Polygonia (del griegu πολύς - polys, "munchos" y γωνία - gōnia, "ángulo", ye un xéneru de lepidópteros perteneciente a la subfamilia Nymphalinae na familia Nymphalidae.[1][2][3][4]
Polygonia (del griegu πολύς - polys, "munchos" y γωνία - gōnia, "ángulo", ye un xéneru de lepidópteros perteneciente a la subfamilia Nymphalinae na familia Nymphalidae.
Polygonia (vom griechisch πολύς - polys, "viel" und γωνία - gōnia, "Winkel") ist eine Gattung der Schmetterlinge (Tagfalter) aus der Familie der Edelfalter (Nymphalidae), die holoarktisch vorkommt.
Die Falter haben stark gezackte Flügel, was der Gattung auch den Namen gab. Die Oberseiten sind hellbraun bis orange gefärbt und haben dunkle Flecke. Die Unterseiten der Hinterflügel sind in braunen und beigen Tönen marmoriert, was sie bei geschlossenen Flügeln sehr gut tarnt. Auf dem Hinterflügel ist ein weißes haken- oder winkelförmiges Zeichen, von dem der in Mitteleuropa vorkommende C-Falter seinen Namen hat.[1] Die überwinternde Generation hat oft eine etwas andere Färbung als die nicht überwinternde Generation, eine Ausnahme stellt z. B. P. g-argenteum dar.[2]
Die Raupen ernähren sich meist von Arten der früheren Ordnung Urticales mit den Familien der Ulmengewächse (Ulmaceae), Hanfgewächse (Cannabaceae), Maulbeergewächse (Moraceae) und Brennnesselgewächse (Urticaceae). Brennnesselgewächse fressen alle bis auf die eng verwandten Arten P. progne, P. haroldii, P. gracilis, P. oreas und P. zephyrus, die sich dafür aber teilweise auch von Heidekrautgewächsen (Ericaceae), Birken (Betula) und Johannisbeeren (Ribes) ernähren.[3]
Die Falter haben ein lebhaftes Wesen, schweben gaukelnd zwischen den Büschen des Waldsaumes oder in Lichtungen, ruhen mit ausgebreiteten Flügeln auf Blättern oder dem Erdboden und saugen Feuchtigkeit oder ausfließenden Saft wunder Bäume.[1] Die meisten Arten überwintern als Falter.
Der Ursprung der Gattung liegt in der Paläarktis, vor etwa 18 bis 19 Millionen Jahren. Es gab wahrscheinlich zwei Besiedelungen der Nearktis. Der gemeinsame Vorfahre ernährte sich wahrscheinlich von Urticales, da immer noch viele Arten auf diese Pflanzen spezialisiert sind. Manche haben ihr Nahrungsspektrum erweitert, einige fressen heute ganz andere Pflanzen.
Die Schwestergattungen sind die monotypische Kaniska mit Kaniska canace, Aglais und Nymphalis mit jeweils 6 Arten. Manchmal werden Kaniska, Aglais und Polygonia als Untergattungen von Nymphalis betrachtet, da alle Arten eng miteinander verwandt sind.
Die Typusart der Gattung ist P. c-aureum. Sie ist die Schwester zur Abstammungslinie mit allen anderen Arten. P. egea und P. undina sind sehr eng verwandt und haben sich wahrscheinlich vor 8 bis 13 Millionen Jahren getrennt, sie bilden die Schwesterklade zu P. gigantea. P. undina wurde erst nach einer DNA-Analyse vom Unterart- auf den Art-Status gehoben, da sie klar differenziert von P. egea ist und keine Hybridisierung bekannt ist. Zusammen mit der Klade aus P. c-album, P. interposita and P. faunus bilden diese Arten der Paläarktis die Schwesterklade zu den Arten der Nearktis, wobei P. interposita vor der DNA-Analyse als Unterart von P. c-album gesehen wurde. Die Arten der Nearktis P. comma und P. g-argenteum sind eng verwandt und haben sich wahrscheinlich erst vor 2 bis 3 Millionen Jahren getrennt. Die DNA-Analyse von P. satyrus ergibt ein teils widersprüchliches Bild, das auf Introgression mit dem Vorfahren der Klade aus P. gracilis, P. zephyrus und P. haroldii hindeutet. Die DNA-Analysen haben auch gezeigt, das P. oreas keine Unterart von P. progne, sondern eine eigene Art ist. P. zephyrus und P. gracilis sind sehr eng miteinander verwandt, der Artstatus ist nicht sicher, da es eine breite Zone mit Hybriden im westlichen Kanada gibt, die nicht der einen oder anderen Art zugeordnet werden können.[2]
Polygonia (vom griechisch πολύς - polys, "viel" und γωνία - gōnia, "Winkel") ist eine Gattung der Schmetterlinge (Tagfalter) aus der Familie der Edelfalter (Nymphalidae), die holoarktisch vorkommt.
