dcsimg

Distribution of the Cyrtopodium Genus ( Inglês )

fornecido por EOL authors
Cyrtopodium is distributed from southern Florida, the West Indies, and Mexico to southern Brazil and Argentina. Brazil, with 39 species, is the country with the highest number of species, followed by Venezuela and Bolivia (9 species each), Paraguay (6), and Argentina, Colombia, Guyana, and Suriname (4 each). In Brazil, the center of diversity of the genus is the cerrado vegetation, where 29 species are found. The cerrado is a species-rich savanna vegetation covering 2 million km2 of Central Brazil (Ratter et al., 1997). One particularly species-rich area located at the core region of the cerrado vegetation (the Federal District), occupying an area of 5783 km,2 has 18 species (Batista and Bianchetti, 2003). Of the 39 species from Brazil, 25 are restricted to the country; 13 of the 29 occurring in the cerrado are restricted to this particular habitat. Some species are known from just a few or single areas, but narrow endemics are few. Venezuela has two species restricted to the country and El Salvador has one form. One species, Cyrtopodium cardiochilum, is of unknown origin and distribution, but it is probably conspecific with C. glutiniferum, which is restricted to Brazil.
licença
cc-by-3.0
original
visite a fonte
site do parceiro
EOL authors

Ecology of the Cyrtopodium genus ( Inglês )

fornecido por EOL authors
Most of the species in the genus are terrestrial (33 species), some are epiphytic (7), and others strictly lithophytic (5), while a few can grow as terrestrials as well as lithophytes (3). The lithophytic and epiphytic species have invariably large, fusiform pseudobulbs bearing articulate leaves (that is, leaves with an articulation or abscission layer between the blade and the sheath of the leaf). The terrestrial species usually have smaller pseudobulbs that can be either above- or completely underground, bearing either articulate or non-articulate leaves. The terrestrial species are predominantly from open grasslands and occupy a broad range of habitats, from dry rocky slopes to wet meadows. Most of the species of the genus begin a new cycle of growth and flower at the end of the dry season and the beginning of the rainy season, usually February to April in the northern hemisphere or September and October in central and southeastern Brazil. A new vegetative shoot grows from the pseudobulb formed in the previous season. The reproductive shoot emerges from the base of the new vegetative shoot and, in most species of the genus, it develops rapidly so that when the plants are in full bloom the leaves are only partially developed; they become fully developed a few months after flowering. As the dry season approaches, the leaves wither and are eventually lost, and the plants become dormant. This seasonal habit, combined with the buried pseudobulbs of many species, renders locating the terrestrial species in the field during the dormant period a difficult task. Plants are most easily found when in flower, in places recently burned. Though apparently not strictly necessary, bush fires during the dry season dramatically favor flowering of the terrestrial species from open grasslands (Schomburgk, 1839; Menezes, 1994;). In many species, the inflorescence emerges almost immediately after a fire and the plants are in full bloom a few weeks later. Flowering of the species in unburned places is rare or infrequent, and for some species, we have never seen plants flowering at unburned sites. Cultivated plants can flower without fire, although at a lower frequency and only when exposed to hydric stress and full sun. The buried pseudobulbs of many of the terrestrial species from open grasslands are apparently adaptive: their placement below ground provides protection against the possibly high temperatures found in grassland fires.
licença
cc-by-3.0
original
visite a fonte
site do parceiro
EOL authors

Overview of the Genus ( Inglês )

fornecido por EOL authors
Cyrtopodium R. Br. has a Neotropical distribution ranging from southern Florida to northern Argentina. Despite the showy flowers of many species, the genus has never received much attention from orchid enthusiasts and cultivators. Recently, with an ever increasing colonization of the cerrado of central Brazil and interest in orchids, many species have become available and interest in the cultivation of Cyrtopodium has grown. About 50 species are known in the genus with the greatest concentration found in Brazil. There are few specific works about the genus. The Brazilian species were revised by Cogniaux (1898–1902) in Flora Brasiliensis and Hoehne (1942) in Flora Brasilica. Warming (1884) and Menezes (2000) provided color illustrations and observations about the habitat and ecological preferences of many of the species. Sánchez (1986) reviewed the species found inArgentina. The species found along the Andes, however, have never been revised.
licença
cc-by-3.0
original
visite a fonte
site do parceiro
EOL authors

Taxonomy ( Inglês )

fornecido por EOL authors
A total of 116 names have been proposed in the genus, 50 of which are currently accepted. Forty names are synonyms in the genus, 21 are referable to other genera, including Eulophia R. Br. (14), Koellensteinia Rchb.f. (3), Otostylis Schltr. (10), Eriopsis Lindl. (1), Tetramicra Lindl. (1), and Oncidium Sw. (1). Presently there are 47 species and three subspecific taxa (one subspecies, one variety, and one form), in the genus. The identity of five accepted species in the list is unclear and it is likely, with the exception of Cyrtopodium intermedium Brade, that they are conspecific with other, better known species. Five names are placed in the category of nomina nuda. Eight lectotypifications are proposed for the species described by Schlechter, Velloso, and Barbosa Rodrigues, whose types were lost. One new synonym is proposed, Cyrtopodium flavum Link & Otto ex Rchb., and is recognized as the accepted name for the widespread species formerly known as C. paranaensis Schltr. and C. polyphyllum (Vell.) F. Barros. Nineteen new and accepted species were described in the genus in the last 15 years, 11 of them from central Brazil, five from southern, southeastern, and northern Brazil, and three from northern South America (Venezuela, Ecuador, and Colombia). The systematic botanical exploration of the cerrado started only in the 1960’s and among the small terrestrial orchids, many species have been poorly collected and overlooked. Only because of recent field and taxonomic work in the region were these species discovered and described. It is likely that other new species are still to be discovered.
licença
cc-by-3.0
original
visite a fonte
site do parceiro
EOL authors

Циртоподиум ( Meadow Mari )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium andersonii)

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 40 еш куэ уло.

