La Colias alfacariensis ye una especie d'inseutu lepidópteru de la familia Pieridae, que foi descrita orixinalmente, como una variedá de Papilio hyale, por Ribbe, en 1905, en Alfacar (España). (Staudinger, 1871). L'entomólogu Verity describiola de forma independiente en 1911, sol nome de Colias australis, pol que se-y conoció mientres bastante tiempu.[1][2][3][4]
Nales anteriores de color mariellu llimón nel so anverso, con fimbrias rosadas, con un puntu negru y bandes d'igual color. Aviesu llixeramente anaranxáu con puntos plateados, bien visibles, nel estremu de la celda. Les ales posteriores tienen un puntu anaranxáu. La fema tien un tonu blancu-verdosu, col aviesu similar. Esta especie ye bien similar a la colias croceus.
Reproduzse trés veces al añu (aprosimao n'abril, xunetu y ochobre), siendo la postrera de les xeneraciones muncho más amenorgada que los dos anteriores. La puesta realízase sobre fueyes de hippocrepis.
Ye una especie estendida por tola rexón paleártica. N'España y Portugal ye bien frecuente, sobremanera nel sur. Suel vivir en zones d'encinar, y fasteres soleyeres, a ciertu altor (1.500-1.800 m). Les poblaciones nun suelen formar poblaciones trupes, pos ye una especie de calter solitariu. Ye bien avezáu nos macizos montascosos de tipu caliar d'Andalucía oriental, sobremanera na sierra de Huétor, onde foi descrita per primer vegada, y menos abondoses en montes más elevaos, como Sierra Nevada.
Olivares, Francisco Javier; Barea-Azcón, José Miguel y otros (2011): Les camparines diurnes de Sierra Nevada, Conseyería de Mediu Ambiente, Xunta d'Andalucía, Granada, ISBN 978-84-92807-72-7, pp. 182-183.
La Colias alfacariensis ye una especie d'inseutu lepidópteru de la familia Pieridae, que foi descrita orixinalmente, como una variedá de Papilio hyale, por Ribbe, en 1905, en Alfacar (España). (Staudinger, 1871). L'entomólogu Verity describiola de forma independiente en 1911, sol nome de Colias australis, pol que se-y conoció mientres bastante tiempu.