Cyclopogon ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae). Sie enthält mehr als neunzig Arten krautiger Pflanzen, die im tropischen Amerika beheimatet sind.
Die Arten der Gattung Cyclopogon bilden an einem Rhizom stark gestauchte Sprosse, die oberirdisch eine Blattrosette und unterirdisch ein Büschel aus fleischigen, behaarten, spindel- oder zylinderförmigen Wurzeln hervorbringen. Die gestielten Blätter sind oval bis lanzettlich geformt, am Ende zugespitzt. Bei einigen Arten sind die Blätter bräunlich, recht häufig kommen hellgrüne, weiße oder dunkelgrüne Streifenmuster auf den Blättern vor.
Der endständige, traubige Blütenstand ist in Abständen mit Hochblättern besetzt und zumindest im oberen Teil behaart. Die resupinierten Blüten stehen bei einigen Arten einseitswendig. Sie sind etwas herabhängend, fleischig, röhrenförmig, häufig duftend. Es kommen grünliche, weißliche oder bräunliche Farben vor, die Lippe ist weiß, oft mit dunklerer Zeichnung. Der Fruchtknoten ist zylindrisch bis leicht spindelförmig, sitzend oder sehr kurz gestielt, behaart, etwas verdreht und gebogen. Die Sepalen sind frei oder an der Basis ein Stück weit röhrenförmig verwachsen. Alle drei Sepalen sind an ihrer Basis etwas schüsselförmig erweitert, wobei nur die beiden seitlichen ein Nektarium umschließen. Die Petalen liegen am dorsalen Sepal an. Die Lippe ist an der Basis abrupt verschmälert („genagelt“), dann folgen zwei nach hinten gerichtete, seitlich sitzende Nektardrüsen. Der Mittelteil der Lippe ist wie eine Rinne geformt, die Seiten sind nach oben geschlagen und haften der Säule an. Der vordere Teil der Lippe ist nach einer Einschnürung wieder verbreitert, oft etwas dreilappig, mit Schwielen oder Haaren besetzt. Die Säule ist keulenförmig mit einem kurzen „Säulenfuß“. Das ungestielte Staubblatt ist oval mit einer häutigen Verlängerung an der Spitze, es enthält zwei Pollinien. Diese sind längs gefurcht, von mehliger Konsistenz, sie hängen über mit je einem Stielchen an einer gemeinsamen Klebscheibe (Viscidium). Die Narbe unterscheidbaren oder ineinander übergehenden Flächen. Das Trenngewebe zwischen Staubblatt und Narbe (Rostellum) ist länglich, fleischig, es endet stumpf.
Bei einigen Arten wurden Bienen aus der Familie Halictidae (Augochloropsis, Dialictus, Pseudoaugochloropsis) als Bestäuber beobachtet. Die Pollinien haften am Kopf. Durch die mehlige, bröselige Konsistenz können mit einem Pollinium mehrere Blüten bestäubt werden.
Die bekannten Chromosomenzahlen variieren über einen weiten Bereich von 2n=28, 30, 32, 45, 56 und 66.
Cyclopogon ist im tropischen Amerika verbreitet. Von Florida und Mexiko im Norden kommt die Gattung über Mittelamerika und die Karibik bis nach Argentinien und Uruguay im Süden vor. Es werden Höhenlagen bis 3000 Meter besiedelt. Cyclopogon obliquus kommt adventiv in Südostasien vor.
Die Standorte sind vielfältig: neben feuchten Wäldern, gibt es auch Arten, die in Savannen, Grasland, Sümpfen oder Mooren vorkommen. Die meisten Arten wachsen terrestrisch, es gibt jedoch einige Epiphyten.