Тӱрлык-влак

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f.
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr.
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch.
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes
  10. Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008
  11. Cyrtopodium cristatum Lindl.
  12. Cyrtopodium dusenii Schltr.
  13. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  14. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  15. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes
  16. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne
  17. Cyrtopodium glutiniferum Raddi
  18. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali
  19. Cyrtopodium hatschbachii Pabst
  20. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes
  21. Cyrtopodium × intermedium Brade (C. gigas × C. glutiniferum)
  22. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr.
  23. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  24. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  25. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  26. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  27. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr.
  28. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  29. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  30. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  31. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes
  32. Cyrtopodium naiguatae Schltr.
  33. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  34. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  35. Cyrtopodium paludicola Hoehne
  36. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  37. Cyrtopodium parviflorum Lindl.
  38. Cyrtopodium pflanzii Schltr.
  39. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  40. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl.
  41. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f.
  42. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  43. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  44. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  45. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  46. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc.
  47. Cyrtopodium witeckii L.C.Menezes, 2009
  48. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум ( Udmurt )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 40 пӧртэм.

Видъёс

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум ( Cômi )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Циртоподиум увтырӧ пырӧны 40 вид. Циртоподиум пантасьӧ Америкаын.

Виддэз

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f.
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr.
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch.
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes
  10. Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008
  11. Cyrtopodium cristatum Lindl.
  12. Cyrtopodium dusenii Schltr.
  13. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  14. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  15. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes
  16. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne
  17. Cyrtopodium glutiniferum Raddi
  18. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali
  19. Cyrtopodium hatschbachii Pabst
  20. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes
  21. Cyrtopodium × intermedium Brade (C. gigas × C. glutiniferum)
  22. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr.
  23. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  24. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  25. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  26. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  27. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr.
  28. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  29. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  30. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  31. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes
  32. Cyrtopodium naiguatae Schltr.
  33. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  34. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  35. Cyrtopodium paludicola Hoehne
  36. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  37. Cyrtopodium parviflorum Lindl.
  38. Cyrtopodium pflanzii Schltr.
  39. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  40. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl.
  41. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f.
  42. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  43. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  44. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  45. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  46. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc.
  47. Cyrtopodium witeckii L.C.Menezes, 2009
  48. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум ( Cômi )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (латин Cyrtopodium) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.

Сикасъяс

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f.
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr.
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch.
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes
  10. Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008
  11. Cyrtopodium cristatum Lindl.
  12. Cyrtopodium dusenii Schltr.
  13. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  14. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  15. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes
  16. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne
  17. Cyrtopodium glutiniferum Raddi
  18. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali
  19. Cyrtopodium hatschbachii Pabst
  20. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes
  21. Cyrtopodium × intermedium Brade (C. gigas × C. glutiniferum)
  22. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr.
  23. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  24. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  25. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  26. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  27. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr.
  28. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  29. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  30. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  31. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes
  32. Cyrtopodium naiguatae Schltr.
  33. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  34. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  35. Cyrtopodium paludicola Hoehne
  36. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  37. Cyrtopodium parviflorum Lindl.
  38. Cyrtopodium pflanzii Schltr.
  39. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  40. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl.
  41. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f.
  42. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  43. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  44. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  45. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  46. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc.
  47. Cyrtopodium witeckii L.C.Menezes, 2009
  48. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум ( Moksha )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )
 src=
Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (латинокс Cyrtopodium) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 40 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.

Видне

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f.
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr.
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch.
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes
  10. Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008
  11. Cyrtopodium cristatum Lindl.
  12. Cyrtopodium dusenii Schltr.
  13. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  14. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  15. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes
  16. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne
  17. Cyrtopodium glutiniferum Raddi
  18. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali
  19. Cyrtopodium hatschbachii Pabst
  20. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes
  21. Cyrtopodium × intermedium Brade (C. gigas × C. glutiniferum)
  22. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr.
  23. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  24. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  25. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  26. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  27. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr.
  28. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  29. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  30. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  31. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes
  32. Cyrtopodium naiguatae Schltr.
  33. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  34. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  35. Cyrtopodium paludicola Hoehne
  36. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  37. Cyrtopodium parviflorum Lindl.
  38. Cyrtopodium pflanzii Schltr.
  39. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  40. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl.
  41. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f.
  42. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  43. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  44. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  45. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  46. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc.
  47. Cyrtopodium witeckii L.C.Menezes, 2009
  48. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум: Brief Summary ( Udmurt )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )  src= Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 40 пӧртэм.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум: Brief Summary ( Cômi )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )  src= Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (латин Cyrtopodium) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум: Brief Summary ( Meadow Mari )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )  src= Циртоподиум (Cyrtopodium andersonii)

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 40 еш куэ уло.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум: Brief Summary ( Moksha )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )  src= Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (латинокс Cyrtopodium) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 40 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Циртоподиум: Brief Summary ( Cômi )

fornecido por wikipedia emerging languages
 src= Циртоподиум (Cyrtopodium cristatum )  src= Циртоподиум (Cyrtopodium parviflorum )

Циртоподиум (лат. Cyrtopodium) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Циртоподиум увтырӧ пырӧны 40 вид. Циртоподиум пантасьӧ Америкаын.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia emerging languages

Cyrtopodium ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Cyrtopodium, often abbreviated Cyrt in horticulture, is a genus of more than 40 species of epiphytic and terrestrial orchids found from Florida and Mexico through Argentina.[1] Cyrtopodium is the only genus in the monotypic subtribe Cyrtopodiinae.[2]

