Ustilago

Musk'uru^[1] (genus Ustilago syn. Uredo) nisqakunaqa huk q'achukunapi wiñaspa waqllichiq tiksicha k'allampam, atamkunam. Runakuna sarapi wiñaq sara musk'urutam mikhunkum.

Hawa t'inkikuna

• Commons nisqaqa multimidya kapuyninkunayuqmi kay hawa: Musk'uru.

• Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Musk'uru

Pukyukuna

1. ↑ Louis Girault: Kallawaya - guérisseurs itinérants des Andes. Recherches sur les pratiques médicinales et magiques. Paris 1984. p. 102. Muskkuru: Uredo sp.

Ustilago is a genus of approximately 200 smut fungi parasitic on grasses.^[1]

Uses

Ustilago maydis is eaten as a traditional Mexican food in many parts of the country, and is even available canned. Farmers have even been known to spread the spores around on purpose to create more of the fungus. It is known in central Mexico by the Nahuatl name huitlacoche. Peasants in other parts of the country call it "hongo de maíz," i.e. "maize fungus."^[2]

The genome of U. maydis has been sequenced.^[3]

See also

• Corn smut

References

Wikimedia Commons has media related to Ustilago.

La ustilago (aŭ fulgofungo aŭ smutofungo) estas genro el la ordo ustilagofungoj (Ustilaginales) kaŭzantaj multajn gravajn malsanojn al vaskulplantoj ĉefe al poacoj.

La specioj de la genro parazitas en la histoj de la plantoj. Multaj specioj penetras la mastroplantojn dum embrio- aŭ ĝermostato kaj sur tiu elevoluas plene dum la plenkreska fazo. La ustilaga parto de la planto (grajno, folio, tigo, partoj de la floro aŭ bulbo) aperas fulgosimile, en tiel nomata soroj. Post kreviĝo de la soro, la nigra spormaso disvastiĝas per la vento.

Oni preventas per fungicida traktado de la grajno aŭ per kultivado en neinfektita agro. Oni neniigas la atakitajn plantojn aŭ plantajn partojn antaŭ la sporformado kaj kreviĝo.

Vidu ankaŭ

• Maiza ustilago
• Ŝtona ustilago

Ustilago es un género de hongos basidimicetos de la familia Ustilaginaceae.

Los hongos de este género son importantes patógenos de las plantas de la familia Poaceae y les producen la "enfermedad del tizón". Los miembros de este género al igual que otros relacionados son llamados "hongos tizones". Son hongos microscópicos y pueden ser identificados como agallas o manchas en las plantas infectadas. Su huésped vegetal más destacado es el maíz, el cual es infectado por el Ustilago maydis.^[1]​ El género comprende más de 200 especies descritas.

El genoma de Ustilago maydis ha sido completamente secuenciado y es utilizado como un organismo modelo.^[2]​

Especies

Ustilago maydis a vista microscópica.

Se han descritos las siguientes especies hasta 2014:^[3]​

Referencias

Ustilago est un genre de champignons basidiomycètes de la famille des Ustilaginaceae.

Ce genre comprend environ 200 espèces de champignons phytopathogènes qui provoquent la maladie du « charbon » chez de nombreuses espèces de plantes. Les espèces végétales affectées sont principalement des Poaceae (graminées).

Synonymes

Selon MycoBank (3 octobre 2014)^[2] :

• Uredo subgen. Ustilago Pers. 1801,
• Hypodermium subgen. Ustilago Pers. 1816,
• Necrosis Paulet 1793,
• Farinaria Sowerby 1803,
• Pericoelium Bonord. 1851,
• Ustilagidium Herzberg 1895,
• Mycosarcoma Bref. 1912,
• Crozalsiella Maire 1917,
• Yenia Liou 1949.

Liste d'espèces

Selon Catalogue of Life (3 octobre 2014)^[3] :

Selon Index Fungorum (3 octobre 2014)^[4] :

Selon ITIS (3 octobre 2014)^[1] :

• Ustilago avenae (Pers.) Rostr.
• Ustilago maydis (DC.) Corda
• Ustilago nuda (C.N. Jensen) Kellerm. & Swingle
• Ustilago tritici C. Bauhin

Liste des espèces et non-classés

Selon NCBI (3 octobre 2014)^[5] :

Notes et références

Voir aussi

Ustilago adalah genus yang ditempati sekitar 200 jamur api parasitik dan menyerang rumput-rumputan.^[1]

Terdapat komunitas penelitian besar yang meneliti Ustilago maydis, salah satunya peneliti di Universitas Georgia, Philipps-Universität Marburg, dan Universitas British Columbia. Penelitian dengan organisme ini telah mengarah pada pemahaman lebih baik mengenai genetika yang mendasari pengenalan diri sendiri melalui penjelasan sistem jenis perkawinan serta aspek fundamental dari transduksi sinyal dan regulasi siklus sel.