Cyclopogon wird innerhalb der Tribus Cranichideae in die Subtribus Spiranthinae eingeordnet. Die Gattung wurde von Burns-Balogh in die sogenannte Pelexia-Gruppe eingeordnet, die Szlachetko als eigene Subtribus Cyclopogoninae auffasste. Neuere Untersuchungen haben als verwandte Gattungen Pelexia und Sarcoglottis ermittelt.[1]
Cyclopogon wurde erstmals 1827 von Presl beschrieben. Der Name Cyclopogon setzt sich aus den griechischen Wörtern κύκλος cyclos, „Kreis“ und πώγων pogon, „Bart“, zusammen. Der Bezug ist unklar, Garay erklärt, pogon bedeute etwa „Feuerschwanz mit geteilten Enden“, was beschreibe die bei getrockneten Herbarexemplaren rötlichen inneren Blütenblätter, die aus dem Kreis der äußeren hervorschauen. Typusart ist Cyclopogon ovalifolius.
Garay sah den Unterschied zwischen der Typusart und den anderen Arten der Gattung als so gravierend an, dass er für letztere eine neue Gattung Beadlea aufstellte. Spätere Autoren argumentierten, bei diesem Unterschied – der Grad der Verwachsung der Blütenblätter – gebe es fließende Übergänge und keine scharfe Trennlinie zwischen Gattungen. Weitere Gattungen, die als separat vorgeschlagen wurden, sind Cocleorchis und Warscaea (meist als Synonyme geführt) sowie Stigmatosema.
Die Arten der Gattung Cyclopogon:[2]
Cyclopogon ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae). Sie enthält mehr als neunzig Arten krautiger Pflanzen, die im tropischen Amerika beheimatet sind.
Циклопогон (латинокс Cyclopogon) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 80 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.
Циклопогон (лат. Cyclopogon) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Циклопогон увтырӧ пырӧны 80 вид. Циклопогон пантасьӧ Америкаын.
Циклопогон (латин Cyclopogon) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Циклопогон (лат. Cyclopogon ) – Orchidaceae кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 80 тӱрлӧ кож еш уло.
Циклопогон (лат. Cyclopogon) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 80 пӧртэм.
Циклопогон (лат. Cyclopogon) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Циклопогон увтырӧ пырӧны 80 вид. Циклопогон пантасьӧ Америкаын.
Циклопогон (латин Cyclopogon) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Циклопогон (лат. Cyclopogon) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 80 пӧртэм.
Циклопогон (лат. Cyclopogon ) – Orchidaceae кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 80 тӱрлӧ кож еш уло.
Cyclopogon is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae. It is a fairly large genus distributed widely over much of South America, the Galápagos, Central America, Mexico and the West Indies, with 2 species (C. elatus + C. cranichoides) in southern Florida.[1][2][3]
Cyclopogon is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae. It is a fairly large genus distributed widely over much of South America, the Galápagos, Central America, Mexico and the West Indies, with 2 species (C. elatus + C. cranichoides) in southern Florida.
Cyclopogon es un género de orquídeas (familia Orchidaceae). Tiene 80 especies. Se distribuye desde el sur de Florida hasta América tropical.
Es uno de los mayores géneros de la subtribu Spiranthinae, integrada por unas 80 especies herbáceas, que antiguamente pertenecían al género Spiranthes.
Tienen raíces carnosas. Las hojas suelen estar presentes, a veces ausentes durante la floración de algunas especies; son muy decorativas, con retículas plateadas sobre un fondo de color verde oscuro o en tonos rojizos. La inflorescencia generalmente robusta se caracteriza por tener muchas flores poco vistosas, verdosas, blancas o rosadas, a veces muy fragantes.
En general, las plantas son de hábito terrestre y se encuentran en los pastizales húmedos, ocasionalmente pueden ser rupícolas o epífitas. Su centro de dispersión se encuentra en Brasil, pero aparecen en casi todos los países de América, excepto Canadá y Chile.
El género fue descrito por C.Presly publicado en Reliquiae Haenkeanae 1(2): 93, pl. 13, en 1827. La especie tipo es Cyclopogon ovalifolius C. Presl.
