (Erythromma lindenii, Syn.: Cercion lindenii) ist eine Libelle aus der Familie der Schlanklibellen (Coenagrionidae). Sie gilt als westmediterranes Faunenelement mit westeuropäisch-holomediterraner Verbreitung.

Merkmale

Das hellblaue Männchen erreicht eine Flügelspannweite von 35 bis 40 Millimetern. Die oberen Hinterleibsanhänge sind innenseitig mit einem kurzen, spitzen Seitenzahn ausgestattet und sind länger als das 10. Hinterleibssegment. Das 2. Hinterleibssegment trägt einen Längsstreifen, die Segmente 3 bis 6 einen lanzettförmigen, schwarzen Flecken, welcher nicht den vorderen Segmentrand erreicht. Die Segmente 7 und 8 sind oberseitig meist durchgehend schwarz, die Segmente 9 und 10 überwiegend blau. Der Kopf zeichnet sich durch drei schmale blaue Streifen aus, die Augen sind auffallend blau. Die Brust weist einen sehr breiten Antehumeralstreifen auf. Das Weibchen hat eine hellgrüne Färbung am Hinterleibsende, Hinterleibsanfang und an Kopf und Brust, die Seiten der Segmente 4–6 sind hellblau gefärbt. Bei beiden Geschlechtern ist der Hinterrand der Vorderbrust zweifach schwach eingebuchtet, dazwischen sitzt ein abgerundeter Mittellappen.

Lebensraum und Verbreitung

Die Pokaljungfer bevorzugt klare, vegetationsarme Gewässer mit keiner oder geringer Fließgeschwindigkeit. Die Art benötigt zumindest am Gewässerrand eine leichte Wasservegetation und eine Schwimmblattzone. Als Sekundärhabitate werden Baggerseen u. ä. gerne angenommen. Eine Zunahme aufgrund von Ausbreitung in Verbindung mit der Klimaerwärmung ist für eine Reihe von Libellenarten zu verzeichnen, u. a. auch für die Pokaljungfer^[1]. So ist sie heute stellenweise eine der häufigsten Kleinlibellen. Die westmediterrane Art breitet sich langsam nord- und ostwärts in Europa aus.

Verhalten

Sowohl die Imago als auch die Larve leben räuberisch. Die Libellen fangen im Flug kleinere Insekten, teilweise sammeln sie diese auch von Blüten ab. Die Larve erbeutet kleine Wassertiere.

Fortpflanzung

Erythromma lindenii, Weibchen; dieses ist in der Regel durch seine Färbung hellgrün-hellblau-hellgrün gut von anderen Kleinlibellenweibchen zu unterscheiden.

Die Flugzeit der Art beginnt Juni/ Juli und endet Anfang September. Die Eiablage erfolgt an Wasserpflanzen oder Pflanzenteilen dicht unter der Wasseroberfläche. Dabei hat das Männchen das Weibchen nach dem Paarungsrad noch hinter dem Kopf gefasst. Das Weibchen kann bei der Eiablage ganz abtauchen, wobei das Männchen dann auffliegt und das Auftauchen erwartet. Die Larve hat stumpf abgerundete Kiemenblättchen und weist am 1. Abdominalsternit eine Querreihe steifer Borsten auf.

Systematik

Die Art wurde früher zu den Azurjungfern (Coenagrion) gezählt, jedoch haben molekulargenetische Untersuchungen gezeigt, dass die Art den Granataugen (Erythromma) zuzuordnen ist. Die Art wird in der Literatur häufig noch als Cercion lindenii geführt. Des Weiteren ist derzeit noch offen, ob geografisch isolierte östliche Vorkommen eine eigene Unterart Erythromma lindenii lacustre bilden.

Literatur

• Heiko Bellmann: Der Kosmos-Libellenführer. Franckh-Kosmos Verlags GmbH & Co., Stuttgart 2007, ISBN 978-3-440-10616-7.
• Gerhard Jurzitza: Der Kosmos Libellenführer. 2., überarbeitete Auflage. Franckh-Kosmos Verlags GmbH & Co., Stuttgart 2000, ISBN 978-3-440-08402-1.
• Klaas-Douwe B. Dijkstra: Field Guide to the Dragonflies of Britain and Europe. British Wildlife Publishing, 2006, ISBN 978-0-9531399-4-1.
• K. Sternberg, H. Hunger, B. Schmidt: Cercion lindenii (Sélys, 1840) – Pokaljungfer. In: Sternberg/Buchwald (Hrsg.): Die Libellen Baden-Württembergs. Band 1: Allgemeiner Teil, Kleinlibellen (Zygoptera). Ulmer Verlag, Stuttgart 1999, ISBN 3-8001-3508-6, S. 217–227.

Einzelnachweise

1. ↑ Winterholler, M. (2003): Rote Liste gefährdeter Libellen (Odonata) Bayerns. Bayerisches Landesamt für Umwelt (BayLFU), Augsburg.

