nomes no trilho de navegação
Ar makak Assam(Daveoù a vank) a zo ur makak, Macaca assamensis an anv skiantel anezhañ.
Dont a ra anv al loen eus Asam, unan eus stadoù India en tu all da vBangladesh.
Al loen a vev an daou isspesad anezhañ — Macaca assamensis assamensis ha Macaca assamensis pelops — en Azia ar gevred hag ar Su.
Ar makak Assam(Daveoù a vank) a zo ur makak, Macaca assamensis an anv skiantel anezhañ.
Dont a ra anv al loen eus Asam, unan eus stadoù India en tu all da vBangladesh.
El macaco d'Assam (Macaca assamensis) és un macaco de la família dels cercopitècids que viu al sud i el sud-est d'Àsia. La UICN l'ha classificat com a espècie "gairebé amenaçada" des del 2008, car les seves poblacions estan en declivi a causa de la caça furtiva i la pèrdua i fragmentació d'hàbitat.[1]
El macaco d'Assam (Macaca assamensis) és un macaco de la família dels cercopitècids que viu al sud i el sud-est d'Àsia. La UICN l'ha classificat com a espècie "gairebé amenaçada" des del 2008, car les seves poblacions estan en declivi a causa de la caça furtiva i la pèrdua i fragmentació d'hàbitat.
Makak ásámský (Macaca assamensis) je úzkonosá opice z čeledi kočkodanovití (Cercopithecidae) a rodu makak (Macaca), která se vyskytuje v Asii. Popsal ji John McClelland roku 1840. Jde o téměř ohrožený druh, především kvůli ničení přirozeného prostředí a lovu. Jsou známy dva poddruhy.
Makak ásámský se vyskytuje v Asii. Najít ho lze v podhůří asijských hor, například v Himálaji, je rozšířen od Indie a Nepálu až po jihovýchodní Čínu a Vietnam. K životu dává přednost lesům, žije ve výškách od 300 do 3500 m n. m., obyčejně se vyskytuje ve výškách kolem 1000 m n. m. Noc tráví na útesech kolem řek, kde makaky neohrožují predátoři.[2]
Makak ásámský měří zhruba 43−73 cm, hmotnost se odhaduje na 5−15 kg, samci bývají větší než samice. Délka ocasu je individuální, měří od 14 cm do 46 cm. Srst má zbarvení od tmavohnědě nebo tmavočervené až do žlutohnědé, přičemž přední část těla je obyčejně světlejší, obličej srstí není pokrytý. Jídelníček tvoří především rostlinná potrava, jako je ovoce, pojídají však také větší hmyz, loví ptáky a pojídají i jejich vejce, která vybírají z hnízd. Tlupu tvoří 10 až 15 opic, někdy lze najít i skupinu o 50 jedincích. Mladí samci po dosažení pohlavní dospělosti opouštějí tlupu, aby neohrožovali vůdčí místo alfasamce.[3][4] Postavení ve skupině si opice utužují přátelským probíráním srsti. Doba rozmnožování závisí na oblasti výskytu, zatímco v Nepálu se makakové rozmnožují v listopadu až prosinci, thajští makakové mají období říje kolem října až února. Samice jsou připravené k páření, pokud jim zčervenají sedací mozoly, které ukazují samcům. Po 158−170 dnech gravidity se samici narodí jediné mládě vážící asi 400 g.[3]
Makak ásámský je dle Mezinárodního svazu ochrany přírody (IUCN) téměř ohrožený druh a jeho populace klesá. Nebezpečí představuje především ničení přirozeného prostředí (severovýchodní Indie) a lovu (Vietnam) pro maso, sport nebo lékařský výzkum.
Makak ásámský je zapsán na seznam II CITES a chrání ho všechny státy, ve kterých se vyskytuje. Bylo zjištěno, že žije ve více jak 40 chráněných oblastech jihovýchodní Asie.[5]
Jsou uznány celkem 2 poddruhy:[6]
Obrázky, zvuky či videa k tématu makak ásámský ve Wikimedia Commons
Makak ásámský (Macaca assamensis) je úzkonosá opice z čeledi kočkodanovití (Cercopithecidae) a rodu makak (Macaca), která se vyskytuje v Asii. Popsal ji John McClelland roku 1840. Jde o téměř ohrožený druh, především kvůli ničení přirozeného prostředí a lovu. Jsou známy dva poddruhy.
Der Assam-Makak oder Bergrhesus (Macaca assamensis) ist eine Primatenart aus der Gattung der Makaken innerhalb der Familie der Meerkatzenverwandten (Cercopithecidae), die im nördlichen Südasien und nördlichen Südostasien verbreitet ist.
Weibchen des Assam-Makaken erreichen eine Kopf-Rumpf-Länge 43 bis 59 cm, haben einen 17 bis 29 cm langen Schwanz und wiegen 4,9 bis 8,7 kg. Bei den Männchen beträgt die Kopf-Rumpf-Länge 53 bis 73 cm, der Schwanz ist 19 bis 36 cm lang und sie erreichen ein Gewicht von 7,9 bis 16,5 kg. Es besteht also ein deutlicher Geschlechtsdimorphismus, der bei dieser Art auch deutlicher ausgeprägt ist als bei anderen Makaken der Macaca sinica-Artengruppe. Der Assam-Makak ist auch die größte Art dieser Gruppe. Das Fell ist auf dem Rücken, an den Rumpfseiten und den Außenseiten der Gliedmaßen bräunlich, variierend von goldbraun bis dunkelbraun gefärbt. Auf den Schultern sind die Haare in der Regel länger und heller gefärbt als im unteren bzw. hinteren Rückenbereich. Am Bauch und der Innenseite der Gliedmaßen sind die Haare weißlich bis cremefarben und das Haar ist weniger dicht. Haarlose Stellen am Bauch sind hellblau. An den Wangen ist das Haar weißlich und bei älteren Exemplaren entwickelt sich ein Backenbart. Das Gesicht ist nur wenig behaart; die Haut an der Schnauze ist bräunlich bis leicht purpurn und über den Augen ist die Haut rosafarben bis weißlich.[1]
Der Assam-Makak wurde 1839 durch den englischen Mediziner und Naturforscher John McClelland erstmals wissenschaftlich beschrieben. Innerhalb der Gattung der Makaken gehört der Assam-Makak zur M. sinica-Gruppe, zu der außerdem der Weißwangenmakake (M. leucogenys), der Arunachalmakak (M. munzala), der Tibetmakak (M. thibetana), sowie der Indische Hutaffe (M. radiata) und der Ceylon-Hutaffe (M. sinica) gehören.[1]
Es werden zwei Unterarten unterschieden.