El nombre del género proviene del griego ciclo = círculo, y pogon = barba, en referencia a las partes del perianto generalmente pubescentes en las flores de todo el tubo.
Listado de las especies del género Cyclopogon aceptadas hasta mayo de 2011, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos y la publicación válida.[1]
Cyclopogon es un género de orquídeas (familia Orchidaceae). Tiene 80 especies. Se distribuye desde el sur de Florida hasta América tropical.
Es uno de los mayores géneros de la subtribu Spiranthinae, integrada por unas 80 especies herbáceas, que antiguamente pertenecían al género Spiranthes.
Cyclopogon – rodzaj epifitycznych i litofitycznych roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Rośliny te występują w krajach Ameryki Północnej i Ameryki Południowej: w Meksyku, amerykańskim stanie Floryda, Brazylii, Belize, Kostaryce, Salwadorze, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui, Panamie, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Wenezueli, w północnej części Argentyny, w Paragwaju, Urugwaju, Boliwii, Kolumbii, Ekwadorze (w tym na Wyspach Galapagos), Peru oraz na wyspach Karaibów. Rośliny z tego rodzaju rosną na wysokościach do 3000 m n.p.m. w bardzo różnych środowiskach, w wilgotnych lasach tropikalnych, mokradłach, sawannach i innych terenach trawiastych oraz kamienistych[4].
Rodzaj zaliczany do plemienia Cranichideae z podrodziny storczykowych (Orchidoideae) w rodzinie storczykowatych (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[3][5].
Cyclopogon – rodzaj epifitycznych i litofitycznych roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Rośliny te występują w krajach Ameryki Północnej i Ameryki Południowej: w Meksyku, amerykańskim stanie Floryda, Brazylii, Belize, Kostaryce, Salwadorze, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui, Panamie, Gujanie, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Wenezueli, w północnej części Argentyny, w Paragwaju, Urugwaju, Boliwii, Kolumbii, Ekwadorze (w tym na Wyspach Galapagos), Peru oraz na wyspach Karaibów. Rośliny z tego rodzaju rosną na wysokościach do 3000 m n.p.m. w bardzo różnych środowiskach, w wilgotnych lasach tropikalnych, mokradłach, sawannach i innych terenach trawiastych oraz kamienistych.
Cyclopogon é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi publicado por C.Presl em Reliquiae Haenkeanae 1(2): 93, pl. 13, em 1827. A espécie tipo é o Cyclopogon ovalifolius C.Presl. O nome do gênero vem do grego cyclo, círculo, e pogon, barba, em referência à disposição das partes do perianto geralmente pubescente de suas flores ao redor do tubo sepalino.[1]
Um dos maiores gêneros dentre as Spiranthinae, composto por cerca de 75 espécies herbáceas, antigamente pertencentes ao gênero Spiranthes.
Em regra são plantas terrestres de matas úmidas, ocasionalmente rupícolas ou epífitas, cujo centro de dispersão fica no Brasil austro-oriental mas que ocorrem em praticamente todos os países da América, excetuados Canadá e Chile.
Possuem raízes carnosas. As folhas em regra presentes, ocasionalmente ausentes, durante a floração de algumas espécies, são muito decorativas, com riscos e reticulados prateados sobre fundo verde escuro ou, eventualmente, tonalidades avermelhadas. A inflorescência, normalmente robusta apresenta grande número de flores pouco vistosas, esverdeadas, esbranquiçadas ou rosadas, algumas vezes muito perfumadas, espaçadas ou agregadas, em posição espiralada e não raro voltadas para um só lado da raque. As sépalas de suas flores em regra são externamente pubescentes perto da base, ou em todo seu comprimento. Normalmente a sépala dorsal é livre e as laterais levemente concrescidas, infladas na base de modo a formar um pequeno nectário.
Distingüimos este gênero de seus próximos, por suas flores, que apresentam labelo ungüiculado ladeado por aurículos com frequentes glândulas nectárias ou calos nesta região.