The goblet-marked damselfly (Erythromma lindenii) is a medium-sized blue-and-black (or green-and-black) damselfly in the pond damselfly family (Coenagrionidae). It's a fairly common species in the South and West of Europe but is not found in the British Isles, Scandinavia and Eastern Europe. Erythromma lindenii was previously known as Coenagrion lindenii and Cercion lindenii. The goblet-marked damselfly is also known as the blue-eye. It's an easily recognized species, with its wide antehumeral stripes, narrow postocular spots, the male's very bright-blue eyes. He has very long and curved appendages, and the spear-shaped marks on S3-S6 of his abdomen.

It can also be found in Asia: Russian Federation and it is also found in Africa.

Subspecies

Erythromma lindenii has three subspecies. The following are the subspecies.

• Erythromma lindenii lacustre (Beutler, 1985)
• Erythromma lindenii lindenii (Selys, 1840)
• Erythromma lindenii zernyi (Schmidt, 1938)

References

• Blue-Eye (Erythromma lindenii)
• Query Results

Wikispecies has information related to Erythromma lindenii.

Erythromma lindenii, la naïade aux yeux bleus ou l'agrion de Vander Linden ou agrion à longs cercoïdes est une espèce d'insectes odonates zygoptères (ou demoiselles) de la famille des Coenagrionidae.

Dénomination

Synonymes

• Cercion lindeni (Sélys, 1840)
• Cercion lindenii (Sélys, 1840) - choisi par Fauna Europaea
• Coenagrion lindenii
• Agrion lindenii Sélys, 1840

Distribution

Maroc, nord de l'Algérie, Tunisie, Europe occidentale jusqu'à l'ouest de la Pologne, Europe méridionale jusqu'à la Turquie.
Espèce indigène, actuellement trouvée en populations dispersées, au moins dans le nord de la France et en Belgique^[1].

En Belgique : Famenne, Condroz, Sillon sambro-mosan, Hesbaye, Brabant limoneux, Région limoneuse hennuyère, Flandre sablo-limoneuse, mais autrefois présente en Ardenne, Condroz, Sillon sambro-mosan, Région limoneuse hennuyère, Brabant limoneux, Flandre sablo-limoneuse.

Description

Il est le seul agrion à avoir 3 traits (bleus ou bleu-vert) disposés parallèlement à l'axe passant par les deux yeux (sur le dessus et en arrière de la tête). Parfois seul le trait du milieu est visible (ou s'agit-il d'une autre espèce ?) Le mâle est de couleur dominante bleue (avec les yeux d'un bleu vif et dense chez le mâle adulte) alors que la femelle est de dominante jaune-verdâtre avec une tache bleuâtre sur l'abdomen. Le mâle présente sur le dessus des premiers segments S1 et S2 chaque fois un dessin noir en forme de calice^[2] ; ses cercoïdes sont longs et recourbés (d'où l'un de ses noms vernaculaires). Le mâle immature a des couleurs plus proches de celles de la femelle.

Habitat, mode de vie

Un couple de Erythromma lindenii en action. Juillet 2017.

Erythromma lindenii, couples et mâles, sur un étang près de Storkow, Allemagne. Juillet 2017.

Cet insecte apprécie les eaux stagnantes ou à faible courant (lacs, étangs, gravières, canaux, rivières, fleuves lents) et riches en végétation. On observe les imagos de fin mai à la 3^e semaine de septembre au-dessus des mares ou à leurs alentours.

Statut

Certains auteurs^[3] l'estiment quasiment menacée, toutefois l'UICN constate une expansion territoriale de l'espèce vers le nord. Bien que certains des nouveaux habitats colonisés par Erythromma lindenii soient mis en danger par la pollution, l'espèce est considérée comme étant de préoccupation mineure.

Voir aussi

Article connexe

• Libellule

Notes et références

1. ↑ Michiels et al., 1986 De Kniif & Anselin, 1996 Goffart, 1997
2. ↑ DIJKSTRA, Klaas-Douwe Benediktus; illustrations: R. Lewington; traduction et adaptation française: Philippe Jourde, Guide des libellules de France et d'Europe, Delachaux et Niestlé, Paris 2007, (ISBN 978-2-603-01639-8). Réimpression 2011, 320 p.
3. ↑ Goffart, 1997

De kanaaljuffer (Erythromma lindenii, voorheen Cercion lindenii) is een juffer met een vleugelspanwijdte van 40-50 millimeter.

De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007.^[1] Hij komt vrij zeldzaam voor in Zuid-Nederland en België, maar hun aantal neemt de afgelopen jaren toe, mogelijk door de warmere zomers.

Kenmerken

De kanaaljuffer is tussen de 30 en 36 millimeter lang. De achteroogsvlekken zijn streepvormig en de lichte schouderstreep zijn even breed of breder dan de zwarte streep eronder. De tweede zijnaadstreep (zijkant borststuk) is geheel zwart en de pterostigma’s zijn lichtbruin van kleur.