Polygonia (from Greek πολύς - polys, "many"[1] and γωνία - gōnia, "angle"[2]) is a genus of butterflies with a conspicuous white mark on the underside of each hindwing, hence the common name comma. They also have conspicuous angular notches on the outer edges of their forewings, hence the other common name anglewing butterflies. The related genus Nymphalis also includes some anglewing species; Polygonia is sometimes classified as a subgenus of Nymphalis.[3]
Many members of Polygonia hibernate as adults.[4] Species include:[5][6]
Polygonia (from Greek πολύς - polys, "many" and γωνία - gōnia, "angle") is a genus of butterflies with a conspicuous white mark on the underside of each hindwing, hence the common name comma. They also have conspicuous angular notches on the outer edges of their forewings, hence the other common name anglewing butterflies. The related genus Nymphalis also includes some anglewing species; Polygonia is sometimes classified as a subgenus of Nymphalis.
Many members of Polygonia hibernate as adults. Species include:
Polygonia c-album (Linnaeus, 1758) – comma Polygonia c-aureum (Linnaeus, 1758) – Asian comma Polygonia comma (Harris, 1842) – eastern comma Polygonia egea (Cramer, 1775) – southern comma Polygonia faunus (Edwards, 1862) – Faunus anglewing, Faunus comma, green comma Polygonia g-argenteum Doubleday & Hewitson, 1846 – Mexican anglewing Polygonia gigantea (Leech, 1883) – giant comma Polygonia gracilis (Grote & Robinson, 1867) – hoary comma Polygonia haroldii Dewitz, 1877 – spotless anglewing Polygonia interposita (Staudinger, 1881) Polygonia interrogationis (Fabricius, 1798) – question mark Polygonia oreas (Edwards, 1869) – oreas anglewing, oreas comma, sylvan anglewing Polygonia progne (Cramer, 1775) – grey comma, gray comma Polygonia satyrus (Edwards, 1869) – satyr anglewing, satyr comma Polygonia undina (Grum-Grshimailo, 1890) Polygonia zephyrus (Edwards, 1870) – zephyr commaPolygonia (del griego πολύς - polys, "muchos"[1] y γωνία - gōnia, "ángulo"[2] es un género de lepidópteros perteneciente a la subfamilia Nymphalinae en la familia Nymphalidae.[3][4] Muchos miembros del género pasan el invierno en el estadio adulto.[5] La especie Polygonia interrogationis es migratoria,[6]
Polygonia (del griego πολύς - polys, "muchos" y γωνία - gōnia, "ángulo" es un género de lepidópteros perteneciente a la subfamilia Nymphalinae en la familia Nymphalidae. Muchos miembros del género pasan el invierno en el estadio adulto. La especie Polygonia interrogationis es migratoria,
Polygonia est un genre holarctique de lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae, de la sous-famille des Nymphalinae et de la tribu des Nymphalini.
Ses espèces comptent parmi celles appelées en français Vanesses, et ses espèces nord-américaines sont plus précisément appelées Polygones.
Les imagos du genre Polygonia sont connus pour leur livrée cryptique qui les fait ressembler à une feuille morte lorsqu'ils tiennent les ailes fermées. Ce camouflage est dû d'une part à la forme très échancrée de leurs ailes, et d'autre part à l'aspect du revers des ailes, brun sombre ou grisâtre orné de marbrures sombres. La petite marque blanche située au centre du revers de l'aile postérieure a donné à plusieurs espèces leur nom scientifique et/ou vernaculaire.
Le dessus des ailes, plus voyant, a un fond fauve orangé ou rougeâtre, orné de taches brunes et bordé de brun. Pour les espèces bivoltines, les générations estivale et hivernante ont généralement une apparence différente.
Les espèces du genre Polygonia ne se rencontrent que dans l'hémisphère nord, pour la plupart dans des régions tempérées. Deux sont présentes en Europe, cinq en Asie, une en Afrique du Nord et neuf en Amérique du Nord.
Les Polygonia sont univoltins ou bivoltins selon les espèces, et ils hivernent au stade imaginal.
La plupart des espèces sont liées aux milieux forestiers.
Le genre Polygonia a été décrit par l'entomologiste allemand Jakob Hübner en 1819[1]. Le nom découle du grec ancien πολύς / polys, « plusieurs » et γωνία / gōnia, « angle », en référence à l'aspect très découpé des ailes. L'espèce type pour le genre est Polygonia c-aureum.