Die in Nepal lebende Population des Assam-Makaken unterscheidet sich sowohl morphologisch als auch genetisch von ihren weiter östlich lebenden Verwandten und ist wahrscheinlich eine eigenständige Makakenart. Nach Vergleichen bestimmter Genloci auf der mitochondrialen DNA und auf der DNA des Y-Chromosoms ist diese Population näher mit dem Arunachalmakaken (M. munzala) und dem Weißwangenmakaken (M. leucogenys) verwandt als mit den übrigen Population des Assam-Makaken. Schwesterart des Assam-Makaken und damit der nächste Verwandte ist der Tibetmakak (M. thibetana).[2]
Der Assam-Makak kommt in immergrünen Bergregenwäldern, im westlichen Thailand auch in immergrünen Trockenwäldern und Bambusdickichten vor. Bereiche mit großen Felsen oder Karstkegeln und spärlicher Vegetation, möglichst in der Nähe von Wasserstellen, werden wahrscheinlich bevorzugt zur Nachtruhe aufgesucht. Die Affen werden nur selten auf dem Erdboden gesehen und leben in Gruppen mit mehreren Männchen, mehreren Weibchen und den Jungtieren. Die Gruppengröße liegt durchschnittlich bei etwa 20 Exemplaren (minimal 7, maximal 70). In Bhutan und Nepal wurden auch einzelne Exemplare gesichtet, vermutlich Männchen. Wie die meisten Affen sind sie relativ standorttreu; in einigen Gebieten wechseln die Tiere aber zwischen höheren Regionen im Sommer und tiefer gelegenen im Winter. Im westlichen Thailand, wo die Affen in Trocken- und Bambuswäldern vorkommen, unternehmen sie kurze Wanderungen um nur saisonal zur Verfügung stehende Früchte nutzen zu können.[1]
Assam-Makaken ernähren sich vor allem von allerlei pflanzlichen Bestandteilen, verschmähen wahrscheinlich aber auch Insekten oder kleine Wirbeltiere nicht. Sie fressen Blätter, Bambusschößlinge, Früchte, Samen, Wurzeln und Rhizome von Epiphyten und Blüten. Im Distrikt Darjeeling im indischen Bundesstaat Westbengalen wurde beobachtet, dass sie 63 unterschiedliche Pflanzenarten fraßen, davon waren 52 wild wachsende Arten, der Rest waren vom Menschen kultivierte Pflanzen. Eine in der Nähe von Siedlungen lebende Gruppe ernährte sich zu 90 % von Kulturpflanzen und ihren Früchten, darunter waren Bananen, Orangen, Äpfel, Mangos, Guaven, Papayas, Litschis, Gurken und Tomaten. Außerdem wurde Reis, Brot, Kekse, Erdnüsse und Melasse gefressen. Über die Fortpflanzung ist wenig bekannt. Die Weibchen sind promiskuitiv. Die grau, blau oder purpurfarbene Regelschwellung in ihrer Gesäßregion ist nur mäßig ausgeprägt. Assam-Makaken paaren sich wahrscheinlich während der Trockenzeit (Winter) und gebären ihr einzelnes Jungtier nach einer rund 165-tägigen Tragzeit in der Regenzeit (Sommer). Die maximale Lebensdauer eines in menschlicher Obhut gehaltenen Exemplars liegt bei 28 Jahren.[1]
Die Hauptbedrohung der Assam-Makaken stellt die Vernichtung ihres Lebensraumes dar. Insgesamt wird die Art von der IUCN als potenziell gefährdet (near threatened) gelistet. Die östliche Unterart (M. a. assamensis) ist noch häufiger aber die westliche Unterart (Macaca assamensis pelops) ist auf mehrere Restgebiete verstreut und ist laut IUCN stark gefährdet (endangered). In Nepal gibt es nur noch rund 300 Tiere[3] und da diese Population wahrscheinlich eine eigenständige Art darstellt sind hier besondere Schutzbemühungen erforderlich.[2]
In Nepal werden die Affen von den Raute, einer nomadisch lebenden nepalesischen Ethnie gejagt. Dem Fleisch der Assam-Makaken wird von ihnen auch heilende Wirkung zugeschrieben. Ihre Haut wird außerdem zu Trommeln verarbeitet.[4]
Der Assam-Makak oder Bergrhesus (Macaca assamensis) ist eine Primatenart aus der Gattung der Makaken innerhalb der Familie der Meerkatzenverwandten (Cercopithecidae), die im nördlichen Südasien und nördlichen Südostasien verbreitet ist.
एक माकड
एक माकड
पहरे बाँदर नेपाल लगायतक दक्षिण एसियाली राष्ट्रहरूमा पाइने बाँदरको एक प्रजाति हो ।
অসমীয়া বান্দৰ (ইংৰাজী: Assamese macaque) দক্ষিন-পূব এছিয়াত বিস্তৃত হৈ থকা এবিধ বান্দৰৰ প্ৰজাতি৷
অসমীয়া বান্দৰৰ দেহ মুগা-মটীয়া বৰণৰ নোমেৰে আবৃত ৷ ইয়াক প্ৰথমে দেখাত মলুৱা বান্দৰৰ দৰে লাগে যদিও মলুৱা বান্দৰৰ কমলা নোমে দুয়োকে পৃথক কৰে৷ মতা প্ৰাণী বোৰৰ মুখত দাড়ি থাকে ৷ নেজডাল নোমাল আৰু তুলনামূলক ভাৱে চুটি৷ ইয়াৰ দেহৰ ওজন ৪.৬-১২ কি.গ্ৰা., দৈৰ্ঘ্য ৪৪-৬৮ ছে: মি:৷[3]
অসমীয়া বান্দৰৰ দুটা মূল উপ-প্ৰজাতি আছে [4] -
বিভিন্ন ধৰণৰ পৰিৱেশত জীৱন-ধাৰণ কৰাৰ দক্ষতা থকাৰ ফলত বিভিন্ন ধৰণৰ অৰণ্যত এই প্ৰজাতিটো দেখা পোৱা যায়৷ভাৰতবৰ্ষত অসমীয়া বান্দৰ মূলত: চিৰসেউজীয়া তথা শুকান পৰ্ণপাতী অৰণ্যত পোৱা যায়৷ [5]
অসমীয়া বান্দৰ হিংস্ৰ নহয়৷ মলুৱা বান্দৰৰ তুলনাত ইহঁত শান্ত প্ৰকৃতিৰ৷ মানুহৰ ওচৰে-পাঁজৰে এই প্ৰজাতিটোৱে বাধ্য হৈয়ে বিচৰণ কৰে৷ ইহঁতে ১৫-২০ টাৰ দল বান্ধি থাকে৷ [2]
অসমীয়া বান্দৰে সাধাৰণতে খাদ্য, ফল-মূল, পাত, পোক-পৰুৱা ইত্যাদি খাদ্য হিচাপে গ্ৰহণ কৰে৷ ই মানুহৰ খেতিত হোৱা শস্য আৰু পাচলি আদিও খায়৷
বসতিস্থল ধ্বংস, চোৰাং চিকাৰ আদি বিভিন্ন কাৰণত এই প্ৰাণীবিধৰ জনসংখ্যা অতি দ্ৰুত গতিক হ্ৰাস পোৱাৰ বাবে ২০০৮ চনত ইয়াক আই.ইউ. চি. এন (International Union for Conservation of Nature, IUCN)-এ সংকতাসন্ন প্ৰজাতি (Near Threatened) বুলি ঘোষণা কৰিছে।[2] ভাৰতীয় বন্যপ্ৰাণী সংৰক্ষণ আইনে (Indian Wildlife Protection Act,1972) এই প্ৰজাতিবিধক ১নং তালিকাভুক্ত প্ৰাণী হিচাপে স্বীকৃতি দিছে৷ এই প্ৰাণীবিধক ধৰা, মাৰা বা কিনা-বেচা কৰা আনকি ঘৰত আৱদ্ব কৰি ৰখা আইন মতে দণ্ডনীয় অপৰাধ[6]৷