The type species is C. andersonii, originally described in 1812 by A.B. Lambert as Cymbidium andersonii, and in 1813 used by Robert Brown to erect his new genus Cyrtopodium.[3]

List of species

Fruiting stand of Cyrtopodium andersonii
  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f.
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr.
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch.
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes
  10. Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008
  11. Cyrtopodium cristatum Lindl.
  12. Cyrtopodium dusenii Schltr.
  13. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  14. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  15. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes
  16. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne
  17. Cyrtopodium glutiniferum Raddi
  18. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali
  19. Cyrtopodium hatschbachii Pabst
  20. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes
  21. Cyrtopodium × intermedium Brade (C. gigas × C. glutiniferum)
  22. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr.
  23. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  24. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  25. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  26. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  27. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr.
  28. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  29. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  30. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  31. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes
  32. Cyrtopodium naiguatae Schltr.
  33. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  34. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  35. Cyrtopodium paludicola Hoehne
  36. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  37. Cyrtopodium parviflorum Lindl.
  38. Cyrtopodium pflanzii Schltr.
  39. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  40. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl.
  41. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f.
  42. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  43. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  44. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  45. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach
  46. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc.
  47. Cyrtopodium witeckii L.C.Menezes, 2009
  48. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes
Names brought to synonymy

References

  1. ^ a b Kew World Checklist of Selected Plant Families
  2. ^ Pridgeon, A.M., Cribb, P.J., Chase, M.A. & Rasmussen, F. eds. (2009). Genera Orchidacearum, Volume 5. Oxford Univ. Press.
  3. ^ Brown, Robert, in Aiton, William Townsend. 1813. Hortus Kewensis; or, a Catalogue of the Plants Cultivated in the Royal Botanic Garden at Kew. London (2nd ed.) 5: 216.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Cyrtopodium: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Cyrtopodium, often abbreviated Cyrt in horticulture, is a genus of more than 40 species of epiphytic and terrestrial orchids found from Florida and Mexico through Argentina. Cyrtopodium is the only genus in the monotypic subtribe Cyrtopodiinae.

The type species is C. andersonii, originally described in 1812 by A.B. Lambert as Cymbidium andersonii, and in 1813 used by Robert Brown to erect his new genus Cyrtopodium.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Cyrtopodium ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Cyrtopodium es un género con 45 especies de orquídeas de hábitos epífitas, originarias de Florida hasta Brasil.

A este género pertenece Cyrtopodium gigas, que se caracteriza por un enorme pseudobulbo de orquídeas, de ahí su nombre popular "cola-de-tatu».

Distribución

Cyrtopodium incluye más de cuarenta especies de epífitas, rupícolas o de tierra, popularmente conocidas como Sumaré o cola de armadillo, que se encuentran desde la Florida hasta el sur de Brasil. Casi todas las especies se producen en Brasil, considerada un centro de dispersión de las mismas, se encuentran cada vez en diferentes situaciones, en graneros, en la parte superior de las palmeras, en la arena o la sal de las playas.

Descripción

Estas especies, de tamaño muy variable, pero siempre fuertes, tienen un gran grupo de pseudobulbos, que en algunas especies son bajos y gruesos, en otras más altos y delgados, a fin de superar los setenta centímetros de altura, envueltos en vainas de hojas. Tiene hojas estrechas y delgadas, acanaladas y con el ápice acuminado.

La inflorescencia es siempre vigorosa y abundante, surgiendo desde la base de la seudobulbos, puede ser racemosa o paniculada, en posición vertical, y con un montón de pequeñas flores que están protegidas por grandes brácteas vistosas, coloridas y onduladas y, en algunos casos parece que son parte de las flores. Estas, que a primera vista se asemejan a Oncidium son retorcidas, generalmente rizadas de unos tres centímetros de diámetro, generalmente de color amarillo, raramente verdoso, con o sin manchas rojas o marrones.

El labio de la flor, más o menos complicado es trilobado que presenta callo verrucoso o tuberculoso y disco ungüiculado articulado al ápice de los pies de la columna. Los lóbulos laterales en posición vertical, el menor terminal. La columna es ligeramente arqueada, con antera terminal, dos polinias cartilaginosas.

Evolución, filogenia y taxonomía

El género fue propuesto por Robert Brown en 1813, publicado en Hortus Kewensis 5: 216. La especie tipo es Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. antes Cymbidium andersonii Lambert ex Andrews.

Etimología

El género nombre viene del griego kyrtos inclinada, y podio, pie, probable referencia a la inclinación de los pies de la columna de sus flores.