Het mannetje is te herkennen aan een donkere streep op het tweede segment, die onderaan rondachtig en sterk verbreed is. De ogen zijn in hun geheel diepblauw van kleur, zonder donkere kap aan bovenzijde zoals bij andere blauwe juffers. Het achterlijf is blauw met lange, spitse zwarte figuren op de segmenten 3 tot en met 6. Segment 2 wordt gekenmerkt met een bekervormige zwarte figuur. Segmenten 7 en 8 zijn geheel zwart terwijl segment 9 en 10 (vrijwel) geheel blauw zijn.

Het vrouwtje heeft een geheel donkere achterlijfsrug, maar in zijaanzicht typisch driekleurig. Het borststuk en het begin van het achterlijf zijn gelig, groenig of bruinig van kleur. Het middendeel van achterlijf is bleek blauw en de punt van achterlijf bleek bruin van kleur. Op de voorhoeken van het borststuk komen ronde knobbeltjes voor.

Vliegtijd

De vliegtijd van de kanaaljuffer loopt van half mei tot in september. De grootste aantallen juffers komen in de tweede helft van juli en eerste helft van augustus voor. Mannetjes vliegen vlak boven het water, in een strakke, snelle vlucht. Ze gaan regelmatig vlak boven de waterspiegel zitten op geïsoleerde planten die boven het water uitsteken of op het water drijven. Dit is meestal op enige afstand van de oever; planten in de oeverzone worden minder vaak gebruikt. Vanaf hun zitplaatsen worden andere waterjuffers agressief verjaagd. Vrouwelijke kanaaljuffers worden direct voor de paring gegrepen. Eitjes worden in tandem afgezet, in drijvende en ondergedoken waterplanten. Dit gebeurt vaak groepsgewijs.

• Een deel van deze informatie is overgenomen van De Vlinderstichting, Libellennet – http://www.libellennet.nl/ welke vrijgegeven is onder de Creative Commons CC-BY-SA 3.0 licentie.

Łątka jeziorna, oczobarwnica jeziorna (Erythromma lindenii) – gatunek ciepłolubnej ważki z rodziny łątkowatych (Coenagrionidae). Polska nazwa rodzajowa łątka jest pozostałością dawnej klasyfikacji w rodzaju Coenagrion. Po przeniesieniu gatunku do rodzaju Erythromma nadano jej polską nazwę oczobarwnica. Wcześniej była jeszcze zaliczana do rodzaju Cercion. Nazwę łątka jeziorna wprowadził dr Rafał Bernard.

Długość ciała sięga 35 mm, rozpiętość skrzydeł 44 mm. Osobniki dorosłe (imagines) latają od czerwca do października^[2]. Ubarwienie samców niebiesko-czarne, samic zielonkawo-czarne. Samce mają intensywnie niebieskie oczy oraz duże, cęgowato zakrzywione górne przydatki.

Łątka jeziorna jest gatunkiem licznie występującym w krajach basenu śródziemnomorskiego i Europy południowo-wschodniej. Zasięg jej występowania stopniowo rozszerza się na północ^[1]. Na terenie Polski stwierdzono jej obecność w kilkudziesięciu jeziorach w środkowej i północnej części kraju. Zasiedla jeziora ze strefą elodeidów (roślin wodnych) wylegających na powierzchnię^[2], np. Myriophyllum (wywłócznik). Preferuje zbiorniki duże, dobrze natlenione^[1].

Zobacz też

• ważki Polski

Przypisy

• 1 Морфологічні ознаки
• 2 Поширення
• 3 Особливості біології
• 4 Загрози та охорона
• 5 Посилання

Erythromma lindenii là loài chuồn chuồn trong họ Coenagrionidae. Loài này được Selys mô tả khoa học đầu tiên năm 1840.^[1]

Hình ảnh

Chú thích

Tham khảo

• Phương tiện liên quan tới Erythromma lindenii tại Wikimedia Commons
• Dữ liệu liên quan tới Erythromma lindenii tại Wikispecies

Bài viết liên quan họ chuồn chuồn kim Coenagrionidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

Спаривающаяся пара

Встречается у проточных медленно текущих и стоячих водоёмов различных типов. Предпочитает преимущественно крупные и глубокие (озёра и спокойно текущие реки) водоёмы с чистой, насыщенной кислородом водой и развитой водной растительностью. В год развивается в одном поколении. Время лёта имаго — с мая (в Южной Европе), июня — до октября^[4]. Яйца откладываются самкой на водные растения^[7].

Охрана

Занесен в Красную книгу Украины^[7]. Природоохранный статус вида: Редкий. Причины изменения численности: загрязнение водоемов, в которых развиваются личинки^[7].

Примечания