nomes no trilho de navegação
Цикнохес (лат. Cycnoches) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Цикнохес увтырӧ пырӧны 30 вид. Цикнохес пантасьӧ Америкаын.
Цикнохес (латинокс Cycnoches) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 30 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.
Цикнохес (латин Cycnoches) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Цикнохес (лат. Cycnoches) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 30 пӧртэм.
Цикнохес (лат. Cycnoches) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 30 пӧртэм.
Цикнохес (лат. Cycnoches) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Цикнохес увтырӧ пырӧны 30 вид. Цикнохес пантасьӧ Америкаын.
Цикнохес (латин Cycnoches) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Цикнохес (латинокс Cycnoches) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 30 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.
Cycnoches, abbreviated as Cyc. in the horticultural trade,[1] is a genus of 34 currently accepted species of orchids native to South America, Central America and southern Mexico.[2] Also called "swan orchids", they are epiphytes found in lowland and pre-montane forests.[3]
Species accepted as of May 2014:[2]
Cycnoches, abbreviated as Cyc. in the horticultural trade, is a genus of 34 currently accepted species of orchids native to South America, Central America and southern Mexico. Also called "swan orchids", they are epiphytes found in lowland and pre-montane forests.
Cycnoches es un género con unas 30 especies de orquídeas de hábitos epífitas. Es originario de América tropical.
Cycnoches tiene pseudobulbos masivos y carnosos, con varios nodos y hojas dísticas, deciduas y delgadas. La inflorescencia generalmente en corrientes nódulos apicales normalmente con flores unisexuadas. A veces se presentan dos inflorescencias con flores de diferentes sexos, o incluso otras alternativas. Al parecer, la cantidad de luz que recibe la planta determina el tipo de flor que produce.
Los sépalos y pétalos son libres, planos o reflejos, carnosos o membranosos. El labio suele ser muy complejo, carnoso, generalmente largo, con excrecencias de glándulas a diferentes planos o ligeramente curvada y atenuada, ungüiculada a la base. La columna no tiene pie.
Normalmente, hay más flores masculinas que femeninas, en unas dos especies son similares, entonces la principal diferencia es el hecho de que la columna de la flor masculina es larga, delgada y sin apéndices en arco enfrente. El ápice de la columna es más grueso en la flor masculina cuya antera contiene dos polinias redondas y compactas. Además, en la mayoría de las especies aparecen flores femeninas y masculinas que son diferentes, la columna es corta, en la porción terminal alada junto a la bien desarrollada cavidad del estigma.
Características: Son semejantes al género Catasetum, se diferencian en los pseudobulbos, generalmente más alargados, pero principalmente por la columna de flores masculinas que es muy delgada, larga y curva, sin apéndices en la parte delantera.
Las especies del género Cycnoches usualmente se encuentran desde México, a través de América Central hacia el sur de Panamá donde crecen en bosques húmedos y en troncos caídos podridos.
Cycnoches es un género con unas 30 especies de orquídeas de hábitos epífitas. Es originario de América tropical.
Cycnoches est un genre d'orchidées originaires d'Amérique du Sud et d'Amérique centrale comptant une trentaine d'espèces.
Le nom de Cycnoches a été formé à partir du grec κύκνος "Kyknos" = cygne et "auchen"= cou
Cycnoches est un genre d'orchidées originaires d'Amérique du Sud et d'Amérique centrale comptant une trentaine d'espèces.
Cycnoches is een geslacht met 34 soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn epifytische of terrestrische planten van tropische laaglandregenwouden uit Midden-Amerika, voornamelijk Mexico en Panama.
Ze hebben net als het meer bekende geslacht Catasetum eenslachtige bloemen, maar kunnen zowel één- als tweehuizig zijn. De bloemen zijn over het algemeen vreemdgevormd en welriekend, met een opvallend lang en gebogen gynostemium.
De botanische naam Cycnoches is afkomstig van het Oudgriekse κύκνος, kuknos (zwaan) en αὐχήν, auchēn (hals), wat betrekking heeft op het slanke, gebogen gynostemium van de bloem van deze soorten.
