dcsimg
Imagem de Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland 1910
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Pleurotaceae »

Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland 1910

Boczniak rowkowanotrzonowy ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
2011-06-30 Pleurotus cornucopiae 1 70824.jpg

Boczniak rowkowanotrzonowy (Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pleurotus, Pleurotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1793 r. J.J. Paulet nadając mu nazwę Dendrosarcus cornucopiae . Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1910 r. Rolland[1].

Synonimy[2]:

  • Agaricus cornucopiae (Paulet) Pers. 1828
  • Agaricus dimidiatus Bull. 1791
  • Agaricus sapidus Schulzer 188
  • Agaricus sapidus Schulzer 1873
  • Crepidotus cornucopiae (Paulet) Murrill, 1916
  • Dendrosarcus cornucopiae Paulet 1793
  • Dendrosarcus sapidus (Sacc.) Kuntze 1898
  • Fungus cornucopiae Paulet 1793
  • Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland 1910 subsp. cornucopiae
  • Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland 1910 var. cornucopiae
  • Pleurotus ostreatus f. cornucopiae (Paulet) Quél. 1886
  • Pleurotus ostreatus var. cornucopiae (Paulet) Pilát 1935
  • Pleurotus sapidus Sacc. 1887
  • Pocillaria cornucopioides (Paulet) Kuntze 1891

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1999 r[3]. Używana jest też nazwa boczniak lejkowaty[4].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4-12 cm, kształt początkowo łukowaty, później płaski, w końcu wklęsły, a nawet lejkowaty. Powierzchnia gładka, naga, o barwie białawej, płowożółtej, płowoochrowej, bladobrązowej. Starsze owocniki blakną[4]. Podczas suchej pogody nieco lepki, podczas wilgotnej śliski[5].

Blaszki

Średnio gęste, o szerokości do 10 mm, głęboko zbiegające po trzonie. W dolnej części często bywają często siateczkowate wskutek połączenia anastomozami. U młodych owocników białe, potem kremowowożółte[4].

Trzon

Wysokość 3-10 cm, grubość 1-1,8 cm, centralny lub ekscentryczny, czasami nawet rozgałęziony. Barwa początkowo biała, potem kremowa[4]. Silnie wrośnięty w podłoże[5].

Miąższ

Elastyczny, mięsisty, biały, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Smak i zapach łagodny, przyjemny[5].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników białawy[5]. System strzępkowy w miąższu monomityczny lub dimityczny, strzępki o bardzo grubych ścianach, zwłaszcza u starszych owocników. Zarodniki w kształcie wydłużonej elipsoidy o rozmiarach około 8-11 μm o 3,5-5,5 μm. Brak cystyd[6].

Występowanie i siedlisko

W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony. Podano jego występowanie także w zachodniej Kanadzie, na wyspie Mauritius obok Afryki i kilku miejscach Azji (Iran, Japonia, Tajwan i Korea)[7]. W Polsce znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[8]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Szwajcarii i Norwegii, w Niemczech jest rzadki[3].

Rośnie w lasach i parkach na martwym drewnie, zwłaszcza buków, topoli osiki i dębów. Owocniki pojawiają się od maja do października[3].

Znaczenie

Saprotrof i łagodny pasożyt drzew liściastych[6]. Grzyb jadalny i w niektórych krajach uprawiany tak samo, jak boczniak ostrygowaty. W rejonie Szanghaju w Chinach uprawiany jest na podłożu z bawełny i wiórów drzewnych o zawartości wody powyżej 65%[9]. Jako podłoże stosowana jest także pasteryzowana trawa, ale wydajność produkcji na tym podłożu jest mniejsza[10].

Gatunki podobne

  • boczniak ostrygowaty (Pleurotus ostreatus). Jest bardziej pospolity, zwykle większy, ma niebieskosiny kapelusz, boczny trzon, i pojawia się dopiero późną jesienią[4].
  • boczniak białożółty (Pleurotus dryinus). Nie ma anastomoz na blaszkach i jego kapelusz nie jest lejkowaty[4].

Przypisy

  1. a b c Index Fungorum (ang.). [dostęp 2017-05-13].
  2. Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-04-15].
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b c d Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. s. 218. ISBN 83-7404-513-2.
  6. a b Knudsen, H.; Vesterholt, J., eds. (2008). Funga Nordica Agaricoid, boletoid and cyphelloid genera. Copenhagen: Nordsvamp. s. 322. isbn= 978-87-983961-3-0
  7. Discover Life Maps. [dostęp 2017-05-13].
  8. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Shi Xiujuan (2009). "Screening of Pleurotus cornucopiae varieties and culture media suitable to Baoshan local conditions.". Acta Agriculturae Shanghai (in Chinese). 25 (3): 137–139
  10. Royse DJ (2004). "Yield, mushroom size and time to production of Pleurotus cornucopiae (oyster mushroom) grown on switch grass substrate spawned and supplemented at various rates.". Bioresource Technology. 91 (1): 85–91
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL

Boczniak rowkowanotrzonowy: Brief Summary ( Polonês )

fornecido por wikipedia POL
2011-06-30 Pleurotus cornucopiae 1 70824.jpg

Boczniak rowkowanotrzonowy (Pleurotus cornucopiae (Paulet) Rolland) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia POL