অসমীয়া বান্দৰ (ইংৰাজী: Assamese macaque) দক্ষিন-পূব এছিয়াত বিস্তৃত হৈ থকা এবিধ বান্দৰৰ প্ৰজাতি৷
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ (ଈଂରାଜୀରେ Assam macaque)ର ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ ହେଉଛି ମକାକା ଆସାମେଂସିସ୍ (Macaca assamensis)। ଦକ୍ଷିଣ ଓ ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ଏସିଆରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏହା ଆଦି ବାନରମାନଙ୍କ ଏକ ଉପ-ପ୍ରଜାତି । ଅବୈଧ ଶିକାର, ଅଧିବାସ କ୍ଷୟ ଓ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଯାଉଥିବାରୁ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବହୁମାତ୍ରାରେ ହ୍ରାସ ପାଇଛି ଓ ୨୦୦୮ ମସିହାରୁ IUCN ଏହି ବାନର ଉପ-ପ୍ରଜାତିକୁ “Near Threatened“ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରିଛି । [୨]
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ର ଲୋମ ହଳଦିଆ-ଧୁସରିଆ ରଙ୍ଗରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଗାଢ଼ ମାଟିଆ ରଙ୍ଗ ଭଳି ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ହୋଇପାରେ । ଏମାନଙ୍କ ମୁହଁର ରଙ୍ଗ ଗାଢ଼ ମାଟିଆ ବା ବାଇଗଣୀ ରଙ୍ଗର ହୋଇଥାଏ । ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ର ଗାଲରୁ କାନ ପଟକୁ ଘଞ୍ଚ ଲୋମ ରହିଥାଏ । ମୁଣ୍ଡଟି ମଝିରେ ଏକ ଉତ୍ତଳ ଗର୍ତ୍ତଦ୍ୱାରା ବିଭାଜିତ । କାନ୍ଧ, ମୁଣ୍ଡ ଓ ବାହୁର ପଶ୍ଚାତ୍ ଭାଗ ଈଷତ୍ ପାଉଁଶିଆ ରଙ୍ଗର । ଏମାନଙ୍କ ଲାଞ୍ଜଟି ଛୋଟ ଏ ଘଞ୍ଚ ଲୋମାବୃତ୍ତ । ମୁଣ୍ଡରୁ ଶରୀରର ଦୈର୍ଘ୍ୟ ୫୧-୭୩.୫ ସେ.ମି. (୨୦.୧-୨୮.୯ ଇଞ୍ଚ୍) ଓ ଲାଞ୍ଜ ପ୍ରାୟ ୧୫-୩୦ ସେ.ମି. (୫.୯-୧୧.୮ ଇଞ୍ଚ୍) ଲମ୍ବା ହୋଇଥାଏ । ବୟସ୍କ ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଶରୀରର ଓଜନ ୫-୧୦ କି.ଗ୍ରା. (୧୧-୨୨ ପାଉଣ୍ଡ୍) ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଥାଏ । [୩]
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ର ତିନୋଟି ଉପପ୍ରଜାତି ରହିଛି । ନେପାଳରେ ଏକ କ୍ଷୁଦ୍ର ପରିମିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ର ଏକ ଉପ-ପ୍ରଜାତି ଓ ତାହାର ପୂର୍ବ ତଥା ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ପଟକୁ ଆଉ ଦୁଇଟି ଉପ-ପ୍ରଜାତି ଦେଖାଯାନ୍ତି । ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ପ୍ରଜାତିଙ୍କଠାରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ । ବ୍ରହ୍ମପୁତ୍ର ନଦୀଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ଉପ-ପ୍ରଜାତିଙ୍କ ଇଲାକା ବିଭାଜିତ ହୋଇଛି । [୪]
ଆସାମ ଓ ନେପାଳରେ ୧୯୭୬, ୧୯୭୮ ଓ ୧୯୮୪ ମସିହାରେ କରାଯାଇଥିବା ବିଭିନ୍ନ ସର୍ବେକ୍ଷଣରୁ ଜଣା ପଡ଼ିଛି ଯେ ପୂର୍ବେ ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଓ ଉପ-କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଅରଣ୍ୟର ନଦୀକୂଳିଆ ଅଞ୍ଚଳରେ ଓ ସମୁଦ୍ର ପତନଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୨୦୦-୧୮୦୦ ମି. (୬୬୦-୫୯୧୦ ଫୁଟ୍) ଉଚ୍ଚତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବସବାସ କରୁଥିଲେ । କିନ୍ତୁ କାଳୀଗଣ୍ଡକୀ ନଦୀର ପଶ୍ଚିମ ପଟେ ଏମାନେ ବସବାସ କରୁନଥିବା ଜଣା ପଡ଼ିଥିଲା । [୫] ଭାରତରେ ଏମାନେ ସମୁଦ୍ର ପତନରୁ ୪୦୦୦ ମିଟର୍ (୧୩୦୦୦ ଫୁଟ୍) ଉଚ୍ଚତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଓ ଉପ-କ୍ରାନ୍ତୀୟ ଅରଣ୍ୟରେ, ଅଳ୍ପ ଚିରହରିତ୍ ଜଙ୍ଗଲରେ, ଶୁଷ୍କ ପର୍ଣ୍ଣମୋଚୀ ଅରଣ୍ୟରେ ତଥା ପାର୍ବତୀୟ ଅରଣ୍ୟମାନଙ୍କରେ ଦେଖାଯାନ୍ତି । [୬] ପାହାଡ଼ିଆ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ଏମାନେ ୧୦୦୦ ମିଟର (୩୩୦୦ ଫୁଟ୍)ରୁ ଉପର ଅଞ୍ଚଳରେ ବସବାସ କରିଥାନ୍ତି । ଅଧିକ ବୃଷ୍ଟିପାତ ହେଉଥିବା ସ୍ଥାନରେ ଏମାନେ ନିମ୍ନ ଉଚ୍ଚତାରେ ମଧ୍ୟ ବସବାସ କରନ୍ତି ଓ ଅଧିକ ଉଚ୍ଚ ସ୍ଥାନକୁ ଯିବା କ୍ୱଚିତ୍ ଦେଖାଯାଏ । ଲାଓସ୍ ଓ ଭିଏତ୍ନାମରେ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଅଧିକ ଉଚ୍ଚତାରେ (ପ୍ରାୟ ୫୦୦ ମିଟର୍ ବା ୧୬୦୦ ଫୁଟ୍ରୁ ଅଧିକ) ଦେଖାଯାଉଥିବା ବେଳେ ଚୁନ ପଥୁରିଆ ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପଥୁରିଆ ପାହାଡ଼ରେ କମ୍ ଉଚ୍ଚତା ଅଞ୍ଚଳରେ ବସବାସ କରିଥାନ୍ତି । [୨]
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଦିବାଚର, ବୃକ୍ଷବାସୀ ଓ ବିଭିନ୍ନ ଦଳ ନିଜ ନିଜର ନିଜ ଖାଦ୍ୟ ଅନ୍ୱେଷଣ କ୍ଷେତ୍ର ନିରୂପଣ କରି ସେହି ଇଲାକାରେ ବସବାସ କରନ୍ତି । ଏମାନେ ପତ୍ର, ଫଳ, ଛୋଟ ଅମେରୁଦଣ୍ଡୀ ଜୀବ, ଶସ୍ୟ ଏପରି ପ୍ରାୟ ସବୁ କିଛି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇଥାନ୍ତି । [୨]
୨୦୦୨ ମସିହାରେ ଅରୁଣାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ନାମ୍ଦାଫା ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ୧୫ଟି ଦଳରେ ପ୍ରାୟ ୨୦୯ଟି ମାଙ୍କଡ଼ ରହିଥିଲେ । ଏକ ବର୍ଗ କି.ମି. ପରିମିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏମାନଙ୍କ ଘନତା ପ୍ରାୟ ୧.୧୧ ଥିଲା ଓ ଏକ ଦଳରେ ହାରାହାରି ୧୩.୯୩ ଜଣ ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ । [୭]
ନେପାଳର ଲାଂତାଂ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନରେ ୨୦୦୭ ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ସର୍ବେକ୍ଷଣ ଅନୁସାରେ ୧୧୩ ବର୍ଗ କି.ମି. ପରିମିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ୯ଟି ଦଳରେ ୨୧୩ଟି ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ ରହିଥିଲେ । ଦଳର ସଦସ୍ୟ ସଂଖ୍ୟା ୧୩ରୁ ନେଇ ୩୫ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥିଲା ଓ ଦଳର ହାରାହାରି ସଂଖ୍ୟା ୨୩.୬୬ ନିରୂପିତ ହୋଇଥିଲା । ଦଳମାନଙ୍କରେ ୩୧% ବୟସ୍କା ମାଈ, ୧୬% ବୟସ୍କ ଅଣ୍ଡିରା ଓ ଅବଶିଷ୍ଟ ଭିନ୍ନ ବୟସର ଶିଶୁ ମାଙ୍କଡ଼ ରହିଥିଲେ । ଏମାନେ ମକା, ବିଲାତି ବାଇଗଣ କନ୍ଦ, ଗହମ, କୁତୁ ଶସ୍ୟ, ବାଜରା ଇତ୍ୟାଦି ଖେତରେ ପଶି ଖାଇଯାଉଥିଲେ । [୮]
କାଠ ପାଇଁ ଜଙ୍ଗଲ ଉଚ୍ଛେଦ, ବିଭିନ୍ନ ମାନବୀୟ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ, ଅନୁପ୍ରବେଶ, ଅବୈଧ ଶିକାର ଇତ୍ୟାଦି ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଇବାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ । ଖେଳ, ଔଷଧ, ମାଂସ ତଥା ପୋଷା ମନାଇବା ପାଇଁ ଏମାନଙ୍କୁ ଜନ୍ତା ପକାଇ ଧରାଯାଏ ଓ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଅନେକ ମାଙ୍କଡ଼ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରନ୍ତି । କେତେକ ଅଞ୍ଚଳରେ ଦୁଇ ଭିନ୍ନ ପ୍ରଜାତିର ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସଙ୍କର ପ୍ରଜନନ ଯୋଗୁଁ ମଧ୍ୟ ଏମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟାରେ ବୃଦ୍ଧି ଘଟୁନାହିଁ । [୯]