Cycnoches zijn epifytische of terrestrische bladverliezende planten, met grote, slanke, vlezige en gelede pseudobulben, opgebouwd uit opeenvolgende ringvormige internodia, omhuld door oude bladscheden. De nieuwe bladeren zijn dun en lancetvormig. Eén of meerdere bloemstengels ontstaan aan de top van de pseudobulb, in tegenstelling tot die van Catasetum, die aan de basis van de pseudobulb ontspringen, en die van Mormodes, die ergens halverwege ontspringen. De bloeiwijze is een één- tot veelbloemige tros met tot een tiental grote, opvallend gekleurde en gevormde en dikwijls welriekende bloemen.
De bloemen zijn op een enkele uitzondering na eenslachtig, zoals bij Catasetum. Ongeacht de soort kunnen mannelijke en vrouwelijke bloemen al dan niet op dezelfde plant voorkomen (één- of tweehuizige planten), en dan soms op dezelfde bloeistengel of apart, maar elke bloem is ofwel vrouwelijk ofwel mannelijk. Slechts uitzonderlijk worden tweeslachtige bloemen gevormd. De hoeveelheid licht die de plant ontvangt zou een invloed hebben op het geslacht. Meestal worden veel meer mannelijke bloemen geproduceerd dan vrouwelijke, slechts bij enkele soorten is de verhouding gelijk.
De bloemen zijn niet-geresupineerd, de lip is naar boven gericht. De kelk- en kroonbladen zijn vrijstaand en gelijkvormig, vlak of gebogen, vlezig of vliesvormig. De bloemlip is complex van vorm, uitgerekt, met meerdere vlakken, vlezig en met klieren of uitstulpingen bezet. Het gynostemium bezit geen voet en is lang en gebogen. De mannelijke bloemen bezitten een langer en dunner gynostemium, zonder aanhangsel aan de voorzijde (in tegenstelling tot Catasetum), maar met een dikkere top voorzien van twee ronde, compacte pollinia verbonden met het ronde viscidium door een lang, elastisch stipum. Bij de vrouwelijke bloemen is het gynostemium wat dikker en is gevleugeld, met een duidelijke stempelholte.
Cycnoches zou volgens onderzoek uit 1998 door Pridgeon en Chase een monofyletische groep zijn[1], zustergeslacht van Mormodes.
Het geslacht omvat 34 soorten. De typesoort is Cycnoches loddigesii.
Cycnoches is een geslacht met 34 soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.
Het zijn epifytische of terrestrische planten van tropische laaglandregenwouden uit Midden-Amerika, voornamelijk Mexico en Panama.
Ze hebben net als het meer bekende geslacht Catasetum eenslachtige bloemen, maar kunnen zowel één- als tweehuizig zijn. De bloemen zijn over het algemeen vreemdgevormd en welriekend, met een opvallend lang en gebogen gynostemium.
Cycnoches é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto em 1832 por John Lindley, publicado em The Genera and Species of Orchidaceous Plants 154. A espécie tipo é a Cycnoches loddigesii Lindley. Seu nome vem do grego kyknos, cisne, e oches, pescoço, em referência ao formato da coluna de suas flores masculinas, que lembra um pescoço de cisne.[1]
Cerca de trinta espécies pertencem a este gênero de plantas em regra epífitas, que se encontram amplamente distribuídas pela América tropical, Central e do Sul, desde o México até a Bolívia e sudeste do Brasil, podendo ser considerado o norte da Amazônia seu centro de dispersão. Normalmente habitam troncos de palmeiras, ou outras árvores onde haja grande produção de detritos, que, como em Catasetum e Mormodes, acabam por acumular-se em meio às ramificações de suas raízes pneumatóforas. Preferem locais mais secos onde recebam bastante luminosidade.
As Cycnoches tem pseudobulbos carnosos e maciços, com diversos nodos e folhas dísticas, decíduas, finas e veiadas. A inflorescência normalmente brota nos nodos apicais em regra com flores unisexuadas. Por vezes apresenta duas inflorescências separadas com flores de sexos diferentres, ou mesmo variando alternadamente ao longo dos anos. Aparentemente a quantidade de luz que a planta recebe determina o tipo de flor a ser produzida.