Kegunaan

U. maydis dapat dimakan sebagai masakan tradisional Meksiko yang dimakan di banyak daerah negara ini, dan bahkan tersedia dalam produk kalengan. Petani bahkan telah mengetahui untuk menyebarkan spora di sekitarnya agar menghasilkan lebih banyak jamur. Jamur ini dikenal di Meksiko Tengah dalam bahasa Nahuatl sebagai huitlacoche. Petani di bagian lain negara ini menyebutnya "hongo de maíz" ("jamur jagung").^[2]

Genom U. maydis telah disekuensi.^[3]

Lihat pula

• Ustilago maydis

Referensi

Pranala luar

• Ustilago di Index Fungorum

Ustilago è un genere di funghi Basidiomiceti. Comprende più di 200 specie, parassite di piante erbacee. Alcune specie attaccano i cereali, causando la malattia conosciuta come "carbone".

Specie principali

• Ustilago avenae
• Ustilago esculenta
• Ustilago hordei
• Ustilago maydis (sin. Ustilago zeae)
• Ustilago nuda
• Ustilago tritici

Ustilago is een geslacht van ongeveer 200 brandschimmels die parasitair leven op grasachtigen.^[1] Ustilago stamt van het Latijnse woord ustilare dat brand betekent.

Onderzoek aan builenbrand op maïs heeft zowel geleid tot meer inzicht in de genetische achtergronden van herkenning en paringtypen als de fundamentele kanten van signaaltransductie en de regulatie van de celcyclus.

Het genoom van Ustilago maydis is in kaart gebracht.^[2][3]

Soorten

• Ustilago avenae (Pers.) Rostr. — stuifbrand op haver
• Ustilago esculenta P. Henn. — stuifbrand op wilde rijst
• Ustilago hordei (Pers.) Lagerh. 1889 — steenbrand op gerst
• Ustilago maydis (DC.) Corda — builenbrand op maïs
• Ustilago nuda C. Bauhin — stuifbrand op gerst
• Ustilago tritici (C.N. Jensen) Kellerm. & Swingle — stuifbrand op tarwe

Levenscyclus

Op een voedingsbodem in het laboratorium gedraagt de schimmel zich als een gist en vormt het losse, haploïde cellen, sporidia genoemd. Deze cellen vermeerderen zich door knopvorming. In de natuur kunnen ze zich op dood organisch materiaal vermeerderen. (De diploïde fase van de schimmel is in het laboratorium echter niet in leven te houden.)

Wanneer twee verenigbare (compatibele) sporidia (basidiosporen) zich op een plant onder de juiste omstandigheden ontmoeten versmelten ze met elkaar via een conjugatiebuis tot een tweekernige (dikaryotische) cel. Vervolgens ontstaat een schimmeldraad die de plant met een appressorium binnendringt. Versmelting tot en met binnendringing duurt 12 tot 18 uur. 24 uur na infectie beginnen de parenchymcellen zich te vergroten en twee weken na infectie is de groei van de tumor te zien. Deze bestaat in het begin nog hoofdzakelijk uit vergrote plantencellen. De schimmeldraden, die dan nog bestaan uit tweekernige cellen, groeien tussen de cellen van de tumor. Al vrij vroeg vindt versmelting van de tweekernen (karyogamie) plaats gevolgd door een snelle toename van de hoeveelheid schimmeldraden. In dit stadium zwellen de schimmeldraden op en worden ze gelatine-achtig. De protoplasten verliezen hun cilindrische vorm, worden rond en vormen zo sporen, die vervolgens groter worden en uiteindelijk de gekleurde en gestekelde, diploïde brandsporen (teleutosporen) vormen. De buitenkant van de brandspore lijkt afkomstig te zijn van de overblijfselen van de geleerde schimmeldraad.

