Scolopendra hardwickei, the Indian tiger centipede, is a species of centipede in the family Scolopendridae.[1]
Scolopendra hardwickei can reach a length of 16 centimetres (6.3 in). Antennas consist of 17 or 18 segments, of which the first 6-7 are shiny. It is a pigmented species, with exceptionally bright and contrasting coloration, alternating dark orange and deep black segments, with dark orange legs.[2] The head and antennae or also dark orange, but the first six segments of the antennae are generally of a lighter hue.[3]
This species is common in the south of the Indian peninsula and it is rarely found on the islands of Sumatra and Nicobar.[2][4]
The bite of S. hardwickei can cause swelling and drowsiness.
Scolopendra hardwickei, the Indian tiger centipede, is a species of centipede in the family Scolopendridae.
Scolopendra hardwickei – gatunek skolopendry z rodziny skolopendrowatych, pospolity na południu Półwyspu Indyjskiego, rzadko występuje na wyspach Nikobar i na Sumatrze.
Gatunek został opisany przez George'a Newporta w połowie XIX w. Od tego czasu ostatni naukowy opis jej morfologii ukazał się w 1930 roku w dziele "Das Tierreich: Myriopoda. 2. Scolopendromorpha" autorstwa doktora Carla Grafa Attemsa.
Gatunek wyjątkowo jaskrawo i kontrastowo ubarwiony – na zmianę czerwono-ciemnopomarańczowe i głęboko czarne segmenty z wyrazistą granicą między nimi, całości dopełniają ciemnopomarańczowe przechodzące w czerwień nogi, dwie ostatnie pary na końcach również ciemne. Dorosłe osobniki osiągają do 16 cm długości. Czułki liczą 17 lub 18 członów, z czego pierwsze 6–7 jest błyszczące.
Scolopendra hardwickei – gatunek skolopendry z rodziny skolopendrowatych, pospolity na południu Półwyspu Indyjskiego, rzadko występuje na wyspach Nikobar i na Sumatrze.
Gatunek został opisany przez George'a Newporta w połowie XIX w. Od tego czasu ostatni naukowy opis jej morfologii ukazał się w 1930 roku w dziele "Das Tierreich: Myriopoda. 2. Scolopendromorpha" autorstwa doktora Carla Grafa Attemsa.
Gatunek wyjątkowo jaskrawo i kontrastowo ubarwiony – na zmianę czerwono-ciemnopomarańczowe i głęboko czarne segmenty z wyrazistą granicą między nimi, całości dopełniają ciemnopomarańczowe przechodzące w czerwień nogi, dwie ostatnie pary na końcach również ciemne. Dorosłe osobniki osiągają do 16 cm długości. Czułki liczą 17 lub 18 członów, z czego pierwsze 6–7 jest błyszczące.
Scolopendra hardwickei Newport, 1844
Scolopendra hardwickei (лат.) — вид губоногих многоножек (Chilopoda) из рода сколопендр (Scolopendra). Данный вид встречается в южной части Индийского полуострова, Никобарских островах, Суматре[1][2].
Взрослые особи достигают длины до 16 см. Усики состоят из 17 или 18 сегментов, из которые первые 6-7 блестят. Вид обладает уникальной окраской — яркие контрастные цвета, попеременно идущие друг за другом. Распространены вариации ярко-красного с черным и ярко-оранжевого с черным. Сегменты имеют четкую цветовую границу. Сзади находится дополнительная пара ног черного цвета[1].
Scolopendra hardwickei (лат.) — вид губоногих многоножек (Chilopoda) из рода сколопендр (Scolopendra). Данный вид встречается в южной части Индийского полуострова, Никобарских островах, Суматре.
Взрослые особи достигают длины до 16 см. Усики состоят из 17 или 18 сегментов, из которые первые 6-7 блестят. Вид обладает уникальной окраской — яркие контрастные цвета, попеременно идущие друг за другом. Распространены вариации ярко-красного с черным и ярко-оранжевого с черным. Сегменты имеют четкую цветовую границу. Сзади находится дополнительная пара ног черного цвета.