Dans sa définition la plus généralement admise, le genre Polygonia comporte quatorze espèces. Certaines sources, en général anciennes, préfèrent placer toutes ces espèces dans le genre Nymphalis, considérant que Polygonia n'en est qu'un synonyme[2].
Des études de phylogénie fondées sur des critères morphologiques et moléculaires ont fait apparaître le genre Polygonia comme le groupe frère du genre monotypique Kaniska, avec un support relativement faible. La réunion de ces deux genres serait le groupe frère du genre Nymphalis dans son sens actuel[3]. Il est alors proposé de synonymiser Kaniska avec Polygonia, ce qui ferait de Polygonia canace (= Kaniska canace) la quinzième espèce du genre Polygonia.
Polygonia est un genre holarctique de lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae, de la sous-famille des Nymphalinae et de la tribu des Nymphalini.
Ses espèces comptent parmi celles appelées en français Vanesses, et ses espèces nord-américaines sont plus précisément appelées Polygones.
Polygonia (Graece πολύς 'multi'[1] + γωνία 'angulus'[2]) est genus papilionum cui est conspicua macula alba in inferiori cuiusque alae posterioris latere, unde comma, nomen generale. Eis etiam sunt consipcuae incisurae angulares in exterioribus eorum alarum anteriorum marginibus. Nymphalis, genus cognatum, species similes comprehendit, et Polygonia eius subgenus aliquando habetur.[3]
Multae Polygoniae adultae hibernant.[4]
Polygonia (Graece πολύς 'multi' + γωνία 'angulus') est genus papilionum cui est conspicua macula alba in inferiori cuiusque alae posterioris latere, unde comma, nomen generale. Eis etiam sunt consipcuae incisurae angulares in exterioribus eorum alarum anteriorum marginibus. Nymphalis, genus cognatum, species similes comprehendit, et Polygonia eius subgenus aliquando habetur.
Polygonia is een geslacht van vlinders uit de onderfamilie Nymphalinae van de familie Nymphalidae. Het geslacht wordt soms als ondergeslacht van Nymphalis beschouwd.
Polygonia is een geslacht van vlinders uit de onderfamilie Nymphalinae van de familie Nymphalidae. Het geslacht wordt soms als ondergeslacht van Nymphalis beschouwd.
Polygonia er en slekt av nettsommerfugler i den store familien flikvinger (Nymphalidae). Slekten blir noen ganger regnet til slekten Nymphalis.
I Norge er arten hvit c (Polygonia c-album) forholdsvis vanlig i Sør-Norge.
Middelsstore, brunoransje sommerfugler med svært flikete vinger. Undersiden er brunspraglete, med en mer eller mindre tydelig, hvit, C- eller kommaformet tegning.
Disse sommerfuglene er gode flyvere, som gjerne besøker blomster. Larvene lever på ulike løvtrær, eller på nesler. Hannene er territorielle og utkjemper luftkamper med de flikete vingene som huggvåpen. De piggete larvene lever gjerne selskapelig, og lager løse silkespinn der de oppholder seg når de ikke er ute og spiser. Piggene ser ut til å beskytte dem mot de fleste rovdyr, derimot er de ofte svært utsatte for snyltevepser som legger egg på dem. De overvintrer som voksne sommerfugler, i barksprekker, hule trær, uthus og andre lite frostutsatte steder.
Slekten er utbredt i Holarktis.
Polygonia er en slekt av nettsommerfugler i den store familien flikvinger (Nymphalidae). Slekten blir noen ganger regnet til slekten Nymphalis.
I Norge er arten hvit c (Polygonia c-album) forholdsvis vanlig i Sør-Norge.
Polygonia (do grego: πολύς - polys, "muitos"[1] e γωνία - gōnia, "ângulo"[2]) é um género de borboletas caracterizado pela presença de uma conspícua marca branca, em forma de vírgula, na face inferior de cada uma das asas traseiras (o que lhe mereceu o nome comum de borboleta-vírgula). As espécies que integram este género apresentam o bordo exterior das asas frontais profundamente recortado, com profundas reentrâncias angulosas. A presença de asas recortadas com reentrâncias angulosas é comum ao género Nymphalis, no qual o género Polygonia é por vezes incluído[3]. Muitas espécies do género Polygonia hibernam na fase adulta.