Especies de Cyrtopodium

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe, Lindenia 8: 23 (1892).
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton, Hortus Kew. 5: 216 (1813).
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f., Linnaea 22: 852 (1850).
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes, Bol. CAOB 5(3): 26 (1993).
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr., Gen. Spec. Orchid. 1: 132 (1877).
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch., Brittonia 56: 262 (2004).
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes, Bol. CAOB 26: 22 (1996).
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes, Bol. CAOB 34: 104 (1998).
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes, Bol. CAOB 33: 72 (1998).
  10. Cyrtopodium cristatum Lindl., Edwards's Bot. Reg. 27: t. 8 (1841).
  11. Cyrtopodium dusenii Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 16: 334 (1920).
  12. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  13. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb., Iconogr. Bot. Exot. 3: 7 (1830).
  14. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes, Orchid Digest 59: 17 (1995).
  15. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne, Fl. Bras. 5(12; 6): 13 (1942).
  16. Cyrtopodium glutiniferum Raddi, Mem. Mat. Fis. Soc. Ital. Sci. 19(2): 220 (1823).
  17. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 4: 512 (1999).
  18. Cyrtopodium hatschbachii Pabst, Bradea 2: 273 (1978).
  19. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes, Schlechteriana 4: 149 (1993).
  20. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr., Vellosia, ed. 2, 1: 127 (1891).
  21. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch., Darwiniana 43: 75 (2005).
  22. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch., Brittonia 56: 269 (2004).
  23. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat., Lindleyana 15: 222 (2000).
  24. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch., Lindleyana 16: 226 (2001).
  25. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr., Anexos Mem. Inst. Butantan, Secç. Bot. 1(2): 40 (1921).
  26. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero, Lindleyana 8: 193 (1993).
  27. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch., Novon 16: 17 (2006).
  28. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 4: 331 (1999).
  29. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes, Orquidário 18: 125 (2004).
  30. Cyrtopodium naiguatae Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih. 6: 43 (1919).
  31. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  32. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 88 (1881).
  33. Cyrtopodium paludicola Hoehne, Relat. Commiss. Linhas Telegr. Estratég. Matto Grosso Amazonas 4: 24 (1912).
  34. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay, Caldasia 8: 524 (1962).
  35. Cyrtopodium parviflorum Lindl., London J. Bot. 2: 672 (1843).
  36. Cyrtopodium pflanzii Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih. 10: 49 (1922).
  37. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  38. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl., Gen. Sp. Orchid. Pl.: 188 (1833).
  39. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f., Flora 68: 301 (1885).
  40. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 10: 123 (2005).
  41. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 90 (1881).
  42. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  43. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  44. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc., Fl. Cab. 1: t. 4 (1837).
  45. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes, Orchid Digest 60: 13 (1996).

Referencias

  1. «Cyrtopodium». Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultado el 11 de mayo de 2010.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cyrtopodium: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Cyrtopodium es un género con 45 especies de orquídeas de hábitos epífitas, originarias de Florida hasta Brasil.

A este género pertenece Cyrtopodium gigas, que se caracteriza por un enorme pseudobulbo de orquídeas, de ahí su nombre popular "cola-de-tatu».

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Cyrtopodium ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Cyrtopodium est un genre de la famille des Orchidaceae (Orchidées) et de la sous-famille des Epidendroideae. Ce sont des plantes épiphytes ou terrestres trouvées depuis la Floride et le Mexique jusqu'au nord de l'Argentine mais le plus grand nombre se trouve au Brésil.

Liste d'espèces

Selon ITIS :

Principales espèces

  1. Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe, Lindenia 8: 23 (1892).
  2. Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton, Hortus Kew. 5: 216 (1813).
  3. Cyrtopodium blanchetii Rchb.f., Linnaea 22: 852 (1850).
  4. Cyrtopodium braemii L.C.Menezes, Bol. CAOB 5(3): 26 (1993).
  5. Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr., Gen. Spec. Orchid. 1: 132 (1877).
  6. Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch., Brittonia 56: 262 (2004).
  7. Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes, Bol. CAOB 26: 22 (1996).
  8. Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes, Bol. CAOB 34: 104 (1998).
  9. Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes, Bol. CAOB 33: 72 (1998).
  10. Cyrtopodium cristatum Lindl., Edwards's Bot. Reg. 27: t. 8 (1841).
  11. Cyrtopodium dusenii Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 16: 334 (1920).
  12. Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  13. Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb., Iconogr. Bot. Exot. 3: 7 (1830).
  14. Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes, Orchid Digest 59: 17 (1995).
  15. Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne, Fl. Bras. 5(12; 6): 13 (1942).
  16. Cyrtopodium glutiniferum Raddi, Mem. Mat. Fis. Soc. Ital. Sci. 19(2): 220 (1823).
  17. Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 4: 512 (1999).
  18. Cyrtopodium hatschbachii Pabst, Bradea 2: 273 (1978).
  19. Cyrtopodium holstii L.C.Menezes, Schlechteriana 4: 149 (1993).
  20. Cyrtopodium josephense Barb.Rodr., Vellosia, ed. 2, 1: 127 (1891).
  21. Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch., Darwiniana 43: 75 (2005).
  22. Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch., Brittonia 56: 269 (2004).
  23. Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat., Lindleyana 15: 222 (2000).
  24. Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch., Lindleyana 16: 226 (2001).
  25. Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr., Anexos Mem. Inst. Butantan, Secç. Bot. 1(2): 40 (1921).
  26. Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero, Lindleyana 8: 193 (1993).
  27. Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch., Novon 16: 17 (2006).
  28. Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 4: 331 (1999).
  29. Cyrtopodium minutum L.C.Menezes, Orquidário 18: 125 (2004).
  30. Cyrtopodium naiguatae Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih. 6: 43 (1919).
  31. Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  32. Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 88 (1881).
  33. Cyrtopodium paludicola Hoehne, Relat. Commiss. Linhas Telegr. Estratég. Matto Grosso Amazonas 4: 24 (1912).
  34. Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay, Caldasia 8: 524 (1962).
  35. Cyrtopodium parviflorum Lindl., London J. Bot. 2: 672 (1843).
  36. Cyrtopodium pflanzii Schltr., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih. 10: 49 (1922).
  37. Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  38. Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl., Gen. Sp. Orchid. Pl.: 188 (1833).
  39. Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f., Flora 68: 301 (1885).
  40. Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali, Harvard Pap. Bot. 10: 123 (2005).
  41. Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 90 (1881).
  42. Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  43. Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, Otia Bot. Hamburg.: 89 (1881).
  44. Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc., Fl. Cab. 1: t. 4 (1837).
  45. Cyrtopodium withneri L.C.Menezes, Orchid Digest 60: 13 (1996).