Rijpe brandsporen worden door de wind en regen verspreid. De sporen kunnen lange tijd, tot wel tien jaar, in de grond overleven. Onder de juiste omstandigheden in het voorjaar wordt er een probasidium gevormd, waarin de meiose plaatsvindt. De haploïde kernen gaan naar langgerekte cellen, die vervolgens van het basidium afbreken en zo de haploïde sporidia vormen.

Genetische achtergrond van de compatibiliteit van de sporidia

De compatibiliteit van de sporidia berust op twee genen, a en b. Het a gen heeft twee allelen en het b gen meer dan twee. De twee sporidia moeten verschillende allelen van beide genen hebben willen ze zich met elkaar verenigen. Zo is een sporidium met a1b2 verenigbaar met een sporidium met a2b1 allelen. Het a gen codeert voor een feromoon, waardoor de vorming van een conjugatiebuis en versmelting in gang gezet wordt. Het b gen codeert voor regulerende eiwitten die zich aan het DNA-binden.

Levenscyclus op maïs

Externe links

• Ustilago op Index Fungorum

Zie de categorie Ustilago van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Cykl rozwojowy Ustilago avenae

Skupisko ustilospor na kolbie kukurydzy porażonej przez głownię kukurydzy

Ustilago (Pers.) Roussel (głownia) – rodzaj grzybów należący do rodziny głowniowatych (Ustilaginaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ustilaginaceae, Ustilaginales, Ustilaginomycetidae, Ustilaginomycetes, Ustilaginomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Charakterystyka

Gatunki należące do rodzaju Ustilago to grzyby pasożytujące wyłącznie na roślinach z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), często na zbożach. Ich grzybnia rozwija się miejscowo, lub przerasta całą roślinę. Zbudowana jest ze strzępek o przegrodach poprzecznych bez otworów. Wszystkie komórki grzybni mogą wytwarzać ustilospory. Skupiska ustilospor mają ciemnobrunatną lub niemal czarną barwę, nie są pokryte warstwą perydium i nie powstają w nich kolumelle. Najczęściej powstają w kwiatach roślin, ale czasami także na innych częściach roślin^[2].

U porażonych zbóż wywołują choroby zwane głowniami. Choroby te powodują duże straty w gospodarce^[2]

Niektóre gatunki

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane o potwierdzonym statusie^[3].

Ustilago é um género de fungos com cerca de 200 espécies de fungos parasitas causadores do "carvão" em espécies de Poaceae.^[1]

Existe uma grande comunidade de pesquisa que trabalha sobre o Ustilago maydis. A pesquisa sobre este organismo conduziu a uma melhor compreensão da genética subjacente ao auto-reconhecimento através da elucidação do sistema de acasalamento por tipos bem como de aspectos fundamentais da transdução de sinal e regulação de ciclos celulares.

O genoma de Ustilago maydis foi já sequenciado.^[2]

Referências

• Este artigo foi inicialmente traduzido, total ou parcialmente, do artigo da Wikipédia em inglês, cujo título é «Ustilago», especificamente .

见内文

黑粉菌属（学名：Ustilago）是黑粉菌目黑粉菌科下的一属真菌。其冬孢子堆可寄生于寄主的花器等各部位，成熟时为粉末状，通常为深褐色至黑色，亦有淡黄色或紫褐色。冬孢子单胞，近球形，散生，萌发后产生先菌丝，可产生担孢子，亦可成为侵染菌丝。^[1][2]

种

黑粉菌属约有300余种，常见的包括：

• 燕麦散黑粉菌（Ustilago avenae），可引起燕麦散黑穗病
• 薏苡黑粉菌（Ustilago coicis），可引起薏苡黑粉病
• 粟黑粉菌（Ustilago crameri），可引起粟粒黑穗病
• 菰黑粉菌（Ustilago esculenta），可引起菰黑粉病，菌瘿可食用，称为茭白
• 大麦坚黑粉菌（Ustilago hordei），可引起大麦坚黑穗病
• 玉米黑粉菌（Ustilago maydis），可引起玉米黑粉病，菌瘿可食用，称为玉米乌米、墨西哥松露（huitlacoche）
• 裸黑粉菌（Ustilago nuda），可引起大麦散黑穗病
• 甘蔗鞭黑粉菌（Ustilago scitaminea），可引起甘蔗鞭黑粉病
• 白井黑粉菌（Ustilago shiraiana），可引起竹黑粉病
• 小麦散黑粉菌（Ustilago tritici），可引起小麦散黑穗病
• 花药黑粉菌（Ustilago violacea），可引起石竹科植物的花药黑粉病

参考文献