Perameles gunnii Gray 1838

Jamraj pręgowany^[3] (Perameles gunnii) – gatunek niewielkiego ssaka z rodziny jamrajowatych (Peramelidae)^[4].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy opisał w 1838 roku angielski zoolog John Edward Gray^[5]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Gray wskazał „Van Diemen’s Land” (tj. Tasmania) w Australii^[5].

Wygląd

Długość ciała 27–35 cm, długość ogona 7–11 cm; masa ciała 0,5–1,1 kg w Wiktorii i 0,5–1,4 kg na Tasmanii^[6]. Ssak podobny do szczura: pysk wydłużony, duże uszy, kończyny krótkie z długimi pazurami. Sierść szorstka, jasnobrunatna lub szara (pasiasta). Brzuch biały.

Występowanie

Występuje wzdłuż południowego wybrzeża Australii w stanie Wiktoria i na Tasmanii.

Tryb życia

Żyje w lasach i na obszarach trawiastych, jest aktywny nocą. Przeważnie żywi się bezkręgowcami i dżdżownicami, ryjąc pyskiem w ziemi, zręcznie go wykopując. Ciąża trwa ok. 11 dni i jest jednym z najkrótszych okresów występowania u ssaków. W miocie rodzi się maksymalnie 4-5 młodych. Samica ma aż 8 sutków. Młode przez 8 tygodni po porodzie przebywają w torbie lęgowej matki.

Jamraje pręgowane są agresywne, wojownicze i prowadzą samotny tryb życia. Samce jamrajów zajmują ogromne terytoria, przyłączając się do samicy tylko podczas okresu godowego.

Przypisy