Listagem por ordem alfabética[4][5]:
Polygonia (do grego: πολύς - polys, "muitos" e γωνία - gōnia, "ângulo") é um género de borboletas caracterizado pela presença de uma conspícua marca branca, em forma de vírgula, na face inferior de cada uma das asas traseiras (o que lhe mereceu o nome comum de borboleta-vírgula). As espécies que integram este género apresentam o bordo exterior das asas frontais profundamente recortado, com profundas reentrâncias angulosas. A presença de asas recortadas com reentrâncias angulosas é comum ao género Nymphalis, no qual o género Polygonia é por vezes incluído. Muitas espécies do género Polygonia hibernam na fase adulta.
Polygonia Hübner 1819 är ett släkte av dagfjärilar inom familjen praktfjärilar (Nymphalidae)[1][2]. Typiskt för släktet är de flikiga vingarna som ger fjärilarna ett särpräglat utseende. Detta, tillsammans med den lövliknande teckningen på vingarnas undersida, är en form av kamouflage som gör fjärilarna mycket svåra att se när de vilar med slutna vingar. Vingarnas ovansida har typiskt en orange-brun grundfärg med svarta och ljusare fläckar, liknande det man ser hos nässelfjäril och andra Aglais-arter samt hos fuksar inom släktet Nymphalis (körsbärsfuks, videfuks etc). Ett annat karaktärsdrag är ett distinkt, ljust märke på bakvingens undersida som varierar i form och färg mellan de olika Polygonia-arterna. Hos den enda svenska arten, vinbärsfuks, P. c-album (Linné, 1758), är märket – som artens latinska namn antyder – format som ett vitt c. I Europa finns ytterligare en art, sydlig vinbärsfuks, P. egea Cramer 1775.
Relativt omfattande forskning finns på fjärilarna i Polygonia (se t.ex. Wahlberg, 2009[3] för referenser), och släktskapsrelationerna mellan arterna har studerats med genetiska analyser av både mitokondriellt och nukleärt DNA. En grafisk illustration av evolutionära relationer inom släktet finns tillgänglig på Tree of Life[4].
Synonymnamnen Polygonia vau-album och Polygonia l-album förekommer ibland för vitfläckad fuks, Nymphalis vau-album Denis & Schiffermüller 1775[5]. Eftersom denna art numera vanligen räknas till Nymphalis[1][2] tas den inte upp här.
Polygonia Hübner 1819 är ett släkte av dagfjärilar inom familjen praktfjärilar (Nymphalidae). Typiskt för släktet är de flikiga vingarna som ger fjärilarna ett särpräglat utseende. Detta, tillsammans med den lövliknande teckningen på vingarnas undersida, är en form av kamouflage som gör fjärilarna mycket svåra att se när de vilar med slutna vingar. Vingarnas ovansida har typiskt en orange-brun grundfärg med svarta och ljusare fläckar, liknande det man ser hos nässelfjäril och andra Aglais-arter samt hos fuksar inom släktet Nymphalis (körsbärsfuks, videfuks etc). Ett annat karaktärsdrag är ett distinkt, ljust märke på bakvingens undersida som varierar i form och färg mellan de olika Polygonia-arterna. Hos den enda svenska arten, vinbärsfuks, P. c-album (Linné, 1758), är märket – som artens latinska namn antyder – format som ett vitt c. I Europa finns ytterligare en art, sydlig vinbärsfuks, P. egea Cramer 1775.
Relativt omfattande forskning finns på fjärilarna i Polygonia (se t.ex. Wahlberg, 2009 för referenser), och släktskapsrelationerna mellan arterna har studerats med genetiska analyser av både mitokondriellt och nukleärt DNA. En grafisk illustration av evolutionära relationer inom släktet finns tillgänglig på Tree of Life.
Углокрыльницы[1][2] (лат. Polygonia) — род дневных бабочек из семейства Nymphalidae.
Задний край переднего крыла с характерной полукруглой вырезкой. Бурая маргинальная перевязь на крыльях характеризуется рядом жёлтых лунок. Крылья с нижней стороны с характерным рисунком из бурых оттенков, которые имитируют кору дерева и с четким белым значком на наружной границе центральной ячейки. Центральная ячейка на задних крыльях не замкнута. Внешний край крыльев сильно изрезан, с заметными выступами на жилках M1 и Cu2 на передних крыльях и на жилках M3 и Cu2 — на задних.
Углокрыльницы (лат. Polygonia) — род дневных бабочек из семейства Nymphalidae.
共16種,詳見正文。
鉤蛺蝶屬(Anglewing,學名:Polygonia)是蛺蝶亞科蛺蝶族中的一個屬,物種分佈於全北區。成蟲翅膀外緣凹凸並帶鉤形,翅底配有棕色斑紋以模仿枯葉,使牠們停留在地上的枯葉時隱藏身體[1]。