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ CITESର ଦ୍ୱିତୀୟ ଅନୁଚ୍ଛେଦରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି । ଏମାନେ ବସବାସ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଦେଶରେ ଏମାନଙ୍କୁ ଆଇନଗତ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଛି । ଭାରତୀୟ ବନ୍ୟଜୀବ ନୀତିର ଦ୍ୱିତୀୟ ଅନୁସୂଚୀର ପ୍ରଥମ ଭାଗରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିବା ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ ଭାରତରେ ମଧ୍ୟ ଏକ ସଂରକ୍ଷିତ ଜୀବ । [୭]
ଆସାମୀୟ ମାଙ୍କଡ଼ (ଈଂରାଜୀରେ Assam macaque)ର ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ନାମ ହେଉଛି ମକାକା ଆସାମେଂସିସ୍ (Macaca assamensis)। ଦକ୍ଷିଣ ଓ ଦକ୍ଷିଣ-ପୂର୍ବ ଏସିଆରେ ଦେଖାଯାଉଥିବା ଏହା ଆଦି ବାନରମାନଙ୍କ ଏକ ଉପ-ପ୍ରଜାତି । ଅବୈଧ ଶିକାର, ଅଧିବାସ କ୍ଷୟ ଓ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଯାଉଥିବାରୁ ଏହି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବହୁମାତ୍ରାରେ ହ୍ରାସ ପାଇଛି ଓ ୨୦୦୮ ମସିହାରୁ IUCN ଏହି ବାନର ଉପ-ପ୍ରଜାତିକୁ “Near Threatened“ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ କରିଛି ।
အာသံမျောက် ကို တောင်အာရှ နှင့် အရှေ့တောင်အာရှတို့တွင် တွေ့ရလေ့ ရှိသည်။ နဖူးနှင့် ငယ်ထိပ်နေရာ ကျဉ်းမြောင်းနေပြီး ဦးခေါင်းထိပ်ရှိ အမွှေးများမှာ ဘီးဖြင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ ခွဲခြားပြီး ဖီးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။ ကျောဘက် နှင့် ဘေးဘက်ရှိ အမွှေးများမှာ အနီရောင်၊ အညိုရောင် နှင့် အနက်ရောင် တို့ဖြင့် ကွဲပြားသော အရောင်အမျိုးမျိုး ရှိနေနိုင်သည်။
အာသံမျောက်သည် ဝါညစ်ညစ် အရောင်မှ အညိုရင့်ရောင် အသားအရေ အထိ ရှိသည်။ မျက်နှာ အရေပြားသည် အညိုရင့်ရောင်မှသည် ခရမ်းဆောင်လိုလို ထိ ရှိသည်။ ဦးခေါင်းတွင် ပါးပေါ်မှနေ၍ နားရွက် အနောက်ဘက်သို့ တက်သွားသော နက်မှောင်သည့် ဦးခြားရေး ရှိသည်။ ဦးဖုတ်စွန်း ဆံပင်သည် အလယ်၌ ကွဲနေသည်။ ပုခုံး၊ ဦးခေါင်းနှင့် လက်မောင်းများသည် မီးခိုးရောင် သန်းသော နောက်ခြေများထက် အရောင် ပိုဖျော့သည်။ အမြီးသည် အမွေးထူပြီး၊ တိုသည်။ ခေါင်းမှ ကိုယ်လုံးအထိ ၅၁ to ၇၃.၅ cm (၂၀.၁ to ၂၈.၉ in) တိုင်းတာ ရရှိပြီး၊ အမြီးသည် ၁၅ to ၃၀ cm (၅.၉ to ၁၁.၈ in) ရှည်သည်။ အရွယ်ရောက် မျောက်သည် ၅ to ၁၀ kg (၁၁ to ၂၂ lb) လေးသည်။[၂]
နီပေါအုပ်စု အာသံမျောက်(Macaca assamensis)သည် နီပေါတွင် အတွေ့ရများပြီး၊ (M. assamensis)အုပ်စု၏ အရှေ့တောင်နှင့် အရှေ့ဘက် ကပ်လျက်ရှိသော ဒေသများကို သိမ်းပိုက်ထားသည့် အသိအမှတ်ပြုထားသော မျိုးစိတ်ခွဲ ၂ ခုမှ အတန်ငယ် ကွဲထွက်သည်။ အဓိက အုပ်စုကြီး နှစ်ခုကြား ဖြစ်သော အိန္ဒိယအရှေ့မြောက်ပိုင်းတွင် ကွာဟမှု ရှိပြီး၊ အထူးသဖြင့် ဘူတန် အလယ်ပိုင်းနှင့် ဗြဟ္မပုတြမြစ်၏ တောင်ခြမ်း ကြားတွင်လည်း ကွာဟမှု ရှိသည်။ ၎င်း၏ အထက်ကျသော အရှေ့ဘက်ကမ်းသည် မျိုးစိတ်ခွဲ နှစ်ခုကြား ခြားနားခြင်းကို သတ်မှတ်ထားသည်။[၃]
၁၉၇၆၊ ၁၉၇၈ နှင့် ၁၉၈၄ တွင် နီပေါ၌ ပြုလုပ်သော စစ်တမ်းများအရ၊ အာသံမျောက်များကို အမြင့်ပေ ၂၀၀ to ၁,၈၀၀ မီတာ (၆၆၀ to ၅,၉၁၀ ပေ) မှ စ၍ အပူပိုင်းတောများနှင့် သမပိုင်းတောများ၌ မြစ်များ တလျှောက် အုပ်စုနှင့် နေထိုင်သည်ကို တွေ့ခဲ့ရသည်။ ခါလီ ဂန်ဒါကီမြစ်၏ အနောက်ဘက် နေရာများတွင် သိပ်မတွေ့ရချေ။ [၄] အိန္ဒိယတွင် ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်မှ အမြင့် ၄,၀၀၀ မီတာ (၁၃,၀၀၀ ပေ) ထိ အပူပိုင်းနှင့် သမပိုင်းစိုစွတ်တောများ၊ တပိုင်းအမြဲစိမ်းတောများ၊ ခြောက်သွေ့တောများနှင့် တောင်ထူတောများ (montane forests)၌ သူတို့ နေထိုင်ကြသည်။[၅] များသောအားဖြင့် ၁,၀၀၀ m (၃,၃၀၀ ft) အထက် တောင်ကုန်းဒေသများတွင် နေထိုင်ကျက်စားသော်လည်း၊ ပို၍ စိုစွတ်သော အရှေ့ဘက်တွင် မြေနိမ့်ပိုင်းများ၌ပင် တွေ့နိုင်သည်။ လာအိုနှင့် ဗီယက်နမ်တွင် အမြင့်ပိုင်းဒေသများကို ပို၍ ကြိုက်နှစ်သက်ကြပြီး၊ ၅၀၀ m (၁,၆၀၀ ft) အထက်တွင် နေလေ့ရှိသည်။ ထုံးကျောက်ဂူများထဲတွင်၊ စောင်းနိမ့်သော နေရာတွင် များစွာ တွေ့ရသည်။[၆]
အာသံမျောက်များသည် နေ့ဘက် ကျက်စားသော သတ္တဝါ (diurnal animal)များ ဖြစ်ပြီး၊ သစ်ပင်နေ (arboreal)နှင့် မြေကြီးနေ (Terrestrial animal) သတ္တဝါများ ဖြစ်သည်။ သူတို့သည် အစုံစား သတ္တဝါ (omnivorous)များ ဖြစ်ကာ၊ သစ်သီး၊ သစ်ရွက်၊ ကျောရိုးမဲ့ အကောင်ပလောင်များနှင့် အစေ့အဆန်များကို စားသောက်သည်။[၆] အာရုနချာ ပရာဒက် ပြည်နယ်၊ နံဒါဖာအမျိုးသားဥယျာဉ်တွင် မျောက် ၂၀၉ ကောင်သည် အုပ်စု ၁၅ စု ခွဲ၍ နေထိုင်ကြောင်း ၂၀၀၂ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ အုပ်စု တစုလျှင် ပျမ်းမျှ ၁၃.၉၃ ကောင် ပါသည်။[၇] ၂၀၀၇ တွင် နီပေါ၊ လန်ထန်အမျိုးသားဥယျာဉ်တွင် စစ်တမ်း ကောက်ရာ၊ စုစုပေါင်း အာသံမျောက် ၂၁၃ ကောင်ကို လေ့လာနေသော မြေဧရိယာ ၁၁၃ km2 (၄၄ sq mi) အတွင်း၌ အုပ်စု ၉ ခု ခွဲနေကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။ အုပ်စုအရွယ်အစားမှာ ၁၃ ကောင်မှသည် ၃၅ ကောင်အထိ အမျိုးမျိုး တွေ့ရပြီး၊ ပျမ်းမျှ အုပ်စု အရွယ်အစားမှာ ၂၃.၆၆ ကောင် ဖြစ်ကာ၊ အမ ၃၁%၊ အထီး ၁၆% နှင့် သူတို့၏ ကလေးများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ အကြိုက်ဆုံးမှာ ပြောင်းဆန်များ၊ ဒုတိယမှာ အာလူးများ၊ သို့သော် ဂျုံမျိုးဝင် အစာများလည်း ကြိုက်နှစ်သက်သည်။ [၈]
အာသံမျောက် ကို တောင်အာရှ နှင့် အရှေ့တောင်အာရှတို့တွင် တွေ့ရလေ့ ရှိသည်။ နဖူးနှင့် ငယ်ထိပ်နေရာ ကျဉ်းမြောင်းနေပြီး ဦးခေါင်းထိပ်ရှိ အမွှေးများမှာ ဘီးဖြင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ ခွဲခြားပြီး ဖီးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။ ကျောဘက် နှင့် ဘေးဘက်ရှိ အမွှေးများမှာ အနီရောင်၊ အညိုရောင် နှင့် အနက်ရောင် တို့ဖြင့် ကွဲပြားသော အရောင်အမျိုးမျိုး ရှိနေနိုင်သည်။
The Assam macaque (Macaca assamensis) or Assamese macaque is a macaque of the Old World monkey family native to South and Southeast Asia. Since 2008, it has been listed as Near Threatened on the IUCN Red List, as it is experiencing significant declines due to poaching, habitat degradation, and fragmentation.[2]
