nomes no trilho de navegação
Peltigera membranacea is a species of lichenized fungus in the family Peltigeraceae. It has a foliose growth pattern, with what appear to be veins in the leaf-like parts, but these do not have a vascular function.[1] The apothecia are erect, numerous, and often a bright brown-orange in colour.[2] Some simple sequence repeat markers have been developed for both the fungal partner (mycobiont) of Peltigera membranacea and its Nostoc photobiont partner; these allow for both population genetic studies and an alternative means of identifying between P. membranacea and its lookalikes.[3]
Peltigera membranacea is a species of lichenized fungus in the family Peltigeraceae. It has a foliose growth pattern, with what appear to be veins in the leaf-like parts, but these do not have a vascular function. The apothecia are erect, numerous, and often a bright brown-orange in colour. Some simple sequence repeat markers have been developed for both the fungal partner (mycobiont) of Peltigera membranacea and its Nostoc photobiont partner; these allow for both population genetic studies and an alternative means of identifying between P. membranacea and its lookalikes.
Kelmunahkajäkälä (Peltigera membranacea) on nahkajäkälien sukuun kuuluva jäkälä. Sen yläpinta on vaaleanharmaa tai hieman rusehtava ja huopakarvainen. Alapinta on vaalea ja suonet ovat vaaleita tai tummenevia. Liuskat ovat noin 1–2 senttimetriä leveitä. Kasvustot ovat yleensä noin 15–20 senttimetriä halkaisijaltaan, mutta ne voivat olla myös laajempia. Jäkälä kasvaa Etelä- ja Keski-Suomessa varjoisten kallioseinämien sammalilla, lehtipuiden tyvillä ja joskus myös ravinteikkaalla kivennäismaalla.[1]
Kelmunahkajäkälä on luokteltu Suomessa silmälläpidettäväksi lajiksi.[1]
Kelmunahkajäkälä (Peltigera membranacea) on nahkajäkälien sukuun kuuluva jäkälä. Sen yläpinta on vaaleanharmaa tai hieman rusehtava ja huopakarvainen. Alapinta on vaalea ja suonet ovat vaaleita tai tummenevia. Liuskat ovat noin 1–2 senttimetriä leveitä. Kasvustot ovat yleensä noin 15–20 senttimetriä halkaisijaltaan, mutta ne voivat olla myös laajempia. Jäkälä kasvaa Etelä- ja Keski-Suomessa varjoisten kallioseinämien sammalilla, lehtipuiden tyvillä ja joskus myös ravinteikkaalla kivennäismaalla.
Kelmunahkajäkälä on luokteltu Suomessa silmälläpidettäväksi lajiksi.
Peltigera membranacea est une espèce de lichen.
Himnuskóf (fræðiheiti: Peltigera membranacea) er flétta sem algeng er um land allt. Hún vex í skógabotnum, lyngmóum og graslendi og er grá eða grábrún að lit. Lengi vel var himnuskóf ekki aðgreind frá engjaskóf (P. canina) enda nákyld henni og lík í útliti. Himnuskófin er þó gjarnan stærri og breiðari heldur en engjaskófin, en þalið er um 300 – 500 µm á þykkt. Þó að oft sé auðvelt að greina í sundur P. canina og P. membranacea þá getur það verið erfitt, einkum ef sýnin eru þurrkuð þanig að hin augljósu einkenni séu ekki eins greinileg[1][2]
Himnuskóf (fræðiheiti: Peltigera membranacea) er flétta sem algeng er um land allt. Hún vex í skógabotnum, lyngmóum og graslendi og er grá eða grábrún að lit. Lengi vel var himnuskóf ekki aðgreind frá engjaskóf (P. canina) enda nákyld henni og lík í útliti. Himnuskófin er þó gjarnan stærri og breiðari heldur en engjaskófin, en þalið er um 300 – 500 µm á þykkt. Þó að oft sé auðvelt að greina í sundur P. canina og P. membranacea þá getur það verið erfitt, einkum ef sýnin eru þurrkuð þanig að hin augljósu einkenni séu ekki eins greinileg
Multimedia w Wikimedia Commons Pawężnica pergaminowa (Peltigera membranacea (Ach.) Nyl.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peltigera, Peltigeraceae, Peltigerales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]. Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował go w 1810 r. Erik Acharius jako odmianę pawężnicy psiej, nadając mu nazwę Peltidea canina var. membranacea. Do rangi odrębnego gatunku podniósł go William Nylander w 1887 r[1].
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha listkowata, początkowo o mniej więcej okrągłym kształcie, z czasem rozpadająca się na nieregularne płaty. Osiąga szerokość do 51.5 cm. Jest cienka. Jej odcinki mają długość 2-4 cm, szerokość 1-2 cm i często dichotomicznie rozgałęziają się. Odcinki są oddzielone lub zachodzą na siebie. Mają zaokrąglone lub nieco wcięte zakończenia, zazwyczaj pofałdowane i często wzniesione. Powierzchnia górna jest gładka, w stanie suchym ma barwę szaroniebieską, szarą lub brązową, w stanie wilgotnym niebieskoszarą lub czarnozieloną. Brak izydiów i urwistków. Rdzeń plechy biały, zbudowany z luźnych strzępek. Fotobiontami są sinice z rodzaju Nostoc. Dolna powierzchnia biała, pokryta dobrze widocznymi, wąskimi i wyraźnie wypukłymi żyłami. Chwytniki o barwie od białej do jasnobrązowej, słabo rozgałęzione, o zakończeniach pędzelkowatych, Czasami też z dodatkowymi wyrostkami[4].
Na zakończeniach odcinków występują okrągłe lub lekko podłużne, a czasami siodłowate apotecja o średnicy do 6 mm. Mają zaokrąglony, gładki brzeżek i gładkie, ciemnobrązowe lub czarne tarczki. Zarodniki igiełkowate, bezbarwne, lub słabo jasnobrązowe, z 3-5 przegrodami. Mają rozmiary 55-65 × 3-5 μm[4].
Reakcje barwne: wszystkie negatywne[4].
Peltigera membranacea jest szeroko rozprzestrzeniona na całej półkuli północnej. W Europie jej zasięg ciągnie się na południu od Hiszpanii, na północy aż po 78 szerokości geograficznej w archipelagu Svalbard. Na półkuli południowej znana jest tylko z nielicznych stanowisk w górach Chile w Ameryce Południowej oraz w Australii i Nowej Zelandii[5]. W Polsce występuje w Zewnętrznych i Centralnych Karpatach Zachodnich, w Sudetach, Beskidach Wschodnich, na Wyżynie Środkowomałopolskiej, Pobrzeżu Południowobałtyckim, Pojezierzu Południowobałtyckim, Pobrzeżu Wschodniobałtyckim i Pojezierzu Wschodniobałtyckim[2]. Jest jednak rzadka. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status DD – gatunek o nieznanym zagrożeniu, wymagający dalszych badań[6]. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[7].
Rośnie na próchnicznej ziemi, na mchach, skałach i pniach[4].
Pawężnica pergaminowa (Peltigera membranacea (Ach.) Nyl.) – gatunek grzybów z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów.
.jpg)