As sépalas e pétalas, são livres, planas ou reflexas, carnosas ou membranosas, parecem-se, porém as últimas costumam ser algo mais largas. O labelo costuma ser bastante complicado, carnoso, em regra com excrescências longas e glândulas diversas plano ou levemente curvado e atenuado em unguículo para a base. A coluna não tem pé, é clavada no ápice.
Normalmente há mais flores masculinas que femininas, em poucas espécies ambas são parecidas sendo então a principal diferença o fato da coluna da flor masculina ser mais longa, delgada e arcada, sem apêndices na face anterior. Em ambas o ápice da coluna é espessado, na flor masculina a antera contém duas polínias redondas e compactas. Por outro lado, na maioria das espécies as flores femininas se parecem e são diferentes das flores masculinas, sua coluna é mais curta, alada na porção terminal ao lado da bem desenvolvida cavidade do estigma, apresenta antera atrofiada, e o labelo, sépalas e pélatas apresentam-se mais carnosos.
Características distintivas: Parentes próximas de Catasetum, deles de diferenciam pelos pseudobulbos em regra mais alongados, mas principalmente pela coluna das flores masculinas que é muito delgada, curva e longa, nunca com apêndices na face anterior.
Cycnoches é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi proposto em 1832 por John Lindley, publicado em The Genera and Species of Orchidaceous Plants 154. A espécie tipo é a Cycnoches loddigesii Lindley. Seu nome vem do grego kyknos, cisne, e oches, pescoço, em referência ao formato da coluna de suas flores masculinas, que lembra um pescoço de cisne.
Cycnoches, abbreviated as Cyc. in the horticultural trade,[1] là một chi about 16[cần thẩm tra] species of lan native to tropical America.
.jpg)
Phương tiện liên quan tới Cycnoches tại Wikimedia Commons
Cycnoches, abbreviated as Cyc. in the horticultural trade, là một chi about 16[cần thẩm tra] species of lan native to tropical America.
Все виды рода Cycnoches входят в Приложение II Конвенции CITES. Цель Конвенции состоит в том, чтобы гарантировать, что международная торговля дикими животными и растениями не создаёт угрозы их выживанию.
В культуре относительно простые растения.
Температурная группа от теплой до умеренной в зависимости от экологии вида.
В период роста нуждаются в обильном поливе и регулярных подкормках. После цветения растение сбрасывает листья и отдыхает. В период покоя растения не поливают. Возобновляют полив постепенно и только с появлением новых побегов. Обильный полив в начале роста новых побегов может привести к возникновению бактериальных или грибковых заболеваний.
Обычно цветоносы появляются в середине лета. У некоторых видов листва опадает уже во время цветения. После вызревания новой псевдобульбы рекомендуется немного сократить полив, для стимуляции цветения.
Относительная влажность воздуха от 60 % и выше, в зависимости от требований вида[6].
Субстрат влагоемкий, но хорошо воздухопроницаемый. Один из возможных вариантов: кусочки коры сосны (0,5-1 см), с добавками органики (биогумус, компостированный навоз или хорошо разложившийся листовой опад), в соотношении 3 части коры, на 1 часть органики. Некоторые специалисты рекомендуют использовать в качестве субстрата сфагнум, а недостаток минеральных веществ покрывать регулярными внесениями удобрений.
Пересадку желательно осуществлять 1 раз в год, в начале появления новых побегов.
В период вегетации рекомендуется использовать комплексное минеральное удобрение с повышенным содержанием азота. Перед началом цветения с преобладанием фосфора и калия[8].
По требованиям к свету представители рода цикнохес близки каттлеям. Растениям требуется около 2500—4000 FC, но многие виды способны адаптироваться как к более высокой (5000 FC), так и более низкой освещенности (1500 FC) [9].
Чтобы увеличить вероятность появления женских цветков, необходимо максимально яркое освещение. При содержании растений на прямом солнечном свете требуется интенсивная вентиляция, поскольку тонкие листья часто страдают от ожогов.
Цикнохесы чаще всего страдают от паутинного клеща и различных гнилей возникающих при несоблюдении температурного режима содержания.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_pl_22_(1843).jpg)