The Assam macaque has a yellowish-grey to dark brown pelage. The facial skin is dark brownish to purplish. The head has a dark fringe of hair on the cheeks directed backwards to the ears. The hair on the crown is parted in the middle. The shoulders, head and arms tend to be paler than the hindquarters, which are greyish. The tail is well-haired and short. Head-to-body-length measures 51 to 73.5 cm (20.1 to 28.9 in), and the tail is 15 to 30 cm (5.9 to 11.8 in) long. Adult weight is 5 to 10 kg (11 to 22 lb).[3]
The Macaca assamensis "Nepal population" is endemic to Nepal and likely in some way distinct from the two recognized subspecies, which occupy adjacent areas to the southeast and east of the range of M. assamensis. There is a gap in northeastern India between the two main population pockets, specifically between central Bhutan and the south side of the Brahmaputra River; the east bank of its upper course marks the division between the two recognized subspecies:[4]
During surveys carried out in 1976, 1978, and 1984 in Nepal, Assam macaques were found to be patchily distributed along rivers in tropical and subtropical forests at altitudes from 200 to 1,800 metres (660 to 5,910 ft). They are apparently absent from areas west of the Kaligandaki River.[5] In India, they live in tropical and subtropical semievergreen forests, dry deciduous and montane forests, from the sea level to altitudes of 4,000 metres (13,000 ft).[6] They usually inhabit hill areas above 1,000 m (3,300 ft), but in the wetter east they may occur even in the lowlands, and frequent areas that only marginally reach this altitude. In Laos and Vietnam, they prefer high altitudes, usually above 500 m (1,600 ft). In forests on limestone karst, they occur in much lower elevations.[2]
Assam macaques are diurnal, and at times both arboreal and terrestrial. They are omnivorous and feed on fruits, leaves, invertebrates and cereals.[2] In Namdapha National Park, Arunachal Pradesh, 15 groups were recorded in 2002 comprising 209 individuals. The population had a group density of 1.11 individuals per 1 km2 (0.39 sq mi), and an average group size of 13.93 individuals.[7] During a survey in Nepal's Langtang National Park in 2007, a total of 213 Assamese macaques were encountered in 9 groups in the study area of 113 km2 (44 sq mi). Troop sizes varied between 13 and 35 individuals, with a mean troop size of 23.66 individuals, and comprised 31% adult females, 16% adult males, and their young of various ages. They preferred maize kernals, followed by potato tubers, but also raided fields with wheat, buckwheat, and millet.[8]
The threats to this species' habitat include selective logging and various forms of anthropogenic development and activities, alien invasives, hunting and trapping for sport, medicine, food, and the pet trade. Additionally, hybridization with adjacent species poses a threat to some populations.[9]
Macaca assamensis is listed in CITES Appendix II. It is legally protected in all countries of occurrence. For the populations in India, the species is listed under Schedule II, part I of the Indian Wildlife Act.[7]
_male_head_Nagarjun.jpg)
M. a. pelops in Nagarjun Forest, Kathmandu, Nepal The Assam macaque (Macaca assamensis) or Assamese macaque is a macaque of the Old World monkey family native to South and Southeast Asia. Since 2008, it has been listed as Near Threatened on the IUCN Red List, as it is experiencing significant declines due to poaching, habitat degradation, and fragmentation.
La ursmakako aŭ asama makako (Macaca assamensis) el la ordo de primatoj kaj familio de cerkopitekedoj vivas en Junano kaj Gŭangŝio de Ĉinio kaj ankaŭ en Birmo, Vjetnamio, Barato, Nepalo, Butano kaj Sikimo.
Ĝi similas al la resuso, sed estas pli forta ol la lasta kaj malpli granda ol la stumpovosta makako. Ĝi havas dikan kaj longan muzelon, mallongan voston, harvorticon sur la verto kaj malhelbrunan hararon. Ĝi longas 56-65 centimetrojn, pezas pli ol dek kilogramojn, kaj ĝia vosto longas 23-25 centimetrojn.
Tiuj orientalisaj kaj palearktisaj makakoj loĝas en densaj arbaroj sur montoj je 700-2 000 metroj super la marnivelo. Ili aktivadas en aro el kelkaj eĉ dekoj kun unu fortika plenaĝa virsimio kiel sia gvidanto. Nokte ili dormas kaj tage serĉass nutraĵojn. Ili manĝas sovaĝajn fruktojn, foliojn, burĝonojn, maldikajn branĉojn kaj florojn, kiujn ili iom maĉas kaj tuj konservas en vanga saketo por remaĉi kaj engluti en libera tempo. Frumatene ili estas plej viglaj. La makako havas vivkutimojn similajn al tiuj de la resuso, sed ĝi estas malpli lerta kaj pli sovaĝa ol la lasta. Ĝi estas facilmova tiel surtere kiel surarbe. Ordinare ĝi iras per la kvar membroj, sed ĝi povas iri ankaŭ per siaj postaj kruroj. Krom vegetaĵoj, ili manĝas ankaŭ insektojn kaj birdovojn. Iafoje ili eĉ amase malsupreniras montojn por ŝteli fruktojn kaj legomojn. Renkontinte malamikojn, ili tuj surgrimpas sur arbojn aŭ sin kaŝas en herbaro. Ili povas pariĝi la tutan jaron. Post kiam la ursmakakino gravedas ses monatojn, ĝi naskas unu idon ĉiufoje. La patrino tre amas sian idon, kiun ŝi ĉiam portas sur sia brusto. Kiam ŝi sin movas per la kvar membroj, la ido do firme ĉirkaŭprenas ŝin je la brusto.
La ursmakako aŭ asama makako (Macaca assamensis) el la ordo de primatoj kaj familio de cerkopitekedoj vivas en Junano kaj Gŭangŝio de Ĉinio kaj ankaŭ en Birmo, Vjetnamio, Barato, Nepalo, Butano kaj Sikimo.