Notes et références

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Cyrtopodium: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Cyrtopodium est un genre de la famille des Orchidaceae (Orchidées) et de la sous-famille des Epidendroideae. Ce sont des plantes épiphytes ou terrestres trouvées depuis la Floride et le Mexique jusqu'au nord de l'Argentine mais le plus grand nombre se trouve au Brésil.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Cyrtopodium ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Cyrtopodium R.Br. in W.T.Aiton, 1813 è un genere di piante della famiglia delle Orchidacee, diffuso in Nord America, America centrale e Sud America. È l'unico genere della sottotribù Cyrtopodiinae.[1]

Descrizione

Il genere comprende specie erbacee sia terrestri che litofite, più raramente epifite, con fusti dotati di pseudobulbi ovoidi o fusiformi.

Biologia

La riproduzione di queste specie avviene per impollinazione entomogama ad opera di api euglossine del genere Euglossa.[2]

Distribuzione e habitat

L'areale del genere si estende dalla Florida, attraverso l'America centrale e i Caraibi, sino al Brasile e all'Argentina.[3]

Tassonomia

Il genere Cyrtopodium è l'unico genere attualmente riconosciuto della sottotribù Cyrtopodiinae (sottofamiglia Epidendroideae, tribù Cymbidieae). Altri due generi che in passato venivano assegnati a questa sottotribù, Galeandra e Grobya, sono oggi attribuiti, in base ad evidenze genetiche, alla sottotribù Catasetinae.[4][5]

Il genere Cyrtopodium comprende 48 specie:[6]

Note

  1. ^ (EN) Chase M.W., Cameron K.M., Freudenstein J.V., Pridgeon A.M., Salazar G., van den Berg C., Schuiteman A., An updated classification of Orchidaceae, in Botanical Journal of the Linnean Society, vol. 177, n. 2, 2015, pp. 151–174, DOI:10.1111/boj.12234.
  2. ^ Genera Orchidacearum, p. 86.
  3. ^ Genera Orchidacearum, p.83.
  4. ^ Chase M.W., Freudenstein J.F. & Cameron K.M., DNA Data and Orchidaceae systematics: a new phylogenetic classification, in K. W. Dixon, S. P. Kell, R. L. Barrett, & P. J. Cribb (eds.), Orchid Conservation, Kota Kinabalu, Sabah, Natural History Publications, 2003, pp. 69-89.
  5. ^ Chase et al. 2015.
  6. ^ (EN) Cyrtopodium, su Plants of the World Online, Royal Botanic Gardens, Kew. URL consultato il 15 febbraio 2021.

Bibliografia

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Cyrtopodium: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Cyrtopodium R.Br. in W.T.Aiton, 1813 è un genere di piante della famiglia delle Orchidacee, diffuso in Nord America, America centrale e Sud America. È l'unico genere della sottotribù Cyrtopodiinae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Cyrtopodium ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Cyrtopodium is een geslacht met 36 soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.

Het zijn middelgrote tot grote epifytische planten uit de tropische en subtropische delen van Amerika, gaande van Florida tot Argentinië met als zwaartepunt Brazilië, die voorkomen in zeer gevarieerde biotopen, van schaduwrijke laaglandregenwouden tot open graslanden.

Cyrtopodiums zijn gekenmerkt door een zeer rijke bloei, met voor sommige soorten trossen die tot meer dan een meter lang kunnen worden, en daarbij zeer kleur- en vormrijke bloemen. De pseudobulben kunnen tot 70 cm lang worden, wat de engelse naam 'cigar orchids' verklaard.

Naamgeving en etymologie

  • Engels: Cigar orchids

De botanische naam Cyrtopodium is afkomstig van het Oudgriekse κυρτός, kurtos (overhellend) en podium (voet),[bron?] wat waarschijnlijk betrekking heeft op de opwaarts gebogen voet van het gynostemium van de bloem van deze soorten.

Kenmerken

Cyrtopodium zijn middelgrote tot grote epifytische, lithofytische of terrestrische bladverliezende planten, met clusters van vlezige, korte en dikke of eerder lange (tot 70 cm) en slanke gelede pseudobulben, opgebouwd uit opeenvolgende ringvormige internodia, omhuld door oude bladscheden. De nieuwe bladeren ontstaan aan de top van de pseudobulb, zijn tot 1 m lang, lancetvormig, dun, en van longitudinale ribben voorzien. De bloemstengel ontspringt aan de basis van de pseudobulb en draagt een rechtopstaande, zeer rijkbloemige tros of pluim, die bij sommige soorten tot 1 m lang kan worden, met van soort tot soort zeer verschillende kleur- en vormenrijke bloemen, beschermd door schutbladen in dezelfde kleur als de bloem.

De bloemen lijken wat op die van het geslacht Oncidium, zijn geresupineerd, tot 3 cm groot, meestal geel of groen in combinatie met roodbruin of rood. De bloemlip is scharnierend bevestigd aan de voet van het gynostemium, min of meer drielobbig, de middenlob met een schijfvormig, behaard of van uitstulpingen voorziene callus. De zijlobben staan rechtop rond het gynostemium gebogen. Het gynostemium is licht gebogen, met een eindstandige helmknop en twee harde pollinia, die door een stipum verbonden zijn met een kort rond viscidium.

Taxonomie

Traditioneel wordt Cyrtopodium samen met de zustergeslachten Galeandra en Grobya in een aparte subtribus Cyrtopodiinae geplaatst, doch recent DNA-onderzoek door Chase et al. toont aan dat Galeandra meer verwant is aan Catasetum dan aan Cyrtopodium[1]. Door Chase et al. worden de drie geslachten in Catasetinae geplaatst[2].