As espécies do gênero Cyclopogon foram divididas e reagrupadas conforme a orientação seguida pelos taxonomistas. Quatro gêneros distintos foram criados a partir deste. Um destes gêneros, Cocleorchis Szlach., existe apenas na América Central e Caribe, dos outros três gêneros tratamos a seguir.
Um destes gêneros é Beadlea Small, criado em 1903. Segundo Garay, a espécie tipo de Cyclopogon possui um tubo sepalino muito mais longo que todas as outras espécies, então, em 1982, removeu praticamente todas as espécies do gênero para Beadlea, excetuada logicamente a espécie tipo de Cyclopogon. Aparentemente o comprimento desse tubo sepalino é bastante variável, portanto essa divisão não se justifica. Em 1993, Szlachetko, reduziu este gênero a um subgênero de Cyclopogon.
Em 1982, Garay também propôs a criação do gênero Stigmatosema, composto por duas espécies de Cyclopogon cujo formato do rostelo difere do das outras espécies. Mais tarde Szlachetko ampliou a descrição do gênero e acrescentou mais espécies.
O gênero Warscaea foi proposto por Szlachetko em Fragmenta Floristica et Geobotanica, 39(2): 561, em 1994, tipificado pela Warscaea goodyeroides (Schltr.) Szlach., antes descrita como Spiranthes goodyeroides Schltr.. O nome é uma homenagem ao famoso coletor de orquídeas Josef von Warscewicz. Nas três ou quatro espécies brasileiras e colombianas transferidas de Cyclopogon para o novo gênero Warscaea, existe uma pequena bolsa ventral no ápice do rostelo, formada por suas margens, naqueles ausente. Alguns taxonomistas consideram esta pequena diferença insuficiente para aceitar a divisão do gênero. As espécies que pertencem a este grupo são Warscaea aprica, W. goodyeroides, W. oligantha e W. diversifolia.
Enfim, ainda não há consenso entre os espécialistas sobre a circunscrição do gênero Cyclopogon.
O Wikimedia Commons possui multimédia sobre: Cyclopogon.
Cyclopogon é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi publicado por C.Presl em Reliquiae Haenkeanae 1(2): 93, pl. 13, em 1827. A espécie tipo é o Cyclopogon ovalifolius C.Presl. O nome do gênero vem do grego cyclo, círculo, e pogon, barba, em referência à disposição das partes do perianto geralmente pubescente de suas flores ao redor do tubo sepalino.
Um dos maiores gêneros dentre as Spiranthinae, composto por cerca de 75 espécies herbáceas, antigamente pertencentes ao gênero Spiranthes.
Em regra são plantas terrestres de matas úmidas, ocasionalmente rupícolas ou epífitas, cujo centro de dispersão fica no Brasil austro-oriental mas que ocorrem em praticamente todos os países da América, excetuados Canadá e Chile.
Possuem raízes carnosas. As folhas em regra presentes, ocasionalmente ausentes, durante a floração de algumas espécies, são muito decorativas, com riscos e reticulados prateados sobre fundo verde escuro ou, eventualmente, tonalidades avermelhadas. A inflorescência, normalmente robusta apresenta grande número de flores pouco vistosas, esverdeadas, esbranquiçadas ou rosadas, algumas vezes muito perfumadas, espaçadas ou agregadas, em posição espiralada e não raro voltadas para um só lado da raque. As sépalas de suas flores em regra são externamente pubescentes perto da base, ou em todo seu comprimento. Normalmente a sépala dorsal é livre e as laterais levemente concrescidas, infladas na base de modo a formar um pequeno nectário.
Distingüimos este gênero de seus próximos, por suas flores, que apresentam labelo ungüiculado ladeado por aurículos com frequentes glândulas nectárias ou calos nesta região.
Cyclopogon là một chi thực vật có hoa trong họ Orchidaceae.
Phương tiện liên quan tới Cyclopogon tại Wikimedia Commons
Cyclopogon là một chi thực vật có hoa trong họ Orchidaceae.