El macaco de Assam (Macaca assamensis) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en el Sur y Sudeste de Asia. En 2008, la especie fue catalogada como casi amenazada por parte de la UICN, debido a la disminución significativa de su población a causa de la caza furtiva, y la pérdida, degradación y fragmentación de su hábitat.[2]
La especie posee un pelaje que varía de gris-amarillento a marrón obscuro. La piel del rostro es va de marrón obscuro a purpúreo. Tiene un mechón de pelo sobre las mejillas que se orienta hacia la parte posterior de las orejas. El pelo de la coronilla se divide en la mitad. Los hombros, cabeza y miembros anteriores tienden a ser más claros que las partes posteriores, que son grisáceas. La cola está provista de pelo y es corta. La longitud corporal oscila entre 51 y 73,5 centímetros, y la cola de 15 a 30 centímetros. El peso en los adultos va de 5 a 10 kilogramos.[3]
La población de Macaca assamensis es endémica de Nepal y probablemente es distinta a las dos subespecies reconocidas que ocupan zonas diferentes al sudeste y oriente del rango de Macaca assamensis. Existe una brecha en el noreste de India entre las dos poblaciones principales, específicamente entre el centro de Bután y la ribera sur del río Brahmaputra; la ribera oriental de su curso alto marca la división entre las dos subespecies reconocidas:[4]
Durante estudos realizados en 1976, 1978 y 1984 en Nepal, los macacos de Assam tenían una distribución discontinua a los largo de los ríos en bosque tropicales y subtropicales en alturas desde 200 a 1800 msnm. En apariencia no se encontraron en zonas al occidente del río Gandaki.[5] En India, habitan en bosques húmedos tropicales y subtropicales, bosques semi-selváticos, bosques caducifolios y bosques de niebla, desde el nivel del mar hasta alturas de 4000 msnm.[6] Normalmente habitan en alturas de más de 1000 metros, pero hacia el oriente, más húmedo, ocupan zonas de baja altitud. En Laos y Vietnam prefieren zonas de altitudes superiores a 500 msnm. En bosques apostados sobre calizas, pueden ubicarse a muy baja altura.[2]
Los macacos de Assam son diurnos y son al mismo tiempo arborícolas y terrestres. Son omnívoros y se alimentan principalmente de frutas, hojas, invertebrados y cereales.[2]
En una investigación realizada en 2007 en el parque nacional Langtang en Nepal, se registraron 213 individuos distribuidos en 9 grupos en un área de 113 km². Los grupos estaban constituidos por entre 13 y 35 individuos, con una media de 23,66 animales, y se hallaban compuestos por el 31% de hembras adultas, 16% de machos adultos y sus hijos de varias edades. Sus alimentos preferidos eran las mazorcas de maíz y tubérculos de papa, pero también incursionaban en campos cultivados con trigo, alforfón y mijo.[7]
El macaco de Assam (Macaca assamensis) es una especie de primate catarrino de la familia Cercopithecidae que habita en el Sur y Sudeste de Asia. En 2008, la especie fue catalogada como casi amenazada por parte de la UICN, debido a la disminución significativa de su población a causa de la caza furtiva, y la pérdida, degradación y fragmentación de su hábitat.
Macaca assamensis Macaca generoko primate Cercopithecidae espezie bat da.
Macaca assamensis
Le macaque d'Assam[1] (Macaca assamensis) est un macaque de la famille des Cercopithecidae, originaire d'Asie du Sud, du Sud-Est et de l'Est[2]. Depuis 2008, l'espèce est classée comme quasi menacée par l'UICN, comme elle connaît une baisse importante de sa population en raison de la chasse, de la dégradation de l'habitat et la fragmentation[3].
Chez le macaque d'Assam, des études réalisées en milieu naturel ont montré que la hiérarchie de dominance est quasiment linéaire sur la base des interactions agonistiques. Cependant cette hiérarchie n'est pas corrélée avec la direction des montes et des toilettages. De façon générale, les mâles adultes montent les femelles et sont le plus souvent dominants sur elles. Ces mâles toilettent plus souvent les femelles qu'ils ne sont toilettés par elles. Les jeunes mâles toilettent les plus âgés et sont fréquemment leurs subordonnés. Ces effets d'âge et de sexe produisent des inter corrélations entre le toilettage, les montes et la dominance mais seulement dans des classes particulières d'âge et de sexe.
Macaca assamensis
Le macaque d'Assam (Macaca assamensis) est un macaque de la famille des Cercopithecidae, originaire d'Asie du Sud, du Sud-Est et de l'Est. Depuis 2008, l'espèce est classée comme quasi menacée par l'UICN, comme elle connaît une baisse importante de sa population en raison de la chasse, de la dégradation de l'habitat et la fragmentation.
Il macaco dell'Assam (Macaca assamensis, McClelland, 1840) è un primate della famiglia delle Cercopithecidae.
La lunghezza del corpo è compresa tra 50 e 75 cm e il peso tra 10 e 15 kg per i maschi e tra 8 e 12 kg per le femmine. La coda, con la lunghezza tra 20 e 40 cm, è relativamente corta.
Il pelo del corpo è corto e di colore variabile tra il marrone scuro del lato dorsale e il giallastro di quello ventrale. Il muso è sporgente, glabro e rossastro.
L'areale si estende dal Nepal e dall'India settentrionale alla Cina meridionale e al Vietnam.
Gli habitat sono vari, dalla foresta pluviale alle foreste di bambù e comprendono zone montagnose fino a 2200 m di altitudine.
L'attività è diurna e si svolge prevalentemente al suolo. Vive in gruppi di 10-50 individui, che comprendono diversi maschi e femmine adulti, nei quali vige una rigida gerarchia.
La dieta è costituita soprattutto di frutta e altri vegetali, ma comprende anche piccoli animali.
La gestazione dura circa 165 giorni e si conclude generalmente con la nascita di un solo piccolo. Mentre le femmine trascorrono tutta la vita nei gruppi in cui nascono, i maschi se ne allontanano al sopraggiungere della maturità sessuale.
Si conoscono due sottospecie di questo macaco:
La specie è considerata in pericolo soprattutto per la distruzione dell'habitat. In particolare la sottospecie occidentale (Macaca assamensis pelops), che viveva in India, è ridotta a non più di 300 individui.
Il macaco dell'Assam (Macaca assamensis, McClelland, 1840) è un primate della famiglia delle Cercopithecidae.
De assammakaak of bergresusaap (Macaca assamensis) is een soort van het geslacht makaken (Macaca). De assammakaak komt van nature voor in de tropische wouden van het zuiden en zuidoosten van Azië.
De assammakaak heeft een korte, gelig tot donkerbruin gekleurde vacht. De rug is donkerder gekleurd dan de buik. Het dier heeft een rossig gekleurd, onbehaard gezicht en een korte (20 tot 40 cm lange) staart. Kop en romp zijn samen tussen de 50 en 73 cm lang. De mannetjes zijn groter dan de vrouwtjes. Mannetjes kunnen tussen 10 en 14,5 kg wegen, terwijl vrouwtjes tussen de 8 en 12 kg zwaar zijn.
Assammakaken komen voor in het zuiden en zuidoosten van Azië. Ze leven in de tropische bossen aan de voet van de oostelijke Himalaya in Nepal, India en Bhutan, in de lagere gebergtes van het oosten van India en Bangladesh, in het bergachtige grensgebied tussen het zuidwesten van China, het zuidoosten van Tibet en het noorden van Myanmar en Thailand en in de wouden van Vietnam en Laos.
Tegenwoordig raakt het verspreidingsgebied steeds verder versnipperd als gevolg van het kappen van bos en oprukken van bebouwing.
Assammakaken leven op de grond en zijn voornamelijk overdag actief. Het zijn omnivore dieren die zich voeden met vruchten, bladeren, ander plantaardig materiaal en kleine prooidieren. Assammakaken leven in groepen van 10 tot 50 dieren, met daarin meerdere mannetjes en vrouwtjes. De groepen zijn matrilineair opgebouwd: bij beide geslachten in de groep bestaat een strikte rangorde.
Over de voortplanting is relatief weinig bekend. De draagtijd bedraagt ongeveer 165 dagen. Meestal wordt een enkel jong gebaard. De jongen worden 6 tot 12 maanden lang gezoogd. Terwijl de mannetjes wanneer ze geslachtsrijp worden de groep moeten verlaten, blijven de vrouwtjes hun leven lang bij dezelfde groep horen.
De grootste bedreiging voor de assammakaak is het verdwijnen van zijn leefgebied. De westelijke ondersoort Macaca assamensis pelops, die in het noordoosten van India en omringende landen leeft, is over een aantal kleine reservaten verspreid. Van deze ondersoort zijn er nog slechts 300 dieren in leven. De IUCN kent aan deze ondersoort de status endangered (sterk bedreigd) toe. De oostelijke ondersoort Macaca assamensis assamensis is talrijker. De IUCN geeft de hele soort de status vulnerable (kwetsbaar, bedreigd).
In Nepal wordt de assammakaak bejaagd door de Raute, een etnische groep. De Raute schrijven aan het vlees van het dier geneeskrachtige werking toe. Van de huiden worden trommels gemaakt.
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Macaca assamensis op Wikimedia Commons. De assammakaak of bergresusaap (Macaca assamensis) is een soort van het geslacht makaken (Macaca). De assammakaak komt van nature voor in de tropische wouden van het zuiden en zuidoosten van Azië.