Het geslacht omvat ongeveer 36 soorten. De typesoort is Cyrtopodium andersonii.

Soortenlijst

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Cyrtopodium: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Cyrtopodium is een geslacht met 36 soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae.

Het zijn middelgrote tot grote epifytische planten uit de tropische en subtropische delen van Amerika, gaande van Florida tot Argentinië met als zwaartepunt Brazilië, die voorkomen in zeer gevarieerde biotopen, van schaduwrijke laaglandregenwouden tot open graslanden.

Cyrtopodiums zijn gekenmerkt door een zeer rijke bloei, met voor sommige soorten trossen die tot meer dan een meter lang kunnen worden, en daarbij zeer kleur- en vormrijke bloemen. De pseudobulben kunnen tot 70 cm lang worden, wat de engelse naam 'cigar orchids' verklaard.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Cyrtopodium ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Cyrtopodium ou cirtopódio é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). O gênero Cyrtopodium foi proposto por Robert Brown, em 1813, publicado em Hortus Kewensis 5: 216. A espécie tipo é o Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br., antes Cymbidium andersonii Lambert ex Andrews. O nome do gênero vem do grego kyrtos, inclinado, e podium, pé, provável referência à inclinação do pé da coluna de suas flores.[1]

Cyrtopodium agrupa mais de quarenta espécies terrestres ( ex:C. eugenii, C. brandonianum), rupícolas ( ex. C. aliciae, C. cardiochilum), epífitas ( ex. C. palmifrons, C. punctatum) e paludículas ( ex. C. hatschbachii, C. fowliei), popularmente conhecidas como sumaré ou rabo de tatu, que existem desde a Flórida (Everglades) até a Argentina. A maioria das espécies ocorrem no Brasil (algumas delas endêmicas), onde a espécie é encontrada em praticamente todos os estados e em todos os biomas brasileiros, vegetando desde a região litorânea (ex. C. holstii, C. gigas) à floresta amazônica (C. cachimboense, C. roraimense), em campos rupestres e de altitude de grandes cadeias montanhosas (ex. C. cipoense, C. glutiníferum), nas pradarias e campos gerais do sul do país (ex. C. kleinii, C. dusenii) e também em veredas e áreas brejosas (ex. C. paludicolum, C. lissochiloides), além das espécies epífitas (ex. C. gigas, C. santlegerianum), que geralmente são encontradas preferencialmente hospedadas em troncos de palmeiras.

Estas espécies, de porte muito variável, porém na maioria das vezes robustas, apresentam pseudobulbos agrupados, que em algumas espécies são baixos e espessos (alguns vegetam completamente enterradas no solo), em outras altos e mais delgados, chegando a superar os setenta centímetros de altura, envoltos em bainhas foliares. A largura e altura da folha varia muito de espécie para espécie, havendo algumas com menos de 1 cm de largura e 10 cm de altura(C. linearifolium), a outras com folhas largas alcançando 10 cm de largura (C. cardiochilum) e mais de 1m de altura (C. paludicolum), disticamente organizadas e nervuradas, caducas, de lâmina articulada e ápice acuminado.

A inflorescência é sempre vigorosa e abundante, brota da base do pseudobulbo, podendo ter de alguns centimetros (C. linearifolium, C. dusenii) a mais de 1 m de altura (C. paludicolum), pode ser racemosa ou paniculada, ereta, e carrega-se de flores de tamanho e cor variado conforme a espécie, protegidas por grandes brácteas vistosas, unduladas e coloridas, que em alguns casos parecem fazer parte das flores. Estas, que à primeira vista lembram Oncidium, são ressupinadas, em regra crespas, com cerca de três centímetros de diâmetro geralmente amarelas, raro esverdeadas, com ou sem pintas marrons ou avermelhadas.

O labelo de suas flores, mais ou menos trilobado, apresenta complicado calo verrucoso ou tuberculado no disco, é unguiculado e articulado ao ápice do pé da coluna. Os lobos laterais eretos, o terminal menor. A coluna é levemente arqueada, com antera terminal, duas polínias cartilaginosas, e viscídio curto.

Trata-se de um género bastante resistente, necessita de alta luminosidade e um grande período de insolação, além de grande aeração para um bom desenvolvimento. As espécies de hábito terrestre e principalmente as de hábito rupícula apresentam uma baixa tolerância ao excesso de umidade, isso porque a maioria das espécies do género passam por um período anual de estresse hídrico, ou seja, um período geralmente de 6 meses em média sem chuva, mas como já mencionado, isso não se aplica a todas as espécies. Para as plantas de habito paludícula não existe esse período, uma vez que elas vegetam em substrato permanentemente encharcado.

Espécies

Nothospecies

  1. Cyrtopodium × intermedium Brade, Arq. Serv. Florest. 1(1): 44 (1939). = (Cyrtopodium gigas × Cyrtopodium glutiniferum)

Ver também

Referências

  1. «pertencente à — World Flora Online». www.worldfloraonline.org. Consultado em 19 de agosto de 2020

Referências

  • L. Watson and M. J. Dallwitz, The Families of Flowering Plants, Orchidaceae Juss.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Cyrtopodium: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT

Cyrtopodium ou cirtopódio é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). O gênero Cyrtopodium foi proposto por Robert Brown, em 1813, publicado em Hortus Kewensis 5: 216. A espécie tipo é o Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br., antes Cymbidium andersonii Lambert ex Andrews. O nome do gênero vem do grego kyrtos, inclinado, e podium, pé, provável referência à inclinação do pé da coluna de suas flores.

Cyrtopodium agrupa mais de quarenta espécies terrestres ( ex:C. eugenii, C. brandonianum), rupícolas ( ex. C. aliciae, C. cardiochilum), epífitas ( ex. C. palmifrons, C. punctatum) e paludículas ( ex. C. hatschbachii, C. fowliei), popularmente conhecidas como sumaré ou rabo de tatu, que existem desde a Flórida (Everglades) até a Argentina. A maioria das espécies ocorrem no Brasil (algumas delas endêmicas), onde a espécie é encontrada em praticamente todos os estados e em todos os biomas brasileiros, vegetando desde a região litorânea (ex. C. holstii, C. gigas) à floresta amazônica (C. cachimboense, C. roraimense), em campos rupestres e de altitude de grandes cadeias montanhosas (ex. C. cipoense, C. glutiníferum), nas pradarias e campos gerais do sul do país (ex. C. kleinii, C. dusenii) e também em veredas e áreas brejosas (ex. C. paludicolum, C. lissochiloides), além das espécies epífitas (ex. C. gigas, C. santlegerianum), que geralmente são encontradas preferencialmente hospedadas em troncos de palmeiras.

Estas espécies, de porte muito variável, porém na maioria das vezes robustas, apresentam pseudobulbos agrupados, que em algumas espécies são baixos e espessos (alguns vegetam completamente enterradas no solo), em outras altos e mais delgados, chegando a superar os setenta centímetros de altura, envoltos em bainhas foliares. A largura e altura da folha varia muito de espécie para espécie, havendo algumas com menos de 1 cm de largura e 10 cm de altura(C. linearifolium), a outras com folhas largas alcançando 10 cm de largura (C. cardiochilum) e mais de 1m de altura (C. paludicolum), disticamente organizadas e nervuradas, caducas, de lâmina articulada e ápice acuminado.

A inflorescência é sempre vigorosa e abundante, brota da base do pseudobulbo, podendo ter de alguns centimetros (C. linearifolium, C. dusenii) a mais de 1 m de altura (C. paludicolum), pode ser racemosa ou paniculada, ereta, e carrega-se de flores de tamanho e cor variado conforme a espécie, protegidas por grandes brácteas vistosas, unduladas e coloridas, que em alguns casos parecem fazer parte das flores. Estas, que à primeira vista lembram Oncidium, são ressupinadas, em regra crespas, com cerca de três centímetros de diâmetro geralmente amarelas, raro esverdeadas, com ou sem pintas marrons ou avermelhadas.

O labelo de suas flores, mais ou menos trilobado, apresenta complicado calo verrucoso ou tuberculado no disco, é unguiculado e articulado ao ápice do pé da coluna. Os lobos laterais eretos, o terminal menor. A coluna é levemente arqueada, com antera terminal, duas polínias cartilaginosas, e viscídio curto.

Trata-se de um género bastante resistente, necessita de alta luminosidade e um grande período de insolação, além de grande aeração para um bom desenvolvimento. As espécies de hábito terrestre e principalmente as de hábito rupícula apresentam uma baixa tolerância ao excesso de umidade, isso porque a maioria das espécies do género passam por um período anual de estresse hídrico, ou seja, um período geralmente de 6 meses em média sem chuva, mas como já mencionado, isso não se aplica a todas as espécies. Para as plantas de habito paludícula não existe esse período, uma vez que elas vegetam em substrato permanentemente encharcado.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Cyrtopodium ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Cyrtopodium là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[2]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ Kew World Checklist of Selected Plant Families
  2. ^ The Plant List (2010). Cyrtopodium. Truy cập ngày 20 tháng 8 năm 2013.

Liên kết ngoài


Bài viết liên quan đến tông lan Cymbidieae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Cyrtopodium: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Cyrtopodium là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Циртоподиум ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
 src=
Cyrtopodium palmifrons
Ботаническая иллюстрация из «Curtis’s Botanical Magazine» 1901 г.
 src=
Типовой вид Cyrtopodium andersonii
Ботаническая иллюстрация из «Edwards’s Botanical Register», 1841 г.

По данным Королевских ботанических садов в Кью[5]:

Естественные гибриды

 src=
Cyrtopodium witeckii

В культуре

Температурная группа зависит от экологии вида. Большую часть видов культивируют при теплых или умеренных температурных условиях.

Болезненно реагируют на пересадку и деление.

Летом, в период активного роста, требуют обильного полива и высокой влажности воздуха. Затенение умеренное.

После опадения листьев, с декабря по февраль, растения содержат в более сухих и прохладных условиях[4].

Примечания

  1. Об условности указания класса однодольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Однодольные».
  2. Русское название «Циртоподиум» используется в Бюллетень Главного ботанического сада, выпуски 143—152, «Наука». 1987
  3. Alphabetical list of standard abbreviations of all generic names. occurring in current use in orchid hybrid registration as at 31st December 2007 Архивировано 10 сентября 2016 года.
  4. 1 2 Черевченко Т. М. Тропические и субтропические орхидеи. — Киев: Наукова думка, 1993.
  5. World Checklist of Cyrtopodium. The Royal Botanic Gardens, Kew.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Циртоподиум: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
 src= Cyrtopodium palmifrons
Ботаническая иллюстрация из «Curtis’s Botanical Magazine» 1901 г.  src= Типовой вид Cyrtopodium andersonii
Ботаническая иллюстрация из «Edwards’s Botanical Register», 1841 г.