Multimedia w Wikimedia Commons Makak brodaty[3][4] (Macaca assamensis) – gatunek małpy wąskonosej z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wyróżniono dwa podgatunki M. assamensis[5][3]:
Lasy górskie do wysokości 2500 m n.p.m. Żyje w Nepalu, Bangladeszu, Bhutanie, Indochinach i Tajlandii. Ostatnio zostały odkryte w Chinach.
Opis: Zwierzę o masywnym i mocnym wyglądzie, z krótkim spłaszczonym ogonem. Sierść brązowa, gęsta na grzbiecie; modzele pośladkowe słabo zaznaczone. Niewrażliwy na zimno może chodzić w głębokim śniegu.
Zachowanie: Tworzą duże grupy (do 100 osobników) liczące wiele samców.
Pożywienie: Przede wszystkim rośliny, ale jest wszystkożercą.
Gatunek niezagrożony. Liczebność słabo znana.
Makak brodaty (Macaca assamensis) – gatunek małpy wąskonosej z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Macaco-de-Assam (Macaca assamensis) é uma espécie do gênero Macaca, da família dos macacos do velho mundo nativa do Sul da Ásia e do sudeste asiático. Desde 2008, a espécie aparece listada como espécie quase ameaçada pela IUCN, tendo em vista que tem experimentado significantes declínios populacionais devido à caça e à degradação e fragmentação de seu habitat.[1]
O macaco assamensis exibe uma pelugem que varia de cinza-amarelado a marrom escuro e a pele em sua face varia de marrom escuro a uma cor com tom arroxeado. Em sua cabeça, uma franja escura desponta das bochechas em direção à parte de trás das orelhas. Os pelos na coroa são partidos ao meio. Os ombros, cabeça e braços tendem a ser mais pálidos do que o traseiro, que é acinzentado. A cauda é peluda e curta. Os indivíduos desta espécie medem de 51 a 73.5 cm sem contar a cauda, que pode medir de 15 a 30 cm. O peso de um indivíduo adulto pode chegar a 10 kg.[2]
A população de Macaca assamensis é endêmica do Nepal e distribui-se na região na forma de duas subespécies. [3]
Durante pesquisas conduzidas em 1976, 1978 e 1984 no Nepal, macacos assamensis foram encontrados irregularmente distribuídos ao longo de rios em florestas tropicais e subtropicais em altitudes variando de 200 a 1800 m. Aparentemente, não são encontrados em áreas a oeste do Rio Gandaki.[4] Na Índia, vivem em florestas tropicais e subtropicais, decíduas e montanhosas - do nível do mar a altitudes de 4000 m.[5] Normalmente habitam colinas acima de 1000 m, mas no leste, que é mais úmido, podem ser avistados em planícies e outras áreas que beiram os 1000 m. No Laos e no Vietnã, preferem a altitude, normalmente acima de 500 m. Nas florestas em carstes de calcário são encontrados em elevações bem menores.[1]
Os indivíduos desta espécie são diurnos e por vezes tanto arbóreos como terrestres. São onívoros e alimentam-se de frutas, folhas, invertebrados e cereais.[1] No Parque Nacional Namdapha, em Arunachal Pradesh, foram registrados, em 2002, 15 grupos contendo 209 indivíduos, resultando numa densidade populacional de 1,11 indivíduo por km2 e uma média de 13,93 indivíduos por grupo.[6] Durante uma pesquisa no Parque Nacional Langtang do Nepal, em 2007, um total de 213 indivíduos foram encontrados dispersos em 9 grupos numa área cobrindo 113 km2. Os grupos variavam entre 13 e 35 membros, com uma média de 23,66 membros, sendo 31% fêmeas adultas, 16% machos adultos e seus filhotes de várias idades. Neste caso, preferiam grãos de milho, seguido de batatas. Também invadiam campos de trigo, trigo sarraceno, e milhete.[7]
Ameaças a esta espécie incluem desflorestamento seletivo, diversas formas de atividades antropogênicas, espécies invasoras, caça e armadilhas com fins de captura para esporte, medicina, comida e venda. Além disso, hibridização com espécies adjacentes tornou-se uma ameaça a certas populações.[8]
Macaca assamensis está listado no Apêndice II do CITES. Está legalmente protegido em todos os países onde se encontra a espécie. Para as populações da Índia, a espécie encontra-se listada sob o Schedule II, parte I do Indian Wildlife Act.[6]
Macaco-de-Assam (Macaca assamensis) é uma espécie do gênero Macaca, da família dos macacos do velho mundo nativa do Sul da Ásia e do sudeste asiático. Desde 2008, a espécie aparece listada como espécie quase ameaçada pela IUCN, tendo em vista que tem experimentado significantes declínios populacionais devido à caça e à degradação e fragmentação de seu habitat.
Assammakak (Macaca assamensis) är en primat i familjen markattartade apor som förekommer i södra Asien.
Denna makak har en gulgrå till brun päls. I ansiktet är huden mörkare brun till violett. På hjässan har individerna en mittbena. Den korta svansen är väl täckt med hår. Kroppslängden (huvud och bål) är mellan 51 och 73 cm och därtill kommer en 15 till 30 cm lång svans. Vikten är mellan 5 och 10 kg.[2]
Utbredningsområdet sträcker sig från Nepal och södra Tibet över Bhutan, Indiens nordöstra provinser (däribland Assam), norra Bangladesh, Burma, sydöstra Kina (till exempel Yunnan och Guangxi) samt Laos till norra Thailand, centrala Vietnam och möjligen till nordligaste Kambodja.[1]
Habitatet utgörs av tropiska och subtropiska städsegröna skogar i låglandet och på bergstrakter som vanligen är upp till 3 000 meter höga, i sällsynta fall upp till 4 000 meter.[1][3]
Assammakak är aktiv på dagen. Den vistas tidvis i växtligheten och under andra tider på marken. Arten är allätare och livnär sig av frukter, blad, ryggradslösa djur och frön.[1]
Enligt en studie som utfördes 2007 i Langtang nationalpark i Nepal var de 213 assammakaker som hittades i den 113 km² stora regionen fördelade på nio flockar. Flockarna hade 13 till 35 medlemmar. Könsfördelningen i flockarna var 31 % vuxna honor, 16 % vuxna hannar och deras ungar från olika kullar.[4]
Wikimedia Commons har media som rör Assammakak.
Assammakak (Macaca assamensis) är en primat i familjen markattartade apor som förekommer i södra Asien.
Assam şebeği (M. assamensis), Doğu Asya ve Güneydoğu Asyada yerleşik Eski Dünya primat türüdür. Yaşam alanlarının bozulması ve avcılık faaliyetleri yüzünden nüfuslarının azalması nedeniyle, IUCN tarafından 2008 yılında Yakın tehdit altındaki türler statüsüne alınmıştır.
Assam şebeği (M. assamensis), Doğu Asya ve Güneydoğu Asyada yerleşik Eski Dünya primat türüdür. Yaşam alanlarının bozulması ve avcılık faaliyetleri yüzünden nüfuslarının azalması nedeniyle, IUCN tarafından 2008 yılında Yakın tehdit altındaki türler statüsüne alınmıştır.
Ассамські макаки це досить кремезні тварини з відносно коротким, добре вкритим волоссям хвостом. Проте, довжина хвоста у межах виду може варіюватися. Колір хутра від глибокого червоно-коричневого або темно-коричневого до більш світлого жовто-коричневого кольору, передня частини тіла прагне бути блідішою, ніж задня частина. Низ тіла блідіший. Гола шкіра на обличчі коливається від темно-коричневого до пурпурного кольору, шкіра навколо очей від блідо-рожевого до білувато-жовтого кольору. Вуса і борода досить добре розвинені. Є защічні мішки, які використовуються для зберігання продуктів харчування. Як і в більшості макак, самець більший, ніж самиця. Довжина голови й тіла: 51-73.5 см. Довжина хвоста: 15-30 см. Вага самців: 6-12 кг, самиць: бл. 5 кг.