По данным Королевских ботанических садов в Кью:

Cyrtopodium aliciae L.Linden & Rolfe, 1892 Cyrtopodium andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br. in W.T.Aiton, 1813 typus Cyrtopodium blanchetii Rchb.f., 1850 Cyrtopodium braemii L.C.Menezes, 1993 Cyrtopodium brandonianum Barb.Rodr., 1877 Cyrtopodium brunneum J.A.N.Bat. & Bianch., 2004 Cyrtopodium cachimboense L.C.Menezes, 1996 Cyrtopodium caiapoense L.C.Menezes, 1998 Cyrtopodium cipoense L.C.Menezes, 1998 Cyrtopodium confusum L.C.Menezes, 2008 Cyrtopodium cristatum Lindl., 1841 Cyrtopodium dusenii Schltr., 1920 Cyrtopodium eugenii Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb., 1830 Cyrtopodium fowliei L.C.Menezes, 1995 Cyrtopodium gigas (Vell.) Hoehne, 1942 Cyrtopodium glutiniferum Raddi, 1823 Cyrtopodium graniticum G.A.Romero & Carnevali, 1999 Cyrtopodium hatschbachii Pabst, 1978 Cyrtopodium holstii L.C.Menezes, 1993 Cyrtopodium josephense Barb.Rodr., 1891 Cyrtopodium kleinii J.A.N.Bat. & Bianch., 2005 Cyrtopodium lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch., 2004 Cyrtopodium latifolium Bianch. & J.A.N.Bat., 2000 Cyrtopodium linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch., 2001 Cyrtopodium lissochiloides Hoehne & Schltr., 1921 Cyrtopodium longibulbosum Dodson & G.A.Romero, 1993 Cyrtopodium macedoi J.A.N.Bat. & Bianch., 2006 Cyrtopodium macrobulbum (Lex.) G.A.Romero & Carnevali, 1999 Cyrtopodium minutum L.C.Menezes, 2004 Cyrtopodium naiguatae Schltr., 1919 Cyrtopodium pallidum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium palmifrons Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium paludicola Hoehne, 1912 Cyrtopodium paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay, 1962 Cyrtopodium parviflorum Lindl., 1843 Cyrtopodium pflanzii Schltr., 1922 Cyrtopodium poecilum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium punctatum (L.) Lindl., 1833 Cyrtopodium saintlegerianum Rchb.f., 1885 Cyrtopodium schargellii G.A.Romero, 2005 Cyrtopodium triste Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium vernum Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium virescens Rchb.f. & Warm. in H.G.Reichenbach, 1881 Cyrtopodium willmorei Knowles & Westc., 1837 Cyrtopodium withneri L.C.Menezes, 1996
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

곡주란속 ( Coreano )

fornecido por wikipedia 한국어 위키백과

곡주란속(曲柱蘭屬, 학명: Cyrtopodium 키르토포디움[*])은 보춘화족의 단형 아족인 곡주란아족(曲柱蘭亞族, 학명: Cyrtopodiinae 키르토포디이나이[*])에 속하는 유일한 이다.[1][2] 속명인 "키르토포디움"은 고대 그리스어로 "굽은, 휘어진"을 뜻하는 "퀴르토스(κυρτός)"와 ""을 뜻하는 "포디온(πόδιον)"의 합성어이다. 독특하게 굽은 꽃술대(예주) 때문에 이와 같은 이름이 붙었다.

하위 분류

  • 곡주란(C. andersonii (Lamb. ex Andrews) R.Br.)
  • C. aliciae L.Linden & Rolfe
  • C. blanchetii Rchb.f.
  • C. braemii L.C.Menezes
  • C. brandonianum Barb.Rodr.
  • C. cachimboense L.C.Menezes
  • C. caiapoense L.C.Menezes
  • C. cipoense L.C.Menezes
  • C. confusum L.C.Menezes
  • C. cristatum Lindl.
  • C. dusenii Schltr.
  • C. eugenii Rchb.f. & Warm.
  • C. flavum (Nees) Link & Otto ex Rchb.
  • C. fowliei L.C.Menezes
  • C. gigas (Vell.) Hoehne
  • C. glutiniferum Raddi
  • C. gonzalezii L.C.Menezes
  • C. graniticum G.A.Romero & Carnevali
  • C. hatschbachii Pabst
  • C. holstii L.C.Menezes
  • C. × intermedium Brade
  • C. josephense Barb.Rodr.
  • C. kleinii J.A.N.Bat. & Bianch.
  • C. lamellaticallosum J.A.N.Bat. & Bianch.
  • C. latifolium Bianch. & J.A.N.Bat.
  • C. linearifolium J.A.N.Bat. & Bianch.
  • C. lissochiloides Hoehne & Schltr.
  • C. longibulbosum Dodson & G.A.Romero
  • C. macedoi J.A.N.Bat. & Bianch.
  • C. macrobulbon (Lex.) G.A.Romero & Carnevali
  • C. minutum L.C.Menezes
  • C. naiguatae Schltr.
  • C. pallidum Rchb.f. & Warm.
  • C. palmifrons Rchb.f. & Warm.
  • C. paludicola Hoehne
  • C. paniculatum (Ruiz & Pav.) Garay
  • C. parviflorum Lindl.
  • C. pflanzii Schltr.
  • C. poecilum Rchb.f. & Warm.
  • C. punctatum (L.) Lindl.
  • C. saintlegerianum Rchb.f.
  • C. schargellii G.A.Romero, Aymard & Carnevali
  • C. triste Rchb.f. & Warm.
  • C. vernum Rchb.f. & Warm.
  • C. virescens Rchb.f. & Warm.
  • C. willmorei Knowles & Westc.
  • C. witeckii L.C.Menezes
  • C. withneri L.C.Menezes

각주

  1. Bentham, George. Journal of the Linnean Society, Botany 18: 288. 1881.
  2. Brown, Robert. In: Aiton, William Townsend. Hortus Kewensis; or, a Catalogue of the Plants Cultivated in the Royal Botanic Garden at Kew. London (2nd ed.) 5: 216. 1813.
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia 작가 및 편집자