Країни поширення: Бангладеш; Бутан; Китай (Гуанси, Гуйчжоу, Тибет і Юньнань); Індія (Аруначал-Прадеш, Ассам, Маніпур, Мегхалая, Мізорам, Нагаленд, Сіккім, Тріпура, Уттар-Прадеш, і Західна Бенгалія); Лаос; М'янма; Непал; Таїланд; В'єтнам. Віддає перевагу густим лісам і зазвичай не живе у вторинному лісі. Мешкає в тропічних і субтропічних напіввічнозелених лісах, сухих хвойних гірських лісах. Цей вид зустрічається від заплав до високих гір, до 2800 м, а іноді й 3000 м в літній час, і, можливо, до 4000 м. Це взагалі вид нагірний і зазвичай асоціюється з районами пагорбів вище 1000 метрів.
Цей вид денний і всеїдний, і деревний і наземний. Листя, плоди і квіти утворюють велику частину раціону, хоча, вважається, що комахи й дрібні хребетні, включаючи ящірок, також можуть споживатись. Живе в невеликих групах, які включають самців, самиць і підлітків. Проте, групи до 50 осіб спостерігалися також. Групи мають сувору ієрархію домінування. Самиці лишаються в групі, в якій вони народилися, в той час як самці розходяться з групи, як тільки досягають зрілості.
Сезон розмноження був записаний у листопаді-грудні в Непалі й з жовтня по лютий в Таїланді. Вагітність триває близько 158—170 днів, самиця народжує одне дитинча, яке важить близько 400 грамів при народженні. Самиці зазвичай народжують вперше в близько 5 років, і, ймовірно, народжують кожні один-два роки.
Загрозами є порушення середовища проживання: вибіркові рубки лісу і різні форми антропогенного розвитку та діяльності. На цих тварин полюють і торгують ними на продукти харчування, задля спорту і традиційної "медицини". Крім того, гібридизація з сусідніми видами являє собою загрозу для деяких груп населення.
Цей вид занесений до Додатка II СІТЕС. Знаходиться на ряді природоохоронних територій.
Khỉ mốc (danh pháp hai phần: Macaca assamensis) là loài khỉ sống ở khu vực rộng từ Nam Á đến Đông Nam Á, bao gồm Ấn Độ, Bangladesh, Bhutan, Nepal, Việt Nam, Thái Lan và miền nam Trung Quốc[1]. Khỉ mốc là loài kiếm ăn ban ngày. Chúng sống tại các khu rừng núi đá và rừng lá bán rụng.
Tại một số khu vực, khỉ mốc bị đe dọa do môi trường sống bị phá hủy[1].
Khỉ mốc dài 50 cm đến 73 cm với đuôi dài 19 cm đến 38 cm. Con đực nặng 10 kg đến 14,5 kg, con cái nặng 8 kg đến 12 kg.
Thức ăn của khỉ mốc là trái cây, lá, ngũ cốc và một số động vật không xương sống.
Có hai phân loài đã được công nhận:[2]
Bài viết liên quan đến Bộ Linh trưởng này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Khỉ mốc (danh pháp hai phần: Macaca assamensis) là loài khỉ sống ở khu vực rộng từ Nam Á đến Đông Nam Á, bao gồm Ấn Độ, Bangladesh, Bhutan, Nepal, Việt Nam, Thái Lan và miền nam Trung Quốc. Khỉ mốc là loài kiếm ăn ban ngày. Chúng sống tại các khu rừng núi đá và rừng lá bán rụng.
Tại một số khu vực, khỉ mốc bị đe dọa do môi trường sống bị phá hủy.
Khỉ mốc dài 50 cm đến 73 cm với đuôi dài 19 cm đến 38 cm. Con đực nặng 10 kg đến 14,5 kg, con cái nặng 8 kg đến 12 kg.
Thức ăn của khỉ mốc là trái cây, lá, ngũ cốc và một số động vật không xương sống.
Có hai phân loài đã được công nhận:
Khỉ mốc miền đông, Macaca assamensis assamensis Khỉ mốc miền tây, Macaca assamensis pelopsMacaca assamensis McClelland, 1840
Ареал
Горный резус[1], или ассамский макак[2] (лат. Macaca assamensis) — вид приматов семейства мартышковых.
Шерсть этих приматов короткая, её окраска варьирует от желтоватого до тёмно-коричневого цвета. Отличительными признаками являются красноватое, безволосое лицо с длинной мордой и относительно короткий хвост длиной от 20 до 40 см. Длина тела этих животных составляет от 50 до 73 см, при этом самцы крупнее. Они достигают веса от 10 до 14,5 кг, в то время как вес самок составляет примерно от 8 до 12 кг.
Горный резус обитает в Южной и Юго-Восточной Азии, область распространения простирается от Непала и Северной Индии до Южного Китая и Вьетнама. Они населяют дождевые и бамбуковые леса вплоть до 2200 метров над уровнем моря.
Эти животные активны днём и держатся преимущественно на земле. Они живут в группах от 10 до 50 животных, которые состоят из нескольких самцов и самок. Эти группы устроены матрилинейно, оба пола устанавливают в пределах группы строгую иерархию. Питание этих животных состоит из плодов, листьев, другого растительного материала, а также мелких животных.
О размножении известно мало. После примерно 165-дневного периода беременности самка рожает чаще одного детёныша, который отучается примерно через 6—12 месяцев. В то время как самцы по достижении половой зрелости должны покинуть группу, самки остаются в ней всю свою жизнь.
Основную угрозу горному резусу представляет уничтожение его жизненного пространства. В частности, западный подвид (Macaca assamensis pelops), который живёт в Северной Индии и соседних странах, разбросан на нескольких остаточных территориях и насчитывает примерно 300 животных. Он находится, согласно МСОП, под угрозой (endangered). Восточный подвид (M. a. assamensis) встречается чаще, в целом вид причислен МСОП к категории угрожаемых (vulnerable).
Горный резус, или ассамский макак (лат. Macaca assamensis) — вид приматов семейства мартышковых.
熊猴（學名：Macaca assamensis），是一種產于印度、尼泊爾、越南以及中國南方雲南、廣西、西藏等地的獼猴屬動物。
熊猴的體長為50-73釐米，尾長19-38釐米，公猴體重在10-14.5公斤，母猴稍輕，為8-12公斤。熊猴主要生活在海拔2500米左右的高原地區，喜歡在樹上攀爬，很少下地活動。熊猴是日行動物。
熊猴面臨的主要生存威脅是棲息林地的破壞以及偷獵。
熊猴分成二个亚种[2]
这是一篇與哺乳动物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 熊猴（學名：Macaca assamensis），是一種產于印度、尼泊爾、越南以及中國南方雲南、廣西、西藏等地的獼猴屬動物。
熊猴的體長為50-73釐米，尾長19-38釐米，公猴體重在10-14.5公斤，母猴稍輕，為8-12公斤。熊猴主要生活在海拔2500米左右的高原地區，喜歡在樹上攀爬，很少下地活動。熊猴是日行動物。
熊猴面臨的主要生存威脅是棲息林地的破壞以及偷獵。
아삼마카크 또는 아삼원숭이(Macaca assamensis)는 긴꼬리원숭이과에 속하는 마카크의 일종이다. 인도와 네팔, 베트남, 태국, 그리고 중국 남부 등, 아시아 남부와 동남부에 다수 서식하는 것으로 알려져 있다.[2] 낮에 주로 활동하는 주행성 동물이다. 준낙엽성 숲과 저산대 숲에서 산다.
아삼마카크는 서식지 파괴때문에 일부 지역에서 멸종 위험에 처해 있다.[2]
몸 길이는 50–73 cm 정도이고, 꼬리는 19–28 cm이다. 수컷의 몸무게는 약 10-14.5 kg 이고, 암컷은 8–12 kg이다. 아삼마카크는 과일과 잎, 무척추동물 그리고 곡물 등을 먹는다.
아삼마카크는 2종의 아종이 알려져 있다.[1]
아삼마카크 또는 아삼원숭이(Macaca assamensis)는 긴꼬리원숭이과에 속하는 마카크의 일종이다. 인도와 네팔, 베트남, 태국, 그리고 중국 남부 등, 아시아 남부와 동남부에 다수 서식하는 것으로 알려져 있다. 낮에 주로 활동하는 주행성 동물이다. 준낙엽성 숲과 저산대 숲에서 산다.
아삼마카크는 서식지 파괴때문에 일부 지역에서 멸종 위험에 처해 있다.
몸 길이는 50–73 cm 정도이고, 꼬리는 19–28 cm이다. 수컷의 몸무게는 약 10-14.5 kg 이고, 암컷은 8–12 kg이다. 아삼마카크는 과일과 잎, 무척추동물 그리고 곡물 등을 먹는다.
_male_head_Nagarjun.jpg)
